장음표시 사용
231쪽
1 et HISTORIA RELIGIONIS Cap. io.
procul a Gange positus. In India enim australi calor est intensus &intemperatus ; unde respectu hujus, alter locus qui borealior, sit magis temperatus ubi detur refrigerium & a caloribus Indiae remissio, ut ex differentia climatis amoenitas Paradisiaca exurgat. Haec itaque fabula de loco in K -r ortum habuerit tam a felicitate climatis, quam quod ibi oriatur Ganges, quem Indi beatissimum & sanctissimum aesti
Cur autem GMnD-ΗΣ, & Gyaruberri & Κ,bba Aris, &c. habita fuerint loca Paradisiaca, dicendum restat. Hoc enim non sortuito factum, sed mathematice consideratum & bene perpensum. Talia enim loca nullibi terrarum dantur: sed sunt loca mathematicὸ supposita ad orientem Chinae in medio maris, ubi in orientali extremitate Globi datur maximorum Circulorum scit. Zodiaci & AEquatoris9 Intersectio exacte ad CLXXX Longittidinis gradum, Globum hac ratione aequaliter dividendo. Nam ab altera dictorum Circulorum intersectione, in occidentali Globi extremitate, funde sumimus Longitudinis initium, ad hanc extremitatem Orientalem sunt CLXXX gradus, ut dictum. Unde Indorum Astronomi, qui orientali extremitati propiores, Longitudinis initium sumentes ab Arin, talem Longitudinem in contrarium nostri ducebant versus occidentem, eandem terminantes ad gradum CLXXX in Insulis tritinaris ubi nos incipimus. Haec itaque loca, quae primo ad usum mathematicum accommodata, Cum essent exacte sub ipso AEquatore ejiisve Intersectione sita, necessario fuerint amoena, ideoque habita ad instar Paradisorum terrestrium, quorum felicitas in aeris temperie & clementia consistebat. Haec itaque loca sunt nil nisi
Ictitii Paradis in Leis supposititiis, nullum aliud felicitatis fundamentum habentia nisi in situ illo, praesumendo quod quivis locus perpetuo
.mquinoctio temperatus deberet esse peramoenus, & eo solo sensu ut Paradisus habendus. Inde enim factum est ut φαα ων Nηm, seu Insula fortunatae subi Graecorum Et tim in occidente, habitae fuerint pro Beatorum sede, propter situm suum in AEquinoctio perpetuo, omni alia ratione cessante, & absque alio felicitatis praetextu, aut argumento ullo, nulla caloris aut frigoris saevitie laesa aut turbata, prout decebat Paradisum. Iste autem Paradisus occidentalis, seu Eldi tum, a Persis vocatur Deianes, ut in Libro Ph. Θ. describitur. Adeo ut haec duo, in utraque Mundi extremitate, loca Paradisiaca, non ex rudioris vulgi designatione orta sint, sed a veritate mathematica, quoad situm, pendeant. Et ut Indi a dictorum Circulorum Intersectione orientali Longitudines suas sumebant, sic in reliqua Orbis parte, tam
232쪽
Cap. io. VETERUM PERSARU Μ. 173
in Europa, quam in AEa, ab opposita Intersectione occidentali omnes sive Regionum in terris. five Stellarum in ca liu accurato calculo Longitudines sumunt; scit . ducto initio ab illo loco quem circa tempora Hipparchi & Chaldaeorum occupabant primae stellae Aristis, jam e Dode temoris suo sere egressae. Adeo ut, duplici de causa Apron morum monitu ductuque in per totum orbem insignia & notabilia sustini duo illa dictarum Intersectionum Puncta, scit. propter usum mathematicum Longitudinum, tam terrefrium, quam caelestium, inde tanquam a locis fixis sumendarum, & propter imaginariam talium loco--um felicitatem & amoenitatem Paradisiacam, vulgo creditam, & alias nullibi terrarum inveniendam. Cum enim veteres Gentes, ex Mosaica historia, de Paradiso & aliis rebus monerentur, talium rumor totum terrarum orbem pervasit; non autem potuerant ad satisfactionem suam, nisi mathematice, locum ejus quaerere & investigare. Cum vero dicta Historia nullam Paradisi coelestis, nec Vitae aeternae mentionem
