Examen historico criticum codicum indicorum bibliothecae Sacrae Congregationis de propaganda fide auctore P. Paulino A S. Bartholomaeo ... In collegio Missionum Romae ad Sanctum Pancratium linguarum orientalium Praelectore

발행: 1792년

분량: 84페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

27 seu ultima verba,quibus clauduntur,esse solent: Ganaiam abdam , 'in triari. In o Κatha famabdania

hisoriae , fabulae , narrationis Anis , aut denique , libri pomnitur titulus Anis . Sic ad calcem magnae historia

Indicae dicitur e R. SAsm Id, ira Asre . Mahabahrada sa-mabdam , magnae seu unkersalis bisoriae finis . Liber V ά-garna, quae est grammatica maior syntaxi coniuncta , clauditur his verbis i . Rub adspassamάbdam, formarum seu nominum in declinationes & coniugationes descendentium finis , imapinum verbalium in sormas exeuntium finis, Post invocationem deorum in libris Samserdamicis nul. lus praemittitur materiae titulus sedi inscriptio, sed ea subinde sequitur in fine dicendo: hoe genus es tale , sequitur tale, aut simpliciter, Mee ad caelum , ad talem deum , ad terram , ad limbum spectant. Tum sine ulla repartitione, sectione , c, pitulo, epigraphe, vel para grapho statim alia res succedit, cuius denominatio in fine additur . Neque libri veteres Samscrdamici more nostro in capita, numeros, aut para graphos divisi sunt, sed sub uno conspectu absque aliqua inscriptione omnia ea collocantur & reseruntur, quae quomodocumque ad materiem quae pertractatur . pertinent, atque cumulus ille rerum ita congesta.

precatiunculae samserdamleae sint, Pe guana illa ad huius linguae etymologias reducta verius sonat: moratio ilii Mercurio , qui omnia intelligit omnia noscis. Primo quia Namo vel Namat absque omni dubio vox εst Samserdamicam ora tionem sonans . Secundo , Bhagavan, nomen est Budae seu Mercurii in vocabulario Amarasinha descriptum , quod bea tum , selicem , sanctum fgnifieat, ac Per antomasiam deo Shivae seu soli, Edishnae Indieo seu Apollini, & Budhae seu Nereurio in eodem vocabulario attribuitur . Vide sistema Brahmanicum pag-I33. Bhagavan, ali R. P. Hanκle den in dictionario malabarie -Sa insciaamico . per antono : Budbamuni qui

ani asao be Santo . Denique Samanasa ex quo Samana corruptum fuit, genium,& Samboutta conscium , intelligentem . scientiam pomidentem sonat , quae omnia Budhae , Gaudamae, seu Nereurio Masae deae Filio , quem Indi, Tibetani , Peguani , Avenses, Sinenses &Iapponenses adorant, mirifice conveniunt ,

32쪽

earumdem rerum , classis, iamlia rerum earumdem vocatur. Sic

ctum , ad sp ritum spectantium , genus rerum ad Brahma. nes , & eorum officia pertinentium ; & in libro Sambhavam et Massia cάndam , multitudo rerum ad in earnationem Vis linu dei in piscem spectantium . Clausu lam librorum Indicorum communem animadvertit etiam An. clueti l du Perron pag. 3a a. pari. II. in suo libro Recberches

historiques geographiques fur r Inde , inscripto , r Ovne-kbat . . . . es ac,eυe, finis libri seu narrationis Oupnckhata . Re centiores libri, ex lingua Samscrdamica in vulgares Indicas versi, dum genuini sunt, pariter hunci morem sequuntur, sed capitulis minoribus, & subinde in fronte titulo seu inscriptione gaudent. Rcceiatiores hi codices genuini, qui ab eruditis Brali manibus ex idiomate sacro Samscrdamico ita vulgares In -' dicas dialectos fuere versi , versibus sunt conscripti, & horum ve suum harmonia in primas syllabas utriusque versus cadit, non auistem in ultimas ut apud Europaeos . Vide grammaticam Samserda micam pag. i 8. Poemata itaque haec vulgaribus linguis & .eriasibus exarata, parvam Vocantur, quod vocabulum in

