장음표시 사용
591쪽
scriptum sit: Saepe etiam votatis Criticorum ex. gr. Salmasi, Bocharti, meschelii erroribus, aia perius, tam crebro iis objiciente CL Editore ineptias, qui dixerit sexcentis id factum esse locis, es non si metuendum, hyperboles. Magno autem Lectoris incommodo ignavus neque librorum numerum, neque capitum in fronte paginarum notavit in notulis suis. Merceri quoque notas ad paginas: Hoeschelii, Causini, suas ad Cxpita
ordinat. P. 278. το -ςοιμε- l annum ineuntem inceptum. Interpres non bene. Instantem annum.
seiunt Graece docti. Annum instantem, esse annum, quem vocant, praesentem, currentem, sciunt Latine flocti. Faber meus haec habet. praesens & quas ursens. Quint. V. C. IO. praeteritum, instans,futurium. ἰep. 2. I. de instantibus, ut ait Chu dides, ver D me judicabat inde futuris callidissime reficiebat. hoc& plura similia ignoravit Latinae Linguae rudis Pavo. Nam quis credat hominem unquam bonos scriptores versasse: apud quem barbara vel barbaris ainxima vocabula omnes paginas defaedant. de novo. r probare. abludere. ablandiri. quadrare. mutuare Promutuari. seducere pro decipere. caespitare. praeci- se. subsantialis. principaliter. libens lubensque. conis
jectari. & quae plura hujus farinae. quis credat Linguae Latinae vel necessariam operam navasse, qui ad Horapoli. p. 29 I. nescit apud Latinos per poni
aliquando pro poli. qui ad Quintum Calabrum III.
s8 interpretem perstringit: quia minoοισι πεπλοις, Vertit caeruleis peplis: nam is color maris S minime Iugubris. quare uiger ater ibi mavult. at caeruleus niger. Virg. III. 64. Caeruleis maestae vittis, atraquε cupresso.
592쪽
Serv. nigris. & millies. qui L. VIII. I 89:-κνθinepte verti vulnerabant ait: & pultabant verti jubet. & una Il. P. 3I. inepte reponi jubet pulsavit pro vulneravit, cum dudum ibi Barnesius & alii feriit, habeat, & vulnerari passim arbores, naves apud Livium & alios dici, ipsa Lexica doceantiqui ad
Aristaenetum L. II. Εp. I. ταυ - δει εύξαι' comparat cum formula Latinorum hoc age.& centena alia. quis haec legens, non agnoverit summo jure me scripsisse p. 2o I. Vanni, hominem aliquanto peius Latina scire quam Graeca. sane in commentariis Criticis etiam optimorum, Jos. J. Scaligeri, Pierii Ualeriant, N. Heinsit, ne de Daniele loquar, hic illic quaedam vocabula adhibita ostendimus, a Latinitate purissima remotiora. sed nisi iniqui & insulsi paedag
gi talia in his magnorum virorum scriptis exagitabunt. nec talia etiam in magistello nostro carperemus, nisi Scholastici arietis petulantia incomparabilis meruisset, ut etiam hac in parte ostenderetur summa ejus i stitia. Εκυρὶ -Gρωνη λέγουσι ἀγνοοῦνΤμ' Iunius L. I. Ο,
serv. I. legit. ε - o virgo everre comnicem atque elimina. Caussinus eodem modo legit, sed optime interpretatur . exsatura, o puella, cornicem.
utque hanc iam sententiam probaret ex Athenaei libro VIII. C. XV. Phoenicis Colophonii adduxerat Versius, quibus Metragyrtae, ναιων i ς au dicti, stipem mendicare selebant, non sibi, sed quasi τ, υρωνη, Cornici. uti alii erant in aliis locis, qui vocabantur , quia mendicabant etsi hirundini. e versibus istis huc faciebat in primis,
Καὶ et Κορδν παμεν γ Φερέ συκα dic. Cornici virgo adfert ficus.
