Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

421쪽

sue6 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 23.

lem Reditum augendi modum, quem quondam Amicus noster Safrda Medii, Armenus Ispatianensis, melioris Notae Mercator mihi

retulit; sc. ruod XXIV Aprilis quotannis es quoddam in et Festum Ghavrorum, in cujus crastino, e domibus suis foras ejiciunt omnem Ignem; cui postea redintegrando, de novo accendunt Lucernam apud domum Sacerdotis sui, re nomine ei solventes C Denariolos, qui faciunt UAbbaseos, seu VI Solidos Anglicanos cum tribus Denariis Anglicis, Vel pro Ditioribus, domum mittunt Ignis Sacri PortiuncuIam, pro qua bene& care solvitur Sacerdotibus. Dicto itaque die, non licebat ullum Lumen aut Ignem accendere nisi in Templis: de qua re extat locus Tatauricus in Gistin I . I, 3n mpn ri,peri Nn in Η π NnκVeniens ille Iamra, auferebat Lucernam 2 coram iaso. Ibi in Glossa, aura exponitur 'κ in Persa. Hunc locum sequente modo exponit

rent enim ut nemo accenderet Lucernam misi Abominationibus suis die Festi sui. Israelitae seque clam accendebant, Q. clam, ob metum ne Persas ostenderent. Citata enim loca spectant antiqua illa tempora quibus Israelitae erant in Captivitate inter Medos, qui vocantur Peris:& idem Ritus usque ad hodiernum diem continuatus est in Lucrum& Beneficium Sacerdotum, qui etiam consecraras Virgas populo ven

dunt.

Et ut apud Iudaeos, aliquis Sacerdotum numerus die nocteque ministrabat, sic apud Persas, quaterni Sacerdotes simul cum multo plures ad singula Pyrea pertinerent, singulis Nychthemeris, Sacri Ignis, qui super Aram in medio Templi, curam gerebant, & hodie gerunt, Ligna decorticata & munda suppeditando, ne extingueretur. Persae veteres nulla habebant Pejunia, quippe quae fuerint plane vetita, ut & hodie. Sed Festivitates, seu Dies Festi erant plurimi, &ii etiamnum hodie continuati, qui omnibus Festum concelebrantibus,) in Letetitia desinunt: matutino autem tempore, Ecclesia religiosissime aditur, ubi Zenichvan, qui Minister, seu risor, Pre S recitat & Sacra celebrat. Talis Q. Synagogae Lector Ordinarius dicitur quoque μμ αυδε; de quo supra. Et quisque secum affert sua Uictualia, quae ad commune bonum inter omnes eduntur: & de eis participant pauperiores qui nihil attulerant , nam Charitate & Eleem Diqitigod by Cooste

422쪽

Cap. 28. VETERUM PERSARUM. auer

synis excellunt erga suos, nullos habentes Mendicos. Sed praeter dies statos de solennes, devoti Homines quotidie adeunt Pyrea, Deum precandi ergo, coram Igne Sacro: & ibi de Conscientiae Scrupulis consulunt prope Pyrεum habitantem aliquem Sacerdotem. At Laici, qui a Pyreo procul absunt, orant Deum, stantes coram Igni culinari in domo sua. Praeterea in propriis aedibus plerique habent perpetuo ardentes Lampades ab Igne sacro accensas. Cumque Deus sit omnium Rerum Principium, singulorum Mensium Principium nempe primum ejus Diem in ipsius cultui dedicant,& ab eo denominant, praeter alios etiam Dies eidem usui dicatos, de quibus alibi diximus. Nam praeter diem primum, insuper quater, in quovis mense, tot Diebus nominatim notis quatuor Sabbatorum loco)omnes tenentur Congregari in Ecclesiam, ubi post peractam Prostrationem sui fiebat in Templo Hierosoldimitano,) stantes orant; & aliquando genuflexi, ut Salomon faciebat super cinciar aenea. IIisce dictis Diebus fiunt Sacrificia majora, & celebrant Preces solenniores, legendo Libri Zenda sa aliquam Nusi, seu Pariem, quae continet Zetatisiti Ρraecepta, quibus in Religione Zelus & Firmitas, & in Moribus Probitas & Puritas, populo recommendantur 5c inculcantur. Habent enim suo modo Liturgiam publicam, quam certo quodam Tono, seu Plano Cantu, modulantur &cantillant, sic. certam atque praescriptam Precum & aliorum Rituum formam, quam in Ecclesiis suis retinent. Et quidem eam cantare didicerunt a vetusisimis Pudaeis, quorum modulatio in Ecclesia tunc a manu in manum tradita: postea verδ per Punctatorum Accentus fixa & confirmata est in Ecclesia D-daeorum, qui etiam extra Ecclesiam, ne quidem Caput Biblicum sine istἀModulatione. unquam legunt: ita ut, non tam legere, quam canere semper videantur. Et quia Persae sua Sacra, dicto modo, modulantur, Graeci & Latini, quorum Vates, extra Versum, id non faciebant, eos falso repraesentarunt, quasi in Sacris suis Versus quosdam canentes; cum e contrario, Zoroastres omnia sua conscripsit Pro . Cum itaque

