D. Ludovici Habert, ... Theologia dogmatica et moralis, ad usum Seminarii Catalaunensis. Planissima, critica, & solidissima methodo coscripta, nunc vero ad usum totius orbis letterarii post editiones parisiensem & venetam in Germania denuo recusa, in

발행: 1751년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 철학

741쪽

De Ordine. 7 5

causas aliquihus essectibus praefecit, dedit illis virtutem

ad illos struus producendos. Tolle ergo Dei vocationem, idem est ac si convellas fundamentum, quo nititur aedificium; obtures sontem, ex quo rivus emanat; & exscindas radicem per quam arbor trahit succum & alimentum, numquid ex spinis colligunt uvas, ait Christus Matth. 7. cum enim spinae ad hujusmodi stu- etum producendum non sint creatae, Virtutem illius producendi non aeceperunt 1 suo condito- re; sic aptitudinem non accepit ad munia Ecclesiasstica laudabiliter obeunda, qui non est ad ea formatus 1 Deo. Plura eaque gravissima, vide Tomo 7. parte 3. Paragr. I. 2. & 3. ubi exponuntur signa divinae vocationis, quorum alia saut falsa. - alia aequivoca & dubia, alia moraliter

Q. 4. Proeter Dei vocationem requiriturne canonica electio PR. Assirmative; constat enim ex Epistolis S. Pauli ad Timoth.&Tit. neminem habitum fuisse, Diaconum, Presbyterum aut Episcopum, nisi qui fuisset probatus & ordinatus ab Apostolis, aut ab iis quos ipsi Ecclesiis regendis praefecerant. Eis qui sunt in Ecclesia Presbteris obedire oportet us, qui successionem babent ab Apostolis , inquit S. Irenaeus

Sed cum in electione tria sint spectanda. I. Postulatio, ut quis prae aliis assumatur ad munus sacerdotale. 2. Suffragia & consensus in illum qui postulatur. 3. Consecratio, qua quis actu& de facto constituitur Minister Ecclesiae: certum est ex dictis solum Episcopum esse Ministrum Comsecratiouis, seu Ordinationis. Circa postulatio-ZZ 3 is nem

742쪽

et 6 De Ordine.

nem vero & suffragium varia fuit Ecclesae disci. Plina, nam ad I 2. seculum in electionibuτ prae sertim Episcoporum, ut plurimum expectabantur Vota, ac suffragia Cleri & Plebis: Sacerdos, inquit . . sanctus Cyprianus Epist. 68. Plebe prasiente, sub omnium Oculis deligatur , N dignus atque idoneus pu- blico judicio, ac testimonio comprobetur. Et Hincmarus Episcopus Rhemensis 9. seculo in Epistola ad Carolum Calvum scribit, ab omnibus debet eligi, qui debet ab omnibus obediri. '

' Dixti ut plurimum; nam tumultus, oui iden-' iidem electiones turbabant, mutationis Oezasi O-nem praebuerunt. Hinc Concilium Laodicaenum 4. seculo sic statuit can. II. Non es permittendum turbis electionem eorum facere, qui sicut ad Sacrrdotium promoVendi. . S. Gregorius solus elegit sanctum Augustinum Anglorum Episcopum. Apostoli quoque & eorum Discipuli praefecerunt Diaconos, Presbyteros & Episcopos absque postula- tione & electione Plebis. Unde merito Concilium Tridentinum sess . 23. can. 7. anathemate. Percussit Pseudoreformatos asserentes irritas esse Ordinationes eorum, qui sine populi vel pote . statis secularis consensu, aut vocatione conse-

x crantur.

Q. s. Quid si 'scopi ordinent, quem Deus aetemna suo vo time non ebegit P i. R. Sic promotus est quidem coram Deo in ' trusus; nihilominus valida est ejus ordinatio; ita declaravit Concilium Constantiense sess. 8. contra Wiclessum, & Joannem Hus; cum enim imterna Dei vocatio non sit omnibus manifesta,

