장음표시 사용
41쪽
teres quoque codices a Brali manibus & Samanaeis conscriptos fuisse , & quidem librum Magba ab aliquo Brahmane Vistinu. vita , librum de laudibus Shisa dei ct Lingam ab aliquo Shi venita, alios ab aliis, prout nempe uni alterive philosophi eo sistemati, uni alterive deo vel deae devotiores & addictiores erant. Inde evenit, ut aliqui Indici libri unum deum prae alio extollant, sibi invicem contradicant, subinde totum uni deo, alteri nihil attribuant aut tres illos principes deos inter se confundant . Quare in tanta rerum asperitate & confusione semperelas ei libri praeferendi sunt , id est illi , quos omnes Brali manes pro veris , sinceris , et veteribus agnoscunt, quibusve ipsi ut uutur, non autem illi, qui vulgi manibus circumferuntur. Quisquis igitur sanae mentis est , pulsa et contempta inepta D. Halhed, Douit, Hol elli loquacitate , qua Indicos codices ad remotissimam antiquitatem sine ullo prorsus discrimine reiiciunt, caute et diligenter animadvertat, plerosque veteres codices Indicos a philosophis Samanaeis compositos fuisse, neque ultra Homeri et Onomacriti aetatem reiici posse. Primo enim codices Indico - Samserdamici, si recte intelligantur, eum veterum Graecorum et Aegyptiorum doctrina conveniunt, id quod supra vidimus. Secundo, scholae Brahmanicae seu Samanaeicae progressus ultra sexcentos annos ante Christi nativitatem vix reii ei potest. libri enim et schola haec gentem Indicamlitteris et a
tibus excultam supponit, ea autem cum multa Indiae regna inter se distincta incoluerit, pedetentim perpoliri debuit, cum non Nini, non Semiramidis armis , utpote quae ab Indis ad fimmen Indum excussa, de contrita fuisse Nino & Semiramide D.
gitivis Diodorus scribit, sed propriae philosophiae studio & virtutum exercitatione exculta fuerit. Tertio, ante Pythagorae,
Anacharsidis , Alexandri M., Democriti itinera vix aliquid do Indi ea gente & philosophia reliquis gentibus innotuit, itinera autem Pythagorae & Anacharsidis , quae philosophiae studium in Persia . India & Scythia viguisse indicant, ultra quingentos
ante Christum annos referri nequeunt. Euphrates philo phus ex Ph: lestrato apud Photium bibl. l. 24 I. pag. I rq. Multo
sapientiores esse Indos Bra anas G mansopbisis Aethiopiae dixit .
42쪽
risere ais nudos illos sub dio , incolere montem egregie a natura formatum , parum a Nili ripis distantem. Et infra : ad Oceanum Aethiopiae, quoslummi tempesatis delati inviti Iroiiciunt. Videtur ergo olim inister Indicos & Aethiopicos gynmosophistas communicatio aliqua intercessura . Quarto, Samanaeorum scholae codices suos adscribe re vident ut ipsi Indi in libro Sambhavam seu Puranam, ubi in libro Rama'ana, qui unus fabulosae Indicae historiae tomus est, ita legitur: In libris omnes taciturni verae sapientiae femina legebant , de υera sapientia ct iustitia inter se eonferebant . Nocte inquatuor Tamam id est in quatuor vigilias disributa, ex ordine vigilabant, meditantes quae vera caeli via etc. Haec autem
cum iis , quae liber Amarylaba de philosophicis his vigiliis,
studiis , exercitationibus serit. Brahmavarnam tradit , conveniunt, & his adstipulatur etiam Porphyrius lib. q. de ab inentia ex Babylonio Bardesane, cuius aetate in Brahmanica schola , haec adhuc servabantur . Vide Euseb. praep. Evang. lib. 6. pag. a Ty. edit. Col. Ioseph. de bello Dd. lib. 7. pag. 867., & iteium Bardes. apud Euseb. praep. Eυang. lib. s. , Ribeir. , Hs. Cylan. pag. II 3. Quinto, codices Indicos Brali manibus & Yoguis seu Samanaeis veteribus adscribunt Persae , Arabes, Peguant, Tibetani. D'Herabetot Bibliotheque Orisntale, a Paris Io 97. pag. I97. Bebergis,nom d' tin Braechman ou Bramen des Indes de la secte que I on ,
Samserdamicae peritus es, palam et aperte cognosces , inscriptiones horum librorum partim Sa inserdamicas, partim ex iis corruptas esse, ac denique cumprimis librum Homaistin de Ra-
