장음표시 사용
331쪽
bent. De Angelis particularium hominum docet id de Deolo, -- gelus meus; de Petro, Mi illius Angelus; cum plurimis eiusmodi aliis. Praeficiuntur etiam multo magis Regionibus Archangeli, squamvis jam cessante Revelatione, de ea re nunc sileatur,) ut in Libro Danielis X. I 3, eto, et I legitur de Angelo regni Persae & Graeciae, & de Michaele, Principe Israelitarum, seu Ddaeorum GHode, qui unus extraecipuis Principibus, sic. primi ordinis r Principium enim honorifico Titulo decorantur. De Michaele apud Ecteri legitur, Mois Michael est ex Angelis propinquis, st. ex Cheru-hinis. Is Presce vocatur Fu a Bester, & creditur Alimentum populo
suppeditare: sic Turi. Arabs, Michael est
Angelus Alimentorum, seu demensorum diurnorum, Q. qui alimentum &annonam omnibus suppeditat ex infinito Dei Thesauro. In Targum ad Exod. XXIV. 1, vocatur Nn Iri Prinfectus Sapientia , scit.
Sapientum, qui & multa sapit: sed nil praescit nisi quid velit Deu ς, prout decet Servum. De eo legitur in Targus ad PDL CXXXVII. 7, E eπv'r nari dirim: Michael es princeps τῆς Perussalem: & ad Cant. VIII. 9, prim Michael Magister seu Praeceptor IN
raelis, vel alias Princeps seu Dux Lyraelis. Cum itaque constet Miactae vi semper fuisse Dirarum de braelitarum Angelum, eorumque Ducem & Principem, qui illorum curam gerebat, haud multum dubitabitur quin is ipse fuerit qui luctabatur cum Pacobo, & qui inii
minatus in Veteri Testamento toties apparuerit. Regnorum itaque
Mundi Invisibiles Principes fuerunt, bc adhuc sunt, Archangeli dicti Gerubini, seu propinqui, cum quibus junctim numerari solebant Seraphini, ut in Psalmo legitur; qui videntur sic dicti, quasi Ardentes, seu Flammantes tot igniculi seu flammulae, ut alibi in Psalmo, Facie Angelos suos spiritus, S ministros suos Ignem flammantem. Hi a plerisque habentur distinctus Angelorum ordo : sed cum Epithetorum combinatio solet esse exegetica, probabile videtur Cherubim S Seraphim, unum tantum eundemque Angelorum Ordinem denotare. Cumque perpetua sit Regula, quod Heb. V MIn in ling. Galae mutetur in m Thau, probabile est quod Heb. Seraphim a Labano & CZaldaeis dicti fuerint tamn Graphim, quorum quidem Angelorum Imagines fingere gestiebant veteres chaldaei. Hocque de Seraphim colligi posse videtur ex eo quod habet Tur, sin Aniati, stae, j 9, I In sent Angeli Figurarum, seu Imaginum, st. Seraphini sunt quorum
332쪽
Cap. ao. VETERUM PERSARUM. a rJudaei non fuerunt minimi in assignandis Angelorum ossiciis. Apud eos ipa Nella erat Angelus qui Cibis praeerat, & Panis custodiae prasectus. Et )πMU MAHri quasi a Mab, seu nocte,ὶ erat Angelus Potomaris: l ouuis ingeniton praeficiebatur Balneis: 'et ' i' Tor emo erat praesectus Grandini. AIii sunt Ira' Tufa , & lin an Sanda bon, &-Tandariel, & Gazardaia. Ex maioribus erat R NN Uriel Archangelus, qui 2 EZis. IV. I. 36, collocutus est cum Ezra. Talis etiam erat N) D Suriel, seu potius κε'viae eodem sono,) alias diruis ci) nnytar happanim, i. e. Princeps scierum, seu Praesentire, quia semper coram Dei facie & pr sentia, in ejus conspectu praestolans & missionem expectans. Volunt enim quod sic dictus fuerit, quod coram Deo continuo versetur, & sit R db I tari dignus versari in eonspectu Regum, ut sit a Deo Legatus ad Reges & Principes, ut legitur in Berauab fol. s I. I. Item tonu Uzziel fic ejus Socius Urit et nvinchoat, sunt Angeli qui deciderunt ex Cesis, & commixti cum hominibus, genuerunt Gigantes. Proh nugae t Et rabidi L ela, q. d. Nocturnus, erat Angelus praepositus Conceptui & Partui. In nimiae legitur, B accipiens
