장음표시 사용
431쪽
N ου ς οἱ flmiliter se Ditur us. Ist. nempe Lectori oblivioso dissidens, rursus idem monendum duxit. at, negligentissime Pavo, scias, jam ter & amplius idem occurrisse, nec tamen id a te animadversum vel indicatum. Lectoremne stipem tibi similem putas, ut ubi bis ter aliquid occurrat, id per se non polux abservare, praecipue semel monitus Θ occurrite itin L. II. 8 I. 332 Li. III. 62. 643. Rursus L. VI. 27. 'Eρ ετω. - μ οἱ. Pav. μ oi hic etiam Spondeus es. dixi ad L. I. se nempe post duos
libros oblitus jam erat Le r. tamen non monuit rursus occurrere VS. 37O. sed L.. IX. 2 s. notulam rursus repetiit. s Oi. μ οἱ Spondeus hic. rursusIX. 63. L. X. 237. no a si productum ante OI.
Rt, putidissime annotator, jam vicies id notavimus. N tamen rursus eodem libro post paucos versus Us. 262. miseruin lectorem obtundis, ψ μ οἱ κ μ hic ita rum Spondeus est. & sic per sequentes identidem libros Vidistine, Leeir, aliquid magis insipidum&ex Ictum, quam repetitione ejusdem rei, tam minutaei decies & amplius in eodem auctore patientiam Lectoris extendere & defatigare ' Ri dices quoque: cum alia quae ad metrum spectant, in Calabro raro tangat, unde ad has voces si οἱ ita adhaesit dic in , Lector, Sylburgius in omnibus bis locis, non uno eXcepto, fulcrum subponenduin duxit . eum hic tacito nomine tam putide refellit in tribus quatuorve locis etiam Sca ligerum. Furemne igitur ingratum agnoscis, Leetor
Et hinc patet jam Sylburgium sui si penes eum,
cum in iplo libro primo versabatur. cui igitur omni 8eberitur, quae Pavo sibi vindicavit, sane quam plurima. at de his videbimus. nam sic solet ille editos ineditosque do rum omnium labores simul carpe, re & eXpilare. mirare autem Pumicis nostri ariditatem: qui cu* toties hoc observet, Le orem non
432쪽
doceat, an sit hoc peculiare quid Calabri & sorte
insolens: an potius usitatum aliis & optimis. dicam igitur ego. Voculae οἰ ea vis est propter asperitatem spiritus peculiarem: ut saepe producat sJllabam : vel etiam elisionem inpediat. & quamvis aliis quidem adspiratis vocibus saec vis aliquando inest : certe tamen non tam frequens. exemplis patebit. vocula deinde iapropter asperam literam in fine huic οἱ praemissa sic facillime producitur. imo rarius hic corripitur apudCal lirum. quod dixi, exemplis evincam. Hesiod. Θ. FS 'Eννέα γαρ οἱ νυέας ἔρωσγετο μητετα Ζευς.
Oppian. ille Pavunculo dilectus poeta, II. Hal. 426.
433쪽
nam in ἀγιν idem spiritus aspero asperior, ut vid tur. Dionys Perieg. IM7. '
aliae editiones ibi έγ. Sed sic Codd. tres vel qua-tisor. recite quoque ita doctissimus J. Hudsonus. hinc
jam Pavunculus suum bis repetitum ου ον CO-loret. nam habemus hic ante vocalem. & huic voci OI talem peculiarem Vim inesse etiam patet, quia ex. gr. apud DionJc mox Versu II 33'. habemus αμα. non is αμα. N a quidem adspiratur: sed nocitanto flatu. & sic in aliis. hinc saepe videtur sere consonantis vim habere. mde Il. Ε. 7. Τοῖον οἱ πυρδαῖεν. inde Il. IM. Κιὼ-οι λ, ira, quam tu ad Hephaestionem p. 8. vocas in lentem prodiictionem, &lectorem hiantem destituis, alias causam dicti daturus. Sed sic Theocr. XVII. 82. Υ . i. in οἱ tu insolens ergo ipse. temere nimis quoque Barnes apud
