Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

161쪽

Et suum, in hac parte, gelum commonstrans, Neroni adblanditus Tiridates, Eum perinde ac Mithram se adoraturum pronuntiavit. Lampridius in Commodo, docet istum Imperatorem inter reliquum suum Cultum promiscuum, Sacra Mithriaca homicidio vero polluisse, cum illic, aliquid ad speciem timoris, vel dici, vel sui, soleat. Haec dicuntur de minitante Sacerdote, & de Milite eligente mortem prae corona. Nam Lampridis verbis sinquit de la Cerda) satis innuitur a Milite eligi Caedem prae corona ; non quasi occidendus esset mortem eligens, quia minae illae erant tantum ad speciem. Sed ea fuit Commodi improbitas, ut ita polluerit Sacra illa homicidio vero. Et sciendum, initiatos Mithrae Sacris, varia tormenta passos; ut hinc eludi possint quae Lampridius de timore, tantum ad speciem, scribit. Eorum Milites Mithraevidentur vocari Leones Mithrae: sic Tertul. Aridae ta ardentis nasurae sacrificia Leones Mithrae philosophantur. Alias autem, Leo Mithriacus pingitur ut Leo vorans apem, ut inter annexos Iconismos cernitur. De initiatione Militis Mithriaci, Tertul. in Praescrip. Haeret. de Diabolo dicit, Et sub gladis redimit coronam: sic nempe in deteriorem sensum trahit. Quomodo autem Discipulos suos quos Glites vocabant)initiare solebant, alibi magis particulariter docet idem Tertullianus, Cum Mithrae Miles initiarur in vel , sin castris Vere tenebrarum,9 Coronam, interposito Gladio, si oblatam, squas mimus Martyrii, δε- hinc capiti suo accommodatam, monetur obvia manu a capite pellere, in humerum, s forte, transferre a dicens Mithram esse coronam Dam. --

162쪽

nis vita od

164쪽

Cap. 4. VETERUM PERSARUM.que exinde nunquam coronatur; idque in I gnum habet ad probationem c sicuti tentatus fuerit de Sacramento: satimque credisse Mithrae Miles, s dejecerit Coronam, s eam in deo suo esse dixerit. Talis Miles suae etiam militiae externum aliquod Signum gerebat, ut in eodem Libro Tert. notat his verbis, Si adhue memini, Mithra Arat Hie in frontibus Milites suos: celebrat ae Panis oblationem, G imaginem Re-Jurrectionis inducit, Usub gladio redimit Coronam. Quid i quod V Summum Poruscem unis nuptiis satuis ρ Habet V Virgines, labet S cin- sinentes. De Tinctione, de oblatione Panis, te de Imagine Resurrectionis, videatur Doctis . de la Ceria ad ea Tertulliani loca, ubi de hisce rebus agitur. Gentiles citra Christum talia celebrabant Mithriaca, quae videbantur cum docti ina Eucharistia & Resurrectionis & aliis Ritibus Christianis convenire, quae fecerunt ex industria ad imitationem Christianismi: unde Tert. & Patre, qunt eos talia fecisse, duce Diabolo, qui vult esse s a Christi, &c. Volunt itaque eos res suas ita

comparasse, ut Mithrae molaria essent Eucharistis chrisianae imago. Sic Pus. Mart p. 98, & Tertullianus & cirrasinus. In suis etiam Sacris habebant Mithriaci Lazacra quas Regenerationio in quibus tingit V ipse st. Sacerdos) quosdam, urique eradentes θ' eos suos, Gexpiatoria delictorum de Lavacro repromittit, G sic adhue initiat Mithrae. De hoc in P . Mart. & CDυ -ο legitur, Hi ergὸ per fetulos annos, pos meῬem trituratoriam, ascendebant in montem aliquem qui vocatur linguri eorum Mons Victorialis, habens ibi in se quandam speluncam in Saxo, fontibus V electis arboribus amoeni fimus ; in quem afrendentes ta lavames se omerebant, G orabant in flentis Deum tri4

btis diebus. Mithrae Figurae, quas exhibemus, videntur esse tales quas matb aeriise essinxerat olim Zoroastres, quae non fuerunt cultus ergo, sed ut per eas philosophice bc mystice repraesentaretur Systema hujus Mundi. Ab illis itaque hasce figuras nacti Romani & Graeci, easdein in Lapidibus sculpi curarunt, quae repertae fuerunt Romae, unde n strates eas habuerunt. Hunc nostrum Iconismum spectavit Statius in Uersu, - torquensem cor a Mithrae. In hunc locum caespitans Caelius Rhodiginus, refert, a V Mithrae si cichrum Leonis rictum praeie ferebat, cum Gara, utiaque manu bubula premens cornua, qui Bos mox immolandus. De Luna noc exponit Laesamius Placiades ad SI

rium. Hisce interpretationibus seductus fuit Marius in Scialiis ad D. Hieron mi Dis. ad Laelam, ubi de Specu Μithrae agitur. De Leonis rictu & de Bove immolando fallitur Rhodiginus : quisque enim novit quod Dissiligeo by Corale

165쪽

,ia HISTORIA RELIGIONIS Cap. 4.

quod Mithrae sec. Graecos) immolabant Equum, Des Taurum, M.

