Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

111쪽

66 HISTORIA RELIGIONIS Cap. a.

Quo cereo aetatis anno Abraham primo conversus fuerit, tanto jam temporis intervallo scire, est plane impossibile. Genebrardus in Chronico, ex R. Ianne & Anina citat, quod Abraham XLVIII aetatis anno coepit verum Deum colere. Maimonides in Dd chaz. Trach. Maia , fol. 2s, ait, in nre dri IN ''In π 'va N Abraham XL annos narus agnovit Creatorem suum. Mox ibidem additur,ri Ure, Extat Aggada, Tres annos natus. Sic etiam GL

muris Trael. Nedarim, 32, I, α- π,ιν Nare 'I 'PR rem' a nN nn IN 'Uri Dixit Rabbi Ame filius Asba, Abraham tres annos natus agnovis Creatorem suum. Ata Milammed Mustapha Μ hammetanus in Capite de vita Abrahami, ait s l auὸd Azraham tunc fuit si ius XVI annorum, Q. quando Dei Unitatem asserendo, persecutionem passus est a popularibus suis, & ut aliqui volunt, conjectius est in Ignem. Maimonidis quadragenaria aetas quae etiam in Alcorano memoratur) nimia est, ut Abraham tamdiu persisteret infidelis. Et triennalis aetas non fuit satis, ut tam alte inquireret, & quando vidit Sphaeram circumvolvi, ut dicit Maim. in secum ratiocinaretur, eam non posse circumduci sine Ductore, &c. & sic veniret ad cognitionem Dei. Magis igitur competit quindecennalis aetas, ut volunt Persae; vel ut Cedrenus vult, XXIV

annorum aetas.

Abraham itaque sive dicto modo, sive aliterin conversus, totam familiam & Cognationem convertere operam dedit; secundum id quod

de eo praedixerat Deus, Novi eum, quod filiis suis praecipiet S familiae

suae, ut custodiant Mandata mea, &c. Abrahami igitur conversi primum opus erat sortificare fiatres, & omnes alios convertere: & primo quidem familiam suam ad orthodoxiam adducere; una cum se- more fratre Haran, qui ante Abrahami transitum obiit in terra nativitatis, scd. in Ur Chaldaeorum, ubi vixit Abraham: quis ergo Condidit & nuncupavit urbem Haran, non dicitur. In hanc etiam Conversionem venisse credamus Avum eius Nachor, quippe qui tunc adhuc in vivis erat. Quodnam fuerit Nomen ejus Ethnicum, nondum mihi compertum: sed Nachor videtur fuisse Conversionis Nomen, eo quod Abrahami stater eodem etiam nomine postea gauderet; quod non fuisset factum, si nomen Nachor fuisset Ethnicum. Verum quidem est quod Avus Nachor nascebatur infidelis: sed post Conversionem, nomen mutatum & ex postsacto impositum, ut Dequenter fit

in S. Bibliis, & tamen recensitum tanquam primitivum Nomen. Et quidem Disitiged by GOoste

112쪽

Cap. g. VETERUM PERSARUM. 6 i

quidem Abrahami frater Nachor videtur conversus, quia filium suum La qui Abrahamum comitatus est in terram Canaan,) in vera Fide educavit, & quia Abraham ex ejus familia adscivit uxorem Isaaco, abhorrens ab Idololatricis filiabus Heth, seu Hittitis. Praeterea Nachor Abrahami frater filiis suis imposuit Nomina Hebraica orthodoxa, non autem Chaldaica Idololatrica, quamvis in Chaldaea viveret, ut Gen. XXII. et i, &c. Et conversi videntur Bethuel 5c Laban, quia in illis nuptiis agnoscebant Dei providentiam; quamvis Laban Ethnicismi reliquias Graphin retineret ad divinandum. Sed chesed vel ex neglecta parentum, vel ex perversitate sua) non videtur fuisse conversus quia Abraham nunquam vidit eum, utpote qui natus post Abrahami discemum in Canaan. Ille non instituit filios suos Chas os in vera Religione, quin is cum posteris Abrahamum Avunculum suum persecuti sunt, uti etiam fecit Abrahami fiater Haran: nam fratres uterini non sunt semper religione fratres. Patri suo Cerata etiam conve tendo allaboravit, usque ad pugnam ; idque ut fas est credere 3 tandem effecit: nam quod fuit Graia Conversionis nomen nullus dubito, cum aliud ejus nomen Ethnicum habeamus compertum fuisse bes Adur, seu o, Azur, vel ut apud Arabes scribitur & sonatur Azer, seu Atare. Cumque Abrahami pater hoc nomine Azer alibi inclaruisset, in Alcorano quoque stacito nomine Draco ita appellatus fuit. De Abrahami Matre S. Scriptura silet. Sed in Textus Talmudici Gemara, in Trach. Bais Bathra 9 I. 9, traditur zmIR r

