Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

181쪽

124 HISTORIA RELIGIONIS Cap. s.

tores suos destituentes. Deitatum enim propinquitatem & praesentiam amant, longinquitatem autem & absentiam deplorant. Hoc modo inter se disserunt Autores in assignando Sabiorum MLlam. Sed sorse haec eorum differentia quodammodo conciliari possit. perpendendo diversitatem Stationis orantium in quacunque Mundi

plaga fuerint; prout faciunt MMammedani, qui ut supra diximus

In hunc usum habent Tabulas mathematice calculatas quibus Titulusia o Comissis, seu circumrotatio Mbla, quae Gala; ut ubiacunque fuerint, sciant recta se illuc convertere inter orandum. Si itaque Sabiorum ut quidam unt) XUla sit Merea, seu Caesa, idem de illis sentiendum est. Ab Aura ni patria, Merea fuit inter ortum& Boream: & aliis Borealibus, seu Bore orientalibus, Merea suit ad Austrum, qui eri in communi sermone nominando Ribliam, ne Liario intelligant Au rum. Et sic de reliquis plagis orantium, quorum KUla, seu Anterior pars, inter orandum, pro Stationis diversitate semper variatur. Calcassendi L Aptius habuit Meccam magis ad B ream : ideoque haud mirum est quod ille posuerit Sabiorum suorum KUlum in eadem plaga. Si haec conciliatio non sufficiat, tum dive

sitas si quae restat, in necessario sit in opinione inantium, qui forte omnes non idem sentiant de sua GHa, dum alii in inridie, & alii in

Aquilone, eam collocant.

Quoad supra allegatum Calcassorii locum ubi Planetarum Exast times tanguntur, notandum est, ibi inesse aliquot menda, tam Aut ris, quam Exemplaris ex quo ipse haec descripserat. Nam quamvis Autor suos Numeros exprimat disertis verbis, videtur tamen eos sum fisse ex Τabulis ubi omnia erant numeralibus literarum Notis expreua, in quibus pronum est Scribis errare, & saepissime erratur. Is ergo pro

XXV Cancri, debuerat legere XV : & pro XVIII Capricorni, legendum erat XXVIII: & pro XXIX Piscium, legendum XXVII: nam is Ma est kribae error pro l--: & pro XXV Virg. leg. XV: & pro

XXIX Arietis, leg. XIX. Cum itaque ex Planetarum Exaltationibus rite statis, pendeant Sabiorum Festa, vera Exaltationis loca habeto ex

Ali Biroenri Persa, qui Cap. VIII scribit, Exadrario Saturni et in XXI grades Librae, Solis in XIXgradu Arietis,

Iovis in ingrata Cancri, Mercurii in XV gradu Virginis, Martis XXVIII gradu capricorni, Veneris in XXVIIgradu Pisium, Lunae in III gradu Tauri. In Disiligoo by Corale

182쪽

p. s. VETERUM PERSARUM. 123

In Planetarum Exaltationes designando, Cum his ad amussim concordant Astrologi Anglicani. At paulo aliter Sh - oli Persa in Comment. ad NasPediani Tabulas, qui singulorum Planetarum Exaltationes per unum Signum retrahere videtur, seq. modo: viz. Em altatio Saturni Ivis Martis Solis Veneris Merc. Lunaees in igno VI, III, IX, XI, ' V, : I, in gradu XX. XIV. XXVII. XVIII. XXVI. XIV. II.

Heio ut vides, Saturni Exaltatio ponitur in Signo sexto, seu Virgine,chm apud alterum sit in Signo septimo, seu Libra. Sed distinguendum est inter Signorum Doricalemoria & inter Signa ipsa, seu Stellas, cum a tempore H parces, stellae Virginis promotae sint in Dodecatemorion Librae. Ergo AG Biriendi intelligit Signorum Stellas, & Sh -Chosti

intelligit Signorum Dode temoria, ut constat ex nullitatis nota Solis in Ariete : sic enim scribere, eo in casu, est mos Astronomorum orientis. In Sstrorum aliquo Calendario abice conscripto, Planetarum Exaltationes adscribuntur sequentibus Diebus: vig. Exaltatio Saturni

XVI Panuarii, V V Octobris: Itis XXVIII Iunii: Murtis IX ei XXIX Decembris, G VII S XXVIII Panuarii, V XV Aprilis rSolis XXIX Martii: Mercurii VII Augusi, V XXX Decembris rVeneris VIII Martii, G XVIII Aprilis : Lunae XIV Aprilis, XVIII ta XXVIII Augusti: nempe e regione dictorum Dierum

notantur tales singulorum Planetarum Exastationes in dicto Calendario.

