Homeri ... Ilias. Per Laurentium Vallam Latio donata

발행: 1541년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

n ita Patroclus circa Evopali Grationem apud illius tentorium occupatuis, interea omnibus copijs inter Troianos Cr Graecos certabazu hos quidem inclusos intra munitiones lios autem extrium

Iccus Iosam transcedere,vatim proruere, c tris irrum pere quaerentes. Quod σμcturi erant dijs uolentibus, quibus isnsis Graeci munitiones illis ad tutelam nauiu, dum extrinsecus fossa excitauerant,quod nullum eis e hibuissent honorem sacrificiorum ut per hoc Cr uiari crpraecla,caetera i quae muro cingebatur,incolumia essent. Quo fctum qi, ut non modo haec opera non arcorent

hostes , sita ne diu quidem perstirent. Siquidem quandiu inter uiuos Hectonis ira dia Achilles ospes Priamus, ineolumis Ait Troia,tam diu stetit er murus. Postea votaro quam Troianoru praemittifimi quis oppetiere moraten LGraecors partim extinctis,partim puperstitibus, qui superfuerunt, decimo demum anno Troia excisa , in pastri reuerterat. Tunc eum Neptunim ais Apollon inito

Mnsilio exciderunt,immissa undatione luimnum quae ex illa montibus deuoluuntur, Rhesi, Hep ori, Curs, Furori, Grenici, Cr Aesep Scamandri, Simoentiss,ubi tot scut tot vile tot etiam semideorum hominum coramrabum Aderant. Ilorum fluminum odia quidem Apollon opera illa nouendiali spatio detorsit.Alaeos ueriro Iupite quo properantius euertereti iugibus pluu sin it, cum intem Neptunia in hocmnisterio prinα

242쪽

LIBER XII. λῖtems tridentem tenens, truncos ac saxa, quibus imo ius fundatus erat,ac multo cini labore structus, utpote iubis limis er crusus,demoliebatur,Cr in Heaestoricin mare iaciebat, tandem, excibo quantuscunque ad oram maris super omne littus exaedebatum arenis inductis,omnes fluuios reuocauit inprillinum cur um. Hic exitus muri futurus erat,ubi nunc et de quo inter duas nationes acria ter certabatur, turriu tabullans ad crebros ieius hostium concrepatibus. Nam Helior non contetus si galbe Grocos e campis, trepidos, inca ira compuliste beneficio Iouis, etia debellare pergebat Troom manu sociorianis con tante. Ais ut apri,leones ue a canibas venatoribus sese addensantibus ac mutuo auxilio subnixis crebra tesa intorquentibus cir Methgenerosus auimus nes timet neq; terretiir sed ea protinti qua ad extrema in occam

surrus est,identidem se conuerti er quo iis tendi etiatili tendunt)ῖe Hector in quicuus partem pVnae ibat, suos in se conuertebat, I Jamq; nuιrosq; inscindebas, transcendere iubens. Sed neque hominibu s, neque equis hsuppetebat audacia. Quippe haud scite uidebatur, eriquos uel Ilisum transilire tam latum, uel aliqua ratione transire, uel in tam iniquo aggere instam, praefierem curarum trahentes:tu in eo quod ubi adfiammam crepidianem aggeris peruentum esset, timendium erat rutae pe- Uri Igm,cwm perse imagnum,tium vero quod ruentes it dueret se sudibi siqui penitus defixi ad tutelam caseorsi, ut introrsum crati, ita extrinsecus praeacilli in utroque 'se labro crebri extabant. Itas ut equestres aggrede; retur castia in curribus states,ratio non erat,sed pia

243쪽

μα ILIADOs HOMERI ciuium usociora principes,non constit rasio equos perfossim traducendi,quod perit uni arisum est Cr propter murum in supercilio ripae positim, ut neq; descendere cum uis nobis fs sit,nes istinc pugnare loco angusto,