Salpomth, ejus soror Dis Nessu n. Haec autem apocrypha dc incerta. Nomen Amtelai appellative sumptum significat Simile, veris te, probabile r sed ut Nomen proprium, minus probabile. Orientales narrant Grais fuisse Magnatem, de qua re non dubitamus,) & in summo favore apud Imperatorem, quippe pro quo Id la parabat, cum professione esset P c-λε Idolorum Sculptor, seu Fabricator quod apud eos honorabile, ut Formator deorum, in in qua

Arte erat omnium peritissimus. Hoc enim rite praestare non potuit quivis Lignifaber, seu communis Lignorum aut Lapidum exasciator; cum haec Ars deposceret peritissimum Astrologum qui esset gnarus talia fabricandi apto tempore & ex apta materia; cum sui in Prover-hio dicitur) Ex quovis Ligno non seret Mercurius. Nam tam Ligna

113쪽

61 HISTORIA RELIGIONIS Cap. a.

quam Lapides & Metalla suo quaevis Planetae, a Chaldaeorum Asrologis, olim adscripta & dedicata fuere, utpote quae de ejusdem Influentia prae aliis participare credita. Idolum itaque sub fausta coeli positura& ex materia tali Planetae appropriata fabrefactum, tum rite paratum& legitime factum credebatur. Et quidem talis Artifex fuit Abrahami Pater Azer. Hoc Nomen originaliter in Libro Zend scriptum est Adtirribi enim Litera talo ZA non habetur. At in aliis recentioribus Libris Persicis scribitur OoI Azur: quod tamen vulgus sonat eodem modo quo ab Arabibus scribitur Azer, seu Azar: & eodem modo factum a Chaldaris, qui ab antiquo hoc & alia multa Persica in suam Linguam adsciscere solebant. Hoc nomine, antiquissimis temporibus, significatus fuit Mars, alias dictus -- Bebram, & vetustissimis Persis sic dictus fuit Martius mensis. Nam quia illo nomine originitus & primarid significabatur Ignis, uti etiam hodie significat, id nominis ab ipsis & a Chaldaeis transiatum est ad Planetam igneum, dc inde ad messem Persicum ab eo sic denominatum. Et quidem prointer rubedinem, idem Planeta alias subinde Persice dicitur B

Gun, i. e. Sanguineus.

Et quia Azur est Ignis, ideo Fulmen, seu Fulgur, quibusdam dicitur Azuri Mah, i. e. Ignis Lunae, in constructione: nam alias, extra Constructionem appositive, Azur Mab est Azur Mensis sic dictus. At in Nim. Lavae Fulmen, seu Fulgur, alias vocatur a uolAzuri 3ezdan, i. e. Ignis Dei forma constructa. Ibi autem Moham-medanus Interpres addit, Hoc etiam esse ex Nominibus Dei Excelsi, perperam legendo Azur 3mdan in appositione, q. d. Azur Deus. Debuerat autem scire quod apud Persas hoc nomine significetur Azur Angelus, cum in Angelorum Catalogo iste Angelus semper voceturo Azur Fezed; quia Iezed, quod saepe Deum, aliquando Angelum notat. Et a significatione Ignis, hoc nomen Azur transfertur etiam ad Planetam igneum, sui diximus in quasi ille Planeta vocetur niculus. Azur itaque, seu Mar, est Mars, igneus ille ferocis naturae Planeta, qui fausti ominis ergo & successus in Bellis, in ab A friis, primis omnium, Deus agnitus est, idque sub forma Columnae: siccbronicon Agexandrinum p. 89, infrii primi erexerunt columnam Mamti, eumque insar dei coluerunt, ut supra notavimus. Scit . quia Mars belli deus igneus, eum repraesentarunt sub forma Columnae ut vide tur in pyramidalis, flammam aemulantis figura sua. At quia Chaldaeis& Assyriis Azur erat quasi Deus quidam, seu Numen Planetarium, Q. Mard

