장음표시 사용
141쪽
9o HISTORIA RELIGIONIS Cap. 3.
narum prostitutio videtur pellexisse dictum Regem ut libidinis satiandae ergo) nequissimum Veneris cultum, aliunde mutuatum, inter suos institueret: & eadem ratione ducti, alii succedentes Reges eandem
Dictus Veneris cultus apud Persas continuatus est ultra tempora Avitiorei Epiphanis, qui in Veneris Templo occisus est, ut in Maccab. Ebro legitur. Dictus Rex in Clementis Textu legitur, Αρτώ εῆς τουτῶ n is, qui quidem Berosi ordo aegre conciliatur cum recepta Chronologia. Sed sciendum est, Artaxerxem Longimantam legitimum filium habuisse quendam Xerxem, & Spurios multos, inter quos Ochus, qui, ex Beroso, sua vice regnasse videtur: ita ut Berosi ordo videatur esse, I, Artaxerxes Longimanus 3 2, Ochus, qui ut videtur) Spurius, seu Nothus 1 3, Darius Nothus, cujus filius fuit o ' , Artaxerxes Mnemon, qui dicti Cultus Veneris Praescriptor. De Veneris nomine in veteribus Inscriptionibus, vide Gruterum in
prima parte. Inter Veneris Nomina Persica, in ripa i , &Biduc&- eth, seu simpliciter BIducia: unde apud Bar Bablui etiam legitur linoso MAucte. Sed receptius &Communius ejus Nomen Persicum, est N M, seu subinde An id, & so ista Ndhida, quorum originalis significatio est
oti sela Puniceis mammis praedita puella, i. e. rotundis & tuberantihus mammis; scit . adulta, seu luber virgo, ut apud Rufirmi ALMaulavi Epitomatorem, Turcise exponitur Naid, seu AEAhiae Hinc apud Autores Graecos Venus vocata est Ανα ς & N mς. Et Plato in Timaeo meminit, quδd in AEgypto in Sestica Ρraefectura co- Iebatur N, 9: quod quidem nomen a Latino Interprete exponitur Mianema, male e falluntur enim in hoc Interpretes Platonis, ut & Arno-hitis Sc Chalcidius ex eo eXcerpentes. Ex hoc Persico Nomine depravatum videtur Veneris Nomen quod apud Sros legitur iacita Nani, seu Nanai, Graece scriptum πιν-. Unde a Mace. L Ia, Templum Naninae, & Sacerdotissae Naninae apud Persas fuisse memorantur. Ab Arabibus antiquis Venus dicebatur
c AI Uza: postea a-Zahra, albedine & summo splendore, dicta est Zubra, seu Zobrat, quod in AEnptiorum linguam receptum, est Co poπ. Alias Arabice cum Articulo legitur ij, t is Misa, seu Az-Zuhra: unde Strahoni p. IIa, minus rectu Αὐρα. vocatur Minervae ει Dianae Templum Persce, ut ille dicit: cum Αραμ revera sit Arabicum Nomen corruptum, non quidem Templum, sed
142쪽
ipsam Venerem notans. Hinc est apud Hes Num Zavrπες Aρτεμις, Περσα . Ιmo potius Ζαρην est sic. Arabum Venus. Sed Dianae nomine etiam alibi intelligitur Venus. Dictus Veneris cultus, lascivia duce, introductus est, ut supra notavimus: nusquam autem reperi Persas ullas alias habuisse statuas
meter illam Veneris; exceptis hybridis illis & haereticis in Cappadocia Persis, quorum Sacra Strabo meminit se vidisse. Isti, inquit, dicti. sunt Πυριειλι, Ignis accensores, qui Iconolatriam cum Ρyrodulia misecuerunt. Rus verba sunt, In Cappadocia snam ibi es φύλον Tribus quaedam Magorum qui orinthi vocantur, ρο multa Persicorum Deorum Templa,ὰ non cultro, sed stipite quodam mactant Sacriseia, tanquam malleo verberantes. Sum ει ΠυρωΘρωα, scit. Septa quaedam ingentia, in quorum merio es Βώριος Ara, seu Focus, in quo Magi cinerem mustum N Ignem perennem servant: S eo quotidie ingress επάδουσιν -- cinunt seu canunt preces suasJ fere per horam, ante Ignem metarum fasciculum tenentes, ακρ- mλωτας pileis coactilibus infulatis velati exutiaque parte dependentibus, adeo ut Vittae labia contegant S malas. Haec in A-γώ - μνου Anaitidis ci O mi delubris fiunt: nam lyhorum ibi delubra sunt, S Omani tua in pompa ducitur. Ipa nos via