Logica magistri Pauli Veneti. Habes in hoc enchiridio summam totius dialecticae, mira quadam breuitate, atque facilitate ad vtilitatem studiosorum conscriptam, nuperque diligenti studio correctam, atque emendatam. Additis quotationibus & postillis ad

발행: 1563년

분량: 256페이지

출처: archive.org

분류: 철학

211쪽

Contra consequentias. 93

semel est corruptum amplius esse non potest, P autε

ista,animal est,itet cum antecedente patet, quoniam haec limul fiant,lignum corrumpebatur & animal est

quin quaelibet iturum est ra,sed iam probatur quos

illabammal est non stat cum consequente quia ilia copulativa eu impossibilis,animal est, ct impossibile est allud esse. Respon e tur, quod ista consequentia est Dona,isgnum corrumpebatur,ergo impossibile est il- Iud esse,& hcut ista,animal est,itat cum antecedente, ata trat cum consequente. Et cum dιcitur, ista copulatitia est impossibilis animal est, &impossibile est illud esse verum est,ergo ista,animal est, non stat cum consequente,nego consequentiam,quia secunda pars hu- rus copulatiuae non est consequens primae consequensecum conuertibile , quia relatiuum habet aliud& aliud significatum propter mutationem antecedentis. Et si dicitur,quomodo ergo stat ista animal est cum eo'sequente,dici tur quod non oportet con--ς-

Iungere ipsam copulatiuae,sed susucit quod quaelibet astarum sit vera,vnde ista stant simul,tu es homo,tu es albus,licet ex eis non fiat copulatiua , & si opponens velit omnino unam copulatinam detur ista,animal est

α lignum corrumpebatur,& impossibile est illud esse referendo semper ly illud,ad ly lignum illa copulatiua est vera.ergo prima pars stat cum ultima. Septima regula fuit ista, si aliqua consequentia est bona, scita a te esse bona,& antecedens est a te concedendum,coseques ea te c5cededum. Ex qua inserebatur,2'si an- . e 'tecedens est concedendum & consequens negandum non valet consequentia Contra istas regulas arguitur

sς,α pono Pistius cosequentiae,hocurrit, e reo risi- Τ' bilo currit,antecedens sit tibi positu& a te admissum. 1 δ' 'e' consequens vero sit tibi depositum & a re admissum. illo posito arguitur sic,ista consequentia est bona, sci- ὸ to cuς dona,humo currisiergo risibilς curriliquia

212쪽

scis quo sarguitur ab uno conuertibili ad reliquum.' di antecedens est concedendum a te,quia tibi est postum & a te admissum,& consequens negandu, quia est tibi depositum,& a te admissum,ergo regulaetit'. Ideo dicitur admittendo casum,&concedo quod isti consequentiae antecedens est concedendum,& consequens negandum propter argumentum fictum, sed nego , quod ista consequentia sit bona scita a me essου bona,quoniam ex duobus concessis sequitur oppositum illius, sequitur enim antecedens est con den d si

a te,& consequens nerandum, ergo ista consequentia non est scita a te est e bona , vltima regula tale ista. Si aliqua est consequentia bona scita a te esse bona,& antecedens est scitum a te,& consequens eiu dena est scitum a te. Ex qua sequebatur quod si antecedens est scitum a te,& consequens non est scitum, non scitur consequentiam esse bonam: Contra illas trat.re regulas arguitur sic, haec couliquencia est scita a ter . eue bona,huc est nescitum a te, ergo hoc est nesei tua te demonstrando consequens per utrunq; hoc,antecedens est scitum a te & consequens non,ergo regulae fassar,consequentia tenet,probatur prima pars an- .