114쪽

Cap. g. VETERUM PERSARUM. 63

Mars qui de Ignea natura participat, unde & assumptum est in nomina Magnatum, qui honorificum ducebant ab Idolis, seu Numinibus suis, denominari. Id enim Nomen erat tam ignei Planetae Martis

quam uoli huic Stellae dicati, alias olim a Sepharvaitis dicti 'inmi RAdrammelech, pro Ibun UR Adar ha Melech, seu Adar Rex: nam Planetae ab illis Gentibus habiti ει vocati sunt Reges. Hinc est quod idem Planeta Hebraeis & aliis appelletur Molech, Rex, seu Dominator, quibusdam aliis Gentibus corrupte Mileom. Quin & in L -guam coplicam assumptum est Nomen Mολοχ, quod in Onomasticoco -Arabico exponitur Mirrita, Mars.

A significatione Ignis & Martis, factum est, ut Martius mensis sa Marte denominatus) Chaldaeis etiam dictus fuit 'κ Arar, Syris Odar, Syro-Arabibus Syriam inhabitantibus Adar, seu ut Persu& Turcae sonant) Azar. Is hodie Annum ducit apud Syros, ut &olim fecit apud Romanos & Persas. In chronico Agexandrino, seu Fasis Siculis p. 26 I legitur, Romulus msquam Urbem mamibus cinxisset, Templum erexit Marti S Fesum insiluit, is Marte, Martium appellans

mensem, qui antea Primus vocabatur: et mque diem Festum in campo Mariis celebrant. Nam cum ex ignea hujus Stellae Influentia & rubedine sui credebant,) Annus inciperet calescere, Anni initium ei dedicabant veteres omnes: atque ideo Romani, ineunte Mense Martio, sacrum suum Vestalem Ignem de novo accendebant, Cum eXeunte Vetere Anno eum emori siverant ; quod alio quovis tempore fecisse, nefas. Talis nempe ab eis facta est AEufio Θmbolica & quasi Smpathetica, in magis faustum futuri Anni Omen : ut scit. cum exeuntis Anni calor a Marte & Igne profectus deficeret, innueretur, ipsummet Numen Ignem Sacrum id persentiscere & emori: & ut ineuntis novi Anni Vernum tempus eo faustius procedere posset, voluerunt significare quasi una cum ipso Numine, Annus nomo calore & vigore impraeg

nandus esset.

Hoc Nomen Azer, seu Azar Judaeorum more scriptum) comparet in multis chaldaicis Magnatum & Regum Nominibus Biblicis, cum sui dictum in ab Idolis, seu diis suis denominari honorificum du-

Ceretur. Judaei autem non videntur recte assecutos esse vix ullos in

Bibliis exoticorum Nominum sonos; cum pleraque Chaldaica & Pe sica & reliqua exotica, non secundum orthographiam, sed secundum receptum suo tempore vulgarem sonum esimque Corrumptum in in Bibliis dederint; idque quia non ex Libris & Scriptis talia hauserunt, sed tantum auditu, ex vulgi ore, ea acceperunt: quod idem secere Graeci

115쪽

ει HISTORIA RELIGIONIS Cap. g.