magna foret perturbatio in Ecclesia, si exterior

743쪽

De Ordine. 727

& ministerialis Ρastorum vocatio non sussiceret ad constituendos Ecclesiae Ministros. io. 6. Quae sanctitas in initiandis requiritur pR. Reqniritur, ut sacris Ordinibus initiandus vel a Baptismo innocenter vixerit, vel peccati maculas deinceps contractas longa paenitentia eluerit, qua solutus. ab omnibus vitiosis habiti. bus , & in castitate caeterisque virtutibus radicatus extra morale relabendi periculum censeatur. De Diaconis ait Apostolus T. Tim. 3. Habentes mPsterium Fidei in coni cientia pura; F hi autem probentur primum, sic ministrent, nullum crimen balentes. Quod autem ad ejusmodi probationem satis non sit candidatum in secessu per aliquot dies piis operibus vacasse, addit Apostolus, non Neopbtum, ne in si erbiam elatus in judicium incidat Diaboli ; id est non recens conversum; non in virtute rudem ac novitium, ne pereat instar LRciferi, qui Neophytus in. Caelo superbiit, ideoque damnatus est, inquit Sanctus Chrysostomus. Unde Concilium Sardicense anno 47. sic statuit

can. 2O. Comeninis non es, nec ratio, vel disicipsi patitur, ut temere vel leviter ordinetur sui Episcopus, aut Presbter, aut Diaconus, qui Neopbtus est ..... sed bi, quorum per langum tempus examinata sit vita, s merita fuerint comprobata. Dixι, extra morale relabendi periculam censtatur;

quia etsi militia sit vita hominis super terram, & ' i quilibet Sanctus in aliquo semper versetur peccandi periculo, dicente Apostolo, I. Cor. IO. Qui se existimat sare , videat ne cadat. Attamen qui piis & diuturnis exercitationibus virtutis habitum comparavit, & appetitum sub imperio rationis per longum tempus continuit, qui dudum Za 4 exper-

744쪽

expertus est munitum se continentiae dono, &charitate flagrat, laevissima quaeque peccata pro virili evacuans; multam perseverandi fiduciam concipit, & aliis injicit. Quomodo Vero se gerere debeat Confessarius erga paenitentem , , qui ad Ordinationem admissus est, cum tamen habitus vitiosos contraxerit, necdum eradicaverit

λ Per contrarios , Πullumque signum prae se ferat accepisse se a Deo continentiae donum, diximus Tomo 7. Parte 3. de Ordine, cap. . Q. 7. Scientia esne necessaria initiandis pR. Assirmative; Labia enim Sacerdotis custodient scientiam S Legem requirent ex ore ejus, ait Dominus Malach. 2. Quia tu scientiam repulisti, repellam te , ne Sacerdotio fungaris mihi, Osee 4. & Christus

Matth. 23. Vae vobis duces caeci. Concordat Jus. Canonicum cap. Illiteratos, dist. 16. Litteris carens

acris non potest sise aptus Usticiis. Et cap. ultimo' de temp. Ordin. in sexto suspenditur ad annum Episcopus a collatione Tonsurae , qui illiterato

- eam contulerit. Qua autem scientia instructi esse debeant, accurate exposuimus TOMO7. pari. I. cap. 8 Cum Vero Canonici Ecclesiarum Ca.

thredalium ex suo instituto adjutores sint Episcopi, & loco praeemineant toti Clero Diceceiano, ita scientia & moribus praeluceant necesse est; de , iis quippe sic statuit Concilium Lateranense LV.

Cap. Io. & II. Praecipimus tam in Cathedralibus, quam in Conventualibus Ecclesiis viros idoneos ordinstri,

quos Episcopi possint Coadjutores S Cooperatores habere. Et Concilium Tridentinum sess. 24 Cap. I 2. de reform. hortatur, ut dignitates omnes S fallem dimidia patrs Canonicataeum in Cathedralibus Ecclesis Sollegistis insignibus, conferantur tantum Magistris,

745쪽

De Ordine.

sallem in Pure Canonico. . : Q. 8. Quid intelligitur nomine genii Sacerdotalis, seu Clericalis ν , . R. Intelligitur vis diVinitus insita, qua quis incitatur ad functiones Ecclesiasticas, utpote sibi gratas & jucundas.. Dico: Functiones, non vero dignitates; ad has quippe ambitio & cupiditas plerumque movent, non autem ad earum functiones, nisi forte honos & emolumentum temporale inde spectetur.

