Critica vannus in inanes Joannis Cornelii Pavonis paleas

621쪽

Qua auctoritate tu, fatuissime Logicorum, qua tu auctoritate negabis, arenam hic aeque fandi marisi atque istam oraa marinae intelligi. Quid i non Vi gilius Lia 1L Georg . Ios. auem qui scire velit, LibFci velit aequoris idem Discere, quam multae zep.ro turbentur arenae. an solummodo arenae in litoribus turbanturi conrisulatui ibi Cerda; cu; similes commentatores cente nis Pavonibus praestant ad Poetas intelligendos. Pin

an calculi & glarea modo In litoribus & ripist ces te aliter Nicolaus Heinsius, elegantiarum Poeti- Carum optimus arbiter, statuit, canens, Silv. L. II.

Gaudia quot dabitis, quae qui numeraris, N idem Tum suctus quos aequor agat, quid volvat arenae. At nisi homo ipsa inscitia esiet inscitior, aliunde melins Iectionem Vaticanam firmare potuisset. nempe ex loco Luciani, vel quicumque auctor sit Dialogi, qui Ἀρδες inscribitur. p. 37 . ubi totus fere versiculus Anacreonteus fidem facit huc sorte spectasse aucto

Sed judicio & eruditione abundat, ut porcus lana. Ad

622쪽

hie mulier. Nonne vir erat poeta' Nonne a sexu virili debebat exem um peto eρ id factum cerre o Huit. Modam XX. his insulsiora. -tas u A u

buisset odarii auctor , Proteum N Peri Irmenum hie debuisset commemorare si voluisset mac ψων & ε βο- ριανὶ qui ut notum es, is quaslibet formas se mutare Poterant: Nam H non modo votorum suorum Babuisset. Ied etiam vir a viris .uxi et me iam, non a mulierculis, ut nuru satis insida feci . si ut quam stolida crisis instituta suit, sane haec est. Quid enim Z non aeque facit ad Poetae iustitutum, quis mutetur, vir an mulier: quis furietur vir, an mulier: suroris & Metamorphoseos modo suppetant exemplat Quin si de Proteo & PericlImeno exemplum sumsisset, a proposito aberrasset: cum hic mutatio praeter naturam expetatur: illa mutatio tu ipsis nativa fuerit. Morionis est negare viros cum feminis vel seminas cum viris recte comparari. Horati Od. L. III. 2 s. se comparat poetico furore instituminicum Baccha essicacissime.

623쪽

sthylus Septem contra Thebas m. sos

Βακχα προς ἀλκίμ. ΘΥΑΣ ως , φοβον βλεπων. Ipse autem acclamabat N Martem spirabat Peluit Baccha Deo plena, terrorem oculis in Iiens. Ad Calabri L.Xl.398. ipse ait, potest ramen metus Gra eorum comparari cum metu capellarum. at puto ibi αἶγες & capellae sunt sexus sequioris & Graeci mastuli. Aristaenetus Ep. II. 17. de meretrice ait. Κα ὀΚρῆς Moκ ΘάλατΤαν ἀγνοῶν. quid nonne querentem Orphea, Eurydice amissa, Virgilius comparat Philomelae quarto Georg. VS. FI i. quacum igitur, secundum Artis Poeticae novae magistrum,aptius contulit Albinovanus Liviam in consolatione us. Ios. ubi judicii plena insipicienda est nota J. Clerici. At pas. sim talia onvia, sed nunc in hanc rem modo unum adducam Epigramma, quod nescio an ideo minus probaturus sit Νasutulus, quia ibi masculus cum dua

624쪽

c, F. XII.