Plurimi autem Sabaitae Religionem suam aliquanto altius petunt a Patriarcha antediluviano Seth, quem Vocant Stiit, magni facientes τον xu i Silum Stiit Nebitillab, sic enim sonant,) Librum Meis Propheta Dei ; qui est Liber satis grandis Arabies conscriptus, in quo multa Moralia Praecepta de praxi Virtutumia fuga Vitiorum continentur. Et quidem Sabaitae, seu Sabii, in Monte Libano & alibi dictum Prophetam suum ita venerantur etiam hodie, ut per eum jurare plus sit quam per Deum jurasse: nam quod ab incolis didici,) si aliquis ex istis juraverit tibi Malum, per Deum, vix potes ei credere: at si Maserit, per Seth, tum tuto potes ei credere, cum hocce Juramentum religiosissime servaturus sit 1 id enim violare nefas. An Mahna in Libro de Primis S Postremis, dictum Librum memorans, Arabies scribit, ob l

183쪽

,16 HISTORIA RELIGIONIS Cap. s.

-υo 3 Dicuntur Sabii accepisse Religionem suam a Seth ει Muris fueu Emeh.J E que illis Liber dictus Silum rarit, quia eum a

censent τω Meis: in eo agitur de Bonis Moribus, quales sum Veraritas, Fortitudo, Amabilitas erga peregrinos, S ejusmodi alia quae in eo praecialiuntur. Item in eo memoramur Vitia quin prohibentur. Habentque VII precandi tempora; s. quinque, cui sunt quinque ilia preces Musim rum, N Precationem matutinam, atque septimam quin sit comple is UI horis noctis. Praescribunt firmam intentionem: nec preces suas eum aliis rebus commiscent. Precantur aurem super Feretro abstue Genu rione auePrsratione. yejunant menses tres primos dies, computantes Pejuniorum solutiones ab ingressu Silis in Arietem. Pejunant quarta arte diei sal. noctis J inque ad occasum Solis. Magnifaciunt Meceam G Dramides AEnpti: Usolennem peregrinationem suscipiunt ad locum prope Harris. Festa eorum sunt V, in ingressu Saturni U Ivis N Martis V Venerista Mercurii in domos Exaltitonis suae. Fesorum autem maximum es

die quo Sol Arietem ingreditur. Se fis derivans is Sabi Illis Idris, quis petitur in AEnpti Dramide terri 3. Dicit Iis mam, Religio quam

Sabaitae profitentur, erat Religionum antiquissima per totum Mundum tune praevalens, adeo ut plurima de ea reserant. Deus autem misit brahamum cum Religione in qui jam sumus. Masesani dicit Sabis desimare Spiritualia, seu Angelos, in contrarium Hani reorum, quima faciunt corporalia, seu Homines. Sic ille. Maimonides in More Nevochim, parte III, Cap. 29, 3o, plurima habet de Sabiis notatu digna. Ego, heic brevitatis causa, tantiim rerum summam exhibebo, quae apud eum & alios fusius leguntur. Dicti inquit Sabii olim agnoscebant, & hodie agnoscunt, Deum esse Conditorem Mundi, & Coeli Possessorem; sed propter nimiam disitantiam & plurimum reverendam Majestatem, non esse accessibilem; ipsosque non posse adire illum immediate, ne nimis audaces videantur. At more illorum qui Reges appellare volunt, necesse putant ut supremos illius Ministros primo adeant, qui sint apud tales Reges Mediatores, illorum negotia & petitiones ei impertientes, ejusque voluntatem & determinationem sive responsum illis renuntiantes: sic Sabii adibant, & hodie adeunt, Angelos Ec Planetas, ut Mediatores, quos septem minores Reges esse putant in luminosis illis corporibus habitantes, ut in tot Palatiis aut Sacellis; ad quorum imitationem alii ex eis Satella etiam in terris fabricabant, in quibus collocatae erant Imagines dictis Stellis dedicatae. Talia Sacesia in S. Bibliis vocantur Tabernacula, ut Tabernacula Molech & Remphan, M. Nam cum Pla