tecedentis nam tu scis quδd ibi arguitur ab uno conuertibili ad reliquum, & quod oppositum consequentis repugnat antecedenti, ergo tu scis consequentiam illam esse bonam,secunda pars antecedentis probaturnam consequens est nestitum a te & antecedens scissgnificare adaequatae,quod ipsum consequens est ne i . . . scitum a te,ergo antecedens est scitum a te,& conse-- quens nescitum,patet consequentia, nam vel conse' quens est stilum a te,vel nescitum,si est nescitum ha- beo intentum,si seitum,& ipsum adaequa ae signis caequbd hoc est nescitum a te demonstrando idem consequens,ergo illud consequens non est scitum a te. Respondetur qubd ista consequentia non valet, hoc es enescitum a tetergo hoc eli uescitum a te. nec arguitur

213쪽

Contra c0nsequentias. sy

tur ab uno convertibili ad reliquum , nec oppositum sonsequentis repta nat anti. quia antecedens non estitubiubile, sed consequens est insolubile significans hypotheticae copulatiuae,qubd hoc est nescitum a te& quod hoc est scitum a te,cuius contradictorium noest illud ,hoc non est scitum a te aut illud. hoc est scitum a te. sed illud, non hoc est scitum a te, significans disiunctivae quod hoc est scitum a te, vel quod no est scitum a te , quod est verum ratione secundae partis. 'Eodem modo dicitur ad rationem uel consequentiam praedictam sicut ad istam hoc est falsum,ergo hoc est falsum,demonstrando consequens semper,concedendo tales consequentias,& dico eas non valere, quia cosequens est insolubila falsum,&'antecedens est propolitio vera non insolubilis, quare.&c.

Obiecta contra regulas i, cap. Σ.REGvLAR via particularum prima erat ista. Ab inse-tiori ad suum luperius affirmative,& sine distributione,& sine signo confusionis impediente est consequetia bona. Contra istam regula A arguitur sic,ista consequentia no valet. tu es apparrens asinus, ergo tu es aliqualis asinus,& tamen arguitur per regulam. ergo regula falsa,consequentia patet cum minori.quia lyapparens. est rerminus inferior ad lyaliquale, maior patet uia antecedens est possibile, & consequens impossibile. Nam possibile est quod tu appareas asinus, sed non est possibile quod tu sis aliqualis annus, sicut non est possibile quod tu sis asinus. Respondetur quod non arguitur secundum intelle Gum regulae qui est iste. Ab inferiori ad suuna superius,ratione totitus extremi sine impedimento praecedente est bonum argumentu,sed non arguitur in Propolato ratione totius extremi sed partis solummodo quia ly apparens asinus,non est terminus inserior ad

ly aliqualis asinus,sed bene ad ly aliqualis apparens asinus,sicut ly appareas,adii aliquale. unde bene seri a quitur.

214쪽

'ultu Iu es apparens,emo tu es aliqualis,lia bene sequitur,tu es apparent asinus,ergo tu es aliqualis apparens asinus. unde consimiles consequentiae in caet*ris no valet, ut tu es pater sor. ergo tu es aliquid soritu es dominus pia,ergo tu es aliqui d pla. Secunda regula erat ista Ab inferiori ad suum superius distribu . tiuae,non valet argumentum. Contra istam regulam arguitur sic,ista cosequetia est bona. nullus b narius est. ergo nullus numerus est , & arguitur per regula. ergo regula salta tenet consequentia cu maiori. quia, oppositum consequentis repugnat antecedenti, scilicet nullus binarius est, di aliquis numerus est, non. n. datur aliquis numerus quin iste sit binarius, vel in esudens binarium. Eodem modo potest argui in simili,ut nulla propositio vera scitur,ergo nulla propositio scitur,consequentia est bona, quia oppositum consequetis repugnat antecedenti,& tamen arguitur distribu tiuae ab inseriori ad suum superius, quia ly propositio vera,est terminus inferior ad ly propositio,cum omisi - nis propositio vera sit propositio,& non econuerso si cui omnis binarius est numerus,& econuerso. Ideo dicitur quod regula non dicit nunquam valere consequentiam ab inferiori ad suum superius distributivae. Ddqubd plurimum non valet sormaliter & nunquapraedictae consequentiae sunt formales de forma, sunt

enim formales, quia cuiuslibet earum oppositu con, sequentis formaliter repugnat antecedenti. sed non sunt bone de forma. quia consimiles in forma non valent, quia non sequitur nullus numerus trinarius est, ergo nullus numerus est,nec sequitur. nulla proposi- tio uera Wdetur vel intelligitur, ergo nulla propositio videtur vel intelligitur Si ergo consequentiae istae bonae sunt hoc est sol u gratia materiae. unde prima εbona gratia materiae , quia impossibile est numerum esse & non esse binaris, secunda similiter tenet gratia materiae vel termin*rum ,quia nihil scitur nisi veru, nec