Graeci & Scriptores omnes: adeo ut si veteres Heroes hodie reviviscerent, sua Nomina hoc modo scripta & pronuntiata audientes, ea non agnoscerent nec intelligerent. Et hoc sane non est ex minimis causis quae rei Historicae dissicultates augent. Et si primi Historiarum Autores vix recte assecuti sunt talium exoticorum Nominum veros sonos, quomodo post tantum temporis defluxum potuerint S. Bibi torum Punctatores talium omnium, in variis linguis, veros sonos nobis posteris exhibere λ In hisce enim Nominibus Biblicis duplex fuit dissicultas; primo in Consonantium scriptione in ipsis Autographis, deinde in Vocalium Adscriptione a Punctatoribus. Et tamen saepe miratus sum eorum peritiam & diligentiam, quod sc. in exoticis Appellurimissere semper assecuti fuerint veritatem punctationis, dc quod in Propriis plerumque tam prope accesserint ad eam, nec longius aberraverint lDictum, inquam, Nomen Azer, seu Azar sed minus recte scri tum in reperitur in ristriacis & Chaldaicis Nominibus, quale est Psiser, quod alibi, plenioris soni causa, cum Nun Epenthetico scribitur etiam Pilaiser, cum sine dicta Epenthesi nimis curtus videretur sonus. Et quidem Pil ser componitur ex Azer & Pil quod alias subinde scribitur Pac Pul, Pol, Phul, Phel, M.) vulgari pronuntiatione idem quod ya Bel, i. e. Pupiter: adeo ut HLeser sonet D-piter & Mars, q. d. Ivimartius homo, fausta utriusque Planetae influentia selix, & ab utroque Numine sumpta denominatione gaudens,& hac ratione beatior & honoratior. Et sane nullus dubito quin Βελεσς nomen Babylonici Sacerdotis, atque etiam Ducis qui contra Sardanapalum cum Arbace conspiravit, Scribarum incuria male sic scriptum,) rectius rescribendum sit Βελε , seu Peleser, quia idem nomen pluribus & diversis personis commune fuit: nam propter Gr. ρ & ς finalis similitudinem in quibusdam Libris, talis apud antiquos fuit pronus Scribarum error, ut infra fusius monstrabitur. Et, eodem modo, quamvis sint diversae personae, Pileser est idem Nomen ex quo

faustioris ominis ergo, Regis nomini praemissum est Sacri Fluminis Nomen Dilat, seu Dillat, Plinio Diglito, notans Ti- .grim, ex cujus assi uentia beatius redditum Assyriorum & Babyloni rum Regnum 5c Imperium .' nam omnia tam majora & profundiora Flumina squam immanes Montes & procerae Arbores εο Dracones vastiores suo genere justo grandiora & immaniora in veteribus, ex mole plus quam ordinaria, habita fuere Sacra, utpote quae ideo ali-

116쪽

Cap. a. UETERUM PERSARUM. 6ue

quid Divinitatis in se habere crederentur, & quae exinde damnum

vel lucrum afferre posse censerentur: omnia enim a quibus vel damnum metuebant, vel lucrum sperabant, Sacra & Adoratione digna

aestimarunt.

Cumque sui ex multis indiciis constat) olim horum magnorum Imperiorum tempore, Lingua Graeca tam celebris fuerit, ut plurima propria nomina Persica dc Galdaica terminationibus Graecis desinere& Graeco more sonari solerent, inde est quod pro rixa Bel, saepe in Chaldaicis nominibus legatur 3ῆλ Dpiter. Et sic apud Syres stestante M MN 20 .. . , Ea π inter alia Venerιs nomina recensetur. Erat enim Phaenicibus Βαὰλ & Bial, Pupiter, unde Contracte Bese & ὲ Phoenicum mnes: Baalta, est Beelia, Domina, taminina sorma; unde apud Graecos autores legitur B-- Venus, quae in Libro Iremiae alias vocatur d)z: rQbu Malcath Mamaim, Regina caeli, cui Placentas conficiebant. Ex dictis constat quod nomina quae a Punctatoribus leguntur

tale erat Regis Tyri nomen Beleazar, Q. N. 3 -Α . Miror sane Punctatorum in dictis nominibus anomaliam: nam quamvis v ram in eis punctandi rationem non attigerint, impossibis erat quin perspectum habuerint, suam punctationem non esse naturalem & r gularem, ut 2. Pathach vocalis brevis immediate praecederet literam quiescentem, quam necessiario sonus crassior & productior praecedere debuit. Ea igitur dictorum nominum punctatione, non sine ratione, reiecta, altera quam dedimus, cum meliore ratione, ejus loco substituenda sit. Ex dictis constat, quod nomina Belssassar, & 3ιλ-ς, seu 3ελε ιρ, & PHeser, quatenus pluribus hominibus communia, in sint omnia originitus idem nomen, quamvis diversimode scriptum, & diaversis personis, Variis temporibus, tributum. Quod quidem perspexisse, curiosis forte non sit ingratum. Praedictum nomen Azer, seu Azar, comparet etiam tam in aliis

