장음표시 사용
691쪽
reservari nequeunt. Unde si Consessarius; advertat peccatum poenitentis non pertingere ad malitiam moralem defectu sussicientis consensus aut Propter levitatem materiae, poterit illum absolvere. Idem dicendum in dubio probabili pece veritne lethaliter, vel non. Actus debet esse
EXterior. 3. . Satis non est, ut ex corde exierit,
sed insuper requiritur , ut peccatum sit consummatum, nisi aliter in lege, seu statuto expressum fuerit , quemadmodum prOVocatio ad duellum& ejus accoptatio , etiamsi non sequatur conflictus , lege communi reservantur , & in quibusdam Dioecesibus tactus impudici, & alia obscaena Confessarium inter & Paenitentem etiam seclusa copula carnali. 4. Requiritur ut pe catum sit a pubere ςommissum; pubertas autem incipit in masculis ab anno decimo quam to completo , & in foeminis 1 duodecimo completo. Ο. 8. Ouis potes absolvere is casibus reflervatis P : R. I. Generatim qui eos sibi reservavit, α quos ipse specialiter delegaUit. 'R. 2. In articulo mortis quilibet Sacerdos. etiam excommunicatus potest absolvere ab om-inibus peccatis , &censuris, si desit alter Sacer dos approbatus; ita Concilium Trident. sess. 14
R. 3. Episcopi juxta declarationem Concilii
Trident. ses . 24. cap. 26. de reformatione , ab-.
solvere possunt ab omnibus peccatis & censuris Summo Pontifici reservatis, ac irregularitatibus, non quidem ex defectu, sed ex delicto , homicidio voluntario exceptob modo illa deducta non sint ad forum contenti Osum. . '
692쪽
R. 4. Regulares nullum habent privilegium a Sede Apostolica absolvendi I casibus Episcopo reservatis ; ita Clemens X. in sua Bulla Super-ns, anno I 67O. Praeiverant Clemens UIII. anno 16o I. Urbanus VIII. anno I 628. Alexander VIIo
anno I 659. in suo Brevi ad Episcopum Andeg vensem , in quo damnat pro possitionem quorumdam Regularium asserentium id sibi competere ex privilegio , tanquam salsam , Episcoporum auctoritati & Apostolica: Sedi injuriosam. f. Q. 9. Sic obsolutus in orticula mortis a peccatis Scensuris reservatis, s convaluerit, teneturne se uera curam supeτiore sub poena reincidentiae, ut Wunt in
les censuras PR. I. Non tenetur. si absolutus est in articulo mortis, nec peccata habeant annexam censuram. Dico , In ardiculo mortis ς quia si ex alia necessitate fuerit absolutus a non habente pote. statem absolvendi a casibus reservatis, puta quia absque infamia & scandalo non potuit remitti ad superiorem , tenetur ad eum postea recurrere :& ratio discriminis est , quod in articulo mortis omnis Sacerdos , deficiente altero , specialiter approbato, directe absolvit 1 peccatis &censuris, utpote qui in illo extremo casu juriς dictionem habeat ab Ecclesia : in casu autem alterius necessitatis indirecte solum absolvat a peccatis reservatis , cum non sit ad id specialiter apis
R. a. Si in articulo mortis absolutus est a cenis suris reservatis , ex Bonifacio VIII. in sexto tit. de sententia Excommunicationis ipso jure reincidit in similem censuram, si ad superiorem recurrere negligat: verum canon ille don est ubique
693쪽
in Gallia receptus. Quare quisque consulere debet Librum Ritualem suae Eccletiae. 'Q. Io. Sacerdos qui non babet potestatem absolvem di is reservatis , audita paenitentis confessione, potesne eum absolvere a non reservagis S remittere ad superiorem
