Critica vannus in inanes Joannis Cornelii Pavonis paleas

발행: 1737년

분량: 733페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

sed puto hominem hic verum vidisse, sit Mon ipse vidit, noc aliunde furatus est susipicionem, cum ipsi Doris diei, vide t H ω αλια, ut Proserpina , ymin perinde est a quo verum accipiamus, etihm a m ionibus & Pavonibus. male Flor. una v e stribit ανε κη ο lvπαν. P. 43- Σει- iram di ἔγχεα λεγ

rii alibi. ubi Pavet in Lerico stophani pN Us.

m. Id. ἐύπωλω ο, ἡ. terro Mas facile verrit-: facile aratur. at debuisses commonstrare , ἐυπωλω illud sisnificare perspicue in /liquo auctore dam tota ista interpretatio est Grammaticorum, qui temere

ficaro equestri re, equis praecellentem, sed facilem. ad donec locum ostenderis in auctore, credemus εμωλν & ἱπποβοὶ idem notaro.J Sed quid additi ευπωλω est faciti vertitur terra. ergo Mars dicitur εὐπ- , qai se faciis vertis, M sic habeamus actiUam, ait, minam . pra passiva. huil uult delirat Misellus. imo resipistit. Nam ipsis ait, , , commentum

LGlidi PavonisJ nyn placet, o locum habeo de vitiosaspectam. Sed en recidivam patitur. En forte

at, indocte & avrix Grammaticaster, prius A uctor honos lege & tum corrige, qui noscis haec ipse verba iungi ε Sophoci. Ovi. Col. V. 7 R.

502쪽

id est Maximam gloriam, equorum pullorumque ubertatem θ' maritimam potentiam. Quo loco temeritatem tuam dudum castigavit de Graecitate longe aliter,& uberius meritus G. Amaldus p. Ig2. Animadv. sed pone plane similem locum non occurreret tune

V divitiae. sponte N ultro. & centena talia, in quibus non majus discrimen, quam in hisce: tune haec sollicitabist ubi praeterea exstat Pavoninum illud ευκωλ . sed voces fingere tibi quotidianum. haec

lia ludit, qualia designat, dum ludis, Cupido I Anti- logicus noster nihil tale probat. sed hoc perinde est. sequitur ακρ' --καβαίνων. summos per sores descendens. conjicit deerunt procul dubio, qui hoc somnium proditae lectioni praeserant: quamvis ille

contrarium ominatur. praecipue cum locum Hom. A. T. 227. revocarint in mentem.

503쪽

tales notulas non mille uno die effundat it idit Ursinus metro repugnante. & illa vox aliud notat, si signa. de qua nos suo loco: ut Pavonizemus. Hesych. , ut καβάσι, καὶαβη9ι Λακω- adposite. Alcman, Laco: saltem Doricus. Miror a tem non vapulasse Ursinum, qui hos duos versus in quatuor concidit.at sorte non vidit, dicas, Lector,& frustra in aliis locis compilatum a Pavone Ursinum conji- sis. nam haec sibi adversantur. sie videretur. sed haec non sunt contraria in Pavone. nam an tu putas hunc

pigerrimum hominem in singulis fragmentis laboriose singula collustrasse & eontulisse i Hercule non nosti supinam hominis inertiam. hoc non in aliis, hoc non in Calabro secit: ubi plurima loca ex Aldina, haud nullius momenti, neglexit: quin ex Mristaeneti collatione Sambuciana plurimas gemmulas ne quidem animadvertit: at quanti laboris est Aristaenetum accurate cum una Editione committere lunde mirari desine hoc in loco non inspexisse videri Ursinum, alio in loco compilasse. Pergamus. nunc aliquid vere doctum ad hunc ipsiim locum adnotat.

ω μη μοι surae τω κυπονιυγκω. is intelligas juncum, quem κυ,ειρον Gr. vocant. pro quo Dores κμαιρον. res est nota ex Eustathio ς re vera res est nota ex Eustathio & Lexicographis omnibus. addidisses sellem

P. 969. Izm I 6Α8. Putat Porro Voces σωρίσχω non aci hanc periodum facere. sed micat in tenebris. habet Flor. κυπαρώκω. Ursinus edidit τω κυπαρ οπω. an Genit. Doricus hic habeat locum aestio. Mihi autem longe probabilissimum fit, legen

Sed & Harpocration. eandem glossam habet & addit virile vel muliebre secundum quosdam esse vastimentum. Sed unde V em nam cis -

504쪽

Cάν. X. VANNUS. 1 cistemur' illam nobis subministrat Hipponax, quem ibi laudat Valesius, apud TZetzen ad Lycoph. p. ad versum 8ss. V .

sibi servet igitur κυπαιρωυν suum Pavunculus. ευ ρ κε' l οἰον. Flor. & COd. addunt. αλlλ άγνοήσειν l Pavo. ,, in hac Nostra editione pro excusum est male. ne irastaris, mi Pa-ve : operae tuae habent, quo se defendant: secutae fuerunt hoc in errore Florentinum contextum. rursus casu miro, ut antea Voculam tali omiserunt ad ejus praeseriptum. miror Vero correctorem hoc non vidisse. an & illi Florentina Εditio ad manum fuit 8 - ,