dimus et sequentia VHoriae memordrunt. In Flumium Persae non imme-junt, nec abluuntur, nec Cadaver injiciunt, nec alia quae immunda esse Cidentur. Cuicunqtie deo sacriscant, primum Igni ευχοπα , preces δε sint. Reges habent ex eadem stirpe: qui non paruerit, capite sei brachio amputato foras projicifur. Ducunt uxores complures, θ' multas pellices alunt, multiplicandae sobolis gratiae Reges quotannis praemia propontinetis qui plures ilios progenuerint. Pueri ante quantum annum in patris consspectum non veniunt. Nuptiae initio AEquinoctii verni celebrantur: δε- inde Sponsus in Thalamum venit, comem prius Malo, aut Cameli medulla,
Et praeter id nibia re die. A quinto inque ad XXIV annum discunt sagittare, jaculari, equitare, os imprimis Vera dicere. Pueri auro exor nantur, cujuS Igneum fulgorem veneramur: quare id neque m&rtuo appo- nurit, nec ignem, ob honorem quem ei deferunt. Persarum Capiti imponitur Pileus turritus. - Garae Magorum Infulis similes. Si notis θ' aequalibus in vid occurrunt, eos Vculantur: s humilioribus, genam eis praebent, eque osculum excipiunt: qui humiliores admodum Iuni, duntaxat genu 3 o digniores venerantur. Corpora mortuorum humant, prius cerotis involventes. Magos insepultos avibus edendos permittunt. Hi cum
matribus majorum insituto coeunt. Haec ille, qui per Magos, sorte
143쪽
intelligit Sacerdotes. Sed cur alios mortuos humaverint, non video, cum sit Persarum mori contrarium. Recte dicit Strabo, non licere putidum morticinium Igne Cremare,
sed tantum Sacrificium : nam Herodotus de Cambrae refert, Eum fecisse id quod non erat Sanctum, cremando Amasis Regis AEnpii Cadaver reum illud salisum V induratum resissebat, adeo ut verberando N p-gendo frangere non potuerant. Item ejusmodi illicitum, & tamen factum, legitur apud Vidi in fine vitae Gusitastis. Alibi Strabo de H rcania agens p. 332, dicit, In campo Petram
quandam aggere complentes, ita ut rotundi Collis Aguram referret, muro cinxerant: ibique Deae Anaitidis N eodem Altari gaudemium Amani GAnandrati, Perseorum geniorum, Templum posuerunt, ει τὰ Σακa Saca, solennem ei conventum, indixerant. Is retaramum ab iis celebrarur qui Ζῆλα. Zela tenent: es enim oppidum in Armenia quod tenens Hierodiat, scit. Sacrorum Ministri, seu Sacerdotes. Quoad supradictum Σοωια, videtur esse pro quae est 1 - , seu rupta Propinationis Fesum, quod in S. Bibliis vocatur nn Mi te assieri, Fesum vini. Quoad Nomina Amνδρατος, & Αεμνὸς, seu Ο- ρι- ος, sive s -- nam tot modis, Scribarum errore, apud Strabonem scribitur, in ea Persicε scripta nunquam vidi, & an genuina Persica sint multum dubito. Ανάνδροτο- videatur potius Graecum, q. d. EUiratus, forte quasi virilibus destituta statua, modestiae causa : nam alias Non are Ari; - in Gettimim est Statua virilis. Quaere ergo an in supradicto Ανάνδοι-, Alpha sit privativum, q. d. statua non virilis, seu freminina r Sed hae sunt steriles conjecturae. Quoad Αρων, quamvis sono conveniat, vix puto id esie Hamman; quamvis ad y linum Annotator varius statuat Amινος & n auri Hammanis esse Straboris Πυρ ἀα, quorum hoc a tauri, significatione caloris. Sed hoc non potest sic esse, quia in S. Bibliis Hummanim semper numerantur cum Lucis & Excelsis Idololatricarum Gentium quae non colebant Ignem. Nec est a calore Ignis, sed a nzri Hamma, Sole ; unde in Arabica Versione Judaeorum Maroccanorum, qui valde gnari, ad Levit. XXVI. 3o, verbatim legitur Solaria ve lyra, seu loca altiora Soli exposita, quae eminebant supra Altaria, seu Mensas in quibus Ciborum& Libationum patinas apponebant, ut in oriente coram Idolis semper fieri solebat, & hodie fit. Sed hoc non convenit Per sis qui talia non faciunt. At cum praetendatur quod Amιὰς sit Deitas Persica, si conjecturae locus sit, notabimus quod in Bibliorum Polyglottorum E