multis, quam in nomine seu Ixrtara Nesica essest, ubi Mn epentheticum, seu ut aliόs subinde scriptum est, N luetaressar, cum Rem epenthetico. Et quidem pro vulgi pronunti tione exprimenda, merito desiderari videtur talis Epenthesis. Hei cautem brevis vocalis Seges ante literam Agem quiescentem, pejus se habet quam in supradictis Paraach. Melius itaque hoc nomen rescribendum esset Neb Gad---, i. e. Mercurius, Pupiter, I Mars Disitiged by GOoste

117쪽

66HIs TORIA RELIGIONIS Cap. 2.

Mara. Est quidem Gad magis Hebrairem quis Chaldiaicum: sed non

semper eandem compositionis rationem servabant: nam ut infra di- Cetur,) Venus non semper ab eis vocata est Βελτης, sed alias aliquando Hebraice Nego. Supradicti Regis pater magis Chaldaice dictus est Nabo-Pol Far, quod est Nabo-BeLMar, seu Nebo-μLAzar, i. e. Mercurius, Iupiter, Mars. Nebucadnesiari avus svn-copata Deitate media, vocatus fuerat Natinassar, i. e. Nabo Azar cum Nun epenthetico ad implendum 1onum , cum aliter dixisse Nabo-Azar, seu Nebo--ar, non tam bene sonuisset propter Cacophoniam ex duarum Vocalium Concursu. Istius nomen, quam vis una minus deitate constans, satis faustum habitum est: & tamen

dictus illius filius felicior, quippe qui triplici deitate beatior & honoratior. Sic is qui scriptoribus Graecis Nημπια λαι παρ seu Ne καα

λάωαν, mire distortum Nomen l) est 'rare maria Nerga Auar. De his autem sorte plura, si Deus vitam M vires dederit ut Notas Biblicas perficere & Upis mandare aggrediamur. Ut itaque ad pensum redeam de Gracia alias dicto Azer, ejus Nomen, a Persis scriptum, sonat dici raruch. Sic in Libro Phariaub

Gib ghisi legitur, Sta rarata estos Azer Idolorum sculptor: sed in

metu is ima lingua Perficia, es i. q. La Ghene, i. e. Ricinus animal. Orientales narrant quod Abraham lapius suaserit Patri ut veterem religionem relinqueret: sic ex Alcorano Matribunitis, istas

Interrogative, Quare colis id quod non au it, nec videt, nee prodes tibi quicquam Et alibi memoratur, qudd cum Azer simulacrorum cultum, quem a suis didicerat, adhuc prosequeretur, nec filium Abrahamum ab eo dehortantem audiret, parum abfuisie quin a verbis ad verbera deveniretur. Hujus rei meminit Alcoranus, & ex eo quoque Metob Saari Persa in Libro Gulista quingentis abhinc annis scripto, i m ' ata ottaa 3LI UM 3. - Perinde ac Mersimulachrarum sculptor, qui cum argumentis in sutam praevalere non posyet, in certamen sura exit; adeo tit Deus alti mus dixerit, Nisi eguiadem ab inueris, te lapidibus obruam, Nempe sic vocatur Drach in Aiacorano, qui illis est Verbum Dei, ut nobis sunt Biblia Sacra: & quando Deus aliquid dixisse memoratur, tum illud in Alcorano dictum este intelligitur.