netae

184쪽

Cap. s. VETERUM PERSARU Μ. ta

netae etiam nimis disiiti essent, & aliquando quoque abessent, sub terra occumbentes & delitescentes, consultum duxerunt hisce Planetis erigere Imagines de eorum virtute participes, quae nunquam abessent, sed semper cum eis praesentes, ut eas perpetuo die nocteque adire posient. Cumque illorum temporum Astrologi, omnes Colores, Omnia intesta, Ligna, Lapides, Arbores, Fructus, Herbas, & Anim lia tum volatilia quam quadrupedia, & quasvis res alias alicui Planetae appropriare solerent, faciebant Imagines ex apta materia, quae tali Planetae esset propria & peculiaris; idque apto tempore, seu sub fausta coeli positura, quando talis Planeta esset in sua exaltatione, & in fausto cum aliis Planetis aspectu, M. Et tum existimabant ejusmodi Imaginem rite factam, talis Planetae virtute impraegnatum iri. Nam in Imagines, ex tali materia, & sub tali coelorum positura. te, attes consectas & conflatas, Idololatrae credebant per Preces & Sumtus facile deduci posie superiorum Corporum Influentias: & quidem hujusmodi Imagines credebant easdem habere vires & virtutes cum Stellis ipsis quas repraesentabant. Istiusmodi itaque Imagines aeque ac Stellas ipsas adorabant chaldaei Sabaisae, ad eas preces fundebant, easque placare studebant Sumtu, seu Incenso; & Cultores ut & Confectores interim erant induti vestibus talis coloris qui tali Planetae fratus & congruus esset, &c. Deum interim negligentes eumque oblivioni dantes. Et hoc modo uti etiam per Heroum Imagines, ut supra notavimus, in venit Idololatria in Μundum, nempe per malas Artes Astrologorum qui talia omnia excogitabant, & ignaro vulgo, talium nimis avido, hujusmodi nugas insusurrebant eisque obtrudebant, salsas Planetarum & Imaginum sub eis saetarum virtutes praedicando, & suadendo, quod si Stellas eisque

dicatas Imagines rite placarent, tum eos non tantum esse feliciores &obtinere quasvis necellitates suas, sed & descensuros Imbres qui terram rigarent & sertilem redderent. Et hoc modo Pietatem cum Utilitate conjungentes Astrologi, faciliori negotio ista sua venena hominibus propinabant, Ec ab eis imbibenda procurabant, eos ad Idololatriam, hoc modo, seducentes: adeo ut hisce Stellis & earundem Imaginibus tandem Divinum cultum exhiberent, Creaturas solas respicientes, & omnium Creatorem negligentes. Hocque fiebat, magna ex parte, per Galdaeorum Librum cui Tit. Hi A Phalaiae, i. e. Liber Agriculturae, in quo docetur totam Agriculturam Astrologicὰ exercere, & conficere Tel smata ad deducendos Imbres, & ad averruncandas atque abigendas Locustas ET res quasi

185쪽

vis noxias, quae alias laetiorem terrae proventum, & vitam seliciter instituendam, turbarent & impedirent. Adeo ut chaldaei Sabaitici quamvis scirent Deum, eum tamen non colebant sed in meram Idololatriam effusi, preces suas immediate ad Imagines dirigentes, absque ullo ad Deum respectu, quem prorsus negligebant, inferiores tantum causas respicientes. Unde in hos & in populum suum Israeliticum istos imitantem, merito succensuit Deus, qni per Prophetas suos de istiusmodi hominibus conquestus est, quod Ligna & Lapides adorarent, & flecterent se trunco arboris, dicendo, Juva me, nam tu es deus meus ; & quod ejusdem Ligni parte extruerent ignem, & ex reliqua ejus parte conficerent Deum: de his, inquam, quotidianae querelae, pessimam eorum Idololatriam damnando. Ex supradictis constat Chaldaeos non adorasse Ignem, ut a quibusdam stulte & nimis temere creditum. Quid autem ador verint, docet Plutarchus in bide. Vide, & docetur in Libro Danitas. Perperam itaque & fabulose fingebatur Certamen inter Ignem chaldaeorum deum & canopum AEnptiorum numen sub forma Hydriae perforatae & cera obductae ; quasi inter utriusque Gentis tum