Las his, seu gigantibus, de Rama seu Baccho iuniore , de M
43쪽
hestivara seu Misa Indiso deo multas fabulas referre I . Ita , quoque per Budba gossmi Indicum fama naeum libros Indicos
in regnum Pegu, per, Samibaputra in regnum Tιbet primis aerae christianae laeculis perlatos fuisse , iam supra memini. mus. Unde D'An ville loqsens de flumine Indico Brahma putra . in geographia veteri tom. a. pag. 3 o. ait. Brabmaput a descendris con s duiam sine δε Dalai Lama . . . . une contree intermediatore de la Se I e O de ι' Inde , es tenue par des Brachmanes .... Les
Lamas qui par leurs dogmes O leur insilui soni une vrale secte des
Brah manes. Hoc nos perspicuis argumentis docuimus in gram
matica Sam larda mica pag. 33. 3 . 7. ss. O seq. Confer Stra-hlenber g Description bisorique de r empire Rumien , tom. a. pag. I 6 p. I et His omnibus inspectis jam nullus datur du-
eκ corruptione Persica, & Arabica , in communement une petite idola 4 reois te quas linguas liber Homanun etiam aucto- tes Trii nurti fortassis Indieum a qu' mritate regum Persarum dc Kalisarum saepe pendent a leur rel. Cette idola est Dite conversus suit , scribit mustae pro Ra- de terre Miliee , ou de quelque metat , kshala , Ramae pro R ina . Mabifer pro in iis voret ia Hereber dans te Tibet quo Nahεshvara . Hoe igitur modo Indici co- ex India liturgica, Indorum preees , ii dices , voeabula , & dogmata ad Persas bros , & religionem Indieam perlatam ct Arabes pei lata ibidem vitiata suere. Lia suis ite nos alibi demonstravimus ouber Giavi u Gird Indicus saepe in Per- Iemlai Lama leur grand Pretro Di distri- sicam linguam verius eam dein corruptio- bue . Et pag. I7o. Les ealmues ont a sinis vicem subiit . Eius pars anno 644. une autre Idole avelle Xaca muni , quia David Mid ab Aspaban in idioma Gau paroit ἡ ινe D Xaca des Bonres Indienslieum conversa Parisiis typis vulgata fuit. Ianonnois . IIspνEtendent que D X a. Vide D'Herbe tot sub voce Giavidan Ebird eam uni a regub dans les Indes ii sa 4ooo.& mmauun Nam3, pag. 464. 463. Oo. ans , in qu' a cause de fa SalutetE A est 36. II q. monte vivant au CDI ... I un de res fis ira Ne D. d Hanearville, aliique , uommEAren ur transporta Ia Diris ει- scythicarum rerum patroni ac defensores des dans te Tibet, O la reas it alas ausibi adblandiantur, atque sive Bacchi In- Dalai lama. reviri avolt an Vi ira oudici. sive Nereurii seu Budnae Indici re- Κutucnta taeet les Mongales . mais iis est Iigionem , sabulas dc allegorias ex Scy- rendu indoendant . En itaque quomodo thia in Indiam delatas fuisse vano com- hae gentes originem Budhae eiusque momento fingant, aequo animo perlegant Iigionem Indi eae telluri adi et ibant Tibe- ea quae de Scythis autTartaris tradit acris tani Budham in urbe Renares Indiea . Si iudicii vir Baro de Strabisnberg, cyui cum nenses in regno Indico casbemiν natum erudito viro Messur,amidio iple illas ter fuisse fabulantur . Vide Alpbabet. Tibe ras perlustraverat Ac gentes illas intento tanum . Cum libris itaque oc fabulis Iti. animo examinaverat . Is itaque in libro dicis Budhae seu Mereurii eultus in Tib inseripto : Deseription bisorique de lem' tum , in Scythiam , in Sinas penetravit. ιre Ruspen , Amstet 1 Is I. tom. II. na a vocabulum est Samscrdamicum
44쪽
bio locus de veteri Indorum litteratura, verumque est, quod
asseruimus , veteres nempe Indicos codices antiquis Samanaeis,
quorum successores sunt hodierni Togui vel Gosami, adseribendos esse, quamvis ipsi illos codices Bud ae, Ganeshae , Uyasae, Bra limae, Glidalae, Saraia adi, aliisque Indicis diis et deabus attribuant. Confer in libro resarches g. I 8. pag. 3 o et seq. On the literature of tbe Hindus , fom the Samseris. Et cod. mss. R. P. Marci a a umba in sol. in Musto Borgiano pag. I93.