Homerum seposuit: & redis eo nomine reprehensus a Clarchio. vide Il. P. 1 ff. Apoll. III. I 'χρωα-ο r. 683. αλοτε in οἱ . non negarim quidem aspirationem in aliis vocibus aliquando eamdem producendi vim habere, ex. gr. in γογε Il. A. 3 2.& similibus. sed non eam, ut exempli gratia ου non mutetur in ουχ, vel N εφελκυςικον negligatur. quare ex his liquet voculae .Ipeculiare quid in hisce inesse. quaedam de vi ad irationis in aliis vocibus habet nrud. G. Rrnald. Animadv. C. VII. p. 39. videtur tamen aspirationi non nimis facile ea vis tribuenda. & Omnino nunquam saltem videntur emendationes insti
434쪽
tuendae, quae hoc fulcro opus habeant. nedum ut putidissime particulas γὲ τὸ ubique in truderemus ut passim infrunitus noster Criticus secit. occurrit Il. X. 3O7. TOOI Gπο λιπάρli. ubi alii τὸρ M. & vidimus id antiquis Grammaticis placuisse: Clarkius putat pronuntiatum quasi το WWοι. sane ita το facillime producitur. at ex. gr. in Il. Ε. Δαῖε οἰ M. si ibi etiam finagam pronunciatum Δ--οι Versus Claudicabit. nam habebimus Anti bacchium - - . pro dactylo. qu re ego me hinc nondum expedio. Digamma Aeolicum hic sorte locum olim habuerit: quod non modo vocalibus, ubi asper spiritus crat, sed etiam ubi lonis erat praeponebatur. imo & in mediis vocibus ante vocales ponebatur; ut Λαrοκογων. unde sorie illud αPυτο in Inscript. Deliaca lucem acceperit. Priscianus pag. s 6. hujus ipsius Vocis, Nε ορο Pς παιδια meminit. & mox addit, P digamma Aeolis es, quando in metris pro nihilo accipiebant.
in Cod. meo Prisciani sic habetur p. nec dubitandum quin apud Apollonium Dyseolum Fοι pro οἰ, .miniis me pro Mοι, occurrat. Vide Sapphica Nolfii p. eto. Videtur autem doetissimus Bentirius eam sententiam lavere, ut Homeri carmina etiam his literis indisere arbitrctur. id colligo ex loco ejus commentarii in Milionum ad L. IV. vs. 887. ubi Homeri locum
qui utinam sipem, quam de nova Homeri Ago esecitavit, expleat: & in his aliisque multa optimae frugis nos doceat: ex hujus viri enim unica pagina plus discere licet, quam ex omni charia, quam uri quam
435쪽
CAp. IX. quam Pavus commaculavit & disperdidit. nam ubi errat& audacior etiam est,docte errat& seliciter saepe audet. quamvis autem adspirationis vim libenter agnostam tamen non ausim ita confidenter pronuntiare cum Pavunculo ad L. IX. Calabri ῖ. in UI r 'E mrονὶον.
vccales ne quidem concurrere. nam certe Quinti tempore, uti conjicio, aspiratio pro litera amplius nonnahebatur, ideoque re vera concurrebant, licet spiritus hiatui mederetur. ideo quoque minime probavi quod L. V. Io. scriptum reliquerat χευε οτ nam ine τε & οἱ non eadem vis spiritus: id ex exemplis patet. ubi monstravit toties ante Oeta apostrophon, N ἐφελκυι δε δε & literam adspiratam χ neglectam, in isto loco non solum nimis diligentem fuisse Scaligerum &Rhodomannum dixerim, verum etiam errasse: sed simul etiam Pavum nugatum, qui hic hiatum agnoscit,& valde adsectate, ut solet, eum non indecorum prae dicat. haec occasione Prosodiae in γαρ οἱ. quam vicies taedio cum magno tetigit Pavo, nec semel explicuit, & ignoravit apud omnes sere poetas exstare. ad autem ex his commonstratum reor, productae voculae causam esse asperrimum in οἱ spiritum, asperitatem literae P aliquid, non multum adjuvare. nam in τοῖον, ου, δαδε. Θεσκε vim similem adspirationis in οἱ observavimus. unde colligitur ab hac voce οῖ, non a Voce γαρ productionem oriri. Quidquid sit, res nota jam & certa γαρ οἰ, - οἰ, recte Spondeum reddere, & putide vicies tam siece id inculcasse Pavum. En tibi Lector monstrosissimorum in re metrica vitiorum seriem non modicam: nec tamen hiec sentina exhausta est. earundem & aliarum specierum
