장음표시 사용
21쪽
II aperiat, explicet, & illustret, vetustissimus Ipse si est necesse.
Neque vim argumenti effugies, si dicas , haec omnia ex Aegypto in Indiam transmigrasse . Primo enim , hoc lucidis argumentis probandum foret. ostendendum inquam foret, Indica vetustissima & magnifica delubra Illo ura, Elephantae , Salsette Mahavali puram , ac specus Indicas subterraneas Aegyptiacis pyramidibus recentiores esse , libros Samserdamicos ex Aegypto in Indiam delatos fu i sse , Brah manes circumcisos esse , antiqui. tus philosephiae non studuisse, scholas non habuisse, insebas& varia instituta divisos non fuisse &e., id quod nemo sanus demonstrare poterit I . Secundo, religio Aegyptiaca obscura est , & non solum fabulis & innumeris involucris tota quanta ob voluta , sed etiam scriptorum variis & in contrarias opiniones exeurrentibus commentis refertissima , ast Brahmanica multo simplicior , naturalis, astronomica . libris gaudens, magistris &traditionibus vivis etiamnum insignis, symbolis, scripturis, lit. teris inclita, & quod rei caput est, a nemine ex tota India exterminata fuit, cum totam Indiam nemo umquam subiugaverit. Philostratus in vita Apollonii apud Photium codice a r. Inde ρ tuor dierum iter progregi per felicem bene eultam regionem ad oppidum in quo sapientes habitant , qui vulgo Brachmanae vocantur , pervenerunt, ct eum sis fatis diu versati sunt i de quibus se dicunt vidis e audisse quae nemo sanus erederet, Impium dogma de transmigratione animarum per Aegyptios ad θιbagoram hinc credunt emanasse . Apollonius, ait S. Hieronymus epist. ad Paulinum, he ille magus ut vulgus loquitur , s e philosophus ut 0-thagorici tradunt, intravit Persas, pertransivit Caucasum, Albanos , Scytbas, Massagetas , opulenti a Indiae regna penetravit, ad extremum latissimo HGon Gange amne transmisso, pervenis ad
Brachmanas ut Hiarcham ... inter paueos discipulos de natura , de motibus Aderum , ae dierum cursu audiret docentem. Si igitur Pythagoras, Apollonius, Democritus , aliique philosophi ad Indos accesserunt, & vicissim Anacharsis Indoscytha in Aegyptum & C Grae.
22쪽
IgGraeciam penetravit ac cum Graecis philosophis & Aegyptiis Hiero phantis collocutus est, ut id testatur Plutarchus in convivio septem sapientum , qui & ipse Aegyptum perlustravit 1 si
Scythianus vel Samia putra Indicos codices iam primo aerae vulgaris saeculo a Brah mane Lelahen acceptos in Tibe tum deintulit; si Tibetani Lahae ad linguam sacram Samscrdamicam edi. scendam, atque ad legis praecepta Indica in Tibe tum transvehenda ex Tibeto in Indo stan veniebant , ut id tradit doctissi. mus auctor Alphabeti Tibet. pag. 298. et ς 9. 3os.; Si denique iidem libri Indici de Samserdamici in Sinas fuere perlati ipso primo aerae vulgatis saeculo aut etiam ante christiana in aeram , ut id testatur P. Mailla i , cur negandum esse censeas , dOctrinam & aliquos codices Indicos, antiquissimos esse , atque hanc eamdem doctrinam & codices in alias gentes delatos fuisse qAdde his, plures codices Indicos iam antiquitus ex India in Persidem exportatos, ac in Perside ipsa aut in India a Persis in idioma Persicum translatos fuisse a , quomodo autem exopor en hoc In Graecum , atque eκ hoc it rum in latinum veris suit. Observat. preti min. in librum I MourDedam vol. I. p. II Ala vertib . onρr tend que Felti,frere d'Abeulsa zel. Sereetatre de I'em pereur A bar , avolt fait une traductionperfane des quatre vEdes . D'Herheloi , Bilistbeque Orientale pag. II 4. O6.436. 464. , plures Indicos codices eκ Indico sermone in Persicum & Arabicum etiam regia auctoritate olim conversbs suisse luculenter ostendit . Anquetii duPerron in libro inscripto , Recberctes biboriques O gEogrubiques, tom. I. p. 32.& seq. seriem indicorum regum affert , quam a Persa ridet erat Assalatiis ex libris Samstria misis de suci ptam fuisse ul
tro fatetur . Ut .le pag. 27. to m. I. Ietire
fur Ies antiquitEs de rInde. Idem Anqueistit tom. 2. pog 107. ct seq. fragmentum eodie s indici seu pariem theologiae Indicae affert, quam ab Arabibus corruptam sui se & iple Anquetit animadvertit, &vocabula Arabica textui Indrco palliminserta Iuculente et demonstrant. Conserinci) P. Nailla Recterebes fur les curas. inois , a la fici du Chou-king. ρ. 396. Conser observat. prelim. fur ι 'Maestur ve .
