장음표시 사용
411쪽
alio Hismale. ista non indigemus squis hie desideravit in illud nomen secundam corripit, quando pro ipsa Dea humitur. secundam produceret, ut solet vulgo, quan do aedes denotat. nonne dixi, Lector, Pavoni satis stuporis esse, ut pro significatu quantitatem' mutet. ista ergo ipsa Dea corripit secundam. at Od. T. 3o . producitur 'Isi. r 'Oδυσῆπ' nam ibi Dea: ut Lares pro domvi & aliis locis. Heliod. Θ. 4 3. 'EMD , Δηροσκοι, 6 Ηρίου Μυ Πλλον. ςία producit apud Pavum secundam, pro aedibus. at Aeschylo Eumenid. 4 3. quid fiet. Η- φυλαστων ἐτιμ αμῆς πέλας
e quibus locis omnibus constat Imη. Imta. ἐςία utraque significatione modo produci modo corripi apud poetas, qui Ionica dialecto in multis usi sunt. re vera apud Atticos ex. gr. quaedam syllabae producumtur, quae apud alios corripiuntur: & contra. imo apud Homerum quaedam syllabae quoque aliter usiurpantur, quam apud alios, ex. gr. καλοὶ ipsi semper producitur. Sed talia fingere pro lubitu est valde
absurdum. Carmine XXXVI. 3. pro τὶ μοι λογων τοσουτων. ait, Erant qui se maluerint τί δέ με λογων τοσήτων.
At, Pave, qui ita maluerint, alapam tecum merentur, quia ita in metrum aperte peccant. nam si OD gannias με produci ante A, cachinnis excipieris ab intelligentibus: qui talia a grammaticastris sibi obtrudi non patientur. Sed tuum systema Anacreonticum talia permittit. at ideo insipidum & falsum est.
412쪽
mutat in Σιληνον ἄζ ω νεοκτι, Μιμουμεν πρέυσίου. de mutatione F μέλισιν in riοισι nunc nihil dicam. ad Anacreontem ostendam esse insulsissimam. Sed audi jam de vocibus Σιληνον δι' o. illas dicit exhibςre epitriton primum. v - nunc quoque dicam ni nil de ineptiis metri. modo mecum mirare stuporem
Pavonis, qui, cum passim, ut in hoc loco, stribatur σωληνος, iliam syllabam audeat corripere. at in 'm-nis sunt Bambalionis verba) qui Orpheo adscribuntur vulgo, prima in Σιληνοι corripitur. Quod st hic quoque factum putes, legere queas ordine probato N bono. Sed ubi exstat ille Orphei locus. cur, Ocni fratercule germanissime, locum non adnotasti Z Sed inqui-Tamus in eum. en p. Iso. Hymno in Edit. Eschenbachianae exstat talis. Eυαπι, φιλάκυπιε, νεαζων ο σι σιληνοῖς.
At, utut stoliditas insignis fidem superet omnem, non adeo stupidum puto, ut hunc locum senum crediderit. Sed fide sublesta utens credulo lectori illudere voluit. nam eodem hymno praecedit I. Caseubonus hunc locum dudum emendare con Dius L. I. de Satyr. Poes. 78. ita. Semper, ait, S leni senes. Orpheus videtur in loco laudato Silenos juvenes facere. Sed Iocus interpretationis indiget Dycorrectionis. nemo enim recte illa potest intelligere. νεάζων οἴσι ΣιλοοR. lego. νε-σ οἶσι Σ. cae de Satyris A a 3 ca-
413쪽
capio, qui ad dimerentiam epistatae Sileni dicuηtur νεαζονΤες juvenes Sileni. sic initio Θmni capiendum, ubi Silenus dicitur, οκfateor virum doetissimum vocem Σιληνοχnon tetigisse. sed saltem hinc patet locum laborare. Si ejus interpretationi inhaerendum, ut versius salvus sit, potius legendum νεάζουσιν σιληνοR Veleli mλυοχ. Sed utrumque durius. prius malim. nam oli re vera abundat. Sic p. Ioa. tres Spondei finiunt versum, ut saepe,'ro ροβοαω, γένε ν μακάρων λη'ων τ άνθρωπων. qui versius non mollior. & sene orpheus non a tali bus abstinet, &quist ut p. IO8.