guttam, eam sistit coram Deo oe dicit, o Domine Mundi, gutta saquidnam erit ρ fortis an debilis, sapiens an stultus, pauper aut dives rSed non dicit, yusus an improbus ἔ Rabbini volunt ιν, , LEPh, q. d. Nocturna, esse Strigem, seu Daemonissam, sive Lamiam nocturnam, quae Insantes rapit & occidit. Unde Judaei praesertim per Germaniam circa Lectum Puerperae & in IV parietibus Cubiculi in quo Puerpera cubat, creta solent scribere I tibi, Dri n)ri ci re Adesto Adam E' Eva, fed foras UD LEBb. Adscribunt etiam tria nomina Angelorum qui Medicinae & hominum Curationi praeficiuntur, qui )UD Semi, DSensimoi, & 'Daann Sammisgaώμ. Eandem opinionem de Strigibus
habuere Latini. Loca adduxit Claris. Buxtorsius, quem videas. . Haec sussiciunt monstrare Persas non fuisse solos qui Angelorum Ministerium crediderunt, & peculiaria eis ossicia assignarunt. In
Talmuis ueros dimitano, in Rosi ha Mana prope initium, scriptum est, Nomina Mensium G Angelorum ascendisse cum Pudaeis ex Baslonia, ut Gabriel, -κ in Michael, IT , Nisan, &c. Quiabus verbis insinuatur os a Chaldaeis & Persu talia didicisse. Sed, ut supra dictum, quod Michael suerit Princeps Pudaeorum, petitum est ex Dan. XII. I, Michael magnus Princeps qui stat pressus populi tui. Et alibi, Michael Princeps vester: a cujus partibus etiam stetit Gabriel, qui ad Chrisi nativitatem praenuntiandum missus, dicit,
333쪽
111 HISTORIA RELIGIONIS Cap. ao.
Ego sitim Gabriel qui adsto in praesentia Dei, ut eo melius Annuntiationi
suae fidem facere posset. Is erat Dan. X. IE, I 3, in nominatus Angelus qui uti colligitur ex Dan. VIII. I 6, & IX. ar, in veniebat conseia laturus Danieli, eique praedicturus quid eveniret in ut imis diebus: quod citius secerat, nisi quod Princeps regni Perside ei resiliebat XXI diebus, seu annis. Sed in subsidium ejus veniebat Michael, unus ex Archangelis, qui, ex Ddaeorum sententia, sunt IV ; & ex Apoe. videntur esse VII; scit. VII Angeli cum VII Phialis divinae vindictae, UVII Spiritus Dei sicut ut Lampades coram Throno. Et dictus ille numerus expresse docetur Tob. XII. I s. At cum egressus esset Michaei, en Princeps Graeciae veniehat, Contendens ut Graecis subjugarentur
disi. G briel autem Michaelis consors & Socius, in mansit cum Principibus squi vocantur Reges) Persiae; scit. contendens & altercam cum illis Angelis, causa Ddaeorum: nam omnium Regionum Principes, seu Angeli, sociati sunt contra Pudinos dc eorum Principem, uti constat ex ultimo versu dicti Capitis, Nemo miser tenet mectio in hisce rebus, nis Michael Princeps vester. Quis fuerit Angelus Imperii Persarum, expresse non docetur. Sed, si conjecturae locus, videatur fuisse Rim Ramaei, qui missus secundum nominis significationem) ad sanandum Tobiam & Uxorem, Tob. III. 17. Iste Angelus videtur Persae & Mediae prefuisse, non tantum quia misius est ad deducendum in Mediam Tobiam juniorem ad Raguelem in Ecbatanis, sed & quia agnoscit se alias in Medica regione versatum fuisse, quod aliquando commoratus fuerit apud Galaelem in Rhagis in Media, & rursus apud eundem diversatus est Tob. IX. 3. Et profitetur se longe antehac occupatum fuisse in Media apud τοbiam
seniorem, in memoriam afferendo Preces ejus apud Sanctissimum, dum clanculum sepeliebat suos populares mortuos, quos in ira sua interfecerat Sennacherib, cui Tobias erat Oeconomus. Adeo ut, haud multum dubitetur, quin is fuerit Angelus qui istius regionis res curabat. In hac itaque expeditione Raphael defunctus est tantum eo quod erat illius Provinciae & ad illum ex officio proprie pertinebat, ut Tob. V. 4, 6t & U. Ia, iste vocavit se Mariam, ut specie tenus satisfaceret
Tobiae. Sed quis fuerit, plane tandem agnoscit Tob. XII. is, Ego sum Raphael, unus ex septem Angelis sanctissimis qui Deo inerunt Preces Sanctorum, S qui intram S exeunt in conspectu Gloriae Sanctifimi.
