장음표시 사용
351쪽
bc Graecorum & Chrisianorum Religionem imam eandemque fuisse ;utque vera dixisse videatur, Manetem, ut malum hominem, incessit ac traducit. p. I S, Manetis Pater & Mater Καμμα. Tον
Σαο is unum fuisse ex Manetis Discipulis: sic & Thomam, qui conscripsit Evangelium, &c. Dictus autem Σαν ι longe diversus est ab antiquo Σαρουαμ, de quo alibi diximus. Pro Deo, Principem hujus Mundi colunt, Q. malum Mundi Principem e nam Patrem coelestem solius futuri seculi potestatem habere nugantur. p. r 3I, Asserunt Adamum nobis diissimilem sermatum : verum a Sacti, scortationis Principe, & Nebroda, quam materiam esse aiunt, Adamum & Evam sectos fuisse: & illum ferino vultu creatum, hanc autem sine Anima,&c. D. Gllius p. I a memorat, Μanetis Libros Palm rem & Θriaco sermone scriptos fuisse; quorum unus in XXII partes divisus. H των
Γιγα in Πραγματεια, seu Giganteus Liber, ab Heracliano confutatus.
Thesaurus minor: Liber Precum: Evangelium fee. Phil pum : Acta Andreae Apostili r Epis la XV ad Laodicenses: τὰ Παδικα τοῦ κυρns. aut autem plura cupit, adeat ipsum Fragmentum Graecum in Bibli theca publica omni usi. Hoc modo Manete occiso, & Manis imo abolito,) Zerdusiti Religio restituta est, & Magia orthodoxa pristinas vires recuperaVit. Sed haec non diu duravit : nam post breve tempus prodiit alius Haereticus dictus Mimi , seu M Ddest, sive MazMul. Iste in eorum Libris vocatur Amadet Saducaeus. Maseisdni Arabs refert; Mazdelos esse, maxima ex parte, is Manavisae, seu Manichae , in Originibus dualus ' Δ:bus Principiis: nis quod madet ostreret Lucem agere secundum tutentionem V deiectum, Tenebras vero fortuito N per accidens; ta quὸd Lux sienter V snsibiliter ageret, Tenebrae eteris ignoranter V carce. Et post alia qu edam, addit; quod Mazil debortalus es homines δ iis disrione cd Odris credibus. Cumque pleraque horum contingerenti, Ner Mtili res V opes, ille ideo Mulieres V opes communes esse voluit, G ovi s de eis participare debere sicut participant de Aqua N Igne, M. Plura apud Ma risunt leguntur, quae recitatione vix digna. Reserentibus Persis, iste Nebulo oriundus est ex urbe Missabur, Cc prodiens tempore Regis MMAE qui Graecis Καιο- seu Καα sonat,) prophetiam jactitavit: ει ut dicto Regi viro mulieroso placeret, aequalitatem opum & communitatem Mulierum & Uxorum licitam esse pronuntiavit; adeo ut si pauper, aut peregrinus, rogaret,
352쪽
Cap. et 1. VETERUM PERSARUM. et Vi
non erat respondendum, Non habeo quod dem tibi. Cumque talem Sectam xl Licentiae propagaret, scit. omnium opes & Uxoresesie communes,) haec Religio placuit juvenibus do puellis, & omnibus stolidioribus, qui itaque eam libenter secuti sunt, & multi inopes &peregrini ejus sequaces fuere : & tandem Rex MMd manum ejus corroboravit, ejusque Religionem ipse amplexus est, & eandem ab omnibus amplectendam esse publice promulgavit: & res ed tandem devenit, ut Divitum Uxores & opes in raptum & rapinam cederent. Hinc autem factum est, ut Persidis Magnates consentientes Lebra deposuerunt, & incarcerarunt, filium ejus G mase in ejus locum substituentes. Quocirca Maiael fuga sibi consuluit. At Rex L Ed interim, consilio & astu uxoris suae, e carcere evadens, abiit ad Regem Ha tuae, opem ab eo petens: & revertens restitutus est. Sed Mamdelismum non secutus est amplius. Cum autem defunctus esset Ludd, ejus Successor Nussirraian in Solio constitutus, initio administrationis suae, Mazial ejusque Asseclas interficiendos curavit: & ab iis qui a gladio & caedu. superstites mania serant, abstulit opes quas injuste ab aliis rapuerant, & propriis dominis, seu pristinis possessoribus, eas restituit. Narrant, quod cum Modest audiret Nusi rea n jubentem eum trucidari, dixit, Deus praefecit te ut semares, non ut perderes, &c. Cui Rex respondit, Osili meretricis, nonne memini , te petiisse M MMd ut pernoctares cum Matre mea, Sc. Deinde proclamavit occidendos omnes Manichaeos& Mazdelares, & Magismum stabilivit in Perside. De isto dicto Magdia prolixe agit Nemri Persa in Vita Asbdd, & in Vita NUZ,-r an, si alicui libet ulterius inquirere: nos enim rem tantum breviter perstrinximus.