215쪽

Contra Conequentias. IC o

propositionem falsam se . ri. Tertia regula fine ista. Ab inferiori ad suum superius negati e poyposita,& cum debito medio, est bonum arguimeatu Contra arguitur sic. illa coseoue mclum a. tia non valet cieas propositionem non est aliquid de monstrando istam,homo est asinus,& ista propositio. est aliqua propositio,ergo sciens aliquam propositionem,non en aliquid,& tamen arguitur per regulari . ergo regula salia,consequentia tenet cum minori,maror probatur.nam antecedens est verum, Sc coseques Ia Isum,ergo ista consequentia non valet, quod antecedens sit veru patet pro secunda parte S pro primai similite quia suum contradictori u eit falsum, scilicet omne sciens istam propositione ni est aliquid Respondetur, quod ista coasequentia non ualet,nec arguitur subiectum primae propositionis debuit esse subiectum secundar,sic arguendo. scio istam non est aliquid,& sciens istam est sciens aliqui Propositionem,ergo & cari. & tunc concedo conseia quentiam,sed uegatur minor. Notandum circa hanc regulam,quod si argueretur ab inferiori ad suum se ' 'penus distributiuae negatione postposita, non argu retur secundu regula,ut patet in exemplo isto, omnis homo non currit,omnis homo est animal,ergo omne animal non currit,intelligitur enim sic regula ab inferiori ad sua superius non distributum negatione post polita. est bona cosequentia Quarta regula erat ista. Hluperiori ad suum in serius at firmative, & fine di-vributione,non ualet argumentum. Contra istam re- in

gulam procedunt argumenta facta contra secundam regulam praecedentem,arguendo ex opposito conse quentis ad oppositum consequentis,ut aliquis num rus est,ergo binarius est aliqua propositio scitur, er- o propositio uera scitur,sed arguitur specialiter si uta consequentia est bona,tu es animal,ergo tu es ho

216쪽

Tractatus

sue sine distributione. ergo &o tenet consequentia,S antecedens probatur. quia sequitur, tu es animal. ergo tu es, a tertio adiacente ad secundum adiacens, Tunc ultra,tu es, ergo tu es tu. patet consequentia, quia oppositum consequentis formaliter repugnat aut e cedenti,& tunc vltra, tu es tu, ergo tu es homo, tenet consequentia per primam regulam . Ab inferiori ad suum superius affirmative,& sine impedimeto, ergo a primo ad ultimum, sequitur,tu es animal , ergo tu es homo . Ad hoc dicitur ut prius quod quaelibee istarum consequentiarum est bona & Armalis, non tamen amuitur contra regulam implicite asserente quod nulla talis sit bona de forma. unde consimiles informa non tenent.quia .non sequitur, aliquis numerus est,ergo trinarius eis,aliqua propositio intelligitur,ergo propositio vera intelligitur , nec sequitur. hoc est animal demonstrando asinu. ergo hoc est homo. Quinta regula fuit is a. A superiori ad suum inserius distributivae,affirmativae non valet consequetia nisi cum debito medio. Contra arguitur sic, ista consequentia est bona. omue animal currit. ergo omnis homo currit,& tamen arguitur a superiori ad suum inserius distributivae assimatiuae sine debito medio.

