장음표시 사용
241쪽
i 8a HISTORIA RELIGIONIS Cap. 1 .
riuin resormavit; idque, ut conjicit D. Golius, sub initio Intercalaris Mentium Periodi, cum Sacra & Festa annua ab iis Anni tempestatibus, quas respiciebant, tum longius prolapsa essent. Nam Persae eum Regem eo tempore vixisse asserunt, quod alterius Periodi initia antecedebat. Quamobrem si talis aliqua Persis expleta fuit, ea intuerit post Gyem Udum, sicut eorum Sapientibus pastin attribuitur. Sed inquit in in Gyemsi i Epocha, seu Anno. non satis expresse docetur, An AEquabilitatem, an innsium dc Dierum nomina, an denique Intercalandi illum CXX annis modum spectare oporteat. Sic ille. Haec Epocha squatenus scitur in duravit usque ad Neadesereri filium Gabria Ur, Persarum Regem ultimum, a cujus tithronizatione, usque hodie, Annorum suorum Computum deducit veterum Persarum Soboles, adhuc in Persia & alibi luperstes. In Epocha Gyems daed, Anni forma videtur fuisse duplex, scit. Civilis, quam ante se constitutam invenerat GP stad; & Ecclesiastica, quam ipse instituebat, facto CXX annis integri Mensis Embolismo, ut Festa in pristinas sedes retrahcrentur. Alias enim, absque isto Embolismo, Annus Persicus civilis fuit vagus, scit . ejus initium fuit vagum per totum Annum circuiens : &ejusmodi Anni vagi integra Revolutio, seu ad idem initium Restitutio, abselvebatur MCDLX annis. Praeter Anni Reformationem, dictus Rex Se Ud populum suum quadrupliciter in certas Classes dispescuit, & ad certa studia & artificia eos amignavit: & res multas ingeniosas excogitavit, & egregias constitutiones secit, & pro Unionibus instituit Urinatores, & alia
multa invenit. Adeo ut, ope daemonum, multa sua fecisse crederet vulgus, dum curiosa Artis opera captum eorum superarent. Quin &apud Persas est mos loquendi, extraordinarios in quavis arte homines vocare Diabolos in suo genere, dum aliquid plusquam humanum p stare videntur; ut & nostrates & aliae nationes aliquando loquuntur.
Praeter haec, Tubari refert eum fuisse ι o γε de religione uris prophetae, i. e. Enoebi, qui in coelum raptus, quia ambulaverat cum Deo in terris : & sic iste Rex Deum solum adoravit eique servivit. Et quidem GPem Ud Regem religiosissimum fuisse volunt Persae veteres: unde & in Libro Satiar memoriae proditum est, eum ha- huisse Revelationes divinas, bc Angelos ei apparuisse, M. Sed tandem apostatizavit: nam Asmed tin D ph Arabs de eo refert, G -- Ii id primo bonis moribus G virtuti ac industriae deditus , at posita ab his dbeicit in siperbiam S infitentiam super Veziros suos; tinde eum d seruerunt Magnates ejus. Hocque resisiens Dabae, eum perfecutus est
242쪽
Cap. 34. VETERUM PERSARUM. 183ω devicit: U ponens eum inter duos asseres, seria disse se. Quomodocunque ergo se habuerit in initio, talia de eo narrant Arabes &Persae Mohammedani omnes, inter quos Emir tam ) qui in cum impingunt, quod, processu temporis, postquam diu regnaverat, degeneravit ; & tandem evadens superbus & humanae sortis nimium oblitus, divinos affectavit Honores: & a vera Religione, in hac parte, exorbitando, sul Simulachra ut Numina) per omnia regni sui loca dimisit, eaque colenda imperavit. Si hoc verum fuit, tum merito
passus est iniquitatis suae supplicium divinitus immissum, dum Regno suo & Vita simul exutus est. Nam ut dictum) tandem bello petitus fuit ab Arabiae Felicis Rege Mediari Aadi filio, qui fratris sui Getismfilium Dahiatim Arabem sis erat Δήάκης,) cum exercitu misit, qui, GDUUri rege bello oppresso & occiso, Persarum regnum vi occupa vit. Qua morte mulctatus suit Gyemsita, cum supracitato Alimede consentiens Abul eda in Hist. Gentium notat, quod Biva sp, seu
Dahac, eum assecutus est jugientem, , di illumque fresi dis
