장음표시 사용
91쪽
aequabiliter a terra, superiora eiusdem insideant loea. Nam simit vapores pre ut expirant, si ita aspectabiles manerent, & terram aequaliter ambirent, supeliaciem supremam ab aqua & aere distinctissimam acquirerent; ita aerem hune vaporibus infectum, convexitate sua vapida a superiore purgatissimo distingui, admodum probabile videtur; quemadmodum nos, figido coelo, halitum n strum tepentem distingui cernimus a reliquo aere circumiecto. Vnde allatae ex ipso experientiae pro nobis non contra nos faciunt; Zc tametsi frigore ai q;
calore discretionem omnimodam non invehamus inae em, magnum tamen
inde suo lidium pro stabilienda sententia hae adipiscimur. Ad Ellipsin male terminatam respondetur; fieri subinde . &maxime post ventos qui inquietos istos Salios, vapores inquam & exhalati
nes minus bene coalitas e medio tollunt ut valde munda & quieta margine constringatur. Esinuosis autem lacunis & scissuris aut fluctu uionbus, si inanitatem quis superficiei Atmosphaericae contendat euincere, is N eptuno bellum indixerit, & magno pelago omnem superficiem sustulerit idcirco, quia vel aura leni pei flatum mare crispatur, vel impetuosis incursum turbinibus in montes praeruptos dc valles profundissimas contorquetur. Quis tum in fundo ipsius Palinurus latitans, Solem superne illucescentem eum inclinatione, Elliptieum di male lancinatum, in constanterque fluctuantem non intueretur Inepte tamen mari terminos ex hoc adimeret. Tenta hoe in aqua vasi imposita,&ea agitata aspicies Solis simulachrum & natando nutare, te nutando natare. Neq; moueat te, quod reflexum ita cernas, idem fit refracto. Hi ergo magni recessus Ellipseos, non dissuadent, sed persuadent potius superfietem aeriam refringentem. Unde mirandum non est, raram esse Ellipsin, munditer praecinctam, imo mirandum, posse tam ordinatas & venustas ut plurimum,in tam fluidi corporis extremitate conformari Scitis refracti imagines.
Exilitas Refractionis intenta non serit; spieulum enim hoc exili
protrusum neruo. vulnus non facit: raritas aeria omnia facile excusat. Quanta qua nia enim ipsius densitas exista t, flammam concipere non est apta. N em inbrum igitur, si non multum infringat lucem.
Vltima argumentatio ex ratione deducta, cum suis confirmationibus, si recte explicetur, vim nonnullam habet, &sententiam nostram multum robora O. Nam superficies Atmosphaeram terminans dupliciter potest eogitari distincti; alio modo, tanquam ultima & separata aeris, qui Atmosphaeram efficio; si eut superficies maris suprema, illud claudit, di ab aliis corporibus separat, ut illis non copuletur: dc contra hane superficiei fit mo-
92쪽
sphaericae distinctionem, aliquid valere videtur argumentatio allata, neque nos talem in aere necessario ponimus, sed probabiliter admodum poni posse & esse
putamus. Alio modo sumi potest superficies, pro fine seu termi-mino Atmosphaerae, qui illam terminet prout Atmosphaera, non prout corpus aerium contιnuatum est; di hoe iterum dupliciter intelligi potest, vel ut limes ille Atmosphaerae ex parte rei insit actu, inta
corpore adhuc continuato; vel tantum insit potentia mera. Priore mDdo, inest in tunica oeuli, v. g. eornea, superficies seu limbus vltimus Iridis ipsam coniungens cum tunica Herode; posteriore , insunt
Meridiani, v. g. ei reuli in coelo. Hoc ultimo modo statuere extremam Atmosphaerae superficiem, absque ullo alio fundamenιo aut discrimine, ridiculum est. Sola enim mea imaginatio, aut mentis eogitatio, radios Solis non eo get
lias inire vias; igitur rem quq hoc facit oportet ex parte rei in Atmosphqra inhqrere; haee autem res aliud non est, quam corpus quoddam vesin aere, vel aeri commistum, in quod allapsus radius, propter dentitatem aliam& obliquitatem incidentiae in illud corpus, recta transire non potest, sed in i tus declinat. Partem' autem illam in quam impingit primo radius, ut a rectitudine in .ee si asa uocetur, vocamus superficiem Atmosphqrae,& extremitatem summam, prout Atmosphaera est, & constituit confinium Atmosphaerae ae . tque superioris. Et illam quidem, dicimus non necessario ita liberam esse, ut a superiore aura ex necessitate abscissa sit; probabile tamen & bonum est id fieri; se Eeere