4.Q. 9. Genius Sacerdotalis sm nece Oarius promo

R. Assirmative; probaturque ex Scriptura Num. II. Osseruntur Deo viri ab omni plebe testimonium habentes, quod ornati sint scientia, sapientia ae pietate, & nihilominus nondum ido. nei sunt etiam judicio Dei, qui praeficiantur populo. Quid igitur amplius in eis requiritur Spi- ritus principalis, Descendam loquar tibi, ait Do minus ad Moysen, S auferam de spiritu tuo, tradamque eis, ut fustentent tecum onus populi. Similiter Christus Joan. 2o. Apostolis spiritum suum Communicat, cum eos constituit novae Legis Ministros Sicut mist me Pater, inquit, F ego mitto vos. , Hae cum dixisset, infussavit, , ' dixit eis, o cipite Spiritum Sanctum. Et ratio est, quia reS Ve- .re non sunt quod Videntur, si desit proprius spiritus ; cur enim statua aut imago picta non est homo, quem effgit, nisi quia non informatur spiritu hominis .Q. IO. In quo confisit praecise genius Sacerdoratis γ

746쪽

R. Consistit in ardenti studio promovendi gloriam Dei, & salutem proximi; quia genius cujusque artis & conditionis est flagrans studium consequendi finem, ad quem ars illa vel conditio est instituta, v. gr. Mercatoris magnum faciendi quaestum: Atqui finis status Sacerdotalis est, uenomen Dei sanctificetur, ut Clericus quos potest in ejus notitiam, amorem & obsequium inducat, in quibus salus proximi proprie consistit. . Ergo in eo differt genius Sacerdotis a genio Christiani Laici, quod Laicus sibi attendat, Sace dos vero aeque de aliorum, ac de sua salute timeat : ille bonis operibus merita sibi comparet, ut dignus habeatur Regno Caelorum; iste exemplo Christi pro aliis etiam sanctificet se ipsum, ut eos ad vitam aeternam secum perducat: magnum solatium est Laico culpa vacare, & mundum esseti sanguine eorum , qui pereunt: At Sacerdos aliena peccata deflet ut sua: denique Laicus cavet ne in Dei offensionem incurrat; Sacerdos vero etiam uritur, cum Videt Legem Dei ab aliis indigne proculcari. Hi ne nascitur animi fortitudo & audacia ad monendum, arguendum, corri

piendum.

Q. II. Quoe impedimenta removent ab Ordinibus PR. Censurae & irregularitates, de quibus seo sim dicendum.

747쪽

CENSURI S.

g. I.

α notione Censurae.

Describi potest, poena spiritalis &medicinalis ob gravem culpam cum contumacia ad tempus Ecclesiastica potestate inflicta baptiga. tis , qua privantur directe usu communium bonorum spiritalium. Singuli definitionis termini sunt accurate eX- pendendi, cum ex iis solvi debeant quamplurimae difficultates, quae in hac materia Occurrunt. Itaque Dicitur I. Poena, ut censura distinguatur ab irregularitate, quae ex sua ratione generica non est poena; omnis quippe poena supponit peccatum : Atqui plures irregularitates non supponunt peccatum, sed oriuntur ex solo desectu, puta corporis vel animi: Ergo non sunt poenae, nec proinde gensurae. Dicitur 2. Spiritalis; quia censura est actus jurisdictionis spiritalis, assicit animam, non ς pus, .dire.

748쪽

directeque privat bonis spiritualibus, oscio Sa-

cerdotali, & indirecte solum temporalibus, puta fructibus Beneficii; cum enim Beneficium sit propter ossicium , qui per censuram suspenditur ab ossicio, consequenter privatur fructibus Benem eii, atque ea ratione censura distinguitur ii poenis, quas Magistratus civilis imponit subditis, quae sunt actus jurisdictionis temporalis, privantque solum bonis temporalibus. Dicitur 3. Ecclesia tica potestate inficta; quia censura est privatio bonorum spiritalium, quae cum Laici non habeant in sua potestate, penes . eos non est illa subtrahere. Hinc Abbatissae non decernunt censuras proprie dictas, sed poenas dumtaXat oeconomicas, nec Judex Laicus per decretam corporis comprehensionem directe suspendit clericum ab Ossicio, k quo tamen debet abstinere saltem publice ad vitandum scandalum, sed itregularitatem non incurrit, si eo defun