quam plurima passim in ejus scriptis occuriunt ignorantiae & stupiditatis documenta. Sest haec iussiciunt hoc in loco, ut arbitreris, quam idonpus h
436쪽
397mo hic suerit Hephaestioni illustrando, qui metricam veterum scientiam libello docto complexus fuit: quam aptus, qui poetas edat: qui lyrici carminis leges constituat. Sane a renatis literis non crediderim hominem exstitisse, qui hac in re tot absurda tanta cum confidentia tradiderit. Sed jam ipsum Hephaestionem adgrediamur. At, quod commode incidit, promiseram etiam ostendere, quae sit ejus peritiam poesi, & in re metrica Latina. En pransi parati sumus . nam nisi ita essemus, Rogiae hoc stabulum
Si tibi ad manum Anacreon est ex corruptione Pavonis, eum inspice p. I 8 I. quae pagina cum I 82. I 83. msumuntur in Arnobii & Clementis duobus locis, petitis ex Orphicis, misere distorquendis & contaminandis. nam ipsa crisi nihil aiadacius, nihil inseitius. quae porro adjicit in viros doctissimos sunt in-Jhriosissima: quos tamen ad verbum ibi compilat. cetera sunt putidissima&obscoenissima. ergo ita pro domestitosuosastu ingreditur. , , Visne aliud dum in his sum. Saod Cupido , Iacchus, ut Dii juvenes, tangebatit manu , s vetulum esset. S decrepitum , statim ipso tactu flebat vegetum N juvenile: ita scerte si id concedimus, quod demonstrandum erat. rursus hic ut plerumque principii petitio in hisce. Νam Apollo, ipsa Hebe etiam juvenes dii. cur illis ea vis non inscribitur' imo nusquam Cupidini & Baccho ea facultas adscribitur nisi in cerebello hoc phantastico Zὶ ita nullo πω gotio illustrare possum celeberrimum illud fragmentum Orphicum, quod Graece apud Clementem Alexandrianum cur Ignavus loca non adscripsit in Lectoris commodum 8 est in Cohori. ad Gentes p. II Edit. Potterianae. cur non meminit loci Eusebiani in Praep. EVaug. u. c. F. p. Αλ. Edit. Stephan.t) Latine
437쪽
rine vero apud Arnobium exstat sadvers Gent. L. V. p. Ips. omnes viros eruditos a renatis uteris fruosra torsi. videamus breviter. Graecum ita Iegeno
Δεξατε ι ζ αἰολον ἄγγύγ, ω αι κυκεων ωὐωsio. putares multa hic emendari. imo tantum unica vox in versiculo tertio. quippe nomen Baubiis corrumpit in adjectivum & proin Mλποις in . . Nam pessi ne se exstat auους minima mutatione elegantissime legit λ υλποι enim Setularum tales. legi etiam venuse posset , βαιους. ut exile illud contrarium denotaret βαθυνόλπου. contrarium τω laetius illud, quod visu non ingraium in Thelxinoe pronuntiavit ad Arbstaenetum). Verba Clementis ex versione Pavonis sunt. Sis Iocuta vestem adtraxit, ostendit omnem corporis mguram minime uoussam .' imo indecentem: non sine dedecore ostendendam puer vero Lacchus aderat, manuque eam succutiebat ridens sub aridos ces emaeeratos snus: uod, ubi vidit Dea, ex animo risi, S accepit varium vas , in quo erat oceon. pergit. --rracta veste adparuit pars illa corporis, qua mulier
erat Baubo sat homo qui hic mentionem facis Ba bsis
sed μιμι in prima.Exerciti. Edit. videtur fuisse. has autem tres lectiones, duas saltem, Pavus sibi vindicavit mentione
nec Eusebii, nec Salmasii ulla facis.