vero arbitramur, si sum mitates Atmosphaerae ita coordinentur, ut in superfiete Sphaericam aequivalenter conglobem ur, quae etiam immersa & continuata puriori aer: , nihilominus solarem radium in se haustum inflectat, ob suae naturaedia phanitatem in densore corpore succedentem. Quae omnia, si argumen tum intendit, nobis parum officit. Nam euidens est, tali modo Refractionem aliquam fieri posse, ut patet ex undis & tractibus vitrorum profunditatibus immersa: fibris quoque eris allo insidentibus:&e. Quae res conuincit, ad Refractionem necessario non requiri extimam contiguam superficiem, sed posse et iam esse quandoque interiorem continui diapha nudensitate tamen, aut alia ratione distincti. Bee. Quod ii hoc valet in corpore diaphano congelato, perspiacuitatis eiusdem, quanto magis in fluido, diaphanitatis diuersae Et seut pilulae vitreae variegatae non ossicit pars extrema pellucida , interioribus opaciscontinuata, quo minus reflexip ab illis forinsecus sat, etiamsi non a superficie contiguante sed sontinuante diaphanum di opacum: ita si partes interiores transisParerent, refractionem utique caussarent. Exempla idem stabilientia petes, ab Iridibus, ab riuonibus, Virgis de similibus meteoris, sola refractione di refle-
93쪽
xionemniingentibus,&e. Ita aer vapidus, ibi ubi vaporum asten fioni locum natura posuit, refractionis initium, & suae dens talis finem probabiliter collocauit. Quem tamen limitem, neque definitis
atque immobilibus metis alligatum eredimus; neque facile ad eertam definiri mensuram a nobis posse arbitramur. Ratio: quia sensus pretuius explorator, omnem propemodum eius explorandi aditum obsessum sibi experitur: uti ex hactenus allatis constat.
Obiicies r. Tametsi admittatur ista superficies quo eunque modo; nihilominus homocentrica terrae non potest esse. Licet
enim totam gremio suo circumdet, tamen, quia Clauio teste, cap. I. In Sacrobosc. p. 38. acris regiones, No Sphaerarum atque Climatum varietate pariter variantur, secundum altitudinem & humilitatem, codern q; anni tempore alibi hyems, alibi aestas dominatur; loco alio serenitas, alio tempestas ingruit, hic vapores liquidi, illie exhalationes caliginosae incumbunt,&c. necesse sanec statmosphaerae superficiem alicubi humilem repere, alibi valde sublimem incedere. ex quo sinus in eadem atque tu mores deformes, di secundum eosdem ex-eentricitas diuersa consurget: quae necessario lineam perpendicularem ad istam difformem superficiem in aliquo puncto incidentiae dueendam, extra centrum terrae seducet: & sie totum huius Restactionis atque Ellipsis negotium
Respondeo P. Argumentum pIus non probare, quam Ellipsin I rem, non esse solere uniformiter difformem, sed in ipsa etiam sua leuitate in-eonstantem , id quod sponte concedo, & saepe moneo. Respondeo 24 Atmosphaeram non finiri vel cum frigore vel cum calore, sed cum ea dispositione aeris, ultra quam, vis rescingendi illi nulla inest; quam a vaporibus illi
communicatam, nemo ambigit, ideoque cum termino vaporum etiam claudimus: hune autem sciri vel definiri facile posse, abnuimus. Respondeo ν. Cum superficies de qua agimus, terrenam multum exe edat, decliuitates istae, deaeeliuitates mollissimae, in sensum non cadunt. Vnde argumenti negotium t tum corruit. Nisi ad paruas crispationes di undulationes istius superficiei, quas a rotatione coeli, agitatione ventorum, dc insita vaporum atque exhalationum vi, gigni non negamus coniugere exoptent. Veru istis omnibus ad- se tibimus tremorem di concisionem limbi. Nec quid contra habeat, aduersarius adferre poterir.