Et felix & secundum ominabantur sic hi Coroni-M m stae
593쪽
stae conjugium. jam audi durissimi oris hominem. se Loeus haud dubie est corruptus, quem dia emendare debuissent viri eruditi, ne adeo infussa viderentur ea calo os probasse. faciamus quod decet. -υρὶ,- ώdis Graecum est Ei voces exhibet, quas ira pueri in Graecia intelligebant. At nonno hoc dixerunt aperte Junius & Caussinus & alii ad Jul. Pollueis L. IX. C. VII. g. Iar. quem hic callide dissimulat' ubi Κuhnius paullo abit a sententia virorum illorum doctoruin & κορὶ κορών ductum vult, ut in cantu Chelidon istarum. & sane eodem loco hoscantus & hos Agyrtas recenset Athenaeus. quid igitur Thrasonida: non illi viri fuerunt, an tu solus vires. Sed quid ipse de his statuit i Indolem suam
secutus in obscoeaum sensum detorquet,& legit una
litera mutata. -κέρι κέρε κορωνD . devirgina puer com
nicem. ubi primum animadverte eX κορι facillime ali rum G η fieri: non Uρε dein sciaS ,κκοιμι hoc sensu non exstare: licet inpudenti mendacio adseveret, pro κορευ& 2ο κορευειν multos dixisse eακονἐυων. vide linsum ad Theophr. Charin. p. 18 . & his commentis nihil suavius, nihil apertius fatuus suaruin nugarum admirator pronuntiat. pei Sit. ,, in primis f -- Bani locum notissimum jungas. ingenuus commentator dixisset: si junga, Aelianum ab Hoesichelio laudatum: & librum & caput addidisset. Sed ille locus Aeliani nihil infringit Caussini conjecturam. dein aggreditur ultima Horapollinis MODI αγνοῆύες & mutat in λέγουΣI ἐυνοῆνlες. at id nihil nec M. Nam H rapollo dicit Graecos ignorasse , cur Cornicis hic mentio fieret: nempe quia symbolum concordiae. ut 1edin Caussinus. pergit jactator. Addamus alterum ei similem locum apud Pindari Commentatorem. at istum locum addidit Hoe elius. exstat vero Pyth. Ill. v s. 33. quem dicit quoque H lchelius este corruptum
594쪽
ruptum, & redegit quoque in Iambos: uti quoque Catissimus. Noster, quasi id illi non vidissent, pronuntiant stolido puros putos Iambos nec tamen unalitera a Cau i. constitutione different Pavonina. ad illum Aeschyli locum etiain Stantejus emendarat --κο- υρη κορων D. porro incerta,quae de voce ακορῶν pro strenue devirginare. & mox adcusat Caussimum, quod ea adduxit ex Phoenice, quae nihil ad rem . quoa exaltatis falsum esse unicuique patet quos autem ipse adducit versus, re vera nihil ad rem faciunt eos autem, ut valde inepte ja Stat, post Casiaubonum imi fini conjectura facit Dncerissimos. Sane conjectura est insignis ob stultitiam suam. nam ex facitis a causetur compendiariam scalpturam V vel ω ναχ compendium quale in Elo cerebro Pavonino exstat, ut multa ejus generis. in primis velim scire, quo spectet illud ειδως an ad vocem ,sMφη & dicaturo' ἡ αδωρ an causabitur, licet praecedat J ἀγαθοὶ, tamen hic non inconcinne singularem numerum o tinere. deinde vellem haec scabiosa vertisset. nam non intelligo fateor. ultima & pessima horum re vera est Pavonina explicatio.
P. 28 . Προς εορεαν per bene Cod. ανελ- κον Aldι inepto ineptias. sed en forae ini libris quibusdam
scriptum. τlta φύσιν ἐαυτῆς -οίξασα βορεω, ἀνέλκουσα -ο τουτου Οχἐυετα. naturam suam pandens Boreae, ab ea aItrahens comprimitur Z sane ἀνέλκουσα non illepide adambrarer conceptionis miriscae blanditias N modum se homo in hoc genere nihil ignorat ; uin inter vultures olim Tiresiae personas gessisse visetur. ita de sexus sequioris inter has Volucres vO-uptate dextre disierit ac judicat. Mm 2
595쪽
P. 29o. loca hic adducta apud Hoemelium & eeteros Interpretes. P. 292. anias legendum si An τελε- ves ἀπε-
ad infantilia peccata Cap. IV. P. 63. aggre getur. 'P. 3OP. ρω pro ρυπω scribebanr veteresJ stultos m mcomiis includebant veteres.