lingua vulgari Indo stana alii corrupte scribunt porb. Vide Re -eherebes hsoriques , ct geographiques fur ι' Inde , II. pari. pag. 363. 364. , ubi Anquetii rerum Indicarum semiperitus paroam, quod porb scribit, non poema , scd librum esse autumat. Le sa-vant tradu et eur D. init his ne dir pas de quel Porb, ou. livre, te baguat gutta est tirE . Quid de caeco senties dicesque, qui monoculo ducem se praebeat ' Talis est hac in re D. An quelit. Libro indico genuino Bbhao νθά, quem . D. Nil-kins aliquibus fallis & futilibus animadvertionibus iam coin

33쪽

quinavit, D. Anquetit suos centones affuit, & en ut turpιter

atrum

Desinit in piscem mulier formose superne. Parvam, ait R. P. Hanxie den in dictionario Samserdamico, cerista poesia a cerea dos Athos de Pan , item Abesso, Parvam poema de filiis Pandu Pandava, Pando, Pandion aliis , item genu. Itaque dictio parvam praeprimis poema de bello Panda-varum significat, & haec eadem vox multis reliquis poematibus, & cantibus Indicis attributa fuit, sic Maelio Bhishmaparvam , poema Bhismae vel Bhima terribilis gigantis contra Vislinu bellum gerentis, Aadiparvam , poema quasi princeps , ita dictum , quod gesta fabulosa dei Vis linu describae, quem pro principe deo obtrudere adlaborat. Confer Alphabetum Grandonico . Malabaricum pag. XVI. O 7. Item eod. mss. R. P. Marci a Tumba in sol. pag. I99. IV . , ubi de Indicis codicibus ita disserit: libri sinu tulit , o quasi tuiti scristi in lingua Samsicrista , lingua de' lsramini, e tuiti Iono in 'esie, ripisne G parabole , ed allegoris, posissimi sono Aristi λ' liriua volgare, se non ebe si libri delissette , e M. forme ed alauni altri istorici fabulosi come te istoris di R ima , di Crisea Κrstina ), etc. Parvam itaque poemata sunt, non autem materiales libri. Quartum veri & sinceri codicis Samscrdamici Signum est, si codex ille per M stogam vel stilogam , id est, per sententias sit scriptus . Recte animadvertis Diogenes Laerti de vitis philosopb. in prooemio , pag. II. edit. Rom. Omno sopbisas ; er aenigmata, ct breves sententias philosophator fuisse. Sententiae hae non sunt versus, id est, harmoniae legibus

quoad syllabas non subiiciuntur, certo tamen numero verbo. rum & syllabarum constant , quem excedere non licet. Hunc philosophandi & scribendi morem veteres illi philosophi memoriae iuvandae causia instituisse videntur. Shlogam itaque prosa est certo syllabarum numero alligata, quem numerum

Bra.

34쪽

3 Brah manes Ma A. padam vocare solent. Est autem padam pes,padyam versus , unde ad instar versuum sententiam seu stogam certis pedibus constare necesse est. Longissima sententia 38. pedibus seu syllabis componi solet, cui altera totidem pedum, aut numero pedum inferior subiici potest Vide de constructione harum sententiarum Samscrda micarum, quae in libris vulgaribus locum non habent, grammaticam Samserdamicam pag. I 3 9., Vide etiam tOm. II. pag. a 4. Addition. aux obse . preliminatres Iur I Mour, Vedam , ubi D. Hathedanimadvertit e Ces Γυres fare Indici , ne sint pat Ariti ex vera , xomme on r a imagine iusqd ἀ present, mais en une rapere de prose mesurre- Cadcutiens . in libro, Ariatici resarches. pag. Ia 6. , de alias saepissime scribunt Sis es pro Suga in plurali , atque hoc vocabulum reddunt per Europaeum saneta, ut

nos saepe reddidimus sirepta. Quidquid de hae dictione sit,

de qua litem movere nolumus, id animadvertere sufficiat, in

dictionario Excel I. D. Pimentet Archiepiscopi Cranganorensis logo pro sententia poni, id quoque optime vocabulum illudeXprimit, & rei convenit. His itaque sententiis veri originales Brahmanici codices conscripti sunt, & hae seistentiae saepe ex ordine numeris insignitae referuntur, ita ut facile constet, ex quot sententiis liber totus compositus sit. Talis est sincerus ille codex nGAbdira inscriptus , quem a Brahmanibus academiae Tricturicensis acceptum R. P. Hanxleden sua manu solicito& correctissime descripsit, & quem ego post obitum eiusdem