Ibid. 'o T-m P εοικεν κυοξειν - αρχαν.. Flor. ἔοικε. malς. in bis di necessarium. &Cod. Mρυιειν. Uaria Turnebi κυρίζειν. praesens non adeo exasciatum Pavoni videtur, homini exastiatis timo. κυνί vera lectio. vide Hesych. qui hunc I cum ante oculos videtur habuisse. κυριεων ἡ κvκέρασι & κυρι- κερατιυ. τυωΤ P κε Φαλῆς. ω εοα. & aliis locis . sed κυευωω in nullo loco est . quid non Theocritus dixit loco notissimo Idyll. III. F. Τον Λιβυκγν κνα ωνα Φυλαμ εο, μῆ προψ . ubi alii Codd. Ἀρυξ, . quo modo & in Gellio exstat L. IX. C. s. Hippocr. ΕPist. ad Damag. p. 92 . τὶς ταυρ πλεονε ita e-ορυξώο. non miraris hominem , nihil horum curasse. κυρέξειν maneat. &pro quo tamen Flor. χia . cujus vocis vim hic

Ff r nos ei

505쪽

CRITICA CAM AE

noster Palaemon ridicule eaplanat. ν --δῶ. 6

ου, Σ l-ουν το Σ.J οῖον addit Flor. ποικιλή ,' i Flor. sine R stropho. Jovita Rapidius p. 4o b. de Numero Oratorio hoc carmen exhibet.

εξαγημο. l ἐμμετρον. crasso errore. uam primus pes

habere dicitur duos trochaieos: qui si puri trochaici tint, habent siex tempora x sunt ἐξ-- quia vero secundus trochaicus potest esse 'ondeus, uti apud Horatium semper, si bene memivi, est, habebit leUtem tempora, sivo ἐ---οι erunt hi duo u baici, qui primam σψογιω constituunt.

P. 4s. νοιδ' ιλθ' αMneta καH ἐρω .MWister superciliosiis. o Vos s. τω . dubito , avsuris bene propter Dial in, quae ex versu hendecassi δο Deir ver iam dorica ollabon. βed haec alias suo loca suo loco, dii bonit an Dionysium Halicarnassensem igitur edet: an poetriarum novam εκδο- jam dudum paravit , & ideo siuccensuit Joann. Christiano Nol- fio, qui has partes occupavit 8 Quid autem dicitim us τυtr. at ignorax animat: non ita Vossius solus ad Catuli. p. II s. sed antea Ursinus & Sylburgius bene ediderunt & explicuerunt. & hie Vossio nubia debetur laus: imo De dudum Edidi Flor. Hephaest. & sic in Hephaest. MSto legitur. Et quid . tu garris de Dialysi et hic via σψνεκφων-ς lincum habet. i MS i Pam is apage , vaga ineptia ler benε VasDa καl Ut cristam tota, quasi ipse facinus patriuet egregium, cum alae n emeruditionem

506쪽

C p. X. ' VANNUS. sudationem adprobat, obitae animadverterim in Oviill ε nescio qua de causa edi us. I 3. a.' ε. quale Sapphicum nemo oculis consipexit. vel ut in notis Uomanis; αλ εξίυνΤΟ. quod aliquantum plus. porro illa βαβα &e. adsunt in Flor. & Cod. sed ita interturbata, ut describere inutile suerit. iis adelesia βαβαζω. PaVQ.

bene. . Mox in τῶ articulus deest. dc in Od. , τὸ - ν. ultima V .

λαtan additur index novae sectionis μι-κου.

sit.

507쪽

st. scribendum forte fimo saltem μελιχ αδ

verecundia cum corpore mellito e cum corpore suavi. frisum teneatis, verecundia cum corpore mellito,suavi.

se scilicet in Anthol. p. 3sa. Ελπὶε αληθε- ωὶ λινεο ερη. Vertendum erit spes es inis veritate lipsa rej mellitiore corpore. o saxeum cerebellum. nelcis in urλιχρον, πενιχρου ,& similibus illud οι modo esse terminationem,& nihil significare. Hesych. γλυκυ, μι- κιχρον. at id non ignoravit Erud. Arnaldus. μελίχρουe utem opponitur λευκανθώ ut recite J. Christian. Wolfad Sappho multis docet p. 2 3s. ita 'Κυφορίων ἰδέαν

animadvertit Rrnald. ' λειον non dici pro ἀεμ:J sdederis digσe in urbem redire. dic, Phrenetice, ubi illud redire exstat.J ipsium Mελαγχωω hic nomen proprium est hominis. Mελαμπύγ imo μελια πυγ Jhae: βuspicans scriba tii vera esse possunt. Nescio indigneme, an potius misericordia hominem dignum censeam, qui in re aperta ita caecutIati Quid enim lnon novit Melanchrum Tyrannum Mitylenae, quem Pittacus interemit, adjutantibus fratribus Alcaei Cici & Antimenida; non novit hoc fragmentum esse Alcaei, qui cum Pittaco esset inimicissimus, sorte Melanchrum, Pittaci adversarium, laudavit. at haec sorte mihi e manuscriptis nondum editis patuere: qualia nescire Pavunculo permissum, qui Codicibus non utitur. non, Lector. Inter alios Diogenes Laertius , quem Pavoni saltem nomine notum credo L. I. g. 74. sic ait: Q 'Αλκαitis ἀδελφων Mἐλαγχνον καθειλε ε ψ Λέσβου τυρονω. & ipse