438쪽
Ms, quam ex hoc carmine removisti ipse t) non . . nussa U-ur in virgine juvencula, sed horrida V deformis, ut in anu decrepita esse frui ad in-ctionem loci, credo, aliquando missus fuit homo putidissimus hane tamen blande tetigit Iacchus Uenerandus Pavus juvenculam malletὶ adflans, θ' sub nu palmula blandule) succussi . quad eum via rei Dea, mirata es in juvene modo puero), F l vato dolore risum ei eκtorin squis hanc stribiliginem intelligati quo respicit illud ei. an juveni Baccho an Bauboni' quae balbuties t quod nimirum sumit iaprima periodo in accusiativo; in secunda subintelligit
in nominativo. Ut autem haec Lector melius capiat. ex Eusebio N' Arnobio patet Cererem in luctu fuisse, & noluisse potum a Baubone praebitum bibere: quod Bauboandignata, id fecit, quod tam enucleate a Pavono nareatur: dea autem risit & bibit. vides autem, L Etar, ne verbum apud Clementem , neque etiam apsd Eosebium fieri de ista virtute Bacchi, qua tangens omnia juvenilia faciebat. nam υλπους , -- de aliquid tale vi maxima extrahi posset, ipse fabric
quam marratores ad mentem Orphicorum mox intem
pretamen is suis exornarant paululum. Isam scilicet contrectatonem V Decus nem Iacchi, qui in Threi gia Orphica non erat alius ab ipso Cupidine hoc non erat commonstrandum stiliceti nam pueri Eiunt ita explicuerunt , ac f pars vetulae ea formam mutasset flarim, tu ex decrepita facta fuisset juvenilis. Tang δat N succutiebat partes illas aniles ta deformes squae se ruente ipse tactu N succussione fassae sunt ju
439쪽
venculae F venustae r id autem risi Dea , cst risi, non immeritor nihil enim re vera ridiculum magis,
quam in anu emaciata fes rugosa unum illud juvenile Npubescens: quale commentum l At quamquam omne talium rerum arbitrium lubenter Pavoni reliquerim. omnium tamen ridiculosissimam rem ipsum Pavonem
arbitror, qui his futilibus tam diu inmoratur,& novis figmentis ineptiora reddit me facile N perspicuum. quid: an figmenta tuat nam quicquid garris, fingis.) At Deo pertinet antiqua verso Latina, quam Arnobius non fecit, sed ab ipss Orphicis factam, ut major esset ejus auctoritas, sudio sbi sumst. quanto
modestius idem dixere Leopardus & Heinsius. ,, Arnobius qui versus hos Latine fecit, aut ex aliquo, ut ego arbitror, poeta, qui Latine Orphica converterat , deprompsit. Heraldus & Salmasius autem ab Arnobio ipso versa haec putant: & si ejus verba inspicias, hoc potius innuunt. at Pavus, non fecit, αὐτοe Ergo ait Pavo occultam illam vim j ventutis redonandae attactu, doceri in versione horum apud Arnobium. En illam uti legitur in Ediatione Leγdensi. Sic effata, snu vestem contraxit ab imo, Objecitque oculis formatas inguinibus res , aeuas cava succutiens Baubo manu, nam puerilis ollis vultus erat, plaudit, contrectat amice. Dum Dea defigens augusti luminis orbes, Tristitas animi paulum mollita reponit Inde manu poclum sumit , risuque sequeηti Perducit totum oceonis laeta liquorem. haecne, Lector, quidquam de Iacchi miraculoso a tactu continenti nihil. ne quidem de tactu. nam ut
nunc Verba jacent, Baubo ipsa istas partes plausit &
440쪽
contrectavit. At rivus ait. ,, Ouis enim manu pro pria corpusculam suum tangens , illud contrectare , N quidem ita contrectare amice post plausum & succus.sionem dicitur umquam Z nugae, nugae. At id hic dicitur: hoc sussicit. Stultus est, qui in nugis hisce rationem sanam quaerit. Et cur quis non diceret ut plaudere, & contrecitare amice corpus suum: etiam sensu non turpit nedum ut haec Baubo, quae αἰδοῖα
quae Eusebii hujus rei narratio. in qua rursus nihil de facto vel attactu Iacchi: quasi illo in primis risius excussus Cereri fuisset: quod somniat Noster. DGraecis quidem de simplici tactu Iacchi fit mentio: sed non de miraculoso ejus effectu. At in Latinis
non. sed cur non fecit Arnobius contactus mentionem Z Salmasius duram, sed tamen justam sententiam dixit in Plinian. p. s28. Arnobium mentem eorum non percepisse, adstruens sententiam suam ex Arnobii verbis huic fragmento Osphico praemissis. nam παῖς δι' ἔεν ' lalain . Puer venit Iacchus.
sic enim vertendum εν Arnobius reddidit per nam puerilis ollis rebus) vultus erat. hoc apertum. " non loca a Patribus male intellecta passim ab hodiernis Criticis jure sunt notatat quia autem, ut nunc habetur, turpissime peccaretur in legem Pediam squod Heralitus, excusare exemplo Tertulliani, qui similiter offendit, conaturin optimo juie Hein-
uas cava succutiens Baubsis manu' , nam puerilis.& eo ducebat in Graeco textu. & qui probabile in manu ita erratum, cum mox poeta, sane in ceteris non pessimus,mOX inde manu bene adhibeat. Elisa litera Sinanu' pro manus passim apud Lucretium di alios novimus. Et si habeamus haec Orphica ex