Patris precio comparatum nunc possideo. His sententiis, seu sto. gam pariter est exaratus genuinus Ather Bhagavadam , cuius duo. decim stogam nos in grammatica Samscrdamica pag. I 77. Os attulimus. Denique talis est codex amaras M, seu vocabula. rium Samscrdamicum Brahmanicum , cuius duo exemplaria coram habeo, unum a Brah mane acceptum correctum & dieylis 2

distinctum ad faciliorem eius lectionem, aliud vero versibus seu per isigam scriptum, quod indigitamenta deorum a nobis ini siste-

35쪽

3Isistemate Brahmanico iam allata continet. Haec igitur praecipua nota est , qua veteres Indici sinceri codices a novis &vul garibus distingui debent, etenim cum linguae veteris Samserda micae studium inter Brali manes obsoleverit, & pauci sint, qui hos

veteres Samserdamicos codices legant, aut intelligant, profecto pauciores de minus habiles sunt ad novos Samserdamicos perstogam seu sententias componendos ; ac proinde periculum abest, novos & corruptos veteribus supponendi, utpote quos vix legere , minus vero eis similes fingere sciant. Quintum non contemnendum signum veri de sinceri veteris Indici codicis est, si auctorem habet fit tum , allegoricum , fabulosum, poetam, aut deum aliquem, vel Muni seu veterem hes, ehastam iam anaeum, gosami, aut philosophum antiquum. Quemadmodum Phoenices bistoriam suam , & primos suos co dices Thoth seu Hermae, quem nos Mercurium esse in sistemate Brali manico pag. Is . et sese, ac nuperrime in opusculo

IudDe orientalis geographia sacra inscripto , invictis argumentis demonstravimus , adscribebant I ; quemadmodum pariter Aegyptii oppida sua ab antiquis diis condita fuisse fabulabantur, ita plane Indi historiarum suarum & codicum inventionem deo

his Ammoneoruna libris dicuntur . Leges

quoque I idem c Lunam)stituisse ferunt c Aegyptii ὶ . quibus iustitia aeque omnibus fervaretur vi atque iniura timore poenae sublati . Diod. Sie. rer ant' l. I. pag. s. edit. BU. Et infra : Huse s Mere rium-er verba in ordinem redeg se , ct multis indidisse rebus nomina . fuisse quoque litterarum inventorem aiunt . instituisse quoque quo honore , qui

basus saeris colerentur dii . etc. Et iterum lib. 2. eap IO: pag. 6 I. Haec de

Bucebo deque progenitoribus eius . ab his qui Indiae montana incolunt tradunturete. Et Iterum e Multas praeterea urber

seribunt: maximam elarissimamque aspellavit Pallistram , in qua sumptuos aedificia regia . multos in eam induxit incolas . Urbs Indica Pallistra Bayero in historia regni Bactriani pag. est Pal par bur, quod iterum corruptum est ;nam seribi debet Pallipatur. Ur patria , coIon ia , vicus incolis resertus , pallidelubrum , locus sacer . parea veI pa

tau urbs, castellum . Pallipatur itaque , vieus , colonia , urbs est , in qua delubrum deorum eκllitit . Hanc ab Hercule conditam suille prodidit Diod rus Sie: , quod innuit eius remotissimam antiquitatem . Conser de urbibus Aegyptiis pariter a diis conditis eumdem Di dor : c. I. pu 9. Euseb. praeP. Evang.

