장음표시 사용
151쪽
ioo HISTORIA RELIGIONIS Cap. 3.
Sumtus & 'rei Solum, seu Pavimentum, pretiosis Tapetibus sternebatur, quando tempore Regis AEdessis Babec solenniter ad Templum processum est ad solvendum Religionis Dubia, ut supradictum est p. 28,
Hoc didicerunt ex Ritibus Judaeorum, ubi Incensum Deo adolendum praescribitur. Constat autem ea VII Pyrea non fuisse a VII Planetis denominata. Namque dicta illa septem Pyrea antiqua, haec sunt,sc. illud quod vocatuE Primum, nam ordine sic nominantur a Persis, indictum erat ueg Azur Mar. Secundiam μυοὶ Azur-nu . Deinde Tertium erat ob Amri- , . Quartum erat usAz--vis: & Quintum erat Θυ- es Azum eris, alias dictum Azuri-CHM , uti in Libro Erdavisa -n a etiam legitur ita es Atauri-ctutata,) erat Pyreum valde sublimis
structum in urbe Shirag. Sextum erat Azu berian, quod etiam valde sublime. Septimum erat vocatum ,oI AzuriaZM-dusit, seu Azuri-ZerAbubla, quoa itaque necessario
ipse ZerHybe extruxerit: quin & in Libro PMQ. GP. memoratur, alia quaedam extitisse ante Zerdusit. Ex his ut & ex sequentibus) constat, quM 'reorum denomin tiones plerumque sumi solebant ab ignitorum Meteororum apparitionibus & subitaneis coruscationibus quae faustie habebantur) in talibus locis ubi P ea postea fuerunt condita, dum talia fausta indicia designarent loca pro talibus Dreis ibidem condendis. Unde cujuscunque generis aliquando fuerit ejusmodi ignea apparitio, aut aerea Coruscatio,& a quocunque Planeta, vel alia causa, apud religiosos Divites, ab ea sumi solebat omen & Nomen Drei ibidem condendi. Nam quoad supradicta Nomina, in eis vox Azur, seu Adur, vel ut modemiores sonant Azer, seu Auer, est Ignis: adeo ut VII reorum primum Azur Mise sit Ignis Solis, quasi dedicatum Igni qui e Sole aliquando emerserat & coruscaverat: Soli enim referenda est omnis Ignis setiam Elementaris) origo. Secundi nomen Mur-nph est Ignis blandus, seu
amamus, scit. innocuus & fatuus, nempe aliquod Meteorum vim Causticam non habens: nam cum Ignes omnes quamvis secundum Fo- mitem, seu materiam ignitam, coIorati & inde lucentes, ibique tanquam in suliecto haerentes, bc deficiente subjecto, statim avolantes, Diuili co by Cooste
152쪽
de eodem unico puro Ignis Elemento accendantur, ideo in hunc sacrum censum veniunt ut supra dictum in omnia ignita Meteora & Fulgura, omnesque Ignes lambentes & circumvolitantes, qui singuli Sacri aestimantur; utpote qui coelitus ad nos veniant, & quasi a Deo accensi habeantur. Nec quidem culinaris ignis sua veneratione & sanctitate caret. Hocce Ρyreum & hic Ignis alias, transpositis vocibus, vocatur μs GP MD-Azur, ignis blandus, vel junctim Nu-D ur, quo quidem nomine apud Gemicos appellatur Exhalatio