Dicitur 4. Medicinalis N ad tempus inficta ,' quia censura est ad corrigendum delinquentem ; & ea ratione distinguitur a depositione & degradatio ne quae sunt in perpetuum , & in meram Vindi- , ctam. Per depositionem quippe Clericus in perpetuum privatur omni Beneficio & ossicio CIeri. cali absque spe veniae, etiamsit ad meliorem frugem se recipiat & satisfactionem offerat; per degradationem Vero privatur etiam privilegio Cle- , tricali, redigiturque ad Laicorum ordinem. Dicitur s. Baptizatis inflicta; quia ad ferendas censuras requiritur jurisdictio. Atqui Ecclesia non habet jurisdictionem in non baptizatos. Baptizati non subjiciuntur censuris nisi sint

. . adulti

749쪽

, De Ordine. 733

adulti & ratione utantur; quia alioquin non sunt capaces peccati, quod censura necessario prauiupponit. . Adulti impuberes ligari possunt censuris, ut Patet ex cap. Super eo, & cap. Pueris, ubi Summi Pontifices pronuntiant impuberem , qui injuste percussit Clericum, posse absolvi ab Episcopo, quamvis absolutio ab hac censura in puberibus sit reservata Sedi Apostolicae. Dicitur 6. 'ob gravem culpam; quia cum censura .praesertim totalis, sit gravis poena, non debet ferri nisi ob gravem culpam; alioquin esset in

Dixi: Praesiertim totalis ; quia sunt aliqua: cem surae partiales, ut excommunicatio minor, suspem so ad breve tempus & ab aliquo tantum ossiclo, quae non necessario supponunt gravem culpam. Ergo qui ex ignorantia invincibili transgressus est Legem, v. g. simoniam juris Ecclesiastici com misit in Beneficio , excommunicationem in simoniacos latam non incurrit, quia ut supponitur, non peccavit; sed collatio Beneficii nulla est, nec Clericus potest illud retinere absque dispens

Ut autem grave peccatum sit materia Censurae, requiritur I. ut actus sit externus , eX Cap.

Erubescant, distinct. 32. & ex Cap. Tua nos, Tit. . de Simonia, in quo sic habetur, nobis datum est de manifestis tantummodo judicare, a. ut actus sit Completus, v. gr. simonia ex utraque parte completa, nisi tamen aliud exprimatur in Lege; namque per Bullam sancti Pii U. excommunicantur simoniaci confidentiarii, etiamsi conventionem ex utraque parte non compleverint, & per Constitutionem. .

750쪽

De Ordine.

Clementis VIII. in Gallia reeeptam, qui proUO-cant ad duellum, vel illud acceptant, sunt ipso

facto excommunicati, etiamsi conflictus non sequatur.

Porro peccatum potest esse grave per mandatum Superioris , quamvis materia secundum so spectata & soluta ab omnibus Circumstantiis vibdeatur levis, vel etiam indifferens, ut venatio, potatio etiam moderata in popinis, habere in suo famulatu mulierem etiam honestam ; quando enim ista viam aperiunt multis Corruptelis &scandalum generant, evadunt materia gravis, possuntque prohiberi sub censuris. Dicitur 7. Cum comtumacia, id est Cum praecepti & poenae Ecclesiasticae Contemptu. . Ita de e communicatione habetur expresse cap. Constit tionem, Tit. de Sentent. excommunicat. in sexto, ubi ' Innocentius IV. in Concilio generali Lugdunensi 1. decernit irritam fore eXCOmmunicationem, nisi praecedat monitio. . 'Sed Lex ista spectat solummodo censuram ab homine, seu quae sertur per modum Sententiae, nam ad censuram, quae fertur ipso jure, non alia requiritur monitio, quam Comminatio censurae incurrendae, in ipso jure contenta. 'Ergo non fertur censura proprie dicta ob peccatum praeteritum commissum absque contum, cia, hoc est absque praevia monitione. Ergo ignorantia probabilis , seu invincibilis censurae excusat a censura, peccavit v. g. aliquis; sed inculpate ignoravit huic peccato censuram esse annexam, non incurrit censuram, quia nonruit contumax, nec monitus. Ita expresse habe.tur, cap. ut animarum, Tit. de constit. in sexto, .

Ergo

SEARCH

MENU NAVIGATION