Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

172쪽

Cap. P VETERUM PERSARUM. 11s

ω Beli Imulachra vocet ea Herodianus in Macrino, planum est illam dicti Μonumenti dedicationem fuisse factam Imperatori Elagabalo, a Sole svel a Sino in denominato 'li-Baac atque 7 i. seu Belo, qui

dictus est Malach-baal, seu Rex Baal: nam apud Ethnicos Planetae omnes Regum epitheto semper gaudebant. Quivis itaque Planeta v cabatur Rex, atque etiam Baal, i. e. Dominus, seu Numen: & sic quodvis Numen Idololatricum, ut Vitulus aureus. Glia autem omnia in plurali vocantur Baalim, i. e. Domini, Numina. Adeo ut, adulandi causa, Imperator cum Jove junctus est, quasi Imperium cum eo aequaliter divisum habuerit, ut voluit Poeta, diu pluit reta, redeunt Spectacula mane e

Divisum Imperium cum Iove caesar habet. Alii paulo aliter de illo Nomine sentiunt. Vide caseusenum ad Lampridium. cananitae Solis cultores, ut quovis modo opitularentur Deo suo& se officiosos ostenderent, praetendentes quasi vellent juvare Solem in cursu suo, ei dedicabant qui a MD XXIII.) vocantur d=n ciEqui Solis, & ermn nra 'in currus Solis, ex metallo fusi & Soli dedicati. Dicti Equi subinde ut GINes fingebantur, ut videre est apud D. Sponium & alibi.

Quod vero ad praesentem scopum pertinere censeatur, miraculosum

illud, tempore Issae, Solstitium seu potius Solis Regressis,) non erat ignotum Mithrae celebratoribus Magis, qui Solis in Achazi mrol gio retrogradi Memorialia retinent, si fides Dis fio Areopagitae Dis. VII, seu potius Apollinari juniori, qui putatur Librorum qui Dion

sis tribuuntur verus Autor: apud eum τρια ισος triplo major, seta extensior, dicitur tunc Mithra, propter talis Diei extensionem, his

τοῦ Mi Θρου τελουmν. Ad hunc locum Georgius Pachmerius,

Per Mithriaca, intelligimus, vel Μithriacas figuras symbolicas, vel Mithriacos ritus & caeremonias. Quoad Ritus, eorum origo reserenda est ad remotissimam antiquitatem. Hi omnes peragebantur in aprico sub dio, ut hodie fit. At cum Zoroasres, praecipuus Religionis Antistes la Reformator, in Antro vixerat, ibi Deum adorans, alii postea ejus exemplo ducti, idem secerunt, & solenne esse jusserunt, &, Antrum Mithriacum etiam pararunt. Originitus itaque universus eo-- Ρ a rum Dissili Gorale

173쪽

,16 HISTORIA RELIGIONIS cap. 4.

rum cultus fiebat absque Templis; cum crederent Deum qui totum Mundum implet, intra nullius Templi parietes comprehendi posse, ut de eis notat cicero. Idem itaque in hac parte sentiebant Cum Salomono, qui dixit Deo, styalem Domum aedificabo Tibi quem caeli cael

rum non continent Τ Ηoc Persarum tunc de Deo orthodoxam opini nem monstrat, & a Μithrae, aut cujusvis alius Numinis, cultu divino praecavet, eosque a quavis Idololatrica adoratione vindicat atque absolvit.

Quoad Mithriacas Auras, de his optime agit Porph ius in Libro

de Ompharum Antro, ubi exponit qualia erant Mithriaca a Zoroastre excogitata & emeta, quae ibi ut monumenta Philosophisa & AFeronomica servabantur, non autem religiosὸ colebantur, quippe quod non serebant Persarum Principia. Porpb ius quidem, ex sua & Graecorum sententia, vocat Mithram omnium patrem, eumque Mundum condidisse insinuat. Persae autem sui supra) Mithram esse Creaturam,& Mundum a Deo omnip. conditum credunt. Sic itaque se habet locus, Eodem modo Persae animarum in inferiora κάειδον Descensum, Ndeinde ξδὲν Regressium, insilia Agnseantes, M stem initiant, Σποπιον

