Relectio non modo tenebrosi, sed et tenebricosi cap. accepta de restit. spoliat. composita, & pronunciata, anno 1547 coram frequentissimo, eruditissimo, ac longe illustri auditorio, in inclyta Lusitaniae Conimbricensi Academia, per Martinum ab Azpilc

발행: 1585년

분량: 107페이지

출처: archive.org

분류:

31쪽

Oppositionis II nou solutiones.

3 ad eam admissum; eo, quia Papa ibi solum pronuciauit, ut institutio illi agenti facta sortiretur effectu; idest ut virtute illius apprehederetur possesso. Etsi actu sui siet recuperadς pronuciasset, ut ei Pollestio restituer

tur. arg.cap. licet.de sim. cap.qualiter&quando χ. de accusationibus. Quinta concordia, quam Panor.& Ioa. Imol. ibi probant,est, scilice

quod ibi agebatur possestario adipiscendae, quod habet priuilegium ne

exceptio requirens altiorem indaginem ei obstet. Contra quem facit, ε quod interdictum recuperandae maiora priuilegia habet,quam interdictum adipiscendae. per glos. p. r.&alia quς ibi diximus supra eodem:& contra agentem interdicto recuperandae in beneficialibus admittiatur abiuratio spontanea, Per hoc cap. secundum omnes: ergo etiam contra agentem interdicto adipiscendae. Facit item, quod contra interdicta adipiscend admittitur exceptio ntillitatis tituli, cap. cum olim .de causpoliess. eiso a sortiori defectus eiusdem,qui concluditur ex renunci

tione.

Sexta igitur,quae Innocentij est, quamq; aliqua ex parte sensit glossir final. ibi per illa verba: Et ideo,&c. ut, quod illud cap.agit de abiurati ne calumniose,ac malitiose; hoc est caussa disserenai possessionis adedi,tionem ob tecta: hoc autem de ea,quae sine malitia obijciebatur. Contra quam tamen concordia facit primo, quod ex nulla parte illius cap. 'colligi potest, allegationem illam fuisse malitiosam:& in dubio non est Praei umenda malitia, neque dolus i. merito. ff. pro soc. cap. estote misericordes. de reg. iur. secundo, quod ille tex. aliquid speciale continere videtur contra opponentem aliquid agenti super possess At etiaopponens aliquid malitiose cotra agentem petitorio repellitur, ut etiaInnoc. ipse singularissime ibi dixit, probatus per omnes ibidem,& multos alios.quod post & vltra Decium retulimus in cap. licet. de probar. Tertio quod sicunde oriretur praesumptio malitiae maxime, ut ait ibide Inno. que sequitur Imol. col. . oriret ex eo, quod no est verisimile,que sponte renunciare suo beneficio.cap. super hoc.de renun . Sed hoc videtur falsum: tum quia hoc consequeretur, malitiosam quoque praesumendam esse omnem allegationem pacti de non petendo remissione&donatione; quoniam etiam in dubio nemo praesumitur donare, nec iactare bona sua .l .cum de indebito. ff.de probar. Neque dicas aliud esse,cu agitur plenarie su per proprietate, aliud csi s ummarie superpossessone: tsi,quia in hoc nostro cap. super possessbrio agebatum,& tamen renunciationis obiectio non suit reiecta, tamquam malitiosa: tum quia pactum de non agendo interdicto unde vi non praesumitur malitiose opponi contra eum, qui eo agit. l. si unus. g. pacta quae turpem. ff. de pactis,&Rota in decis . o I. in nouis quae in noue rubr. est Ι 8. de restitui. spoliat. Defendendo tamen hanc solutionem, quae nobis videtur omnium