euit. Hinc est quod in Persicorum Regum serie inveniatur Deuc, seu Dahia Arabs, qui etiam scribitur Zahia, Zoia, &c. quem ut valde iniquum & crudelem Tyrannum vituperat dictus Emis crinae Herodotus, qui nunquam in Veritatis Sehold educatus, omisia hostilitatis mentione, narrat Deiorem in Persarum Vico pacifice degentem, praetendisse velum justitiae & bonitatis, adeo ut a Persis sponte in Regem eligeretur: sed postea tyrannidem suam & injustitiam prodidisse. Plane autem errasse videtur Rustemi Epitomator, in voce Phridun,
quem inferfecit Dabar scit. vult insinuare Dah icum interfecisse PMAdunum GPe Hri filium: quod non potuit esse, quia Phrisin Herodoto dictus Pisare es9 fuit Datali seu Deioris Filius & Successor, non a parente Occisus. Epocham Gis hidream excepit Teiaegberdo, quae quodammodo censeri possit duplex; 2. vetustissima illa quae initio Imperii ejus obtinuerat, quae potius erat Giemsiidina; & nova, quam de novo initituit NMegberd stius Gabri ri in veteris Religionis ut videtur in damnum ; quippe in qua nova erant Mensum & Dierum Nomina, neg- Iectis iis qui ab Angelis denominati fuerunt, a quibus pendebant Ritus & sacrie eorum Solennitatus omnes. Dicta Epocha tunc nova, in Libro Pharh. o. toties memorata, ibi vocatur
243쪽
ig. HISTORIA RELIGIONIS Cap. I .
ius primus Mensis, seu Anni caput, fuit Ghesin det, i. e. F si adm
ius dies. ΙΙaec Epocha vere Tez gherrim Europaeis omnibus hac tenus inaudita in non potuit diu durare; cum ille qui eam introduxit, tantum XX annos regnavit. In hac erant Menses novi: & in altera quae vulgo audit Tm lcgherrira, apud Autores celebris, in erant Menses et feres hucusque continuati, cujus Anni caput statuitur Phervandin. Sic Chrasrecea in Canonibus Perficis, Eπς Περρουιον αρχημοῦνον απι-Mε-
cκαθισῆ . Omnium Consensu, Regis N .igheia Inauguratio facta est
XI ' Junii die, qui in Anni vagi forma incidit in initio mensis Pher- sardis: eo itaque die Anni Teiaegherdaei Caput constituunt Moh Gbi laetis & MEb Cholpus in Tabulis suis Universalibus; ubi in Tab la quae Epocharum Capita exhibet, in Epocha Neaigherdisca Persica aeque ac in Epocha Gyelaliis Caput, seu primus Mensis, est Phemam diis. Hocce Anni initium etiam spectare videtur Corbodrini illud, scit. 1 Pad gherd occisum fuisse Periodi Emboli micae anno DCCCCLX, quod
debuit fuisse mense Em limita octavo : cum octies CXX faciant DCCCCLX. Et quidem numerando a Phem iam, mensis octavus erit Absin, quem rite sequuntur Appendices, prout relicti suerunt tempore NeZfgh 1 d. Hoc anno erat Aban duplex, ordinaritis, &Embuimicus qui cum appensis Dogomenis) sustivalis totus. Nam sic fieri solat in Embuimicis mensibus omnibus. Huius Epoclue meminit Alpherganius p. 3, de AEgyptiacis Mensibus agens, Olim horum Mensum Principia res Iesbant initiis Mensium Per ficorum ; ita ut principium mensis Thub idem esset cum initio mensis Di ma: G porro mensis quivis alter cum altero: donec Anni AEnptiaci sinis conveniret cum sime mensis Adur : quod etiam obtinet in Tabulis ad illud Tempus conseructis. At menses AEn ii hodie aliter procedunt, in-t rcalando gliarto anno: quare eorum Menses jam Perficis dissimiles, alcum Gricis atque S riacis congruunt. Primus apud eos dies cs 29 Au ori. Hic locus sorte seduxerit D. Potavium, qui in Rationario Temporum Lib. III, Cap. Is, supponit Anni Persici initium incidi Tein Principium Septembris, dicitque, Quid in cons Per sis fuerit cur in
Calendas Septembris Dochiam; gerent. nemo, quo istam, cassim exponit. Ille scit. non satis perpendens vctcrem Annum tam Per cum quam AEgyptiacum non sui sic fixum, sed vagum ; ideoque ratiocinium suum putavit secundum moderniorem annum AEnptiacum fixum in AEra
Disci Gaia, qua Anni primus mensis Thotb incipit XXIX Augusti, seu initio
244쪽
Cap. I . VETERUM PERSARUM. 18s