Obiicies 3 . Reciprocus huius superficiei accessius&recessus, vel su perfluus, vel suspectus est. Superfluus, quia maior & ml-nor Ellipsis absque iis consistiti suspectus, quia ratione & auctoritate caret. Primum probatur. Quoniam testimonio omnium, rudem manente inci
94쪽
dentia,In supersciε Sphaericam eande, amplitudinis eiusdem, mutatur nihiIominus refractio, mutata densitate vel raritate Sphaerae; & maior quidem euadit refractio,si maior densita minor si minor fiat raritas,caeteris omnibus paribus. Iam ergo si ponamus superficie Atmosphaerae stabile, & ad erepuscula vfis euehamus, nonne ipsa immota ea da incidentia hori Eontali posita, maior euadet refractio post pluitias. & exhalationes, quam ante λ quia nimirum condensatur Atmosphaera bc constipatur nouis aucta vaporum aqueoru incrementis Contra diuturna siccitate et calore dum vapores illi humidi resolusitur &absumunturia arescit eadem in uariata Atmospharae ea pacitas ν nihilominus tamen illi e in casu priore, incidens radius amplius refringitur densitate, hie in posteriore minus, raritate eiusdem. 'Ex hoc ergo capite, superuacue ace edit de recedit a terra ista superficies. Probatur a. Quia rationis&auctoritatis penuria laborat,ista opinio; nemo enim ita docuit ;&sensus ipse reclamare videtur. Quis namque aerem. eadem manente materiae quantitate imminui aut ampliari persuadeatur, ita ut continuus, absque ulla partium distractione, nullis adscitis poris, permaneat Hine tota rea suspecta redditur. Respondeo ad I. Uerum esse, si totius Sphaerae rarioris rapacitas denseseat; falsum,si inferior aliqua tantum portior nam radius incidentiae,antequain illa portionem impingat,alio divergere non potest. Hoc secundu contingit in nostro easu, non primum. Quia humidi vapores non ascendunt ad crvusculoru habitacula, ut o es, nu lici dempto libenter concedunt. Quo fit,ut reflectionis mutatio in illa superficie non aceidat, quia neq; materiae variatio ulla ibidem euenit; radius ergo i ncidentiae in vaporeti tenore eode, quo ante seretur; in quibus, si aliter qua ante refringetur, eueniet quod nos dicimus, imminuta
scilicet esse Atmosphaerae superficie refringente. Contrario plane
modo,dilatabitiar tam Atmosphaera quam eius refiactoria summitas: si in loc. vaporum exhalationes succedent, siue alteratione, seu generatione,seu denique motu locali, id fiat. Praeterea, negari non potest, aerem inferiote roridu constringite condensari; quo dato, minor locus occupabitur,&consequEter minor Atmosphaerae se perficies, ubi eunq; tande ea sit, subsequetur: di contra,in rarefactione, eundem loeo augeri,& se in superficiem c paciorem exsinuari,&c. Ad 2. Negatur totum quod dicitur. Nam tota philosophia -ntrarium sentit:& doeet, aerem videlicet frigore, imo sola etiam compressione violenta condensari & in minorem locum redigi ; contra calore extenuari, di fractione metuque vaeui in spatium maius educi. Expeciniuias, e quam plurumis, seligo pauculae. Si ampullam vitream longo, exili, cstu qua corulo praeditam, in aquam imponas, merso in ipsam collo, ne aer ullus exire aut intrare in ventriculum ampullae queat ; cali facta extria secus ampulla, le
95쪽
seu radiis solaribus, seu manus admotione, siue aeris circumstantis tepore,&c. ita rarescet captiuus in eius ventriculo aer, ut per longum eollum ad orificium ipsius descendens, bullatim erupat.Contra si idem aer inclusus frigeseat,colliget sese in arctum,ti duplo quandoque minorem in ampulla locum occupabit,quo sit, ut aqua per orificium in collum longum is ipsumqtie adeo solliculum ampullae, contra insitam a natura vim, astendat. Si ergo lancilla aurae Po Glio, metu vacui grauem aquam sursum euocari cur non is qui circa terram constringitur , vaporosus aer, leuiora deorsum.
