장음표시 사용
601쪽
in Horapolline esse reponendam Us videtur ipse remto certius. Et frenue ingenui viri partes sibi vid/tur inplere, cum tam incerta pro certis lectori venditare audeat. adeo autem incerta est notio Vocis hujus, ut Suidas interpretetur per το ipsum. ut egregias res gesserit homuncio miserabilis, qui pro probo αἴ- μα sanguis reposiverit rejecititium Λαῖμαι Γanguis. sed
haec adeo stolida & putida, ut si ista sola scripsi siet,
ab omnibus exsibilari mereretur, quoties aliquid in literis iterum tentare auderet. ista igitur, imo quidquid umquam scripsit vel stripturus est unquam, merito ableganda, quod hic de aliis ait, au ipsas Cr codiIi fauces. Et papyro, credo, ista monstra avide vestuntur licet non sit Niliaca. quare, si umquam iterum Crocodili vivi in nostras regiones deportentur, suadeo, ut papFracet illi acervi Pavonini, sub quibus passim librariorum miserorum horrea gemunt, in ipsorum comportentur vivarium : sic adsueta & nativa esta facilius & diutius sustinebuntur. Quod si aversentur ob innatum Pavoninis scriptis faetorem, es riant dum comedant, aut fame crepent. certe haec esta & optima & minime caro constabit. Malit enim librarius Pavoninas Mitiones in cibum yendere Cr codilorum, quam vel blattis & tineis escam relinquere , vel nullo pretio Deferre in vicum vendentem tus N odines
Et piper, θ' quicquid chartis amicitur ineptis.
Ρ. 3 4. 47. Aristotelis locum apud Hoesthel. cum Iibro & capite repereris, P. 378. 1 9. An sorte ἔχιν eΣ - pm-d eurtatum est. talia δεα κοrie in libris nostris is quorumi anne in tuis,fim elice Criticaster: quemadmo-ὸum nuper ridicule mehercule, ut nihil supra, Co- . dicum
602쪽
dieum N S. syllabum ex Mit. Pet. Netaliami pra Lxisti Theophrasto, quasi vel unum Codicem aut per te vel alios consuluisses: cum tamen non pauci persint.
P. I 9. 8αλοῦσα. os ori ipjiciens. rursus Graecum Pavunculinum.
p. 38 s. eo inpudentiae procedit, ut fidem Gesieri de Quia r. p. ss6.3 suspectam habeat. RIibi, uι brevis
sis, id omne videtur Dinnium Gesneri: Nam Gi ex- sabant Codices illi tam Horapollinis tum Aeliani , qui zφis tabel ant. apud Bochartum habes Oppiani locum, quem hic tentat. Nasus in versione. inde ista eme datio sive vera sive falla. veram putarem : nisi ab mendaciorum hoc Architecto desperarem aliquid veri posse proficisci. . . P. 4 I. rationem dat, quare τίκτειν & τum', ut centies occurrit, dicitur active: nam quae paris, eo ipso re vera patitur. ergo Odyss o. Vs. 249.
Μαν-- τε lo λά m Κλειτώ τε. Manlius peperit τέάευὶ Pobpiadeum N Clitum. nempe pater Manlius, dum genuit liberos, re vera pariebatur , quod timebat Bessalmaccus ille apud B catium. lepiduli norunt. Et ea ratione omnia verba activa erunt protinus passiva. Sane Pavo Philosophicum habet ingenium. P. 422. de Lamia 6pectro nos alias Ioca suoJ ad L. M. p. s s. si potest typographum adeo fatuum reperire, qui talem librum inaniis pavoninis tu geseentem recudere velit. Spes blanda suboritur, repulsam laturum homuncionem. Haec Vannus jam satis antea cognitum, longe cognitissimum etiam Bibliopolis reddet : quos supplicare jam dudum esuriensi Cri-
603쪽
Criticaster necesse habuit, ut nugaS suas coemant nec libellos Pavoninos in posterum nostris censuris vendibiliores reddere decrevimus : at in antiqua nocte iterum ignorabiles situ & squallore mucescere
P. 4o2. C. II 2. Fastigia huic diatribae de H rapolline inponet emendatio sime elegans & stientifica Pavonis, quam prompsit ad Philen de Anim.