vide p. II 2. in Rheam Vs. 8. in Tellurem p. 122. t in Proserpinam 8. non durior certe versus hic illo Hesiodeo in ' γ. 3 4. Καὶ δοριεν, οσκεν δω, κ, μη δομεν, οσκεν ρον δω. Theosn. quater vel quinquies ita finit versum,
eum tamen facile aliter posset. quidquid sit, illudit Lectori, qui talia loca profert ad tam nova stabilienda. Oda LVIII. 2. docet stae producere ultimam, &adducit Sophoclis & Aristophanis locum cum ipsi Uersuum numero. miror inistitam diligentiam. Sed procul dubio ista loca furatus est. nam Mattiatrius
414쪽
Baxterum docuisse ultimam produci annotavit. res est adeo nota, ut Proisiae vulgares exemplum habeant ex Euripidis Hecuba vs. 4 2. Κομιζ 'Oδυμευ ει ψεφθὶς καιροι πιπλοις. ubi Barnesius & eum temere secutus J. Κing edidere πεπλοις κα ρο . Vides, Lector, quam abstondita
doctos, quibus solis scribit, doceat Pavo. quae ipsiae
scilicet Prosodiae vulgares non ignorant. Sed unde tamen ista duo loca surripuit, , adhuc me latet. nam ejus diligentiae nou debentur, ita vivam ac valeam. Unum modo invenio. citatur Sophoclis locus ad verbum in Lexicis, tantum non omnibus. de altero videndum.
Non sterilis nobis Hephaestionis atque Anacreontis ager fuit, jam Collibus e Calabris sua conferat hordea suintus
Hordea non. lolium nam dabit illa seges. L. II. 42I. 43S. Nηρῶδος occurrit. Rhod. scribendum autumat. Dausqu. de συνι se ει cogitat. Sea tamen cum Rhod. facit. Pavo. is Stare potes suo jure nam in centies corripitur prima Bella conparatio. Δ, i numquam literam E admi tere potest. in e contrario ipsa litera ii est alieti . nam a Nηρ- venit & hinc Nηρεὶς Ionice νωσς. quod autem ad Δ attinet, Ostendat locum, ubi δ udi non pati possit συῶς ινοῦ & concedam primam corripi. Prima in A. radi temper longa est. homo nestit quid dicat. Quid, quaese, opus tam dura fingere, cum Graeci passim N. εωες ser, banti Mosth. II. II s. in omnibus Codd. quos vidi, Nηρειδες δῖ ἀνελααν υ re αλος. apud Homerum νηρηὶ δες semper producitur. ita Νη-
415쪽
ρηινη. Apud Euripid. Troad. vs. 2. stribitur in fine Iambi nempe religioni fuit Tragico
Attico scribere N,1ψειδων : nec potuit ob ve sum : confugit igitur ad Atticam contractionem.
Sed absurda Pavoni placent. Eiusdem & pejoris commatos est, quod L. VIII.
' Δμωαδες, παντα πρου καθυπιο βαλπ . ubi optime Rh. Δμωἄδεe. Pav. quod ego nescio an a- Iihi ita occurrat. accinit tamen quod in Anthologia exstat. ut Scapula docetὶ nam ejusdem commatis
es δυωtar. imo δμω,οὸς alias scribi potes αἰ δμω δια ., nonne egregium commentum, Lectori At ad L. IX. 3 o. adeo miranda comminiscitur, ut vix alio loco mirabilior sit Pavus. ubi legitur Ἀλλαι δμωίδε i χαρευνα οντη γυναυξ . Dausqu. stribe δμωιάδιοσι. recte. Pavum audi. ita scribas per me licet. subdubitabam tamen L. III scit cet tum nondum Calabrum ad L. IX. usque perlegerat in an forte saltende Leetor) scribendum δμω δε οπι, ut circumflectendo ollaba brevis evadat longa.-Concurrite omnes Grammatici & Grammaticastri: rem novam, rem inauditam, rem invisitatam prius, accentum circumflexum in antepenultima, demiramini mecum. huic commento nullum simile vel secundum in toto Grammatico orbe exstat. imo simile & gemellum hoc ipsis in loco. nam addidit breve in olla iam long im fers circu ectendo. En novam facilemque methodum carmina condendi. Si syllaba brevis obstat, circumflecte: protinus tam longa fiet,
atque ipsie longissimus & stolidiIsmus Pavo. magno sane se commodo privant quidam poetae Graeci hodierni,
416쪽
dierni, qui sine accentibus carmina edunt. nam sic syllabas breves producere non possunt. suaderem igitur vel hac de causa, ne porro ita novitatum essent studiosi, vel, si ita velint, nimis antiquitatem adfectaient, & publica potius & non incommoda via irent. Imo non novum hoc. nam addit Pavo se non inprobatile hoc aut novum. imo novissimum & inauditum. Nam syllabae longae circumflectuntur, quia tales sunt, Pave. Quin circumflexum accentum syllabae ne quidem omni longae inponere licet; nodum ut ejus beneficio brevem posses producere. hoc omnem stoliditatem re vera superat. Eodem loco ineptire pergit. L. III. etiam Δυωπις reponi, At homo, δμωδr γιγνομεν . in Anthol. L. VII. D. 66.