P. 3z3. pro ουρηΘχας compendiaris exaratum erat κρας.
τρεια c, τευπαν, s litterae copulentur, a non multum abludit o facile seducere potuit ignaros Mirus me hercule Poeta es, Pave, ad ista literarum compendia. loeum autem relinquo subtilitati Pavonianae,qui, est e de onocephali PE N E ineptissmum pronuntiar, qui ipse caudam habet proprie dictam. Audi autem haec, nescio Hieroglyphica an magica. Homo cauda carer: ces ideo pars illa, quae caudam refert, quamquam pro cAud A minime si, ita dicita non invenuste. nihil certius. - euge , euget nihil indubitabilius. haec pueris virginibusque cantes, caste Musarum sacerdos a Lampsaco. porro in Aldino cumst sorte scriptum fuisse ,
conjicio. τελα autem &-licet sint deterioris aetatis, Philippus tamen iis uti potuit. quamvis eam barbariem Philippo potuisse abblandiri, barbarus noget Pavo. P. 3o . In Codice Morelliano erat τὸ ζδωρ μοι αδ audi porro. fors Lector diligens ad το adscripserat in margine vocem M ώμα. qua indicabat vocabu-um illud spernendum S inducendum esse ibi. iliud sperne F ride. μωμαειν in usiu promiscuo fuerunt olim. I hoc satis probabile es profecto Scilicet olim , tempore scriptae hujus Si ossae, quae, ut mox adparebit, ante tria sere millia annorum scripta suit, non μωμῶα & μωμα, sed μωμῶν αdicebant Graeci. Hanc autem Glossam tam antiquo
596쪽
C1 p. XI. UΑΝNUs. mantiquo tempore exaratam censeo, quia antiquissimi hysin Iiciores Graeci actita pro mediis usurpabant N
πιτειν. ω .antequam propter Fllabarum numerum sane
aliquod mysterium in numero hoc in pro eo sumseruul
debam tamen temporibus Scholiastarum communium scriptum fuisse communi dialecto & lingua, non illa antiqua, illa Deorum & Pavonina. hoc ineptissimum commentum comministi sustinuit inpudens iste Sye phanta Pavus, ut Clerici erratum, in Theophrasto C. s.
dere praeterea ausus, apud Hesychium legi 'Amrαθ-μα. αἰ- quasi Vero Clericus ita corrigens, adauclaritatem Hesychii respexisset, & non ex inc gitantia aut festinatione istud vitium commisis. sit. Quin si Hesychium in animo habuisset, gravius etiam tum peccaturum fuisse alo virum eruditum : ut qui non peccatum ex incuria commisisset, sed sanae rationi & vulnus inflixisset. cum plane in hominem judicandi facultate utentem cadere non magis possit, apud Theophrastum legere οἰαπαίσας, quia apud Hesychium quam apud C Ceronem legere arbitrabant, quia apud Pacuvium vel Plautum olcum tale vocabulum occurrat. quod autem addit ob numerum ollabarum posteriores Graecos usos fuisse Mediis: id plane vapido homine dignum. nam curLatini antiqui plura verba activae is aeolim, quam postea habuerunti in quibus certe numerus syllabarum in multis temporibus idem. alia causa danda, si causia dari certa potest. sed haec linquo. Specta autem servile Pavonis ingenium, qui ut amico suo etiam graviter erranti patrocinetur, in ipsam veritatem insurgere non veritus sit. Sed istud non hoc loco selum fecit: talibus praevaricationibus & falla-
597쪽
etig totus iste libellus Menandreus in Bentirium reser tissimus: in quo non ingenui more Claricum oefendit, sed calumniatoris moreBenudum passim salso crimin tur. sed abjectissimus adulator isse & naiserabilem suam eruditionem ita addixerat Clerico, ut doctisi,muin Britannum indignis & in b ulo non serendis comvitiis per totum libellum proseindere non veritus is rit. quale facinus in eodem hocTheophrasti libello ite rum scurrarum hic depudoratissimus committere non
P. I3. idem iliud notarum Puta cho in B Osac. L. LV. Suaest. r. Ego, qui tam certo sciebam, suam me vivere, nullum locum a Pavone advocari, quem propria lectio, ipsit suggessis, aliquantulum haesi, unde hunc haberet. nam neque Nemerus, neque Hoeschelius illum exhibebat. αCaussinum ad hoc caput nihil adnotasse quoque persuaserat Pavonina Mitio. recurri ad Camini authenticam: ibi duas magnas notas video. sed nec illic ulla huius loci mentio. at sorte fortuna oculos deflecta ad laudatum ibi p. ID. Apollinarem Sidonium L. ILEp. 2, jam de certa captura non dubitabam. & δε-
Incidit in ea es praeda petita meos. Nam Savaro, quem & aliis locis compilavit, L p. 3I4. VanniJ ibi p. ir . exhibet,de hac re agens, Plutarchum L. IV. Symp. c. s. Et ego ita jam adsuetus sum huic
venationi, ut ulla sera raro me evadat. latibulo tamen satis devio haec se condiderat. nam dedita opera omiserat Caussini adnotamenta. Sed videamus,
an tamen bene meretur de furtivo loco. -ο ψ
598쪽
fontes vero per rictus leontixos emittunt latices. i& si se millies loco detruserunt. aliquando vocati tum alterum periit. hic abundat iis . in veteri autem Codice sic legitur, nisi quod una voce exhibeatur. ait solemni errare ex λε τωι factum λ- Τ. . Spectate mihi hunc Artis Criticae artificem nou . imo, taemni errore λεονΤει- mirum quod non abierit in λεοθώων. porro ipse probat λεοίεέore in altero loco Plutarchi, qui exstat p. 366. de Isid. & Osir. apud Hoesthel. vide G. Cuperum Harpocr. P. 49 P. 3IT. -- αλμAJ Pavoni non arridet om- Ius se Iubcruentus. amoveatur itaque. seribenduin suspicatur igitur. γλῶμ- νουσι, m 'TIIU τον οφΘαλμον. infra linguam pingebant oculum Λt quis, ne de cetera stribiligine, loquar, quis umquam παὶ in prosia offendit. deliravit nomo, dum haec strib ret, ita vivam valeamque. & tamen addit: Suid quaeso convenientius y ligetur, ligetur. duae sequentes notulae etiam ineptissimae.