Alio tempore, prodiit Hareticus dictus mus , de quo in
353쪽
Persarum opiniones primitisae ceaeque hamnus continuaI J de Religionis stiae Principiis seu Articulis primis, ex Damascis est Plutarcho ce' Mabrisanio, atque ab Ad Per s.
SUperius Persarum religiosa Dogmata tetigimus, quae jam ulterius explicare praestat. Zoroastres, eorum Propheta & Legissator, ejusque Assectae Persarum Mari, ex Genesin Historia & ex quotidiana cum captivis δε- deis in Persia conversatione, didicerunt sua Principia Lucis & Ten brarum, quibus intelligitur Deus atque Diabolus, ut supra monuimus. At aliqui eorum paulo aliter statuunt, si vera sunt quae Damascitis ex Eudemo refert, quM Q. apud Magos & omnes eorum Sectas Martia Glas, omne Intelligibile, seu sub Iensum eadem, reputatur, vel Locus Vel Tempus, ex quibus praedicta colligunt. Locus sic se habet in Libro
Plutarchus in Libro de Isis G Osiride est panld prolixior in Mag
rum opinionibus describendis: viet. Sum qui putant duos esse Deos, quas contrariis deditos artibus, ut bona alter, alter mala opera conficiat: eum qui es melior, Deum: qui deterior, Daemonem iacum: limrit Zωροια τρος ο M' , sicut Zoroastres Magus, qui illam vocat Προμαμ, istum vero Asειμάνιον. Addiditque Me Enuntiatum, De rebus sub sensum cadentibus, illum maximὸ smilem esse Luci ; hune Tenebris V Ignorationi : horum medium esse Mιθν; quae es causa cur Mithram Persae Mέσι ais, Mediatorem seu Intermedium, nuncupant. Meuitque ad illum
do, invocant Ditem, S Moris Tenebras: tum admixto Lupi jugulati funguine, emerunt S abietant in locum Are . quo Solis radii non pertingunt a nam S de Plantis, quasdam judicant boni Dei esse, G quasdam mali; ei Animalium quadam, ut Canes, A es, ef Echinos terrefi
354쪽
Cap. 22. VETERUM PERSARUM. 293
tres, Bono; Aquatica Malo aludicant, itaque S beatum illum praedicant qui plurima interfecerit. Enimvero illi quoque multa de iis fabulosa nam
rant, cujus generis est quod referam. Oromazen natum sunt e Luce
puri ma, Arimanium e caligine ; eo que bellum inter se gerere. Oromazen fecisse sex Deos; primum Benevolentiae, secundum Veritatis, temtium AEquitatis, reliquos Sapientiae, Divitiarum, S Voluptatis quae honesta consequitur: Arimanium totidem numero his adversa effecisse. Deinde Oromazen sese triplicasse, G a Sole tanto se intervallo removise, quanto Sol 2 terra abest , ac caelum Stellis decoralist, unamque ante alias tanquam Custodem Spiculatorem consituse, Sirium. Alios porro deos
XXIV renaidisse S in ovo posuisse: ae totidem numero factos ab Arima-nio Omum illud perforasse, hinc mala bonis esse permixta. Appetere porro fatale tempus, quo necesse s sese, ω fame ab his adducta, Arimanium omnino perdi atque aboleri: Terra'ue aequabili ta plana Dcta,
unam Vitam unamque, civitatem Beatorum hominum universorum, unaque lingua utentium, fore. Theopompus ait, defententia Magorum, vicibus ter mille annorum alterum Deorum superare, alterum juccusebere; S per alia tria annorum millia bellum eos inter se gerere, pugnare, ει alterum alterius opera demoliri: tandem Ααν Plutonem δε-scere, ει tunc homines fore beatos, neque umbram edentes: deum
porrὸ qui isa machinetur, quiescere ad aliquod tempus; non quod longum At Deo, sed rectum N mediocre tanquam hominis dormientis.