Dei libri plis communi di quest Gentili deli' Indosano.
Sextum et ultimum indicium genuini codicis Indici est , si in sua doctrina tradenda chronologia deorum fabulosa utatur; si doctrina illa cum Indicis statuis, figuris, symbolis, templis , religione , fabulis conveniat; si vocabulis utatur in
libro Amara ba descriptis, si codex est stylo chalybeo in foliis
palmarum e Naratus, aut ex rudi charta et coctae oryrae aqua
cngi di ista cola laetus et perpolitus ; si hic idem eodex a Persis vel Arabibus non fuit versus; si ex loco aliquo sacro, delubro
rium personam physicam ct histocleam, eamque simul allegorieam, denique alla
nomiae inventorem suilla contendit. Paulus Iablonshius allegoricum numen
esse ait , de rei te quidem . Uide sistem a Brahmaniciam librum inseripinm , Recterebes δεν ιγ-poquede I'quitation e de lyafage ae obars questres parta. pag. 218. sis nota 4 ., Allegories Orientales , ou is fragmene de Sanebomaton . qui rantiem I 'bisaire de Saturne , de Mereure , σ d'Hercule par Ur Couri de Gebel in. Paris 17 73. pag. Io . in seq. Conser etiam lai storiam originis Budhae indiei ex libro Indico Budbapurisnam apud in P. Marcum a Tumba tW cod. I. in Museo Borgiano exstante pag. I 82. Nona incarna
muto , ubi deae Mara vi seu Marae deae , quae est Parvadi seu Maya magna omnium rerum mater , filius esse dicitur. Denique lectis his omnibus vide Pluintarchum de Iside , & facile coniicies . Indicum Budba cum Mercurio Aegyptiooc Graeco ex aequo convenire in .n VoeabularIo Amarastilia Nereurio adscriptum , qnod significat Avanturiere . Nuni est monactus , fiuntiarius, con templator, quales omnea planetas suisse fingunt Indi. Shaisamuni iracplae est monachus seu planeta , genius Mercurii
planetae rector . nuntius , Fbemerides portans, Italice vanturiere . Getaerisa, quia nempe Mercurius nuntius deorum es , dc omnium successuum , novitatum, sortium , bonae malaeve surtunae ge nius praeles , indagator, dolosus, fraudulentus , eloquens , deceptor , fur, variis artibus homines decipiens, unde Masae deae filius esse dicitur , seu Mam illustionis . imaginationis & se sum illusionis dea mater illius esse fingitur . Ex profunda horum vocabulorum Samserdamicorum significationis ignorantia omnis illa rerum confusio de Bu-dha seu Shahyamuni Mercurio apud Orienta aes orta fuit. Murmoni, Allix ,
histon , Bedsota , Shuelit ord Budha Indicum seu Foulii Sinensem Noe Patriare etiam esse perquam liberalitet commini sciantur , D. Couri de Gebelin Mercuis
45쪽
Ivel schola exstractus, aut a Brah mane aliquo aeeeptus, qui codicem hunc ipse legerit, aut eo usus fuerit. Horum Indi. eiorum ratio iam ex supradietis patet, et dum haec indici
os la concurrunt, urgens motivum et ratio adest, credendi,
codicem illum verum ac sincerum Indicum librum esse. E. G.