Septembris, existimans eos dictum Anni sui initium tunc accepisse a Macedonibus, quod de Alexandrinis non dissilendum, sed de naturaliabus AEn iis non item. Ad supradictam is ergauit collationem utriusque Anni, ratiocinatur D. Golius, Tune Perseam Menses Intercalationem, aut non apud omnes Persas, aut non in omnibus rebus usitatam fulle: alias concordare non possent Neomeniae, eo modo quo declarat Alpherganius. Dicta autem innsis latercalatio obtinuit in Persarum .ffra Eccle astita, non
autem in aera Civili de Apronomica, quam voluit Alpherganius; in qua, ut in ea Naborassari quam sequebantur AEn ii, Anni Caput, sine ulla
restrictione, vagabatur per totum annum in perpetuum: & cum esset
tantum CCCLXU dierum absque consideratione Fractionum, singulis Iu annis uno die regrediebatur. Sed de diverso Appendicum in utroque Anno situ, non excusandus est is erganius ; cum Persarum pendices erant post Aban, non autem post Adin, ut coinciderent cum Appendicibus M ptiorum: quod arguit ejus collationem esse impersectam ea in parte. D. Golius eum excusare conatur, dicendo eum
sorte haud tanti fecisse tam parvam differentiam. Alpherganti autem collatio erat Annorum Civilium utriusque Gentis, qui texcepto illo Appendicum situ) satis concordabant. Et quidem rem plenius explicat D. Golius p. 47, Ut vero ad demonsrandum Anni π iaci NPerfici consensum redeamus, supponatur ex. gr.sub Tmigherdici Imperii initium, AEn iis tune adhue in usu fuisse priscum Anni Civilis modum. Ex verbis Theonis Agexandrini supra allatis, consat Anni vagi AEn tiaci Revolutionem contigisse amo V ' Caesaris Augusti, utriusque anni AEgyptiaci S Agexandrini Capite concurrente in eundem lem; qui haud alius fuerit quam is qui tota AEDpto Anni sis Caput etiam hodia exsit, nempe XXIX Augusti. Ab hoc itaque die Neomenia Thoth --ticipando retrogradi coepit quadriennio quoque vertente diem unum. Quoniam autem cuia cum Epored NMegberdiu Neomenia Phertitata incia
dis in XVI Diai, necesse fuerit Neomeniam Dedima cannumeratis posis , vel Adur Dagomentu incurrisse in XVIII Martis. Sunt autem is M' Augusti ad AEram Tmisericiam Tetraerides CLXLV; quibus competist totidem Dies quos Neomenia Thab rei iverit, hoc est, is XXX Augusti ad XVIII Martii. .are par concordantia superioribus quoque seculis fuerit, quibus uterque Annus S AEnptiorum S Persarum eodem tenore fluxit. Shah Choliui etiam dicit, Veterem annum Perseum concordare cum eo Nabonassari qui in ALMagesto usurpatur. Ideoque recte D. Golius pag. 3I, ait, Indubitatum esse, Apronomos tam Per os γλπ
245쪽
D plici in rerum calestium compura aequabilem Annum consanter usum
Dise: G probabile, illos quoque idem fecisse in vivili S populari usi. Nempe Persis ut dictum est) fuit Annus duplex, Civilis & Ecclesiasticus; in quorum hoc ficri solebat Intercalatio CXX annis, ut Festa& Sacra quae extra sedes suas vagata fuerant, aliquando in pristina sua loca revocarentur: dum Annus Civilis & Apronomicus, sine ulla restrictione, vagaretur in perpetuum. Ideoque Veterum Menstum in Θ
laseis Calendariis situs, non erit usui, nis prolixiore Epilogismo Ep chae Gisti eae adsequentur. Quoad Anni 'Egyptii principium, D. Mans ius, qui in AEnpto cum coplitis conversatus est, ait, illis ista are Annum Dum VIII Septembris secundum Simum Gregoria , uodes XXVIII Augusti seeundum Calendarium Graecorum: anno Gregoriam MDCLXXII, resemdelat eorum cannus Dioclesian MCCCLXXXXVIIL Las Griaeus in Dr Graecorum Calendario, Arabicie conscripto, ponit Coptorum Morb in XXIX Augusti, ibique figit tacili Muris coptorum, scit. illorum Anni Caput non satis proprie lic vocans vocahulo Persico. Et sic S i sui Anni initio adhibent Nomen Neirin: ex gr. Hul QI--,kmen mordi lingua Nabathaea es Musis aquae ' in Neiruz. Et mox, stem: ia, modio Musardi in Aramaeorum Proverbiis, est
Neirin: scit. Anni initium seu Caput eo nomine ab eis vocatur.