semel expilare interpretem adjunctum huic ipsi editioni ausus est.
P. V. Ubi Salmastis imperite scribit J in Plin.
p. 8 6. ubi invenies Isidori loca, quibus hic ossicinam instruxit Pavo. ad quae longe meliora J. G. Graevius apud Isidorum. Ex Safarium Pavo facit novum vocabulum sacriscarium. ralia ἔ- κους in Gltim, de quibus alibi se acturum faturantius Pedauta noster promittit. Credo equidem : nam satietas insipidorum serculorum nos dudum cepit. P. 3 . quae hic non fuerint mala, apud
599쪽
ν CRITICA . Cis. XI. Mercerum & alios, & praecipue apud Salinasum Plin. non modo p. 336. quam laudat. sed etiam p.
P. 329. Κουκ-νJ quae habet, sublegit Bocharto Parte secunda HieroZ. C. 23. p. 287. Caussino p. . & Du Cangio in Glossario. P. 342. εἰς τὸ inquae primo loco d sierit:
cunt arena sine calce. ut pleraque. quod mox autem proponit κακαλερον. fateor hoc lepidinmum es hominis commentum, F ipsi pueri in hac titerarum luce ride
P. 3 8. ημενοις ἰσηρισεμνάς' lege minima muratione.
ημοίρας at barbarismum intolerabilem committit, nestiens diei ο, η i μοι 'l ' .P. 3st. Dein, id denotare etiam potes τον κυκλωomnibusque acceptum , quia S mares o feminae πω -έρηα I delectantur . . . haec certe non displisent mihi. imo displicent. Nam ut nunc animadverto, δε-rim aπερμοι ἀνυωπου pro Bmbolo haberi non potuit visua. suo modo vel adumbratum quomodo id distin. Etum ab aliis feminibus aut liquoribus f N ipsum sme symbola denotandum erat. phy rancoris lP. 3FO. αυτόκυφον fictum a Grammaticastro no
pergit. non displiceret. nisi sanguini Crocodilino obstaret, quod femini humano obstitisse vidimus. αἶ9α Κρουδίλου
βλαπιών etiam non convenit, quia inter remedia es.
haec egresia sunt: sed magis sequentia. Nam pro
600쪽
uis hie contendit esse reponendum Λαῖμα. Operae pretium cognoscere, quae tribus locis consignata sunt de hac voce λαῖαια. vix credideris unum eundemque
Criticastrum inudisse. Audiamus primo loco ami- eum Κusteri, quem hic modeste sane & reverenter, ait, male absque dubio atque nullo jure , Δ' αιμα pro λαῖμα reposuisse apud Aristophanem in Avibus ius..1s62ὶ ille amicus ergo Κusteri : quem Pavonidae minime inimicum quidam putarint, ad Suidam voce
Λαῖμα. uno verbo dIcit, locum esse corruptum. legendum eta Δ' αἴμα splane Pavoninae stribiliginis Δhoc loco positum)nam in magica iιυχαγωγία quam im ridet Aristophanes in hac Strophe & Antistrophe, ut saris notum es. animae defunctorum ad sanguinem unctimarum libandum eonsurgunt. mutario si Δ. . in ΛΑfacilis N vulgata. aestuant Scholiasae nec hilum pro- sciunt , quoniam haec non animadvertebant Ita novam inde vocem Suidas confecit, dum illas compilaret. βIn Menandreis, ubi alia persona Opus erat, sic proloquitur. ubi p. 23. ex Comoedia Menandri excutiatur versiculus,
καὶ λαιμα βακχευ λαβον τα in καG. Et guttur bacchatur, quod pecunias sumpsit. ibi Bentirius Δαιμα. proterve, emendat ex Hesychio. Sane multo commodius. facile perspicis Pavonidae jam placiturum Λαμα contra Bentirium&in hoc loco Menandri & proinde in loco Aristophanis. is At, inquies, quid tibi videtur de voce ambia tua , disseisi Z in paucis accipe suno verbo dicam
ganti a metaphora ita dictus homo vorax gulosus. Mergo in Menandro ambiguam & disseilem vocem. iam