P. Gaubit dans une note du dise prel. duZendri Vesta p. 3 3 . Uide etiam de libris indicis saeculo tertio in regnum Pegatranslatis praefationem austoris Alphabeti
libros Pact ex insula candi , seu Ceilano
ad PQuanas oras invexit Brataman quia dam nomine Boudu)Ρ c id ei Budba-.3fami Samanaeus quidam dcc. Conseret iam cod. mss. R. Ρ. Caietani Mantegaz-Rarnabitae Vissionarii Peguaiii , Dia-Dgbi ira vv Κbien Selvanio ed un Siam ese Ex Talapoino , anno I 783. in pra satione . Coaex estat in Museo Borgiano Velitris signatus littera Di. 13 Vide Georgi meis meris inebaeum Palaeorium ex bibliotheca Barberina interprete Petro Possino Romae 1666. pag. 348. octo Diutoria monita , o specimen sapientiae Insorum , qui eodeκ ex
23쪽
codices in India exstabant 8 Pellantur ergo vana illorum comis menta, qui coniecturas in argumenta , visiones suas in certi. tudines vertendo , nobis suadere volunt , Indos religionem . suam , artes, libros, doctrinam ab Aegyptiis, Persis aut Graecis accepisse , Brali manes non nisi Hiero phantarum discipulos esse . Arrianus hist. Ind. cap. Io. p. 36ς. edit. Amst cl. Feruntur etiam
haec : non concedere Indos monimenta mortuis ; virtutes enim viro
rum ad perpetua udam pos mortem memoriam susscere existimant ,
carmina odas quibus eorum virtutes decantant. Οdae ergo
& carmina antiquitus inter Indos exstabant. Nee dubitari debet,
edit. Paris i 69r. Les Ginois disent , que Ies Bonetes , ct Dur doctrine . Durssoni venus des Indes, ta butieme anne du regne de Mim ti . qui r pons a Ia 6s. de notre falat. Et pag. ait: cessubles sont a peu pr/s Ies m mes par toutet Inde India . Ceilan , Pegu , Αva , Siam J . reme Ie Dud de la domine spartout te in me . ou a peu pr s . Nihilhete dicendum esse censeo de antiquitate, quam ipsi Indi aliquibus suis codicibus adscribunt. Si fabulis eorum iidem adhibeas , libri mdam , si libri dici possunt, ad ipsam diluvii universalis epocham reserendi sunt , nam tune libros mdam
ait Iransa gigalite in mare proiectos per Vishnu deum in piscem incarnatum e mari sublatos ae servatos fuisse comminiscuntur . vide in systemate Brahmanico tab. IX. 6. in qua eκ autographo Indicoquatuor libri ridam ad littus mari appin guntur . Uerum si in his loricam Indicorum codicum antinuitatem inquiras, multa suadent, plures eorum ad quadringentos aut quingentos annos ante Christum natum reserendos esse , quo nempe tempore Phoenices,Graeci .Chaldaei,aliaeque gentes poetas ac mi thologos ia in habuere . Conser librum inscriptum , ALI gortes orientales ou testament de Sau-cboniaron par M. Couri ae Gebelis , a
Pam x m. m. as. ODq. ubi pro authenticitate huius fragmenti Ioannis'
si, Boebarii , neophili Gale , Issaei Ca-Duboni , Cumberlandi . P. metronii, ,
Murmontii auctoritatem affert . & fragmentum hoc ad remotissimam antiquitatem reiicit . vide etiam Reeberctes δενι' po e de I'Equitation tom. I. pag. I 63.& I64. . ubi auctor a Mos poematis in
laudes Sehon num. c. 2I. v. 27., iam tunc inter Amorbaeos exstantis mentionem