quaedam calida, quae interdiu ut Fumus, noctu ut Ignis apparet, in cujus honorem hoc Pyreum extructum est. Dicta Exhalatio evaporata, & superinducto aliquo vase, aut asserum tecto excepta, evadit concreta : quae quidem Concretio est Sal illud quod alias quia in Libymarenis frequensὶ Ammoniacum V atur, in Chemicorum Libris Nu-dur sper x Ponetallicum quod sonat ut si in pro Nus Mur. Quin &ob similitudinem, communis Ignis fatuus eodem nomine gaudet, quippe qui sit Exhalatio salsa e paludosis locis exurgens. Tertii nomen Aratiri-Be,dm sonat Ignis Martis, quasi Pyreum denominatum ab Igne erumpente e rubente igneove Planeta Marte, cum illius color ignis speciem exhibere videatur. Quarti Azum insignificatio est incerta: nam Ab is est Urceus, quasi in quo Ignis quidam servatus fuerit: Vel sorte nomen corruptum sit, ut & Quinti nomen cieris, nullam significationem habens. Fortassis vitiose scri
tum sit pro Clurdad Angelo, quod cst aliud hujus Quinti nomen, quasi talis Ignis quem ille aliquando sparserit. Quoad Sextum, alias apud chalu Si'bi in Libro Nimetusi , sic legitur, o, , usoria Azembe ziu es Oreum quoddam sultimer & in eodem Libro ordine Literae Be, supradictum Berzis exponitur, nomen alicujus Sectae qua asserit se esse de Religione Abrahami r vel alias, nomen alicuitis Sacerdotis, seu Antisitis, qui tale Dreum extruxit, quod itaque ab eo denominatum es. Haec secunda dicti nominis ratio affertur etiam in Libro M. GP. ubi tamen quia Ber-zm est super Ephippium, ut magis probabile additur, Quod Rex MACU υ aliquando inter media icinitrua ει fulgura equitanao, ab equo stio dejectus es: Seodem momento Fulgur in ejus Dbinium cadens, Ephippium incendit NEquum voravit, nec extingui posuit. In cujus rei memoriam, demoti &mines hujus nominis P eum extruxerum, illud nominantes Azer-ber-zis,
i. e. Ignis super Ephippium. In Libro Phariaetb Stiriari hoc Pyreum dicitur extructum in loco dicto ι, , , Navenae beptimum fuit propter Ignem quem fovebat Zerdusit, quidem extructor. Dissiligod by Corale
153쪽
In Libro Satir cap. 43 , memoratur Pyreum dictum, Adum chura, i. e. Ignis illuminationis. Iionis, q. d. mentis & rationis illuminatione aliquem inspirans. Estque juxta Lyrm illud 'reum, illeque Ignis illuc traductus ex Choras , seu Bactria, ut vult Mahris i. Haec hodie sui alibi fusius dicetur, in est Metropolitica Ecclesia
Magorum omnium, ad quam semel in Vita sua tenentur veteres Perfeomnes Peregrinationem suscipere, Sacrae Visitationis ergo, ut olim faciebant ad antiquam Ecclesiam Cathedralem Azrur- sitase in Balch, seu Bacbis, & prout antea secerant ad multo antiquiorem ibidem Cathedralem μυ-Baiar. Fuit enim in urbe Balta ut mox dicetur) aliud antiquissimum Pyreum dictum με, P μυ-Bahir, seu Novum Her, propter vernantem ejusdem ornatum & picturas floridas. In Li-hro Pb. Θ. M alibi, memorantur sequentia aliquot Pyrea seu vetusta Templa Cathedralia, quae non praetermittenda duxi. Horum unum
legitur ChuriSin, quod alibi sui videtur in rectius legitur di- OH ud-bosia, i. e. Ipse, seu sponte urito, in regione Ade ρο- agi . Urbem Balta extruxit G, p, Gu Naspis Pater, & in ea paravit Pyreum Azum GuyMo, quod apud moderniores Hrsas sonatur Air Mylaser illud autem in Libro Pharh. Sururi appellatur Azur usitas': Lobraspis enim filius hoc loco natus, inde nominatus fuit Gu tesse, i. e. Ignis saliens, ut postea pluribus dicetur. Didius filius ibidem Sacri Ignis custodiam
confirmavit, & eandem, postea neglectam, renovavit. Erat etiam