G ad recipiem calantitatem quamlastrido magis ictan . Quodsi omnino Iupiter in hostes mala cogitans in animo habet auxiliari nobis, ut haec diruamus,nihil in gis uelim, quam im execrata bonium capita quisnpriaimon hic longe a patria ad interemptionem redigL Sin minus, ex illi rursus a nauibus vertentes ora, nos tergar vertere compellat, er in hancsic a te depresam incido Abam, opinor nc nuncum quidem de nobis esse reritu rum,sta ad unwm omnes ab hoste necabimur. Quare agri te omnes albentiamini sententiae meae, relictis hie suprassam equa Oo inique auri ipsi ut onus armati Heaectorem pedestres κηψσsi sequamur: sic non sustinentes

impresione nostram Graecos occidione occidemus. Haec

bdamus. cuius sentetia ut alubrior probat Hector, . sicut erat armatus, e curru desidjt, cebrione se Polada in te, comitari iusto, er alio minus frenuo ad cust diendos equos pro cinione βιbstituto. caeteri uiso Heri

re dscendise, er ipsi Ostendunt, iubentesvsis quis p aurigae, ut pro jossa instructos atque in procinctu tenerent equos, in quini cuneos st dis reuerunt, cum' ternis ducibus.Primus cuneus praembat caeteris Ex aniamo er robore bonmium,quibus nihil Iongius era quant resistis munitionibus ad teloria naues, pugnare. Hunc ducebat Hector , Poddamus Cr cebriori. Secundum Paris, Alcathous, Cr Agenori Tertiam diuina specie

244쪽

a I B E R XII. aDobus Animoris fujs Archelocho er Acamanthom rei brilice scientiorius. Quintum qui conmbat ex auxia livibus , Si pedon cum Glauco Aderopaeocri, quos ex omni sociorum manu praecipuos, ut erant frie controuuersia post Sarpedonem praecipui comtes bi delegerat icte uir minius an singularis. Jgitur in distributi, ac

consum cincta injtructi, in hostes tendunt,inagno inris pcta,maiore animo, maxima stet Ouin promedi, si intra issum extinguendi solus autem omniam Uias non exiliuitans sibi consilio Pol dumanus acqui cendum, maluit experiri mnsis curru cum auriga penetrare ad naves, veloci*nm equis, quos ex patria Α- a d Ora fetusscd animo, Aquari prudelius. Nam nes cura 'irus,nessine equis ad Troiana moenia reuersurus erat,

sed misero suo in ca stris sub Idomenei telo pcnremum diem obitum Hac itas statu Actus sint trorsum uiam

tenens, quae 'ebat ad portam Aeam, per quam redire Graecorum currus e campo solebant,equos tan sit, Cryrte euenit ut porta aperta esset, quod uidelicet si qui adhue Graeci foris essent,iracse possisit recipere, Leo reo tmen G Pobpoete Pirithoi flijs cunodibus. Euri Mussicut ait latamq; sta late patentem cum vidiset, recta concitat cursum sorij quos quorum quins prae ter Actium principes erant, iam os, Crestes, Acamum Thoon,Oenomaus,sublato truci clamore insequiatur, se non possie ab hostibu sustinerista in ipsis castris Graecuobtruncaturos persiuas haberes,sed stulte persuasi I nuenerunt quide porta apertam, sed Cr coodes eos,frtifimos , ut in utros Lapitharum genus a nosceres, fine ex uigore animisue ex robore corporis,sive ex st turae dignitate. Stabant enim pro porta velut geminae in P a montiam

245쪽

Σ34 1LI AD OS HOMERI montibus qincius,quae mugius itumisiis radicibus nitetra in ictis non paues unt,nec plauijs nec uentis celsos ipsorum uertices Hientibus: nec ad aduentum magni Actis . loco ceserunt terrore perculsi, sed corporibus ii miss ues,expeditaverunt irruenton. Nec minus Asius sis c . protentis in altum cIapris, ieintegrato, uilitatu, subeunt nigrum. Pol petes autem atq; L eonicia mim din' intra portam perstiterunt, tam ad propulsandum periculi socios excitaerentii quibus ubi palam Actum est,h