Propr. p. 34s. Q pastinaca) καταχεθεῖσα, ριπΗ ΦΟ Dupondius literator hic, non intelligens, quid sit ει lων ακανθαν. nempe non ab cere , sed projicerer jacere, immittere. ut ipse hic adducit βελη ριλών. rela mittere. ρι - ἀγκυρας. ejicere a coras , quae postea retrahuntur ; postquam stolidissime multa ratiocinatus est, qui fieri possit, ut pastinacasuum radium objicere possi, cum caudae satis firmiter inhaereat, inficetissime corrigit, τυσrri τη eis τῆακανθα: vel adhuc pejus iis r . cum dicatur ἰπτο . idque ipsum verbum sit poeticum. nam eum pro-Voco, ut orτω apud auctorem clinicum ostendat: quod si non possit, ut non poterit, & hic in Phile edidit specimen mentis plane alienatae. Notulam illam p. o 3. de passeribus bene viris ro- go legas, relegasque, & compares cum illa quam sy-pientissimus Horapollo habet L. I. C. 8. de semina Accipitre. unde Philosophus noster videtur colorem duxisse. Vides autem, Lector amice, nos leviter admodum κιναχυραν nostram hic concussisse: & tamen palearum qualis acervus factus esti Superiunt, mini crede, longe plura, quam tetigimus: quae vel vidimus ipsi, sed modulo libri consulentes omisimus scientes, vel quae alii post nos poterunt Videre ac
604쪽
EX ipis Capitis Indice praesigit tibi animus, Le
ctor, nos propositum mutasse: & syllogen giorum Pavoninorum tibi exhibitum iri. ita nunc placuit, ut fur literarius sic turpius & manifestius in tot & tam apertis criminibus simul deprehendatur. Sane non pauca indicia, imo legitimae probationes jam in superioribus in medium allata fuerunt : sed non evidentiora quidem, sed spissiora dabimus nunc ex ΑΗAc REONTE, CALABRO & ARISTAEN ET . Simul autem hic illic, sed parce, alios desectus in horum auctorum editionibus attingemus; nam iusingulis frivolas inanias Pavoninae ακρισίας eXcutiendi &ostendendi, non me animus sed tempus deficit.
Ita se gessit Criticus noster in Lyrico hoc edendo, ut vir elegantis ingenii Jos Trappius, acres & justissimas in Pavoninam ἔκδοσιν censuras his Martialis versiculis summo jure concluserit: Turpe es di*ciles habere Nugas, Et stultus Iaior es inepIiarum.& Actorum I.i siens Auctores Anni MDCCXXXII.
p. 2os. ita finierint recensionem, Sed remittimus Lectores ad opus , CAPITI OPE Ruri MATHANAsIA- No facile praeferendum. Et re vera magis ridiculus in Poetam ullum Commentarius numquam prodiit. Nec mirum: nam qui homo tam inficetae, tam rusticae a
605쪽
sticae indolis , tam nullius judicii se omnium politiorum ludibrio prostituere non potuerit in inter retandis histe antiquae venustatis decantatissimis deiciis8 quid mirum eas nihil fecisse ad tam durum palatum Z aliud enim syllabas arrodere: librariorum hic
illie in Grammatico aberrationcs corrigere, idque s lis in seliciter :.aliud Poetae talis interpretem agere. homo sane aeque aptus ad Veneres Anacreonticas capiendas, nedum aliis eXponendas, atque aliquis casarum e luto & stramine paganus Architectus, si s bito Romam delatus esset, saperet ad Aedis Divi Petri admirabilem strueturam spectatoribus ena Tandam. Sed hac de re non agimus hic: quaedam
hujus generis legi possunt, si lubet , in Censura lauda iTrappii: in Aciis Lipsiensibus : in Diario Gallicol ournalis, S avans Mensis OctobrisMDCCXXXV.
N in Ephemeridibus nomine Bibliotheque Ral oxnee
Amstelaedami prodi solitis , An. MDCCXXXII.
in quibus libris putidissimae ejus crises multo sale perfricantur. Sed quod ad reliquas partes: quid stulti
Non possum, quin duo triave loca excerpam ex Biblioth.