R. Affirmarunt Sanct. Antoninus, Dominicus Soto , C etanus, & alii quam plurimi ex veteribus , atque ex iis Sanct. Carolus Borromaeus quarta parte Actuum Mediolanensium. Sed hodie na praxis est omnino contraria & sequenda. Quin laudati Pontifices S. Clemens VIII. & Urbanus UIII. declararunt ejusmodi absolutiones esse irri-.tas & prorsus nullas, nisi concessae fuerint in casu necessitatis ad vitandam infamiam paenitem cium, ut jam dictum est. Q. II. Oui confesFus es habenti potestatem abseLDendi a resiervatis , sed vel oblitus est aliquod peccatum reserυatum, vel consessio ejus fuit nulla defectu sudicien iis contritionis, teneturne iterum adire superiorem ρR. I. Qui in Jubilaeo omnia praestitit ad lucrandas Indulgentias, & vere poenitens conseς sus est , potest absolvi h quolibet Sacerdote ain probato , si postea recordetur se ex oblivione inculpabili non declarasse aliquod peccatum re. servatum, quia Summus Pontifex Jubilari gratia expresse tollit omnem peccatorum & censurarum reservationem. 2. Si confessio fuit nulla deis.ctu sussicientis contritionis, peccata ejus manent reserUata , tam ea quae consessus est , quὶm ea quae fuit oblitus; quia gratia Jubilaei non comoeditur nisi vere poenitentibus. Idem a fortiori dicendum de eo qui sine debita contritione con-
694쪽
fessus est superiori; quia superior non tollit re- , servationem nisi sacramentaliter absolvcndo, vel ad inferiorem remittendo. 3. Si confestio facta, , superiori fuit rata ac valida , plures eX mode nis asseruerunt sublatam esse reservationem pe ' cati omissi ex oblivione inculpabili, sed absque fundamento. Afferunt nonnullas rationes, quas conUenientias Vocant; sed quis nesciat ex iis solis nihil certo concludi Τ
De necessitate Sacramenti Ρaenitentiae.
Q. I. Cacramentum Poenitentia estne necessarium PR. I. Constat ex dictis esse necessa. rium necessitate tum medii, tum praecepti divini; quia illud est necessarium necessitate medii, sine quo non potest obtineri remissio peccatorum,' nec proinde salus aeterna; scriptum est enim, Apocal. 2I. Non intrabit in eam aliquid coinquinatum : Atqui sine Sacramento Paenitentiae saltem in voto non potest obtineri remissio peccatorum,' quae post Baptismum c6mmissa sunt. Quorum rei, nueritis peccat ab retenta sunt, ait Dominus Joan. 2o. Ergo. Porro quae ex Dei instituto necessaria sunt necessitate medii, ea quoque sunt necessaria necessitate praecepti divini. , Cum autem Deus non determinaverit, sed Ecclesiae determinandum reliquerit, quando lapsi post Baptismum ad Sacramentum Paenitentiae recurrere debeant. R. I. Praecepto Ecclesiastico fideles adulti tenentur peccata sua confiteri saltem semel in anno
695쪽
anno; sic enim habetur can. Concilii Lateranensis IU. ubique recepto, & confirmato a Synodo Tridentina sest . I . cap. S. & can. 8. Uerba Concilii Lateranensis sunt: Omnis utrivique flexus fidelis, postquam ad annos discretionis pervenerit, omnia sua δε-lus peccata confiteatur Meliter , saltem semel in anno, proprio Sacerdoti, S injunctam sibi paenitentiam sudeat pro viribus adimplere - alioquin F Uiυens ab E cisa ingressu arceatur , S moriens Grissima careat
Plura circa hunc Canonem diligenter sunt notanda.