Quo genere commentandi in hoc Poeta usus suerit Pavo : aliis ex locis 3am patuit & passim patebit. jam ad argumentum susceptum pauca e multis excerpam. Inspiciendi & consulendi ipsi copia fuit Exemplaria duo, quorum hoc Fal enburgiana , illud Sythargiana quaedam continebat: praeterea a Celeb. Havercampo acceperat librum in quo Scal geranae emendationes ad Libri quarti initium enot tae. prioribus illis se usum negat, quia Diburgiana

ita erant comparata , ut viri diligentissimi eruditionem nequaquam exprimerent: MIenburgiana autem Sc. Scaligerana autem serius accepisse ait: etiamsi mihi hoc variis de causis credibile non fit. nec Cur toties mendaci credamus, causa ulla est. nihil tamen adfirmo. ex adserendis Ledior ipse censeat. Accidit autem rursus per superbiam istam hominis, ut plurimis aliis adminiculis caruerit. ex. gr. Scaligeranis in reliquos X Libros emendarioxibus. quamvis hic quoque nescio quid suspicandi an iam dederit. Hinc quoque ei defuit liber prius Guillelmi Canteri, postea Danielis He insit. Nedum ut Codd. MSS. usus fuisset. Quantum autem aequius secisset, si meliora ex Diburgianis telecta auctori suo, non sibi, adscripsisset, & in reliquis ipsius viri Dostissimi excusationi sese dedisset, qui ita in fine Coluthi. αἰ δευΤερα aIδες σοφω- τεροι . in uir poeta : N id quidem fiet maxime , ubi

. Acta Lipsiensia A. MDCCXXXVI. p. II 3. Genera ρει de his Emendationibus Cl. Paum monemus, eas, spaucissimas, nec momenti gravioris, exceperis, vel nimis auaaces esse, veI non necessarias, quin etiam non raro falsas. satim L. l.

625쪽

Atqui necesse, ut multae emendationes non respondeant ipsius Pavon is rarae illi eruditioni, cum magna pars correctionum Sylburgianarum consentiat cuin Pavoninis. ipsae autem notulae, adeo aridae, ut nihil siccius in hoc genere exstare putem. Varias equidem Lectiones etiam simpliciter exhibere, utilitatem multam habere concesserim: Crises autem siccas& exsangues exercere superbi & nimium sibi fidentis est. Lecior enim non auctoritati sed testimoniis & exemplis manum dare solet. Sed furem persequamur. . L Ι vs I 2. Εκτου οὐ iδαμοι-ε. ἔμαδε ἔρυοσε de Achille sermo est. ultima vertuntur. Dincom urbis Trojanae raptarit. Cui interpretationi adquieseit Pavo, & putide docet : lucem &-de viris bene meritis dici. ut o Lux Dardaniae. At de

hoc nemo dubitat, sed an ἐνυων raptare lucem urbis recte dicatur. Iucem urbis σεεν,Am. exstinguere nemini

aliquid peregrini habere videbitur. Ego Scaligeri emendationem igitur ambabus amplector manibus

Odyssi E. vs. 237. vide Hesych. Illa autem N ta non conspicitur in Scaligeranis a Pavone proditis. Quae huius omissionis causal sorte in e re tis illis Pavoni traditis istud Mλαρ non comparuita imo comparuisse, quis dubiteti sed cum in ceteris unicuique adscribatur emendationi Scaligeranae M.

626쪽

c Ap. XII. VANNUS.

huic Brie non addita ea nota. nec ullis ad ri. q. usque: ubi ε placebat Scaligero, & primum compatet Se. sed tamen praecedentes emendationes, eadem veteri manu exaratas, ejusdem esse Maligeri,& liber meus fidem iacit, nec ipse Pavus dubitavit, qui jamus. 7o. Scaligero adscribit ἔli ad quas voces tamen non magis quam ad nota Se. adest. Quid igitur dicemust an non intellexit vocem communem & pro monstro habuit: an alia de causa must ρ cerae sive Scaligeri sive alius, memoratu haec suspicio dignissima. At, dices, de plagiis acturus eras: non de negligentia hominis. Verum, amice Lector, hie locus vel maxime facit ad callida & m ligna lana ejus indaganda. Scis cur in Maligeranis omisit hanc emendationem l ut sibi eam vindicaret. Nam ait L. VII. IS.