insigne Pyreum in monte in i Essis , prope urbem Teia. Aliud Pyreum dictum Doruch , seu Doracto, memoratur fuisse in urbe Uranira, in Cur fisaniae montibus: cujus quidem Urbis &
Caput muli, a quo denominatus fuit Nummus quidam dictus Dictem Adgali, Nummulas Bagalain. Prope urbem inl=a H iat in Chorasin fuit in inmmitate montis Pyreum dictum S risit, quo nomine inter alia significata appellativa in notatur Scin illa ignis, seu Scintillarum elatio. Fuit in urbe Tabria svulgo Tauris in
Media quae censetur Ecbiana, in ignis Fanum celeberrimum, & sortε omnium primum atque antiquissimum, dictum Azur- Abdiaghan, quo etiam nomine aliquando notatur ipsa urbs Tabris iisque Provincia, alias sonata Adarbab ian. Aliud Pyreum Arabico nomine gaudet Brit Amras, si recte scriptum, nam idem
154쪽
Cap. a. VETERUM PERSARUM. 1 os
alibi legitur G a Brit-Tdras: sic Shabris i Arabs prope calcem, in Sectione de opinionibus Arabum tempore ignorantia , ubi refert, Fesse Arabibus N Indis AEdes sic em Planetarum, quarum aliquae fuerunt conversae in AEdes Ignium, V aliquae non comersae. Fuitque ma num inter Idololatras U Igniretis dis ium: U qui ue qui super ait rum praeet aluit, eas semper mutavit in Caeremonialia Religionis Atiae. Ex his juit Leit Taras in cacumine montis 3 Paraongis ab Issaban, in qua fuerant Iriti, donec ea jecit 'staspes Magismum amplectens, iamque conmertit in AEdem Ignis. Ex his etiam Dit-,ul AI N--Bahis, quam extruxit Rex Manu a, in Balta, dedica a Lunae: eam tamensostia volarunt Balchenses quando apparuit Isamismus. Ex his quoque his i a Brit Abian in urbe Sanaa Arabiae felicis, quam ex-
Iruxerat Dahbah, ill que dedicaverat Veneri: eam autem vomit
Othm Ilitis Am . Ex his item his Beis Causin, quam
extruxerat Ro Gus mira structurri iamque dicavit nomini Solis in civitate Phergina: eam vero vastavit AI Muta'. Sic ille. Quid autem nominis sit supradictum Taras, seu Misas, non scio : sed Maras fuit celeberrimus quidam Magus, qui sorte dictam aedem extruxerit. Quoad Templum Veneris, agnoscimus pessimam illam haeresin ab aliquo Rege introductam suisse. Sed quoad dicta Solis &Lunae Templa, iste relator fuit ex Arabibus qui res Persicas haud satis norunt: nam Persarum Sabaismus nunquam eos abduxit a Dei cuisu, ades ut omnia eorum Templa Dei omnipotentis nomini εο cultui dedicata fuere. Dicta itaque Templa, vel ab Idololatris extructa fuere, & postea conversa in Pyrea: vel forte ob externa talium Planetarum 1 mbola, sic nominata fuerint, ut hodie omnia Mohammedanorum Templa crescentis Lunae fmbolum superne gerunt. Alias enim, quamvis singulis Planetis adoleverint Sumtus, nunquam tamen squatenus hactenus comperimus, in habuerunt talia Templa quorum denominationes ab illis Ρlanetis desumptae; imb hujus contrarium exsuperioribus VII Pyreis apparet: ibi enim inter ea, necessaria fuisset talium Templorum mentior ibi autem sola mentio AEdis ab Igne Solis denominatae, non autem pro cultu Solis ordinatae; cum nulla Templa pro cultu Solis habuerint, nec Sacerdotes Solis, sed tantum Pyrea& Sacerdotes pro solius Dei cultu habuerunt.