faciat, quae veterum Perstrum Fides docet, in oportet ut illa sua Principia altius petierint, a Praedicatoribus justitiae, Mab ejusque filiis mini. Et inde est, quod secra linea Judaica easdem notiones semper retinuerit, quamvis Lex postea data sexcepta Dei Unitate in de rebus agendis potius quam credendis magis solicita, non videtur Visae aeternin& Resurrectionis disertam mentionem feci sic, quantumvis haec omnia, perpetua traditione & indubitata fide, ab initio ad haec usque tempora, ab orthodoxis & Fidelibus semper crederentur. Adeo ut, tam Persae, quam secra linea Iudaica, primam orthodoxiam suam ab eodem fonte hauserunt, & inde primi Paradisi terrestris priorem monitionem acce-rrunt, cujus tamen sui & Creationis) magis particularem notitiam Lege postliminio tradita habuerunt. Ut itaque Persae Paradisi terrestris posteriorem notionem & noti tiam habuerunt a Lege, sic & sanctissimi viri Dei, M s, atque aliarum rerum & personarum notitiam ab eodem sonte hauserunt. Moses enita, qui per totum Orbem suo tempore celeberrimus & famigeratissimus, s Arabibus dictus scul Interlocutor Dei, vel simpliciter Em, Interlocutor, in apud vetusissimos Persas habet nomen in quo continetur ejus descriptio, Rufus risor baculum isnens: nam Pastoratum egit apud Itbronem cum Pedo, seu Bacuis pastorali, & virga, seu Bacillo manuali, apud AEgyptios famosus suit. Dictum M A Epithetum ex remotissima antiquitate petitum est. Atque
233쪽
i ι HISTORIA RELIGIONIS Cap.ro.
Atque Domi si imus metius in Demons. Evang. ex Artapam tradit Mosen fuisse procerum S rufum, dcc. Et quidem haec videtur recepta opinio etiam apud Arabes: nam Rod. ximenez in Hist. Sarae. Cap. V, explicando Milammedis Visiones, narrat illum praetendentem se, quasi in
Hierusalem coelestem raptum, ibi vidisse Abrahamum ci I sen ta P sum : G Abraham inquit in similis erat mihi: Mostes rubetis V crispus: Istis Mariae filius erat flavus capillis; nec longus, nec parvus, sed difluitione θ' satura media coaptatus. Et videbatiar aqua ab ejus capi e pro-ilire, sed aqua non erat ibi. Posta in sextum catam meis us, inveni ibi hominem rusum G procerum, qui erat Moses. Nempe, Gloriolae Christi
caput ambientes, erant sicut radiationes aquarum ex Sacro ejus Capite emanantium, ut voluit insinuare Milammed. Cumque Salomon per totum orbem ellet famosus, apud veteres
Persas etiam non fuit inauditus, a quibus ergo vocatus est ' Sem, quo alias nomine vetustus quidam Persarum Rex squali sapientia ei par) designari solebat. Nempe quoties nomen Sem cum melle, mrto,
daemone, genio, Tento, Jeris, avibus, aut ejusmodi aliis memoratur, eo significatur Salomon: at quoties hoc nomen memoratur cum iam
Gyam, seu Poculo, tum eo intelligitur Rex Gye hiar de cujus Poculo & mira ejusdem Inscriptione alibi agetur, si Deus vitam &vires suppeditaverit. De Persarum opinionibus primitivis, nolo heic aliquid dicere, quia de eis plura ex Mabristato inserius adducuntur, & deinde postea, ubi de extremi Pudicii Ponte agitur. In genere autem innuam, quod ex Lege Mosiaita eis plurima suggessit eorum Propheta Zer sit, quem in illa Lege satis versatum fuisse constat; idque tam ex dictis de prima Creatione, & Diluvio, & Abrahamo, & Altaris Igne perpetuo, dcc. quam quod, ut Malchisedet Decimas solvebat Abrahamo, sic & hi solvebant Sacerdotibus suis: & deinde, quod instar Judae
rum, habent Summum Sacerdotem, & frequentes Lotiones, & Beiatias mundas ac immundas, & praecipiunt fugam pollutionis a contactu mortuorum, & de omni puritate curiosi sunt, & ad evitandum omnem contaminationem internam & externam cauti; & quod Ignem alienum squa in parte peccabant Nadab & Abita,) Deo offerre nolunt. Quin & iste populus hodie frequenter in ore habent Braham& Nebbi Mya, & yyum, aliaque Vet. Test. nomina. Praeterea ex
