장음표시 사용
51쪽
in illo celebri praetorio Rotet , & ianctissinie quidem: quod tamen ita
definiri non potuisset, si per renunciationem perderetur possessio. Quoniam illud non datur non possidenti. l. i. f. dei jeitur. ff. de vi. & vi armat. cap. consulationibus. te ossic. deleg. Neque obstat id, quod nos alias respondebamus, scilicet,decisionem illam procedere in renunciatione admisia Romς in fauore certae personet, cum illa clausula consueta apponi in curia, scilicet: In fauorem talispersonae, non aliter,nec alias. Perquam constat renuncianti non fuisse animii relinquendi, nec beneficiu, nec possessionem eius, nisi quatenus essent adquirenda illi,in cuius fauore renunciauit:& propterea, tertiunon polle obijcere illi spoliato renunciationem, quς quoad illum non fuit facta. Non inquam hoc obest: quonia replicari poterit, ex hoc con-
sequi, posse quem possidere beneficium,quoad unum, non possidendo 8 illud quoad alium;qupit absurdu videtur. Nam quamuis inueniamus quem possidere iuste quoad unti,& iniuste quoad aliis; adeo, ut spoliatus ab uno possiit agere de spolio i& spoliatus ab alio non . Qualis est violentus pollesibri qui iniuste possidet quoad spoliatum, cotra quem non
restituitur,si ex continenti spolietur ab eod. iuxta.l. 3. 3. eum igitur. T. de vi.&Ni armat. &cap. fi n. de ordin .cognt. Quoad tamen alios iuste possidet,& spoliatus ab eis, potest agere prςdicto interdicto. l. i quivi a me. ff.de vi,& vi arma. Qugmuis, inqua, hoc inueniamus: no tamein uenimus, posse quem possidere quoad unu,qui non possideat quoads alium iuste, aut iniuste. .arto contra praedictam communem conclusionem,simul & contra pridi stam rationem fici liquod renuncians beneficium sponte,si postea incubuerit illi,vsque adeo dicetur illud possidere;vt spoliatus ab aliquo recte possit de spolio agere, non obstite renunciatione, secundu Inno in cap.super hoc nu. 3.post principium,&clarius paulo post versiculo: Item post. le renunciat. quod ipsum renet Calde. in cons. .dere nunciat.&expressus Anton.insin. huius cap. &praecedentis: ergo renunciatio etiam prςcedens spoliationem, non comcludit, spoliatum non possedisse tempore,quo sitit spoliatus. i o Quinto etiam tam contra conclutionem,quam contra prςdictam. 3. rationem,facit, quod renuncians dominium alicuius rei,non renuciat pollessionem, niti eam quoque velit renunciare l. si quis vi. f. dissere tia. ff.de adqui. post . Neque eo ipso,quod quis vult perdere dominium, vult etiam perdere possessionem,secundum glos. sing. illiusmet. g. ubi, licet multa super hoc inuoluant Bart. Pau. Imol. Alex. & Aret. sua comversus in viscera dextra: illa tamen videtur verior resolutio , qua Alex. post Imol. posuit ibidem. Nempe, quod volens perdere dominium, &possessionem rei,utrumque perdiri voles autem perdete possessionem, tantum illam,& non dominium: volens autem perdere dominium tantum, neutrum eorum:& in dubio,eum,qui vult perdere domini vi velle
52쪽
quoque perdere pollessionem; nisi quando non obstante voluntate pet dendi dominiit, insistit insi rei. nam tunc videtur nolle perdere pollesea I sionem, neque perdit illam.Cum igitur pleriqtie omnes hodie renu , cient beneficia sua per procuratores,c ipsi insistam eorima possessioni, i per se, vel alios. lonec Bullae, vel tituli eoru , quibus voluerunt illa conr 1 ferri, sibi in timentum consequens est, eos non perdere possessiones suas, per renunciationes illas. Et quδd quando pollessio perditur propter re nunciationem, ideo dicatur perditquia renuncians videtur habere ansemum perdedi expresse, ut dixit Olar cota. 227. Deumoin Ioan And.: in addi. Spec. F. fin.&additio Rot. in decis I s. in nouis qua in nouembr. est g. de rest.s pol si ergo vel per protestatione exprellam , vel ἰinsistentiam rei, vel aliam coniectura constet de animo cotrario retinendi eam, non perdetur,argia p. cum cessiste. de appella. &ne dicas , quod secundum hanc resolutione im communem, renunciam beneficium, Mnoles perdere possessionem, non perderet dominium eius; cuius tamen