In Libro Pharb. Θ. memoriae proditum est, Quod Amissir B est, qui fuit ex Persarum Regibus ordinis poserioris, cestissimum quoddam aedificium dictum Te si extruxit ad Orientem urbis
Mabranun in Per d; ω quia ὸ regione hujus urbis sit Mons cin cujus
155쪽
ici HISTORIA RELIGIONIS Cap. .
cacumine est Oreum P emittens aquam qua supra Verticem τοῦ Terbali
transuit. Hoc mirum, si verum. Alia etiam veterum Templorum Persicorum nomina in sequentibus memorantur: at eorum Omnium
Nomina hodie recuperare & recensere, est plane impossibile. Sed notandum est, quod omne P eum fuit Ecclesia Cathedralis dotata ad alendum Episcopum & Sacerdotes necessarios, ut infra fusius
dicetur. C A P. IV. thris apud Persas evitum, non esse adoralionem ivinam, non ob amibus eis quae Graeci ces Liniri in hujus contrarium dicunt. Persarum Sacerdotes id expresse negant, ces aremant se solum Deum adorare. De Mithrae Aviro,
DE Siae, quatenus Persarum Religionem cultumve spectat, tracta turus, ut naturali ordine procedam, ejusdem gloriosi luminis, quae in Lingua Persica reperiuntur, Nomina praemittenda censeo. Corpus Solare seu Discus Solis in Libro PMQ. S. vocatur- Sipis Siγώγ, i. e. Pelta nigra, seu ciscus viger; idque propter rotundam formam. Et propter ejusdem intense splendentis aqueum nigrorem, apud Stiis Saari dictum corpus solare vocatur Ob Gh smahi Hur, i. e. Fons Solis, quod aquae fontem imitetur splendente superficie. Sol autem suariis aliis sonans nominibus praeter dic
seu lucem producens. Nominatur quoque Hazώ-uba, i. e. Mille plendens, Q. copiose splendens: item Gheia, i. e. urbs, vel vertens ; item Ruaetbeia, i. e. Diei urbs, seu Diem vertens, Q. diem
156쪽
diem seu lucem cimumducens. Inter ejus nomina quoque est Hurach , contracte pro Hur ach , i. e. Solis Sple a se. Vocatur quoque Murgh, i. e. Mis, Volucris 3 fortassis eaciem ratione qua AEgyptii Solem etiam Phoenicem esse mysteriose fingebant Iam quidem Fabulam explicavimus in Notis nostris ad Itinera A mt. Horum quaedam sunt raro usitata nomina vel tantum apud P tas. Omnium usitatissimum Solis nomen est Aphis , Q. d.
v a Abiata, seu μ Aviat , i. e. Aquin splendor, seu Agraeus
splendor, quod quidem nomen respicit supra dictam notionem de Fonte Solis. At in Religionis negotio, Sia praecipue appellatur MAr, qua voce primarib significatur Amor, miseratio, misericordia; quo quidem nomine insgnitus est Sol, quia totum orbem fovet recreatque,& quasi amore complectitur; notione haud multum diversa ab ea vetustissimorum Hebraeorum, quibus a ministrando ipse Sol dictus ester, SMmes, q. d. totius orbis Miniser, seu Famulus officiosus. Qu9ad verum sonum vocis Vis, isonanda est M , seu ur per itenue longum, non autem MD per a crassum longum ; eodem prorsus modo quo fit in ejusmodi vocibus in lingua Germanica, ubi literab in eundem ipsum usum adhiberi solet: nam mis eorum literis ex primenda esset mibr. Graecis autem dissicilis erat in medit voce AD piratio fimplex; ideoque apud eos, per Aspirationem cum litera'co junctam, legitur ut ab eis factum est eadem ratione in nomine
fuit, vel aestimari voluit, Amator justitiae, in quod Graeco ore sonari non potuit. Id melius sonuit Taritus, apud quem Phraonis filius vocatur Meherdates.
Propter Solis gloriosam figuram & summum, quod orbi terrarum praestat, beneficium, fer8 ubique gentium ei erigebantur Templa, &Sacerdotes sacrati, quhd nimis prolixum esset narrare. Tale Templum fuit Pata re, cujus meminit Fl. Vopiscus, citans Aureliani Imperatoris Epistolam ad suum Generalissimum Ducem qui Palmram eXpugnaverat, his Verbis, p. 2I9, Aureliantis celonis Basso. Non oportet u torius progredi militum gladios r jam satis Palm renorum coum atque occisum es Templum Alis quod diripuerunt, ad eam formam volo να fuit reddi : Habes trecentas auri libras ὸ Zenobiae capsulis: habes Urgenti mille octingenta pondo r de Palm renomum Bonis Babes Gemmas
Veram. Ex his omnibus stat e molari Templum: mihi S diis immose tolla 4 gratissimum fereris. Ego ad Senatum scribam in mittat Ponsi
157쪽
1o6 HISTORIA RELIGIONIS Cap. .
