장음표시 사용
421쪽
Π δης τοῖον. si Πηλει δης pro quovis ex posteris Pelei dici posset. Sed id ira incertum ω minus probabile
propter ambiguum, quod inde nasceretur. Pyrrhus sive Neoptolemus igitur non recte secundum Pavonem Pelides ab avo vocaretur. Miror hominem. nam
cum tam varius sit Proteus, in ignorantia tamen sibi semper similis est. te docebo ergo filium & nepotem saepe eodem nomine dici ab optimis poetis. γvid. L. XI. Met. vs. 38 p. Aeacidas illi. ibi Aeacides est, Aeaci filius, Peleus. L. XII. 168. me ipsum Aeacides, hoc mirabantur Achivi. ibi Aeacides est Aeaci nepos, Pelei filius, Achillea.
ubi Πήλ. &- idem: nec potest cogitari de Achille. nam est fragmentum hoc ex Epithalamio in nuptiis Pelei & Thetidis: quibus Achillem in te fuisse nec ipsis Pavus, qui tot absurda profert, dixeriti pro Achille, sorte noverit, si Homerum leserit. Sic in Hesiodi Scuto Herculis m. II 2. Amphitryon Vocatur 'Aλωείδι , cum passim apud Graecos Latinosque alioquin Hercules sic vocetur. δυο -ίδας ἀμυμον 'Αλκείδαο.id est, Herculem & Iolaum Amphitryonis filium &nepotem. Quod si Miscellaneε nostra diligentius exsecuisisset, ibi observatum invenisset Uol. I. Tom II. p. 2I4. saepe auctores sibi in his Ratronymicis multum permisisse. videatur quoque Celeb. P. Burmar nus ad Gratii Cynes. va. Io3. nec hic ambiguum Pepererit: nam Achilles jam Libro III. occisus &crematus fuerat. In his autem omnibus nullo judi-
- pQς tae Rcili intolerabilem duritiem adsticare
422쪽
conatur. Videamu peccata alius generis. Supra tetigi ineptam λα-- . eu non minus ineptam L. X. 61. legitur
'Tσμίνίω. δει - γαρ α γε Θεὸς se ἔργeri Multa verba hic perdit. Brodaeus, reserente Rhod. MD, Sed id jure displicet. quid Pavunculus no vit se lege
dum sollicitus sum. Sed dic, in sil ue, ubi invenisti Laeli. nonne meministi semper apud Homerum, de lios hanc vocem mediam producere. an contrahendas dices syllabas. at ubi haec vox sic exstat, Lapis tCur tunc non lam scripseris, ut ipse tuus auctor e locutione utitur Iu. XI. Vs 2SI. ἐκαθε ista ετ νυμεν 'TσμIνην. cur hoc non sumsistit sed i placuit, quasi accedens magis ad lectonem proditam. Hoc igitur loco poeta Dur' usses fuerit, is r liquis Irm. quam absurda audeti imo quod vel vitiosissimum in hac emendatione: ne Graeca quide
ratione dicuntur. & bis substantivis paucissimisque
forte aliis haec vox consecrata. ne jam loquar de contorta Constructione. mox tentat δεινοῦς. quod aeque fatuum, sed subiectum Silburgio, qui adscrip serat: ,, mendum in hac voce. orte δμον. nec id placet. Sc lig. - ψ--optime sane. ut Θεος & 'Eνυω eadem sit. eadem quoque quae supra . y 3. Tους si μιν εις lia χωρον Mis μεδὼισα κυδοιμον. Iustelligeretur tum μείω, αἰθους. ut siem. Quin explicet mihi Pevo locutionem, ἄγειν - leἰς γον. nam hic significare debebit, converterar
423쪽
mutare ine deducere: At quid mutabitur' --,4 1νη &μέγα εργο, est res eadem: p gna aequalis pugna flataria: nam quando neuter cedit, re Vera magnum oritur
praelium. ' γον hic proelium , uti centies. quod si άγα, ita significare possit, quod Pavoni monstrandum fuerat, verum ita omnes dissicultates solet transilire, nec curat harbarene an Graece sui auctores scribant,
si it1 significare possit, cogitarim legi posse
nam re vera, licet in contraria mentiatur Pavo, Tr jani languidiores facti Polydamantis oratione confirmari necesse habuerunt. Vide Us. 7. & 46. lubenter tamen Scaligero decesserim. At permitterem us tamen diphthongos sic corripi ante vocales, & novas fieri: modo antiquo explois errore,
eas non etiam ante consonantes corriperet. Nam ab
eruditissimis viris P. Francio, R. Bentleio, G. Ar-naldo ' ad liquidum eam rem perductam reor, ne in posterum quis, corruptis locis innixus, conte dat t & oi posse corripi ante consbnantem. tulerim tamen etiam, si quis in marmore, si quis in antiquo Codice tale quid reperierit, ut lectionem ibi inventam propugnet. Sed quis serat tales corruptelas in iis locis induci, in quibus omnes editiones & Codd. quantum scimus, in contrariam lectionem consentiunt. Quid enim lL. VII. 4oO. lego. ποιm eq.' αρ 'Iδαιων Ορεων φωνονται υλων sene flagitium pavone plane dignum; cumi Aldina, Τ Francius in Bello Liter. Benurius Callimachi Hymn. I.