144쪽
sit i. q. Ramana & lata Mana : aded ut per Chamandi ibi significetur Similitudo, unde forte & in genere Simulacrum. Sed cum apud Gentes in more fuerit, ut quicquid grande & immane esset, pro deitate coleretur, potuerit esse quod isti supradicti Cappadociae Magi haeretici salienis moribus insecti) contra veri Magismi principia
peccantes, Monti Amano, Anatoliam a S ia dirimenti, formaverint Statuam, P em ter maximum sub istius grandis Montis nomine colentes, ut Druides Jovem sub forma procerae arboris colebant. Et forte tale quid de Anandrato sentiendum. Sed haec sunt merae conjecturae.
Et cum neutrum horum nominum Videatur vere Persicum, nolo multiplicare conjecturas, sed tantum addam, quod apud AEnptios Αμουν est Pupiter, corrupto nomine ab A ιριων, seu Arenarius, scit . qui inter Libris arenas colebatur: si forte illi in Cappadocia suum Aμανου nomen inde sumpserint. Persarum autem Sabaismum magis distincte describit Herodotus p. 62, 63, 6 ; Porro ritus, quibus utuntur Persae, tales esse com - peri. Neque statuas neque ' Templa neque Aras extruere consue - tudo est, quinimo hoc facientibus, ' insaniae tribuere; ob id sui mea
Mimadoresa in praeuintem Herodoti Paretraphum. 1 TemplaJ Herodoti tempore habuerunt Templa: sed sorte Ioquitur de Persis Sabaitis anteactis temporibus. Hinc Tisari Persa de antiquissimo Rege Κjomanas refert,
Ius partim miserri. se bat: scit. Religionis causa secedebat. 3e magnam vitae partem in Soli tu .dinibus & Montibus δe Speluncis transigebat, absque Templorum usu.a Insaniae J Hinc Xerxes Graecorum Templa vastabat, praecipue autem quia Idololatrica erant: nam Xerxis tempore, Persae etiam Templis abundabant in quibus Deum adesse, sed non comprehendi, sentiebant; ut Salomon de Templo Dei Hierosolymitano. Et tamen in sua vallatione, Apollinis Templo Delio pepercit, atque Templo Ephesino; quia illud Soli dicatum praetendebatur, & hoc erat Dianae. seu Lunx lacrum. D. Segumus p. 9, Io, exhibet Hierocmaretiar Nummum, ubi in adversa parte est Dianae Persicin eaput, cum pharetra quae pone cervicem apparet, quasi Dea arcu & sagittis armata. In aversa parte est Ara eam Foco ubi ignis summans Persico more. Plutarchus in Laeuiis p. sor, agit de Diana Persea quin colebatur ram Euphratem, cat ili aliquae Getae sunt Iacrae, &c. Et D. Seruinus insuper narrat ex ratio & Plinio & aliis, in Castabat ias Ciliciae oppido fuisse Dianae Perseae Templam, ubi δε- crin Virgiηes dicatae quin i tanta sanctitate pollentes super prunas audis peditus deambulant in . Boxie. Et ex Taeito ellatur, Hierocaesareenses apud se hasere Dianam Perseiam eui DHebrum a Rege Cyro dicatum, quod reis erat Asylum. cujus circumjectum spatium per bis mille pastus habitum suit sacrum. Et eum tales Sacerdotista debuerant este virgines intadiae, male securit in supradictis) Darius, defloratam Anasiam Veneris Sacerdotio praeficiendo. Diana quidein Graece vocatur Se Venus est Meias , quae sorte tiron obstante Nominis & Descriptionis diversitate. eandem Deain plerumque notaverint: nam antiqui, temporis procesila, tapE perplexi, primae Deitatum suarum originis & genuinae descriptionis obliti, quales, aut quasorma suerint tales deitates aliquando tandem ignorarunt, in earundem descriptionibus inter se disterentes. Utcunque tamen hoc fuerit, certum est Persas nunquam novisse Dianam, nec de
145쪽
οι HISTORIA RELIGIONIS Cap. a.