cem qui dedicet Templum. Hinc constat, eorum Templa primo habuisse solennes Dedicationes; quae, post expilationem & desecrationein, de novo reparata, easdem iterari postulabant. Romani inquam) dc Graeci& pleraeque nationes hoc superstitionis genere abundantes, habuerunt Templa & Sacerdotes Solis: sed Persae non item, nec Templa, nec
Sacerdotes, Solis aut Lunae unquam habuerunt. Aliquis dicit Zoroastrem, in propagando religionem, habuisse contentionem cum Sacerdotibus Solis: sed perperam eos sic vocavit, propter aliquas CeremΟ-nias quas faciebant Soli; quarum tamen quasdam ipse toleravit & jusi sit quotidie faciendas, ut ex ejus Praeceptis constabit. Graeci eis impingunt Mithrae cultum divinum, quasi, posthabito Deo omnipotente, Mithram unice colerent: sic Heschius, ΜιΘem ὀπτρωτύγ ω Περαιις Θεος. Et Strabo de Caramanis Persis agens, idem dicit de Marte, ον Περκ- ricoHm Θεών μονον. Haec autem sunt πιτυι ιτα
quasi Sol sit unicus Persarum Deus, & Mars sit unicus Persarum Deus: haec non possunt eodem tempore & loco consistere, nec possunt esse simul vera ; sed potius utraque sunt falsa : nam neuter horum solus
colitur, nec divino cultu colitur, nec a Persis unquam vocatur Deus, sed agnoscuntur esse Creaturae a Deo omnium Creatore Conditae. --
chius insuper adducit Graecorum Mithricolarum juramentum, mi τον Μ Θων, & ομ 4ί - τον MEt apud Xenophontem, Artabazus introducitur jurans μι --& fingitur Precatio ad Jovem & Solem, Zεῖ -το- , Ηλιε, &c. Illius autem venia, Persae nunquam asseruerunt Solem esse Deum, nec ut alibi diximus) necessitatum petitiones ei unquam exhibuerunt, quasi esset Deus. Quid autem sibi Volunt Persae, docet nos D. Sansen in Hodierno statu Perfitiet, qui interrogatis eorum Sacerdotibus in Issahan de cultu Solis, sic refert, Gauri firmant se non adorare istum Planetam, sed tantum unum Deum. Et in eodem Capite, me observavi, eos non habere Imagines, G plane abhorrere ab iis qui habent eas. isando ab eis quaeritur, Cur prostrati adorent orientem Solem p respondent, Se timetium proare ei Creaturin,
utpote quin, pos Hominem, si perfecti ma earum quas Deus ex nihilo
creamit. Munt quoque Deum in eo collocasse Thronum suum; cujus itaque gloriosa Majesas debet humillimam rerum venerationem demereri. Haec
quae oriensi Soli exhibetur Salutatio, non est peculiaris illis Iolis: nam moderni Persa eadem quoque utuntur, ut ei Armeni Christiani J qui idem jaciunt, seipsos coram Sole frequenter cruce signando. - Credunt quoque aliquem Paradisum dari in ipso Sole ; atque Sanctorum suorum δε- licitatem conesipere in clara Solis visone, qui aserunt se videre Deum serremexionem
158쪽
reflexionem tot in Speculor neminem aditem ad hane admitti felicitatem, nis triduo post mortem, M. Cum itaque sui vides in agnoscunt Solem esse Dei Creaturam, impossibile est quM eum colant pro ipso Deo,
qui a Persis vocatur Creator omnium rerum, Cum reliquis
Attributis. Absint itaque impradicti mendaces Graeci qui pro Persis
oratiunculas componunt stylo religionis Graecae, quod aeque absurdum est ac si tales pro nobis Christianis eodem stylo componerent. Nimis temere itaque de Persis pronuntiant ea quae non sunt vera, &falsa eis pro lubitu impingunt. Adeo ut quando aliquid ex eis citatur, necesse sit habere in altera manu calamum expurgatorium ad corrigendum & refutandum eos, de Persis, vel falsa, vel perperam intellecta referentes. Et hoc modo ferὸ semper negotium nobis facessunt isti nugatores, qui habuerunt opus institutionis in Persarum