a. Cue urbitulis scariscatoriis ingesta fiamma aerem extenuat, qui mox, ut eucuibitula cuti adhaeserit,refrigeratione densatus, minorem locum quaerit, hi ac& cutis attracta protuberat, di sanguis interculaneus elicitur. . Accipe patellam, cui superfundas aquam, deinde vitrum vacuum ; A cende chartam ut ardeat super aquam. nam aqua illa non necessario multum prosunda est, &c. ardenti chartae superpone vitrum vacuum, vidcbis con- Iumpta charta, aut extincto igne, multam aquam in vitrum ascendere. Ratio
4. Αeeipe elauem, imple aqua, obstrue os charta, vel rapa, aut alia re qua-Piam; te ne clauem supra ardentem eandelam; rare fiet aqua calefacta, inclusa claui, &angustiae impatiens, non sine bombo, protruso obice, in patentiorem erumpet locum: sic ergo humidus aer, ealore extenuatus, spa tia sua necessario dilatat; & Refractio fit minor, raritate aetis & superficiei magnitudine,&c. . Humor quicunque vehementer calefactus ad ignem , ebullit atque e fundituri quare Θ quia extenuatus loco minore comprehendi non potest. Hi ne affatu frigido, vel circumactu spathae, infusione aceti seu liquoris alterius algia di, mox eonsidit. quia frigus eonstipat, calor attenuat. 6. Vitrum angustissimi colli fortissime inflatum, mox ut os ab orificio , moueris, aerem frigidum, eum sensibili impctu refundit. Condensa ius enim erat, nimia intrusione. E contrario, si more sugentis eundem attrahas, rare- siet, & mox aquam condensatus attrahet; quam alias vix ullo artificio per ta tillum orificis meatum ingeraS. 7. Si vitrum eapacis ventris, angustissimique supra & infra oris cij aqua impleas ad medium, vel plus aut minus, &e. deinde superius os, obtento digito . vel cera aut bitumine probe obstruas, inferius apertum recta in terram obuertas; exibit nihilominus aqua tanta quantitate, quantam inclusus supra aerrarefactionem admittit. Esuo non tantum euidentiam rari factionis acitae
habes, sed& modum luculentum, eiusdem mensurandae, utiq; ostensum vides: siue aquam, siue alium liquorem infundas, dic.
96쪽
'COELEST EI. et '8. Animal vehementi cursu agitatum, anhelitum praecipitat, breuemq;
respirationem accelerando, refrigerium cordis quaerit: unde hoc inde videlicet, quod aer pectoris cauitati, intra diaphragma conclusus, motus violentia incaluerit, atque ex hoc attenuatus. sinum pectoris ita oppicuerit, ut pulmoni
bus aperiendis, aerique frigido captando, locus non esset; hinc palpitatio eordis, di meeincta illa anhelatio, donec paulatim represso aduentitio illo ea lore,iu pristinam sese inclusus aer, recipit stationem. s. Simile evenitiaestate ambulanti in astu homini; instantur enim manu . genae intumescunt, rubescit vultus: omnia proueniunt a rarefacto sanguine. qui proinde partes insessas distedit & colorat, donec frigore retusus, deferueat. N pristinam modestiam praestet. Tandem ut paucis muIta complectar. Omnia liquabilia, si lique seant plus loci occupant, quam constipata. probatum est in sevo, incera, oleo, butyroi plumbo, stanno, dic. Quorum ratio in solam rarefactionem referri petest; cotrarii in solam condensationem. Habemus ergo pro nostra sententia necessitatem, auctoritatem, rationem & sensum,&c. obiicies 4.&vltimo. Ex Vitellione I. Io. Prop. Io. Et AI-ha Zeno l. I. pro p. 38. Item l . I p. 43. consensu eommuni,experientiaque certa palam est; Refractione deblitari Iucem & co-Iorem visibilis, itemque media densiora coloratiora esse: e conistrario rariora magis diapbana, adeoque coloribus vacua : unde
ulterius in i tu Atmosphaeram limpidam,de qua passim in prior ibus, non poLRisse densiorem, turbida ; quia imaginem S lucem solarem debiliorem exhiberet, quam turbida, idque ex duplici capite; altero quod amplius refringat, refractonem autem vicitati volunt, & recte quidem, sequitur dc bilitas lucis deformae visibilis, ergo maiorem maior; altero quod coloribus insectior existat. nam densitatem sequitur color; colores aui em, ut constat, species visibilas, at Iucem praepediunt. Contra vero, Atmosphaera caliginosa lucidior & magis diaphana existeret quam altera. Cum enim rarior sit, magis dis phana minusque erit colorata; di cum minus refringat, ex assertis ab experientia, sortiores transmittet tam luces quam rerum ideas. Igitur tota doctrina antecedens debsis Atmosphaerat diuersitatibus, parum solida videtur, &c.
