Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

202쪽

Cap. 7

VETERUM PERSARUM.

SACERDOTE Μ VESTALEM QUAE SACRA FACIAΤ

SACERDOTEM VESTALEM FACERE PRO POPOLO ROMANO QUIRITIBUSQUE UT EI QUAE OPTVΜA LEGE FOVIT, Isuit,JITA TE AMATA CAPIO.

In cim. Labeonis quae ad XII Tabb. composuit, ita scriptum est, Virgo Vesalis neque heres est cuiquam intestato, neque intestarin quisquam: sed bona ejus in publicum redigi Hunt: id quo jure fiat, quaeritur pAmata, inter Capiendum, a Pontί Max. appellatur, quoniam quae prima capta est, hoc fuisse nomine traditum est. Aliquando offerebant Holocausta, quae a seniore Virgine sacrificari debebant, ut canit Ovidius in IV Fastorum, ne eremat Vitulos quae natu maxima Virgo est Vitulos cremandi Ritum nondum vidimus in Nummis. Sed frequentioris ussis erat Libatio. Et quidem hujus rei Ritus visitur in Galbae Nummo, ubi est Temo & Globus, & persona aliqua in Ara sacrificans. Globus sorte vult, Vestam aliquando Terram significare.

Tricennale tempus, quo ministrare tenebantur Vestales, partim di iacendo, partim docendo, & partim exercendo insumebant, nempe Decennium in singulis. Harum senior dicebatur Maxima, ut supra Oetiditis habet. Et quaevis Virgo, cum primo a Pontifice caperetur, nam quasi vi arripi solebat, parentibus interim per praemia & aliter contra- nitentibus, in ab eo compellari solebat Amata, ut supra ex Gellis habes at ea quae, sua vice, ad sacrificandum accincta, dicebatur Armata, autore Feso. Ideoque eae, in antiquis Nummis solatae stantes coram Ara, altera manu tenent Hasum, altera vel Sustibulum, vel Pateram libatoriam. Aliquando se. summo imminente periculo Rei p. seu Imperii. Tuinam minitante,) altera manu tenebatur Palladium, quod scit . in Codem Templo servatum, a nemine alio, ne quidem ab Imperatore hoc impetrante, visendum. Aliis temporibus inam varii erant Ritus,)Vestales

203쪽

, ιι HISTORIA RELIGIONIS Cap. 7.

Vestales cernuntur dextra Ampinum, aliquando TImpanum, & finiso

Taediam, seu Facem ardentem gerentes, quia de nocte etiam Sacra facienda erant: atque Canimnarum Fonti squi dicente Plutarcho Vesta sacer, in tam interdiu quam noctu invigilabant ejusque curam gerebant, quod sine accensa face vix fieri potuit. Nam ut de Persis supra memoratum, Ignis & Aquae cura erat tam in hoc Mundo quam in altero meritoria, sic etiam apud Romanos dicente nida Uestalibus Ignis & Aquae cura demandata est. Praecipua itaque Vestalium cura erat Sacrificia rite peragere, Aquam ab omni immunditia immunem 1ervare, & Ignem die nocteque alere, ne extingueretur: nam grave erat & terribile Imperio omen, si sacer Ignis sorte extinctus esset. Quod si Virginum culpa factum accideret, illa Virgo cujus vices erant Ignem curare, a Pontifice flagro admonebatur; privatim tamen, &interposito Velo, pudicitiae & modestiae servandae ergo. Et tamen se- inel quotannis Sacrum Ignem extingui libenter sinebant, exeunte &finito veteri Anno; ut cum felici Omine novus accenderetur, ineunte novo Anno, inchoato a mense Martio, qui ut supra notatum in Igni 1acer, utpote qui ab ignea Martis Stella denominatus est. Eorum itaque Annus tunc a Martis Mense inchoabatur: & dicente Macrobis Primί die Mensis Martii Ignem notum in Vestae Aris solebant ae-cendere 1 ut incipiente Anno, cura denub servandi novati Ignis inciperet. Hoc indigitasse videtur Ovidius in Libro Fasortim, Adde, quod arcana fieri noetus Ignis in aede Dicitur, G vires flamma refecta capit. An novi Anni gratia hoc fecerint Persae, non dicitur: sed idem facere