scribitur. Sed quis sani cerebri dubitabit μ αδιρ
L. I. vs. I 86. Nam ibi obtinet quidem, sed Ἀρηιαδ βααλείας rei te correxerunt Rhod. Scal. Salvinus. at ineptus Pavo non recepit. ibi quoque circumflectat & scribat& sic syllaba longa fiet. vs. 3I S. recte scribitur.
Ως μγ Δαναο ν 'Aρηῖας ενθορε Saepe autem Codd. in talibus errant . qualia non admodum etiam acutus riticus facile percipiat & corrigat. Sic apud Apollin. L. I. 136. male pro Nαυπλιαδαο scribitur in Cod. talia conservare in contextibus auctorum est putidae & Pavoninae socordiae.
Non diversium quod rursus blaterat ad L. V. 446.
417쪽
Il. B. 479. & apud alios. Piv. ads nitor , quamvis
hic η etiam ι corripi non miraris acumen
Criticum Pavonis 'L. VII. ssis.
ΚαHιγαν ουλυμαιο εὐωδim. Rhod. & sic Sytb. recte. vel ουλυμπσιο --δε . Pav. Sed εο ab ω sequente corripi potes. da-Etyli sane faciunt ad ευρυυίαν veris, sed talis da-Etylus πιῆο ευ versum silice duriorem reddiderit. Grammaticaster novit diphthongos aliquando corripiante vocalem: sed ista doctina suo loco, quippe judicii omnis egenus, uti nequit. huc accedit intolerabilem sic hiatum essici. ο ευ. tertio σύ ita correptum debuisset ostendere. quod equidem fieri non negarim. sed ita sine causa fieri, imo cum damno vem suS non credo. πεν πιμερὼ caelura enim sic perit, quae trochaica caesura fit. quod leve per se: sed bonus poeta numquam talia adsectarit. Illud Theocr.
Mανπ Eυηρειδη, μάλα σε φρονεοντα λδάσχω. nominis proprii privilegio utatur. apud Orpheum Vs. Jo I. legitur, opis κε μειλιξιυτο ευοινί ς λοιβως. Sed cur non scripserim, ut semper μειλi ξαδ ξ quod si pavus contra stet: non succensebo, imo e collatione mea ei aliquid subministrabo, quod ambabus manibus amplexurus est. illa legit οὐ . elegan
418쪽
ter, mehercule, & plane ad palatum Pavoninum nam sic ent Creticus sive Amphimacer . Spero autem ita editum olim ab ipsis iri. vellem tamen
una vocem illam ευάνις ρ', quae me aliquantum inquietum habet, pro sua eruditione explicet. ibi ergo ευ minime corripitur: quamvis Orpheps hic illic alioquin diphthongos breves reddat. ut VS. IOZO. primam in αἰ- . in loco autem Theocriti vocalis potest apostropho tolli. vel cliam obtinere locum: modo per Synaloephen accipiatur non obstare versui. Nam
Synaloepha utuntur Graeci quoque. Eo stultius hic talia obtrudere, quia pallim in Calabro,uti ubique, terminationes vitiatae sunt. quod alibi observavit etiam Noster. imo in lixc ipsa voce L. I. 47. IS 2. Vix quoque Hllabas οιο in ultima caesuram pati inveneris. licet etiam supra pag. 337. tale quid commentus sit. at, Lector, ubi ita fit, loci corruptionem merito suspicaberis. ex. gr. apud Mosch. Idyll. II. 6 I. I
quamvis ibi Ionge tolerabilius caesura in o cadat, tamen locum esse corruptum, tres Codd. fidem saciunt: nnus enim habet alius raυσοiου. tertius & longe praestantissimus, & cujus ope triginta bellissimae lectiones poterunt restitui, habet in his autem aliquantum haereo, non tam Pavonis causa refellendi, quam ut juvenes discant abstinere a similibus tentandis: & ne ubique licentias poetarum inferciant, & sine ulla probabilitate propugnent. r linquant istam stoliditatem Pavoni, qui ne quidem infimo Grammaticastro vel ludimagistro susiecturum rudicium possidet, nedum ut a rem, nobili illa animi facultate . nomen sortiri mereatur. L. VII