Codex Barmanus num. a. in Museo Borgiano Velitris exstans, et Pudimau θά inscriptus genuinus Indico-Peguanus liber est. Primo, quia in foliis palmarum, quorum usus in re gno Ava et Pegu obtinet, stilo chalybeo exaratus est. Secundo, ab aliquo Peguano amanuensi ex Talapoinorum codicibus transumptus in Museum Borgianum illatus fuit. Tertio, in tradenda sua doctrina lingua Pali, quae Samserdamicae filia est, utitur. Quarto, quia in fronte libri invocationem seu adoratio. nis formulam cum Namo Bbagam seu adoratio Mercurio, Shivae, aut Vishnu deo, praesefert. Quinto, quia amanuensis in fine libri more Asiatico annum & mensem notat, quo liber ade extremam usque calcem perductus fuit. Neir ultimo si evisaha notaro, ferendo si costume , Π giorno , si mese, e r anno nec quale ha fluito di transer ere questi Padi - Maukha r eis e si ri e
libri Barmanι is figlie ου' arbori segnati n. I. e n. I. . Sexto , quia liber hic constitutiones de regulas continet, quibus adstricti Talapoini in publico & privato vivere & comparere tenentur. Delubrum everrendi se se lustrandi, lucernam in templo accendendi, ab animalium contactu cavendi, rὶ ea non occidendi, peccata sua in novilunio invicem confitendi, certis temporibus ieiunandi normam praescribit, quae quidem omnia non ,
qui opera improbitatis non patrant, neque animatium eorporibus vescuntur M
ses Chorenensis . Geographiae pag. 366. Londini I 36. Et Porphyrius lib. 4. de abst. Ex orret in pan e , oe pomis, σoleribur victus apparatur , ad tintia. nabuli gnum preces effundunt . omnes absque uxore c ut hodierni Yogui θ ρορ fessombus degunt.Censor noster Paedagogico fastu distentus dicat , an hi gymno sophistae Valentiniani haeretici erant 1
46쪽
Samanaeorum officia & exercitationes sent, quibus ipsi ex in .stituto suo devinciuntur. Septimo, hic idem liber non est divisus in capita, paragraphos, aut sectiones , sed in Enga, hoc est in duodecim folia, quibus succedunt alia duodecim, & sic
consequenter pro materiae diversitate. Conser de ossiciis & in .stituto Samanaeorum & Talapoinorum 8sema Brahmanicum in quo haec accuratius digessimus pag. 3 o. de quatuor praecipuis Brahmanicis insitutis, ct cumprimis de Samanaeis, & pag. II F. Ii 6. de Catapoinis.
Liber ι' EMurυedam inscriptus, qui anno i 778. in merdon ex officina D. De Felice Gallico sermone prodiit , atque hanc
epigraphem praesesert e r Mourvedam ou ancien commenta,e duridam traduit si Samscretan par un Brame. 2. voL, non est sin
cerus Indicus codex, sed liber spurius , supposititius, & contemnendus . Primo , liber ille ex lingua Samserdamica in linguam Gallicam per quemdam Brali manem templi Chiringam custodem versus fuisse perhibetur a D. Volta ire linguae Samserdamicae viro imperitissimo & teste in hac re prorsus inepto. Is librum
illum a D. de Modaυe militari viro accepit, ac anno I 76 r.
tamquam genuinum Indicum opusculum bibliothecae regiae obtrusit . Sed nec D. de Modave , nec D. Barthelem Pondicerensis synedrii socius , a quo librum D. de Modaυe acceptum Voltatro tradidit, idio ma Samserdamicum calluit . Fabella ita. que est inficeta , quae narrat librum in suo exordio Samserdam iis cum fuisse , quando neuter virorum horum quid inter linguam vulgarem Tamulicam & sacram Samserdamicam intercedat, distinis guere sciebat, unde originaliter liber ille provenerat, ignorabat , neque librum a Brah mane , cui D.Voltat re versionem adscribit, acceperat , sed ex schaedis quibusdam produxerat . Vide Preface de l'Edite ur pag. 8. s. tom. Secundo, non minus absurdum est dicere , librum illum a Brali mane Archipresbytero templi Chiringam compositum, ac in idioma Gallicum versum fuisse, nam nullatenus constat Brali manem illum idio ma Sam-krdamicum calluisse , & futilis praesumptio est a Voltatro conficta, eumdem Brahinanem idiomatis Gallici peritum fuisse,
47쪽
nam Brahmanes sacrificuli aut magistri templorum famulitio