32쪽

g verissima,sin ul&.vtitistina, respondeo adhorum primum,quod illa

malitiae allegation ta praesumptio,nascebatur ex multis coniecturis sta mul coniunctis.primo, quod allegabatur renunciatio bene j.secun do, quod allegabatur ab eo, qui nitebatur titulo longe posteriori,&h bito a non potente illum conferre iure communi.tertio,quod per con secia tionem allegabatur ab eo qui secundum ius commune pr sumebatur in trusus. quarto, quod hoc faciebat conrra eum, qui nite Datur titulo ordinarij. quinto, quod allegabat contra agente interdicto adipiscedae possessionis. sexto,quod allegabaturienuci tiς, lite pedente, sacta Ad secundum concedimus, neque dolum: neque malitiam in dubio praesumi: at negamus, esse dubium , cum tales coniecturae sufficientes concurrunt, quales ibi concurrisse, in solutione proximi argumenti praecedenti dicebamus.s Ad tertium concedimus, aliquid 'peculiare,dc speciale significati ibi circa exceptionem abiurationis oppositam ageti posselibrio: sed nega- , mus id consistere in eo,quod malitiose obieri non adnuitatur contra

illum;quoniani non esset admittenda,etiam contra agentem petitorio. iis praesumeretur tali tex opposita: sed in eo.quod minor praesumptio lmalitiste, sussicit ad repellenda oppositioncooiectam ageti posselibrio; quam qbiectam agenti petitorio. In hoc enim casu suuacit leuis; in illo Inecessaria est vehemes, ut singulariis inedixit ibidem In nota Pro cuius nos dicto allegam iis textangularem incap praecedenti intellecto iuxta nonam,& nouam cocordiam in prima oppositione traditam inter hoe

cap.&cap. prccedens, adiuncto cap. super nota de renunciat. Nam con- tra agentem possessorio recuperande non potest Opponi exceptio rense iciationis stipolium saet quia vise mens praesumptio, est earu nam litius e opponi, ut habe 'p. praecedens: contra Vero agentem petitorio sic, ut satis probat cap. illud, super hoc. quia leuis est illa, quae tui pressi a mi potest malitia. Ad quartum concedo considerationem illam Innoc. Irobatam per Imol. non esse ,ecmi,.utar utarentum conuincit:sed nuit ex eo contra nos colligitur, v tralam est.

, Ex hoc intellectu postremo odemque veris, ' apto colligunturie-εquentia. Primo, in illo cap.post electionem. H.qui obtinuit egisse potaitabrio.Secundo, illud possessorium non fuisse recuperandae. 1 errio, Lmale dicere glos. ibidem verbo, confirmari, illum H. egisse etiam petit rio, quod Panor. quoque &Imol .ibidem damnarunt, licet eam Car. probasset ibidem,& Cald.consit 7.d electio. Quarto,obiectionς, quae , vehementer praesumitur malitiose opponi, non esse ad ittendi etiam tcontra agente. petitorio.Quinio, norem p umptionem malititius, sicere ad repellendam obieetionem opposita agenti possetario qui in ragenti petitorio. Sexto, renunciationis Ooiectionem non esse admitteti '

33쪽

S ,rem Nim eo solopiasummitalitiain;quudauege uri nuntiatio contra agente possessorio. Octauo multas suisse ibi coniecturas,urule illa praesumptioninebatur: Nodo faciliuspraesumi in 'litiani contra eum,qui opstare agenti possi serio, quis contine N

t positionis quartasolutio.

IAm ter hoste fugato, Matres amplissimi, oratio animosior essectatro 'plicis aQIi negotibibilat quartara oppositionem,quae iustam petit . ncordiam inter hos cam&cap.ad aures. lerbis,quaevi, qua parte habet: reminciation em ilirioper esectionem quisiti, non obstite, Hecto, Nam respondere possiam illud cap. lagere de ren clauone ad ite r0m populi, re ita: metu facta. quodet alam colligitur ex ill0 cap.Ah. Iermem incorvi, renuiuiauis. de pMado post: m cIMisad terro emtiumris a fi Nost vero conclusio de reminciatione sponte jacta quod pala in colligiturExullis verbis: Similisconstiterit, rinia raefatus P. nino nem, - coam, is spontepressi Mamecclesiam tuliseres iurauit. Pro quas latione facit cap. praecedens ς qua . par ei desidit, renunciari nemi post spolium factam,non esse admittenuam conti agentem intradiose γ' dici vi ad poliassionem beneficii recuperandana; quia prςsumitur m pythiactar a. fortiori ergo non oberit,si constet metu esse istam. qua ratione autem defendi possit haec disserentia, in strabitquimae, quae sequiq