419쪽
L. VII. vs. 6IO. . . Κελτον τ3 Lυεοιον. Rhod. ε ριον. Pav. fora non necesse: Κυβοια . . Herculis filia. τυβοια nutrix unonis. An illas Εὐεοω nostri cognatas putatῖ nam nescio cur earum aliter mentionem secerit an modo haec nomina allegat, ut ostendat esse nomen usitatum. utrumque aeque stultum. nam Εσεοιεν nemo negarit sorte posse esse nomen proprium, std quaeritur, an corripi hic diphthongus ante vocalem possit. quin haec nomina seminina non satis ostendunt ευεο dictum. masculina exempla adduxisse praestitisset. ut 'Aλφεσὴ3οια & 'Aλφεσίβοι .erat enim nomen magis semininum, quia virgines rίβοιαι laudabantur. vide Il. x s93. & L. M. ita mater hujus Eύβ, Vocabatur λείβοια. pro quo male in Aldina, ut obiter locum hunc tangam, editur. Τους τέ εν Σαεροιβία μιῆ. at bene Rhod Ψου τέκεν .r Πεώβωα: conjectura non dubitabili. at audi P vonem. ,, Mireris , Lector, Dausque ii ingenium θ' acumen. qui ii α βοια & ἡ ἐώβοια conjectans tamen in οἱ . βοια adquieverat). posui autem scripturam editionis Aldinae θ' Basleenss. vidistine aliquid putidius 'aperte enim vitiosiam scripturam inve Stat, ubi certa satis emendatio ad manum adest. nam ol ἰβοια legendum, vel . . GSοια: de ἐερ εοια tamen quoque cogitari posset. vide Schol. Il. E. I 389 Canterus quoque η 4-βαια. at quid addit. se Rhod. in sua dederat. του τέκεν η ε εβοια. Somniculosior
suit, dum haec scriberet. nam ἡ πε οἰδεα ibi legitur.
420쪽
Sane qui haec legat, necesse habet confiteri hominem poetica non minus quam Critica facultate praecellere . nam in uno versu tantummodo duas diphthongos corripit: tantummodo geminas voces audacissime transponit. Sed diphthongos corripere ipsi tralatilium,& τοῖον saepe corripi facile monstraverat. quare etiam hoc recipiendum videtur homini, vel alteram illud Rhod. sua opera interpolatum. nempe Rh. proposuerat i tollendum Vel potius τοῖον. Pavugail ; neutrum abesse posse. certe non, nisi te gatur ώς κενεών. quod illa falsa hypothesi nititur, pro aere semper esse masculinum. at etiam femininum
esse adstruximus Vanni p. Io8. quibus addo hoc distichon ex Anthol. I d. T. νεμ εμευ ρὰς ἐκηπι βὼν γοι a Gρωνυ'H ελιι φου , κοιία; ηερο βοσκόμενα .vide quoque Anthol. Editam p. 433. ubi μέμει uin vides hominem soc in loco ipsum agnoscere muliebre secus. adeo sibi constat in eodem libro. Quare non video, cur non ἡε abesse posset, si etiam κω retineatur. alia ellipsi occurriti vox Gνεά, apud Theocritum Idyll. XV. vs. ps. Sed ego noli in ἡέροι removere. neque τοῖον abesse potest sine sensus detrimento. neque horridus Pavonis ver sus ulli nisi-placuerit. putarim vocem μυθον
esse e glossa. de ellipsi in egimus supra. Sic Bosius p. 12. ostendit similem in ονειδω- in
Latini. Tasibus atque aliis. vide Ovid. 8. Met. Π6.863. Obstat autem quod in his exemplis pluralis
numerus ubique obtineat. videtur tamen mollior ceteris medicina. quin τοτον adverbii loco venerit habet di aliam expositionem Pavus. nempe conjiceret.