118쪽

Cap. a. VETERUM PERSARUM. 6

Alcorani Cap. II. p. 26, narratur Abrahami contensio cum eo qui habuit Dominatum, quem omnes Interpretes Arabes & Persae sunt fuisse Nimrod. De ejus disputatione cum Idololatris, videri possit Alcorani Cap. VI. p. 8a, & quomodo Deus eum Argumentis instruxit, &c. Et Cap. IX. p. I 23, Abraham noluit orare pro Patre, donec promiserat conversionem suam: nam dum esset inimicus Deo, erat quoque inimicus Abrahamo. Et sic p. 36. Et Cap. XIX. p. I 87. Hanc autem Historiam prolixius narrant Arabum Historici. Sic inquit A es IH Pusuph Arabs, Deus abscondebat Abrahamum in spelunca, seu caverna, propter periculum a Nimrodo: & ibi sugebat pollicem suum qui emittebat lac. Et is adolescebat quovis die quan- tum quivis alius integro mense: & aetate unius anni utebatur ser- mone, qui primo erat, o mater mea, quis es Dominus meus P quae respondit, Ego. Tum ille, Et quis es Dominus tuus P quae respon- dit, Pater tuus, Mox ille, Et quis est Dominus patris mei r quae re- spondit, Niseia. Tum mater alapam dans, tacere jussit: & adiens maritum, retulit ei quid dixit puer. Tum veniens Pater eodem V modo cum eo collocutus est. Dicitur autem mansisse in spelunca III annos , sec. alios, VII annos. Ρater ejus Azer conficiebat Corpuscula sc. Idola) quae tradidit Abrahamo ut ea divenderet. Dixit autem Abraham, Quis vendet illa quae ei nocent, nec ei prosium P Inquit AEu Mohammed Musapa Arabs, Quando Deo placuit emittere Abrahamum, Nimrod somniavit quasi videret Stellam ' quandam orientem, quae obfuscaret Solem & Lunam, adeo ut abie- rat lumen eoram. Unde timens sibi timore magno, collegit Hariolos & Divinos, quos de hoc consuluit: qui ei dixerunt, hoc anno nasciturum in ista regione aliquem, per cujus manum tu periturus es & regnum tuum abiturum. Tum jussit Nimrod interficere V quemvis puerum qui illo anno in illa regione nasceretur, & praece- pit separare foeminas a viris, viros verb eduxit ad militiam, & pro-υ hibuit eos 1 isminis. - Erat autem Ager amicus ipsius & Janitor. - Tum Abrahami mater metuens ne filius occideretur, abscondit eum in spelunca: & quisque dies, in adolescendo, erat Abrahamo ' sicut mensis, & quisque mensis sicut annus: donec tandem diceret' matri suae, Educito me. Cumque educeret eum vesperi, observavit

& contemplatus est Creationem coeli & terrae. Deinde intuendo coelum, vidit Stellam: & dixit, An isa es Dominus meus P &c. Et V non destitit Abraham invitare eos ad Dei Unitatem agnoscendam, & contemnebat Idola eorum: donec tandem, quodam Die Festo, I a retro Disiti eo by Corale

119쪽

68 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 2.

retrδ mansit, nec exivit cum eis: & tunc patravit id quod secit Ido- lis eorum quoad Fractionem. Cumque in hoc obstinatus esset, dixe- runt, Comburite eum, θ' opitulamini diis vesris, i facturi Viis. Deinde Deus immisit in eos Culices qui consumpserunt exercitum ejus, & unus eorum penetravit in aurem Nimrodi.' Sic ille. Quantis itaque dissicultatibus Abraham veri Dei cognitionem dccultum apud suos populares propagaverit, illisque eam inculcaverit,

facile est hariolari; cum certe absque acerrima cum eis contentione& vitae periculo id fieri non potuerit, nec Idolorum cultus damnari potuit, absque gravissima in illum Idololatrarum ira & persecutione vehementissima; cum cuivis Genti nihil Religione sua antiquius lacharius habeatur, nec Diis suis honoratius, pro quibus itaque sui

apud Romanos) tanquam pro aris S focis contendere debuerint. Illam enim Religionem, easque consuetudines, & illos mores in quibus Gens aliqua nata fuerit & in eis educata, eosque diu coluerit inque eis adoleverit,) non temere relinquit, sed perticinaciter & mordicus tenet: atque in eis aliquid innovare, adeo mirum & inusitatum videtur, ut potius quam aliquid de novo introducat, aut de veteri aliquid concedat, in bellum surgat. Abraham autem fuit ex Magnatibus & potentissimus Princeps, alias non potuisset cum eis contendere, quin eum statim profligassent. Praeterea ille erat insignis Apronomus, astrorum & coelestium observationum peritus 5c syderum scientia pollens, si credamus Is o, qui Antiq. Lib. I. Cap. 8, sic refert, Meminit Asrahami Patris nosni Berosus, non tamen eum nominans,) his verbis; Pos Diluvium Derima Etate apud Chaldaeos erat quidam Vir Pustus, qui etiam rerum caelestium