De alterius Mundi statu, eandem cum nobis Christianis notionem habuεre, quamvis eum, ad captum humanum, aliquando describerent tanquam Paradi cam Civitatem, ut supra Plutarchus ; de quare etiam consulatur Liber Salder. Et cum talia statuerint Magi Dei se, quis non credat tam hos, quam eis contemporarios Judaeos, a primis Patriarchis talem suam Paradisi notionem habuisse, quamvis nihil dicatur in Veseri Te mento. Haec autem praemisia de Magis, sunt Graecorum impersectae quaedam stricturae, ex quibus haud multa de eorum rebus colligenda sunto Proximε itaque subjiciemus ea quae accepimus ab Indo-Pems, a quibus sequens Relatio petita est: in qua malorum Angelorum Lapsus, & Creationis & Durationis Mundi ει ultimi Judicii historia continetur. Nostrae autem Interpolationes Uncis inclusae. Perse, credentes Angelos esse Dei Servos S Ministros
ad ejus Mandata exequenda, a rmant, quod postquam Deus scisset Bο-
nos Angelos, primum eorum assignaSit Opus ut crearent Coelos, idque
XLV diebus. Et quod deinde apparuit Tenebrossas quaedam horribilis inam Tenebrae tunc erant super faciem Abyssi,J 96oo Par angis
355쪽
αύι HISTORIA RELIGIONIS Cap. et a.
circumquaque a Deo distans. Nam Diabolus reputatur Τcnebrarum A utor: at hae Tenebrae totaliter & semper limitatae sunt, ut interponeretur Lux regens diem.J Hinc Deus cito perspexit esse Inimictim quendam, ,2' m x Diabolum esse deprehendit, eumque valde artem θ' -- merosum. Quapropter quatuor Angelis fortioribus Erdibellissit, Agur, Sortisti, cir Beliram, rem commisit ut puniarent cum Diabolo durique copiis, eumqtie di bellarent V captιvum adducerem. I Significatur Angelorum contra Deum prima in coelo Rebellio & defeeitio, propter quam e coelo deiecti dc lapsi sunt in terras.J Nam posquam DIabolus com sieri sierat exercitum, jam tempus erat ut Deus sibi proupiceret: qui timque IV dictos Angelos misit ad pugnandum cum Ahreman, ω tit eum coram Dira si ferent in caro, unde perrupto carcere aufugerat. Diaboli adlualis lausus inlinuatur.J Hinc aliud Belgam acre, in quo Diabolus ad incisas θ' extremitatem redactus, veniam petiit, S se Victoris arbia tris submisi. Νihilominus tamen Deus noluit eum perdere N annihil re , secum per nivs, quod si Diabolum prorsus perderet, eumque cum his omnibus G toti Diabolorum Familia aboleret ει radicitus extirparer, Ddi mi rei tardia cis gloria non esu tam illustris, nec tam evidenter compareret. Nam si non quodammodo permitteret Diabolo existere G erui litasem exercere, nulla esset inter bonum V malum di tinctio, nee inter milia ae virtutes disterentia. Propterea Deus noluit Diabolum perdere, sed eum in Mundo reliquit, sub hac conditisne, ut quicquid Mali eveniaret, id attribueretur Diabolo; ει quicquid Boni accideret, attribuererin Deo. Et quod tempus Durationis Mundi G Diaboli is Deo ordina tum es, ut Mundus d primu sud Creatione duraturus esset Irooo anianos ; quorum 3 ooo tunc, eo tempore quo Diabolus 2 Deo devictus es, exapis erant V elapsi junt: S restantes 9ooo annos Deus trifariam dia videns, erexit tres Digitos, permittendo Diabolo ut utrum horum vellet eligeret, ut sicilicet, eo tempore durante, crudelitatem suam in humanum