34쪽

, lyontanea impediret. I. - . t

i 3 K unctanti in beneficiam non Dialis illud merac onm remanriationis saltem ruinam t Intellectus cap. Adauro. debis, ps .forti mr intellectim noui

mittat peccata. . l. f. . ias . . , i initia H

- i' Renitutionem beneficismetumuinciati petens, tacite videtur petere re i hunciationis recisionis . n

- Ι 8 . Remtutionem beneflc petervolietam se istulam cum petit,hoere. riatio nono- ωlisposse nem. ii in Iu . .. . OCRIOR -ritu etiam metu beneficium rimi pitin uti eius fructibus, do exi. expresse, vel tacite renuinatim. Elideonec tenetur diserenuesho. rarias. num. 2a Neque ordine se in in i uri ob titulum illi ut be .

as Electionem metasadiam nisi esse, Garino concludit, renunciationem quoque nestimeso a

Renunciationem metu factam tenere.

AD quintam ergo oppositione transeamus,Pue uno. Sc eodem int petu fertur in tex .nostrum,& solutionem primς de quartet oppositionis;quatenus pr supponunt differentiam inter renunciatione ne qfici j coactam,&voluntariam. Fertur inquam, eo iaculo validissimo.: quod eade ratio omnino militare videtur in renunciatione metu quq in spontanea.Quonia Vtraque tenet, per utramque perdituribe ne ficium ipso iure; &consequerer per utramque perditur titulus co lor eius. per ea, quq in propositione huius quinti oppositionis,& aliorsi unicum prima citauimus. ergo renunciatio, quae est, vel praesum tur metu tracta, obest petenti restitutaonem;cum constet,sponinis niso D 1 obesse.

35쪽

, contra hunc tex. de praedis has duas solutiones.Haeco' positio adeo nobis visa est grandis in lignc diem, ab eo, quo primum iit Samantico: inotannis,ut adeamauu enit uii necessariuna putaverimus ne parecbmdumem illam, lexaltare renunciationis meticulos e uilonem, receptam. hi quos in huius s. oppositionis propositione retulimus: Sc tenere contrariam, scilicet,renunciationem metu facta: non esse'. id utinam et eam non vacare ipso ime beneficium ad ximim tenendam moliebamur, primo necessitate soluendi hanc oppositione, ut aliter: latis fieri non posse videbaturi deinde, quod licet nemo has ratione utatum multi tamen sunt in praedicta opinione scilicet Rota 37 . in illaui si lubrica. est He renuci. in nouis.dicens, renuchitione metu factam non Hiereipio iure neque per illam perdi beneficium; licet renui possit agere,ut restindatur illa renunciatio. Et in decis .

ouae in noue rubricatis est7.de renuncia. in nouis.aiens, renunciatione

re, in quo alioqui mortuus fuisset, non valere . Idem tenuit Anton. in ' .ad aures.de his quae vi q.An. 2. In quod etiam inclinaruit Inno.ibidem, R in cap. super hoc de renunciatione, de Hostiens. in summatici de renunciatione. . qualiter. ubi expresse dicit, renuiiciationem benefiei tantariam deliberam essede se, alias non valere. Decius etiam satis inclinat in hanc opinionem in cap. 2. de rescrip. n. q.& consit. 2o'. coli 1.dum ait, nullam esse huiusmodi ren unciarionem,aut reuocanda.

a Quamuis non satis caute loqui videri possit in d. consit .dum ait, parsigeferte, an firritilla an reuocanda;cum plurimum reser t. Quod non obscure demonstiunt tot decisiones Rotae super ea a e sectae, ac aliquot corollaria insta deducenda. In ead .etiam opinione est Fortunius totius 3 Cantabriae, ac omnium qui linguam suximus Vasconicam clarissimudecus, qui mori binam,istus ii maior ingeniosuerit in lib. de vItimo fin. illat. I. nu. χ' o.&eonsequentibus: at eius opinio parum nobis commodat: quia se dum eum, etiam alia omnia metu facta sunt ipso iure nulla, canonica tinuitate attenta omissis tamen doctorum sententi js, quae ncgari possunt, quaeque frequenter plus turbant,quam illustrant veritatem;& Dequenter ingenia, pr sertim acutiora, tum discentium, tum docentium, consi indut; singulariter de irrefragabiliter mihi videbatur iertio loco,iacere hoc capitulum, quatenus a contrario sensu probat, tantam disserentiam in tet actam,& spontaneam renunciationem,ut per coactam non impediatur restitutio,per spontaneam autem sic. Quae tamen disserentia stare non posset, si metu ficta valeret: quoniam etiam peream impediretur restitutio; quia peream quoque non minus perderetur titulus, Sc omnis color eius &possessio,quam per spotaneam. Et carenti titulo vero,