I. Hac lege tenentur omnes fideles, sive masculi; sive Reminae, cum ad annos discretionis pervenerint, etiamsi nondum judicentur satis idonei, quibus Eucharistia conferatur. Prudens autem illa petas accedit aliis citius puta 6. & 7. anno, aliis tardius, V. g. anno 8. Quapropterk 6. anno offerendi sunt Sacerdoti, & ab ipso probandi , an sint capaces absolutionis. Ita Sanctus Carolus Borromaeus in Institui. ad Confessarios. .
g. Proprius Sacerdos, cui, aut ex cujus Con sensu fideles confiteri debent, intelligitur in hoc Canone is, a quo Eucharistiam tempore Paschali teneatur recipere, qui in omnium sententia est Parochus : ita tamen ut non excludantur Summus Pontifex & Episcopi. ut jam observaVimus. γ3. Canon non determinat quo anni tempore fideres confiteri debeant; sed ex usu assignatur tempus Quadragesimae, Quem morem, inquiunt Patres Tridentini citato cap. s. haec sancta Θnodus maxime probat, X amplectitur tanquam pium S . . . retinendum. In Ecclesia vero Gallicana determina-
696쪽
tur tempus Paschale, scilicet a Dominica Palma rum ad Dominicam in albis inclusive. Ita Clerus Gallicanus anno I 62S. 63 S. & I64O. 4. Cum Latetanense Concilium novam Logem non statuerit, quemadmodum obserUant Patres Tridentini cit. cap s. sed prohibuerit, ne fideles praeceptum divinum ultra annum implere disserrent, qui non est consessiis tempore Paschali; tenetur quamprimum confiteri, peccatque quamdiu sine causa procrastinat, sicut debitor , qui non solvit termino praescripto, liber non est debito, sed tenetur quanto citius solvere. s. Paena interdicti non est latae sententiae, sed ferendae dumtaxat. Quare Parochus non potest arcere ab ingressu Ecclesiae, nec privare Ecclesiastica sepultura Parochianum , qui in Paschate non est confessus, nisi prius intervenerit sententia Superioris Q. 2. Qui conficii non fiunt nisi peccatorum venialium , tenenturne hoc praecepto P . 'R. Diisentiunt Theologi. Plures negant: alii affirmant, ut S. Bonaventura in 4. dist. IJ. pari. 2. art. I. qu. 2. & S. Thomas eadem distineat. qu. 3- .art. I. quaestiuncula 3. ad 3. ubi sic habet: Ex vi Sacramenti non' tenetur aliquis venialia con fieri, sed ex insulatione Ecclesiae, quando non babet alia quoeconfleaturi
Q. 3. Satisfine praecepto per confessionem irritam N
nullam PR. Minime; tum quia contraria opinio prostri uta est ab Alexandro VII. anno 166s. & 1 Clero Gallicano anno I7oo. tum quia debitor non satisfacit per nummum adulterinum, & nullius Ualoris.
697쪽
Q. 4. Qui tempore Paschali confitetur Sacerdoti approbato , seu me licentia proprii Parocbi , satisfacisne
prorcepto p R. Si adsit consensus tacitus Episcopi, ut in Dicecesibus, in quibus non urgetur executio Canonis Omnis utriusque flexus, satisfacit. Secus si eam Episcopus urgeat, ut in Rhemensi Catalaunensi & Uirdunensi, in quibus ejusmodi Confesso declaratur irrita & iteranda , ut habetur cit.
Q s. Licetne Parochi copiam facere pgientibus ει- rocbianis adeundi quos voluerint ex Sacerdotibus ab Episcopo opprobatis P R. Licet, si bene sint morati; secus si male, , videantque petere in fraudem disciplinae. Dices : In tuto est illius conscientia qui prudenter agit: Atqui prudenter agit Pastor, qui oves sibi creditas iis committit, quos Praelatus, peritos & idoneos Iudicavit: Ergo. Distinguo min. Si aliunde non constet obreptive obtentam approbationem , Concedo : si constet, Nego min. Praelatus enim ipse suam sententiam rescindit, ubi sibi obreptum comperit. Nempe aut imperitos judicavit peritos falso aliorum testimonio deceptus : aut cum essent periti, ad nutum ejus in eXamine responderunt, & in praxi laxiores & pernitiosas sequuntur opiniones; aut sanae sunt doctrinae , sed mollioris indolis, &ad omnem auram versatilis. Rusmodi autem vitia, non in examine, sed sola experientia & usu deprehendi queunt. Porro Parochus , qui in
propria causa non staret judicio sui Praelati per obreptionem contra se lato, stabit in causa Chri-
698쪽
68o De Poenitentia. sti, in qua agitur de aeterna salute ovium , quas Proprio sanguine redemit 8 Absit. Sed esto , extranei Confessarii omnes sint pe- ritissimi, sanae doctrinae, & strenui vindices Legis Divinar & Ecclesiasticae, adhuc timendum est ex parte ficti Paenitentis, nisi mittatur ad probatos Confessarios , qui ex publica fama illum no- Verint , is quippe cum nulla sit illis Religio in multis offendere , U. g. usuras eXercere, contractus injustos inire , suo ossicio in gravioribus deesse, certo certius Confessario etiam prudentissimo obrepet ignotu8.
