장음표시 사용
291쪽
113 EvERAM1 I BRONQH. .set ponamin f epe. her. fieri enim potest, ut ea interpellatio propter procuratoris aut se . Mi negligentiam ad domini notitiam no perueniat. Nec verum est in d. l. mora , dominum esse interpellatum, quod tamen Coralius ex istis verbis textus colligit, cum et iamsi ipS domino denuntiatum eis, ubi ve
hum, seu iat, assicinatiue stibaudiendum est : ut hic sit sensus, etiamsi suisiciat semel ipsi domino personaliter denuntiare, non tamen sufficit, si semel mediante persona
serui vel procuratoris,domino denuntietur; ut rectivime meo iudicio interpretatur Me-
Eodem modo etiam aliis IC R respon- .iis Grasius ta Ferret. non adiiuuantur: nam ex eo, quod in L Emitim de mino. dicitur, venditorem siepe denunciationes imioribus fecisse, non infertur, plures denuntiationes, ut in mora quis constituatur , ecie necessarias : cum venditor denunciati nibus tutores in mora non constituerit, sed
a lege commissoria venditioni adiecta r cesserit. d. t e milius, vers. dicebam. diei es itis lapsu tutores in mora constituti erantccum dies contractibus adiecta interpellet Pro homine, L magnam . s. de cond. I TU )non vero interpellationibus a venditora factis. Sic etiam eorum sententia non corrobo Yatur
292쪽
t tu ratur eo, quod in Gn in tu sy, 6 Huid ut it, saepe conuentum mandatorem, in S .it d. 6 cohere saepius tutores testato conueniai tos dicant Paulus & Scaevola, quia ex facto ἡ, tu . ita ibi casus euenerat. Neque enim omnia, ros quae ex facto contingunt, de iure necesi ille ria sunt. itala Neque verum est, quod in praeiudicialia iitru bus, qualis est mor in tanter&ispius corrue u testatio facienda sit, quod pro ratione suae es, opinionis adfert Corasae e. s. quia cum defici bitor prima denunciatione scia quid sibi sit
faciendum,facile ne in damna ex mora pro- γuenientiac dat,praecauere potest.
293쪽
EvER ARDI BRONCHos ατ sola oblatio suisicit ad euitandam poenam, & pu , positio.
Sela. de ver. obLL obsignatione , C. desolu.Lsper te, L accept m, L. de usu. t tutor a , g i de a . tui. Quod sola oblatio moram impediat, probatae 6 Sela. ubi qui pec inia reliquam ol tulerat, non tenetur ad usuras pecuniae residuae ex administratione tutelae debitae. Ob latio enim sola faciti ne quis ex eis causis obligetur, quae ex mora originem ducuniam qui offert, non est in mora: ςsras quoque non debet, quae ex moraxerunt. Sola oblatio itaque sistit 'mora debi as. Obstat L si credit rici, L accepta V . ubi debentur usurae, nisi fiat c
ito & depositio.Respondendum, qJ
gandam moram, sed plenissimam securitatem dc liberationem parit solennis consignatio dc d
294쪽
leges ccipiendae sunt de usuris debitis ex stipulatione, quae non desinunt deberi, nisi a ςedat consignatio de depositio. & haec fuit
sententia Ioannid in d. l. acceptam, quae con-srmatur a Glacio in v. 9 Sela.