se An forte scripserat paulo ante manu sua. Nilo imωενου quod ab Amanuesbus propter ductus ἁ-rerarum implicitos quos tin male expressum' vide tu judica: nota sormulam pedanticam) quod posui H meritum est, ut nosti jam hanc susipicionem πιο furatum fuisse a Scaligero: & ideo in primi libri nmendationibus Scaligeranis occultasse. vide & ludica jam, an alia causia omissae emendationis dari possit. Vs. 3. ἀρρε - suspicor ἀρμαροη. ,, ita suspicatur liber Lugdunensis a Pavone consultus. Us. sT. legendum suspicor. MAλοον sic ante Pavonem Salvinius dudum coniecerat: potueramus ergo caruisse Pisonis opera. Sic Vs. 9s. ἐυμαεMι, in libro Francii & Cod. uno. la autem homin/m otiosium, qui de hae scri ura c. l . Oo a pro

627쪽

σει CRITICA C Ap. XII.

pro ἐῆμελω sorte viginti locis agit. vide VIII. 29 . IX. EO3. 489. X. I T. I 67. bis eadem pagina XIII. 17s. XIV. 2o. i ues. & saepius. quin Rhodom. sic jam non semel monuerat. sic, credo, tricies iam nemur scribendum pro Us. O . Σιφον2υJ Tισιφονου. Rh. at Pavus. Tιαμ dies m plane ignotus. ,, Hoc adduco, ut probem obiter, quod saepius a me dictum, hominem libros suos committere ivpothetis, antequam perlegerit. nam L. XIII. 2Is memoratur sive I ίφον inter Pri mi filios. Vide tamen inemendabilem hominis stoliditatem & pertinaciam: qui, cum hic fatue conj caerit Tλη πόνον, tamen ibI stri re non erubuerit, mandum tamen me poenitet conjecturae meae. hoc in specimen. plura nunc non. Vs. I9. - Τῆς δί' ουπι πε Σεδον ουτε γενεyλη, Οὐ γαρ εον ἀολιεπον. G. Canterus L. I. Var. LeeL 7. p. 42. legit certa conjeetura. Tῆς δύ-πολου π. ου. γ. illud ου si M.

vertendum. non enim ipsus urbs es. certe monere

debuisset de hac sui popularis sententia. cujus scripta non magis legisse hinc patet, quam Criticorum ceterorum . ita conjecituras ejus negligit ubique. vide-L. IV .ss8. L. V. 39o. VI. 496. Vll. 137. 72o.1Vill. 438. IX. 389 a I. X. 26ῖ. X l. II 3. I73. Xll. I 3 i. 4 s. Alli. 26. 287. At V. 38o.'. 436. ω at sic Sylburg. &

628쪽

CL p. XII. U ANNUS. si i

tum, non fuisse Derlectum a Pavone auctorem suum, antequam jam formis permiserat, hic addam. o ria ri' αλλεξιωτει. αδίαν ἐπιχευαν sic Rhod. sic Pavo. at Aldus habet αλωρα. id Mitalus vitiosium putans neglexit. at tandem L. XIV. 26 . cum invenisset νXευ mMον αλειφοι, πεπυAM 3 μακω. nec id posset mutari, agnovit, tamen nihil de hoc loco admonens. pro αλε Φαρ hic habεmus ιαλεισα, de quo Herodianus apud Eusathium, ut notum. At jam omnibus tua belluina inscitia est nota, qui nescias etiam ab ipQ auctore tuo,& ab aliis usurpari, ut Ae schylo Agamemnone VS. 3 o. I.. II. SO . ε ναλίγκιον per modum admerbii his dicitur pro hic resutare videtur Scaligerum, qui

Us. 4 o versus desiderat κλυμποιο J Scaliger. L. Ili. 26. versus requirit - ουδαι J STiburg,

μανία.J hunc versum appono, ut ignorantiam semel adhuc summam in accentibus notes. scribendum enim hic Ζωρο, et a Nίατον τε x. r. 'Ε sed fideliter expressit Rhod. in prima voce, secundam sua inscitia corre-Tit, qua etiam in Aristaeneto κα ἡ . scripsit. Et Asinus hie calce petit Grammaticos inter ἀγοροάγεραι γ distinguentes ad Theoph. p. sp. ubi stolidestribit ἀγορή, GP. Uelare inscitiam satagit contem nendo. sed accentus omittat, vel canonas sequatur Magistellus. Magis tamen adpono, ut animadver tas TE productiun ante literam x. qui locus mihi non ad manus p. 332. Vanni. ante M videte apud Hom. Iliad. B. vs. 8. Hesiod. Θεογ. vs. 32o. is an te N. Muto Herc. vs. Iss. Sylburg. hic volebat. - . m. 22 I. Cur non sumserunt proximum a vi ἐον. o Oo 3 me