peritus. Is etiam in AEn o de hisce rebus cum applausu cum esset Vir Sapiens S gnaruso coram Audi iis disserebat. Et ibidem Cap. IX, Ob has Dissertationes in pretio habitus, ut qui magnam tam intelligendi quam eloquendi docendique facultatem 'in se ferret, U Numerorum Aemtiam S sederum doctrinam benigne cum eis communicavit. Nam ante

Abrahami ad AEnptios adtentum, LEDptii rudes erant Disciplinarum, quae is Chaldaeis ad AEnptios profectae, S tandem ad Groos pervenerunt. Hinc constat A 3prios non ut aliqui volunt) fuisse in hisce scientiis primos, sed ab Abrahamo Chaldaeo sua Asronomiae & Arithmeticae rudimenta habuisse. Quod autem Abraham cum Chaldaeis acriter contendebat de Religione, est proclive creditu: & praeterea Historici, tam alii Orientales, quam Judaei, id unanimiter assimant & multis exponunt. Tradunt

120쪽

Cap. a. VETERUM PERSARUM. 6

dunt enim sui breviter dicam,) Abrahamuin omni Idololatriae se acriter opposuisse, & cum omnibus ejusdem falsi cultus Asiectis, etiam Magnatibus, contendisie; eo usque dum apud Regem qui supradictus Nimro ) accusatus & acriter objurgatus fuit: dc cum saepe admonitus noluit abstinere, in carcerem, & tandem in foveam ignis conjectus est; eodem modo quo in Historia Danielis, tres Pueri in Chaldaea conjecti sunt in Fornacem, seu Foveam ignis pro supplicio maximo. Et quod Abraham in ipsa cum Nimrodo contentione primo in- carceratus fuit, & quantum postea de obitu ejus doluerunt Gentes, meminit Textus Talmudicus in Ba bathra 9 I. I, in Gemara, 'dire

tuu ap miουν m)s I no Dicit Rau, Abraham pater noster ineam ceratus es Io annis, scit. tres in Oilba, S septem in Corduenis, sed Rav Dime Neharisensis tradit contrarium, seu viceversa.J Dicit RavChasta, In Armnisa, est Ur Cha reorum. - Dicij I

die quo Abraham pater noster ex hoc Mundo decessit, omnes Magnates gentium Mundi ordine santes dixerunt, Vis Mundo cujus Dux periit fp iu periit Gubernator i De dicta Abrahami incarceratione, Glossa Talmudica ibidem dicit, Incarceramis eum Nimrod. In Aggada dicitur, Incarceravit eum Terare pater ejus, quia destruxerat Idola ejus. Urbis Ur hoc nomen Ibra-Mira est tra ius parvus, seu ustravectus parvus; quod de hujus Urbis situ aliquid subinnuit, quod forte fuerit in ultrajecto alicujus fluminis respectu Bahelis: sed ex Chartis videtur longiuscule distare versus Arabiam. De hac urbe sic

Ibidem memorata Nabar-dea, ti. e. flumen scientiae,J Ptolemaeo Nοιανδι, est nomen antiquae Iudaeorum Academiae in terra Babelis ad Euphratis ripam orientalem sitae; unde propter vicinitatem τῆ Ur, dictum testimonium est magis authenticum. Haec olim Academia sa qua

et o milliaribus inferius distabat Sora, in erat plurimis milliaribus supra locum unde, in opposito latere, derivatur Flumen regium simo & supra alterum Flumen faetidum,) quod ad Paludes ducit per Babelem, quae antea a quovis flumine sui etiam ab Euphratis occidentali latere

distabat: urbem autem alluebat flumen regium. Et paulo occidentalior

SEARCH

MENU NAVIGATION