Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

121쪽

ν, HISTORIA RELIGIONIS. Cap. a.

lior in alia linea huic sere parallela, est Ptolemaei seu 3'n mina har-Sare, F estis foetidus, qui etiam ducit ad Paludes ubi exoneratur. At de illo altero agit M. Marcesinus p. 498, ubi vocatur

Naarmalcha, vetere nomine Chaldaico longe ante Romanorum tempora imposito, quod ab eo etiam recte exponitur fluvius regius. Naarmalcha - tunc aridum. -υ antehac IN. Trajavus, postiaque Severus,

egesto solo fodiri in modum canalis amplisimi, studio curor rat summo,

ut aquis illuc ab Euphrate tra fusis, naves ad Tigridem commigrarent. Tutissimumque ad omnia Tifum est eadem loca purgari, gure quondam similia Perse timentes, mole saxorum obruere mestorum. Ed autem valde purgata, M. Iste itaque Canalis quem Nimrod ut orientales sunt in effoderat, temporis processis suffocatus & aridus, a Trajam & Semero de novo effossus & mundatus atque purgatus est. At qui primo pro

irrigatione istius soli & pro loci amoenitate subi juxta flumina Babelis

morabantur captivi Judaei, in excavatus fuerat, post inventam & excultam navigationem, compertus est huic territorio & urbi incommodus, periculum ab hostibus una cum mercibus adserens.

Satis probabile, quod Abr. incarceratus fuit in Ur, quia ibi vixit,& dicente S. Scriptura) inde eductus est. Sed an ibi natus, ex S. Bibliis non constat, nec ubi juventutem transegerit: nam fortassis plusquam Sexagenarius discesserit ex Ur, cum Septuagenarius & quinarius discessit ex Haran. Orientales volunt eum natum in Curia, &ibi etiam sui videsin incarceratum : quod valde probabile, quia ea tunc fuit Imperialis Civitas, seu Sedes Regia, ab ipso Imperatore, seu Pa- , triarcha Gib qui primus illas partes incoluit in denominata, ubi Abrahami pater Azer fuit ex supremis ejus Ministris, atque ideo Abr. necessario ibi natus: forte autem propter persecutionem, inde fugerit ad Ur. De natali solo Abrahami, Abul eda in Historia Gentium refert, uti Jl I-λὴ Dicitur in Abaesar Salius dicitur in Bablonia, quae es Eriae. Est quidem Ala a praecipua urbs Hu orum in Elymaide. Abu Mobammed MUL a peremintorie asserit in citha, ita 'λ, Natale flum Abrahami fuit

in curia ex territorio habes in terra1 Frac, idque ρα traferentiorem sententiam, in tempore Nimrodi. A ed IM 'sum plures opiniones recenset, tam Myi, --.

122쪽

se iam', o .,M Abraham fuit Pater Prophetarum ta Corona Sanctorum.

Et stiis natale solum ejus in Curea ex territoris Babel. Stint qui dicunt in urbe Berza ex ditione Damasci. Alii dicunt, Natus fuit in Hare , S pater ejus portavit eum ad Babel. Alii Hunt Natale ejus ueste in Sustseu SusisJ ex altisne A da, tempore Nimrod Gigantis. Idem Author in alio loco dicit, Ma lv - ωσ-st c Giba es urbs inter pagos Erae seu Chaia reJ antiqui ma, cui relatus fuit Abraham Amicus Dei, cui pax, Sin ea fuit natale solum ejus. Sunt autem duae hujus nominis Urbes, de quibus vide plura in fine hujus Capitis. Apud nuper laudatum Autorem Asmia memoratur ejusdem nominis Flumen, a Nimrodo effossum, Θ-s ly a

urbs in Erde quae est Chaldaea, seu Territorium Babylonicum. Urbiscussae meminit S. Scriptura, a Reg. XVII, Et Rex Amriae traduxit colonos is Babel G Culba, - Et bomines Babelis colebant Succoth-benoth, ω homines τῆς G tb colebant Nergat. Hinc videmus cutiam fuisse exprimariis & praecipuis urbibus τῆς Erdo, a qua Imperii Sedes tandem transsata est ad Babelem. Et quidem cutia ab orientalibus memoratur ut urbs hodie extans, quamvis veteri gloria privata. Sed dole dum est quod nostra Chaldaeae & Viae potentillimarum olim Monarchiarum) Geographia sit valde imperfecta: adeo ut nobis tantae potentiae vestigia vix persequi liceat. Bahelis quidem haud procul ab Euphrare situs hodie agnoscitur, utpote unde Lateres ad alia aedificia transportant, cujus tamen locum occupat parva Villa: gloria enim discessit ad Bagdiari triduo inde itinere, ad Tigrim sitam, contra quam

nostrates Credunt.