Ex supradictis Gabrielis verbis Constati omnium regionum Angelos fuisse Bonos, quia Gabriel supponebat eos debere esse ab ejus partibus, quamvis non essent: nam id omnino supponi nec pctuit
334쪽
Cap. et O. ' VETERUM PERSARUM. et a
nec debuit de Angelis malis ut se sociarent cum Gabriele, nec ut is id pateretur. Absonum itaque imaginari Perses, aut ullos alios, qui semper agnoverunt Deum, positos fuisse sub dominio mali Angeli, quamvis Princeps eorum pugnabat cum Gabriele. Omnis ergo durabilis Praefectura est bonorum Angelorum, non autem malorum rnam Deus nunquam praeficit Diabolum alicui Regioni. Deus quidem, pro tempore, permittit Diabolo punire, ut in casu Dbi. Et alibi minatur, Mitram Angelos malos inter eos; ab effectu siC vocando Angelos bonos, rei malae nuntios & ejusdem executores, ut in destructione Sodomae & Peste Davidica, &c. ad puniendum pro brevi tempore. Tales erant IV Angeli alligati in flumine Euphrate oc. IX. I . Nam bonorum Angelorum saepe fuit mala missio,
ut Apoe. XV. 6, Septem Angeli λ templo Dei egressi sunt cum VII
Plagis. Tales sunt Angeli Perditores, ab officio sic dicti. Et quamvis haec essent tantum in Visione, Visiones semper repraesentabant res possibiles & quae verae esse posient. Quid autem sentiemus de bonorum Angelorum inter se disientione λ Videntur quidem contra se invicem pugnare i. e. disputare)sub diversis Missionibus ; ubi quisque suam tuetur Missionem, donec veniat Dei, tanquam supremi Judicis, Decisio & definitiva sententia. Gratius dicit, Suod, veniente Griso, sublata es isa Angelorum inter
se contentio. Sed ubi ejus opinio fundetur, non constat. Nec opus est ut tollatur talis eorum contentio, cum non sit hostilis, sed tantum amicabilis disputatio, seu altercatio, cujus necessitas & usus hodie est, aeque ac olim fuit. Et quamvis hoc imperfectionem arguat, nemo miretur : nam cum Angeli sint Creaturae, non positat esse aequh perfecti ac eorum Creator : sed plane videntur suas habere imperfectiones, uti colligitur ex primo eorum peccato & lapsu ; &ex Bb IV. 18, Non considie miniseris suis, S Angelis fuis imputat
sultitiam. Cumque natura sua non sint tantum peccabiles, sed &vere peccaminosi, & hodie, aeque ac olim, inobedientiae & contu-' maciae capaces, non est cur dissidamus post primum lapsum rursus cecidisse alios, & hodie etiam dari labentes 5c lapsuros. Haruque omnia tam ad praecavendum mixtum aliquem in coelo statum, quam ad praestitutam hujus Mundi constitutionem, ex bono & malo mixtam, obtinendum; quam sapientissimi Creatoris praevisio duxit necessariam. Haec sunt problematice dicta. Nam ut non innotuerat nobis Lapsus primus, nisi per divinam revelationem, sic nec absque ea possumus esse certi de Lapsu aliquo secundo.
s Quae sequuntur ad finem usque capitis, prima Editione legebantur Append. No. IX.
