장음표시 사용
651쪽
terat. Iam ex ectetis ab hoc inertissimo honesne aliquid elaborati & accurati, qui ne quidem tam paμvum libellum committere cum una alterave editione' potuerit' quid ille in Homeris, Tragicis, Comicis Athenaeis, Pollucibus non reliqui alterius industriae facereti &haec modo in specimen. nam rapinis ejus hoc caput dedicatum. Quae porro in hac Praefatione sequuntur, aeque mendacia esse in capite primo N secundo Vanni abunde ostendimus. nec hic illam lentinam movebimus. enumerabimus ergo plagia pavonina. P. I9. vir doctus in margine libri, quo utor. δαπίδων. ille liber prostitit: &, ut conjicio, Ul- trajecti. P. Zo. ωρεγεῖ ita recte pro σγετε tertiae Mercerianae. sed an ἄγετε magis barbarum quaestον, Pave ' Cur illud reposuisti: hoc expulisti t videan- tur Notae Samasi, -κ eri S Siluroeifchii in AEristaenetum in Actis Literariis Vitembergae editis MDCCXlV. p. Ios. quas aeque novit iguorantissimus Pavo, quam libros Sinentium P. 3 o. scribe κοι - οJ sic scripsit ultro Τol- lius. . . SP. 32. t at Merceri tertia bene
at. homo inconsultissime, hoc in textum
Ρ. 3 . ει Θέλοι. an velit. perperam Mercerus si vis.' PAu W. Mea margo. mil het gela hen. Pavianum non capi . nam ειειλοι. I fres velit significat.
'εἰσδραμεσω es pro articulo, te sententiam incit pi
652쪽
nam. ,, Νescio an mirifica hac doctrina obloqdi vo- Ιηhrit Ceseb. C. AH Dukero, qui ad Thucyd.,L VIII. 73. haec habet. se Ubi sne caussa Mercerum
puta.emendare ἡ ιἀμφοΤενους. nam i interdum vim pamricipii vel pronominis relativi habet. ,
P. M. Nn legendum 3 sic jubet mei
. Ρ. 9. Particuua Δε post ἄνθηροτερο omnino requia risurd ante centum annos ita in margine libri mei. r
terea marginem Mnrcerianae primae habere quod quoque sic serri posset. o admirabilis gna vissimi Critici diligentia. in Sambuciana quoque Θυ-
P. 2. ἀσμασιν ita plagiarius edidit ex
quarta. reliquae Omnes Mercerus suum adposuerat. ι ε; P. 8. Φιλύωοις Britaumas in Mikeli. Vol. I. p. 3yrne ιλο,μως corrigit. & sic Doura traditur correxisse ii ima pagina. Scilicet haec homo; ignorare potuit vel debuit, qui omnem irarum causiam primo ex ipsis istis Miscellaneis hausit i Mox p. 6o. ibidem rectoe
corrigitur οφθαλμοὶ,-ως καλου. et οβεροὶ segregie consulit Lectori, qui talia negligit, ex ira & odio vel pigra ignorantia i ,
653쪽
- P. 63. . inter er nim bene pinus. P uw. in meo libro Notae inter versus ulmis. reis
miniscatur Ilatriae suae in Phile-α,- P. 6 ἐκ sic sola quarta. & sic in Sambuisciana emendatum pro ἐπ Vide P. 43o. nostrae P. 6 F. μενει I το . lege μέν 1. J sic margo. P. 66. μ ωθησο - l μεαθησωμου. quis dubitat8PAυw. valde dubitta nam sensui contrarium. Ibid άκα1 Aet in J vide Miscelli p. q94. ubi Britannus doctus Mercerum reprehendit. sile autem rediamens vertit. quomodo & mihi tum visum fuit: sed nunc malim ανταΜατΤων legere eo sensu. Sed plagia investigamus. quoque Volebat Britannus. P. 6 . νυμ φαγωγίαι J haec Vera lectio. Sed tamen omnes habent νυμφαγωνίας. Euripo inconstantior est
P. 72. τῶ de animo pusillo Pavoriis hiemeam distinctionem tacite sibi vindicantis egimus p. 4 2. Vanni. Ρ- 8o. ταιρας dc in se. millies Ibeum mutant. quis non in contextum veram temonem receperit' videatur Rev. J. Ribertius ad N. L p. 4 2. Uannus p. 9s. Quis etiam hic non receperit α λι-ο, pro ἄπαλο si Saepe autem & hae voces minantur vide Meui sium ad Procopium in- p. 343. sed non Criticum judicium, verum reemperatorium agi min. Ρ. 82. Recte etiam scribaι. - το ἄβ- , M. ε ιο - λων δ ειώων. mango libri mei ergo bene.