Item in murum niti,tum uero exclamarem , trepidatum,

cr ad ubsidiali enda cocursum ni moxq; hi duo extra

portam pugnare coepem tanquam in montoso saltu geominias indigenae apri, qui uiso aduentantium canum ac uenatorum tumultu, expectant, ac proruentes qua obseptifunis luam,in apertum prodeunt, nec eos alia sun uenatoru uenabulo exanimet. Et qualis illoru aproinrumstendetium crepitus fit,ilat Cr horum armaturae s erimebant ex iactibus aduersarioriὶ Addebat autem istini animum ad acriter dimicandu praeter conscientium uit

tutu, quod desuperiori loco fos pro turribus 1times,

tum alia tela,tum maxime saxa iaciebant,de castrorun de navium, ipsoru alute soliciti, adeo ut ex atris nuribibus insano uento impulsis non plus ninium excutiatur in terram,quam tunc misilium ultro citro commeabat. Sed ex lapidibus nam mulio erit meliores uastiorsoniatus reddebam galeas ridipeos, pulsantibus. Qua de re Eata Dia. ingemiscens Mus,percust os s ore, Ioue dolore ictari te his uerbis appellat:I repiter parer, omnimodo e tua maior es uanitatis,ais adeo amat fimus. Ego tibi sidem

246쪽

L 1 B E R XII. a1s α dg o Moron te cum flijs submitte uetustore non deseruntsed permanetlcrtinacitos propugnant: si e duo hi haud amplis; a porta submoum cIura ollis nati potius aut trucidari aut capi, q cedere. Haec Asius.

Qua oratione I oue exorare non potui iam animatu ad

hanc gloria Hectori danda. Nam interea alij ad alia portam dimicabat,quas pugnis sigillatim me exequi no modo disti cile sit, sed etia diuinu quidda. Enimuero undus circa nirura ignes distositi crat, Troianis cremare nullos cupietibus,Graecis uero,si silui cum nauibus esse uellent. Occurrere coactis. Quo ex stectaculo tristes dq,quicus Graecorustudiosi erant, cit pugnantibus Lapithis uiis res fuggerebit. I bi primu Pobpotes Damasium impigredin citem interemi galea iaculo trulam, atq; omni inutus cerebro disipato. Post hunc alios duos PFIonem erHormensi necnon Leontem Ilippomactu, ud balthcusorte percutiens, sia lanceas hornit mox tacto gladio in alios irruens obtrunca Antiphatem, quo humi resi pinato,obtruncat deinceps Menonem, Iamenon, atque Orestem, quorum corpora cum interjictores spoliunt. tunc Cr plurimi Cr optimi Troianorum Hectore ac P ladamante ducibus, omni ope uiam Idiper ruinas ni risurere nitebatur, ut ad deflagrandas naues procurrerit.

Graeci,ne id fere pro Astigiis munitionum sobrite prooludebant. I nter haec ecce in aere aquila quaedam immane

maculosi s anglia ac sentineri unguibus filias, Troia nos,utrescindendo linuro instibant, a sinit ira circuivit. . . Atq; ita inter ferendu nondum deposita naturali fracia,

unguis conuerso retrorsim ore in rapirio pretore immiugulum dentes imp-it. Ita prae alatore morsus praeda in mediam acis dimittent, cum clangore procul illinc quam