solebant Persae in honorem Regum, hoc est, in morte veteris & inauguratione novi, in ut Ignis sacer aliquam cum eis sympathiam habere videretur; nempe, ut defuncto & extincto Rege, sacrum Ignem simul emori & sponte extingui sinebant, eundem rursus, in novi Regis honorem, de novo accendentes; quasi insinuarent ab illis Regibus pependisse quicquid erat Sacrum, utpote cum eis ultro moriens, & postea cum alio Rege reviviscens. Quando vero apud Romanos Ignis de novo accendendus esset, sutdicit FestusJ mos erat felicis materiae Tabulam seu Asserem ferebrare, donec exiliret Ignis, quem cribro excipiens Virgo ad AMPm Vesue Ierebat. Sic etiam Simplicitis in Aristitelem, Aπο ξυλων oi Π--&C.

Ignem ex Lignis excutiunt, alterum Lignorum tanquam Terebram in tauro circumenen es. De hoc ritu apud Per1as dc alios Orientales postea

204쪽

Cap. . VETERUM PERSARUM. i sma disseremus. Plutarchus reseri, Si apud Graecos Sacer Ignis extinetus, non is communi ne rursus accendebant ; sed ex ipso Sole, Di cim si is Scaphiis, seu Vasculis metallicis pure cavata sint aequalibus lateribus

rectangudis trigonis, unde emicanus Radii in quoddam centrum coacti;Japplicatum fomitem accendebant. Hac nempe ratione putabant se ID nem coelestem accepisse. Idem hodie solemus facere cum concavis Umriis metallicis; sed rotunda forma, quae molior. His dictae ficquoque multis aliis modis scit. CI) Ignem sacrum de novo accendendum praescribunt Peris, ut postea suo loco dicetur. At ubi ad continuandum Ignem Ligna desunt, oleo in Lampade Ignis inextin tus servatur, ut ni in minoribus Synagogis indotatis apud Persas. Maerebius Saturnalium Lib. I, cap. I 6, innuit datum lauia Sacrorum Regem Regulumve his verbis, Ad Regem Sacri culum, seu Regem Sacrorum, Virgines Vesales cerad die ibant, ta dicebant, Vigilon Rex PVigila. Porph ius de Abstinentia lib. IV, fol. 8a, insinuat Puerum quendam sacrifidare solere: Sicut enim in 'steriis ὀ ας Eςίας λεγι- Πι- qui ὰ Vsd dicitur Puer, exquβte omnia quae mandata tuerint agendo pro omnisis qui initiantur, Numen placat; ita in Gemtibus S tacitatisis idem faciunt Sacerdotes, dum pro omnibus sacri cant, &c. Alexander ab Agex. Lib. III, cap. Ia, dicit quod Vestae, non Vino, sed de Numicio flumine, libabatur: idque colligit ex Vi filii Versu, me fontis stagna Numici. Sed videatur quod Vino etiam libabatur, cum Poenalis canat, tam farre V vino Ianum Ves que rogabat. De Vestae Ritibus copiose disserit D. Dempsterus ad Romum. 'dies Martii Dui es pridie Non. sacer Vestae erat, Nus in Eoris adolendo. Et Alexander ab Agex. Lib. V, cap. Ia, Vesae Auando Vestales