contrarium nos praesuponimus: considera quoad hoc, aliud esse in boneficiis ecclutamcis: aliud in alijs rebus prophanis . Beneficiora eniimi dominium renunciari non potest etiam simul cum possessione: etiam. ab e qui id maxime vellet, fine superioris auctoritatea ap. admonet,&ca quod in dubijs. de renuciatio. in prVhanis au te contra. l.χ. fpro Grelictoat ita non est mim,quod cum Oerioris auctoritate perdere
possit dominium benefici j,etiam si possessionem perdere nolit icut Scyrophanorum dominium auctoritate principis in id accedeme perdiatur, non perdira possessione: Ut cum quidpiam donatur , aut Veditur e , clesiae. l. fin. C. de sacrosanctis e eL & notatur in cap. 1 tale consuet di late per recentiores in l. quoties.C. de rei vendi. & alibi saepe. Sexto, etiam contra praefatam conclusione,& ratione iacit, id quod 32 expresse tenet Innocan d. cap. superhoc n. s. versic.Item post; scilicet, eurin, qui per renunciationem perdit possessionem beneficij, si antequa ioccupetur ab alio redeat ad iptrum, incipere iterum possidere: adeo, ut is spoliaretur, agere posset de spolio. Qiram singularem doctrinam sequuti domini Rotae, tria singi uaria dixerunt in decis a Min nouis cluet in noue rub.est. l.de renuciat scilicet, possessere benefici, qui in princ. ivel in medio litis renuciat liti,& causspac beneficio, te cruo agitur,coridemnandu esse in stitistibus per eu perceptismis costet dimisisse ipsunt realiter possessione: tu si tali possessione spoliarer restitui debere;neque actorem posse apprebendere, fine execuicuis auctoritate possessionem illam ab eo detentam. Neque obstat quod in praedicta decisione habetur, taliter renunciante perdere possessicinem iuris, licet inciuubat possessioni ficti realiter. Quoniam eorum proposi ii non suit dicere, eum selum detinere beneficium sic renunciatum,& non possidere. uia continenter subistunt,e tam restituendum esse, si ibili etur , que Ita
53쪽
fillum esset, si solum. detineret. quia nudo detentatori deiecto non datur interdictum unde vi, secundum communem per t. I .F. deicitur. ff. de vi.& vi armat. Illiud etia dictum Innoc. secutus Panor.dixit in cap. 3 praecedenti. nu.7. eum, qui renunciauit beneficium, si postea diu detruruit illud,&spolietur, restitui debere, non obstante renunciatione. N Me obstat, quod ipsemet Panor.ait ibidem, petenti restitutionem, neficii, obstare renunciationem iudicialem,vel aliam notoriam: quia, ut ipsemetri si ea ratione tunc obstariquia inducit desectum notorium proprietatis:& non ea quod concludat, eum non possidere post renunciationem ; per quam vir doctissimus satis significat, tertiam rationem supradictam parum firmam esse. Neque aliud sentit Antoni. in cap. ina litteris. nu. 27. coniuctis eis, quae dixit nu. 26. infra eod. Neque obstat, quod Cassador in decis de restit. spoliat. num . . amrmare videtur, dictum praesitum Innocen. non habere locu in beneficialibus;sed in prophanis tantum: tum,quia Innoce. expresse de renuiiciatione, ac possessione beneficioru agit ibidem, ut palam est: tum, quia Cassiador in illa
decisione rei dissicilitate superatus, no semel videbitur secum pugnare illi,qui attete, ac defixis in eius dicta oculis, illam decisione perlegeritu. Septimo facit,quod conclusio, qam impugnamiiqnempe spoliatum omnem repelli a restitutione per renunciationem spontaneam prςc a s dentem; si vera esset occasionem daret spoliandi plurimos, qui sua b ineficia renunciant Romae, vel alibi longe I loco ubi ea sta sunt: non deseretes tamen propterea eorum possessu nes.Na constitillaru renuci tionum possent eas possessiones vacates occupare, vel notas facere alijs, quorum interestet eas capere pestitteras autenticas,quibus constaret, eos renunciasse illa,quibusq; per consequutionem agentes de spolio repelli possent . quae occasio nullatenus,danda est arg. l. conueniri .s . de pactis, dotal. p.ex parte. de consuet.ergoneq. illa conclusio tenenda.