ingeri recte animadvertit. Pomponii A tiei , Asinii Pollionis . C. Iulii Caesaris , octavi Augusti, Iuliani, denique Ptole maei Philadelphi bibliotheeae meminere Cicero, Plinius , Galenus . Quemadm dum igitur hi populi a remotissima antia quitate suos poetas ct poemata habuere , ita Indi saeculo praedicto. dum nem Peinter eos scientiae , artes di religio no- rebant, poemata habuisse censendi sunt , cum Indi tempore Alexandri Μ., ut Strabo lib. I s. testatur , litteris . legibus , cultu , artibus essent politissimi. Conser obis ferv.prblim. to m. I. pag. 3s. I.3 3 7. Lapbilosopbie des Maiamanes ct relle des Saman ens paroissent avola Et au temid Alexandre dans Iratat is plus forissant. Conser Arrianum in biflor. Ind. cap. I .& εῖ. pag. 37 r. s74. dc cap. II. dc 16.
24쪽
quis fuerint ante Homerum Poetae , quod ex eis earmianus intelli- igi potes , quae apud illum , ct in Maeacum , ct in Procorum epuis ilis canuntur . Cicero in Bruto cap. I 8. ope r. io m. I. p. 393. confer
Strab. Gess. I. I. pag. I 3. 9 29. Unde doctissimus P. Gabriel iFabricy in suo libro inscripto , Recherches fur l'Doque de r equia
talion, ct de fugage de chars equestres torn. I. pag. I 63. ait: Ie erotrois plutor, qu aisque biens d'autres peuples , iis Graeci euont aυant Homere des poetes, qui leurs tenolent lieu d' bisoires. . Cum igitur liber Amarastalia , aliique nonnulli Samscrdamici codices religionem poeticam & philosophicam Indicam , ac ipraesertim caeli systeina , planetarum in deos & symbola trans. migrationem rite pxplicent , statuas , figuras , symbola Indica Iuculenter aperiant, in antiquissi inis Indicis templis exsistentem deorum seriem eorumque proprietates & attributa describant, atque haec eadem cum aliarum gentium mythologia apprime consentiant, libri hi authentici de antiquissimi sint, est necesse. j Nuperrimus censor in Reliquiis actorum S. M. O Abb. Pu-nesiis pag. 28 a. ita nobis occinit et Vide porro ne heis mihi fabulas oneras υel ex ipsis tantopere decantatis libris Brahmanicis Sam. bhavam oet Youdhist ira depromtas, bi enim nonnisi post Alexandri magni, immo pos ipsius Arriani tempora exarati iure putantur. ima inseriptis fabul,si libri Yudhi stira eum ex Eseudo e uelio Iudae
impia fraude post baeretica Valentinianorum com nia , confarcinatum aperte demonserat. In turgidulis nostri censoris venis effusum ignem paullo compescamus. Primo , Arrianus ne verbum
quidem sive in historia Indica , sive in . lexandri expeditione delibris Indicis profert, nullam eorum aetatem definit . Quonam
igitur iure, quo monumento, qua ratione librorum Indicorum aetatem post Arriani tempora reiicit censor et Secundo, Accianus in hist. Ind. cap. Io. pag. 369. edit. Amsel. ait: Feruntur etiam haec non concedere Indos monumenta mortuis quem id modum nec hodie concedunt e virtutes enim virorum ad perpere andam posmortem memoriam fuscere erisimant, est ' carmIna atque odas , quibus eorum virtutes decantant. Et Q. CurtiuS lib. 7. c. I . Patris carmine noctium invoeantes deos. Strabo lib. I . cum magicis caris
minibus ligaturis me icinam a gere. Habuerant itaque Indi
25쪽
iam tunc temporis carmina magica , odas ad celebrandas uirorum defunctorum laudes, & indigitamenta seu τελετας ad deos suos invocandos . Confer Scaliger. pag. 3aa. in notis ad Orphei hymnos edit. Wr . & EZech. Spanhemi obser in ad Iuliani Imperiorat. I. p. a 9. U . Quis vero iac scit Arrianum, Q. Curtium, Strabonem , Plutarchum, qui utique ipsi Indiam non lustraverant , ea quae de Indis tradunt, a maioribus suis , a scriptoribus vetustioribus, a Ncarcho , Ctesia , Eratosthene , Diodoro , Megasthene accepisse Τ Arrianus certe & Strabo hos vetustio.