Virgines sacra libarent, vel rem divinam facerent, eo cultu ornatuque, ut erant, ta vittatae peragebant. Album tam ut supra) praeterea vestimentum quod Su bulum vocabatur, oblongum V praetextum V quadrangulum in capite sumebant, Auluque subnectebant. Tum capta Molatis Sale res ac in ollam fictilem misso, mox in Aquam injecto, sacra faciebant : calicibuHque flesilitas, quas Culullos dicebant, Vesae N Diis libabant. Et idem De sterus p. 26a, Vestalium Arar adstantium &ministrantium Iconismum exhibet, additque, Item, V Idus Punii feriae erant Vestae, seu ut Varro ait) Vesalis dies, ut Virgines Vesales Vesa

Dcriscarent. Hoc die, Convivia pasta ante Focos agitabantur, cibi T etiam Diuili od by Corale

205쪽

etiam ad Virgines is cisibus mittebantur Dein Vesae libandi ι Amissoribus coronati, atque e pane veluti Monilia quaedam gerentes circumducebantur per urbem. Mose item Sertis G Floribus ornabantur, Gquiescebant. I Differt Mola amaria a salse Mola supradicta. J De hoc

Osid. VI Fasorum, Ecce coronatis panis dependet Gellis, EI Celant scabras sorida Serta Molas. Harum Caeremoniarum ac Rituum causas Ovidius explicat, vi g. quod olim nullus Molarum usus fuerit: sed Farra solummodo in Furnis Vestae, hoc est, Ignis beneficio, torreri consueverit ; indeque mos servatus fuerit ut hoc die la Foci & Deus Fqcorum quae Vesta est in a Pistoribus colerentur: dc Asini, qui scit. primis temporibus, Vestaeheneficio, immunes a circumagendis Molis essent . cum nullus earum Romae usus esset, vacarent & feriarentur. Sic ille. Cur autem iidem Asini floribus coronati Panes ex collo dependentes gestare solerent, hanc rationem affert, quia scit. Asini Sileni clamore, Vesta e Somnis

excitata, insidias & libidinem Priapi effugisset. Sic Ovid. VI Fast.

versu 309. Venis in hos annos aliquid de more vetuso,

Fert missos Vesae pura patesia cibos. Vestales nudis pedibus ad Vestae Templum ibant, quia dicente Ovia

dis ea parte lacunae essent, ut sicco pede Templum Vestae adiri non potuerit; quod postea, in vetustatis memoriam, quamvis siccatis jam

jacunis, continuatum est.

Quomodo Vestae obtulerint Molam, consule Θrridum Tom. I, p. 22 . Et ibidem vide plura de Vesta p. 324. At apud Alex. ab Alexandro Lib. V. cap. ra. totum est de Vesta, prolixe & bene: non transcribam, sed Lectorem illuc remittam. Ab eo forte suum de Vesta Tractatum mutuaverit Lissius; qui etiam narrat AEnptios & ros eundem morem servandi Ignem Sacrum habuisse. Has opiniones severunt Philosophi, de quibus Clem. Alex. p. 62, 3, Parmenides Eleates introduxit deos Ignem V Terram. Ex his, alterum solum Deum existi Punt, Ignem, Hispasus Metapontinus N E fetus Heraclitus. Heraclitias ta ejus Sectatores Ignem, tanquam ortus rerum Principium, colebant, qui Ignis illis dictus es Ηφαις , Vulcanus. Persarum etiam Magi Ignem coluerunt, S musti ex iis qui iam incolunt: quin etiam Macedones, vi ait Diogenes in primo Persicorum. Ne Sauromatas re-

206쪽

censeam, quos refert Mmphiodorus in Libro de Legibus Barbaricis, Ignem colere, aut Per fas is Medos Oi Mogοι ΤIn Britannia Minervae Numen colebatur, in cuius Templo perpetui Ignes nunquam coalescere in favillos, sed in saxeos globos verti ferebantur, ex Solino cap. 33, sub finem. Et Cambrinus in Britannia p. 747, in Comitatu Midar, meminit Sanctae Brigidae ante Iocio an nos Sancti Patricii Discipulae, cujus, infuit, miracula U Ignem inextinctum csanquam in Vesae additis penetralibus ὰ Virginibus Jacris asser

vatum, cinere nunquam excrescente, Scriptores commemoriarunt.