as Octauo iacit, quia nulla ratione, neque textu probari potesn non posse quem continuare antiquam;Vel quaerere nouam possessionem beneficii iuste, vel iniuste, virtute rituli perditi per renunciationem, ac virtute perditi ipsb iure, ob aliquam aliam caussam; puta crimen ; a negligentiam, vel actionem aliam. Qitia si aliqua, maxime illa,quod sine titulo coloratio non potest quetri possessio, iuxta gl. sing. Cle. r. lecausspossess. Mea, quae copiose Iradidimus contra Pan.in cap. in litte ris. in Ha eod. A t illa ratione no probatur hoc.Quoniam ceteris paribus titulus coloratus canonicus per renunciationem perditus, tam coloratus es ; quam titulus coloratus,& sorte non canonicus perditus ipso iure, per adeptionem alterius incopatibilis, iuxta.cap. cle multa de praebend. vel negligentiam assumendi prelbyterium, iuxta.cap. licet canon de cap. commisia.de electio.lib. 5.&cap.item cum quis. infra eod. ergo sicut perditio tituli ipso iure contingens alia de causa,quam renuncia tionis
54쪽
tionis non sicit quem inhabilem ,&incapacem possessionis nouq veLrs antiquae; ita neq; perditio per renunciationemrat titulus coloratus canonicus ipso iure perditus per adeptionem alterius incompatibilis, vel aliam similem cau flam, satis habet coloris ad continuandam antiqua possessionem, & u rendam nouam, arg. cap. licet. 1. Praeb.lib. 6. M tradit Rota in decis s. le restici spoliat. in antiqui itaquam late sequi
tur Felin,incis.cum olim. col. 8.dere iudi . . ces tex.singui. in cap.litteras deconcest praebend. quem cum d .cap. licet paullo amplius aperie Is mus in . I o. oppositionis solutione. Facit, quod, renuncians suu beneficium,& remanens in eius possessione, potest constituere se nomine alterius possideret ac ita transferre in alium pollessionem, secundum gl. singularem Regulae Cancell. 3 . de probatur in Cain cum venisset inneod.secundum unum intellenum:at qui non ἹUssidet, non potest per clausulam constituti, transferre in alium posse suone Perii. quamuis. g. i ubi Aneel.& Alex. E. de adquir. possessio.& tradit De in remi. cStractus. f. de re g.iur.erso qui renunciauit beneficium anima retinedipossessionem, possulet illud. erso etiam titulus coloratus,&canonicu renonciatus, satis coloris ad id habebit Concsudamus ergo contra communem opimionem; exceptionem renunciatmnis beneficij. etiam spontaneae, ac praecedentis spolium, non obstare petenti restitutionem, nis quando tacta fuit animo vem; vetprisumpto perdendi quoq;possessionem. vel induceret notorium desectum iuris. inam plane conclusi nem saltem tacitὸ tenuis etiam ipsa communis quatenus erobar, duta illa dicta Innoc. pro hac citata in . Mac. fundamento, ex qui ous haec necessario fluidi de eam affirmat Pan quo mustum Iarior, in cusputatio.Titius col. 91α Ex qua conclusione & fundamentis eius insertur, exceptionem renunciati onis, ceteris paribin,primo non plus obstare peteti restitutionem beneficisquam aliam perditionis tituli ipso iure contingetiMquom meade ratio militat in omnibus. Nam omnis actus, per quem ips, iure perditur titulas benefici j, factus animo vero Vel Praesempto, perdenssi quom posse Gonem, facit eam perdi: sicut actus renunciationis.