Deos quam Homines certamen fuerat;) cum lanis non esset Chaldaeorum deus: si enim Ignem aestimassent sacrum, certe noluisienteum cadaveribus inquinare, homines in fornace ignea Comburendo ;nec Concedere, ut aqua extingueretur, cum apud omnes Ignicolas nefas sit eum quovis modo polluere, aut Ignem & Aquam committere : nam mala mortet mulctandus erat qui hoc fecerat. Si itaqueZEnptii ex una parte voluerint evincere campum suum esse deum, ex altera parte Chaldaei non opponebant Ignem tanquam deum, quia talem esse non existimabant. Et propter hasce rationes, nec de Persarum lane verum esse p tuerit tale certamen.

Pro exemplo Sabaitici cultus Stellarum, consulatur Abusaretius, qui notat unam Arabum Tribum coluisse Lis Ysiam, aliam coluisse Amebar , &c. quae in Notis nostris ad Olug-Begum explicantur, uti ta mox sequentes Stellae Gregis. Pleraeque autem majores Stellae & insigniores Asterismi habebantur tot Reges, qualis fuit Sepham ait artim deus, seu Astrum, Ana-meDct, i. e. Pecus Rex, ab Ana, seu An, quod semper collestive, seu quasi pluraliter usurpatur, Pecudes minores Q. Oves dc Capras) notans. Haec erat Constellatio illa, quae a Cepheo AEthiopum Rege denominata, ejusve pars, in qua, ex Orientalium sententia, est A NH, i. e. Pastor,

186쪽

Cap. r. UETERUM PERSARUM. 129

Pasor, & o Ganam, i. e. Pecudes, quae etiam Olug-Bego vocantur l a Sullae gregis : nam Arabibus & aliis pastoralem vitam agentibus & in agris degentibus, pronum erat inter Pecudes & Stellas collationem instituere & inde rei pastorali accommodata Nomina stellis imponere ; praesertim cum ab earundem influentia censeretur pendere fertilitatis & foeturae omen. Quicquid enim vel prodesse, vel multum obesse, putabatur, id ut Numen colebant & quovis modo placare studebant Pagani Idololatrae. Hanc itaque pecuariam Consteia lationem & Pecudum figuras sub proprio Planeta effetas colebant: nam praeter Stellas ipsas, habebant etiam Figuras sub eis factas quae essent hominibus propiores: unde probabile quod ea Constellatio quae pharisitis Anammelech, Sidoniis alio nomine vocata fuit mr rurit Neroth, a sing. π ritvν AE ara, i. e. Grex, & in hoc loco Biblico Chaldaeus etiam legit mν Adre, Greges. Ad hunc locum Limeti notat, ADteroth esse nomen Imaginum ovium formam habentium, quas

scit. rete inire sub illo Sydere & sub Planeta cui subjectae sunt Greges,) factas, pro deitatibus colebant Sidonii & Philistaei, sc. omnes

junctim pro uno Numine,) eum in finem, ut uberiorem in Gregibus suis stetincationem, hac ratione, procurare possent. Nec mirum est de differentia Nominis ejusdem Numinis apud varias Gentes, ut Q. idem fuerit Anammelech & Ueroth quae Aparte; cum eodem modo Ammonitarum C MD, seu Culex, fuerit Ebonitarum Beel-zebub, Dominus mustiarum averruncus, a Judaeis per contemptum vocatus bri 'bra Beel-zebul, Dominus stercoris. Erat nempe magnus quidam talex metallicus telismatice consectus, apto tempore, scit. sub fausto aspectu Iovis, aut Planetae cui subsunt Muscae, & ex apta materia, cum Precibus & proprio Sumtu, &c. Igitur apud populum τῆ E OD & ejusmodi alios, hocce Telesse fuit idem quod apud Graecos Zε -Pupiter muscarum-abactor, prout illi omnes stulte credebant. Quod si eas aliquando non abigebat. tum danda opera ut Precibus, & Sumtu, & Libationibus, & aliis caeremoniis melius

placaretur.