Respondeo primo; Argumentum nimium probane, nuhil probar . Esseeretur enim hae ratione, Ignem nostrum usualem densiorem esse aere nostro, & aerem rariorem igne'. vidcmus quippe per aerem igni circumiectum, quae per ignem non videmus, obstante ipsius qualiquali colore. Constat nihilominus expetimentis innumeris, ignem aere rario-N D sem
97쪽
irem esse. Dissoluat ergo aduersarius hune nodum, &suo explieando enneani
Respondeo a. Duplicem esse densitatem, & duplicem ra
ritatem corporum diapha norunia. Alia densitas est, Quando muIta materia diaphani. parum loci occupas, partibus bene co . pactis &inter se probe continuatis constat: alia, quando multa
materia parum loci occupans, partes bene quidem confertas, sed male
interse haerentes. non continuat, sed potius eontiguat. Eodem etiam modo,
Alia raritas est, quando parum materiae dia phanae continuatae multum loci occupat: alia, quando parum materiae in magnum
Iocum, partes non continuas, sed contiguas, vel deinceps, vel mixtim dispergita.
Iam desitas 3e raritas primo modo sumptae,hoe habent i ut sem per raritate claritas & perspieuitas maiora densitate maior opaeitas minorq. diaphanitas comitetur; licetiam densitasseetida seeundae raritati e 5 parata, temper e edit illi indaritate & perspicuitatem at vero densitas primo modo. opposita raritati modo secundo acceptae, eandem multo maximὸ superat, per spieuitare. &e. Si ergo arsumentum probauerit, Atmosphaeram limpidam densam esse primo modo, caliginosam raram modo primo; vel hane raram,illam densam modo seeundo; utique quod vult euinetit verum enim uero,cum densitas prima insit Almosphaerae illustri; raritas seeunda ealiginosae; hebetat argumeti acies,omnisq; eius
nitor in umbra abit. Nam partes Atmosphaerae, eum ex mixtione aquae atq; aeris maxime constent,&e. postqua vi caloris conrepti, heterogenea disgregantia homogenea cogregan iis, resolui pri mu, adeoq; rarefieri, atq; extenuari eceptae fuerint, agitantur & in ampliorem locu disseminantur ι & quia nexibus mutuis dissuuntur, superficies proprias, porosq; aerios permixtim acquirunt; quae am-bet res perspicuitate limpida, si non omnino tollunt, plurimum certe inquinant. Natri terminatio sola eolorem qualem qualem parita, quem porosi meatus augent, & refractio inde resultans, coniuncta reflexioni immane quantum adiutiat opacitatem. Ex his ergo fit, ut raritas in hae Atmosphaeras et, nihilominus tamen exul et perspicuitas aut serenitas maior; imo ctiam prior amittatur. Haec enim potissimum nascuntur, ex proba partium eontinuatione, quam Atmosphaera haec ex indita naturae suae conditione . non patitur. EX Opposito liquida altera, eum frigefactione continuataru partium iuncturam illibata con ιsar et, i nq; sola extremitate tam concaua, apud terra & aqua, quam convexa ad superiore aura terminetur,eoloribus insititiis ex istis terminationibus prognatis caret, uniformiq; diaphanitate nitida, speciebus atq; radiis luminosis via r
giam sternit, ut sine .ullo diuerticulo,in destinatum hospitium appellanti Et
98쪽
Et hane quidem philosophandi rationem, neque voluntaria spe tu utions
exeo latam, neque tumultuaria phantasia excutim esse, en e sexcentis experimentis, aliquot paucula. Primum. Vitra liquefacta, intumi scunt, utiq; caloris virtute in raritatem extenuata, proindeq; locum ampliorem quaeritant; nihilominus tam ob imis bibitum igneum colorem, disse ulter transparent: eadem frigore concreta, putiah repellucent,minus tamen Ioci sub materia eadem retinent. Et inest frigidia prima densitas, inflammatis raritas secunda. a. Cristallus polita continuata, pulcherrimὸ tralucet,densa tame est I.m do x eadem mortario contusa, tota alba & adia phana redditur, plus tamen i et oecupat, ob raritatem seeundam, partium dis unctione di a eris intermixti
ne eaussatam. Quis albedinem illam in cristallum inuexit sola eret e partium interscino aduenit,& vltimum singulis terminum addidit. Aqua frigida, di tranquillo loco exposita, clarissimὸ traluceti aecedat
'gnis, ealcfiet aqua, turbabitur, agitabitur, effervescentia intumescet, omnem que transparem iam caloris temperie perdet. Et tamen ealefacta rarescit secundo modo, frigefacta densescit modo primo. 4. Vapor ex aquis exhalans, ut quotidie serme in Danubio est eernere, r rus est modo secundo, aqua diensi modo primo; ille tamen rebus aspectum plus adimit, quam ista iasub quantitate materiae eadem. 3. Spuma maris, quam gracilascit, E quanta portione quam paucas guttulas eolligis mare contra quam densum & tamen hoc magis diaphanum es tquam illa. quare Quia partium sparatio &aeris intercem . Vna eum tumune tam aerem, quam superficies bullosas illustrante, reflexione atque eommimia refractione, albedinem istam producunt. quae proinde bullulis erepantibus, & su per fit iebus in aquam denuo eonfluentibus,iterum evanescit. 6. vapor rarior est tam rore quam pruina, minus tamen perspicuns est
quam ros, plus quam pruina et ros tamen densust est primo, & pruina, densa est modo secund . . Glaeies densior est quam aqua soluta. densitate secunda, quia tamen partes non ita continuat ri aqua solutae ideoque minus diaphana est quam
8. Aet faei Meense proximus, inflammatior, ideoque ratior euadit eo. qui longius abest: & tamen hie magis tralucet quam ille; quia ille rarescit raminia secundo modo aecepta, hic primm s. Viee versa,cera, butyrum, oleum, adeps, sevum, & huius generis inn mera, colliquescentia extenuantur N amplius spatium opplent ut dichamante, minus vero congelata; ibi autem tralucent, quia nanciscuntur raritatem primam,hic opaeantur, quia condentiatur spissitudine potissimum secunda. N a Io. N .