36쪽

Bud hae & Iano adseribunt, litteras suas i & urbes adiis suis

eonditas & institutas fuisse obtendunt. bud hi intellectus, consilium, Do budham ω-budhen,& Samserdamice Budha , planeta ' Mercurius , SI Budha vel Budham uni, heychasa intelligens , contemplator, ge.

nius astrum vehens seu planetae rector, de allegorice monachus ac contemplator, nempe deum solen; contems an s. Euseb. praep. ang. lib. a. ex Sanchi inlatone et Animant a quaedam erant omni

sensu carentia nempe astra per caeli latifundium Phoenicibus currere visa , quae posmodum intelligentia praeditos animantes id est genios procrearunt. Eos illi Phoenices γ Zophasemis . hoc

es eaeti contemplatores nominarunt ovi figuram eonformator.

Ex his contemplatoribns unus est Indicus, idem qui Dherma seu Mercurius, & hic idem , mens, intelligentia, consi- lium , rex , philosophus , sex scientiarum peritus . venerabilis ,

artium & religionum inventor, viator insignis , contemplato

' si De origine ae formatione litte- tante a inseris no li Bramini , ebe rarum & linguae sacrae Samserdamicae , questi libri furono deitati da Bias Indis si quam Brahmanes Dbvarae . id est Su- meridionalibus Uy sa vel Biasa 3 eontem. premo Domino , & deae Golai , hoc plativo , e furano feritii da Ganes lGa-

est, naturae attribuunt, vide Alphabetum nesha, quem nos Ianum sapientiae nu-Grandonico-Malabaricum sive Samseris ' men esse in Systemate Brahmanico perspi

nicum Romae I 772.-8. Grammati cue docuimus figlio putativo di Mahά- eam Samse amicam pag. as. seqq. de Schivae il quale per semiverti, De Alphabeto Tibriano ac libris legis fere tin mare dVnebiostro . Ita Sinenses moralis & eiWilis amante sapientiae , δε-hi suo , id est Mereurio inventionem numine Gram ., hoc est Iano in litterarum & eodicam suorum adscrii dis Ganesha compositis. vide Alphab. bunt . Vide inter manu seripta bibloth Tibetanum pag. Ἀ9 I. & pag. g. in eae S. Congregationis de Prop. Fide Davpraes. Nas i litteras uti prodigiosa a mentum epistolae cuiusdam Peliinensis quaedam munera e caelo demissa vene- missionarii e S I Foubi ct Mereurius rantur Tibetani Deoque svisu iisdem smbolis adumbratus es : a Sinentiae Giam - Iang. tamquam auctori fibus quidem Fouhi pre litereas fuas ct in arti ei referunt aeceptas . R. P. mar- ebaracteri os . ab uspiat vero ct aliiscus a Tumba Milsionarius Indicus , qui oecidentalibus Hermes s Dherma per etiamnum in India versatur ru-mss. imagines σfatuas σου. insol. pag. I98. in Museo Borcano ex

37쪽

. 33 systema Brahmani eum Macrobius lib. I. Saturn. cap. I a. Mercurium & enerem ex veterum philosophia solis quasi satellites, Mercurium Maiae deae filii im, sermonis poten

tem, sermonis auctorem, mentis potentem et c. adstruit, idem

plane quod Indi in praedicto Amaras ha & in libro Sambha-οam docent, ubi Iovem, Mercurium & Venerem apud Bra-hmanes generis masculini poetas, doctores , philosophos fui iase comminiscuntur , & discipulos , filiosque eis assignant. Con fer de Budha seu Mercurio Indiae orientalis geographiam sacram, ubi Buditae 'rca mythologicas accuratius enucleavimus . Huic ergo Budhae seu 'Mercurio, quemadmodum Aegyptii, Phoenices, Graeci, ita quoque Indi inventionem librorum, littera. rum, scientiarum , rituum, religionis , astronomiae, philoso phiae & contemplationis scientiam ac institutionem adscribunt, eiusque in hoc mundo apparitionem ad mille circiter & quadringentos annos referunt. Diod. Si c. lib. I. pag. 8. Homerus, qui ad Aegyptios ppofectus est , multaque ab eorum Sacerdotibus percepit , haec tamquam vere in opere suo describit, deos saepius in alionis formis circumire urbes, v tia O virtutes . hominum suspistentes .