Secundb objicitur liutor a 3, 3 Hi ea . tui.ubi tutor tum demum liberatur ah usuris ex administratione tutelae debitis, si finita tutela reliqua obtulit, & obsignata depositit, ergo sola oblatione usserae ex mora debitae non sistuntur. Resp. Ideo in eo casu non susscit sola oblatio, quia non recte potest tutor finita tutela reliqua puberi solucre,nis de petierit ei curatorem dari, L 1, in tutor. δε adni. tui. & deinde rationes curatori rςddiderit, quia solus pubes non est idoneus&capax ut coram eo reddantur rationes,
ct reliqua soluantur. Itaque per solam ob lationem reliquorum quae ex tutela deben- . tiar, non potest pubes in mora constitui, sed reqViritur praeter oblationem consignatio de depositio. LAreus 73, de procv. l. ait prae tori 6 t, demino. l. 1, c. dea . tui. Vnde etiam statuitur in i n. f. de υβι, ρυ. quod si
tutor offerat se paratum essς rationes reddere, & reliqua s luere, & saepius denunciati- onibus interpositis puberem ad iudicium Provocet, & pubere hoc contemnente, ad extremum apud acta ius dicentis protestetur, separatum esse parem rationem facerq
295쪽
sti EVERAR DI BRONe HOR sucum pupillo,tunc liberaturab usuris pupillarib.iine ulla consignatione & depositione. Nec obstat d. l. aitpratori 6 I,de mino. quia ibi non dicitur tutorem vel alium debit tem praecise teneri pecuniam consignare &deponere ad inhibendo usuras, sed tantum conditionaliter, videlicet eo casu, quo debitor non vult soluere curatori parato recti rere, metu restitutionis in integrum. It que tunc deponet pecuniam . quo facto ab omni periculo restitutionis securus erit, &a tempore depositionis plenissime liber bitur. Ita etiam intelligenda est d. l. tutor, i n. quod per sistam oblationem pupili ris pecuniae tutor non erit plene liberatus a restitutione in integrum, unde nihilomunus usurae current, nisi legitime deponat.
Requiritur autem obsignatio & depositio, ad hoc, ut omnis tollatur obligatiq, &plenissima sequatur liberatio. d. l. acceptam. d. l. obsignatione. Haec liberat ab omnibus usuris,lam ex mora iudicis ossicio, quam ex stipulatu debitis, siue praeteritae sinat, & cu
rere coeperunt, siue futurae sunt, & nondum currere coeperunt. d. l. sicreditrici. d. l. acco-ptam. ubi Bart. l. vlt. C depig. H.
Illud praeterea sola oblatio facit, ut poena non committatur; ι Celm, S . friar it. Vexum
296쪽
CENT. II. EN ANTIOΦAN si N. ais venim speciale est in em Phyleusi, ut ad e uitandam poenam expulsionis, deponatur& obfgnetur annuus canon. Ratio est, quia lex satis prolixum spacium indulgetiem phyleutae ad offerendam pensionem, triennium scilicet: qui ergo in uno releuatur, in altero debet grauari. l. r, Gibi foras. c. dem. est Tertib sola oblatio liberat debitorem, si res oblata sine eius culpa interierit, & periculum transfert in creditorem. I. qui decem .ssis soluti L huiu odi, f si cui homo. deleg. i. Et hoc locum habet, si creditor omnino recusauit pecuniam accipere e nam si procrastinauerit, quasi alia die a cepturus , non statini periculum post oblationem ad creditorem pertinet. l. crediat .actis solut. Ibi creditor oblatam pecuniam non reiecit, sed in alium diem diΩtulit, postea ea pecunia a magistratu prohibita vel diminuta est quasi arrosa, id est , aeris nimium admixtum habens. lex ait ob id creditorem non cadere a sua actione, quod interim pecunia oblata suerit. Nam aliud est pecuniam reiicere,aliud differremon omnia qui differt, moram facit. Sola igitur oblatio debitorem non liberat ab interitu sed ita demum,si creditor recuset accipere, non si ex iusta causa disserat. Quarib sola oblatio soluit Getes,utio 1 ex
Priae . ii, C. de usuri Antistresis est multue
297쪽
a10 EVERAR DI BRONCH DRSTgrauior quam usiira, &ideo secilius finitur, quam usura. Denique sola obl tio liberat debitores fi sci a publicis debitis , ne incor millum cadant eorum praedia propter non solutum xributum. l. ι, C. de suscep. Garca. Hi sunt quinque effectus solius & nudae oblationis. Pulchre Culat. ad Pri . in ι lutum 3', sdesola. Oblationis& deposititionis sunt uberiores effectus, quia facta ob- latione α depositione liberatur pignus, LUt C. de pst nct. inhibetur actio hypoth caria, personalis, venditio pignoris, sistuntur usur quomodocuq; debitet,pecunis Oblatae & depositae periculum integre spectat ad creditorem. d. l. a, L creditrio. ta La
Cum dies & poena cst in obligatione,morat purgatio non admittitur.