genus exereret V tentationibus suis exerceret. αuapropter Diabolus, rem bene perpendens, elegit sibi Digitum medium, adeoque tempus medium dictorum annorum. Unde colligitur, quod per fatalem hujus Decreti necessitatem omnes res humana subjiciantur incertitudini, nee dari posserertim statum diu duraturum. Primis enim temporibus, RHitia, Mod ratio, Temperantia, li erga Deum ac Homines Pietas, floruerunt, dum in pace G tranquillitate esset Mundus. Sed tandem cum ex nimia paceta otio homines per superbiam deviarent S conrea Deum rebellarent, Diabolo permissum es homines infesare S Mundum Diabolicis suis artibus
turbare. Nam quando, in contrarium priorum Virtutum, superiores ef
356쪽
Cap. 22. VETERUM PERSARUM. asssent In usitia, nolentιa, Inimicitia, Intemperantia, Superbia, Liabisse, Avaritia, set omnis generis Impietates in Deum G Homines perpetratae, ad summam exorbitantiam excrevisent 1, 6' harum rerum
consequentia seu effectus futpote sens Bella, Disractiones, ei Dei Flagella, Fames θ' Pesilentia, humanum genus assigerent, Deus noluit pati ut haec aeternum grassarent, sed contra Diaboli furoremta malitiam, tempus respirationis, Ox felicitatis, ta tranquillitatis, benignὸ interposuit. Et cum jam tandem ex Izooo annis pro Mundi duratione primo decretis atque constitutis, superessent 933, tunc deinde expectanda e et supremi Pudicii Dies θ' Mundi Dissolutio, quando resurrecturi essent omnes mortui G in judicio Asendi. Et quod deindes timissi resurgentes, Beatisca Dei misione fruituri essent, in cael f-ribus Mansonibus, eorum in terris operibus bonis meritisque proportione aptatis, permansiri. Et quod improbi, psquam in Animabus suis Tormenta G Supplicia, peccatis suis paria, essique per Augelos Mibr ei Surus deere a V parasta pin juerint, tandem in Pudicii Dis junt etiam resurrecturi, G per in itam Dei misericordiam eorum peccata condonanda, sique admittendi in quasdam exteriores Acan- sones, ubi ad usam di ntiam Beatiscam Visonem percepturi erunt: sed tamen a Pusis per unam nigram in fronte maculam disinguendi. Et quod tandem in extremi Pudicii die, Diabolus cum omnibus malis suis Angelis erunt judicati θ' condemnati, ta eorum regnum in Mernum deletum N perditum. Talis est istorum Hypothesis, partim ex Biblica Hisorid collecta, & partim a primorum temporum Tradi
Quoad shpradictam inter Deum & Diabolum pugnam, non debemus Culpare istos talia narrantes, cum nos ipsi etiam talia credere supponamur, malorum Angelorum lapsum indigitantia, in eaque ex Apoc. XII. 7, 8 ; Et fuit Bellum in coelo, Michael cum Angelis suis pugnavit contra Draconem. Et Draco cum Angelis suis etiam pugnarunt :sed non praevaluerunt, nec locus eorum amplitis in coelo inventus es. Et Versu Ia, ejus Tentationes significantur, Vae incolis terrae θ' maris, nam ad Cos descendit Diabolus furibundus, quia novit tempus suum esse breve. Supradicta Zoroa is 6c Magorum longe ante Apocalypsin conscripta sunt; & in Apocalypsi ad nos continuata est traditio a primis accepta Patriarchis: unde colligimus eam mille semper receptam inter orthodoxos orientis opinionum, & eorum loquendi modum de hisce
357쪽
θ96 HISTORIA RELIGIONIS Cap. a a.