Imaginum quoque cultu infamis erat totus orbis, uti etiam Arabes,

qui colebant is l AILat &-Alina, &c. Et sane prolixum

esset omnia Arabum Idola enumerare. Eos autem ab Idololatria ad

unius veri Dei cognitionem & cultum perduxit Milammia, quod opus laudabile. Chinenses & Indi praeter Imagines in rigoris, seu Delubris, praegrandes, aliquando etiam integras Rupes praesertim si natura in pyramidalem formam vergebant,) in Idola formare solebant. Talia

187쪽

136 HISTORIA RELIGIONIS Cap. s.

prope urbem Bamban quae postea Balch, seu Bactra,) erant immania & prodigiosa illa Persicὸ dicta Oza Sure'h-Buf, i. e. Id um Jrum, &- C'hingb-But, i. e. Idolum mistum seu cinereum. Haec sui in Libro Masili4 Mamdiu Persice describuntur,) erant

duae praegrandes Statuae ad altitudinem V magnitudinem Turrium erupibus excisis, intus cavae, ita ut quis per plantam sedis Abitrans, totam interiorem earundem partem urique ad extremos manuum N pedum digitos permeare posset. In Libro Pharb. Θ. in India conscripto, haeduae Statuae dicuntur quinquaginta cubitos altae, ad quas tempore ignorantiae consuebant -- Pagani in aliquo loco urbis Bamjan, exterritorio OLC CEDI, in limitibus regionis Badach han. Hinc veniunt Rubini Balafili. Haec Idua sinquit dictus Autor) a quibusam censentur esse ea qum Arabibus ricla Ium Yagum, NYauh tempore Nore: S ab aliis halentur pro Manat NLati. Et haud procul ab Hiis, dicitur esse aliud ejusmodi uolum paulo minH, forma Vettiis, dictum Nesrem, seu Nesr, Irae Nesar, satque uis, Nesri si rectδ, in quae videtur Statua in Luco posita, quia Nest ut & reliquae hujus Nominis formae,) Persice notat

Umbraculum ex virentibis frondibus, ta talem in montosis locum ubi Sumnquam splendet: talia enim loca contra Solis ardores munita, pro cultoribus erant commodissima. At forte Persicus autor erraverit, putando haec fuisse Idola tempore Noae in Alcoram memorata, Cum eorum descriptiones sint prorrus diversae, ut ex sequentibus constabit. Illa enim erant intus cava ut inde Clam darentur Responsa, contra quam erant Arabis Idola tempore Nore, qui suis praedicavit ut talium

autem temporum Sacerdotes non obstante praeconio Noae,) dixerunt 8o NI , ne relinquite cultum deorum vesrorum, scit. του

mis qui sinquit Commentator Persicus,) erat in figura Hominis, laso r in figura Mulieris, & Tagusi in figura Leonis, & Taul in figura

Equi, & Nest in figura Vulturis. Arabes autem videntur has formas elicuisse ex appellativis horum Nominum significationibus. Deinde dictus Commentator addit, stes es Io ok- - - s