Ex sicut aliJactiis, quibus periatur titutus ipso iure non tot sunt posses sionem, si nant, sine tali anima vero, vel prHumpto perdendi potissionem ura neque renunciatio, ut ex praedictis Plane insertur: quamuis ne
non possit illa disserentia, quod aetiis renunciatio im frequEtiuvinum animγ periendi quoque poliassionem; qui malit aetas, per quos iem iure perdunttit tituli beneficiarii.
ah Secundo insertur non una & eadem rati one, omnem exceptiionem renunciationis impedire restitutionis petati onem; sessaliam ala. Nam illae, quam cominatur iuramentu de non petenda illa,ut cotingit in castrnostri textus,ideo impedidi, quiae iuramentum licitum seruandum eae
55쪽
cap.si vero.de iureiur. Illa vero,quae est notoria, ideo quia inducit demetum notorium proprietatis eam petentis,quem conitatin his spiritualibus impedire restitutionem, iuxta. cap.quoniam. D cap. constitutus.ῖde fit. pressiyt. illa autem, quae inducit possessionis amissionem. ideo 'quia non censetur spoliari,ut restitutionem petere possit.per L r . 3.deij-citur. E. de vi,& vi armat. dc per ea, quae in rubrica sura eod. latius diaximus.illa vero quς iurata est, quςque inducit possessionis amissionem duplici ratione: quia scilicet iuramentum est seruandum; & quia non censetur spoliatus.Illa demum, quς iurata est,quaeque inducit amissis' nem possessionis,¬orium desectum, triplici ratione; duabus iciliacet praecedetibus,& propter notorium iuris defectum. Quae resoluti uti noua, ita i Ilustrat materiam hactenus confusam; de non solum tene- brosam,sed etiam tenebricosam: per eam soluitur etiam nona oppositio, &vna pars decimae, ut ibi dicemus. 22 Tertio innertur,aliquam renunciationem in manibus superioris sactam, obstare restitutionem petenti; illam scilicet quae extra iudicium
occulte, vel saltem non notorie ita fieret,in manibus superioris, Ut non induceret desectum proprietatis notorium . iuxta ea, quae Pan. in cap. praecedenti sensit. n. 7.& Anton. in cap. In litteris. nu. 27. neque amisii sionem possessionis, iuxta citata supra. nu. Io. neque vallata iuramento
non petendi restitutionem. Et quoniam ut plurimum ita fiunt hodie renunciationes, consequitur, hodie ut plurimum non perdi possessi nem, per renunciationem etiam admissam a superiore. sarto insertur, dari posse renunciationem beneficij non admissama superiore maioris effectus, quoad hoc, quam aliam admissam. Quoniam dari potest renunciatio a superiore admissa, quq no impediat restitutionem,ut in corollario praecedenti probatu est. Et dari potest alia non admissa, quae impediat eam; puta, quae fieret in manibus notarij, vel alterius non habentis admittendi potestatem, animo discedendia possessione,& nerdendi eam. Par talem enim renunciationem, licEt noperderetur ipso iure titulus, & proprietas illius, per ea, quae leguntur, dc notantur in cap. quod in dubijs,& cap. admonet. de renunc. perderetur tamen possessio, per resolutionem verior. Imol.& Alex. ind.l. si quis vi .f. litarentia. m. de adquir. possessi supra in A. fundamento, pro
nostra conclusione sormato, relatam.