At in Magorum opiniones describendo, caeteris fusior est Gabriastaui in Libro de Milionibus Oriensis Arabice conscripto, ubi docet eorum Reges semper habuisse quem consulerent metse, seu Redeundi-Acum, scit. Adeundum, seu appellandum quendam, quem tanquam oraculum Consulerent, ad quem deserretur Appellatio pro se tentia sua definitiva in casibus dissicilioribus: is erat Archimagus, seu eorum Archiprasul, a cujus decisione non recedendum, sed in ea acquiescendum sine ulteriori Appellatione. Iste apud Persas talis erat qualis Murcarum Musi. Dictus autem Mahrisani sequenti modo narrat; st. Omnes Persarum Reges fuisse de Religione Abrasami,
est omnes Subditos semper fulse de Religione Regum Dorum. Et Regibus uis P mrmi, seu inpellandum quendam, qui erat omς Vial tia I Pr U Prastilum, Doctissimus Do
torum, Sapientissimus Sapientum, is cujus Mandiato non recedebam, nec nisi ad ejus Sentensiam redibant: θ', quod ei exhibebant R eremiam ratem quam Principes chali is regnantibus exhibere solem. Additque ιγώ Magusis peculiaris sit La ut Dualitas, adeo ut sumant
Ductores, seu Gubernatores dum aeternos, qui dividuntur in Bontim est Malum, V Probitatem ae Improbitatem, Emolumentum ae cumentum. Horum unus nominatur Lux, fit alter Tenebrae, st. πα-dan, seu Deus, est Affreman, seu Diabolus. Eorumque Religionem esses eundum hane divisionem seu distinctionem: G quia omnes Magorum Quaestiones vertantur super duobus Cardinibus, quorum tinus est Explic tio causae Misionis Lucis est Tenebrarum, cis aher est Explicatio Liber fionis Lucis ὰ Tenebris. Et quidem, quia Misisonem saluant Iniatium, seu statum a quo, ω Liberationem otais Reditum, seu statum ad quem. Haecque mysticὸ explicant; bc meliore luce destituti, in tenebris disputant.
Supradictus Mahrisiani pergit narrare; quod Magi sinuant Principia duo, sicuti dixerat: sed quὸd Magi originales non misiment expedire ut ambo fine e terna ab initio 1 sed quis LM it I aeterna ab initio, est Cenebris productae. Et quod tum, diserant de modo seu cause productionis eius; cum is
Luce producitur tantum tax, qtire non producit tillum Malum; es P modo ergo productum Principitim Mali, aut alius cuj vis rei, cum niti lodyunctum seu par fuerit Luci, quoad primam eius productionem ofine talem I Deinde narrat ; quod statuant Initium primum esse a Personis,
358쪽
Cap. set. VETERUM PERSARUM. aρ
Personis, quae sunt Keiomaras; dein ON Ze an 'magnus: G tandem altas propheta cui nomen rardussit. Et giad 1M . - Re omarthitae volunt Re marath fuisse Adam, prout occurrit in Indorum S Persarum Chronologiis, quibus tamen contradia eunt alii Chremio . Et quod dicti Ke marthitae, qui auctores seu affertores onu Antistis primi Ae marath, saluant rigdan G reman, asseremes Yeadan fuisse fine initio aeternum, of
reman fuisse vi productum G creatum. Mantagitasee secum, Ninuerim mihi Controversae, quomodo erit ρ Hancque cogisationem manuam, naturae Lucis minus analogam, produxi ste tenebras, iuctas Ahreman, qui natura dis fletus ad malum, G di dium, N improbitatem, Oi noxam, θ' omnia nocumenta : U prodiens contra Lucem, eam oppo uis tam natura seu facto) quam dicto. Et deinde emergente Belli inser exercitum Lueis θ' exercitum Tenebrarum, mediatores eram Angeli r ω tum facta es inter eos pax, sub