quotidiana Judaeorum cum Persis conversatione, illi cum his communicabant omnes res; adeo ut Artaxerxes seu Darius 'stas υ suum dederit Herman seu Mandatum, ut antea fecerat Cy rus, Pso
234쪽
Cap. D. VETERUM PERSARUM. 1 ue
restauratione Templi, & restitutione Vasorum; & pecuniam suppeditavit pro emendis Sacrificiis, &c. ut de his affatim legitur in Libris Grae & Nehemiae. Adeo ut non sit mirum, si omnes Judaeorum consuetudines innotuerint Persis, qui multas ex eis sibi retinuerunt: unde magna est in utriusque gentis Religione convenientia. C A P. XI. Dei Nomina ta istributa apud veteres Pessas usitata, secundum Catalogum
235쪽
236쪽
Cap. LI. UETERUM PERSARUM. J77
237쪽
Notandum est, quod apud vulgum pronum est a tenuis sonum mutare in s. & pio Te ddicere r.etari seu laitar pro SIetari Sietud: pro Zeia de P e M Zῖκά & P aad: pro 'beariarmet, citrinae revet, seu hnenda j: pro ZeMaresa, Zanda Viate . Et sie in multis aliis. non autem in omnibus. Insuper sciendum est, quod Dei vocabulum NMad aliquando tribuitur Angelis, sui supta dictum, quia Deus aliquid loquens aut faciens, id facit per Angelos, qui Dei vice iungentes. ipsius vocabulo honorantur; ut & ispe isi non semper j fit in Vet. Teae ubi Angelus haud semel vocatur Deus. & ejus loco honoratur; ut tam alibi, quam in casu Maxe . qui dicit se vidisse Angelum, fle tamen metuit se moriturum, quia viderat Deum. Vide supra p.r 6 i. &e. Et vide infla ubi de Anguis Dierum agitur. Aliisque Gubernatoribus aliquando tribuit ut alte. rum Dei nomen movi, ut in voce pro risi, quo aliὶ voeatur Oetanon tu, qui a Turcis pessune sonatur MikD.
Nomina ces Epicteta Angelorum ex sementia veterum Persarum, praeter Angelos Mensium Dierum pshac memoratos.
238쪽
t Vulgus sonat Va/-ηL .Fr is t quasi sit Pisul censetur praeesie VII Gehennis, ubi omnibus assignat poenas peccatis proportionatas. Is Diaboli surorem de malitiam restringit, ne alias tyrannidem exerceret in damnatos, me minoias eorum animas ultra praescriptum m dum erueiando. a Is est dominus maris, vel . secundum Mandeso, praeest generationi hominum & omnium rerum productioni. 3 Is, secundum Indo Persas. est famulus σου Hom-Iαῖα ut vulgo senant. 4 Secundum illos, is est famulus του Sors . s Iste a stellis denominitus: nam ita υ - Haptoaetb. seu Septeatris, est duplex, major 3e minor, se . tam Angeli' quam Conisellationis nomen. Septem Triora tam majores quam minores notans, de quibus vide Notas nostria ad OIQ-Berum in Constellationibus Ursae majoris Ae minoris. 6 De hoe An .gelo ejusque ossicio. vide Lib. Sadaere cap. 28. 7 mrsit Se Margi sunt duo Angeli qui pro exemplo rebelles facti sunt. 3e in regione Babel suspensi pedibus sursum δέ eapitibus deorsum. 8 Is est Angelus t an in generet vel, quidam Angelus 9 i. e. Veniam-senens Angelus. qui Ventum in motionem ciet. 3e E loeo suo educit. Io Is est Angelus Mithaec qui vicium& sustentationem hominibus praebet, Sc alimentum eis suppeditat. In Ph. Sar. Aia a Bessier. de minus reci auia Te re, absolute exponitur MichaeI- gelai. Ir i. e. Mimarxm δε- ι . in oppositum Arraelis qui Animarum ablator easque aufert, utpote qui sit Amrtis dato de quo vide Notas nostras ad Relig. Tare. Porro Revas-Hebs exponitur. Angelus in cujus manu est Scientia, Arabieὸ aliquando dictus ibis in Spiritus Sanctus, quo nomine ali. quando Gabrielem intelligunt Commentatores Gramet. Alias apud G enses. Sarob est GaDies: Ee M in Ph. Sur. At in Sherphaama, est Angelus nuntii lator. ia Is Σ Angelus qui humanorum operum Approbator aut Reprobator.
DARI Nomina ta Epitheta apud veteres Persas, secundum Catalogum quem accepi ex Oriente.
239쪽
i 86 II ISTORIA RELIGIONIS Cap. 13.