schola ubi docebatur & discebatur 9ψε-M. Quoad id quod Sanfinius supra retulit de Paradiso in Sole, videtur
opinio Hererodoxorum & Manichaeorum potius quam orthodoxorum Ρersarum e Manichaei enim, adorantes Solem & Lunam, credunt in hanc Animas suorum evehi, ibique fulgere, & his repletam tunc videri plenam Lunam; quae se exonerans, eas transponit in Solem, quae inde in aevum Beatorum migrant. Quod attinet supradictos Christi nos Armenos ad Solem se flectentes, de ejusmodi Christianis etiam suo
tempore conquerebatur Leo Papa se . VII. de Nativitate Christi, Priscillianistas arguens de cultu Solis, Ut Sol exurgens .- ὰ quibusdam insipientitas de locis eminentioribus adoretur. Suod nonniali etiam Christiani adeo se religiose facere putant, ut ni quam ad D. Petri Basilia
eam perveniant, superatis gradibus, - comerio corpore, ad nascentem se Solem resectant, et cumatis cervicibus, in honorem se splendentis orbis inclinent. Et praeter dictum Sassoni testimonium de Armenis, ego etiam bene memini aliquos Perse Armenos ut supra innuimus, in quibuscum collocutus sum, mihi nuperis annis agnovisse quod fleetere se soleant coram Sole, eosque id faciendi modum mihi monstrasse. Sed olim tempore constantini, sub Sapore Persarum Rege, quando in hoc consistebat Criterion, ut supra meminimus,) Christiani voluerunt potius mori quam prosternere se Soli, credentes ut videtur,
Persas tunc cultum divinum Soli tribuisse; nec voluerunt eandem prostrationem praestare Regi, quamvis scirent eam esse tantum civilem. Sic memoriae proditum apud Sozom. II. 8, 9, ra, Saporis justu, Simeon cum multis aliis, quod Solem adorare rem sent, ultimo Iupplicio adfecti. Nempe XVI milia martyrium passi sunt. Hinc fateor, quis
159쪽
168 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 4.
nisi praemonitus) putaret Persas divinum cultum tribuisse Soli, quia Christiani videbantur id de eis credidisse. Cum autem dicti Regis tempore, plurimi ex Persis ad Christi fidem converterentur, Magi metuentes, ne etiam Sapor, ad Christianitatem Conversus, Magorum Religionem aboleret, excogitabant omnes astutias & technas quibus Christianorum animis scrupulum injicerent ne Regi parerent. Scientes itaque Christianos odisse omnem Idololatriam, tentarunt adigere eos ut Regem atque Solem adorarent Persarum more, ut hoc modo contra recusantes invenire possent criminationes. Hinc autem non arguitur, Persas honorantes Regem & Solem, istos divina adoratione coluisse: sed quia videbant Christianos hoc aversantes, ideo Persae eo magis id urgebant, ut omnes recusantes neci traderentur, eodem modo quo
Chaldinis aliquando factum est Danieli. Christiani igitur sinquam in
perperam existimabant vel saltem praetendebant) Persas divino cultu adorasse Solem, quem itaque cultum Contempserunt & damnarunt;& vice versa, Magi Christianorum aversionem percipientes, eo furiosius eos ad dictam superstitionem adigere tentabant, ut, hac ratione, Christianitatem relinquere cogerentur. Sed sui verum fatear, in dicti Christiani, mihi videntur, suo humori & propriae pertinaciae plus quam verae conscientiae litasse, cum probe scirent, per totum Orientem praesertim in Persiain morem esse, civilem cultam praestare adorando : sic