cum istis malignis facio P. I 16. Los Notes de uri Patam reduites a tinνieri, depouulier de Ilair de eonfianee, qui rdamine. idem ait Trappius. Notae M'ae illius lue rinionum panem quartam vix aequant. Ausim tamen, Lector, spondere sibi, hic esse mutium in parvo: anne illic parvum in musto id
606쪽
stultius ejus inpothesi de mensura versuum Anacreonticorum i tu illa enim admittatur: ipsum Demosthenem versibus Anacreonticis scripsisse evineam Sed nec illud jam agemus. Nihil quoque rursus attulit ad illustrandum auctorem, quam ineptam& consutam ex aliorum pannis crisin. Crepat quidem Margines Scaliperanas; sed illas numouam vidit. jactat ouidem Collationem Uaticanam: sed illam omnem ciebet Barnesio. ipse ne quidem apographum habuit. imo ridicule admodum se hic in centum locis dedit. nam in plerisque controversis locis duplex est lectio: quarum una est ipsius contextus: altera vel interlinearis ut vocant, vel ad oram rejecta. iam has nusquam distinxit Bamesius : nec Pavo potuit,
revera caecus daeem eaecum secumus, &in tenebris micans. adeo ut quidquid circa Cod. Varie. & hie & illo tradat, incertae fidei plane sit. praeterquam quod multae lectiones variae, nec parvi momenti, omissae ab eo, qui in gratiam Bamesii contulit: qui sorte quoque neglexit Barnesium admonere de duplice passim lectione. vide Miscellinea Vol. II. T. P. p. 7. & p. 64. & quidem, ut hoc addam, in a XVII. omnia confusissima, mutila, & plane a fide Codicis aliena exhibet. Sed de latrociniis Pavonis agendum erat. En pavea specimina ex Anacreonte. Od. X. s. B ARM Es. το Vatican. MS. Ri R. Steph. inter varias Lectiones agnoscit, utroque enim modo scribitur. τέτυγρεια & τλευwμα. at posteriorem magis regularem probo ad Hom.
ritatis dicam an IRAc UNDIAE ET FURORIS, Critieis
suis animaehersonibus immisetisset. An quieuvae ab eo δ dens, sunt idcirco inepti, infulii, balbiatientes, blaterantes' his enim ερ , aliisque ejuι monuas, eluiu passim e mari
607쪽
PAvo. Liber Vaticanus τὸ quam διHογρα- eiα, in suis etiam invenit Steph. utrumque dicitur , ut nemo. nescit. Od. XVIII. Io. MAITTA IRI Us R. nil mutat, sed censet subaudiri verbum substantiUum ει ις ναμα-'-εςω ἡ κυπος. F. accentu mutato μυςις ναματο- ,
Pavo. Aliud mihi suboluit, simul ac locum attigi,
quod longe acutius, longeque exasciati . conjectahar scilicet μυςις νάιαί γ ῆ Κ-ως. quod ne nunc displicet & Abbati Fosseo etiam in mentem venisse postea didici. Nemo credet Pavom toties mendaci. ut hoc obiter addam. In libro Vaticano, ait, scripIum. κραYῆσα. hoc falsissimum. scribitur κροτῶσα. sic superiori oda Vat. habet κατ' αὐτῆ. quod neglectum. habet μ& του. habet βαθυνας. quod quoque omissum. Od. XIX. a. Π auxia rJ B ARugs. Vat. NIS. xlii δένδρεα δ' αὐτtati in sit earmen Pherecratium, quod libenter Iambis immisceri solet, ut ostendimus. PAvo. In libro Vaticano exaratum erat &c. recte, si pro versu Anacreontico, versum Pherecratium habere velis. Od. XXI, II. MAITTA IRI Us R. invenit aliam lectionem, pro σκεπάζω.PLvo. ut brevis sim, scribendum opinor plane, το 3 καυμα ν ἐρωτων
neque aliter, ut nuper opportune didici ex Maittairioin locum constituit Abbas Regnerius. quod ego lubens sane moneo, ne quemquam laude sua defraudasse videar. o quo-
608쪽
C p. XIL VANNUS. miso quoties hoc faciti Rursus addit in fine. La Cod.
t. σκε πασω paulo depravatius scriptum erat pro imo in Vatic. bene scriptum est σκεπαζω in contextu, sed inter versus a manu antiqua Σ iupositum literae cod. XXII. 8. BARNES. BATT. τοιουτο. Vatici firmat. notandum τοιουτον & τοσἀτον aeque dici atque
P vo. Liber Vatic. Tοιουτο. pueri sciunt, utrumque dici. am. XXIII. 2. Uarias sententias virorum doctorum compilat & impugnat: atque ita proponit dis cultates, quasi ipse illas primus moveret, cum ne una excepta ab aliis sint propositae & resutatae: nec de suo verbulum addit, nisi aliquot convitia in Anacreontem: quem Misellum ta balbutire ait. &sic plurimae ejus notae in Anacreontem nihil sunt, praeterquam tortuosa alienarum sententiarum compilatio & refutatio: plerumque falsa & injuriosia: quibus nihil eruditi de fundo Pavonino admiscetur. Od. XXVIII. I s. p. m. PAvo. dubio procul imia ta particula legendum. Βλεφαρων Δ' ἰτυν κελανιεν Sie Stephan.