Sed ut ad rem redeam, cur nempe a Nimrodo in fornacem, seu μveam ignis, projectus est Abraham, causam reddit CNnimis Persa ,

Quod scit. dum Chaldari s seu potius Cusiri 6c Nimradisi J publicae

alicui laetitiae in campis extra urbem intenti estent & in ea occupati, Abraham in eorum Q αεἰ Delubruri seu, Fanum ingressus, omnia Idola dejecit & fregit: & pro isto facinore, Nimrodi Decreto, a Chaldaeis in ignem conjectus est: ab Angelo autem liberatus, nec

123쪽

11 HISΤΟRIA RELIGIONIS Cap. a.

ignis eum laedere potuit, jussu Dei, qui ut in Alcorano) praecepit,la o Ignis, esto refrigerans N D-lutaris erga Abrahamum. Apud Las priscum in Syrorum Calendario quasi certo creditum in memoratur quo die id factum fuit, Q. Januarii a s fuit so ses a casus Agrahami in ignem. Dicta his.

toriola in Alcorano extat Cap. XXI, p. 197, ab illius temporis delirantibus Judaeis accepta: nec mirum, cum Pseudopropheta Sergium Monachum, dc Pudinum quendam, in condenda Religione coalutores habuit. Ponathan ben Mesel ad Gen. XI. 28, hanc historiam Chaldaice narrat sequente modo, -nnte, tar re Pa MI iam 'ar Accidit quando Nimrod profecit Abrahamum in fornacem tynis, eo quod non coleret Idolum suum, ut non edet Igni potestas comburendi ipsum. Ideoque dubitatis orta es Harano, dicendo, Si vicerit Nimrad, sabo ὰ partibus ejus: In vero vicerit Asraham, sabo a partibus illius. Cum autem Chaldri viderent ignem non dominatum esse in Abrahamum, dixerunt in corde Do, Annon Haran Abrahami frater, divinationibus Gauguriis plenus, incantavit ignem ut non combureret ira rem suum rEt statim cadens faliusJ ignis ex altissimo caelo, consumpsit eum, o momtuus es Haran coram coniseeta Grach patris sui, quando remissus es in terra nativitatis suae, in fornace ignis quam par erant Chaldaei Abrahamo fratri ejus. Sacra Scriptura dicit quod Haran obiit in Urrmodo autem non indicato. Abusaretius refert, dita cum Abraham incendisset Idolorum Templum, Haran frater ejus, ad extinguendum ignem ingresus, comis us est. Deinde narrant, quod crescente dissidio inter Abrahamum de Nim-rodum, conscripto utrinque eXercitu, tandem obortum est bellum i

in quo Deus, Culicum seu Cimicum agmina mittens, Idololatrarum exercitum hac ratione profligavit: & quod horum Cimicum unus in Nimrodi cerebrum per Aurem sal. per Narem) penetrans, eum necavit. In aliquo Syrorum Calendario quasi certum 6c notissimum

fuerat in Nimrod ponitur interfectus octavo die Tamo, seu Iuli, cui ibi adscribitur, citat i Ia M. Interfectio Nim di, in quem sit

Dicta opinio de Abrahami projectione in ignem, squae in Alcoramin assumpta & ad Arabes propagata, in videtur male fundata in perperam interpretato loco Biblico qui olim a veteribus Judaeis, & nuperius Disiti od by Corale