fecerunt Isephi fratres quamvis orthodoxi) in AEn o. Imo & cum
Regibus non vacaret, eisve absentibus, eorum Statuis idem fieri so- Iebat. Talia voluit Vardanes, is erat Bardanes in Parthorum dynastia, seu potius orariararies,) ut meminit Phil rarus in Vita Apoll. lib. I. cap. I9; scit. auando Apollonius damus Basl nem ingrederetur, Sarrapa porta Custos, Regis Sarviam auream illi ολ tulit ; quam nis quis procidens ador et, civitatem intrare ei non permittebasur. Hoc inquit Philo ratus) a Barbaris exigebant, non autem a Romanorum Legatis. Dicta reverentia prostrationis fiebat etiam non tantum Regibus, sed Ec Magnatibus, ut in dicto exemplo 'Posephi, &in Persia Humano & urices: sic in Libro E erae, Regis Asafueriservi id faciebant Hamano α'nnt in manetes S prosemnentes se. Ideoque cum Persae talia, de more, praestare solebant hominibus, si haud minorem honorem & reverentiam praestiterint Igni& Mithrae, non sunt, in hac parte, adeo multum culpandi, nec de Idololatria accusandi. Curtius, cum ipse esset Idololatra, nimis temere facit idem falsum judicium de Persis, p. 49, male eis tribuendo invocationem Planeta
160쪽
rum, quod Persae nunquam secerunt, eum nunquam putarent eos fuisse deos qui preces exaudirent. Ille quidem suo modo narrat, couod Darius minam cum Alexandro commisurus, Solem ει Mariem sacrumque S aeternum in cabat Ignem. Nempe talia quae Graeci & Romani ipsi faciebant, eadem non dubitavit impingere Persis. Quid autem Persae revera praestiterint Mithrae, quantum possumus colligere, sub finem hujus Capitis videbitur. Non autem de Persis credenda sunt, nec eis tribuenda, ea quae Graeci& Romani superstitiose secerunt posterioribus temporibus, Mithrae cultum, qui apud Persas erat tantum civilis, in usum Idololatricum aliaque in abusum trahentes. Haec enim, quae mox tradituri sumus, non ad antiquissima tempora, nec ad Persas pertinuisse censeantur; sed tantum ad Graecos Sc Romanos, qui Mithriacorum usum, ad se derivatum, plane mutarunt & perverterunt, & res falsas de Persis retulerunt. Dicente igitur Suida, multa faciebant Sacrificia: & ut Mi Uriacorum Sacrorum digni fierent discipuli, sponte multa patiebantur
thram, cui sacri eant musta sacriscia. Non autem potest quis inhiari, nisi per aliquot Tormentorum gradus perveniens, osenderis Ripsum Sanciatum S Apathiae assuetum. Greg. Naz. in orat. 3, meminit Cruciatuum θ' ustionum quae in Mithrae Sacris: & iterum describens crudelissimos cruciatus Marci Arethusii, ait, Rutabatur per plateas, protrudebatur per cloacas, crinibus V alia quavis eorporis parte cadmisa tormento contumelid) ab his trahebatur. Haec tormentorum genera a quibusdam dicuntur VIII, ab aliis LXXX, quae omnia patienter tulisse oportebat, ut hoc modo cultor humilis & discipulus moriger evaderet. Ex his erant, fodere ad extremam lassitudinem, in ignem se conjicere, & diu jejunare, & similia. Haec sunt Romanorum Inventa: nam Persis je-.junium religiosum est prorsus prohibitum inter Zoroasris Praecepta ;nec in ignem spirare permittitur, & multo minus ut quis se inibi volvat. Graeci autem & Romani Mithrae cultum & nomen sui dictum) a Persis mutuantes, seundem vero immutantes, seu minus bene imitantes,) humana ei Sacrificia obtulerunt: sic Photius in Vita
scriptionibus, seu Titulis, quae apud D. Sponium & alios leguntur,