P. 84. λδετωνJ Pavo 3 praeponit. Vir doctini In libro meo hie quoque haesit. 8t idem mox quoque praetulit ἀατασω. In notis Mercari antea laad. 4cha
654쪽
habebatur pm Odyss. ι. 296. hausit metu RT edictione: vide sch in. p. I . nam Pavonina diligentia in his alioquin non occupatur. Pes 9 i Φ forte scribendum ἀλυμενο, Tollit manes consensu Pavonino gaudere reor. Ρ. m. δυο κα-ν l δε- 3-Pavo. & Tollius qinterposuit. o. 98. λιπαμη αν α' Vertendum duxit obesam. liber meus pinguem. Mirum Pavonem semper versionis esse Curiosum, quando & meus liber aliquid corrigit. at alioquin omnia sere in versione negligit. Ρ, ps. Nam sine dubio scribendum cωβώλου οὐ . ἀφῶν λοι πομάκιε δ φωνούσιν ωαe Scis cutdist, sae dubio fle scribendum esse. quia Tollius dubitabat utrum . an το esset scribendum. sine me Oedipo haec nemo intellexerit. P. Io1. ait, pro in aliis Apostolii π graphis scriptum erat ανα-- J At homo mentitur. Fantinus p. 339 persipicuis Verbis ait. se pro quo excu-sus Apostolius οἰναρορῶσιν, nullo, ut arbitrre, sin a Quot autem apographa hujus Collectionis putat mi Lie homunciot An aliquot contulit ρ vide autem hominem δοξομανῆ, qui hic etiam Codd. crepet: & m do ita legendum pronuntiet, cum id jam secerit Castu b. Pudeat potius nescivisse exstare paroemiam apud Aristophanis Schol. Ε l. Io9. vide SchurZfl. p. II Q. Antea paulo inpudente bucca adseverat in Rristophanis Tagenistis seriptum fuisse ΘM EIλάυνεΤα παραχω at apud Suidam non solummodo, verum etiam apud Photium exstat . u. Lita manus docta ibi pro reposuit.J, P. pro εχιώκν in meo libro. cpανε η debetur Mercero. εθεώΘη audaciae Pavoninae est vocem .hanc intrudere. Sed nihil mutandum: nisi ut legamus cum Mercem φανai . vel si magis quid velis
655쪽
mutare , τε πρῶτον ἀυτίκα -: quod dicit margo libri mei, habens P ρον. Misello moleltiam lacessivit quod vocant, 'ri 3 -κὴν sive cro ἴλξευσιν, in voce ἐχωρουν. videat amicum suum Barne
nuerunt hominem de corruptela. Jubet, si s perei velimus, secum legamus ου' ψελίων. At ipso cum sua frigida sapientia παρα pεο-ν jusso legimus vel V
Vel των λιθιλ ων, ut. I. I. p. 6. imo non sie legimus, sed cum viro docto πλοκίων. πλοκιον Hesych. vi δω- ωHδεραίου. ubi Soping. ex Cantico το πλοκιον κεφαλῆς σου. ubi alii No3Uσμ'σις, ut novi m Conco
dantiis Abrahami Trommii: ad cujus laboriosissimi viri aerumnosum genus studiorum uti am olis P vonem prudenter damnassent Musae: qui in alio e gastulo consenuisset, certe non dignus erat. Et ea notione accipiendus titulus Comoediae Menandri II eκιον. Vide Clericum in Menandreis p. Iso. male apud Stobaeum in margine Serm. Ior . vertitur in Capillis Thaidos. procul dubio illa colli ornamenta , πλεκων dicta. ita Lucian. UE .p. 79 .
IurANTEM sortitus Cupidinem. hic mulus, qui to 'ties Mercerum calce petit, nihil sensit. quid enim quaeis est infans Cupido. imo amor arcanus, celamdus , tegendus. ita L. l. 6. Φυλάξειν ab ,' ,17ον. ιαμ tum servare, celare. Lucian. Amor. p. 9O3. - ρνβα. arcana mysteris. & centies. Infandam durius, sed verius verti potuisset. Sed talia non tangimus. Mercerus sorte de Horatianis flatuis infantibus cogitavit. talia V. D. siepe captat.
656쪽
in Sambuc. & duabus primis mercerianis. postrema tertia) habet τω P. I 2I. Et διετάξαΤο correxit in meo libro docta
P. I 22. οπη g ανθ ο hic, ut supra Epist. 6. p. 42. O A' αν. Scis unde hae notulae. utroque loco in meo libro Δ' deletum. talis origo etiam notulae p.