124쪽

Cap. a. VETERUM PERSARUM. a

perius ab aliis, haud satis recte intellectus est. Nam cum Abraham Dei promisso fretus, patriam suam jussu divino monitus deseruit, &peramplum ibi patrimonium reliquit, ut novam sibi promissam patriam quaereret, is dicitur a Deo eductus tame iren ex Ur Chas oram, quod volunt esse ex Igne Chaldaeorum, quia in etiam significat Ignem. Hinc veteres Judari nugis abundantes, qui ut Christus suo tempore de eis pronuntiavit, in in rebus religiosis erant Multi GCaeci, excuderunt supradictam interpretationem, eamque communicarunt cum Christianis, inter quos cum D. Hieronymo, in εο postea Cum M ammede, concludendo quod Abraham contra Chaldaeorum Idololatriam contendens, ab iis in Ignem conjectus est. Hieronγ-mus hoc Pudaeorum fabulam vocat, ut &, qudd Haran mortuus fuerit in Igne Chaldaeorum: quamvis verum sit quod Haran obiit in r. Et cum Hieronmus hoc prius vocaverat Fabulam, tamen mox postea videtur idem credere, his verbis, Vera es illa Hebraeorum traditio

quam supia diximus, quod egressius sit Thare cum filiis suis de Igne chaldaeorum, G quta Abraham fuit Bablonico vallatus incendis, qvid Illud

adorare nolebat, & qutafuerit Dei auxilio liberatus: viet. diversis temporibus haec scribens interpolansve Hieronymus, sui oblitus est, suam Hypothesin evertens. Sed illius venia, chaldaei & Bab Anii non adorabant Ignem, nec Chaldaei tunc in Mundo extabant. Quid adorarunt, S. Scriptura docet. Misere itaque falluntur isti, perperam in hoc loco accipientes in pro Igne, cum id revera fuerit in Tractu Babylonico subi postea Chaldaea) urbis nomen, Ptolemaeo ορπη. Quo alio nomine vocata est Ur, vide supra. Eusebius in Praep. Evang. p. 18, adducit Historiam Abrahami ex Eupolemo, qui inter alia, dicit eum Astronomiam docuisse Phoenices & AEnptios, illumque natum fuisse in urbe camarina, seu Urie, quae Graecis dicta chaldaeo lis. Supradictum hujus Urbis nomen Ur in S. Bibliis, videtur contractum pro Ptolemaei Orchod, seu Urctoa, seu potius pro Θro-Chaldaico

nomine Urhoi: nam quamvis situ longe distent, quaerendum est an-

non Synonymum sit cum Mesopotamiae urbe Urhoi quae Edessa, in qua

etiam aliquando vixit Abraham. Quamvis enim in Libro Gen. memoretur Abrahami iter ab Ur immediate ad Haran, videtur certe pluries divertisse aliubi in Mesopotamia; cum Acr. VII. 2, legatur, Gl ria Dei apparuit Abrahamo cum esset in Mesopotamia, antequam habitaret in Haran. Climque tam celebris sit Abrahami commemoratio in Ursii, videatur ibi aliquamdiu divertisse, vel saltem id insinuare volunt I:icoliae habentes ibi Ecclesiam Abrahami memoriae dicatam, hodie, - Κ ut

125쪽

νι HISTORIA RELIGIONI S Cap. a.

ut dicitur, a Mohammedanis usurpatam,) sub cujus landamento e rumpit Fons copiosus, unde Fluviolus in quo Pisces, quos pascunt cicures, qui vocantur Pisices inrasami, quos laedere nefas eisque nocere vetitum. Haec urbs Plinio audit a dicto ut videtur) Fonte denominata. Srris vocatur iaci,M Moi, Arabibus ch, Roba, seu isset Erreis, vulgd Incolis Ursa, cujus Territorium Suidae dicitur ino , aliis minus rediὸ ωρ , redundante Sigma. Et quidem Abu Muam med Musta a Arabs in cap. de vita Abrahami, id disertis verbis asserit, negando autem quod Abrahami Pater conversus fuerit: ta,