-- Spelaeum locum nominantes. Nam referente Eubulo, Zoroasres,

primus omnium, in montibus Perfidi vicinis intrum nativum, floridum, fontibu ue irriguum, in honorem Creatoris, V omnium Parris ut, consecravit: ita ut intrum conditi is Mithra Mundi Auram ei repraesentaret: ea vero qua intra Antrum erant certis inmicem intervallis

disposta, ut Elememorum Climatumque mundanorum s bola seu Aginas gererent. Dein post Zoroastrem, apud alios quoque obtinuit, ut in Antris atque Specubus, Me nativis, flve manufactis, τας τελεως ἀποδιδον Praefationes sacras peragerent. Nam ut Diis carisibus Templa.α-lubra atque Altaria ponebant, Cerre ibus vero G Heroibus Aras, S terraneis autem Scrobes V μεγαροι AEdiculas, ita Mundo Antra V sp

eus ; itidem 6' 'mphis, ob aquas in Antris disillantes ae scaturientes, quibus Naides *mphae sui mox dicemus praesunt. Nec Mundi tantum ut riximus geniti scit ac sen illa Symbolum faciebam Antrum, sed

pro omnium quoque invi ilium virtutum Smbolo idem accipiebant: quod Antra quidem obscura; virtutum vero illarum essentia incognita fit. Hine & Saturnus in ipso Oceano Arurum extruxit, U Liberos suos in eo abscondit: μ li Ceres Proserpinam in Amtro cum Μmphis educabat. Aliaque musta hujus generis, Theologorum Scripta pervolvendo, aliquis inveniet. - Et ab hisce quoque sui opinor Pythagorei, S pos ipsos Plato, sum d occasone, Antrum atque Specum Mundum Cocarunt, - Et apud

174쪽

Cap. 4. UETERUM PERSARUM. ii

Platonem libro VII de Republicd, dycitur, V Ecce enim homines tanquam in subterraneo intro S in habiIaculo simili Speluncae, cujus ingressus

versus lucem latὸ per totum Antrum patet. - Nam habitaculum Ne quod oculis usurpamus, Careeris habitaculo assimulandum: ignis autem V Lumen in ea relucens, Virtusi Solari. od igitur Neologi Antra Mundi virtutumque mundanarum Sstmbolum posuerint, ex hisce manifeste perspicitur. Hoc modo vides qualia erant Persarum Mithriaea in Antro servata. Fallab itaque eis impingitur quasi Mithram coluerim in Antro, loco ad hoc plane incommodo & inepto; cum revera Mithram non Colerent, sed tantum Deum ibi colebant, sui de antiquissimo Rege Lesemdras supra notavimus,) ad eum precando, & meditando in Zoroaseris illam Hestim & terre irem compagem ac structiiram, in qua caelesta Signa& terrefria Climata erant in eo Antro mathematicE comparata, ut ea essent ingeniosa aliqua Mundi repraesentatio per symbolicas figuras sacta. Sed cavendum est ab iis quorum mos est quasvis caeremonias civiles & meram talium rerum custodiam vocare Cultum, quem divinum esse insinuant; cum revera talis non fuerit.

In singulis illis Iconismis, ter visitur Mithra seu SH, Q. furis ubi Taurum jugulat superatque, & quasi interposito Tauro non luceret, infra interim tanquam per faces) utrinque Mundo lucem suppeditare videtur. Mithra ibi est in figura Regis Persici, uti constat ex Gara directa & Stola, quae solis Regibus competunt. Stola Arabies dicitur,duia Hilla seu milia, si modo duplicata sit; si autem simplex, tum Arabita Rida, quae in Libro Crem an Turciso-Perfita explicatur, Rida es gemmata vesis, sic res . Talis Persica Stria Curris Latine dicitur Palla, quae si sit Latinae originis,)sere consonat cum Persica voce Bala, vulgo Pald, i. e. superior, cum Balim sit superior vestis squalis erat Stola) ex panno

aureo, gemmis plumata & animalium figuris intertexta. Eratque Palla tam virilis quam muliebris. In militaribus Persarum Processionibus, Solis imago simul portari solebat, & non procedebant nisi orto Sole, ut ei prius debitum respectum solverent, utpote cujus favorabilem aspectum eis prodesse posse existimabant. Sic apud Curtium in Darii Processione, Orto Sole m

redunt: ta super Retis Tabernaculo cunde ab omnibus conspici posset,' Imago Solis Arbialis inclusa fulgebat. Ignis argenteis Astaribus prooerebatur. Magi proximi patrium carmen canebant. Maras CCCLXV Iuvenes sequebantur puniceis Amiculis velati, ad numerum Dierum Am