res scriptores identidem citat. Confer. A. H. L. Heeren comis mentationem de Gr.ιecorum de India notitia. Anno II; O. Cum igitur Strabo, Arrianus , Curtius , Plutarchus ex anteriorum
scriptorum sententia & fragmentis Indicas res perscripserint , & hi ii dein scriptores ab Indis earmina er odas cani , carmine deos suos in cari, episolas in elegantibus sindonἱbus scribi A. litum fui ise perhibeant , quis , nisi pertinax de litigiosus Indi. carum rerum adversator dicat, carmina, odas , indigitamenta , fabulas, libros post Alexandrum Magnum, quin immo post Arriani , .Strabonis, Q. Curtii, & Plutarchi tempora inventos , confictos, exaratosque fuisse Τ Quis non credat haec ante Pluia tarchi, Strabonis, Arriani aetatem inter Indos obtinuisse Τ Quis nisi ariolus haec omnia a Ualentinianorum haereticorum somniis deducat 8 Meminerit censor , Indos sero nobis inno. tuisse , sed numquid ideo nullae apud Indos artes, nullae scientiae , nulli libri antea reperiebantur , numquid ideo hi libri,
haec carmina & odae recentes dicendae sunt 8 Conscriptio rerum apud Barbaros potius solemnior quam apud Graecos , cunctarum rerum iuuior apud hos es bisoriae diligentia conscribendae . Ioseph. Cont. Apion. lib. I. p. 873. 877. Et Strabo lib. I s. 'a eipue Brab manes probat Megasthenes , quod cum Graecis in opinionibus concordent. Cum Graecis , adverte bene, cum Graecis philosophis Alexandro coevis concordant non cum Ualentinia. nis haereticis & pseudo evangelio Iudae. Hui, tam sero expedigisceris optime censor, ut philosophiam Brali manicam pseudo. evangelio Iudae post haeretica Valentinianorum commenta attribuas i Sed fecunda imaginatio ubique suum invenit pabulum . fit
26쪽
fit itaque nrisi . Nimium sibi, auctoritati , & opinioni suae
adblanditur censor, dum ex inscriptione libri Tudhisbtira eum ex plaudo evangelio Iudae consarcinatum esse perquam liberaliter comminiscitur. Anne pseudo evangelium Iudae de bello Pandavarum Indicorum agit g An de Κrshna nigro indico deo& de Indica vetustissima Pandaea gente, cuius meminit Claudius Ptolemaeus. Plinius & Arrianus, pseudo evangelium hoc vel unicum verbum, aut sententiam prosert 8 racta Samscrda.m iee & ractam Malabarice significat bellum, pugnam , confli. ctum. Vide Vocabularium Brahmanicum Amaras harepvt. R et. Ha ruam, item dictionarium P. Hanx leden , D. Archiepiscopi
Pimen teli, P. Biscoping , S P. Ildephon si sub voce Tuctam , ubi habente Balassa , id est , bellum , prena, conflictus. ructa
ergo non est Iuda , quod putat noster censor. Isbia vel Ablam gustus, appetentia, conatus cum ardore &desiderio. Vide eosdem. Tu bi Hra itaque est liber, bella appetentium, seu cum a
dore belligerantium , quales filii Pandavae revera fuerunt , &quorum bella in hoc libro describuntur. Lege codicem ipsum, qui quia versibus Samserdamicis & lingua Sam scri amica scrip tus est , ae a Brah manibus maximi penditur, non recens , non spurius, non ex Iudae pseudo-evangelio consarcinatus ipse sit oportet. Quod si auctori ex fabulis Indicis facta historica, atque ex Indicis diis reges, heroesque veros protrudere placet, nee sie quidem librum Yudhishtira ex Iudae. pseudo-evangelio consarcinatum fuisse evincet. Adeat censor Anquetilii Recher-ebe, hi origura O geographiques fur c Inde pari. I. p. XXXII. art. 3., videbitque ex hoc eodem libro Yudhisiit ira a Persa et e terat Assalatia ex lingua Samserdamica in Persicam verso , aetatem& bella Pandavarum ex serie Indicorum regum 3723. annis aeram Hegirae praecedere . Vide calculum Anquet illi pag. L. VI. Confer etiam de libro Yud hisbi ira seu Mababbirari , cuius una pars est ructi tira , disquisitiones Anglorum Calcuttensium in libro A atm resarches tom. I. p. 26 r. minet taken Uishnu seu Κrshna under his protection the kiet Bithiis and the Pundus