Et mim diversarentur in Hare , sitis ibi Aere in in Hyrate su QDi moratus es Abraham. Et dein egrediens, diversatus es in Rua. Talis erat via ad Terram S' : sc. ab Harian ad Rota, & hinc ad BP, ubi trajiciendus erat Euphrates & transeundum per Arabiam recta sui volunt) ad Berza, & hinc ad Damascum. Hoc modo sectanda sunt Abrahami vestigia. Ex dicta urbe Ourhoi, seu Roba, prodierunt multi viri Docti, ut Ldi,o b Uriasto, i. e. hol Uu seu Robenses, cum aliis, qui tam Syriaris quam in Gerstini Libros ediderunt. Deic etiam fuit Hi I Acbar vulgb Agbarus, seu Abgarus, Herodiano Aισαρος AVarus qui ad Christim scripsit Epistolam, quam olim Londini Arabice vidi. Abraham itaque postea, trajecto flumine, per Arabiae partem ten

e VO I x t AI 1 mia urbem Berza ubi Abraham adorabat in ejusdem Templo in urbe Berza. Et quicunque ibi perorat quatuor Genti exionibus, exit e peccatis suis scut die quo eum peperit mater ejus, G exaudiuntur preces illius. Arabum traditio vult insinuare, eum, trajecto Euphrate, tetendisse sinistrorsum per Arabiam felicem. Sed credat Arabs appella. Credendum vero potius eum ivisse rectiore via ad Syriam: nam ipse habitavit etiam in Damasco, ubi est Vicus dictus Ac μου obis, Domicilium Abrahami; quod etiam ab illius regionis hominibus audivi. Et dum Abraham in vetustissima illa urbe habitaret, adscivit sibi Oeconomum, qui Eliezer Damascenus: antia enim illius religionis homines fuerunt Abrahamo ignoti. Integram

At ut aliqui Arabum volunt eum tetendisse nimis austi aliter per Me. e . se alii eorum nimis borealiter per i Ialeb, quae Aleppo : si e Iba in Malia Hald resis, qui dicit Halta fuisse ex kcis ad quae peregrinatus est Abraham, qui ibi aliquamdiu substuit post discessum suum ab Ha

raa. Proh Nugael hujus

126쪽

Cap. a. VETERUM PERSARU Μ. s

hujus Patriarchae Historiam scripsit Hecasinus, qui inter deperditos Autores numerandus. Quomodo autem maximos & rapidissimos Fluvios trajecerint & hodie trajiciant, in Oriente artem habent facillimam per Rates, quae in S. Bibliis vocantur 'ri nn ρά δ', quae constant ex plurimis colligatis Lignis, margini applicatis inflatis Pellibus ad instar Vesicarum. Talis vocatur Amia, ejusque Artifex Ratiarius faber seu compactor, est udo . Amadether, Rati . Ratis Turcis audit Uuia Sal, & Mesopotamiensibus KRest. Hac arte fit, ut nullus Fluvius eis obstet, & magna Mercium onera per Tigrim bc Euphratem facili negotio deportent.

Sed ut in viam redeam, dicti Ga im, seu Cha A, vulgo cibaldaei facilioria soni causa, in sic denominati sunt a rara Chesed filio Nachor fratris Abrahami, qui una cum filiis & posteris dictam urbem &tandem totam illam regionem inhabitarunt. At notandum est, quod

quamvis Abraham Gen. XI. 3I,J dicatur exivisse ex Ur Chaldaeorum, dictus Gesed, ὲ quo isti denominati sunt quamvis senioris fratris filius,in tunc quando Abraham exivit, non fuit natus: Nactorem vero

deinde habuisse VIII filios inter quos Chese narratum fuit Abrahamo

Gen. XXII. 2o,aa,J tanquam laetum nuncium ei antea inauditum :nam si nati fuissent ante ejus exitum, Abraham id satis novisset, nec fratris filiorum nativitatem, dum in Mesopotamia erat, ignorasset.

Sed post Abrahami exitum nascebatur Chesed ibi Sedem figens, a quo& ab ejus posteris illa urbs dicta est Udaeorum, eoque nomine Celebris evasit: & tota illa terra dicta est Chaseo, & minus recte CHL a. Ideoque Mosaicae Historiae Scriptor qui longe postquam illa

omnia transacta sunt, vixit, in proleptice eam vocavit Ur Cha reorum , cum debuerat ad captum nostrum potitis dixisse, Abraham exivit ex , ubi psia vixerunt Cha sei. Nam Abrahami tempore, tam in Ur quam in Cutia fuerunt tantum Custini seu cithaei, scit. posteri τοῦ GD & prosapia si Nimrod, qui omnimodam persecutionem moliti sunt in Abrahamum, religionis causa. Quamvis vero Abram in Sacra Historia nominetur prius, fuit tamen filius natu minimus: nam dicuntur Agram ω Nactor U Haran, eodem ordine ac Mem S Ham ω Papheth, incipiendo a juniore. Abram enim videtur natus anno post Diluvium 3 9, Drachi anno I 29, aut I3o, quibus addendo Abrami aetatem 73 quando discessit ex Haran,

completur Gracia tempus et os annorum. Post hoC tempus, Abram transiturus in Canaan, migravit ex Haran, ubi jam tum manserat aliquam multos annos, scit . usque dum moreretur Pater ejus Tracb;9