Datur tamen unum irregulare exemplum, is βου-- ἐπὶ - Ε τοῦ Ηλίου ι ut & erat eodem tempore, Agesilai dextram in ignem injectam comburendo absumpsisse; ut Stobos p. 9, ex Agatbyrsia Samio de rebus Persicis. Nam Agesilaus, Graecorum Explorator, Cum Mardonem, loco Xerxis, interseci siet, a Peresis comprehensus est : &Xerxes, tunc Bovem super Aram immolaturus, Agesilai dextram injecit , quo facto, is sponte obtulit sinistram, quam .reciliavit Rex, ejus fortitudine in tolerando deterritus. In supradicta D. Hieron mi Epistola haec verba leguntur, Gracchus - cum Prinsectaram gereret urbanam, nonne Spectim Mithrae V omnia

portentosa smularem subvertis r Qualia autem erant haec portentosa simulachra, haud potest melius sciri quam ex talium Typo apud D. Leonbardum Augustinum, in Antiquarum Gemmarum sculpturis ab eo diligentissime expressis. Et ibidem Vir Doctiss. D. Pacobus

Gran ius tres ejusmodi Icones praemisit, prout dedimus. Hae erant ex Mithrae Figuris apud Romanos, de quibus Annotator ibi dicit, quod Romae, diversis in locis, reperiuntur Tabulae marmoreae antiquae,

cum insculpto Deo Mithra Persarum, in habitu serientis prostratum Taurum, per quod allegorice innuitur virtus Solis super terram, Ufoecunditas unitersae naturae. De his ibi videas plura p. 33. D. Hier 'muz per portentosa simulachra videtur intelligere Solem in XII Signis secundum singula Doricaremoria, quae inquam in videntur fuisse ex supellectili Antri Mithriaci. In istis itaque Figuris quas apposuimus, visitur Mithra, seu Sol, figura humana Regis Perfici, qui subigit Ta

rum eumque Calcat necatque, qui pedestris id facit, fere ut solebant Graeci Equestres in ΤΟ -ta ινφιων ἡμερα Ses in hoc verno Signo positus, ibi sedet Mundum inferiorem regens & calore suo fovens ac sertiligans eundem; appietis etiam Animalculorum Aperi is in eodem Doricaremoris, cum aliis rebus Symbolicis ad coelestem apparatum spectantibus. Hoc autem Signum prae aliis exprimere & sculpere amabant, quia sequentis anni ubertatem promittere videbatur. His enim insinuatur, quod provecto Vere, cum Sol est in Tauro, omnia florere & vernare cernantur; unde posito boni ominis Emblemate, infertilitas & uberrimus ternae proventus speretur. Tunc enim, ineunte Vere, a Sole fit terrae Impraegnatio in totius anni sequelam bene fica, quando moventur Sales, omnis vegetationis principia, quae om nium rerum ubertatem procurare solent. Sol autem qui homine

168쪽

Cap. . VETERUM PERSARUM. ita

se semi-mortuum relicturus, ad reliquam Signorum consequentiam quasi alatus properat, omnia Signa peragrare & Duodecim Laborum suorum opus penitus absolvere gestiens. In superiorem sensum Macrobius, pag. 73, Vernum tempus Iam obtinet, cum, dicente Virgilio,