vel colorato,non est restituendum beneficium ecclesiasticum, secundia

36쪽

. glostillam unicam & a toto mundo receptam. clem. I .de cavspo CQuarto facit cap. praecedens, quod in sensu satis directo non solumi habet id,quod hoc cap.scilicet, renunciationem,qtram constat metu sa cham, non impedire restitutionem ,sed neque illam, quae praesumeretur metu iacta.Ratio enim,quare ibi renunciatio non impotest restituenitem eamressa in textu,illa est, scilicet,quia non est veri umile,quod spon-te ius suum renunciauerit, qui renunciauit spoliatus: ergo renunciatio, Α .vim praesumitur metu facta non impedit restitutionem. Horum dii larum capitulorum inductionibus hanc opinionem non solum persuasianus auditorio nostro Salmaticet abhinc circiter tres decim annis,cum ain hoc tit. interpretando concurreremus illi magno,doctissimo,nec miari S pio viro,cognomento Montemaior, cathedram primariae functio-mis magna cum laude tunc regenti; sed etiam auditorio ipsius. Neque is uitullus, quem sciam,qui in illa, vel alia academia huic inductionigisfaceret. inare idem tenuimus etiam anno superiori, cum hoc idem cap. ordinarie in hac florentissima praelegeremus. Quinto pro Od. facit cap. ad aures. de his quae vi. quatenus proba - renuncianti metu ius sibi per electione quaesitum, non obstare illam remunciation quo minus illi ecclesiae pret ficiatur.Sexto cap.ad audietia. AEOd. tit.de his, quae vi. quatenus loquens de renuciatione beneficij me- .rufacta,ait, eam robore firmitatis carere debere. Septimo facit clem. 2.ide poenis,quatenus habet,renunciationem facta a coniecto in carcere, donec id ficiar, nullius elle momenti:& ea l. ratio videtur de omni alia, 1 quς iusto metu extorquetur.Octauo facit, quod electio metu fitista, est cipso iure nulla, iuxta illu tex. pulcherrimu cap. ubi periculu.Lceterum. de electio. lib. 6.& glo. memorabile, quae ψ.est cap. bon ς. I .de elect. no- nullis putata singulare,&iuxta cap.in nomine domini. 1 3. dist. ila cap. a.dc cap. si quis pecunia. 9.dist. & iuxta ea, qtue tradit Inn.in cap.quod sicut. de electi ergo etia renunciatio. Tum, quia cotrariorii eadem est disciplina, iuxta late tradita per Aretinum & nomiores in rubrica T. de ad c quir. possessi. Tum,quia in electione agitur de iure quaerendo, & inr nuciatione de quaesito perdedo,quod difficilios fit, arg. l.patre surioso. de his qui sunt sui vel ali.&cap. lilectus .de spos Nono, quod matrim

nitim carnale metu contractu ipso iure est miltu .capaeum Iocu. dc cap. veniens. te spons.&eria spirituale.Nam ingressus religionis factus per metum no tenet cap. I.de nisquet vi. ergo &diuortiu cv disiblutio tam carnalis , quIm spiritualis metu facta nulla erit. Quonia ea,quae requia Iuntur ad actus compositione videntur requiri, etia ad eius depositio nem. arg. l. si ut proponis. C.de nupt.& cap. degradatio.de poen. lib.6.