27쪽
haec bella in pseudo- evangelio Iudae describuntur Τ An evange. lium Iudae poema epicum est Τ At haec dicta sunto, non certe an iamo, quod abiit, viri doctissimi atque gravissimi aliqua iniuria exagitati di sed uno amore colendi tuendique veri. Ceterum de Κrstina Indico deo censorem alibi opportunius conveniemus .Haec pauca de codicum antiquitate dicere libuit , alia ad eos discernendos affera
Prima , generalis , constans regula ac nota, qua veri, originales , canonici , & veteres Indici codices a spuriis, illegitimis, recentibus, & corruptis discerni debent , est, si codices illi antiqua, sacra, litterati ac Liturgica lingua Samst Mamica sunt conscripti. Hanc notam codicibus Indicis sinceris rerum Indicarum periti & imperiti adscribunt, & recte quidem, nam sacrae veteres Indorum res lingua sacra conscribero conveniens fuisse videbatur, & lingua mater ante filias extiterit est necesse . Adde , linguam hanc poeticam , & philo sophicam esse, in antiquis monumentis, lapidibus , laminis cu- preis ab Anglis Calcuttensibus erutis & inventis, in specu inbus antiquis in sacris libris quos Indi hodiedum possident, reperiri, huic denique linguae ediscendae Brah manes hodie-
dum operam navare , hac una in sacris ritibus , lustrationibus
& sacrificiis uti. i Illi ergo codices Indici, qui hac lingua conscripti sunt, genuini, sinceri, & canonici sunt, nisi . aliqua
si R. P. Μareus a Tumba In eod. mss. in l. in Muteo Borgiano exstante pag 396. La lingua Samseriti Samskrda ὶ ὸ una lingua morta neIpublico , ma lingua dei libri . ebe ebiamano aneis lingua dei Dei. Gefarebbe reme fra nol la lingum latina , ebe non F sa se non da ebi ι' impar eon studio . R. P. Ioannes Ernelius HanaaeIedea huius linguae peritissimus , &cui in hae peritia Europaeorum nemo aequiparari poteit , in suo di, bonarioris. Inter eodlees Indicos bibliotheeae Sag. Congr. de Propag. Fide sub vore Samskrda habet r lingua dos Sabios,
item , musa bem eoueertada , Samskrda lingua Sapientum , item , res bene , coordinata , res persecta . Consertieli researnes tom. I. pag. 16 .in ibemineiDI Samserit Dictio υ eompiles about imo thousanae sears ago . Ubi viades eκ sententia anglorum Calcutensium Brahmanes linguae Saerae dieitonarium
28쪽
2ψfraus peeuliaris subsit, quae suadeat , codicem aliquem Inter spurios referendum esse. Secunda nota boni, veri, ac genuini Indici eodicis est, lsi hic res mythologicas, allegoricas , poeticas, philologicas, ad cultum deorum, & genealogiam eorum, ad ritus, sacrificia Indica, ad astronomiam , ad naturam , ad lustrationes , ad percgrinationes ad Indiae Sanctuaria , ad transmigrationem animarum denique ad dogmata Indica pertinentes, pertractet , si hic idem locis Indicis , statuis, templis, symbolis , figuris, idolis antiquis hodie in multis Indiae vetustis delubris superstitibus conveniens est , ea illustret, aut in ea devotionem suadeat, eorum laudes aut miracula narret. Dummodo tamen 'hie idem codex lingua