Et supra dixit et Aeg)ptii ferunt bos quinque deti solem seu Ba

ctum , Lunam seu bidem, spiritum seu fovem, ignem seu Vulcῶnum , terram seu Cererem, Oceanum patrem omnem peragrare. ter ram , apparentes hominibus in Derorum 'animalium formis, quando que autem in b minum , aut aliorum specie ; quod misime fabul

sum videtur, siquidem isi sunt, qui omnia generam ct producunt i .' Conser Plutarcum de I s. Quemadmodum igitur Hercules

Incarnationum seu - transformationum ruisse , quod docent Indi λ Quandonam deorum dearumque in homines . Hrshna ipsi Meem inearnationes adstruxerunt , seu Apollo , P rvadi seu Isis Indiea , Bu- quas adstruunt Indi Inearnationum ita-dha seu Nereurius humanam formam a G que seu transformationum divinarum sumpsisse , Indiam circum ivisse , te es gentilicarum idaea fabulosa , quae nihil tulisse, urbes condidisse,regna instituisse, eommune habet eum Sanctissimi Domi homines inspexisse pervetusta fide eredi- ni Nostri incarnatione , iam ante aeram. Ita ille inearnationum dei Uishnu vulgarem inter Gentiles Indos dc Aera fabulae huie fundamento innituntur, non tios obtinebat , neque ex UalentinianQ- autem pseudo evangelio Valentiniano- rum somniis deducta fuit. rum. Quando dc ubi docuerunt Valenti

38쪽

3ψ . . ..' a

di Indicas condidisse , populos perpolivisse,' colonias stabili vita se ex veterum opinione perhibetur, ita Mercurius sub variis formis apud plerasque gentes religionem , artes & scientias institui me, primus litteras tradidisse , codices conscripssisse fertur. Hic Budha , Dherma, Herma, seu Mercurius Peguanis, Si a. mensibus, Avensibus Gaudama , Godama aut Shaba aliis eorrupte Xaca, Chehia, Xaeam uni , Baodda, Buth, Thoth etc. dicitur; quae Bud hae vocabula, epitheta seu cognomina varias eius proprietates exprimentia in vocabulario Amata sinita sunt descripta. Hie 'idem Budha Sinensibus m vel Fo, Tibetanis Put , Baodda , Budda etc., eisdem libros, religionem, & artes tradidit. Vide de his De la Lo ubere si Roffatime de Siam lom. I. pag. tibi , ut id est Budha I primarium Si amense numen, Mercurium, scietatiarum deum esse palam. & aperte docet . Strabo de donis a Poro Indiae rege ad Augustum Rom. Imp. missis differens ait lib. is. Esse autem dona Mercurium

puero braebia ab obumeris exertum quem nos vidimus. Itaque Mercurii cultus ante aeram vulgarem in India obtinebati. Vide

ticular, ,h.is been fram remotes times a very eminent partos ibat Religion nempe Ceytanensium , Stamentium & Peguanorum . Mantegaχχa Barnab ira Miis. Peguanus . in cod. mss. musei Borgiani in praefatio, eis dialogum inter unum Mien hominem silvestrem & unum Sia mensem Extatapoinum , in margine ait i Sumana corruptum a Samsadamico Samanasa, genius o Somonaeorim e chlamato da Siams Godama Codam , e spesso Rioch - Cosam dat rigua vi , Godama dat Barmani, Bulla o Boud. vii Libeta ii ei in Ceilauo , R dat Cinest , e Xaca o Sciae ..dai Givoneo. Observ. prclimina tres fur l'EEourvedam pag. 48. Le plus celeue, e ct is plus aucten des Sama neens fui sans Aut Boutto ou Ba da. Ses discipies l' hmorerent come un disti , ct Liattribuerent uete nassante miracul U . me Vierge te mitati monde par te cote nempe dea Maya virgo . En quomodo fabulae Indicae imperitos ludanti Baaliae seu Mercurii genesim & m thologiam ignorantes eum Samanaeorum magistrum & deum .