sert opinio) quod non, quemadmodum Graeci, sentiant deos ex M hominibus esse ortos. Moris habent, editissimis quibusque conscen- sis montibus, ' Jovi Hostias immolare, omnem gyrum coeli ymem appellantes. Soli Lunaeque sacrificant, & Telluri, Igni, Aquae, at que 'Ventis, hisque solis Sacra faciunt jam inde ab initio. Postea M vero didicerunt Uraniae sacrificare, ab Ass riis Arabiburique edocti.
e, aliquid audivisse, & mulio minus sub Artemidis aut alio nomine eandem eoluisse : sed potius quasi Aenure de Apram pro eadem dea habitat suerint, ubicunque apud autores memora tur Artemia Persis tributa, eo nomine intelliscnda est Apbradite. Quamvis enim Arimis latum sumpta, sit Diana i tamen Artemis anaitis. est Venus: nam quotiescunque Artemis memoratur Presica, sic distinguenda subintelligi iiir: εe quidem Mabia, seu A,αλι quod est Perii eum temidis nomen, plane Venerem signiscat, idque est Hortis Veneris selum Se unicum ubique
receptum nomen. Atque quod tam Aeτεμις quam Α-uimque fuerint dein armat . cer tum est ex Pausania: qui etiam tam Dianae, quam Veneris denominationes, tot locis Se tam variis occasionibus sumptas enumerando, inter alia. p. 10a, memorat ἰερον Αναι δ Θ Dianae Anaitissis templuπ. i. e. Veneris,ὶ quae denominatio Se distinctio supradietam inter autores differentiam quodammodo conciliare videtur. Apud Plutarchum quoque memoratur Ae τιαις quam vocant A iam L. Se Clem. Aux. meminit Aφροδί-ς pro Amian;γ. P
terea in Bibliis Polyglottis Act. XIX. ubi in reliquis linguis legitur Artemii, seu Diana, in Arabica Versione legitur δυυ Zibra, Venus Ephesorum & in Arabum Libris ubi VII Climatum
limites describuntur, unum aliquod Clima extenditur per s. ora Templum In eris, quo nomine Temptam Ephoirum intelligere videntur : nam tacito Dbes nomine, totam urbem intelligunt per Temptam Veneris, denominatione sumpta ii potiore parte. r Iovi. J D. MVenus de diis Dras p. aia. 213. ait quod Iupiter Persicus sit Iupiter Martialis, quem abistute Martem vocant, de Bello praeficiunt. Ipse videat. Apud Persas, Plane. tarum cultus civilis erat immediatus: non autem per Statuas, uti fecerunt Saba uae Iconota. t : qui etiam serpe inter se disientiebant de ejusdem Deitatis forma. ut abunde constat ex Plui. d. Vis es inride. In Libya apud Ammonios. Iupiter colebatur tam sub forma Capytis arietini, quam sub sorma Umbilici. qui a quibuidam creditur F is nautica, tam ex figura, quam quod gestabatur in aurato Navigio, quando, lanquam Oraculum, pro Responta consulebatur. η Apud C has Jupirer colebatur sub forma procem Queresi, ut Max. Igrius habet Orat. XXXVIII. Κἐλοι metor Δἰ-' ἄγαλμα σι Διὸς, Hine hujus Religionis homines dicti sunt D ides, seu DUades, isc. quemae religionis homines, in quos ex sua Ditionex levit Claudius Imp. s. Hi Visco quemo vulgo mille tot nihil uenatius habuere, nec ulla Sacra sine fronde querna peragebant. Et quia Quercus habebatur Saera, hine dictae sunt sylvestres Nymphae DIades & Hamadryades, utpote quae simul cum Quercubus nasci x cum eis interire crederentur; vel quae in Quernis sylvis versarentur. De Lucorum Coniseratione, conlatatur Demisserus a, RUlaum. p. 21. 22. Constat enim Arboribus immolatas suisse Hostia, hamanas, ex iis linquit qiue de Druidibus prodiderunt Strabo, Mela, minias, Iar. De Sacerdotibus Lucorum aliὶs affatim in S. Bibliis. a. Vixti J i. e. Aeri. Hi ques isJ hoc est salium : nam Deum praeipue colunt. Neque Theogyniam accinunt, ut is. Graecorum more, sabulatur. 3. Postea di icerunt Uraniae I postea exegetice sequitur, rotam ASBrii Venerim. 3 littam. Hoc confirmat He Febius, Moλητα , τίω o Roxi e ... Mil. riade J QMMaule ita est Genetrix. Herodotus pergit doeere, quod Venus Arabibus dicebatur Alitia; quod quidem nomen sorte fit ABAu, seu potius Ilabat, i. e. Dea; nam Venus aliter vocatur