HAE o propos io vexa est, siue dies a contrahentibus expresse sit addita solutioni, siue eti in dies tacite insit solutioni ex le-
Debitor qui sub poena debebat ad certum diem quid dare vel sacere, si post diem ossi
rat, sero offert, non eustat pinnam semel commii Iam, moram non potest emendare. d. l. traiectitiae. Idem seruatur in specie l. GL- .fri recep. arb. ubi arbiter iuvit darice
298쪽
Cx Net. 11. EN AN Tio ΦANO N. 2aota die, ea die non est datum, commissa est poena compromissi: verum si post diem OL stratur, an evanescat poena compromissi' minime. d. l. Cesu. Idem cst in lege comimissotia, quae ita fit, si ad diem pretium non solueris, res inem ta esto: pretium ad diem solutum non est, lex vel conditio emtionis commissa est, &res censetur inemia, & si post diem pretium offeratur, frustra oster . iur. Is undin,6 vltdfdeLcommis Ratio huius decisionis est, quia inter contrahentes id agi intelligitur, ut qui pecunia no soluta, semel in poenam incidit, se ab ea liberare non possit: ne alioqui dies & poena frustra obligationi adiiciatur : seueriores enim & a-eerbae sint huiusinodi praescriptiones,&resultimo iure agi volunt. Opponitur huic sententiae Isancimau. C. fidei C. cit Disponi trastSi quis caut. Species facti est: Quidam promini se iudicio sisti certa die, item adiecit poenam , ni ea die iudicio stetisset. Quaeritur, si post diem ses stat, an euaserit poenam: lex ait euasuse, idque astequi eum exceptione. Dicendum in hac re di flarentiam constituetidari esse inter stipulationes conuentionales, & praetorias. Stipulatio iudicio sisti est praetoria,nec fit arbitrio contrahenti uis, sed praetoris arbitratu. Conuentionales stipulationes strictiores sunt, L in conuention
299쪽
tur, laxiores sunt; in his sibi contrahentes non prospexerunt, & ideo lex benignius interpretatur, ideoque in iis intra modicum tempus emendatur mora, si quis postmoram se sistat, dummodo nihil intersit actoris, nec ex mora ius eius factum sit deterius.
ro ad , si Disi. Hese. Opponitur etiam is insulam, de WO. egsimiles. Species: Quidam promisit se factu
rum insulam,tempus transit, quo potuitaedificare: ergo moram secit: poterit igitur statim conueniri aestimationis nomine: sed ante litem contestatam aedificando liber
vir, ergo post moram purgat se. Hoc ficile expediri potest, quia nulla fuit dies abscripta, nulla poena nullaque coditio. nos loquiamur de debitore ad die&sbb poenaobligato
In obligationibus quae diem habent, lapsiis diei
constituit debitorem in mora,nec interpellatio requiritur.
Γ, Eni Tost solo diei sapsu incidit in m - - ram, puta si debitor ad diem pecuniam vel aliam rem promisit stib poena, vel si viii, raepromissi; sunt stipulatione, vel pactione sola, aut post moram debentur in bonae fidei iudiciis; tunc enim ex solo die mora. contrahitur, quia debitor intelligere debuit se dare oportere. Itaque solo diei lapsiudebi-
300쪽
CENT. II. ENANTH, AND N. 2aadebitor incidit in poenam, vel usuras, L mari M. C. de con .sbp. l. a, C. tur. empti l
fundin , s ulti de l. commis L pecunia, 9, gubi dicitur usurarum stipulatio,
quamuis debitor non conueniatur, committitur, hoc est, statim committuntur surae ante interpellationem. Dies enim in- terpellat pro homine. l. euicilis is, in princi
r. l. fundum ii , de V. O. I. hom nem,st Manaa. Ratio est, quia id actum via detur, ut qui falleret ad diem, statim incideret in poenam & y suras. Liralestitiae de obnta act. Quoscumque ergo cffectus mora interpellatione contracta in iure producit, eosdem &haec soluendi cessatio operatur, ubi certa dies praestituta est, etia si nulla praecessit admonitio, L esponi tm. st Si qu. caul. L sipulationes novi diuiduntur. 3 vit. l. Fita quis i31, 3 a. de . O. Itaque sicut periculum D is post moram intexpellatione con viam' pertinet ad debitorem, ita & praestituta die sine ulla admonitione elapsa, periculum interitus vel deteriorationis debitori incumbit. LA Stichus 33, de V. O. Sic fructus & usurae similiter a tempore diei lapsus debentur, quemadmodum & cuiuscumque alterius interpella tionis, L cum quidam, s est. de. ur. L. Lucium δ' fdeacit. e . . Obii xut regula iuris,qua dicitur, die vu