Apud Adb chol, reperitur collationis Epocharum Tabula incipiens ab Anno Henrae DCCCI, die V mensis Moharram, qui respondet X ' mensis Dedi Anno DCCLXVII Epoclite Persicae NMegberdicae, &XII ' mensis Eda ΜDCCIX Epochae Graecae, & IU ' mensis Mi, Anni CCCXX Epochae Relataeae: & congruunt cum D. Gravis T bulis, nisi quod in his sit Epochae Graecae Annus MDCCX. Circa Quingentis abhinc annis quando Meire nodi scripsit Librum
lisan, quam immane tunc veteris Anni Menses vagi differebant a
Gyelataeis fixis, innuitur dicti Libri p. 23, ubi legitur, Primus erat Ardi sistit GPetiliani mensis dies, scit. Rosarum tempus. Ad quem
locum pro alio Exemplo differentiae inter Annum veterem & recentiorem Commentator Turricus inter Lauri haec habet, ita di is i
2 Coptitarum Mensea videbis in Notis nostris ad IIistoliam a vii Arabice ὀe Latine a nobis tui sperol edendam.
246쪽
Cap. I . VETERUM PERSARUM. . t 8 s Illud tempus Regi Gyelia relatum, δε-
eundum Doctam Lunarem erat initium medii mensu V ris. Et quidem isam Epocham exprimebat f8heicli Sa'di,' quia secundum Doctam S larem tune non erat initium medii mensis Veris. Neque hac refrictionee et a Persarum veterum Arribilissi, quia ed ratione non erat Rosarum tempus. Sed cur Epocha Gyelataea ab isto Commentatore reputetur Lunaris, equidem non video: nam plane Soliaris est. Igitur pro 364, Lunari, debuit potius dixisse Δaseia Novam, seu Recentiorem:& postea, pro Solari, potius dixisset Veterem quamvis utraque Epocha sit Solaris. Rectius habet Iaacob A. Seid Ali Commentator Arabs inter μα ad eundem Libri Gulsan locum, dil-MI
l Arribilissi es nomen mensis certi seu i; es scit mensis medius men In vernorum, secundum Doctam GPD am. At in Docta Persarum vetera , cum non habeatur ratio Embolismi, non es certus seu Aus; sed vertitur, seu vagatur, antrorsum G r
NMegbero autem in merganam abacto, & postea in praelio occiso, anno Heg, XXXI, Christi DCLI,) in Persia rerum potiti sunt
Saraceni, qui He -- Epocham introduxerunt. Interim verb Perfeveteribus Mensium & Dierum nominibus utebantur ; sed cum Intercalatione qisadam, i quippe ad quam cogebant victores, . Illorum enim tunc Martius incipiebat cirpa medium Piscium, donec Calendarium reformaret Rex sinat dia Meliosi , qui Anni initium facto XVIII dierum EmboIismo, ut in sequentibus monstrabitur,) ad initium Aristis retrahebat, excogitata nova Anni serma quae Solis motui quam maxime responderet. Id autem non secit primo suo anno, sed sui puto) postquam aliquot annos regnaverat, idque suasu insgnis Astr nota Omarchebam, ' cujus Propositionem de emcndanda Epochaomnes statim tanquam oraculum pronis auribus animisque exceperunt. In hac Epocha, quaternis quibusque annis intercalabant, ut iste annus esset dierum CCCLXVI. Et quod anni pars reliqua minor esset Quadrante diei, erat quoque quarti anni Intercalatio minor uno die, ideoque convenit ut Intercalatio fieret semel anno Quinto, postquam intercalatum esset septies vel octies. Si autem Septimae & octavae
247쪽
Intercalationis alternatio observetur ad intercalandum annum V se
quentem, seu, quod tantundem valet, si Intercalatio Puliana modo trigesima tertio, modo trige a septima, & quidem alternatim, prorsus omittantur, cum hoc Persico, seu GDlaseo, Calendario optime concordarit Gregorianum, scit. annis CCCC negligendo tres Bissexus. In Persarum Mensibus veteribus nulta sunt Septimanae, sed quisque Dies habet peculiare nomen. Cumque isti Menses sint Solares, uti& Annus, in moderniorum Persarum Libris quando fit mentio cujusvis Anni aut Mensis Solaris, distinctionis causa, scribi solet Uta Annus Dei, & in i sta Mensis Dei: ne alias sorte intelligatur Annus aut Mensis Hegi-- Lunaris: nam in Perside jam inde, apud ipsos Mohammedanos, obtinuit duplooe Epocha, Solaris & Lunaris, quarum haec in Sacris, illa in rebus Civilibus usurpatur.