Od. XXXIII. I 8. BARNE s. distar μα. Salmasus Soce nulla ζ nam se, ariεσαη dc πιέ- , non ariῆσαι facit.
PAvo. Jam quid Salmasii Z idne melius 'absit, absit. nam primo Graecum non est, quia εα- πιάω , unde venire deberet eαπῶσα . non dicunt
Graeci quanto simplicius, quanto brevius & melius idem docet Barnesius lod. XXXIV. r. I αμα φιλτροι-BARNE s. διωκω. proprie Agniscat, Infesto animo persequor:
atque proinde abigo: expello. eιiam Heroacito in ex lium mitto. aeuare Fabro ignoscendum &c. - . Nu Pavo.
609쪽
. Pavo dicie longa nota. Miror hominem non consuluisse eruditiss Arnat d. ad hunc ipsum l cum p. 37. Videatur quoque Erud. Abrelahius in Mi egan. Vol. U. T. HI p. 92. quorum copiam conser cum inopia Pavonina; is adducit enim duo loca vocis ex Aeliano de Animalibus, quae nihil ad rem nam in i lis vulgaris significatio obtinetli persequi. sed debuerat adduxisse locum, ubi διωκειτ re inanimata dicitur vide Oppian. II. Hal. 2I p.
non probandum, quia ista notione dicitur. ossi XXXVIII. 7. 'o ι. θέλω μαχεῶ
p 1 κε s. Sis ex Aristoph. SeMI Hephaest. Photis emendavimus. vide re Steph. N Fabr. in hune Deum.
PAvo, se nihil manifestius est: Hoc tamen vitium sententiae nemo animadvertit hactenus: omnes demetra suerunt unice soliciti, ipseque Stephanus sic seripsit. M Anna Fabri dicit Z Et te sεus est fori beau, quoiqi en diis Henri Vienne. vidistine plagiarium durioris rostri' Od. XXXIX. 21. PAvo. absique dubio legendum
st κυοφοισι ις. , , Sic Barnes quem cur non
laudati vide quoque Annam Fabri. Od. XLlX, 2 M AiTTA istius Bax. a ternum tibiae tam dextrae quam Distrae cantum ex-so it. vide Barnes Pavo. sunt tibiae diversia sonaates. tibiae dextrae& sinistrae Od. L. eadem Barnes ad Instripi. . Od. M. 3. -κQuin AM' ; 'lam νω- Ο λαον s. Hos
610쪽
Hos duos versculos editores vulgo jungant. ita insulse profecto tis inscete &c. apage, ineptias, ipsio hoc ineptulo DAnacreonte) non potuerunt proscisti. se AtDacerius ita jam distinxit ipso fatente p. I 9s. Quis autem paedagogi hujus, iratis Apolline & Musis nati, non indignetur stolidam petulantiam, qua huic elegantissimae Odae audet praefigere: Odarium futile S ineptumi Nunc pro omni ἀ - σέ libet adponere liberiorem imitationem huius Odae olim a nobis tentatam, in quam rogamus chalybeam suam x πήρκεισιν exerceat Critico-Logicaster noster: qui poetas Svllogismos, Aphorismos, &Demonstrationes Apodicii-cas seribere mox jubebit. sed natus est, non iactus, stultus ad amussim quadratus. In discam natantem Venerem exhibentem.
VN aliquis parvo, visu mirabile, disico Caerulei fluxit maxima regna Dei ue elavitque vago labentes undique fluctus Agmine per vasti spumea terga freti. Unda levi evbro piat destricta videri , Formaque sollicito, quae silet esse , mari est./ His tamen majus divino pectore cepit , Vitia non Lemniacus carpere post, opus. Quippe Deam medio posuit Cythereida ponto: de hominum genus est, vir νηus unde Deam.
Utque sub arbitrium Phrnii pastoris itura,
Hic quoque cresspicitur vestibus orba Venus. Tota patent oculis Divae pulcerrima membra, quaeque videre nefas, aequore sola latent. Lumine ridenti suadere videtur amorem ue