175쪽

ii 8 HISTORIA RELIGIONIS Cap. .

ni. Currum Des sacrum adiantes vehebant Equi: hos eximiae magni-stidinis 'utis, quem Solis appellabant, sequebatur. Aureae Virgae Nassae Vestes regentes Equos adornabant. Et mox addit, Regius Currus - cujus utrumque latus deorum Simulacha ex auro argentoque expressassicorabante di tinguebant intervenientes Gemmae Pugum, ex quo eminebant duo aurea Simulachra cubitalia, quorum alterum in asterum belli gerebat effigiem, scit. inter Darium & Alexandrum faciendi. Haec omnia Simulachra necessiario fuerint ornatus, non autem divini curas ergo; cum ab Imaginibus colendis abhorrerent. Nec tunc habebant

aliquid carmine scriptum, ut ille salso dicit. Apud Persas non erat Mithrae cultus aliquis divinus, sed tantum civilis & caeremonialis, scit. Pro rationes, dc Salutationes; &, ut quidam volunt, Sustitus: qui tamen plerumque Deo fiebant in Pyreis, ut supra ex Erdatarisb-ndma notavimus. Graeci his dictis addunt Libasiones, & Sacrificia. Sed quicquid Deo secerint, Graeci volunt eos id secisse Soli, eorum actiones perperam interpretando. Sic Mn.

diximus. Ea autem Sacrificia non Soli, sed Deo fiebant. Sic in religiosa Processione Persepolitana est grande aliquod Sacrificium Deo faciendum, ubi visuntur multi Boum pares alternatim procedentes: nulla autem Solis Don ejusve portatio ibi visitur. In sacrum usum at bamur generosiores Equi qui pompa ducebantur, ut Strato, In Xerxis

exercitu post CCIPI militum cohortem, sequebantur X Equi Nisaei gramis pulchri ornati: G pos hos, currus Ivis sacer albis Equis fractus, ne Aurigar deinde Rex 'se in suo curru. optimi Equi erant in Mediae regione Uis, Nes, ubi erat peramplus campus Nisaeus, scujus meminit Herod. p. x Ss, in ubi tales Equi pascebantur herba quae inde

ad nos transplantata, usque hodie a Bolanisis Europaeis vocatur Medica, seu Pabulum Medicum. ' Iu supradicta Processione visuntur Homines hinatim portantes Lia bationes in parvis patinis. Si Vinum libabant, erat inquit Athenaus)in Patera magna dicta condT, continente X Heminas: nam oportebat eam fuisse magnam, tam ut esset oblatio digna, quam ut esset hominibus grata: talia enim ab astantibus consumebantur. Alias ex Phiala aurea libabant, ut in seqq. dicetur. Haec autem Deo fiebant,

non Soli, ut putarunt Graeci. Libri Pb. 8. autor ut supra p. 99,)memorat VII antiqua Templa, in quibus sinquit) Sugitus offerebatur

l De cujus nominibus Orientalibuε vide Append. nostram No. IV.

176쪽

Cap. . VETERUM PERSARUM. ii q

VII Planetis. Sed cum is fuerit M ammeianus, ejus fidem in hac parte suspicor, cum planum sit, illa Templa non fuisse dedicata Planetis: & cum praeterea certum sit, quod quicquid fiebat Planetis, factum fuit sub dio, & quicquid fiebat in Templis, factum fuit Deo. Ideoque ego cum mi is) suspicor, an Persae unquam stellis incenserunt Suintum, quod erat pejorum Sabaitaris proprium. Sed econtra, Suintum in Pyreis Deo factum fuisse bene scio. Graeci his dictis addunt Libasiones la Sacrificia Soli: sed ego dissiteor, donec a