His tamen non obstatibus re altius excogitata contrariam, quς communis est, opinionem amplectimur,& tenemus renunciationem bene

ficii metu fictam ipso iure valere. Primum,quia communis est, R eam

37쪽

affirmauerunt Domini Rotς,& aliiquanisnulli,quos retulimus la EDaus qiuno dissicultatis Dropositione nu. 7. Deinde quod in cap. Abbas. cap. ad audientiam cie his quς vi. agitur de renunciatione Deneficii a tu gravissimo assta; in quai tamen nihil speciale induc ut, neque de-xlaranui minoi ex regula generali omnium aliorum metune tum respondetur, esse in irritum reuocanda,ut habet cap. Abbas. vel quod ro re firmitatis debet carere, ut habet, cap. ad audientiam.&, ita prisiupponut idem de illa,ac alijs metu regulariter esse iudicandum. μ.cum ergo metu facta regulariter teneant, licet rescindi possint,secundilcommunem sententiam, se qua hoc anno non nihil dixi in cap. si vero..de iureiuri& latius in d. cap. Abbas. abhinc 'a .annis in illa clarissima Tholosatum academia,consequi videtur secundum eande dicendum, uenunciationem quoque beneficij metu factam validam quidem licet aescindendam .Hoc eodem sere modo induci potest L cap.ri vero.attento principio,quod de omni refutante lassuum metu, loquitur;&pein Q penso fine,qui de renunciatione beneficij agit. Tertio facit Clem. 1. de poenis. in 3. sane. quatenus innuit, aliquid noui per eu induci silper r nuciatione beneficij facta metu, ab ecclesiastico detento per laicos, dc nec eam faceret:tum,quia habet verbu: Decems siquod suapte natum auris noui inductionem significat. iuxta sex glo.quatu prima est in cap. eos.de sententia excommuni.lib. 6.Secunda in clem. de ei.&qualita Tertia in clem. r. de caussa pos Quarta in clem. 2.de app. Quinta inclem .per litteras.de prς b. Sexta inclem. 2.dereia ecclesiau. non alie Tum, quia exprimit illam nullius esse omnino momenti, non obscure innuens secundum iura quidem antiqua esse alicuius, licet rescindi possit, secundum autem illud, nullius, omnino. Neque obstat replicatio Fortuni j in d. libro de ultimo fin. illar. 1 I. α acto.&consequentibus,scilicet eundem casum esse illius clem.&ill sum, duorum capitulorum, Abbas.&ad audientiam.& eandem ratio nem & eadem verba in effectu. Quae res mouit ipsum ad dicendum do .ctores aberrareὶ veritate, &falsos est e, in hoc antiquos.Non,inquam, . haec obstant. quoniam primo non est idem casus. Nam illa clem. non loquitur,ut ille putauit, de omni renunciatione metu potestatis secularis 'Dela, sicut illa duo alia cap. praedicta satis loqui videtur: sed solum de per detentione potestatis Rcularis,quoad eam facia quod differta superiori, tanquam species a genere.siquidem omnis renunciatio, per detentionem violentam potestatis siecit laris, quoad ea fieret facta, est

renunciatio facta metu potestatis sqcularis: non tamen ratra; omnis re nunciatio facta metu potestatis sarcularis, est renunciatio facta perde

aentionem potestatis cecularis, quoad illa seret.Secundo non est eaderatist specialitatis; quoniam ratio specialitatis illius clem. assignata per Panori in cap. Abbas. de lus quae vi. ς l. s.nm est ea, qua tribuitei rore

