Euerardi Bronchorst I C. Enantiophanōn centuriae duae & conciliationes eorumdem, iuxta seriem Pandectarum dispositae. His iam recèns seorsum accessit Ioan. Mercerii ... Conciliator siue ars conciliandorum eorum quae in iure contraria videntur, vtendi

발행: 1597년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

281쪽

cum pupillo,tunc liberaturab usuris pupiularib.sine ulla consignatione & depositione. Nec obstat d. l. at rator, g I,demmo. quia ibi non dicitur tutorem vel alium debit tem praecise teneri pecuniam consignare &deponere ad inhibendo usuras, sed tantum conditionaliter, videlicet eo casii, quo debitor non vult soluere curatori parato recipere, metu restitutionis in integrum. It que tunc deponet pecuniam . quo facto ab omni periculo restitutionis securus erit, &a tempore depositionis plenissime liber bitur. Ita etiam intelligenda est d. l. tutor,

insin. quod per solam oblationem pupili

ris pecuniae tutor non erit plene liberatus a restitutione in integrum, unde nihilomunus usurae current, nisi legitime deponat. PulchireMota intract.de inuri 1 s 39,H

Requiritur autem obsignatio & depotatio, ad hoc, ut omnis tollatur obligatiQ, Mi lenissima sequatur liberatio. d. L acceptam. σά. l. obsignatione. Haec liberat ab omnibus usuris,lam ex mora iudicis ossicio, quam ex stipulatu debitis, siue praeteritae sunt, & cu

rere coeperunt, siue futurae sunt, & nondum currere coeperunt. d. L si creditrici. d. Lares piam. Hi Bart. l. vlt. C depig. H.

Illud praeterea sola oblatio facit, ut pcena non committatur; ι Celm, S .friar in Vexum

282쪽

CENT. II. EN ANTIOΦANn N. 2 is veriuri speciale est in emyhyleus, ut ad uitandam poenam expulsionis, deponatur& obsignetur annuus canon. Ratio est,

quia lex satis prolixum spacium indulgetem phyleutae ad offerEndam pensionem, triennium scilicet: qui ergo in uno releuatur, in altero debet grauari. l. r, Urbi foras. c. deiu. emp. Tertib sola oblatio liberat debitorem, si res oblata sine eius culpa interierit, & periculum transfert in creditorem. I. qui decem .ssis solui. i. huiusmodi, M si cui homo. deleg. I. Et hoc locum habet, si creditor omnino recusauit pecuniam accipere e nam si procrastinauerit, quasi alia die a cepturus , non statirii periculum post oblationem ad creditorem pertinet. l. crediatoOoa, s do solui. Ibi creditor oblatam pecuniam non reiecit, sed in alium diem dio tulit, postea ea pecunia a magistratu prohibita vel diminuta est quasi aerosa, id est, aeris

nimium admixtum habens. lex ait ob id creditorem non cadere a sua actione, quod interim pecunia oblata fuerit. Nam aliud est pecuniam reiicere,aliud differre:non omnia

qui differt, moram facit. Sola igitur oblatio debitorem non liberat ab interitu sed ita

demum,fi creditor recuset accipere, non si ex iusta causa differat.

Quarib sola oblatio soluit Lex praedi iI, C. de usuri Antistresis est multue

283쪽

a19 EvER ARDr BRONCHORIT grauior quam usura, &ideo facilius finitur, quam usura. Denique sola obl tio liberat debitores fisci a publicis debitis , ne in commissum cadant eorum praedia propter non solutum tributum. l. I, C. de Ius p. Gam , Hi sunt quinque effectus solius&nudae oblationis. Pulchre Culat. ad yrica. usis oluturimo, desola. Oblationis& depositionis si1nt uberiores effectus, quia facta oblatione Ac depositione liberatur pignus, LUt C. depe nct. x hibetur actio hypoth caria, personalis, venditio pignoris, sistuntur usiirq quomodocuq; dcoit*pecuniς oblatae & depositae periculum integre spectat ad creditorem. d. l. a, i credimo. caeca

ceptam.

ASSERTIO II.

Cum dies & poena cst in obligatione,morae purgatio non admittitur.