addicti nullatenus cum Eurepaeis communicant , libros suos caute celant, minus in idio ma Gallicum vertunt , Europaeos abominantur, aut si possunt , fallunt. R. P. Marcus a Tumba Cappuccinus Missionarius Indicus in codice manu scripto , Ose Metioni sopra te relationi che fa Monseeur Ho,HI inscripto, in quo huius angit ineptias perstringit, pag. s. pro tulit duo insignia Brahmanicae falsitatis & odii erga Europaeos argumenta . Brali manes aliqui septentrionales dum a christianis Mosis & Iesu Christi historiam ex canonicis christianorum libris
audivissent, ne miraculorum ab utroque patratorum copia &varietas narrata credulos gentilium animos percelleret, librum
composuerunt sub titulo Aeret hisu & Azret musa , seu historiam Mosis & Iesu Christi, nominibus assumtis ex idiomate Perseo, atque duas istas historias fabellis repleverunt , quae non solum in religionem christianam risum moverent . sed etiam gentiles ab ea amplectenda prohiberent. E. G. Mosem & Iesum Christum duos fratres ingenio pares, sed opinione & religiones bi adversos , coaevos, invicem pugnantes , disputantes , pro sua religione stabilienda multa praelia gerentes dejcribunt, tandem facta clade Mosaicorum asseclarum Christum victorem evasisse narrant. Lamae Tibetani anno Christi r 4 . in Tibeto
Missionarios & christianos iniquo animo ferentes, capta Occa. sone ex uno christiano magnum Lamam adorare renitente , Iibrum contra christianos ac Tibeti Missonarios composuerunt , quem multis praedictionibus sinistris refertum in vulgus emiserunt. Mala regni praeterita, praesentia, & futura unius sectae christianae felici propagini adscripta referebantur, lemma, capita libri, circumstantiae temporis notabantur & ostendebantur, vulgus a Lamis in ultionem incitabatur, & plusquam mille linguae , plusquam mille ora contra christianos clamabant adeo
vehementer, ut universalem persecutionem excirent , in qua
Missionarii & christiani ad fugam coacti fuerunt, & Cappuecini tunc temporis Missionem Tibetanam amiserunt a quae ad haec usque tempora restabiliti haud potuit. Caussam , ipsamque'per secutionem hane R. P. Marcus in duobus codicibus musei Bo
48쪽
giani describit , eiusque plures alii Missionarii meminerunt . Dantur ergo in India & Tibeto libri recentes, maligni , supposititii , fallaces , & caute procedendum est in eorum de . lectu , lectione , adoptione . Deinde ex his etiam elucet , Brah manes Indos & Lamas Tibetanos Europaeorum amicos non esse, ac proinde codices illos quos ab illis accipiunt acri criterio & examini subiiciendos esse . Quamvis itaque liber falso Mourυedam inscriptus a Brali mane Indo domino Baribesem' da. tus fuisset, quod omnino falsum est, adhuc tamen ingens dubium remaneret de authenticitate libri . Quis igitur non rideat nugatorem Volta ire eiusque socios , qui nobis naenias,& ineptias pro veris Indicis libris obtrudunt 8 Quis cachinnis non excipiat ampullosa nostri philosophi verba, & nugas sonoras, quas nobis venditat Τ Tertio, liber l'EZourvedam originalio ter fuit lingua Tamulica scriptus , igitur falsum est , eum ex sermone Samserdamico in Gallicum fuisse versum. Assertio pa.
bouripo, & centum aliis , qnae in lingua vulgari Tamulica vitiata , corrupta , & truncata fuerunt. V. g. Tamulici carent Iittera m v. quae littera est Samscrdamica . Huic litterae auiactor Tamulicus substituit litteram b., atque more Tamulico striis bit Chis, cum genuini Samserdamici codices habeant Misa , vel more pronuntiationis Gallicae Chisa . Ita reliqua vocabula mirum quantum fuere vitiata , scribique debent RHsna , sua*ga, gembudiba. Vide grammaticam Sa in lardamicam pag. 4o. &grammaticam Tamulicam R. P. Beschi typis Missionis Trangam baricae pag. 3 o. Quarto, Tutarυedam . quod alii corrupte scribunt Zozur-ved, EZourvddam, Djegervedam , D. Holweli inepte Bhade, & P. Marcus a Tumba Giagiur Bed, secundum editorem libri Ezourvedam observ. praelim. pag. III. est scientia rituum , continens exercitationes religiosas, modum ieiunandi,
festa celebrandi, lustrandi, peccata victimis , sacrificiis & peregrinationibus expiandi, delubra construendi . Candidus Lector iam nunc librum ι'EMumedam inscriptum inspiciat, & quamvis sit linguarum orientalium imperitus , diiudicet , an lemma
49쪽