424쪽
Aldina, Rhodomanni, omnes μνούο recte exhibuerint. quales jam Sycophantias hic comministeturi an culpam in operas conjiciet i an putida mendosarum lectionum strue errorem tegere sataget; ut ita viris laudatis & sanae rationi obloquatur e Ut autem aliquot data occasione loca hujus generis tangam. Apud Diodorum L. III. C. 66. reetissime Arnaldus primo versu legit οἱ δειακανω er , οἱ br 'Iκαρω ὐεμοεω ν. Sed secundo legendum potius videtur
, οἱ est' ω Notξω. non φασὶν, οι π.vide quae observavimus p. 249. de apostropho. Manethon L. II. 4IF. υτων κε κτ αν μὲνDD--πωiον οἴκεν. putat Erud. Arnaldus legendum ποετμον οἶυν quod - admodum durum . potius πάτυο, vel πατ legendum. nonne millies synonyma mutanturi quin illo
vi carere posse videmur, ut πατρωιον οἶκρν per ad Asitionem intelligatur. Sed lubenter etiam seculo plane a puritate digresso haec & similia cum laudato Arnaldo tribuerim. nam si non totus fictus, saltem interpolatus auctor est . quam facile alioquin L. V. 2I7. scribere potuisset, Mυυον αξιφαδε μυης Ga δεξεται ομμα. In Arati Phaen. s73. Cod. exhibet Bentirii Eme
dationem. Hμι -κεν ιδοιο με ορον, ἐμιον δι' ηδη
425쪽
Pav. Media in Θρηίκων corripi solet: quare versus mues Ianus restituit igitur
orari γαῖ- ωρηι φίλων μάλα, Θυκων. illud dirol. redonandum Pavoni. sed magis illud μαλα. nam versus est sanissimus. & mentitur inpudenter cum dicat corripi solere . corripitur sane : sed& saepe producitur: & dubium mihi, quae prosodia saepius obtineat. en pauca e multis exempla. Alex ander Aetolus apud Theonem Smyrnaeum. vide Thomae Galei Scriptores. Poet. P. I 9. Π έμπὶ est' ιά mριεις ψω ρ Α Callim. in Dian. II . Αιμω ε ra Θρήικι πιλν βορροαο καταξ.
apud quem L. I. 82I. & L. IU. 288. male scribitur Θse κων. ibi enim reponendum Θυκων. ut I. 923. nisi cum Pavone nugari velimus, & Θη ante Gτα posse corripi statuamus. ut in Δ, ιγ. vide Eustath. & Barnes Jl. B. 14 . p. 282. Nicander The
426쪽
Crinagoras in Anthol. ined. Rημοι ναρ ' iκι λωυμενω Ἀπ' απν. Simonides Anthol. ineld. Θροωαν κυρσαν που λοχω , -κος 3 κλεεννον. ubi tamen γε ούω Cod. Palat. Et GHetus volebat. ita igitur legatur. Dionys Perieg. 323. quod exemplum Prosodiae habent ,Ἀυτι; m Θμικες ἀπήρονα γαῖαν εχον nς. δέ Us. I s. An adhuc ais, Pave, corripi Elere. & ne causere, Calabrum ita factitare, quod quam verum sit, nescio, scias Oppianum, DionJsium aliosque m do corripere, modo producere. At sorte inpetitissimus homo offensus fuerit Spondaico versu, quasi illos non multos haberet: quasi L. XIII. II. non longe duriori patrocinium praebuisset contra justam Rhossi
nbi Rh. volebat. οὐι δι' si ubi ait. μου necesse , nam in quinta sede uti potuit Spondeo. versus minui jucundus es fateor; sed tales in his stares. Bb a tales
427쪽
tales adduxisse decebat. Scal. Rhodomanno savet. vide quae diximus supra p. 374. sic Moschus I ll. II. 97 Αἰ-ρ ο μειλίχον μυκά-lo. φαίης κ - λώ. ubi Codd. tamen valde turbant. L. XII 3oo. rursus M γ siorum instar de versuumrrthmo judicat.
Πακος ες. δι' mψα - -πὶ Θωρηχθησαν. si versus ingratus: ait, an tamen mavis τοὶ ἐγω - Θησαν. nescitque ita Versum longe ingratiorem reddi. vide Ii A. Ir. 226. B. 3 O. II 8. At in vocis quantitate se longe turpissime dedit L. XI. O.