127쪽

16 HISTORIA RELIGIONIS Cap. a.

quia dicitur exportasse secum omnem sub antiam V omnes Animas quas fecerant in Haran, quod fecisse requirebat multorum annorum tempus : nam in fine praecedentis Capitis dicitur, Venientes ad Haran, ibi tibitarunt. Nempe postquam incarceratus fuerat Abram in citha &in Ur, ad evitandum ulteriorem persecutionem, discessit ex Chaldaea ad Haran Mesopotamiae urbem, ibique mansit ad mortem Patris sui,& tum statim discessit postquam ad tempus a Deo assignatum praest latus fuerat. Et quidem decrepitum Silicernium nec secum portare

nec commode relinquere potuit: ideoque, vel ea de causa, expectandum erat usque ad mortem ipsius.

Ex supradictis constat, Abrahamum exeuntem ex Ur scit . in istu Orsei quae in Chaldaea, transivisse in Mesopotamiam ad urbem Haran, & inde ad cognominem urbem Urhoi, seu Roha, nam in tanto itinere per plures urbes transeundum,) ut supra dictum. Et quando reliquit Damasium, fixit Sedem in Cananaeae urbe a Conditore primo

dicta Mamre; postea Lisjath τοῦ Arba', ab Aria' gigante qui ibi vixit:

is erat pater τοῦ Anal & Anahinorum. Ibi primo regnavit David antequam regnaret in Hierosolymis. At postquam ea urbs uniretur cum regno Hierosolymitano, tunc tandem dicta est Hebron, scia urbs, seu scium regnum. Adeo ut eo loco ubi primo Sedem fixit,& Sepulcretum pro suis acquisivit Abraham in Canaan, ibi David, ex semine ejus, primo regnavit super Draelitas, providentiae divinar ductu. Tot nominum mutationes subiit illa urbs i Quamprimum autem pedem poneret in Territ promissa, gratitudinis ergo extruxit Altare

inter Bethel & Hai, & aliud postea in Campestribus Mamre: & pro

tempore secessit ad Philistaeos in Gerar: & ad alia in Canaan loca non memorata pro lubitu concessit, redeundo semper ad Mamre; nam peragravit totam Terram promissam ut lustraret eam, idque jussu Divino, ut Gen. XIII. I7, Surge, peragrato terram per longitudinem Flatifudinem ejus, quia tibi daturus sum eam. Locus ubi primo extruxit Altare, erat Planities ab eo inde dictar More, i. e. Monens, docens, quia Deus ibi apparens Abrahamo, eum monuit, Surge, peragraro, M. Et eadem de causa, sic denominata postea fuit Terra Moriab, seu Mons Moriab, super quo etiam extruxit Altare, s& ibi tandem extructum fuit Templum Hierosolymia tanum,) ubi Dominus monuit Abrahamum ne mactaret Isaacum. Inde in Psalmis ille Mons vocatur n)Iri 'ri Mons Domus Domini, &in Lege, in Mons Domini, & mr ' mi bota j,'e, i. e. Dominus videbit, seu promidebis, quia providebat sibi Arietem loco Isaaci:

unde

128쪽

Cap. a. VETERUM PERSARUM.