146쪽
Vocant autem Assyrii Venerem M littam, Arabes eandem in tam
vocant, Persae utram. Sacrorum autem ritum circa hosce jam
dictos deos, hujusmodi quondam instituerunt. Persae quippe sacri-
ficaturi, nee Aras erigunt, nec Ignem incendunt prorsus: sed neque
biis, Infuli e, aut Molis : verum, ut quisque divis his Sacra facere V statuit, in locum mundum Victimam sistens, Deum illum implo-
rat, Myrto maxime cinctam gestans Tiaram. Sacrificans autem non pro se solo, privatimque vota nuncupat, sed communiter universis Persis bene precatur. Imprimis quidem Regi, quoniam omnes Persas idem quoque comprehendit. Ubi vero jam in minutas por- tiunculas membratim Hostiam conscidit, carnibus elixis herbam substernit quam mollissimam, maxime Trifolium. Huic imposi- tis carnibus, ' Theogoniam accinit: siquidem hanc esse Incantatio- nem emcacissimam. Citraque Magum, nullum illis fit legitimum Sacrificium. Mox Sacrificus, sublatis carnibus, utitur in quem- cunque usum illi fert animus. Ex omnibus diebus, praecipue colen- dum censent quisquis suum Natalem : nimirum, hoc die, plus aliis
aequum censentes ciborum apponere. Ut ditiores integros Boves,
Camelos, Equos, Asinos, eosque in Fornacibus tostos, illo die in
Ariaio . Cur aurem addit Eam Persu vocari Mitram, plane nescio: nam eum eo nomine semper significetur Sol, quamnam erroris ansam arii puerit, divinare non possum. Iius Firmitus itidem errando dicit Mithram esse Ignem. cum vero Herodotus dieat. Psea didit runt, id eum post Artaxerxis de cultu Veneris Institutum vixisse arguit. Ut itaque res pa. teat, Herodo us quadragenarius, anno Art erxis primo. Historiam suain conscripsit, & ejus dem Regis an no tertio eandem publicE recitavit. Idesique, vel Artaxerxes initio regni sui
dietiim e ultum instituerit, vel alias, Herodotus, post publicatam suam Historiam, eandem die ieultila notitia & sorte aliis quoque additionibus inierpolaverit. 1 LibamentisJ In solenni Processione quam ex muro Persepolitano descripsit D. Garrin. multorum manibus binatim geruntur Patinae sui videtur Libaminum. Et quod Vinum in cinis libabant. ab aliis narratur. Nec super citavimus D. Scaligerum in Notis ad Straboncm, ex Herodoto asserentem tam Victimam quam Sacerdotes fuisseMγrto tinctam gestans TiaramJ quod si verum, tum Herodotus plane sibi contradicit. Aer. XIV. ia, Tum Posis Sacerdos asserens Bo 3 N Serta, Woluit DerseMe, &e. Mola in Saerificiis et at vel Farina salita, vel Placenta salita, scit . vel Simila, vel Massa farinaeea in Libam eon secita & Sale eonspersa in Sacris Gentilibus usurpata: nempe Mense Iunio Vestae offerebant Molam, de qua re in sequentibus agetur. Vox est origine Punicar nam Romani eam acceperunt a Phinnitibus, qui cum reliquis Ethnicis erant in multis rebus Verae Legis simile. Est se. r3 MEZ b in Cori. P 0 Salitum, cum in Lege Moses omne Sacrificium erat ri non 'laa me-H ab la melab, salitum salina TheogoniaJ Non potuit abstinere a phrasi Graeca, quamvis falso applicata. Praeterea sibi eontradicit. cum paulo iuperius dixerat, eos non misimare Deos ab hominibus geni os. Sed cum Pcisae suas Preces de Duo laudes cantarent, ille inepte hoc vocabat Theogonium accinere.