Iste eorum Annus antiquissimus videtur suisse vagus, vel saltem eum mox excepit Perso-Medicus Annus civilis vagus, cui postea adjunctus fuit Gis Esi Annus Eces Uictis Mus, qui ambo concurrentes durarunt usque ad Nadegher . Deinde eo occiso, post aliquod temporis intervallum, in Persidem introductus est Civilis Annus Solaris Mus, incipiens a medio Piscium. Quis cerid hoc secerit, nondum reperi. Videtur autem id secisse Sel ut, qui Persiam occupavit & longaevus usque ad CIX annos vixit: vel alias, id fecit aliquis Sel ulidarum ex ejus familia; cum ea esset Anni Solaris serma qua in patria sua Chorasen utebantur dicti Sel ulidae.
248쪽
Cap. is. VETERUM PERSARUM. 189
Veteres autem Menses uti & Dies in sequentibus recensiti) videntur suisse Medisum Inventum, ut indicant ipsa Nomina, quae a Medis una eum Imperio transiverunt ad Persas, qui cum utriusque Religio esset eadem, & solennitates sacrae, a Mensibus & Diebus pendentes, essent quoque eaedem,) ea tam bene excogitata retinuerunt: p sertim cum Lingua Medica elegantior esset quam Persica antiqua, unde illa etiam
pro Lingua Curiali habita & constituta fuit tempore Regis Bebram Ghur. At Teiaetheia postea alia Nomina etiam Medica suis Μentabus & Diebus Melicinis imposuit. Annus itaque, inquam, eorum antiquus sui & AEnptiorum) suit vagus, ut suo loco susius dicetur. An vero hi ab illis, vel illi ab his, talem Anni formam acceperint, dubium. At quamvis generaliora Apronomiae satis intellexerint Medi & Persae, tamen nec hi, nec AEn ii, nec Chaldaei, Eclipses prinicendi Artem Calluerunt, ut ex He rodoto & aliis colligere liceat. Nam Thales Milesius dicitur primus quiralia' praedixisse memoratur. Mensium ordo tela vi, ab is risu O Perseonum Mensium Nomina 4 Graecis
in V, decim nono Phervaran veteris, conmma, prout seruntin vis
249쪽
Pres Medici Mensis Dies ab Angelis qui illis Diebus praesunt denomina ti, secundum olus-Belbum S alios sequente modo recensiti, una cum V diebus inpendicibus.
Dies Appendices apud Alpberganium vocantur in sti Ander-oahit, i. e. Intermedia tempora: nam GP est a Persico Ghab,
250쪽
Cap. is. VETERUM PERSARU Μ. 191
i. e. Temptis. Is autem ut solent Arabes non satis recte exprimit nomina Persica . Appendices alias apud Persas vocantur u Iobo MMPmma Duzdida, i. e. Pentas furtiva. Et in Libro Satiar figurate assimilantur τιυς Pens Auctar , i. e. quinque Sororibus quae solens nere S alias operas muliebres tractare. Eorum vero nomina praestat videre scripta veteribus Characteribus sprout in dicto Libro diaer leguntur) in quibus nulla est soni ambiguitas, sequenti modo:
Isti Dies Appendices a vereritas Persis etiam alias in sua lingua v cantur Pen i modi Uen , i. e. Amras sacra, quia in his est completi anni Festivitas & gaudium mari mum. Plutarchus in Libro de ν de S inride dicit - ἐσαγιμιναι fuisse eum quibuseam Diis cognomines, scd. quibusdam Angelis. Supradictum Mensem Perso-Medicum ejusque Dies excogitatos fuisse poli latam Legem Mosaicam, & sorte post Uraelitarum Captivitatem, in Persia, constat ex Sal Iud eorum Divitione, quae suo loco describetur. Dies Mensis is Deo S Angelis denominati, prout leguntur in Catalogo ex Oriente, G in calce Libri Erdoiiapb-namin. Eisdem quoque nomianibus csed fine additisno utuntur Gilolenses.