unde Proverbium ad dissicultatum & dubiorum subsidium atque solatium, In Monte Domini Lyerael providebitur. Hocque factium est, ut ibi oblatus I actis esset Tum Christi postea Hierosolymis immolandi pro peccatis Mundi, in eodem loco, seu ejusdem Montis ramo extra Urbem exporrecto, mala Metatheii dicto Γολγe, pro Gogusta, i. e. Cranium.' In hoc Monte est Eccle a Sancti Sepulchri, alias dicta Aνι--ς, seu 3- .L. LI Ecelesta Resurrectionis: at ubi erat Templum Hierosolymitanum, jam est U Mes Bi VIAID, i. e. Ecclesia extima Mohammedanorum, quam extruxit Omar, quo nomine apud Aratum Geographos ipsa Urbs tota etiam intelligitur. Quinetiam, uti Abrahami pater in S. Bibliis vocatus in Conversione sua Grach, habuerat aliud etiam Nomen Ethnicum a parentibus inditum, sic quoque Abraham ipse proculdubio in pueritiis habuerat aliud Nomen, idque Chaldaicum, quo nominatus fuerat apud suos. Nam QN Abram erat Conversionis Nomen postliminio inditum, quo significatur celsius, seu sublimis pater, honoris causa sic vocatus; cui etiam postea Deus adhuc honoratius Nomen imposuit tamare Abraham, quod abbreviatum, est Ab-rab-hamon, i. e. safer magnae multitudinis, cum ejus proles futura esset ut arena maris & ut stellae coeli innumerabilis, & in eo omnes terrae nationes benedicendarcssent. Apud Arabes & Mobammedanos omnes sui & in S. Bibliis in Abraham donatus est Epitheto xul CMEI Aliab, i. e. Amietis Dei ι vel alias sepe simpliciter & emphatice vocatur Chalii, id est, ο φίλοψ. Quid fuerit ejus Nomen Ethnicum Chaldaicum, nullibi hactenus didici. Illius autem apud veteres Persas Nomen in Libro Plia Meth;Methisi proditur fuisse Zervis; quod aliquando alias ibidem

scriptum reperitur ista, Zebun dc Zerban, notans Divitem, seu ad verbum, Auri cusMEm, seu Pecuniae pose rem: sic enim tam nomine, quam re ipse fuit, divitiarum fama in Oriente celebris. Sic Gen. XIII. 3, perhibetur Pecoribus V auro ac argento dissimus: & Gen. XXIII. 6. appellatur Paentisimus Princeps. Unde forte sit quod vocatur Rex in Libro Mnd, ubi etiam paulo aliter ejus nomen scribitur Zerreian: ita enim inter Benedictiones nuptiales quas Sacerdos Nuptis apprecatur, legitur haec sequens comprecandi & benedicendi formula, videlicet,

129쪽

78 HISTORIA RELIGIONIS

Si vim vocis spectemus, nomen Zemreian, seu Zamravan Persice, est Aurum meam, seu meabile & transibile, st. Aurum probum. Regem eum vocaverint Persae, sorte quia in capite exercitus contra Chedrelaomer ad eos veniens, videbatur univeris terrae Canaan praefuisse. Et quidem noster Zem , seu Zarian, est idem qui apud Theodorum Presbyterum Mopsuestiensem minus recte vocatur Ζαρουοια, nomine a Theodoro non intellecto. Quin & supradictum Abranami nomen subinde scriptum reperitur Zem , & aliquando Zem hian, quorum interpretatio est Senex decrepitus: nisi forte orta fuerint ex corruptione alterius nominis. Quia vero Abraham tam magnus erat in Religione Antistes, a Ceteribus Persis subinde etiam vocatus fuit Zerusin buetur gb, i. e. Ze En magnus, ο μεγής. Et

quia ille censetur praeivisse in eadem Religione quam postea proseia sus est Zerdusit, Persicae religionis Antistes posterior, ideo Abraham a Persis etiam nunpupatus cst Zerdusit boueth, i. e. Zer- di te magnus, seu maximus; scilicet Zoroasres magnus, nam is idem est. Et in Libro Pharhaeth Surari, ut supra dictum, Persarum Religio, quae alias simpliciter vocari solet Religio Abrahami, ibi vocatur Religio Abrahami-Zerdu It, seu Asrahamo-Zemissilensu: & ibidem vox ial Abes I dicitur esse nomen Libri τοῦ Abrahami Gratusit. Sic Persae veteres. S. Scriptura nos docet, quod Abraham obiens sepultus fuit in is Luca Machpyla, seu duplicitatis, scit . in Spelunca quae erat duplex, seu duabus Speluncis constabat, quam emerat apud Mamre. At quia Abraham natus fuerat in Chaldaea, ergo & Mohammedant sabulantur eum etiam ibi sepultum; cum certe non erat Abrahamo nec Vivo, nec mortuo, neque familiae ipsius) licitum reverti in Chaldaeam, ne plus quam Israelitis licebat reverti in AEgyptum: quia ex hisce locis Idololatricis Deus eduxerat illum & illos, ut nunquam illuc reverterentur. Sed hisce non obstantibus, sic volunt Arabes, qui multas nugas quas omisimus) de eo narrant, illumque ponunt sepultum in Ci Iha quae in Chaldaea juxta Babelem. Sic Saphioddis in Legico Geographico Arabico,