- ώ-ω - Ο . sebar. 1 Is est Melaesus, seu summus Diabolus. b est Diabolus, cuius eii o Ecium de . laetionem & mendacia & lites inter homines excitare. 2 Is ab In δε- Prasi reputatur immediatur Ara xii servus. 3 Hujus & trium praecedentium est Bella & I umultus excitare, &D: scordias inter homines serere. Arabes memorant ob g Zι-sar, qui est unus E filiis Diaboli, qui serunt discordias inter eonjuges. 4 Seeundum δεν ἄ- Persas, hujus & duorum praecedentium est curare frigus & ventos Se nivem & pluviam, ita ut damnum inserant ad perdendum ea quae Deus in homo num usum ereavit. s Huic cum tribus praecedentibus comminum est corrumpere metalla, eaque rubigine asseere & corrodere, ac excdendo vitiare. 6& pri medentis cst frequentare Scholas ubi instituuntur pueri, quos conatur pervertere, & a doctrina & omni literatura avertere, & ad omnia vitia pellicere & seducere. 7 Hu us & duorum praecedentium est illicitas cupiditates ingerere, aliorum res ad nos non spectantes Concupiu ere, M ad pecca: a allicere; qualia sunt illiciti congressus, rapinae, caedes. S. c. 8 In Phose. Scr. P. t a b exponitur GLmitas, a diis, & res hominitas ex sa; unde est Diaboli epit iretum, quasi Exuum aut Iamifum dixeris. Et ejusinodi etiam sigilificata habere alia ista Epitheta censeantur. 0 Hujus & duorum praecedentium est corrumpere fractus a boruin, & i. ages te irae, & quicquid a Deo in hominum alimentum paratum est: haec autem Omnia, quantum Deus patitur, & non alias. Io Isse reputatur An diis alariis, quod tamen alias boni Angeli ossietum . it. Hujus est pacii violationem & alias res malaa supgerere. I et Hujus est inter orandum tentationes injicere. Talis erat ima re Asmdaeas, labrim et , tradi are,) qui Tab. VIII. 3, a Raphaele ablegatus in extremas li. e. Occidentales partes apypti, ibique liratus. ne rursus interficeret Sarae Rap uelis filiae maritos, quorum VII occiderat. 1'eiis in India hujusmodi Giseia hisce Diabolis Gigaant, ab illis enim talia Labuimus. An alii cum eis in hae parte conveniant, dilquirendum.
240쪽
De Velerum Perserum Anno id Epochis variis.
ANtiquissimorum Pers-Medorum Docta sinitio Monarchiae M
diem vel ante eam) haud obscure colligitur fuisse instituta ab Initio Veris, a mense Martio, proprie & primario eis dicto bs Adur, seu Azur: nam in aliis subsequentibus Epochis improprie cum aliis Mensibus coincidere relinquitur illud Nomen. Et quidem huic initio quadrat notus Anni finis & in eo Appendices, qui etiam in sequente Epocha Gyemssido quae usque ad T deberii duravit) pervenerunt ad finem Mensis Aban, ubi continuati sunt; post quem seu initio Adurin sequebatur Neurua Magorum, seu initium Anni apud Magos vetusissimos, cujus mentio in Pharhangb Sururi,) & Equitatio imbem his, quae dicitur fuisse initio Hyemis & ineunte Vere. Sed frigus non videtur tunc plane exactum, ut constat ex Glacie in dicta Equitatione adhiberi solita primo die Adur. Hoc etiam arguit dictae Festivitatis antiquitatem, contra Persarum aliquos qui recentem asserunt, aliis id negantibus. Cumque vetustissimi Persae sub ABriis fuerint, Q. ex Ast istum Exarchiis sub Sardanapalo & ante eum, in haud parum juvat id quod D. Golius ex idoneis Autoribus orientalibus observavit, nempe curiarum Auni caput olim incepisse ab Adar, seu Mortio. Nam cum curri ania olim ALBriae pars fuerit, nullus dubito quin illi Menses, quos tardorum Menses vocat, olim Ast iorum Menses fuerint, qui etiam usque hodic Θrorum Mensibus tam nomine quam situ respondent, exceptis trium nominibus: nam inquit) loco Eb Ir, apud curris est Gul , seu RVacem ; & loco Ab, est Dab δε, seu Araim us, bc loco Elluc est Eilis, seu Aridus. Et quamvis Sabae cras L i EcSstri hodie Anni sui Caput transtulerint ad initium Hyemis, apud eos antiquitus non ita fuisse videtur, quippe apud quos, etiam hodie, Adar adhuc Mensi Martio respondeat. Ideoque non dubitavimus antiquissimorum Mensium Persicorum dicto ordine dc situ Laterculum dare, prout initio Monarchiae Medicar in usu fuerint. Proxima huic Epocha GDQhidrea, qua consentiente Orientalium omnium traditione) GDwhia Medorum Monarcha sextus Calendarium