Samiardamica sit scriptus, neque vulgarium linguarum Indicarum, minus externarum vocabulis scateat , etenim si his respersus est, novitatis aut corruptionis suae vitia prodit. Hujus regulae ratio per se patet. Indi ut ex paullo antea dictis perspeXimus, ae in toto systemato iBrali manico docuimus, Deum Ianum id est Ganesba , Bhavani seu snaturam, deam Lackshmi seu Venerem & Cererem, aliaque symbola ad naturam, ad astra, ad terram, ad Gangem, ac Mia Indiae flumina S loca spectantia aut ea commendantia ado- rant, itaque eorum codices antiqui ad haec quoque referantur esse necesse. Strabo lib. I S. Indi Ioυem pluυialem Indra flumen Gangem , Inrigetes Genios colunt. Et iterum tmarebus eum de Sophistis Indicis mentionem facit, Brachmanas su sivitatibui versari dicit, reges sequi, Ed eorum consitarios esse , ceteros autem quae ad naturam pertinent contemplari, ex bis Calanum fuisse , or cum eis mulieres pbilosopharἱ, se omniummitas duri mas esse. Hoc iam Alexandri M. aetate cujus navarchus erat Nearchus . Clemens Alex. Strona. lib. I. S.I32. edit. Venet. Apertissime ausem scriptor Mega enes, qui Uxit cum Se- . Duco Nicatore scribit in tertio rerum Indicarum , omnia quidem ,
. quae pag. r43. In illustrandis monumentis nostram dissertatioram historieo - eriti suis aut obscuris voeabulis explicandis cum in linguam Samser miram , Ro- ad hoc dictionarium confugere pag. mae anno I79o. ex opographia S.Con . 144 . Vide etiam Zend.Α- Uetarem. I. gr. de Prop. Fide .
. 3. Sonnerat de linguis Indicis, di Diuiti sed by Corale
29쪽
2 quae de natura dicta sunt a veteribus, dicuntur etiam ab sis, qui extra Graeciam philosopbantur, partim quidem apud Indos Brahmanes, partim . vero in Srria ab iis qui υoeantur Iudaeici. Confer Diod. Sic. lib. I. p. ro. Multa quoque alia reliquit sui Bacchus apud Indos movumenta , ex quibur posteri Indorum de deo suo contenderunt asserentes eum genere Indum esse. Bacchum Solem esse nos perspicuis argumentis alibi ostendimus. Ad haec
igitur & similia Indorum philosophia & Indici codices reserendi sunt, & qui ab his aberrant, nec antiqui 3 nec genuini esse censeri debent. Omnes vero genuini codices Indici poetici , philologici, astronomici, qui quomodocumque aera de
rum seu chronologia caelesti & fabulosa utuntur , si Sam-Ωrdamici sunt, probabilissime ante annum quinquagesimum ante aeram Christianam, id est ante epocham regni Viaramadiva regis Indici referendi sunt . μῆ- , quia sub hoc rege, id est anno circiter quinquagesimo ante Christum natum Indi aera historica & astronomica uti coeperunt, & haec aera historica prima est, quae in antiquis inscriptionibus occurrit. Secundo ,
quia ab illo tempore Graecis , Romanis, Arabibus , Persis Indiam frequentantibus, ac regibus Indicis inter se divisis & pu.gnantibus antiquum Indicum sistema pedetentim dissolvi, viribus destitui, scientiae veteres paullatim diminui. philoso. phia, lingua Samserdamica , ac litteratura Brahmanica deis
vere, deficere, ac cadere coepit. Suetonius in Octavio pag. 76. Indos etiam ae Scytbas auditu modo cognitos pellexit ad amicitiam suam populique Romani ult o petendam . Et infra et Parthi quo. que Signa militaria quae M. Antonio ademerant , reposcenti reddiderunt . Vide de aera seu epocha regis VP-kramadisya cod. mss. R. P. Marci a Tumba pag. Io o. in m. Ieo Boetiano , Ni ebulit , tom. II. pag. 26. Wilford. dissertatio.