tum ira illa d i

38쪽

Oppositis ni

viritus, scilicet quod metu potestatis saecularis est facta:sed quia perderentionem potestatis saecularis , quoad resignare est facta. Quam non esse eandem ex proxime dustis constat. Et quia maior quςda audacia,&libertatiseccleDasti offensio est,detinere clericum quoad renunciet, quod idem estac ipsum in carcerem priuatum, vel publicum conijcere quam alio genere metus ad id faciendum cogere :quia eo casu bis petacatur, scilicet detinendo, siue in carcerem coiiijciendo, &in cogendor o metu ad renuciandum :in alio vero semel, scilicet metu cogedo: ceteris Dari bus, ouo maior est n umerus delictorum, maior est offensio cap. t .sse poenit. l. s. ubi latius scripsimus,& facit cap. t. de treug. & pae. αII authenti.defuncto. C. ad Senatusconsul Tertuli Tertio non si1nt eadeverba. Quoniam in d. f. Sanci ponuntur illa verba: ullius omnino de . nimus esie firmataris,quae palam significant actus nullitate: in 'autem Abbas. illa:MetuIacta derere hi Britum reuocari potius s antactu valere,quisi non valere .cum id luod non est, nequeat reuocari,velimritari. L nam & si Ede iniust rur& irri.&cap ad dissiluendo. de sponsim puber in cap. autem ad audientiam. ponuntur illa verbamlatu Drutarere deberem e firmitati quς longe minus significat, quam illa 2 in synt firmitatis. Quoniam verba ilia: D inerer re. etiam secundum significationem propriam congruere possunt carentiae riuatio ni faciendae per sententiam: cum tamen illa verba, milliuς esse mit iis, soli actus nullitati conuenire queant, secundum saltem propriam significatione. arg.ca'ad aures. cum es annotatis de rescrip. Cum erga urba cap super hoc proprie actili valido congruant: verba vero illi elementinet proprie inualido,dc verba Cay.ad audientiam.utrique;cotis sequitur,nos este eadem verba , etiam illorum trium capitulorum.1 1 Quarto principaliter seci quod licet regulariter iuramentum merit gente factum fit validum secundum commvn. Per cap. Veriam. leiureiu. Fallit tamen quando interponitur superactu nullo,& Ii urere, probato per P. Cum cotingat. de iuretiri&camquamuis pactum. do pactis. lib.6. de cap: licet de iureur eod lib. &authen sacramenta plib. Cui aduers ve secundum Vincentium relatum,& valde laudatum.

per Pan.in parum contingat col. 2. de iureiuri communitet receptu avt ait Francind. P.quauis. LA.& Felian cap. t.&cap. si vero.deiuriretur. atiummetum interpositum super renunci uione ueneficij metianista alet dicti, car si verin ergo illa non est nulla. Quς argumentaridinermosissinia est, nisi negetur ilia Vincetij opinio, qua txactauinins hoc anno in Capri vero de iureiur. Quinto facit,quod iuramentum denori repetendo beneficium metia renunciatu valet, d.ca'si Veroeat si renuia vitionon valeret, tale iuramentum illicitum esset:quoniam inesse tam iuramentum de non inseruiendo beneficio suo:quod est contra iu

39쪽

Oppositionis V slutio.

consequutiόnem non valeret. Regul. Non est obligato tum de ret iura in 6. Sexto facit, quod si renunciatio non valeret, consequeretur, eum, qui metu renunciasset teneri ad pronunciandas preces horarias; etiam D numquam illud recuperarent quoniam vere habet beneficium eces fasticum: omnis qui illud habet tenetur ad id faciedum. p.fin. y2..dish. iuxta latius tradita per nos in Enchirid. De Orata siue rep. cap. Quando. not.7.nu. 2.&consequentibus,de consecr. distin. r. quod i men videtur absurdum . Sotimo facit etiam, quod sequeretur eum, qui metu renunciauit beneficio sito, posse absque alio patrimonio, de beneficio ordine sacro insigniri,quod non videtur concedendum. Non obstant illa nouem, ob quae multo tempore contrariae adhaesimus opinioni. Ad quorum primum respondemus negando, quod eaderatio militet in renunciatione coacta, quς in spontanea ad impediendam restitutionem idato Icconceta,quod remi hciatio coacta sit valiad .per ea,quae in solutione tertiae & . mox dicemus. Ad secundum. quod doctorum auctoritati niti tur, respondeo. Primum, eam non esse necessariam. cap. ego solis. 9. dist. Deinde, quod multo plures sunt in contraria,&communi,quam sustentamus opinione. Ad tertium, doquartum quae sundantur in hoc cap. & praecedenti, quorum hactenudi 3 1όlutio idonea mihi nusquam occurrerat, respondeo, concedendo pethaec duo capitula significari illam grandem differentiam inter renu elationem spontaneam. &coactain , scilicet,qiiod spontanea quandoque saltem impediat restitutionem possessionis beneficij, quod quan-- contingat Gicemus in oppo. p. non autem coacta etiam his calibus,

quibus impediret hontanea: negando tamen huius differentiae rationem,&caullam esse, quod altera sit valida, & altera inualida & nullar sed secundum aliam longe diuersam, scilicet quod spontanea rescindi