ea conritione, ut Mundas inferiar insegri esset τω Ahreman pro 7ooo annis: θ' tum M dum dimittens, eundem redderet Luci. Eos autem qui, ante initam Pacem, in Mundo fueram, perdidit N prorsus delevit. Et tum de novo incepit cum homine dicto Mismaras, G animale dicto Tauro, quos ambos mactatae. ω ab hominis eadavere pullativit Ribas, seu Ribes e et ex hujus R bas radice prediit Vir dictus G A Myba, G Malier dicta MUM , qui fuerunt )l MI Protoparentes. A cadavere Tauri pullularunt Pecora G cretera Animalia. Porro opinati sunt Lucem et gisse homines ut Aiutores, dum adhuc essent Spiritus absque Corporibus; idque, vel ut elevaret eos Θ locis τοῦ Ahreman, vel ut eos corporibus vestiret ad pristiandum eum Ahreman. Elegerunt itaque Vesitum C p rum G Belligerationem cum Ahreman, ea condisione, ut auxilium haberet is Luce G tandem victoriam in copias του Ahreman. Et post illam devictum G copias fusas ae deperditas, futura esset Resurrectio. E fmodi fui se causam Missionis, hanc vero causam Liberationis. Paulo alia ter rem explicare satagunt aliqui ex Gracis, qui exponunt has eorum Quaestiones de Luce & Tenebris, esse de solo Animae in corpus Descensu squi Mixtis Lucis S Tenebrarum,) dicto Laoοδος : & Libera tionem Lucis a Tenebris, esse Animae Reditum, qui Ais . Animarum separata Creatio, quam innuit Mahrisiani, convenit cum opi-
' Vid. Notam pag. 78. quae prima Editione legebatur Append. No. III. Vid. Append. No. IX.
359쪽
1;8 HISTORIA RELIGIONIS Cap. ete
nione Platonicorum & thagoreorum, quam Zaratur, seu Zoroastres, Pythagorae Praeceptor, eum docuit, & ut fertur) D da esse numerorum Masrem, Monari vero Parrem: Animam esse alatam, quae.
confractis Alis, in Corpus praeceps lapsa est: at denuo, pennata &resectis Alis, superna repetit & ad superos revolat. Videri eotest Pi rinus Lib. 8 Enneadis quartae. De Animae Descensu in Corpus, taquomodo frangat Alas, plura collegit Cael. Moriginus, p. 6 3, 6 6. Et Macrobius Lib. I. cap. ra docet, momodo sex sententii Veterum Ethnicorum Anima exsuperiore Mundi parte ad inferiora haec delabatur, Q. per diam Tropicos Cancri S Capricorni, qui Solis Porsin a veteribus vocametur. Per has Porias Anima de caelo in ternas meare, taue rerra in caelos remeare cretarisin I ideo Hominiam una, adrera Deorum
vocatur. Hominum Canere; quia per hune in inferiora desce sis est :Capri mus Deorum quis per Assum Anima in premiae immortaEtatis fiam cti in morum numerum revertum r. Ibidem videas plura. Altera Magorum Secta originalis, sunt Zervamiae, qui asserunt racem p Δων Perfixas ex Luce, ροα ommer eram Spirituales, raminosae, D rennales: sed quod harum maxima μυου, cui Nomen Zervan, dubia ramis de me alisua; ta ex ista dulitatione emersu Satanas. Per hoc forte volunt lapsum Angelorum. 4 Sunt ex eis qui asserunt, non essedulium quin Zervati ille Magnus Istis S mustravit 7999 amor, ut posFr hiae, Fiatam, O' non habest. Tam novum quid animo molisus, cogitavit eum quo orte bis Mundus nu vaget. Ideoque emersit Ahremanex resistaei dine Iseu soliciti cogitationeJ uniea : ω emersu Hormuet ex fati kientia: ta quod dum hi duo essent simul in uno ventre, ta Hommua esset exitui propior, subtiliter agens Aeseman, seu Satanas, matris ventrem di dit, θ' sum prior exiens oecupatat Mundum. Et