a Conserantur haec cum Append. No. XVI.
147쪽
66 HISTORIA RELIGIONIS Cap. a.
mensam apponunt. Pauperes Natalem minoribus Pecoribus hon rant. Cibis autem utuntur perpaucis, Bellariis multis, nec iis ad- modum bonis. Hinc est quδd Persae dicant, Graecos finem edendi facere adhuc esurientes, quod a coena nihil apponatur illis quod sit alicujus pretii: quod si tale quid apponeretur, non esse finem factu- ros quoad satiati essent. Vini valde appetentes sunt. Eisdem, nee vomere coram, nec urinam facere licet: quae etiam nunc ita obser- vantur. Poti, seu inebriati, de rebus maxime seriis consultare con- sueti sunt. Quod autem ipsis placuerit deliberantibus inter pocula, id postridie proponit Dominus illius domus in qua deliberaverant: & siquidem placuerit sobriis etiam, eo utuntur: sin minus, relin- quunt. De quibuscunque autem sobrii consultaverint, inebriati ea in disquisitionem revocant. Si in via invicem sibi occurrunt, ex hoc quis cognoscat an pares snt; nam salutationis loco, se mutuo osculantur: quod si alter fue- rit inserior paulo, malas osculantur duntaxat: si autem alter suerit multo ignobilior, prostratus adorat honoratiorem. Imprimis autem illos observant reverenter qui proxime habitant: secundas tribuunt iis qui a primis proximi: atque sic deinceps progredientes, quo vi- Ciniores, hos aretiore necessitudine junctos existimant, se nimiruin omnium longe optimos arbitrantes: alios vero quo remotiores disiti sunt, hos a virtute esse magis alienos: atque illos demum secundum ' dictam proportionem pessimos esse colligentes, qui a Persis absint
M Me i. Iidem & amnes perinde atque Perta colunt. - Persae, a Grinia edocti, puerorum quoque indulgent amoribus. Vi gines multas, uxorum loco, ducunt, sed multo plures Pallacas ha- bent. Secundum bellicam sortitudinem, potior ducitur numerosa sobolis procuratio: & qui quamplurimos Liberos ediderit, huic Rex munera quotannis mittit: in multitudine enim positum esse robur existimant. Liberos suos, a quinto anno incipientes usque ad vicesi- mum, tribus duntaxat instituunt, Equitare, arcu sagittas excutere, & Gera loqui. Ante quinquennium filius in conspectum Patris non venit, sed apud foeminas degit: quod ea gratia sic fit, ut si inter educationem decedat, nullam haec prolis jactura Patri afferat molesi Verit loqui. J Una cum Herodoto & strabonia dictis de Persariim . . Lo se &seu censeatur celebris illa i in t Ezriin eap. 3.ὶ Zorobabelis sintentia de Veritatis praevalentia a Dario Persarum Rege approbata. Consulatur voque & Xenophon in C epis , de Foro II. ili pro educatione juventutis.