Scriptoribus Persicis hoc edoctus fuero. Quod Libationes & Sacria seia fecerint Deo, satis constat, tam aliunde, quam ex Sacra Proceia ,sione apud Persepolim. Herodotus pro more dicit, quod Xerxes εὐχετο--ον: quod tamen nunquam factum fuit. Sed cum ad Deum oraret, Graeci putarunt id factum fuisse ad Solem; plane ignorando quod Persae Deum omnipotentem colebant in aprico coram Sole. Id autem quod revera Soli faciebant Persae, erat tantum Mise-ἡγεμ, i. e. Mi brae celebratio, seu Laudatio, sive Salutatio, quae incipiebat in nomine Dei, & ad eum dirigebatur, agendo Gratias pro beneficio Solis, qui glorioso lumine orbem illustrat, & totam Creationem calore suo

fovet recreatque, &c. Et talis est eorum isa γ Lunae Salut iis, & Martis Salutatio, atque deinceps caeterorum Planetarum, Deo gratias agendo propter talia Luminaria, quae noctis

obscuritatem illustrant, M. Id quod Soli fit, est Sacrum quotidianum : nam inter Zoroastris Praecepta in Libro Sadiare, praescribitur ter faciendum singulis diebus. Habebant autem & hodie habent in semel in anno, scit. in medio mensis Mise) magnam per VI dies Festivitatem dictam Mibraon, i. e. - Μιηιιω-, seu Mithralia, quae

suo loco ubi agitur de Die V, & de Mense Vis, in describuntuti

nolo heic repetere. Hoc tempus respiciens Eselathius ad Homerum, ait quod erat certa Dies-- τω MIΘρα H υον : cst quM tune Persarum Regi licebat inebriari ει Perflcum saltare, quae aliis temporibus illicita. Quod ille dicit a , erat aliquas civiles caeremonias facere& laetitiam celebrare. Omnia quippe Festa sua ut ex Libro M. GP. constat, in celebrabant Solennioribus Precibus in Pyreis, quibus temporibus mane omnes ad Ecclesiam confluebant ι & deinde post peractas preces, Comessationibus & Ludis & omnis generis Laetitiae indulgebant, eodem modo quo apud Christianos fit in diebus Festis. Sed in eorum Libris non inveni mentionem Sacrificiorum, ne quiadem in Solenni illo Conventu MCCCC abhinc annis habito in tempore Diuiligod by Corale

177쪽

pore Ardio, Balec , quando de Religione consulebatur; ubi ta men proculdubio, florente tunc Imperio, nulla Solennia omittebantur. Si vero intra hosce mille annos ex quo dissolutum fuit Imperium γapud paupertate & inopia pressos, Sacrificia majora & sumptuosa soria

te cessaverint, non equidem miror.

Quicquid igitur Soli secerint, id tantum sui dictum) civiliter se

tum est; non credendo Solem esse Deum, nec petitiones ad eum diarigendo, quod inculcare debemus, in cum semper Deum Omnipotentem seumque solum) religiose colerent. Quid autem cum Sole v lunt, & an eum colent necne, docet supracitatus Sofontis pag. Io8, quem videas. Nam quamvis soli, aut Planetis, aliquas caeremonias fecerint, interim tamen de Deo recte senserunt, ut docet Dis Chorifremtis in oratione Bor,ibentes XXXVI, his verbis, Alius autem sermo in reconditis m steriis ab hominibus Magis αδτ' canatur admirandus, qui Deum hune laudibus celebrabant, ut perfectum G primum aurigam perseritissimi currus. Solis enim currum recentiorem esse Hunt, eum illo comparatum, ut qui appareat V vulgis, utpote cursum faciem manifestum. - Fortem aurem V perfectum Jovis Currum nemo laudibus extulit digia hoe modo, neque Homerus neque Hesiodus, sed Zoroastres,

Magorumque Discipuli canunt, ab illo edocti. - Ili vero S alia juxta Sacros sermones faciunt, atque etiam Iovi alunt Currum Nesaeensium Equorum, qui maximi pulcherrimique omnium qui sunt in Ur Soli

vero unum Equum. Interpretantur autem omnia Sermone e non quemad

modum apud nos Musarum prophetin, fetula magna cum persuasone dicunt, sed ex se valde consumaciter. Esse enim dicunt universtatis rerum unam vectionem S aurigationem, a Iummd quae fiat experiemis S res re semper, eamque inaccessibilem in inaccessibilibus scidi circuitibus. S lis aurem ci Lunae cursus, veluti equorum, motus esse partium e unae Gyab ipsis clarius videri. Univers veris motum atque cursum batia multos intelligere, sed illius certaminis ignorare magnitudinem. suae pos haec sequuntur, erubesco dicere de Equis deque Aurigatione, quomodo interprotamur; non admodum curantes, ut mi usquequaque Imago similis flat. Quid deinde fabulentur Gentes de hisce Equis, prolixe docet, & unus