Vestam quoque coluisse Scytbas seu Sarmatas tradit Herodotus p. 275, 276, Scythas colere Solem Et Vesam ante omnes: dein Ietem, Tellurem, Apollinem, Venerem coelesem, Martem, Herculem, V Ne tunum. Sed Simulachra V Aras, S Delubra non facienda putabant.

praeterquam Marii. Eorum lingui Vesa dicebatur Tabiti; Iupiter, Papaeus; Tellus, Apia; Apollo, Osos rus; Neptunus, Thamimasades. Martis Templum febri Sarmentorum fascibus, sub quibus erat ferreus Acinacis, qui Martis lachrum, cui annum rasias immolabant; Uplus hiae Acinaci tuam caeteris diis. Hoc fit Acinaci, quia per Gladiuinsuum vivunt & alios devincunt. De Sothis quoque Movolis seu M DA ataris ultra Imaum talia tradit P . de Plano Carpini, qui circa CCCCL ab hinc annis apud eos fuit: Solem ci Lumina θ' Ignem v nerantur ta adorant, θ' quam sei Terram, eis ciborum sei Potus pria mitias inerentes, idque potissmum man. antequam comedant se' bibant: nam de cultu Dei nullam Legem observant. - tuntur Incantationibus, &c. Et cum ipsis d daemonibus respondetur, credunt quod Deus ip-ss loquitur; quem Deum vocant Doga, I ed Comani eum Cham appellant. - Nam revera colunt satuam Gingiz-chan, θ' cogunt alios eandem adorare, vel se erga eam sectere. Habent etiam Statuam in Curru anIe Ordas suas, ei alias Statuas e Fistro ad utrumque latus D-num : G credunt has tueri peoora sua. Apud Fesum extat Barbarum nomen Eor, quod exponitur Genus sumi is 2 Vesalibus parari solitae. An ergo Artem chemicam noverunt i Hoc enim videtur male scriptum pro Arabico Exsis, seu tisis, vulgo cum Articulo Et PsIr, vel Elixis; quae est Quintessentia Chemicis notissima, scit. purior & spiritualior pars ex Crasitore quavis materia extracta per vim ignis, quae in ignem injecta flammam auget eamque vehementiorem & exultantiorem reddit. Est itaque revera Extractio, seu rit1 actum. Sed quoad primam notionem vocis se I Iolis, ea significatur Fractio; q. d. quando ex aliquo

207쪽

corpore IV Elementis composito suti est corpus naturale quodvis,) ex trahitur aliquod Quintum ex eis omnibus conflatum, id itaque Quinta- sentia vocatur: haec fit, ea IU Elementaria corpora penetrando &quasi frangendo, quae itaque perstacta relinquuntur, dum per ea perrumpitur extrahendo tale Elixir. Et eadem videtur ejusdem vocis vis apud Mathematicos, ubi in dimensionibus Terrae, Diametri eius Di- mensio, seu quantitas, per cubitos seu pedes numerata, in Libris rabicis vocari solet tisis terrae, q. d. per medium ejus perruptio, ut talis ejusdem mensura eliciatur.

De Vesta Persarum, seu de Ignis custodia apud Sacerdotes Magos. De antiquis P eis ante Zoroa evi. Et Manutiabri Regis Oratio pia, &c.