148쪽
tiam. Equidem hunc morem laudo: laudo item illum, ne ob unam tantum culpam liceat, vel ipsi Regi, occidere quempiam, ne- que alicui aliorum Persarum atrocius aliquid in familiam suam ex- ercere ob unum solum delictum t sed expendere jubetur quisque si ' plura magna patraverit, atque tum demum justa utatur indignatione. Suum autem Patrem aut Matrem sunt neminem unquam occidisse: verum quotquot horum fortὰ acciderunt, omni necessitate excusia, s hos tandem deprehensos tradunt aut subditos aut spurios. Quippe haud verisimile videri sunt, ut is qui verus parens sit, a proprio filio interimatur. Quaecunque apud eos fas non est facere, ea nec dicere. Turpissimum apud eos ducitur, mentiri r secundo loco, aes alienum debere, cum ob alias multas causas, tum quM necessum sit eundem qui debet, mendacio quoque obnoxium esse. Si quis e civibus lepra aut vitiligine infectus sit, huic in civitatem accedere non conceditur, neque cum aliis Persis consuetudinem habere. Dia cunt enim hos morbos illis immissos, quod in Solem peccaverint. Exterum, qui eisdem correptus fuerit, e regione sua exigunt. EX- pellunt quoque alias Columbas, eandem causam praetendentes. In Flumen nec immejunt, nec inspuunt, nec manus in eo abluunt, nec denique simile quippiam faciunt: sed Flumina inter omnia re-
ligiosissim , colunt. f Deinde mendacium, de omnibus Nominibus Persicis Hymentibus in Sigma, omitto. J Cadavera defunctorum
Persiarum dicuntur non prius humari, quam ab Alite, aut Cane M trahantur. Magos tamen certe sat scio haec factitare, quandoqui- dem aperte faciunt. Persae igitur mortuum κατευωρούσωπες Cerd Ἀ- tegenses in terram condunt. Magi vero, cum ab aliis hominibus,
tum a Sacerdotibus AEgyptiis differunt. Siquidem hi nullius Ani- malis occisione se pollunt, praeter ea duntaxat quae diis immolant: Magi vero suis ipsorum manibus, excepto Homine atque Cane, quodvis occidunt: imd hoc palmarii loco ducunt, si Mures, For- mices, ' Serpentesque, & breviter reptilia atque volatilia plurima,
a Canis habetur Animal quodammodo saerum: ideoque inter Zoroastris Praerepta jubeiatur Charitas erga Canes eosque pascere. Quomodo eos moribundia hominibus applieant, videin Appendice XVII nostra ea quae notavimus ex Tamemeri Itinerario. a Solemus apud eos datur dies in quo noxia animalia necare sinagunt a de quo alibi dixi-
. N ingorum Diuiliaco by Coos e
149쪽
98 HI 8ΤORIA RELIGIONIS Cap. 3.
Magorum Principia & Dogmata quaedam tradit Diogenes Laertius in Pronymio ad Uitas Philosophorum, hoc modo: Aletos in Deorum Sacrificiis G Precibus ita versari, quas ii soli ab eis exaudiantur; atque etiam eos de deorum natura V ortu disserere, quos G Ignem esse, STerram, V Aquam putantes: statuas repudiare, ει eorum maxime opinionem, qui Deos mares V foeminas esse Hunt. De issilia verba Iacere ; ne seque arbitrari igne mortuos humare : fas existimare cum Masre, aut Filia corpus misicere, quemadmodum Sotion ais in XXIII. Praeteria Divinationem ac Praediassionem pro teri, deos Ibi se inerre dicentes : quinetiam Spectrorum plenum se Aerem, quae a Naporibus desu-entia in oculos acute cernentium introferri. Atine etiam eos ornamentis
aurique usu in vestitu interdicere. Horum vesitus quidem albus; cubile, terra cibus, Olera castraque; N panis, cibarius; bacillum, arundo; qua quidem sui Hunt caseum Agentes attollebant S comedebant. Sed γπακῶν -- ων eos non novisse Aristoteles, in primo de Philosopbia, ait eos AEgyptiis antiquiores, ta ex eorum sententia duo se Αρχαι Principia, Binum Malumque Διωμο- , seu Larem ; quorum aster es Iupiter Soromasdes, aster Orcus V Arimanius appellatur. - Theopompus in Vm Philippicarum ait, Magorum sententia, Homines in vitam redituros immortalesque fusuros, ω ea quae sunt, suis quinque vocabulis se mansura tradit. Hecataeus autem, Deos genitos se, de eorum sententia, prodit. Clearchus Θ-Vophistas a Magis progenitos esse ait. -- μα- teria qui res Magorum scripserunt, Herodotum refellunt: nec enim