ergo regula falsa . consequentia tenet cum minori. maiorem probo,contradictorium consequentis repugnat antecedenti,ergo consequentia bona antecedes probatur,quoniam nae repugnant,omne animal currit,& homo non currit,quia ex ipsis sequitur impossibile,videlicet homo,non est animal. in quarto modo secundae s gurae . Dicendu quod illa consequentia est bona,no quυd formalis,nec de sorma. Non formalis quia oppositu consequentis est imaginabile eum antecedente absq; contradictione,neq; etiam deforma, quia aliqua sibi consimilis in sorma non valet ut omne animal currit,ergo quilibet homo currit, sed est

bona materialis, seu gratia materiae, quia impossibile est

217쪽

Contra con squeentias, lor

est hominem no esset tenet, enim per hoe medium itecessarium,omriis homo est animal. similiter sequitur gratia materi ,omne animis est,ergo omnis homo est quia consequens est hecessarium, sequitur etia omnis

homo est asinus,crgo tu no e sis nus, quia antecede hs est impossibile,simpliciter, unde non est aliqua regu-- Ia e6tra quam no procedit argumentu gratia materiae aui. quia antecedes est impossibile,aut quia eo seques contrasexta

et 'ecessariu ,vel gratia alicuius alterius medi: necessarii,& ineuitabilis,ut in prioribus cosequetis dictu est. Sexta regulafuit ista. A superiori ad suu inserius negationem praeposita distribuente superius est bonu argumentit, Contra ista regulam arguitur sic,ista coseque 'tia no valet, non contingenter. homo est animal,ergo non contingenter tu es animal,& tamen arguitur per

regulam,ergo reg ala salsa, cosequentia tenet,& probatur prima pars antecedentis, quia antecedes est verum,consequens falsum,ut patet assignando suu cois tradictoriu, haec enim salsa est eqntingenter homo est animal, & haec est vera contingenter tu et animal, iasecunda pars antecedentis probatur,fiam,quod hic ar is guatur a superiori ad suu inserius pater, & quod nega P. otione distribuente manifestum est, quia remota nega i. . . ru trione ly homo,non staret distributivae, ergo per aduetum eius stat distributivae, patet consequentia per ista regulam. Quicquid mobilitat immobilitatum immobilitat mobilitatum. Respondetur, qudd terminus aliquando stat distributivae immobiliter, quando ipsum non praecedit nisi unum signum discibutivae, uxomnis homo est. Aliquando stat distributiuae immobiliter,quando ipsum praecedunt duo signa , quorum unum habet vim distribuendi,reliquum confundendi confusae tantum immobiliter,quapidpter dico, quod non arguitur contra inteflectum regulae, qui est iste . A superiori ad suum inferius negatione praeposita distributii mobiliter est bona consequetia, sed iam in proposito

218쪽

Tractatus. . . proposito no distribuitur superius mobiliter propter

impedimentum istius termini contingenter, quia non sicet descendere, ut argumentum aperte ostendis,propter eandem causam non sequitur,tu non incipis esse coloratus,ergo tu non incipis esse albus,quia ex opposito no sequitur oppositum,ut in c. inceptionis patuit& tamen arguitur distributiuae negatiuae. Si ergo quaeritur,quid impeditρ dico,quod illud verbum , incipit, quia immobilitat eundem terminum quem diitribuit praecedens negatio

Οἱucta contra retulas. --. cap.

C o N T RA regulas quarti capituli susscienter est

argumentum in materia insolubilium, specialioribus tamen mediis Wguo contra easdem, quaru prima suit asta. Ab uniuersali ad stam particularem indesinitani vel subalternam est bona consequentia. Contra quam regulam arguitur sie. Ista consequentia non valet l. Incipit omne ens esse, ergo incipit aliquod ens esse ,& tamens arguitur per regulam,ergo regula falsa tenet consequentia, & prima pars antecedentis probatur, nam antecedens est verum, consequens falsum, ergo consequentia non valet,qudd antecedens sit verum, probatur, nam omne ens es, & non immediate ante instans quod est praesens omne ens, fuit, qui nunquam instans praesens fuit, ergo incipit omne ensesse, patet consequentia ab exponentibus ad expositum, quod autem consequens sit falsum, pater, quia nunc in instanti praesenti aliquid est,& immediate ante instans quod est praesens aliquid fuit, & immediate post instans quod est praesens aliquid erit,ergo falsum

est,quod iam incipiat aliquid,esse,seu aliquod ens esse quod idem est, sed secunda pars principalis antecedentis arguimr , nam haec est universalis, incipit.om