SI vox Ula, seu Vesta, originaliter significat Ignem, hi,

si opus sit) vocari possunt Ioiarii Sacerdotes, seu Vestales Viri,. qui erant uxorati: nam tam his quam omnibus aliis justum est nubere, quia procreatio Liberorum qui futuri sint Fideles, meritorium est in hac vita in altera. Isti autem qui ab aliis vocantur Saraia res Ignis, melius merentur vocari Sacerrites Dei, suti revera erant, in quamvis circa Ignem & ejusdem custodiam versati, uti erant Iudaeorum Sacerdotes, quorum erat Altaris Ignem perpetuo alere & inexstinctum servare. Atqui nec horum nec illorum totum negotium erat circa Ignem, sed & Preces publice recitare & alia Oflicia Sacerdotalia & Ecclesiastica quotidie praestare, ut alibi in suo loco docebitur, ubi ministrandi modus monstrabitur. Quia vero, una cum Cultu Dei omnipotentis, nimis officiosi erant circa Ministerium Ignis, Droduliam quandum erga eum exercendo & praestando, Grata & Moham-medani ut alibi innuimus, in haec videntes & ignorantes quod revera colebant Deum, perperam imaginati sunt totam eorum Religionem consistere in sola illa Dredulia, seu civili cultu Ignis, eosque circa eam

solam versari, non dubitantes ergo eos absolute Atessseres seu Ignicolas nuncupare, Cum aliis opprobrii nominibus, quae posthac suo loco recitantur. Isti nunquam peccata sua confitentur nisi Deo, nec eorum remissionem petunt nisi ab illo : sed tamen amant haec facere coram Re Sacra, scit. coram Igne, aut Sole, tanquam coram teste. Nam

208쪽

Cap. 8. VETERUM PERSARUM. i q

ui Judaei in Templo confitebantur Deo peccata sita, dum Ignis sacer

arderet juxta eos, sic Persae Deo confitentur peccata sua, Igne sacro ardente juxta illos. Et ut Judaei tenebantur tam alia Ministeria facere quam Ignem sacrum die nocteque alere, sic ic Persae. Hi ergo non siint magis Sacerdotes Ignis quam erant Sacerdotes Iudaici : cum utriusque munus csiet tam Ignem qu1m alia Ministeria curare, etiaque suis vicibus attendere 6c excubias agere. Si itaque alicui libet esse malitiosum, potest Judaeorum Hierarchiam vocare Sacerdotium Ignis,

dc eorum Sacerdotes Laniones nominare.

Apud Persas itaque custodia Ignis ejusdem originis ac antiquitatis est cum Romanorum Vesta, sumpto illustri exemplo a Templi Hierosolymitani Altari in quo nis perpetuus ardebat. Cum enim Graeci lcRomani ab illis temporibus Sacrum Ignem servaverint, vix crediderim Persas in hac re fuisse ultimos. Et quidem non est dubitandum. quin Persae per plurima secula Vestam seu Ignem servaverint, antequam Zoroastres suas in Religione peculiares Reformationes Gusitaspi commendaret dc obtruderet, suadendo ut adhuc plura Drea extruerentur. Supra diximus veram Persarum Religionem misie & adhuc esse veri Dei cultum ejusque filius adorationem divinam; in quem usum,eX eorum sententia, non opus suit Templorum, ut Strabo dc Herodo-ttis 5c cicero aliique assirmant: eo itaque nomine Templa abhorrebant, quia Dei Majestas nimia erat ut intra angustos parietes comprehendi posset. Grmorum itaque Templa Idololatrica vastabat εο subvertebat Xerxes, ut alibi diximus. Nec pro civilibus caeremoniis Mithrae praestandis; opus erat Templorum, quippe quae melius c. imm- ΘΗ, sub dis praestari potuere. At pro custodia Ignis, a quo tempore eum servaverint, Templa Judaeorum exemplo fuerunt semper necessaria; cum sine ejusmodi Domiciliis, Ignis inextinctus servari non potuit. Ideoque, quae tantum pauca erant, multiplicari jussit Zoroastres, in sua resormatione. Unde constat, quod supradicti autores negantes Templa fuisse Persis, intelligendi sunt cum dicta limitatione ;cum id, absolute dictum, plane non fuerit verum. Ex quo itaque Persae servaverunt Ignem perennem, ex eo etiam necesse fuit eos pariter habuisse aliquot Drea in quibus talis Ignis servaretur. Non autem necesse fuit ut ubique habuerint multa D-ria, cum eisdem temporibus in Graecia habuerint tantum pauca, dc in Roma tantum unum in generale honum totius Gentis, ubi pro populo universo litabatur. Et quidem quod tantum pauca Drutunc habucrint Persae t praeterquam quod rationi consentaneum sit, collis