629쪽

Hi CRITICA Cap. XII.

metuerunt hiatum P haud spero. J quanti fluctus in sympuviot Sytb. simpliciter α τι ἐόν. licet errore calami αἰ Θε scripserit: quod moneo, quia plures tales : quibus petulantia Pavonina sorte olim insultarit, ut probet Sylburgiana esse ejus eruditione minime digna. Us 448. Scribe ut ver sui ad s αιαπονJ Sylburg. qui certe, si edidisset Q. Calabrum, talibus ineptiis non onerasset margines: sed in ipse textu orthographica vitia correcta dedisset. audi iniquum hominem VS. 673. ubi corrigit ex & alti Interpres, cum Atridae emi issent. cur non in Graecis reposuit miror, miror. Imo ego demiror hominis impudentem jactationem, cum Rhod. siepius tantum in versione corrigenda exprimat: & quae plagiarius non semel sibi vindicare satagat. At Pavo exprobrabit Rhodomanno, quod corruptas Lectiones in . Contextu retinueriti Pavot qui in uno Calabro &Αristaeneto hoc in genere plus quam sexcenties peccavit lIV. 46. 'ΕΤέ ωθι fusipicor J S3lburg. Dως Vide L. 1V. s s. nelaio an bene. ita έροιο θε Pavus L. XI. 398. & Xi I. 43s. ἔνδοθε. vide Dausqu. ad L. U. 3 47. VS. 93. versus laboratJ hoc viderat Sylburg.

H. II a. versus requirit 'Αργεί- is ἔμιλιν' sic Sytb. US. II 4. nobis inepte persuadere vult, ut hoc obiter interponam, olim ..ελευσα as disitan in medio pro ἀεθλέυων. an hoc accidit, cum coeperunt amare syllabarum numerum Graeci at probat. Hesych. - λευεΤm. irrat. inde adparet pro etiam in usu fuisse δελέυι. . At jubeo hominem vel Mor

comio vel Ergastulo puhlico includi. vel enim desipit, vel decipit. desipit, si non vidit legendum ibi esse. - ελεύω, vel αεελδε ιιι vel αεέλγε--pere istW. ut recte ultimam vocem exhibet Favorinus. - vide

630쪽

uide Anutium Foessium in incon. Hippocr. p. 7. Decipit, si corruptionem suspicatus, hine Lectori Mediam terminationem fi venditare voluerit. quid credam, nescio. hoc suadet hominis sublesta fides: illud ejus incredibilis stupor & ignorantia. sorte hujus farinae plura alias.

repperi J At ego repperi in hoc auctore L XIV. 332. quod hic ignoravit. alioquin monendum fu adicorrupta loca putarim, cum Pavone. Us. ITI. Eι versus si conset, scriιν

hurg. Vs. 2o3. turpiter ignoravit versum laborare. negligenter notam Rhod. omisit: quam in Add. de

mum adponit. - . Us. 294. εογλιν αεθλονJ ΕΣΛΟN αεθλον ad aurare

jucundius accessisset ' At, auritissime Criticorum,quis umquam ia vel apud Homerum vel apud Calabrum legi somniavit Z :Vs. 369. Rhod μή-. Pav. νιηι pro μήτa. Sic Mai. Sed quoniam negat Scaligerum sibi ad manus fuisse ultra versum CCIII. ei, quicumque ita

aequum putat, fidem habere potest. ego credo, cer te unum exemplar ipsi ad manum fuisse, id nempe a Cl. Havercampo acceptum, quod ultra non progro diebatur. ut etiam aliud plenius habuerit, nil vetat, ne credamus. Sed ait wm esse generis neutrius. at ego a μῆις , μητεως, μίτι Venire posse statuo, ut a

라틴어 텍스트