219쪽

Contra tonsequentias. Ioa

ense me, quia in ea sublicitur terminus communis

gno unauer ali determ natus distributitiae, εch fees' sua particularis incipit aliquod ens esse, quia in ea subiscitur terminus communis signo pari culari determinatus , ergo arguitur per regulam . Dieenim breuiter, quod non arguitur, per regulam. Uuoniam nec antecedens nec consequentia , est alicuius quantitatis, ct tunc ad probationem, in ista propositione in ipit omne ens essetaubile itur term l-nns communis signo uniuersalis distributivae determi' - , natus, ergo est uniuersalis, nego consequentiam,&s allegaretur regula dico, quoa intelligitur de distributione mobili , & non , sed iam lyens distribuitur immobiliter propterea si h lose tuere gula. Propositio uniuersalis est illa in qua subiicitur terminus communis signo uniuersali distributiuae mobiliter determinatus existente aliquid isthus,quod dico propter praeiacens istius, omnis homo elt animal in qua iubiicitur terminus communis si Mo uniuersali distributivae mobiliter determinatus, dlud strum non est pars praeiacentis, licet fit pars uni- Derlatis. De particulari autem non procedit a reum elatu, quia in regula additur solo signo particulari de tetminatus , sed iam ultra signum determin tus tu ens hoc verbo incipit, ex quo stat coli suis tantum. Ideo sit hare regula. Propositio particularis est illa in Q subiicitur terminus comunis solo signo palliculari determinatus existere aliquid istius, quod dico similitet propter praeiacens propositionis particillam s. Secunda regula fui sta. A particulari,vel indefinita, ad suavn uersalem no valet argument unisco'ntra istarii te' gulam arguitur sic, ista consequentia est bona animai eli nomo ergo omne animal est homo,& per consequens quae libellatia valet ab indefinita ad suam via uersalem Insequentia rinet, antecedens prob atur,

propositio, auunal e lio, significat omne animal esse'

homi in

220쪽

Tractatus hominem sed omnis propositio significat quicquid se

ruitur ad eam,igitur ista consequentia est bona,con-equentia tenet cum minori,quia est regula, maiorem

probo, subiectum: istius propositionis, animal est

nomo significat omne animal, & praedicatum hominem , & copula esse,& tota propositio significat iuxta compositionem suorum terminorum,ergo ista propositio significat omne animal esse hominem consequentia patet, quia isto modo inuestigatur signifiea tum propositionis. Respondetur negando hecundam consequentiam , α ad probationem coneedo, quod ista,abimal est homo, significat omne animal esse hominem non adaequatae primariae neq; secundariae, sed asserti uae,& ad argumentum,nego istam consequequentiam,ista propositio, animal est homo, significat omne animal esse nominem,& omnis propositio significat quicquid sequitur ad eam, ergo ista consequentia est bona, quia licet omnis propositio significet quicquid sequitur ad eam,non tamen qui cauto propositio significat, sequitur ad eam, quia triplex est propositionis significatum primarium, S adaequatum, quod est simile orationi coniunctivae vel infinitiuae suae. Secundarium quod est significatum primarium propositionis sequentis ad eam si non sit secum synonyma,& representativum,quod ex terminis suae compostionis representatur, iuxta quod solet magistraliter dici, quod quaelibet propositio mundi significat infinitas salsitates.Veruntamen bene sequitur, ista animal, est homo,significat ad equalet, omne animal esse hominem,ergo illa consequentia fuit bona, sed negatur antecedens , quia nulla propositio mundi significat adaequatae omne animal esse hominem,nisi aliqua talis,omne 'nimal est homo.

Τertia regula fuit ista. Ab uniuersali affirmativa ad Olynes suas singulares,tam collectiuae,quam diuisiuae sumptas

SEARCH

MENU NAVIGATION