99쪽
Io. Nubes aqua rariores, quis neget λ quis ergo pellaeiditatem histe abstulit, illi dedit Continuatio aquae, dissolutio nubibus.
II. Cinis arena & sal, eo niuia & permixta utique rarescunt, raritate se n- da, opaea tamen; aecedente igne liquefact i, amplius utique extenuantur, &Ghle tamen, quia eopulam continuationis adipiscuntur,tralueent; illie eadem destituta,opaca manent. n. Effoduintur frusta salis integerrimi,optime eompasti, ideoque erist alli instar pellucidi; eontere in puluerem, rarescet sal secundo modo, nihilque traluccbit. O initio prudens, nebulas, exhalationes, suffumigationes halitus, sumos, materiam erepusculorum, Iridum, halonum,& alia innumerar
Ex hisce namque ad argumenta ex opticis Atha Zeno 3e Uitellione allata respondeo 3. verum esse quod illi die unt: Llsum esse,
quod fallax argumentatio inde captiosὰ concludit, transilit enim a raritate secunda quae in Atmosphaera obtusa reperitur. ad primam, & ex hac ins dias u ritati struit. Mas explicata hueusque doctrina sufficienter, ut arbitror, det xit dissipauit. N ane ab Atmosphaera ad Ellipsin redeamus.
HAud ambigo multos futuros, qui, ob praedicta huius praeclari ostenti videndi desiderio non vulgiri teneantur, quibus si non plene, aliqua saltem ex parte est faciendum satis; nam multa in opus de Miculis solat ibus rei icior quod in manibus a prima Apellis editione per quotidianas earum obseruatio lex, aeeuratas collationes, eontinenter in hunc usque diem pertextas habeorae a multis desiderari probe scio. expectati non dubito. qui ne votis fraudentur suis, strenuam operam nauabo: nune breuibus multa expedio.
Quinq; igitur tunt modi Solem Ellipticum intuendi. Libero a spe ictu, mane& vesperi quando surgit & eadit: deinde eiecto oculo per Heliolco. pium coloratum in Solema, tempore quoeunque sereno: tum recepto Sole per nudum foramen in obscuram cameram, ad Oppo- suam orthogonaliter radio solari tabulam vel papyrum albam: poli ea reflexo eodem a speculo plano in parietem candidum, loco
100쪽
Ioeo subobscuro,tempore libitor tandem eodem traducto per tuishum apte dispositum in chartam, &c. -Reliqtiis omissis, quibus tamen passim sum usus, ultimum solum persequor; fabricareque ante omnia molior.
ASserculo ABC D, bene dolato, quadrangulo rectangulo parallelep pedo, erassitie digitali, altitudine se vi pedali circiter.inseratur ad angulos rectos tigillum EF, itidem parallelepipedum, longius tubo summe luxato, ita crassum & latum, Ut tubo catemque sustinendis absque inflexione par sita Huie tigillo ad interuallum E F sesquipedale plus minus, erigatur ad rectosaltu itidum rectangularis asserculus priori quali aequalis, aut si lubet multo minor de tenuior G HI Κ, bc post simile interuallum FL, alius itidam si milis Se similiter elaboratus asserculus MNOP, ambobus prioribus altior δι latior: in N s horum