postquam prolixe prosecutus est opiniones eorum ineptas, describit quales sint schisae chorremian , i. e. festivae Relia gionis homines, qui sunt ex Sectis Zertaviorum, seu Zemanitarum. Haec sunt metaphorica & allegorica. Et ab his non multum abludunt quae apud Piatium habet Geodorus Mopsuestiensis Presbyter, qui scripsit de Versarum Magia, ubi Exponit nefandum DEma quod ZaDrades introduxit, sive Zaruam, quem Principem omnium facit, θ' Fortunam appellat. Deinde tradit, Hunc Libationem fecisse ut Hormisdam gigneret, quem S genuit, uti G Satanam. Rem, de eorum Α' 46'. Ubi etiam eorum perobscurarum Dogma verbaIim exponit θ' refellit. Haec ille. Zastades autem perperam legitur pro Zarades; quem insuper
360쪽
videtur male confundere cum Zariam, qui mille annis ante alterum
vixit, de quo superius egimus. Quoad Sanguinis Minonem, forte sit
tale fabulosum quod in Libro de Ha U iride ut supra affert Plutarchus; stuοdR. Magi herbam Omomi in mortario tundentes, Ditem invocabant G Tenebras: G deinde, admixto Lupi jugulati Janguine, emerebam N abjiciebant in locum obscurum, ad quem Solis radii non pertingerent. Sed quod res est) Plutarebus non videtur setis distinxisse
inter Magos venescos, & Magos Persarum Sacerdotes, quorum erat solam Θεῶν Θεραπεαν intelligere & curare, dicente Cicerane. Quin & ut,
in quavis Gente, inter Bonos mixti sunt Μali, sie & hisce Magis molioribus admixti fuerunt aliqui Malefici, ut fit inter Christianos; qui tamen non sunt omnes damnandi ut Malefici, pro paucorum culpa. Inter primitivos Angelos fuerunt aliqui Diaboli. Injuste itaque tam Plutarchus, quam Neodorus Mopsustensis, Persis impingunt Diabolicam Magiam, cum Dig. Laertius ex Arisseti assi et veteres rivis illicitae Magiae ignaros fuisse. Uerum quidem est Medicinam & Philosophiam naIuralem & Herbarum vires studebant: sic Xenophon Lib. VIII. Herbarum S eorum quae e teria nascerentur vires, d pueritia Persae discebant, is noscerent quae salutaria corpori, qua contra noxia ent, ut illa, sciat uos posceret, conquirere; hae vitare ta fugere. Forte nimium aliquando Herbis tribuerint, si verum sit quod tradit Plinius XXI. II. Nυκτ, νε- q. d. nocturnas agens excubias, in eruits inquinoctium vernum radicitia, iccarique ad Lunam XXX diebus, ita lucere noctibus. Magos Parthorumque Reges uti hae herba ad vota' suscipienda. Eandem vocari quoniam Anseres is primo conspectu ejus exposuus: ab aliis Ninia Dra, quoniam e longinquo nisibus
fulget. Videtur fuisse eandem quae Flavis Posipho μα ὰς. scit.
-- , arrins, si censiens, quae Mesopotamian tis Arabice audit Herba fulguratinis, seu sp endoris, noctu lucens: quae virens, sine siccatione, utpote glabra & viscosa,) non comminus, sed eminus oblique intuenti splendet: cujus itaque locus longo baculo notandus. HaeC Magorum, non erat pejus quam Raetitis opinio de Maridragoris, quasi essent AM--μως.Αlia Magorum Secta originalis, eaque praecipua, sunt Zersissetii,
seu Zerduinitae. - inquit Shahristant) fuerunt Asseclis τὼ Zerdasse Sapientis, siti Pursea , qui apparuit tempore O - QMisis. Ex regione Aderba an fuit Pater ejus, ta ex urbe os reo orta es Mater, evius nomen Iuli isto D his. Ut opinantur Persaluisse Prophetas dii Reges, cujus primus fuit Mismaras qui rexitP p a Terram Diqiligio by Corale