Θ λάασε σε πληγν M. μορφ δί' κίχανεν αρητός. Rh. αφυκ pro ουρνοῦος. quia nempe αμος, semper primam producit Dausqu. ατηρο . aeque praVe. nam ατηρὸς ab ατη i producitur : quod Pavus debuisset animadvertisse, si prosodiam vocis non ignorasset. nam hic jure reprehendere potuerat, quem nulla de causa saepe traducit. idem conjicit,aliquanto meIius μο- δύ-αe ἔτορ. at quid hic porro accidit8 etiam primam in αρ,stri produci ignoravit Burdo noster:& ideo sic infit: se cave mutes. μορ' ἰὸς optime dicitur e fatum Iugubre, noxium, deprecandum. abo pη θ' οὐροιομαι. nihil notius Graece doctis: quare Rhodo mannum vocem mutasse miror Nonne haec digna illo haud tumultuarie Graece docto Pavone' nam ι η- Τοι etiam in compositis producitur. ut πολυαρηΤΟ- his
in Odyssea. imo verba semper ibi
428쪽
producuntur. αφηΤὸς item nunquam aliter apud Homerum occurrit. sic ηΤ- sic nomina propria item semperproducta.at in addendis hunc locum iterum tangi video. sorte ibi vitium agnovit ae emendavit i En verba. Nam οὐρνῆος Cersus etiam non re-ouit, ut adparet ex κοδάρατη γ F αρῆ Homerico scUix contineo me quin inpudentissimo sycophantarum omnibus diris καsi ut lectori illudere non vereturinonne sere putares κοdάυντ apud Homerum
inveniri & syllaba penultiina correpta 8 Nusquam illud vocabulum exstat apud principem poetam. Sed
dicet, το Homerico retuli solum ad το Hῆς. at, Sycophanta, nisi tuas fraudes sciremus,& memores es,
semus, quid feceris in gl. illa Labbaei divus o I die, ita crederemus. jam tui doli & fastinationes nimium nobis innotuerunt. imo illud α ne, quod laudas, ne uidem Homericum est: & rursus lectore in creduum fallis, quasi ista vox brevis exstaret apud Homerum . nam ut voces laudatae numquam apud ipsum breves in hac syllaba inveniuntur : ita nec ipsi UOX α usquam sic occurrit. Vide Il. o. 98. Apoli III. i 2. & sic ille quoque ubique. sunt ne duo triave loca apud Homerum controversa, ubi αρδε corripi vide. retur; sed qui haec loca advocas, nonne tibi incumbebat, ea in tuam sententiam adserere, si posses: conari altem doceret, ea quovis modo distorquere ut tibi faverent. Primus locus Il. Σ. VS. I Oo. εφθῆ. εμειο γ δηιπν άρῆς αλκτη γενεά, . ibi sime editur interpretantur. at Aristarchus jam olim αρεω legebat. & recte Barnes. &Clarh. vel legendum autumant. Nam
ibi Achilles queritur apud matrem Thetin , sibi noth
429쪽
Sed nullus dubito, quin & ibi ἀρεοῦς vel legendum ipsum epitheton masculinum eo facile nos du-ςit & suspicioni favet. Nec aliter in Scuto Herculis, de ipsis Hercule vs. 29. legendum. Ἀνδεάn ri' αλφης imν Αρεως ἀλκήυ. συάυσν. vide Barnes laudatis Iocis & Odyssi T. o . ubi docet Scenicos ἀπι- corripere, & sic καὶα Am . Sed illi quantum ab Homeri prosodia abierunt, qui passi in ultima syllaba re similia producanti ut
probabile omnino sit ἀρο nusquam correptum ab Homero fuisse. nonne decuerat ingenuum Virum
dς dubia lectione admonuisse lectorem Sed corripiatur
430쪽
piatur. idem de ψητοι ostendere debuerat, jam tum subrextu Calabri; & non mirari mutationem summo jure a Rhod. induelam. certe tum omnino ignorasti primam produci in αρστος, ut adhuc ignorasti in ἁYηρός. in primis autem miraculo est, hominem in hac voce adeo crasse erravisse, cum ipse jam ad Menandrum p. I 27. Clericum condemnare coactus fuerit, qui in ultimo Iambi pede posuerat. quomodo autem hic locus restituendus tit, me nescire fateor. mors multis epithetis donatur: non dissicile aliquod excogitare. at tales conjecturae profecto valde arbitrariae . nec, si iis abstinerent, multam reprehensionem mererentur Critici. Ultimum specimen inperitiae Pavoninae in remetrica, quod huic capiti adtexturus sum, & pravianimi hominem, & plagiarium, R ineptum exhibebit simul. L. I. 287. 'Eν γαρ οι Kρνοια ει προ- τω γενεια.
Pavo. Ε, g N his N alibi in his libris Spondeus est:
an vi spiritus asperi ρ ita videtur. nam alias fulcrum esset adponendum. haec pauca verba nos multa docent. primo se οἱ in his libris esse Spondeum: non in aliis. cie inde id fieri vi spiritus asperi. At si id fit vi spiritus asperi, cur non semper ille spiritus eandem vim exserit. tertio. fulcrum esse adponendum. egregia & plane poetica doctrinal ubi syllaba brevis vobis molestias creat, poetae, fulcrum adponite &res tuta erit. o lepidum caput Corneliolanum i haec notes Lector, sed sequentia in primis: quorum causa hanc rem hic tango. L. III. 139. Πηλήιδης. ετ γ' οἰ αμουριακε ις ωὶ γὼις. Pav. se hic etiam produεitur ante OI. diximus supra.