Vestie comparatus. Cum autem Persae tam impense honorarent Solem, mirum est cur Magi Lunam sibi p esse praetenderent, praesertim cum Rex ipse aliter crederet, donec audiret infallibiles Doctores & Ductores suos

178쪽

Cap. 4. VETERUM PERSARUM.

contrarium assirmantes. Nam inopinato superveniente Solis Eclipsi ut Herod. p. 434, in qua Xerxes putabat assici Persas, Xerxi responde-hant Magi, Solem Graecorum, Lunam vero Persarum esse προδέκ α. Hoc ergδ videtur a Magis dolose dictum Xerxi, ut ei placerent avertendo omen & timorem inde exortum. Hinc constat eos non novisse calculationem Eclipsium, cum tale quid non, praevisum, eos inopinatos invaderet. Si novissent eiusdem causam esse naturalem, non erat Opus ut Regi, malignum omen inde metuenti, doloso responso satisfacere

satagerent. . .

Solis quidem Adoratio plus quam civilis fuit sere universalis: nani S rhae, tam occidentales, quam orientales, seu Tarari secerunt. His Sol vocatur Gesidiem, vel contracia ios Gesuri ; quo etiam notatur Dies, cum ille fit effectius hujus. Sic Luna, & mensis per eam metitus appellatur si A. Talis est lingua Talarorum citra Maram,sc. Turcisa. Ea autem ultra Imaum, est MogoA-ntarica, qua Sudicitur .AD N an, & Luna atque menses Sard. Quam autem longe lateque iste Sabaismus, seu copiarum coelestium cultus suit diffusus, mirandum est; cum ex probatis autoribus sui alibi notavimus, certum sit, in Peruviano tradiu ante Hispanorum adventum, fuisse Templa dicata Soli, & in eis Virgines, aliquando ducentas, perpetuae castitati addictas, nisi forte aliqua ex Sole conceperat, ut astuti Sacem dotes ignaro populo persuadebant: nam populi simplicitas & Sacerdotum astutia omni aevo omnique regione semper notabilis. Et quidem talis eorum cultus videtur, vel ex communi hominum consensu pr sectus, vel ex eorum commercio & conversatione cum aliis Gentibus, quorum hoc posterius magis probabile, praesertim propter instituti nem Sacerdotistarum Virginum: nam non est dubium quin olim Poeni & Cananaei ad eos navigaverint, uti ex Hannonis Periplo & alia unde secimus probabile in Notis ad Itinera Mundi. Praeterea in Bi liis Graecis legitur quod Salomon, Tyriorum ope, accersivit sibi Aurum Φαρῆμα, i. e. Peruvianorum, unde verior nominis punctatio colligitur.

179쪽

HIs TORIA RELIGIONIS Cap. s.

C A P. V. Peculiare Caput sper modum ditragonis in quo fri lim agitur de sequioribus Ω-

Mitis, seu Sabiis, R. de Sabaismo ω Idololatria Gentilium nationum, quae sub infitientiis Planetarum formabant Imagines adorandas ι in Lectori innotescu imur ureumque Sabiorum genus disserentia.

DE Gentium cultu Solis, multa diximus in praecedente Capite:

illuc itaque Lectorem remittimus. Sabii non sunt certa aliqua Gens, sed certum Religionis genus, Q. eorum qui copias coelestes c lunt, ut in superioribus dictum, ubi egimus de ratione Nominis S biorum a quos etiam sex Mahri ni) in duo genera distinximus, Q. in Salios colentes Stellas, & in Salios talentes Imagines. Prioris generis qui meliores) erant olim Persae, qui una cum suo Sabaismo Deum solum divino cultu adorabant, Planetas autem & Elementa tantum cultu civili, Iconolatriam repudiando. Posterioris generis qui pej res) erant aliae Gentes, quae posthabendo & prorsus negligendo Deum, divino cultu colebant Angelos & Stellas atque Imagines sub earum influentia formatas, cum Idololatria absoluta, eaque pessima. Arabum de ratione Nominis se. a transeundo ab una religione ad aliam, in se tentiam supra expendimus & refutavimus: eam tamen heic rursus Propter adjunctam Sabaismi aliam infinitionem Persicam, repetimus ex Libro PMQ. Gy. in voce Nogu a atque ex Alcorant Interpret