247쪽

ILIADOs HOMERI quam traxime potuit Meritate auolauit. Eo colabro Aiaso,sic propalam iacente, Troiani exhorruersi ueluti in i ου ηυ. fuso lorus augurio. Ipse quos Pol damus Hectore dies,in latus est:Hector, etsi me semper uerbis territas rem consulent Grinqua tibi para ex in isti tua potentia Uequentritamen ci fit contra oficium, eum qui ci ciuibus de repub.agi praeuaricatione ueritam demereri homine aliqueint ego nunc te demererer sil a dices, etianunc promam quod sentio optimum este: Non instemus expugnare castra hie ad naves penetrandi,nihil admodupro tur no manu quam auri isti prostri quae fi quid

mihi credit ad nostrum uenit exemplum. Nant hoc a gurium ita interpretor ut haec ales,quem strebat unguiabus immunem colubrum, ad nidis Alijs escam perscrunon potui ta uiuo relicto abqt : sic nos etiamsi strenue murum fortiteri refringamus,sterum ingruetibus Grocis repellamur a nuribus canni , turpiter remetientes. qua uenerimus,uiari ac relinquentes nostra pluurimos ab hoste trucidatos. Ais hunc in modum praestaut semus uates er ariolandi solertistimos, cuis caeteri foHector. dem habebat,augurium augiuratus . Hector te torarus hunc intuens oculis, restondit: Pobdama, im quae dixisti, haudquaquam irrubi probitu Cr tu aliter quam sentis dixisti, nolens veram ipsam,as hac meliore aperirire sententiam. Sinutis ex animo ais iudicio locutus es,nimim tibi dij er antati cr iudiciu er sensa Cr senosus ademerunt: Quippe qui iubcas me neglectis confisi, diuinis atq; pollicitis, tuιs ariolationibus accedere,quas nihili sicio prorsim dis conteno, siue dextrorsum aura

ραι uersus uesinistror ad occasum uolet. Nos ipsia ori, sine rufit 1bcrare,codimus,er hominu er omnim

deorum

248쪽

L I B E R X O. 337erem principi Quo αιbi isti auguria tua opsimu augurium est pugnare pro patria. Aut quid tam tepore bosiuatq; aciem perhorresciss Si enim cieteri nos ad naves ociscumbonim,non est verendu ne tu quos occubas, quippe non es ira prolati animo res pugnaci caeteris,ne inis

scius sis,si que hominu uerbis tuis seducta subtrahere se

a pugna, i te sim pugna detreidire cognouerritae' gio mea licea confise anima fundes. Haec uus Hector procesi cuneo s.ciorusequete cum lata vociferatione, insuper exorta ventiqui ab I montibus faba tepea Hic I upiter eum excitabat capestris late pii is sebais tur in ora GraecoHἔ:qui illo,siquide interemi Troiano rum uero auxit audacia pariter Cr gloria,praecipue Η, ctoris. Ergo Troiani tum ipso,ta udrtute, tam Iouis nurimnesubnixi,propugnacula perfringere, tumu gradus couel Maxa promineti super quae taerres stibant,deini nolis i , magis ac magis sperantes pateficere sibi iter ad naues. Graeci nihil minus permre, nec gradu deqc proin pugnacula ipsas iis protegentes,subeuntem Troianisi . . , ad illa diruenda arcere atq; detrudere. Atq; Aiaces per turres ambo properate atq; omnia obeuntes,cam uocia 'fratione animos sociorum excitaban alios moilioribus alios durioribus uerbis instigando,oe μ' Achivi,quicti

exinal,qMi mediocres,qui l infimi eius: Nes enim I

mnes in bello sunt pures, sed omnes unus labor hic uoricam,quod cr ipsi cognoscitis: Nemo hinc ad naues res, gia aduersariorin territus minis,sed ex ipsi procedite, cr idem facere alios mutuo iubete. Si forte altus I upitor dederit, ut hoc propulsato discrimine, lysium hostem ad urbem usq; postquamur. His exhortationibus duorum principa viii 4d propugnandas incitabitu . Quam multi