14 Quinto insertur,defendi posse aliquo casu decisionem Rotae 3 12. Si opponatur. in nouis, quae in noue rubricatis est 4. de renunciat. quatenus habet, petentem restitutionem beneficij,repelli posse per renunciationem in manibus superioris: quoniam, per talem aliquando perditur possesso renunciantis.& ideo, si antequam eam noue apprehendat,illa occupetur ab alio, non comIetit ei remedium restitutorium. Quamuis videatur nobis non posse illa dessendi,quatenus habet per talem renunciationem
56쪽
crationem non adna illam non solum possessionem sempe perdi: sed etiam proprietatem ea ratione,quod ad millio Praelati non sit, nisi quaedam ablolutio,siue dimisito a stia iurisdictione . dc quod per eam non consertur, nec aufertur ius, siue titulus in beneficio.&quod renuciatippus est noua collatione ad regrediendum in illud. Pro qua decisione& illius rationibus allogo ipse glosis a nemine in hoc citatam, & mihi sinsul.quam hoc nomine donauit ibi Petrus Rauennas,&Pan .dixit, se illam nescire alibi. Gloss. inquam quet secunda est cap. quod Dei ti-23 morem. de statu monachorum.quae habet, eum, qui renunciat beneficium extra manus superioris adeo perdere illud quoad se, ut redire nequeat ad administrationem eius, abique superioris consensu. Allego iteas decis. Rotc. I .de electio. in antiquioribus,quatenus habet semestre datum ad conserendum Praelatis, per cap. a.de concess. prςb. currere 1 die cessionis benefici j factet in maninus priuati, si ea post illud tempus probetur 1 superiore;& illam decisionem etiam Callador probare videtur in decis. Rotς. titi de renunciatio. Quae quamuis pro illa decis. 3a s. faciant; tamenno videtur defendi posse. Nam primo decisio Rotς Bernardi Bisneti, quς quarta est in titu. de renunciat.in antiquioribus , clare determinare videtur per resignatione beneficii,quam non est consecuta admistio petita a renunciante illud non perdi.Secundo quod eadem ratio est de renunciatione facta in manibus privati; Ac de facta in manibus superioris, antequam ab eo, admittatur. quia ut utraque valet in praeiudicium renuciantis: ita neutra in praeiudicium superioris, iuxta cap. quod in dubijs.& cap. adiuOnet.de renunci. & eis annotata:at,secu n luna nullum, perditur proprie ras beneficii per renunciationem fictam in manibus priuati: ergo ne-17 que per factam in superioris ab eo non admissam. Tertio, quod auctore pr dicto Casadorind. decis. 1 . de renunciatio. nuper iudicauit Rota, quendam canonicatum fuisse illius, in cuius fauorem posterior renunciatus luerat'quodam Cardinali coram notario Cacellarie de more, per schedulam manu pr ria subscriptam .Et collatus fuit ei a Papacu. clausula gratificationis eodem die, quod alteri; in cuius fauorem prius idem Cardinalis per similem schedulam renuncia uerat illum ipsum
coram eodem notario; eo, quod per neutram illarum renunciationum
Cardinalis desiderat esse canonicus, donec suit admissa a Papa. Et qui utraque eodem die fuit admissa, & utrique eodem die collatus canoni catus, merito anteponendus fuerat is, cui gratificatio facta suit: cui ta-.men non suisset locus, si per priorem renunciatione nondum admissam vacasset canonicatus, ut palam est.28 Quarto iacit, quod nullo iure probatur, non posse renunciante post renunciationem benefici j in manibus superioris facta, alueouam ad- nussio fiat redire ad illud, &administrare in eo line nouo titulo cu, VLG Co fie-
57쪽