Candidus auratis aperit cum cornibus annum

Tune sessiret ut idem monet Macrobius,) Tauro gelante Solem. Si enempe, pinguntur Signa: adeo ut in dicto Iconismo exhibeatur Sol in Signo Tauri Persarum more designatus. Sic etiam in nummis Magni gul Imp. Indiae exhibetur Corpus Solare super dorso Tauri, aut Leonis, qui illud eodem modo gestat. Nam Sol videtur portari & cim cumduci super XII Zodiacalia symbola, dum singula Doricaremoria percurrit. In omnibus enim Coelestium Signorum nominibus symbolicis, Agriculturam ejusque utilitatem praecipue spectabant tam Chaiadaei, quam AEn ii & Persae veteres, ut suis locis fusius docebitur. Et inde veterum Persarum Reges ut monetur in Libro Mutilaat, ut Asriculturam promoverent, solebant semel singulis annis destiniadere in familiare colloquium cum Agricolis & Colonis, hortando ut alacriter procederent, & agnoscendo se non posse carere illis, nec posse vivere sine fructibus agri, cum ejusmodi aliis multis. Et tale quid faciebant veteres Reges Chinae, ut suo loco dicetur, ubi de Anno Sinire agetur. Quid ibi faciunt moderni reges Cararies, non scio. Macrobius docet quomodo plemque Eιδωλολατριας formae referri possint ad Solem, eumque quodammodo rep sentent. Sed hoc ad nostrum scopum non est: videant alii. Aliqui ex Solis cultoribus sui refert Max. drius Orat. XXXVIII, in Solem repraesentabant paris Dista Longurioni imposito. Palmffreni adhibebant Caput radiatum: alii Corpus radiatum rotundum. Apud Emissenos dicente Herodians Solis simulachrum erat grande saxum conicum nigrum, quod jact bant 1 coelo fuisse delapsum. In Chronita Agexandrino p. 26, legitur, Romulus - equesne certamen,

seu Circensia in Urbe insitvit Finia Soli, s sectis ei quature mementis,

ratus, et de causi, οτι τουτο, ti πως φεροπαρ οἱ των Περσων Βασιλῆς τους πολεμους, utpote qui quatuor Elementa venerarentur. Romiae enim ante

eum diem nullus honor offesa dies nulla. - Oenomaus vere Rex Pisae, ad Europae partes, certamen peregit mense m re, M Martio, dis XXV, in

Solis, ut Titanis excelli culum; certantibus inquit Tered N Marieaeteri que Soli subsectis Elementis. P Solem Diuiligod by Corale

169쪽

it HISTORIA RELIGIONIS Cap. 4.

Solem colebant Pulianus & plerique Imperatores Romani: & d victa Zenobia Palm morum regina,) Solis simulachrum Romam Pal-mstra advexit Aurelianus Imp. de quo risimus lib. I. Et dicente Herodiano, iste Imp. idem Solis simulachrum Romae erexit, & Templum ei aedificavit egregiis donariis exornatum, inter quae Solis & Beli sim

lachra infra memorata. Soli etiam consecrabant Sacerdotes, interi quos erat Balbillus, atque Elagabalus qui gente S us, seu Phoenix. Mus Icon quam exhibuimus, extat apud Hemmelarium, cum suta scriptione,

SACERDOS .DEI SOLIS ELA GABALUS.

Qualia Sacra Soli peragebat, visitur in eius Nummo, in quo Ara cum ardente igne pro Sacrificiis, & Sacerdos cum Libatione & virente Herba in manu. Ibi enim stat, Sacrificantis ritu, togatus & velato capite, Pateram super Aram effundens. Is ut solebant) maximo h nore duxit denominari a Deo suo, cum nihil potuit esse honoratius,& ut ego dicam in nihil arrogantius: nam idem Herodianus prodit, Solem a Phoenicibus cultum & dictum μι- γαίαλω. Eodem etiam nomine Sia vocatus fuit apud Romanos, qui illud ex Parni o mutuarunt. Sic autem dictus fuit per communem literarum metathesin, Pro a bux Agu Baal, i. e. deus rotundus, ut D. Selianus sis diis Estris p. 22o, a a I,J elicit ex antiqua Inscriptione p. 226, A cd

ya inlibari A Giω. Huic nomini quadrat Solis forma rotunda: sed & iste Imperator dicitur coluisse Solem sub forma Saxi ab imo rotundi & conici, qua forma ut dictum in apud Emissenos cultus fuit. Is sorte ductus fuerit ut & illi in sententia Anaxagorae, qui ut habet FLI. de Placitis Philosephorum, in existimabat Solem esse rotundum aliquem Lapidem ignitum, talem qui Grtecis 3UI M. Ille etiam dicente Plinio lib. I. cap. 38. sertur caelestium literarum scientia edo tus. praedixisse quibus diebus dictum Saxum a Sole esset casurum : idque interdiu in Thraciae parte ad Auos flumen fuisse factum : quod quidem Saxum inquit) etiam nunc ostenditur magnitudine Veliis seu Plaustri, adusto colore.' Est itaque Elagabalus abjecta terminatione us, in nil nisi Hara Agl bal, seu seliabat, i. e. deus GI-dus, uti est tam Sol quam Cinctura seu Scapus Coni. Apud D. Θ nium etiam p. I, extat supradicta Inscriptio, dupliciter Graecis atque Palm enis charaeteribus exarata, sub pedibus dictarum deitatum, quarum ibi cernuntur Imagines in eodem marmore. Cum itaque Solis Diuitigod by Cooste