II s. ανακρουσω. Ubi sursum quatιam malam recte V. D. exponebat. P. II . δι ομοιοτη malo. J ita ante Pavum Tollius a
P. 132. Alii scripsissent, credo, τοὰ γεγενηκώσιν, του Dύmδες ερους π παiδων. l credere & scire apud Pavum idem est. nam sciebat marginem meam sic legere. de hoc loco alias quaedam. Ibid. Visne aliquid re vera Asininum, re vera Pavoninum alius generis hic adponam, Lector 8 lego igitur in contextu etiam Pavonino, nec ulla sine mendi suspicione, ἐπ' ο οτ παίδων γνησίων ηγά γεΤο γαμετ . id Versium video. matrem Iiberum qua mendorum gratia duxit. At - οὐροτεω παίδων. apud me significat super aratro puerorum. ignoravit stilicet homo communissimam sormulam ω παίδων. Plato Cratylo p. 4O6. C. T- 4' αν Gu ως - δρίον μιι- σησασης ε ανδεος , γυναικὶ. Plutarch. T. II. p. I 44. B.
657쪽
ειλιοῦ, est & aliis in locis corrupta haec sommula. Haec tamen non legisse hominem nulltirum lia terarum facile condono sed legitne numquam doctissimi Hemsterhusii elegantes Adnotationes ad Luciani Dialog. p. Ios. ubi habetur in Timone p. Ios.
λαβων εοτ' a parae παίδων γvηHων. ubi, quis credati ipis hic locus emendatur. vide ibi laudatos & Bartaeum quoque ad Timonem p. 92. Saepissime autem in his vocibus peccatur. Anthol. pag. 62I. αροτου τέρπετιλευθερλ. Cod. male οὐροπι. dc sic apud Calabr. XI. 212. malim sere legere ἀμφ' αροΤον. locus Plutarchi apud
Κusterum ad lamblichum. Dignior profecto, qui bubulci, quam docti viri munus obeat Pavus. P. I 34. subaudiendum mκαθ ora libri propter. Ibid. απήνΘησε Iegendum. J sic jubent duo Uiti docti in meo libro cum interpretamento desoruit. Did. An scribendum una literula mutata τε , Jsic perspicuis literis eadem ora. fidelius sane meum librum exscripsit, quam Sambucianum contulit. &major dubitandi causa, an Sambucum viderit, quam an meum librum viderit. Ibid. . λαβ mutat in circumpi xa: circumladula.J glossa nostri libri. induta. junge huic loco
P. I 39. ut paulo amre J recte vertit liber meus. transmutando sumens. Alius vir eruditus corrigebat ροταμφιεσαμένη. Sed μεταμφιασαμένη ab μεταμφιάζαμ . non primus igitur tetigit hunc locum Pavo: qui tamen nihil facit adfirmandam superiorem ejus emendationem. P. I O. Tilo κεναι et . . J MerceruS Φανον. Barth. L. LII. Advers. XI. p. 24 8. non minus probabit ter
658쪽
C 13. XII. VANNUS. ειε ter sapplet cur hoc non adnotauit Pavot in
meo margine non habebatur. Vide Vannum p. 396. Ρ. IAI. Q '-ηρπασε corrigit pro άχ. hoc infantilibus puerastri peccatis addatur p 6ι. comme
dum est ciniJ o Magi nostri mira potentia etiam in
tempora praeterita. ante centum enim annos & amplius in meo libro bene deletum fuit illud o . P. Iga. iςω δεδόχθωJ Λίercerus e nescio an benedat non dubitavit Cl. Hemsterii ad Lucian Dial 113. quod ignoravit. neque enim margines meae hoc suppeditabant at mox suppeditabant Rutgersit e Uar. Leeti emendationem. Nam ipsi umquam lectum doctissimum illud opus,nemini probabile siet, qui Pavum penitius noverit. imo hoc patet quia ignoravit quid ibi tradatur de Auctoribus UyAνακρεοδειων. Vide Vannum p. s I. P. I 6. ipsis literis scribandum a/--. 8 Nυ millies commutata. J J. Albertius ad Glossi Nom. p. 232. adducto hoc Aristaeneti loco, sexcenta alia esse dicit. auxit Pavo in millena. cetera, non Pavo
nis, sed doctissimi viri, cui Hesiychius vitam suam debiturus est olim. P. 7. scribe xdum vel ἐνεων l etiam Sphinx
mea non adquievit vulgato. P. I 8. άδ αν οἶμα κωλυειν συκάζε J Pavo conjicit. οἶαα, κωλυψ σ-άδεν & κωλυέ σ habent orae meae. autem minus bonum quam Vel