GOsredus receptus ab omnibus in titui. de renunciat. col. 1. dixit. n Perdat beneficiarius ecclesiam per renunciationem eius,nisi auctoritas superioris ad id accedat; quod omnes sentiunt in l. cap. admonet, de cap. quod in dubijs .de renunciat. Gnto facit, quod alioqui consequeretur, posse quem per renunciationem perdere suum titulum, non solum quoad se; sed etiam qu ad beneficium, volente, nolente superiore. Quia nolente, volente illo, potest subditus prςsentare schedulam continentem renunciationem, antequam ille satis aduertat id in ea contineri. Potest item dicere ei illa verba: In manibus titis beneficii tuderenuncio, antequam ille satis intelligat, quid velit dicere. 19 Sexto facit, quod is, qui taliter renunciauit sana conscientia possee redire ad illud beneficium, si superior reprobaret illam. secundum me 3o tem omnium: neque domini Lotae, qui in illam decis .concurrerunt id negassent. At reprobatio,qua superior n5 vult admittere renuciatione, non est noui tituli concessio;quoniam frequentissime alius est is,ad que pertinet admisso, vel reprobatio renunciationis: & alius is,ad quem, collatio, arg. glossae receptae per Card. Im Ol. dc omnes, quae penult. est Cle. r. de re rupermut.&glossie in verbo, manibus.Clem. I. de renuncide eorum,quae ait Innoc. in d .cap. quod in dubijs. receptus per Pan. &Fel .in cap.cum ex iniuncto. de hqret. & alios alibi. Ergo etiam ante reprobationem renunciationis durat titulus;&per consecutionem vacatio beneficij, quae est essectus renunciationis ab admissione, vel rari fic tione superioris nascitur, & non , sola renunciatione renunciantis in
3 et Postremo,quia pala falsum est id,quod ass iniit Rota ero sundame-
ω;nempe adimissionem Praelati non este aliud quam absolutione quadam de dimissione beneficiari j a iurisdictione sua: tum, quia palam est per eam admissionem clericum non eximi a dimittentis iurisdictione. quamuis onere illi inseruiendi libereretur: tum, quia per admissionem
& exemptione illius a sua iurisdictione, no perderetur beneficiu; alioqui familiares Papς, & alij exepti Hurisdictione ordinarioru, perderet
beneficia, quae in eorum territorijs haberent.quo nihil absurdius. Non obstant ea, quae noscitauimus pro Rota. Non primo glossa sin 'laris illius cap. quod Dei timorem . quae, ut nullo iure suum probat dictum rita iure reprobatur ibidem a Pan. Non item illa deci Rotae. i. de electione, in antiquioribus: tum, quia dubia est,& facile negari potest: tum, quia loquitur de renunciatione facta in manibus priuati;&ita vel non probat, quod per renunciationem factam in maniuus superioris,nondum ab eo admis Iam, vacet beneficium :vel probat etiam vacare per factam in manibus privati; quod aeque est c6tra aduersarium, ac contra nos: tum, quia dici potest in casu illius decisonis,non ideo a
58쪽
Oppositionis VII. solutio. I I
tempore renunciationis computari, cursum temporis conserendi;qilia
per lotam illa vacet ab eo t ore: sed quia propter ratificationem facta post semestre lapsum, praesumitur, aut fingitur superior, quoad praeiudicium tantum suum a principio ratam habuisse clam saltem,&in fraudem superioris sui tacuisse;vel quod in poenam superioris, qui tanto tempore neglexit probare, vel reprobare renunciatione, qua post semestre postea probauit,perinde iudicetur de illa renunciatione, ac si itempore renunciationis vacasset, ad effectum deuoluendi collatione ad superiorem ipsius superioris, qui eam tandiu probare neglexit. Quae clarior responsio est, quam illa Calladori in decit. I .de renun. num . , . Ex quibus duabus solutionibus duae singulares conclusiones colligi 31 possunt. Altera est, quod licet regulariter laeta non prςs umantur, nisi robentur. l. in bello. g. Behς. C. de capti.& p. cum in iure. de ossi .de .eg. fallit tamen in approbatione renunciationis factae, in manibus priuati, quoad superioris p r iudicium . QEoniam illa praesumitur facta atemPore renunciationis, si eam approbauit post tempus concessum ad conferendum. Altera est, quod licet regulariter benencium non censeatur vacare, per renunciationem saetam in manibus priuati: fallit tamen quando illa approbatur nost sex menses 1 superiore. Quia tunc cens tur vacare tempore cessionis in praeiudicium, saltem a Rus approbantis. licet subtilius dici possit, non vacare tunc beneficium ob renunciationem fustam in manibus priuati: sed potius ob approbationem superioris praesumpta in ,vel 1 lege in poenam ipsius fictam. 