508쪽

Nonne versetissimum in scriptoribus produnt haec hominem nostrum t de inimicitia autem inter Alcaeum, & Pittacum vide ibidem Diogenem: ubi multa scommata, quibus insectatus Philosophum,l gax ad quas inimicitias respicit Horatius L. II. Od. 13. quoa autem suspicor Melanchrum ab Alcaeo laudatum, locum non habuerit si EdWardi Sim Enii conjectura obtineat, qua apud Strabonem L. XIII.

doctissimum Chronologum ad Olympiad. XLII. r. Alcaei autem esse jam viderat Ursinus, qui primum

versiculum p. IO . restri. at errat, dum subjungit χαψε κυλάνας &c. nam haec in eadem ma consistere nequiverunt. putarim autem hos duos versiculos,& Μελαγχιν esse duarum Odarum initia Versus autem secundi uententiam optime adsecutus Arnaldus, qui auri scriptum putat. Melanchras reverentia dignus in urbem . . . sensus is est. sed non opus mutatione. tantummodo scribatur α

vide UOT ad Catuli. p. II 8. ut apud Moselium Idyll. VI. 'I. Minα IJαν pro Nonne tibi fatendum est, Lector, hominem iratis Musis ossicinam Criticam instituisset Videamus, quid porm collationes nostrae boni adportent: mox non minora flagitia ad ipsas Νο-tas castigabimus pro delictorum atrocitate. Unum id metuo, ut Pavunculus flagellorum crebritati par futurus sit. nihil metuendum. corio Elephantino ejus pellis duritie non cedit. quin tamen nihil Musarum interest, si vel fustibus succumbat pessime de iis

meritus alter Pyreneus. P. 47. 'Iοπλοκ' αγναι μειλιχομειδε Σαπφοῖ

Cod.

509쪽

to canona, ut interpolatum in utroque: nec tanti. porro Flor. iarii αἰεν una Voce & εχω . In Turne-bi Utriis Lecti. κ κεκεν . quod probo cum Pavone. Amaldi se abit longius. N χ ostendit sententiam pendere, ut recte hic Noster. qui bene judicat, nihil versiculum secundum cum primo habere commune. Me lucidum hic intervallum

habuit. Utinam ne brevissimum fuisset. nam rursus desipit,cum ait, Esra nomen propriam est,quod apud Graterum etiam invenitur in magao opere talia omitto. Nam delerare ausim vocem 'E,,. nusqugm ibi exstkre. Re vera ibi Ema Romanarum mulierum nomen.

sed quid id ad 'E-ρ certe Index non habet . at si ex tam vasto Oceano aliquid haurimus, saltem locus indicandus: in primis ab homine, qui toties fingit &distorquet auctoritates. minima mutatione lagi commodissime potest: Μολου-ευνῆ λ, ρον χουν' ιπ'-λυον. Vix quidem Iecto tenue Bisos in colo linum.

ελῆ id est, M. εὐγlia. MHἐν hic non in laudem, sed

vitin

510쪽

tres familiarum in re lauta viventes semper novas in colu, in jugo habebant telas & vestes in quemvis usium. Valeat igitur Pavo cum elegantissima sua 'les,... quam miror sociam non addidisse άμπελίφ & πυγελίτιδι. v nustissimis scortillis. -& a tui permutatum habemus p. 66. P. 47. Περμοτον ή γh a Μων ό Λυκι γ Iνω Δάλας ο μέδεισαν γλειάσδων. Inre C. Arngidus afl hune locum ait p. 143. Pureiam vero in Eruditi I scilicetin Editoris Animadversionibas, conjectarae nuIlo pene i hoc superfluum in fundamento nixae utramque faciunt paginam . nam mira & varia hic comminiscitur: at pro quo in Morta. M. ridorace si vel utinam est. cur non est κεlλιαπικου dilectum me Iro Λυκιγ Λυκω . hoc non malum. Θαλαασομέ/οισπι utaratum fuisse Ursino p 66 jam ei exprobratum p I 27. ubi video operas nostras dedisse Θαλαμομά- κισαν. sed hoc ibi non adeo vitiosum. operae pretium ipsa verba Ursini adponere p. 299. Apud HeFbae monem in Enchiridio. sed pro σαλας ὁ μεδοισαν, emes

meratur Ino. Lucilius in Epitr. p. 439. n i' lNηρει,- -, in 'iee Jam Pavona verba, & sic valeam, ut inpudentiorem plagiarmite vidisse negaturus es. porro s--ἀ- vexat. vetenim erit ab a-μάζω. vel μαν . id est μαζῶν.

decem

SEARCH

MENU NAVIGATION