T T AE c propos io vexa est, siue dies a contrahentibus expresse sit addita Glutioni, siue etiam dies tacite insit solutioni ex lege, L magnηm, C. de con.mp l. 2, C. de ru. emp. l. traiectitia, deoώ Uact. I. vlt. Frinau. fiam. Debitor qui sub poena debebat ad certum diem quid dare vel facere, si post diem osserat, sero offert, non euitat p*nam semel commissam, moram non potest emendare. d. l. traiecti . Idem seruatur in specie l. GLFustri recep. arb. ubi arbiter iussit dari ce

284쪽

es Net. 11. EN AN Tro ΦA NON. 226ta die, ea die non est datum, commissa est poena compromissi: verum si 'post diem offeratur, an evanescat poena compromissi' minime. d. l. Celsem. Idem est in lege com-rni statia, quae ita fit, si ad diem pretium non

solueris , res inemta esto: pretium ad diem solutum non est, lex vel conditio emtionis

commissa est , & res censetur inemia, & si post diem pretium offeratur, frustra osse iur. 0ifundi d vostdeccommis Ratio huius decisionis est, quia inter contrahentes id agi intelligitur, ut qui pecunia no luta, set uel in poenam incidit, se ab ea liberare non possit: ne alioqui dies & poena frustra obligationi adiiciatur : seueriores enim & acerbae sunt huiusinodi praescriptiones,&re suffim o iure agi volunt. Opponitur huic sententiae Esancimau. C.

Esdrius . ta nis ori tradfSiquid caut. Species facti est: Quidam promisit se iudicio sisti certa die , item adiecit poenam , ni ea die

iudicio stetisse l. Quaeritur, si post diem ses stat, an euaserit poenam: lex ait euasisse, idque astequi eum exceptione. Dicendum in hac re differentiam constitueridani esse inter stipulationes conuentionales,& praetorius. Stipulatio iudicio sisti est praetoria,nec fit arbitrio contrahentium, sed praetoris arbitratu. Conuentionales stipulationes strictiores sunt, Linconuentiona

285쪽

tur, laxiores sunt; in his sibi contrahentes non prospexerunt, de ideo lex benignius interpretatur, ideoque in iis intra modicum tempus emendatur mora, si quis post moram se sistat, dummodo nihil intersit actoris, nec ex mora ius eius factum sit deterius.

ro ad , si Insi. Hese. Opponitur etiam i silvulam, de M. O. Og ius. Species: Quidam promisit se fact

rum insulam,tempus transit, quo potuit aedificare: ergo moram fecit : poterit igitur statim conueniri aestimationis nomine: sed ante litem contestatam aedificando liber vir, ergo post moram purgat se. Hoc sacile expediri potest, quia nulla fuit dies abscripta,nulla poena nullaque coditio.nos loquimur de debitore ad die&sbb poenaobligato. ASSERTIO III.

In obligationibus: quae diem habent, lapsiis diei

constituit debitorem in mora,nec interpellatio requiritur.

Eni Tost solo diei sapsu incidit in mo-- ram, putas debitor ad diem pecuniam vel aliam tem promisit sub poena, vel si viii raepromisset sitiat stipulatione, vel pactione, sola, aut post moram debentur in bonae. fidei iudiciis; tunc enim ex solo die mora contrahitur, quia debitor intelligere debu- Medare oportere. Itaque solo diei lapsiu

286쪽

debitor incidit in poenam, vel viseras, L ma- gnam . C. deon. F. l. a , C. tur. empl. lsi fundus , s vlt. de l. commisi. l. pecunia, 9, βι, de usuri ubi dicitur usurarum stipulatio,

quamuis debitor non conueniatur, committitur, hoc est, statim cpmmittuntur surae ante interpellationem. Dies enim interpellat pro homine. l. euictis i8, in princi

de usur. l. undum iI , de V. O I. hom nem,st Manda. Ratio est, quia id actum videtur, ut qui falleret ad diem, statim incideret in poenam & usuras. l. inuestitiast de obt et act. Quoscumque ergo effectus mora interpellatione contracta in iure producit, eosdem &haec soluendi cessatio operatur, ubi certa dies praestituta est, etia si nulla praecessit admonitio, L et OR trci.=Si qu. caul. L sipulationes noxia diuiduntur. 3 vit. l. F

riculum is post moram interpella

tione con uam' pertinet ad debitorem, ita & praestititia die sine ulla admonitione elapsa, periculum interitus vel deteriorationis debitori incumbit. LA Stichus 33, de V. O. Sic fructus & usurae similiter a tempore diei laps is debentur, quemadmodum & cuiuscumque alterius interpellationis, L cum quidam, vis. de ν ur. L. Luci: - 'Τdeact. emp.

. Obiici xur regula iuris,qua dicitur, die vu

287쪽

aa 3 EvER ARD I BRONC HoRsTderi adiectum gratia debitoris, cum te in .is R. I. ideoque nec per euentum diei debutor constituitur in mora. Resp. Quod dicititur, diem existimari adiectum fauore debutoris; hoc ita accipiendum est, quod interuallani siue spacium intermedium censeatur fauore debitoris adiectum. l. si ita re LIA 3, 6 Pega . de seg. a. Verum negare momentum diei aduenientis magis proficere creditori, quam debitori, plane absurdum esLVnde tristas &mitero dicuntur Calendet, quod aduentus illarum debitoribus sit infelix, quamuis medium interuallum sit illis fauorabile. Pulchre Roberi libri a sivi. 1 . c. 7. ubi hanc communem DI sententiam erudite defendit. Secundό obiicitur, quod generaliter &indistincte traditur, nullam esse moram, binulla petitio, id est, nulla iis pellatio est. I nuta, de R. L. Item unum laque moram' ita facere, si interpellat ut non scivit, i. mora. st de ur. i siex legati de V. O. Resp. Haec a cipienda sunt in iis casibus, quibus interpellatio ideo necessaria est, ut debitor scire pol sit, quando creditor sibi velit solui. Ve hi eum qui obligatus est ad diem', superuacuuest interpellari,cuin sciat ex na ura obligati otiis, quod certo tempore id facςre debeat.

itati

litt

288쪽

Vsurae in stricti iuris iudiciis non nisi per stipui tionem debentur.