188쪽

Cap. s. UETERUM ΡERSARUM. 1atb cos o o,a x, in me fuisse inter Adam

U Noab, super quibus pax, nomina quinque piorum virorum in quibus fidem integram habuerunt homines: G post eorum moriem, eis fecerunt Imagines ligneas V lapideas quas venerati sunt, U Omnes in eorum cultu occupati fuere. Et post Diluvium, Diabolus maledictus ista uola ' ducens, Arabibus eorundem cultum praecepit. Et dein spergit Commentator) homines Tribus Beni Mib coluerunt Miad tempore dynaiatiae o Gyendat, & SOet ' colebatur in Tribu Hod ii, & niti bjuxta littus maris eligebatur a Beni Ais & Beni Moria, & rata erat in Hippodromo m ς Hamaran, & Nest erat numen Arabum o si. sol J sol incolarum Vallis diceth, si recte legerim male exaratum. Ait autem Beliavi, Nest erat uiatim tu Him re in Arabia felice. Atque aliunde constat, quod Manat erat Idolum Tribuum Hocteilitarum & choraatarum inter Meccam M --dinam, ubi etiam Tagulh & NM . At Amati, si recte memini, mistebatur in Mecca, ubi etiam is ina. In India passim cernuntur Statuae, ad X aut plurium cubitorum altitudinem, e rupibus excita: non autem pari cum duabus superioribus arte elaboratae. In Persaris Libris memorantur Muro'h li Chanὰl Paganorum Idola duo, quae mane ridere & vespere flere solebant, uti jam fabulantur orientales.

ραγγέλ- πιν, Sunt ex Indis qui Buttae ceptis obsequuntur, quem, ob Sanctitatis excellcntiam, ut Deum colant. Clemens se. credebat Bu tam fuisse Brachmanum quendam in Sanctorum catalogum ab eis relatum. Si forte particularem aliquem defunctum sub eo nomine coluerint, cur eum donarunt nomine Bisit, inde factum videtur, quia

lingua Persica But significat Idolum in genere, quod Arabes in suam linguam assumentes, illud mutarunt in Buta, eodem sensu. Et cum Indorum lingua communis admista habeat multa Persica, inde& hoc nomen ad Indos propagatum: & Idolum quod in Insula Selan, seu sylon colitur, eodem nomine gaudet. Et hinc squod inter Miathse Iconismos, in Doctor religionis, seu Sacerdos, Setinensitam lingua vocatur Budum, forte sonandum Bu-ndum ι & grandis illa Arbor sub qua dictum Idolum colitur, audit Budumethis, seu contracte Bosas, i. e. Sacerdotum Arbor, quae Lusitanis in India degentibus Arbor Diaboli nuncupatur. Estque suo genere grandis, habens milia folia semper tremula, sive Ventus fiet, sive non, ut me olim docuit Doctissimus Hermannus oculatus testis: sortὸ Populi aliqua species. Alias etiam R a habent

189쪽

131 HISTORIA RELIGIONIS Cap. s.

habent Templa lapidea. Sed sub ista arbore est Area variis circularibus sepimentis inclusa, cujus mediam partem tanquam Ad um adiri prohibent Sacerdotes, praetendentes esse periculosum: eam tamen partem per vim aliquando adiit Europaeus quidam, nec damnum sensit. Talia fiunt non tantum in Setin, seu Ser Ab, sed & in G varib, '- & alibi. Butta autem est uolum appellative: & Bulta sic praecipit, i. e. Idolum sic praecipit. Istae tamen Idololatricae Gentes non plane ignorant Deum, quippe qui ab eis lingua Indita agnoscitur AXertar, Factor omnium rerum, & Sergiam , Creator Mundi. Sic etiam ab Idololatricis tamen vi Devi vocatur Gen chu, i. e. Caeli DominM, & MMDD, i. e. Supremvis Magister, seu Imperator universi. Attamen semper Colunt Fe, & Pu-sa, M. credentes rerum inferiorum Gubernationem

his esse commissam. Quin & in quibusdam Ginensium Templis Id Iolatricis visuntur procerrima Idola tria, diveriae altitudinis fradualis, simul stantia, quae putantur ex veteris ibidem Chrisianismi reliquiis

Sacrosanctam Trinitatem representare.