Sarii fisi qui ab una religione ad aliam comeriuntur, i. e. ex quavis religione aliquid arripiunt, V Angelos colunt, F Sebetatis recitans, θ', inter orandum, faciem Meccae obvertunt. Sunt qui dicunt Sabios fuisse Saducaeos, aut Apricolas. Isti Norastini, seu Sabii, aliter ibidem Persice fusius describuntur Colere sellas oe adorare Solem, eique preces fundere VII tacitas quotidie: falii dicunt III vicibus.J Hujus religionishomises duas habere opiniones, quarum altera es, Deum Excelsum esse Creatorem Mundi : eum tamen praecepisse Servis suis ut magni faciant Stelgas, S ut ad Luminosa corpora se convertant in Precibus. Astera

180쪽

Cap. r. VETERUM PERSARUM. ras

Altera opinis es, Deum Excelsum esse Creatorem Orbium earlesium SA gelorum θ' Stellarum; ει quod Stesias rerum inferiorum Gubernatoresese ransiluit, θ' quod res bularum hujus Mundi quoad Bonum S M Lm sit Sanitarem S AEgritudinem, G. totaliter ab eis dependeant rideoque oportere bomines magnifacere illas, quippe quae sint is Agures populi mundani θ' inferioris, ta rerum eorundem Gulernatores. Et hane fuisse opinionem Chaldaeorum, de qua Arabam cum eis disputavit, iamque refutatis. Addam, & Abrahamum contra Chaldaeorum Lonotruriam aeque ac S erolatriam disputasse.

Calcassendi AEnptius Arabicὰ scribens narrat, Sabiorum praecipua Fesa esse illis aetas quibus contingit alicujus Planeta Exaltatio: esse a tem Saturni Mastationem in XXI gradu Librae, Duis XXV Cancri, Martis XVILI Capricorni, Veneris seu Piscium, Mercurii XXV Virginis, Solis XXIX Aristis, Luna ΠΙ Tauri. Sed maximum omnium Fesum, quo meliores vesti induunt, esse ipsum Diem quo Sol Arietem ingreditur. Tum nempe erat initium Anni eorum. J Eorum quoque Reges extruxisse Sacella, quibus appropriabant Fesa, pro ratia me Stellarum quarum nominibus talia Sacella dedicata sunt. Scit. Fese tum Solis erat in Sacello Solis, Festum Martis in Sacello Martis, M.

De hisce hominibus scribit Eeseri, le s e t Sabaitae reptitant se esse vi Relia gis, Machi, cui pax: ta eorum Mesa est plaga australis r scit . ut supra dicitur, convertunt se ad Gabam, i. e. australiter. D. Augustinus de sui temporis Sabiis in Libro de Haeres refert, Orationes faciunt ad Solem per diem, quaquaversum circumit; ad Lunam per noctem, γε apparet : s autem non apparet, ad Aquiloniam partem, qua Sol cum oecia derit. ad Orientem reGertitur, sunt orantes. Ex supradictis colligitur, quod quando particularem aliquam stellam adorant, se ad eandem convertunt in quacunque plaga fuerit ; quod tam rationi quam bonis moribus consentaneum. At diversum quid statuit mistizabaditis Cu-musi Autor, UGI ULMUI Eorum Rutuest plaga Septentrionalis temtare meridiano. Nempe aliqui eorum ut videtur) Septentrionem ejusque Polum inter precandum respicere v Iuεre. Idque fortassis quia ea coeli pars semper serena est, oculos non perstringens; ea quoque semper visibilis & constans est, eos nunquam clestituens: adeo ut ibi semper habeant Numen quod colant, & quod in inseriora influat: tam reliquae coeli partes sint inconstantes & aliquando invisibiles, aliqua anni parte non comparentes, adesque culina tores

SEARCH

MENU NAVIGATION