autem

249쪽

αss ILIADOs HOMERI aute niuia vidi,tombis a Iovesopitu uentis,bγ ali die labuntur, quibus praeter mare niues idabentes in se per instibilime Guci tes caetera omnia vestiatur,excelsi inores,cel a promontoria, herbidi campi,heta arua, amoena littor sinuosi portus rim multi lapides utrinq; nolit bant,fonitu ictuu uocis rationi j undis; apud murum inualescerite. Neq; uero Hectori caeterius Troiuius sis

unquam si illiet fores portae atq; repagula perrumpere, M iis Sarpedonem filium Iupiter in hostes,ueluti leonem

in boues,excitasset. Huius Ηγpeus ex sex taurinis tergoriribus compositus erat,indum desuper lamina ferrea,er eius orbe nam erat rotundus π a fbro aerario jactus aures ora ambine. Hunc sarpedon Hγpeusinistra proserens,ac duo iacula dextra statia ire perrexi tanquaseo montiu alurimu qui diutina e lyratus laedi hortute fini ad rapina in caulas ouin se quantumlibet munitas

intedit,ilini si custodia cum lanceis canibusup ad tutelam gregis Hynderi nihil time milus securus periculi sui inosvritam QR , Ut rapina potituru'aut uulnus pro rapina accepturus: aei Sarpedon animo ad inuadendia inurum euertendaq; propugnacula rapiebatur: Prius tamen,etsi

properabat, Glaucum Hippolochi filium sic allocutus:

Glauce,quid iri nos ambo praeter caeteros tuto in honore

apud nonros habemur,er loco sedendi, Cr plenioribus poculis,pofidentes etiam ad oram Xanthi rem exin mpreesu partim consitum, partim ad fata huberrimini, cr quos L cij tanqua deos quosdam intuenturi Non ne propter deceat nos cum primis popularibus stare in pugna, Cr primos distrimen adire ccriminis es ut sint enonans qui dicant, Princto nonari reges non defiunt gloriraesu nec se imperio ociorum,carnes cscalentiore,

- ac uino

250쪽

LIBER XII. 33'M uino poculantiore postumuir, indignos ostendunt,

eum dimicent irato robore ac tanta audacia. Qiuinae

quaeui ὀ Glaure si huiusce belli defuncti penicillo, spera

rem stre, ut immortalem vitam CT exortem si ij uiuereri miri, nimirim neque ipsi pugnarem in primis, neque te

ad idem agetidem actoris eri Nuric auteni non modo

in hac mortatruis necessitate positi cum simus, sed etiami nide generibus mortis obnoxii, certae, in inistris , eamus uel daturi de nobis aeteri gloriam, uel nobis de altero adepturi. Haec locum sarpedone, Glaucus nec abnuit, nec annuit. quos ambos fiequente Lyciorum c. terua, cum ex aduerso tendentes conspexisset Meneis pheus Petri filius, Cr turrim ubi ipsie crat petentes, veri hementer extimuit, inrelligens quantam cladem essent allaturi. collψrans igitur oculis, si quem principum e curru consticeret, qui socios tumetur in tetrato peririculo, Aiacem utrunt conspexit, una stantes, ac iuxta illos Teucrum, qui tunc veniebat a navibus. Quos uota euntem, ut in ranto strepitu, stagore , si tu vel armo rum uel portum unitionum, quas res indere Troiani nitebantur,uel uocistrationum,quae ferebamur in coeolum, quia exaudiri fas non erat, propere Thooten praeis conem pro se dimitti dicensa se Thoodit, curre curiola movim

ad accersendu hunc utruns Aiacems uterque quod niusto satius est praesto bis es e per eorum commodum pota test, quia praesens hic pernicies imminet ab ingruoitiis bus Lariorum ducibus,quorim tanta se superioribus praeiijs extitit uirtus. Sin uters non potest, quod er illic I boratur,at Telamonius certe cum Teucro stare praestasti cui obtemperans praeco, cursu decum; ante Maces uri

petit, erad eos inquit : Aiaces Achinorum principes. Fune fe

SEARCH

MENU NAVIGATION