Qualis & quam multiplex fuerit Canaanitarum Idololatria, quae etiam nimis vicinos Iudaeos infecit,) omnibus ex parte notum est. Placet heic subjicere ex Libro Diaut sol. 6 I, col. 4,J ea quae ibi notantur ad Per. VII. 3I, qualis fuerit cultus Molecti, seu Martis, de quo sequente modo narratur: Es fuerint omnes Domu Idololatriere in ipsa urbe Per Uem, ea tamen Mochi fuit extra urbem, in loco separato. Quomodo Molech eras factus P Imago erat faria inquit R. S lomon ad Per. VII. 3I,J habens faciem Vituli, mantis expansas, insar

hominis manus aperientis ut ab alio aliquid acciperet, intrinsecvi excavata. Septem ipsi extructa fuere Sacella, seu Tabernacula, ante quae Imago ista fuerat collocata. Mem, seu Pusium columbinum sterens, primum Sacellum ingrediebatur: mem aut Agnum, siecundum: Arietem, temtium : Vitulum, quartum: Poencum, quintum : Bovem, sextum: qui denique Filium proprium inerret, septimum ingrediebatur Sacesium. ILe lectum ostulabatur, juxta illud, Sacrisicatores &-num, Vitulum oscularitur, Hos XIII. a. Filius ponebatur ante Molectum, qui igne Iup-psto succendebatur, donee ignitus fieret instar lucis. Tunc Sacri culi acceptum infantem candentibus Idoli manibus uidebant: ac ne parense latum ac clamorem meri audiret, umpana pia abant dicta ta in luppim, unde ei locus dictus es risn Tophet, ut supra pag. 29, ex Plu-

sarcia

190쪽

tarcto notavimus. Aliquando traducebant Filios per Ignem, quod a priori diversum. Molech ut videtur) habens VII Tabernacula extra illa collocabatur, cum idem individuum in singulis collocari non posset. Sed quae habebant unum tantum Tabernaculum, seu Sacellum, collocabantur intra illud tanquam in Tuguriolo. Sic memoratur Tabernaculum Dei vestri lud Chian, qui Mis , i. e. Saturnus: qui in Versione Graecas quasi evanida parte literae I, legendo pra Revan, per Mem Epentheticum legitur Dictus Sabaismus non tantum per orientem, sed & per occidentem obtinuisse constat, cum veteres Gentes Europaeae, sc. Teutones, Germani, Sueci, Gothi, Dani, M.) Planetas etiam coluerint, Statuas eis erigendo, uti testantur, tam Antiquitatis Monumenta omnia, quam Dies Septimanae, ad hodiernum usque diem, a Planetarum Mingentia horaria denominati; qui mos ab AEn iis desumptus. Hujus rei meminit Dion Cassius, & ex eo x ilinus in Epit. Dionis Gr. Lat. p. i a : Ab AEn iis profectum est ut Dies secundum VII Planetas nominentur. - Planetarum ordo secundum ADTptios, est Saturnus, D ter, Mars, Sol, Venus, Mercurius, Luna. Secundum hune ordinem si ras Diri Noctiaque recensueris, reperies primam Diei επιῶ ς, Sositribui. Rursus in eisdem XXIV Horis Iupradictd ratione perges, Lunae primam Horam Diei tertii asinando. Haec est vera ratio cur Dierum denominatio non sequatur dictum Planetarum ordinem, qui semper interrumpi videtur, & unus Planeta semper intermitti, cum a Die Solis ad diem Lunae & deinde ad diem Martis transiliatur. Sed quia forte non omnibus in promptu sit hoc intelligere, sequente exemplo illustrabitur. Praemittendum vero est, quod quando auditur hora septima, mox debemus dicere, Di jam hora octava, scit. contra quam vulgo creditur & reputatur,) intelligi debet omma hora inchoata ; nam septima jam completa & finita, tunc incipit octava; quae etiam completa & finita erit quamprimum ex Horologio audita fuerit Hora nona : nam sonante Horologio, tunc semper finitur Hora quae eodem momento sonatur. Et sonata Nona, post semihorium, tum dicimus, Di jam media decima: sc. jam elapsa est Horae nonae dimidium, &restat aliud Dimidium horae inque ad Decimam: non autem tunc erat Dimidium Horae pos Decimam, ut vulgo creditur & a nostratibus vulgo perperam intelligitur. His praemissis, & recte statuto Horarum incommuni sermone Initio & Fine, ponemus Exemplum, quod scit. die Saturni hora octava Saturnus supponatur in inseriora influere, quae itaque

SEARCH

MENU NAVIGATION