335쪽
274 HIs ΤORIA RELIGIONIS Cap. 2 o.
Lingua Persea ut vides in Angelorum nominibus abundat ;ut ερ Hebraica, si Judaeis fides: dc sic lingua Arabica. Quoad Angelorum nomina, ea quae revera talia sunt, apud illas Gentes quae S. Biblia amplectiantur,) ex ipsis Bibliis petita sunt, ut Misag
Gabriel, dcc. Alia a Rabbinis consi D, dc ad horum normam composita, in Europinorum Libris circumseruntur. Et ut dantur nomina Bonorum Angelorum, sic dc Mesorum, seu Diabolorum; uti constat ex nomine Beelzebub, qui Diabolorum Princeps; dc ex Christi quaesito, Quid es nomen turum ρ cui ab illius Legionis Duce statim responsum est nomine numerum indicante. Ea, quae in S. Bibliis, nomina, forte non fuerunt a Deo imposita, cum is vix vocet An telas ullis nominibus, in sed ea, pro nata aliqua occasione, sponte as- impia sunt ab ipsis Angelis, qui talia nomina suae naturae sudve Oificio adaptasse p sumantur; ut, Ego sum Gabriel, &c. Sed cum
caelites prout nobis videtur) nec inter se, nec cum Deo, utantur sermone aut loquela, constat talia Nomina assumpta fuisse nostri causa, Condescendendo ad captum nostrum, cum nobis, distinctionis gratia, Nomina sint necessaria : illi autem inter se aliam conversandi & intelligendi rationem a nostra prorsus diversam εο nobis inexplicabilem habent. In Angelis itaque, tam Nominum. quam
externarum Formarum assumptio est tantum in accommodationem ad captum humanum; cum in caelo. nςc Nomina nec externas
Formas habeant, nec inter Deum dc illos unquam est sermocinatio, assa voce, aut disertis verbis, in ulla Lingua. sed tantum communicatio per intuitum, seu mentalem quandam intuitionem dc intelligentiam nobis incognitam. Ideoque fututis est quaestio, maenam lingua eris in caelo, an Hebraica vel Hia ρ cum ibi non futura sit ulla. lingua, nec Hebraica, nec alia. sed quamvis Beatorum Animabus
in coelo non necetarius sit Sermo, refictis tamen corporibus, in nova terra, a Divo Paulo memorata, necessarius crit. Quamam itaque in terra renovata bc reparato Mundo futura fit lingua in omnium rerum restitutione,) potest esse quaestio. Si autem in coelo nullae sint voces, nec soni. sed altum silentium dc perpetua tranquillitas, illae Latiis 5c Cantationes fic celebrationes quae in Sacris Scriptis memorautur, non factae, nec faciendae sunt, audibiliter ει vocaliter, sed intelligibiliter Sc intentionaliter Ec mentaliter per Exertionem Diuti nam dc Intelligentiam plusquam humanam, qua Creatum suun Creatorem intuebuntur, bc agnoseent, Bd intelligent, dc vicissim ab eo agnoscentur 5c intelligentur. Ut enim Voluntas Divina est Ec
336쪽
erit peculiari modo hominibus revelata & illuminatis mentibus inspirata, sic etiam a nostra parte Dei Laudes erunt tantum cordialiter, ex abundantia gaudii in illo, essendo Beatificae Visionis fruitione felices. Nam Deus, qui Mens pura, aliorum omnium mentes d longinquo novit, absque loquelae sono: cum habere opus Sermonis, argueret quod absit l) imperfectionem in Deo, qui est o Καφλογνω ς, tam HO-minum quam Angelorum cogitationes noscens, prout dicitur, notae
quid es in Corde Hominum, cum ejusmodi dictis aliis. Ille quidem aliquando per se, aut Angelos, dignatus est vocem assumere & fingere, stu imitari, & audibiliter loqui, gratia hominum, qui alia & altiora
quam quae audiverint, non capiunt; & quae non viderint, mente non concipiunt nec Comprehendunt, nec adaequatam de eis notionem habere possunt. Sed tandem, quando mentis oculi erunt aperti, & anima divina inspitatione & coelesti instinctu informata, tum omnia erunt nobis patentia & oculis nostris conspicua, & spiritus, jam invisibiles, tunc suapte natura erunt nobis visibiles, substantialem & rationalem eorum Formam videndo. Christus quidem & Beati homines, qui jam in coelo corporaliter existunt, habentes sermonis organa, proculdubibpossunt naturaliter loqui ι sed eis non est opus loquelae, quia tognoscunt prout cognoscuntur, & alio modo vident & percipiunt ut Angeli Dei. Deus quidem quantum nobis mortalibus ex S. Scriptura colligere liceat) nunquam locutus est ad homines ; sed quando is dicebatur loqui, tum Angelus a Deo & ejus Nomine B ebatur; ut inquit Propheta quidam) Angelus locutus es ad me per Verbum Domini. Et hoc