699쪽
Q. I. Extrema tio Uine Sacramentum proprie di. ctum, o Grisso Domino institutuin PR. Assirmative, idque fide divina credendum definiit Concit. Trident. kT. I 4. can. I. de Extrema Unctione. Probaturque ex Scriptura ζ Jac.S. sic habet Apostolus : Infirmatur quis in vobis r indu- . cat Pressteros Ecclesiae N orent super eum ungentes eum joleo in nomine Domini: oratio fia0uvabit in mium, N. alleolabit eum Dominus, S A in peccatis fit, remittentur ei. Ex quibus verbis sic conficitur argumem 'tum. Tria sunt necessaria & suffciunt ad Sacra- rmentum novae Legis proprie dictum. I. Signum sensibile divinitus institutum. 2. Promissio gratiae huic signo annexa. 3. Mandatum obser da di eiusmodi signum : Atque haec tria habentur in laudatis verbis Apostoli: Ergo. Minor probatur quoad singulas partes.
I. Unctio & oratio sunt siguum sensibile &quidem k Christo institutum, a sancto autem Ia-
700쪽
cobo dumta*at promulgatum, Virtus enim huma. na essicaciam tribuere non potest ejusmodi unctio- ni, quam Apostolus illi asserit./ 2. Promissio gratiae huic signo annexa est: oratio fidei salvabit infirmum , S alleviabit eum Dominus , N si tu peccatis sit, remittentur ei. Ergo tres sunt effectus hujus Sacramenti. Primus est sanitas cor
poris, Oratio fidei salvabit infirmum, si tamen sal uti
' animae expediat, ad quam Sacramenta sunt primario instituta. Unde S. Thomas in 4. distinct. 23. qu. I. art. 2. O lz, inquit, operans numquam inducit flecundarium sectum , nisi siecundum quod expedit ad principalem; ideo ex hoc Sacramento non sequitur corpora
sis fanatio semper, sed quando expedit odsipiritualem sana
tio em, tuin semper eam inducit dummodo non sit impedimentum ex parte recipientis. Secundus effectus iique primarius, est allevatio animae abstergendo peccati reliquias. Tertius est peccati etiam mortalis remissio; quia ex S. Thoma lib. 4. contra gentes, c. 7 3. Cuntingit quod homo omnium peccatorum, qua Cym-m his notitiam vel memoriam non betbet, ut pssit per paenitentiam fungula expurgare, scut etiam quotidiana peccsta, sine quibus proesiens viis non agitur , a quibus oportet homin in in suo exitu per boc Sacramentum emundari U n- de merito Sacramentum Extremae Undtionis clicitur a Patribus Tridentinis paenitentiae consummati Uum.
Q. 2. Quid per reliquias peccatorum intelligitur PR. Humani defectus & infirmitates ex peccato contractis, ut torpor animi, maeror & anxietas, quae morti vicinum magis vexare solet, & dissidentiam pro Poeat : Allevatur, inquit Catechis mus Romanus, F erigitur oegri animus divinae bonitatis spe, eaque corroboratus morbi incommoda omnia fert levius