209쪽

iueo II ISTORIA RELIGIONIS Cap. 8.

colligimus cx eorum Historiis, in quibus narratur Gusitastem, Zor nili is instigatione, multiplicasie Pyrea, eaque ubique extruxisse; undecorum antea paucitas arguitur. Suam itaque Ignis custodiam habuerunt ante Zoroastrem: is enim non apparuit ante tempora instassis : eos autem dictam Ignis custodiam habuisse sub Medorum Monarchia satis liquet. Nam de is Heth, indorum Rege tantum non antiquissimo, refert rabari,

Religione nostia fuit. Is nempe Deum adoravit, & Ignem honoravit:& cum tam Magi quam Judaei sic etiam facerent, & ambo talem

etiam Ignem in respectivis suis oratoriis tunc servarciat, uineque Gentes, propter Ignis custodiam, hunc pientissimum Regem de sua Religione suisse voluerunt, de eo postea contendentes & altercantes. Sed notandum est, quod Tubari Mohammeianus perperam repraesentat Persas vocantes seipsos quicolas: quod nunquam faciunt: sed hoc est Improperium, seu dedecoris nomen, a Mohammedanis impositum, &a Persis inter seipsos non usurpatur. Et idem in seo uentibus ex Ta-hiari citationibus ob1ervandum. Is enim de antiquo Medorum Rege

Aphiridiis narrat, of -- Aphiridis - Magi akunt quod ille fuit Ignitati. Historicus Emimebonddicit hunc Religiosum Regem assumpsine sibi Ecclesiasticum Titulum a Midari seu Prasulis. Et postea de tempore Regis Manu abridem Tabari dicit, i, i Et ii tunc Ignicolae sti

runt. Atque sui de aliis intermediis Regibus taceatur in certum est cambet is temporibus Ignem aestimatum fuisse sacrum, cum Herodotus laxet eum secisse id quod secundum Persarum Religionem) non erat Sanctum, comburendo Amasis Regis IEgypti cadaver, quippe quo

Ignis pollueretur, ut antea notavimus. De Oro etiam Constat, eum

magnum aliquod opus suscepturum, adiisse Ecclesiam, ubi Deo Cultum & Igni caeremonias faciebat: non quasi solum Ignem eo in casu adii siet, sed quia mos erat ut, primo ingressu in Ecclesiam, usitatam reverentiam exhiberent Igni, & deinde Deum orarent, ut alibi fusius docuimus. Sic Xenophon si ei fides,) etπρωτον EHια ε ν: ubi εμεν, non Sacrificavit, sed quasvis caeremonias fecisse significat. Et quamvis esset Dei Templum, tamen vocabatur Hreum, seu AEdes Ignis, quod Ignis in eo aleretur ut in Templo Judaico,) quod non habebatur malum Epithetum: & quo gelo, cstrus Deum adoraturus adoreum

210쪽

Cap. 3. VETERUM PERSARUM. 1 storeum seu Templum venerit, narrat mirisus, Libri Mais ae Autor, his Versibus, voc si Venit exultabundus ad AEdes Ignis, Circumfundens super' ultiArgentum ae Aurum, ου ciba i s Et in ipsum Ignem aliquot Giones spargens. Hoc modo deduximus Ignis custodiam ab initio Monarchiae Medorum ad Rotastem. His quoque pleniorem fidem facit Mabris i Arabs, saltem a tempore Regis Pisitan & GDUNA O Hul tab

SEARCH

MENU NAVIGATION