semper subintelligendum est, quamvis non tam expresse dicatur. Adquid enim habet tot ministros, si ipso omnia propria persos a peragere dignaretur tEt ut de Angelorum nominibus, ita etiam sentiendum est de Nominibus Stellarum, sui AD, & - , & tabcili, & Arcturus, & Orion,& Pleiades, &c.ὶ scit. quod non a Deo, sed ab aliis pro arbitrio imposita fuerunt. Nam quamvis Deus dicatur novisse stellas, of eas omnes nominibus suis messe, his verbis non intelligitur omnes Stellas habere nomina particularia, sed, quasi haberent, tantum declaratur maxima Dei potentia, quod sc. in genere omnia novit, etiam hominibus impossibilia ; & pro exemplo, quod particulariter novit Stellas, non tantsim majores, sed sc minores, quamvis sint multae myriades nobis incognitae & indistinctae quae Viam lacteam faciunt & implent. Non tamen per aliqua nomina a se imposita eas novit, tam Deus non uta tur prolato sermone, aut colloquio ullo, nisi ex misericordia erga
337쪽
116 HISTORIA RELIGIONI 8 Cap. 2 o. homines,) nec eo opus habet, quod in illo ut dictum in imperfectio
nem argucret: nam illius Cesie, est loqui Sc praecipere ; dc illius velle scire, est revera scire. Deus quidem novit stellarum nomina a nobis imposita, quamvis eis non utatur,) quia est omniscius: nos autem earum paucis, eisque majoribus, imposuimus nomina, cum rcliquae earum turbae sint in nominatae. Si quis Stellis daret secundum earum naturam nomina, in genere eas vocaret Terrelgus, bc in specie has Celitus Terrellas; cum sint Corpora opaca quale est Terra, dc earum lux seu splendor sit accidentalis, a Sole mutuatus; sintque sicut totidem Mundi, non quidem habitati, sed habitabiles, si Deo aliquando videbitur. Quoad Angelorum nomina apud Persas la Chinenses & quascunque nationes S. Biblia non amplectentes, ea non sunt prosecta ab ipsorum Angelorum ore, ut Ego Ium . λῆνα, sed sunt prorsus pro arbitrio hominum qui ea excogitarunt & suae hypothesi aptarunt. Persica nomina supra exhibentur. Sinica in suo Calendario extant, ubi inter alia sunt faninobera, & siem is, & Posu, & Lia u, qui IV Anni quadrantibus praesunt. Hoc modo de eis quae ardua & supra nos sunt, loqui tentavimus: si quis nobiscum non sentit, liberum est ei. judicium. Dissicile est de Deo satis digne loqui: si quid de eo indignum protulimus, ipse pro infinita sua misericordia imbecillitati nostrae condonet, dc conatibus nostris faveat, ut semper id quod est Θεοπρεας
ΩUibus aliis nominibus vocatus fuit Abraham Persarum Patronus& Legissator primus, superius dictum est. Quamvis vero suam Elonem soli Abrahamo acceptam reserre praetendant, constat eos postea habuisse plures diversis temporibus Legissatores, sed qui forte Interpolatores potius dici meruere. Missis itaque temporibus, quibus Perse
338쪽
Cap et r. VETERUM PERSARUM. 27
Persae & Medi fuerunt Exarchia Afriorum, per plus quam mille annos, de quibus temporibus nihil scimus, properamus ad initium Monarchiae Medicae, quando, excusso Assyriorum jugo, veteris Religionis status renovari coe*it, Instauratore primo Medorum Rege K o ras, cujus Dogmatum reliquiae ex Mahrisanis infra in medium adducentur. Is itaque erat vetustisiimus Medorum Rex, Regni R Religionis Instaurator semper memorabilis, cujus nomen in modernioribus Libris eodem sono scribitur nam lit. apud Persos sonat ut s. Hoc nomen quasi esset i MI Gaiomer,) apud Chonimbum Persam prorsus inepte, tanquam ex lingua in Triaca, exponitur u boaυ Vivens qui loquitur. Ab eo, veterum plurimi amabant vocari Loomarfit, seu Re marsitae, sive Loomarthitae. Apud Persas in India degentes aliud celebratur nomen Legissatoris, quem dicunt misic Primum: qui itaque forte fuerit idem cum prae dente, quamvis alio nomine vocetur Porta Eessaeth, sub quo agnoscunt se habuisse Religionem in multis diversam ab ea. quam reformatam eis postea tradidit Zerri M.