nem in urbem Tagara Indicam in libro Vatic resarches pag. 373.& pag. I r. Remar s on the two precering Papera b the Prest. dent D. Hastings . Grammaticam Tamulicam R. P. Constantii Iosephi Beschi Trangambariae anno I 738. typis missionis Danicae editam cap. s. opusculum Waltheri Missionarii Dani,
30쪽
Doctrina temporum Indica , inscriptum, ad calcem historiae regni Bactriani a Bayero editae.
Tertium genuini codicis Indici indicium est , si liber ii.
te in fronte, antequam materiam propositam pertractare incipiat , invocationem , seu adorationis formulam ad deum Gaanesha seu Ianum, ad deum Shrirama, ad Κrstina, Govinda seu Vishnu incarnatum , ad deum Shiva, aut ad deam Parv di praemittat i . E.G. ein D IS EU G A 8 HariSbri Gannabada Θ nams. Hari Stiri Visbnu deo nama, Gannesbae deo Iano adoratio. De his adorationis formulis iam multis disseruimus in grammatica Samserdamica pag. 36. 67. 3 9.quae Omnia hic recolenda sunt. a Eorundem codicum finis seu
et Hua . ct fellas simul eum bis in Gn- Adoratio tui Domino omnibus adorando
spectum venientes . Porphyrius as vero Deo . QuesPorazione Pali parasm- Anebonem . sata in Barmano mol recitarfi nelle ad saὶ Iam saepe in luerubationibus nange di religione , dicendosi ad alta v nostris animadvertimus vocabulum μι- ce prima da uri solo . e pol da tuiti insteiama adorationem significare, atque ara me . Ella h cosi r Namὸ lassa Bagava τώ Samscrda mico verbo o adorat, na- araba . τοι Samma Sambout D . Araha rmo adoras , namάmi adoro , deicende' hominum , Nat , Brahama , animauis ire. Vide sistema Brahmanicum ρυ s. tium om iam oblationem, adorationem lo pag. I9 I. Item grammaticam Sam- eximiam recipere meruit qui e lassata
scrdamicam 3O. δή. BagaVa via. illi supremo Deo : Namb , lnemo tam audax Atam litigiosus adver manuum iunctarum elevatio ; eio Ea o- sator erit . qui neget inscriptionem tauri vatio: altanu : esse far et eio e . fiat , Bushesii Nama Sisso Deo soli invicto fit, tribuatur . Haec oratio itaque coinci-mibrae, eo modo explicandam eiie , . dit eum illa Iapponica Namu Amida quo nos illustravimus in eadem gramma- Bulb , adoratio Amidae Budhae seu Merti ea par 28. , nempe : Adorretio Sebe- eurio: eum Tibetana , Nam 3 Guru ,
M Shi.ae deo j soli invicto Milbrae . adoratio magistro , id est deo Ganeshae
En illa , quae profert in cod. mss. .in . seu Iano cum Indica , niva Sbivasa Nuseo Borgiano exstante eruditus qui Nama, Shivae deo adoratio. Hae di sidam Missionarius Peguanus in animi, miles adorationis sormulae Iibrorum, versionibus in duos Barmariorum eodi- frontibus a remotissimis temporibus inisera: Osse asoni δερ a i due libri Bar seribebantur , arque harum usus etiam mani in Dalie d arbori fetuati num. I., apud priscos Persas obtinuit , quod ex enum ubi circa finem , ita disserit: Plutarcho aliisque seriptoribus facile o- La prima linea di quello libro i ει- flendi potest. Itaque Mithrae Persici indi mau Ira . quae sunt conititutiones villa Pineiana exstantis inscriptio hoc sendi regulae Tatapoinorum , e I'orazione su est intelligenda . Ceterum cum hae