33 Sexto principaliter infertur, cari posse aliquam renunciationem stactam in manibus non superioris; cuius exceptio obstet petenti restitutionem. mia licet no possit dari aliqua talis,quae inducat desectum notorium proprietatis:immo neque non notorium; quia illa nequit relinqui, sine superioris auctoritate. cap. quod in dubiis. δί cap.admonet. de renuncia.&late proximo corollario probatum fuit; potest tamen dari
aliqua, perquam perdatur possessimilla scilicet, quς fieret animo perdendi proprietatem, & possessionem simul, vel possessionem tantum,
iuxta citata supra in hac ea d. opposit. nu. t o. Potest item dari vallata iuramento de non petendo illius restitutionem. ergo propositum, per ci
Non obstat deciscilla singul.Bernardi Bisneti, decis. 4. de renun-3 4 cia.affirmatis, eum, qui sic cedit posse agere,& beneficium repetere ab intruso. Nec etiam illa singularis Felin. in cap. in nostra. col. 4.der scrip. scilicet, necesse esse facere mentionem de beneficio taliter renunciato in impetratione alterius. Neque illa singulamissima Guliel. Cilla-dor.in decis. I . de renunciat. scilicet, nsi obstare, cessionem sui Ise facta, nisi admista fuerit per habentem potestatem;etiam si fiat coram notario Cancellariti aut Camerae Apostolicet deputato ad recipiendos co . G a senius
59쪽
sensus cessionum,& relignationum: quia i .cei habeant potestatem recie iendi eas; non tamen admittendi. non, inqiram, haec onstant. qi; Onia solum probant, non perdi proprietatem benefici j, per talem renuncia tionen.: ex quo non insertur, non perdi post essionem, cuius lolius iterditio praecedens pr tensum spolium susticit ad impediendam' restitutionem,pet stipra dicta in hac ipsa oppositione num. 6. 3s Septimo infertur,non esse nimium e republica illum intellectu cap. quod in dubijs. de renunciat. quem Petrus Rebumus in tractat. le pacis post . num .i 49.ait ad se usque iacuisse sepultum, secundum quem pronat resignationem benefici j in man u laici,verbo simul,& re fictam valere: factam vero verbis tantum minime: tum quia neutra valet, si non probetur a superiore;&utraq; valet, si ab ipso probetur : tum quia ex nullo verbo illius cap. hoc colligas..tum quia omnem resignati nem in manu laici factam illius co textus ait esse nullam, per illa verba: Licet resignatio talium facta laico nullam obtineat firmitatem. rum quia verbum, denuo, quod ipse ponderat ad significandum priorem partem illius cap. agere de renunciationere, ac verbis facta, nihil sacit. quonia optime verificatur in eo, qui solis verbis renunciat in manu laici, I ab 36 eo iterum verbo accipit. id enim aliud sonat, denuo, quam rursus, dide nouo/ l. cum prior. ε de distrach. pignor.& l. I. C. de error. caucul .ex qua facile colligas,denuo fieri etiam quod solis verbis tractatur: tum denique quia intellectus recepti non sunt mutandi, nisi ratio aliqua, Vel vi gens tex. nos ad id mouear. l. minime. ff. de legib. cum vulgatis;quod certe hic non contingit. Octauo insertur, alterum aptius discrimen quam praedictum Petri 37 Rebus inter dimissionem verbalem simul &realem beneficij; &ve balem tantum in manibus laici tactam, scilicet quod per hanc non videatur perdi possessio ut plurimum ; per illam vero cc. quoniam ex supradictis colligitur, per solam renunciationem Verbalem, etiam in manibus superioris factam, in dubio non perdi possessionem, donec resi-inans desinat incumbere illi: per renuciationem vero Verbalem, D rea-em etiam in manibus laici factam sic. Cum enim per illam desinat illi insistere, videtur velle perdere illam, & ita perdit . quia constat posse hoc facere, sine auctoritate superioris.