conis

39쪽

eonstituunt, eum tamen Budha numen allegoricum, non soluin Samanaeorum , sed etiam omnium gentium sit magister sicutius . Confer etiam Alphabet. i ibet anum , in quo audior passim multis , sed vanis argumentis evincere adlaborat, Bu.dham Manetem haeresiarcham esse, ac libros suos in Tibe tum importasse. Dies & anni me deficerent, si omnia Europaeorum somnia de Budha seu iri Indico & Sinensi numine referre vcl-lem . Id heic paucis notasse suificiat, Indos codices aliquos Budhae seu Dhermae adscripsisse, ac proinde' quia aetas hinrum codicum historicam Indiae epocham transcendix , ac ad fabulosa & heroica tempora refertur, sequitur, eos antiquissimos esse , ita ut profecto vanissimum sit anonymi observationum in spurium librum Indicum rasumedam auctoris commentum , quo fingit , Indicos codices plerosque saeculo nono conscriptos fuisse. ' -

Alter celebris eodi eum & scripturarum Indicarum auctor fictilius est Dasa , quod vocabulum Indi boreales Bias , meridionales Via sen, & corrupte Biache , vel Viassen seri bunt. R. P. Marcus a Tumba in cod. mss. pag. IVs , existi mat Bias richi Biantem illum unum ex septem Graeciae sapientibus esse. Verum P. MArcus, qui ubique ex fabulis indicis res historicas extrudere adlaborat, heie manifeste luditur. Da eorruptio e st ex vocabulo Samserdamico 'os 2 Mθά

persona diligens, nauis inamo abhyasanam sudium,' diu. gentia , exercitatis , & Malabarice Abhiasivunu, sudere, exercisare, industrium esse, labori non parcere , lusitanicenprender, acosumarse . Abhyasa itaque persona eonficta est & allegorica, cui Indi ob continuum studium & scribendi industriamae diligentiam suas primaevas scripturas , poemata & codices adscribunt. Quicumque ingentem illam multitudinem atque extensionem Indicorum librorum , quos Indi Dasae poenitentide contemplatori suo adscribunt, conspexerit, sane illico arguet, plane impossibile esse, ut una vera & physica humana persona . Ea tot

40쪽

tot codices scribere, dictare, aut eomponere possit. Adde his, Indos in poemate Veda U DAhavam , seu de nativitate & origine scriptoris Uyasa inscripto, docere , per sonam hane allegoricam, & hunc scriptorem ipsum deum Uisnu esse. Confer librum Asiatissi res arch S de litteratura Indorum . M Z Iim 8 Vedavyasa seu rectius secundum Samscidamicam etymologiam 2 ct sim 8 Vedabyasa vel Vedaris hi, diligens, exercitatus legis scriptor seu legis auctor est, persona nempe supposititia & conficta pro vera, phitica,& historica . Quare quemadmodum CPVNee ni Vishvaharma, unise siti artifex , qui una nocte omnes Indicas urbes, delubra & statuas sculptisse, ae aedificasse fingitur, persona seu deus fictilius est ,

vocabulo significativo & vero personae non verae neque extinstenti afficto, ita Uyasa seu Abhyasa numen, auctor, scriptor

plane fictilius & allegoricus est. Huius aetatem Indi ante diluvium referant est necesse , nam libros uedam , quorum hic au.ctor esse. dicitur, diluvii universalis tempore ab Irava gigante daemonum principe surreptos, in mare proiectos , & arisbηudeo incarnato exstractos servatosque fuisse fabulantur . Vidotab. IX. 6. in Sisemate Brabmanico. Igitur iterum castigandus ea auctor observationum prae- Iiminarium in librum Mour υe.lam, qui somnia D. Hol ell, DOM& Halhed secutus, Uyasa seu Biaebe verum scriptorem fuissiautumat, neque intelligere vult, suppositi titim librum ι' ouri ἴ-dam inscriptum, centonem esse ab Europaeo homine lingua: & allegoriarum Indicarum imperiti s sino consulum , in quo sub ficta persona Biache & Chumontou ludat, ac gentilismum In

dicum evertere nititur . Praetereo hic alios auctores fictitios eois dicum Indicorum . Recentiores libri plerique nomina verorum

suorum auctorum in fine libri praeseserre solent. Tales sunt in Malabaria 'neiti Alamburi . seu Biah man , Goυindasva mi Bra-hman , Rugneu Nambiar , Cumari Nayer, aliique , qui veri auctores & cogniti, vehementissima coniecturae locum dant, veteres

SEARCH

MENU NAVIGATION