IIAE c inter bonae fidei actiones, &stricti iuris differentia prodita est,quod in illis ex mora usurae debentur. l. mora. 6 in bonae μdei de usuri Instricti verb iuris iudiciis non nisi ex stipulatione debentur, & ne quidem a tempore litis contestata n de bur Nn M. depraes eis. Falsa igitur est Coras utib. a, is Mn.c.7, Costalis ad videamiu a, de Uur. sententia, qui volunt usuras post lutem contestatam semper deberi in stricti tu ris iudiciis, etiamsi per stipulationem non

sint promisse. Nihil facit pro eorum sententiae confimmatione. Liteus de Uur.ubi dicitur quod lite contestata usura currunt. Nam ea est istolum verborum sententia, quod lite contestata usurae non desinant deberi, & quod cursias earum per litem contestatam non iam terrumpatur, si scilicet ante per stipulationem sunt promistae. ι, CG i. c.Nam quomodo tandem usuras petet, cui promisse non suauia .Titius. Non dicit lex,a lite com sata in spere usiuras deberi, qua ante litis ut e Hationem non debebantur Od dicitinon desinere inuinas deberi propter litem conte ἱ-tam;hoc est, ut uno verbo dicam, usurae quae ante litis contestationem debebantur, nori

289쪽

rici EvERAR Di BRON crioris T cessant, sed perseuerant post litem contem tam.Ideo autem Paulusid in aec hie respondit, quia iusta ratione dubitari poterat, a mper litis contestationem desinerent usurae deberi. Cum enim per litis contestationem nouatio quaedam contrahatur. l. aliam. st de noua.videbatur dicendum,ut sicut principalis obligatio extinguitur nouatione, ita & surarum: sed nihil hoc obstat, quia haec est nouatio necessaria: quae meliore' solet s cere conditionem creditoris, non deteri rem, non'et 86.de R. I. Secundo obiicitur Iosurae. FG τμα ubi dicitur usseras fructuum vicem obtinere: ata qui fructus post litem contestatam debentur,ergo & usurae.Lvideamin, *Farctionem, Jde υνα Res p. Vsurae fructuum quidem vicem obtinent, sed hoc integatis, fideico missis,&bonae fidei iudiciis obseriratur, ut allegata lex se ipsam declarat.Idolis. in t II. Guyur.quis. 7 ,nu.IS 2.hanc L ita accipit, quod usurς succedui in locu fructuu,nec d bent a fructibus separari,id est, non debent seorsim utraq; exigi, nisi quatenus alterum excedit, quia ratione unius rei non debet duplex accessio exigi: itaque fructus si qui sunt percepti, debent cum usuris compent ri:& si amplius usurae pecuniae, quam semctus praedit efiiciant,tunc superfluum usursrum licebit exigere, i emtor 6 ,st de rei et n. Vbi emis

ite ti

290쪽

o ubi emtor sundum a non domino emtum, reli paratim fructus percipere, & usuras exigereata potest, nisi quatenus usurae pretium fruet excedunt. lal Tertio obiicitur l. I, 2 a, de Uu. leg. ubi isti dicitur heredem teneri ad usuras legatorum ira a tempore litis contestatar: atqui legata bo-nt fidei iudiciis ad quata sent,Lin minorum, c. rn q. ω. in int. rest. in quibus post moramma debentur usurae. Resp. Quod dicitur, usurasitis legatorum deberi post litem contestatam, in intelligendum est, si mora non praecesseritis; litis contestationem,puta si heres iudicium lis fascipere paratus erat. Ali as si per extraludiari cialem interpellationem heres sit in morao constitutus , tunc etiam ante litem coni tui statam usurae debentur ex legatis, cris cat Ude mur. Guea. ad litui. a d Lis Falcia. toib. 3,de v*rivbi n otat interpre- , res omnes uno consensu hunc locum ii is ta explicare.

. ASSERTIO V.

demisset usuras pretii persoluti cum frum cis bus ex praedio perceptis compensat: nec se-

ο sola usurarum praestatio longo tempore facta, i inducit obligationem in futurum. νη

T luuima praestatio usurarum non consti- obligationem vel actionem, quae

SEARCH

MENU NAVIGATION