Xerxem Tela in Solem jecisse, nee Compedes in Mari demi Ue, rum virumque Magi Deum esse arbitrantur. Simulachra etiam jure sustulisse. Sic ille. Do eorum opinionibus & praxi, vide Brissonium p.r8i. Qui de Persarum Religione stripserunt, unt Magos censuisse mortales aliquando revicturos & sempiterno aevo fruituros, uti & nos ex eorum Scriptis magis particulariter docuimus sub finem hujus operis. Misi p. io6, agit de Sacrificiis & pietate Regum, & quomodo C us instituit eos qui quotidie Divina officia canerent: & postea de oblatis Holocaustis. Ρraemisso semper Cultu Divino, res suas aggrediebantur, fasto a Jove principio: sic Aen. de oro, Rem sacram Iovi primum Regi, deinde Diis creteris jecit ; additis Precibus, ut propitii benignique sent, & exercitui se Duces honorique commilitones S socios atque etiam rerum utilium consistores praebere vellant. Praetereὼ Heroas, Medorum terrae incolas ta curatores, imploravis. Cumque rite
litore, Tellurem etiam Libasionibus propitiam Ibi reddidit, ta Deos
atque Heroas regionem Aoriorum incolentes ευμι tribra Sacrisciis placavit.
150쪽
uibus peractis, rursus Post patrio Hvi: nec Aquis alius Deorum se offerret, ullum neglexit. Cumque Somnio moneretur se m iturum, excit
tus, mox sumessa Hostias, ymi patris S Soli ει Diis caeteris, inmis montium jugis, ut ελε sacrificavit, ει hujusmodi
preces concepis, Z--f Ηλιε -- Θωι, Pupiter patris, Tuque Sol, S Vos Dii universi, accipite haec τελώνια, Vraestationes sacras, quibus ta multis praeclaris actionibus friem impono 3- θορια, ω tulatoria, quod mihi tam liροῖς extis, S in ψο-οκ σημέοις Caelestibus Si nis, in οἰολῖς avibus, Igni Asis quae vel iacienda mei omittenda erant. Magnas etiam vobis gratias ago, est 1 e curam de me vestram a noverim, ta nunquam me rebus prosperis jura conditimem extulerim. Rogo vos, ut nunc tuoque Lineris, Uxori, Amicis, Patriaeque felicit rem largiamini: mihi vero peto, ut quale concessistis ivum, fsc. pietate transactum, J talem etiam exitum detis. Xenophon hic pro lubitu concepit pro Ostro orationem, seu Precationem ad yovem & Solem, ut Homo Graecus, fingens eum orasse ad plures Deos ; cum Ostrus nunquam oraret ad Solem, nec nise ad Deum unum & verum vota numcuparet : & hoc semper compertinus in Scriptoribus Graecis, qui non possunt loqui de rara in singulari numero, sed ut supra notavimus in perpetud de Diis loquuntur in plurali. Praeterea super e illius ad milites pugnaturos Hortatio, non est secundum: stylum & loquendi m rem apud Persas usitatum, uti melius constabit ex alia ad milites Hortatatione verὸ Persia, quam in sequentibus adducturi sumus. Non immerito ergo Xenophontis Cyropediam sinam judicat Cicero. Missonio non constitit, Persas unquam in suis Sacris obtulisse odores. cum ut videtur) tale quid de eis apud Graecos nunquam legisset. Sed in Libro Pharians Gymaethiri memorantur VII antiquissima Pyria, in quibus Ignem servabant & Incensum Planetis adolebant: ejus verba extant in voce oη Azur, ubi refert, l ἄ-πίγν ista Giai Horum septem reorum quisvis alicui ex septem Planetis relatum hastister ibique Imeensem, illis Planetis proprium, in illa Igne su ebant. Sed dicti Libri
Autor Mohammeianus, forte partialis merit in nostros de Incense ad VII Planetas: id enim, tempore Sabaismi, sub dio fieri solebat: at in Pyreis postea Deo offerebatur Incensum. Nam quod & Deo offerebatur Incensum solennioribus temporibus in eorum Pyreis, in Libro Erdavirapb-n a memoriae proditum est ; quomodo odoribus fiebant N et Suintus