libri , nempe Eeou Mam , reliquo operi correspondeat ; diiudicet, an liber ille scientiam rituum tradat, an sacrificia, festa , peregrinationes describat, in templa construendi normam doceat, an liber sit ritualis sacrificiorum formam & praecepta continens. Quinto, liber EZourvodam carpit Brahmanica dogmata, perstxingit gentilicas superstitiones , evertit cultum Dei Κrshna ,& sacrificia gentilium antiquissima , irridet symbolum lingam
generantis naturae emblema , confutat dogma transmigrationis animarum in India a remotissimo tempore receptum, deos Indicos omnes daemonas esse ait, cum tamen vera sint caelestium & naturalium rerum symbola. Ergo liber praedictus non est eodeκ Brahmanicus, Indicus & gentilis ; qui enim fieri potest, ut gentilis auctor fundamenta gentilicae religionis omnia evertere studeat, atque ad unam & solam veri Dei agnitionem lectores traducere adlaboret 8 Vide systema Brahmani eum ubi de hoc libro iam egimus. Sexto, librum EZo urinvedam in lariptum a christiano quodam lingua Tamulica conseriptum fuisse suspicantur ipsi huius libri editores. Vide p. I 8s.lom. a. sub signo a . Ii paroit sumtout ici , que ι'auteur a m conis nullsanee du chrisiani e . Septimo, librum l' EZourvedam partum esse cuiusdam Missonarii in Mazulipatam lingua Tamulica originaliter conscriptum , dissertis verbis fatetur Sonnerat tom. a. lib. 3. pag. 4r. En illius verba et Ii faut bien se garrir de metire
asons la pretendue traduction d la bibliotheque Roi, O qui a et e im. primee en I 778. Ce nes bien certaisrement pas sun des quatre Vedam , quoiquit en porte is nom; mais plutot un lire de eontroverse eeris a Masilipatam par un missionaire . . . . ces done is tortque Μ. de Voltaire , quelques autres donnent ἀ ee Γυre uuempori mee quil ne merite pas. Sonnerat vero ipse oram Coro- mandelicam circum ivit, pluribus annis in urbe Pondiceri verissatus est, & quamvis & ipse linguae Tamulicae & Samset da. micae imperitus fuerit, attamen hac in re idoneus testis est, quia traditionem Indicam in loco haustam refert . Ceterum , qui librum EEourvudam inscriptum rite perlegerit, facile conveniet, libri auctorem nihil aliud eniti , quam ut sub variis
50쪽
pigmentis religionem gentilicam dissuadeat, convellat , ac lectorem ad unius Dei cultum traducat . Librum autem EZour-vcdam more & nomine Indico inscripsit, ut sub falso & supposititio titulo a gentilibus avidius legeretur. Octavo , denique liber hic adorationis formulis gentilitiis, de quibus supra, destituitur , per sententias seu Sugam scriptus non est, Brahmanibus incognitus fuit, ex schola eorum non exivit , auctoris nomen non praesesert . Liber ergo est suppostilius , spurius , & contemnendus. Haec argumenta, & examinis forma etiam inserviunt ad examinandam versionem libri Bagaυadam a Marida po ulla viro quidem indigena Indo sed non Brali mane , sacrum idioma non callente factam . Rite discussa ea versione liquido constabit librum ex lingua Tamulica in Gallicam versum fuisse,
interpretis, libri, gentilitiae Tamulicae pronuntiationis, Ortographiae , nominum corruptionis vitiis scatere, ac caute legendum esse. Verum quamvis liber Bhagavadam a Marida poulla versus corruptae interpretationis vitia habeat , liber tamen ille in se ea non leus est, & summae inter Indos auctoritatis . Nullius autem valoris sunt fabulae sonorae , argumenta infla-
ta, sententiae ampullosae , nugae & pigmenta Indica , quae in suis libris affert D. Holmeli , DoW , Halhed. Meia 28 Veda , quodHalabariea gentilitia lingua scribitur saris a. Vedam , Indosta
na septentrionali bed, non est liber materialis Indicus, seu codex aliquis sacer, quod Samserdamicae linguae imperiti, ac multi nugigeruli viatores Indici magna vocis contentione pronuntiant. Vedam , non autem Bedom, Veidam , Bliade, Bedy, quae corruptiones sunt in dialectis ex materna Samscrdamica lingua promanantibus , est doctrina , lex , miserium, prae-eeptum ad religionem pertinens aut ea m docens . Vide Dictionarium R. P. Hanxleden , R. P. Bisco ping , & excell. D. Archie. piscopi Cranganorensis Pimen teli sub voce Vedam. Vide etiam cod. manu scriptum R. P. Marci a Tumba Osservarioni Oc. p. 8.ς. Vocabularium Brali manicu in Amara sinita seel. rares Saris is