38 Nono videri potest cuipiam inferri quiddam mirabile scit .eum, qui dimittit prius beneficiu ob posterius, quod probabiliter putat sibi esse quaesitum, non perdere proprietate, neque possessione prioris dimissi, nisi sit eiq8 situm illud alterum,quod clare dixit Rota in decis. ror .in
antiquis, quae in noue rubricatis est . de restitui. spoliatori tum quia actus agentium non operantur vltra eorum anim si . l. non omnis. ff.de 39 reb. credi. l .in agris.sside adquir.rerum domi. tum quia domini u , vel
possessio sub conditione relicia vel tradita nec perditur, nec quaeritur, nisi
60쪽
Oppositionis LI solutio. o lues
nisi conditione rinpleta. Ut me in vacuam. l. quamuis. . I T de adquir. posse T. cap. olim t. de restit. spol.quod ibi cum glo. latius probauimus, quidquid ibi innoc.quem Pan. sequitur, dixisset contra sententiam in praedictis legibus probatam & receptam;cla contra se in cap. inter cetera.de praeb. probatum ibi quantu aci hoc per alios;&talis dimissito taci- o te saltem est coditionalis. tum quia nihil videretur perdere, si exprelle' sub ea conditione relinqueret, quod fieri posset, eo quod etiam in spiritualibus conditio,quae tacite inest, exprimi potest, eo saltem omni modo,quo inest iuxta glo. memorabile cap. significasti. de electio. &cap. ad audientiam. a. de rescrip.& alias citatas per nos in cap. olim primo. 4I .in Leod. communiterq; receptas: tum quia acceptatio benefici j indebiti expectati non tollit ius iterum acceptandi sibi debitu, iuxta dochrinam communiter receeta in cap. cum in multis. de rescrip. lib. 6. quia tacite intelligitur fieri sub conditione, si benefici uerat ei debitum. nec refert an illa conditio exprimatur, de protestatio fiat nec ne, secundum communem ibidem. Quod etiam tenet Catado.in decis . nona. nu. 4. de concessi. praeben. &id omnes aeostolici expectates cum clausula a εχ ceptandi, quod volent intra men sem passim seruant. Quod non ignorans Gometius, nescio an rei difficultate, an Felini auctoritate superatus ind. cap.cum in multis. n. Io 2. cocludit cum Domi. in cap. 2. col. 3. de eleetio.lib. 6.& Fel. in cap.cu cotingat. col. pen. de rescrip. accepi
tione sub coditione facta minime valere, a quo duplici nomine fugiendum est. Et quod praxis probata Romς ubique contrarium seruate &quod conditio tacite inhaerens,etiam in spiritualibus exprimi potest eo modo penitus, quo inest. Sicut ergo acceptatio beneficii expectati videtur ιcta sub conditione, de si quatenus acceptanti debitum est:& noresert an exprimatur, vel non exprimatur ea;& neutro casu quidquam
Iraeiudicatur acceptanti, si coditio non sit vera: ita videtur quod dimisio unius beneficij facta ob aliud acceptum,iuxta d. cap. si beneficia. t cite fit sub conditione, si ei est qu situ secundu .Nec refert an tacite,vel expresse fiat;& per consequutionem neutro casu quidquam illi praeiudicatur, si conditio non sit vera; cui consequens est nostra illatio. scilicet quod nec possessionem, saltem ciuilem, nec proprietatem perdit. Quς 4. fundamenta licet urgeant;non tamen concludunt illationε reum quia is, qui habet animum quaerendi possessionem simpliciter secundi, ob quod dimittit prius,qualem habet is, de quo loquimur, ut in
coroll. I . dicemus, videtur etiam habere animum relinquendi posse 'sonem prioris: licet non proprietatem, etiam si exprimeret conditionem tacite inhaerentem, eo modo, quo inest, per quod soluuntur pH. mum & tertium. Secundum autem tollitur concedendo , desectum quidem conditionis, quae tacite non inest impedire assequutionem.
vel amissionem possessionis; non autem desectu eius, quae tacite inest,