Magnae Autorita:is A utor mi Phatruuyn ou in Libro Pharhnvb G his eblii ponit Z eman cse Abrahamum, qui leum Zertian suit tantum unus proculdubio erat idem cum Zαι 7be rei 3Aphuestu i. & eum Zerran Sharistanti cap. XXII. hujus. Ideoque disti Autores qui minoris Autoritatis. censebuntur errasse s1.ituendo Zercon esse diversum quendam ab Abrahamo, ejusque opiniones diversas; ex tam profunda Antiquitate velitatum expiscari nescientes.

130쪽

Cap. a. VETERUM PERSARUM.

Erae in duobus locis, seu est duplex,) es s. citha is Tarso, U Cutis Roba, in qua es Sepulchrum Abrahami Amici Dei, cui pax: hae sunt

duae urbes, inter quas sunt multi Tumuli cinerum, qui dicuntur esse Cis res ignis quem Nimrod accendebat ad comburendum illum. Geographicam partem credimus: sed quoad Sepulturam & Cineres, credat Judaeus apella. Cutis is Tarso est talia viae, scit. juxta viam publicam:& G a roba, est Cutia Colliculorum, seu Tumulorum dictorum. Illius Uxor decennio junior Abrahamo) erat perpulchra, ut S. Scriptura testatur ; quam prae primis ad veram Fidem convertit. Ipsa prius Ethnico nomine dicta fuit Ioah: sic Gen. XI. 29, ubi etiam ait Ionathan ben Uzzis Mn ride' Ucab, ipsa est Grai. Nam postea, Conversionis nomine, Vocata est rata Sarai, i. e. Principissimeae, seu Dominae meae, honoratiori stylo plurali ; quod tamen communi acceptione sonat quasi singulariter tantum Principis a mea, se a Domina mea. Deinde jussu divino nuncupata suit r κν Saiah, i. e. Principissa, seu Domina, absolute loquendo. Ethnici nominis rationem

adducunt Syri, Q lo e t hami Isca erat

nomen Sarae, i. e. quia fuit pulchra formosa: ita ut hoc nomine suia chritudo, seu pulchra denotari censeatur. Sarai obiit anno aetatis suae I 27, Abraham anno I7s. Appropinquante vero Abrahami obitu, inquit Tabάri Persa Moliam me lanus,)Angelo mortis jus,m est ut caperet Animam Abrahami, quod & secit. Reliqua de Abrahamo & Sara, quae ex S. Bibliis peti possent, sponte

omitto, utpote quae sunt omnibus nota. Multa de Abrahamo memorat Cedrenus in Chronologia sua, & in Historiarum Libro: atque addit, quod in S. Scriptura vocatus es Angelus: sed locum non citat. Et post haec, Abrahami contentionem cum Gentilibus distincte narrat. Videri etiam possunt quae de Abrahamo collegit Raleighus Hist. lib. I, cap. II, 3. a. Si autem reperiri posient Hecataeus & Eupolemus, qui Vitam Abrt hami ex professo scripserunt, tum demum scirentur & luce donarentur desiderabilia multa, quae jam in obscuritatis latebris & antiquitatis ruderibus sepulta jacent.

I De Avela Morris videas Notas nostras ad Relig. Ture. p. I9. Is autem veteribus Persi dieitur Murdia, Ae alias Hi m-dio. Judaeis Azriia, Arabibus item A an δέ Abu- PD, q d. Pater Phannis. De isto Angelo in hujus operis sequela suo locoὶ magis particulariter dicetur. Ex eorum sententia, istius est morientium Animas a Corporibus separare, qui ideo terribilis hahetur : de quia opus eius est multiplex, viginti manibus praeditus censetur.

SEARCH

MENU NAVIGATION