Igitur post praedictum priora , Legistator proximus fuit Ze kνω, qui ab iis itaque habetur & appellatur Antisti poserior in Religione Abrahami. Iste floruit & ut fidem mereretur,) prophetiam jactitavit tempore Darii ' staspis, cui
suas opiniones & in Religione Reformationes credendas & admittendas propinavit, & illas ei tandem obtrusit. Is itaque receptam tunc Religionem in multis a Sabaismo repurgavit, & novos Ritus & Caeremonias condidit, & hoc modo 'staspi tradidit reformaram; quam ad hodiernum diem immutabilem retinent, eum ut Prophetam, & ejus opera ut Sacra sua Biblia s fidei & morum Regulas continentia, in aestimantes, & ut inaestimabile ι--λιον conservantes. Is ab Olus Betho& Abu M ammta Musa a decoratur Titulo inmeia Docti, seu Philosophi atque Mathematici, qui multos Libros scripto consignavit in meteri tingua Perses & in vetusto Garactere, quos Persis ut perennia sui Monumenta reliquit: eos enim Libros tam sacros aestimant &laudibus efferunt, ut pro Verbo Dei habeant: & quamdiu in orbe aliquis de veteri illa Gente supererit, illi Libri non intercident. Is itaque primitivam Magorum Ecclesiam pacatam reliquit, quae diu inconcussa mansit. At
339쪽
,18 HISTORIA RELIGIONIS Cap. et r.
At pollea irrepserunt aliquot Innovationes, partim per AElexandrum Magnum, & partim per alios: & tandem Regi Ardeshir B eo , circa ducentis post Christum annis, suborta sunt quaedam in Religione Dubia. Unde, ne Religio intercideret, & ut Rex in orthodoxia contineretur, ei satisfacturus surrexit alius Persarum Legissator ultimus, cui nomen Ardata ph, seu ut illi sonant, Eriatara , qui aliquando, disjuncto nomine, vel Eria, vel Vird , subinde dici solet. Iste Rex fuit Religionis Zerdustii Assecla, illiusque Fidei Defensor publicus. Sed cum quaedam dubia & scrupula de futuro statu privatim ei suborirentur, ad eorum solutionem convocavit totum regni sui Clerum vel potius Praesuler) ad Concilium generale, & convocandi causam coram omnibus declaravit, prout sequente modo in dicti Legissatoris Libro traditur;
Eam Religionem quam Dear dictauit Zerarassio, majus etiam Refigionis Rex fuit sustentater, Demon eat eam mihi, ut Dubium δ Maad Proeia arceam, es Dat RaIlionem
amplectar cupis ut mihi demo asinum ainis rant. Et peritatem tali Orbi demon-Frem.
340쪽
Ista Praefulum seu Antistitum Synodus Parari & Gebennae statum ad Regis satisfactionem fuse repraesentandum curarunt, ut in Libro Eriavi N-n a unde haec descripsi, in prolixius docetur. Persarum Saeerdotes in India hanc dictam historiam pauid aliter sequente modo narrant: quod stil. dictus Rex Ardeshqr, de aliquot rebus magni momenti in Religione consulturus, omnes fui regni P Dies ad generale Concilium convocavit, numero 8o,ooo, ὸ quibus rum,ia foris 4o,ooo, ex his rursur 4OOo, ex quibus ψoo, ex fis o, equibus 7, ut omnium sapientisimos, Ibi selegit. Et inter sos Septem inmmis alicujus D fur, seu Praesulis, inlium nomine Erdaviros, qui ab utero fuit moribus probus ει ὰ mali imputatione prorsus immunis. Hune Rex pro Religionis suae Reformatore assumast; cum quaedam in Di te reis Religione ei non arriderent, nec tamen novam Eeligionem, nis is coelo deductam, amplecti voluit. Illum itaque ad c um ascen-ἄM seu potius in ecstasin cecidi sie) hoc modo tradunt: sc. Corpore bene loro ει novis usibus induto, is fuster mense mundo lin eo operia dormitum ivit, psquam reliqui sex Praesules vini sporiferi tria mitra ei pro nolent. Deinde alio mundi mo linteo opertus dormiens, essen passus es, quo tempore Anima ὸ corpore exivisse crediata. His factis, Rex corporis eius cuindes assignavit VI EIos Praesules, cum quibus S lase in propria persia aluit. Isis interim per mintegra Θchthemera cum jVunis juxta eum orantibus, pos dictum Septendium, Anima ejus in corpus redeunte evigilavit, U enthinasino impraegnatus) dixit δε fuisse apud Deum a S narrando quanta mirabilia in altero Mundo vidiset, accersuit Scribam qui omnia scriptore gnavit. Sic illi. Et profecto miri, & penε incredibiles, sunt istiusmodi apud eos potionum effectus, de quibus sortὸ alia occasione plura.