I nequeat,coacta vero sic. Et consequenter concedendo, renuncianti metu beneficium non esse restituendum illud, ante rescissionem talis renunciationis metu laetit. At negamlo,quod in casibus horum duorum capitulorii restitutio debuerit fieri,aut iacta eri iam mediate ante resti honem renunciationis tacitam,vel expressam. Nam in hoc cap. solum indirecte,de a contrario sensu probatur,renuncianti metu non et Anegandam restitutionem. An autem illa immediate ante renunciationis metu saetae rescissionem,a ost debeat fieri, no exprimiti de ita pem alia iura potest intelligi, eam esse faciendam post renunciationis rescis.

sonem. In cap. praecedenti etiam solum pro natur,contra eum,qui sportiatus renunciauit, non esse admittendos testes, ad probanda renunci tionem fuisse spontaneam,antequa restituaturiquia presumptione ii ris,& de iure,praesumebatur coacte iacta,quoad restitutio fieret. An autem haec fieri debeat ante rescissioneminiumstea nihil aperit e & aeque

apte potest intelligi de iacienda post rescissionem renunciationis, ac

40쪽

ficienda ante: ergo ut alijs iuribus concordet intelligendum erit,desicienda post eam rescissam;quet emingularis vera,& noua declaratio. rs Quae quidem responsio pulchre confirmatur per cap. ad aures. de his

quae Vi.quatenus habet,eum,qui metu renunciauit electioni de te factet posse pr fici illi ecclesie, non obstante illa renunciatione,etiam ex iure antiquo,secundum Abbatem,& Panot. communiter probatos. At intelligendum est illud secundum eosdem, acta restitutione aduersus illam renuciationem, quae plane expositio est quam simillima nostrae. Ex quibus insertur primo, solutio quinti contrari j sandati in d. p. ad aures. scilicet quod ibi non dicitur renunciationem electionis non tenere: sed simplicite eam non obstare, quo minus is, qui metu renuntiauit praefici possit ecclesiae, ad cuius regimen fuerat electus. quod duobus modis intelligi potest. Primo quidem secundum Inno. ex nouo iure, sciliacet, electione noua querendo.Seciindo, ocaptius etiam ex antiquo, sed ut prςdictum est, secundum Abb. quem sequitur Panor. ibi. nu. 1. prius facta restiturione aduersus illam renunciationem metu exortam:quae

posterior solutio permanior est coto tui eius. Neque obstat, quod Fortunius noster in d. lib. de ultimo fin. illat. 1 r. n. 39 I. dana nauerit hanc solutionem,dicens, praedictam subauditionem non fieri ex mente iIlius cap. tum,quia id negari potest:tum, quia satis est,quod non fiat cotra mentem eius,& fiat iecundum aliorum iurium mentem, arg. cap. cum expediat. de electi ovib. 6. l. I. fide in ossi .donat. Secundo insertur, iudice,coram quo est obiecta renunciatio petenti restitutionem beneficij, postquam probatum fuerit , eam metuctam,prius debere illam rescindere; quam restitutionem ficiat, vel fieri

iubeat.

t 6 Tertio insertur, iudicem, qui beneficium restituit metu renuncianti, non obstante renunciatione, quia metu facta erasi videri illam tacite, ac prius saltem natura rescindere: de renuncianti, ius quod renunciauit, reddere, quasi quoddam necessarium praeambulum, & antecedens ad restitutionem faciendam. Nam in his duobus cap. pr supponitur,recte iudicare iudicem, qui spoliato iubet restitui beneficium, non obstante renunciatione metu facta. At id per superius dicta non esset recte factum, nisi tacite per quandam consecutionem rescindere videretur illia, tamquam quoddam praeambulum ad restitutionem necessarium; eo, quod volens aliquid videtur velle id, sine quo illud consistere nequit. l.

a. ff. de iurisconatii.iudi. p. pr terea.de onac. delegat.Sic.& Deus con- donaturus peccatum mortale propter dolorem peccatoris, prius natura licet non tempore facit eum contritum; secvngum glossi i. ci ea, quae latius ibi diximus in cap. dixi.& cap. conuertimini. de pqnit. list. t . Et is cui debetur i, reditas ex testamento,&ab intestato, acceptando eam, tamquam legitin:am, de delatam ab intestato prius natura, licet non E tem-

SEARCH

MENU NAVIGATION