P. I sa. Salinasii locum habet Tollius. Ibid. Mercerus .promisit, quae non praestitit Credo olim summo jure identidem Eruditos scripturos i tanti fuerit,Pavstpromisi,quae non praestitit. quae autem iniquitast quia non omnia perficimus, quae animo agitamus,ideo post centum annos eo nomine increpandi mei vel tui ansam arripere cuiquam sas erit lΝouneClericus
659쪽
CAP. XII solemni modo promisit Anthologiam: sed an praestititi Just e suerunt procul dubio Viro, in aliis magis ad
ejus studia adcommodatis occupato, causae hanc telam non pertexendi. quid rio, pertexendit vix enim quidquam occeperat, nisi materiam conferre. nam saltem inter chartas, quae ad me pervenere, ne una quidem ejus Nota invenitur. Sane duos libros ineditorum Epigrammatum sua manu descripsit: ut in suis apographis vitiosis habebantur; sed addita ne unica quidem emendatione. Uersio, nisi in centenis sorict primis epigrammatibus, ne quidem tentata. &si quaedam alia ejus latent mihi, momenti non magni crodiderim. sed illud nihil ad hoc argumentum. P. IS 3. scribendum ευβολωτερον. Similis error apud Suidam in V. Mia αι, quem commode in Distribe sic per excellentiam dicta) nostra bustulimus p.ros. in alibi ineptis, ut soles. vide Interpretes ad Polluc. IX. VII. 9 p. qui ante te percommode dixerunt nihil esse dubitandum de lectione in Aristaeneto. P. IS . άπιδα Merceri nihil exoletius. scribe igntur ἀπιών - At sic Tollius. notandum autem, ne unam quidem emendationem in Tollianis esse, quae alia quam habeat veri speciem, quin sibi vindicarit Autolycus noster. certe tres quartas fere partes emendationum Tollianarum contrectavit. P. Is s. ατε δή με τοσαυτα -ηυτες l Margo mea
sic. nisi quod τα τοσαύτα habeat. si in textu. Ibid. Copula videtur absorpta S legendum si Pἐμ- . se Uir doctus in ora libri etiam δεύ,δdo, sibi displicuisse indicat, & praeposuit. ita in tribus notis sequentibus tria latrocinia admisit literarius praedo. P. I 6. ἡ si Θυ συαερ γ l ο δι' ἔν sine it 1 m n forta si e. ς id putavit vir doctus ante centum admodum annos ibidem locorum.
660쪽
, P. I SO. Barbare corrigit 1υσερεγον μοι pro προσ- έρωσο. scribendum eros ερήρεισο μοι Vel μοι. Ibid. U. D. olim etiam singularem numerum pro μεταπεμπομεν probabat, ut Pavo. P. I 62. cur tamen adspernamur πολυτελεῖς, ἀγλα1-
σμα δε ρης. Idne adposium 8J adprime, Pavo, ut ostendat te Tolliana strinia compilasse. P. I 6 . legendum, ut λαβ'. ut apud PlatonemJ Et ideo Platonem adduxerat Mercerus. at te, qui in Praefatione post alios dicis, Epistolae descriptae sunt j quidem verbo tenus ex aliis commemtariis , nonne te pudet, ne unum quidem exemplum hujus tuae adsertionis in toto Aristaeneto adduxisse: cum tot possint adferri, & tanta cum fruge 8 nonne te pudet, ignave, modo in hac Epistola nestivisse Xenophonteum locum gemellum i vide Uannum . 3Q3. nonne te pudet ex. gr. ignorasse totum illum
cum Epistola XIX. L. I. πολυ μον &c. esse desumtum ex Hippocratis libro ε - παιδίου. P. 16.Εdit Lind. C. IUt At id recte observavit Tollius. sed ista alias. P. I 66. ἀλκῆαεν ουν-l adcommodatius foret ἀδικωμω. ΡAvo. sic putavit Mercerus, qui vertit: laedamus ergo in em. unde Tollius monuerat. Homo nos omnes arbitratur esse coecos, vel se sua furta reddere posse invisibilia magica nescio cujus annuli operatione.
dis nostris illis id fieri posse sciebam.
P. I 77. Nonne ἐρ-οωανῆιῖJ omnino ait mei libri ora. P. I 8 o. ἐγώ, a manu docta non una notatum video & versium. Ego o Miser p vel ego, Miselle. nec tam barbari fuerunt, ut ταλαν in nominativo seminini generis sumserint. At Pavo, ego, misera Z rogem scilicet re mederi malo meo. Vidistine aliquid putidiust sed obloqui voluit: & Grammaticaster novit ω μέλε& si-