Magi dicantur aliquid patrio Carmine cecinisse, id intelligendum est de

patria Modulatione prosaica: nam revera, Carmen non est necessario

Sermo ligatus, cum sit nil nisi abbreviatum Canimen, quod usu tantum non autem origine) Versui restrictum ..Hritaris sunt valde studiosi: ideoque non bibunt in eodem poculo eum peregrino; imo neC cum suis, ne forte participent de Peccatis ejus cum quo bibunt, uti jubetur in Zerdus ti Praeceptis, quae in calce occurrunt; ubi docetur quid in hoc casu faciendum est. Pueri

423쪽

3ue 8 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 29.

Pueri & 'Puellae, post XV annorum RStatem, ut supra in Cingulum, Religionis Teseram, induere incipiunt, & divina Praecepta eis instillantur: & Adultiores, qui bonis Moribus & Literis imbuti, Zer-dusiti Libros legere & intelligere docentur a Sacerdotibus, hanc Operam suscipientibus. CAp. XXIX. De live, furique Nominibus. De 'reis, seu Templis Ignis, θ' quomodo se ibi

gerunt Magi. De Improperiis, seu Nominibus vituperis quibus Mohammedaniisum populum appellant θ', per Invidiam, notante ces de Nominibus quibus iste Populus inter se suos compellare solent.

APUD Persas, Ignis multis nominibus gaudens, aliquando olim vocatus fuit tu Va: at saepius 4 Adar, seu us Azur. Aliud ejusdem receptissimum vocabulum magis Medicum quam Persicum fuit Adtss, quod, processii temporis, mutatum est in Ate , quod apud Poetas, aliquando Aphaeresin passum, legitur 'Aes. Alia Ignis nomina reperio se *r, & Varmem, &-Bilego,

quorum hoc ultimum magis peculiariter Flammam notare videtur. Ignem vero Sacrum denotare volentes, eum vocant i J Atem Buram, seu constructe, Atessi Bebram, i. e. Ignis Manetis, qui apud Graecos nuncupatur Πυρ Αρειον, utpote de Rubedine illius Planetae participans, cum eo concolor, ad eundem relatus, & ab eo primum derivatus. In Libro Satir cap. 39 in calce, legitur I i in Ates

Aduran, eodem sensu ; quasi ab Adur, ex nominibus Martis, etiam fuerit . ,os Aduran. Sed pro Atessi Behram, apud quosdam male sonantes, aliquando minus bene legitur Aussi Variar , eodem significatu. Et cum Bebram, seu Babrdm a Graecis enuntiatum Ουαράνης) alias sit nomen cujusdam Regis, id apud Arabes fere semper legitur praedicto sono mactardm, uti & apud Syros pi, , Warharaim; unde apud Socratem & alios Graecos fit nomen

Dictus

425쪽

TAB VIII.

426쪽

Cap. et q. VETERUM PERSARUM. aue

Dictus Ignis Sacer servatur in 'reo, seu Templo ad hoc extructo, quod est Magorum Ecclesia. Nam antecedentibus temporibus, antequam Religiosus servaretur Ignis, nulla erant Templa veterum Pers-rum, quippe qui omnia sua Sacra sub dio peragebant: ideoque in sua Religione & lingua non habebant Templi nomen. Medi quidem Idololatrarum Templis applicabant Helcat quod Σιδωλῶον,

quodvis magnum Palutium notans, a Pudaeorum Hecat mutuatum nomen. Et postea, M ammedanorum temporibus, Medi Ecclesiis accommodabant nomen Anisman, quod quemvis ConUentum notat, ut mox dicetur. Nulla itaque apud veteres Perses erant Templa,

donec perveniretur ad Drga, seu Ignis Domicilia. Eiusmodi 'retiis pluribus gaudet nominibus, qualia sunt A s-ch a, i. e. Domus Ignis, &--οῦ - ώ, i. e. Case Ignis, seu Domicilium nis. Alias aliquando vocatur Prestimethab, i. e. Adorationis Locus; & aliquando ου' Nezishetha, Intercessionis Lccus. Quin & totum 'reum aliquando intelligitur nomine Al ghas, i. e. Ignis Locm; quamvis plerumque magis proprie hoc N mine intelligatur Ara, seu Focus in ejusdem medio positus, alias aliquando simpliciter dictus Buneth , i. e. Fundaminis Locus; at magis explicite, ita a Bu DB iness, Fundamen Ignis. Templum aliquando vocari potest & solet o m detisman, seu vis jumaneth , i. e. Congregationis Locus ε, eadem ratione, qua nobis dicitur Synagoga & Ecclesia, a convocando & congregando a & sic Turcise dici solet -- Diraegb9eri, i. e. Conventionis Locus. Sed haec sunt nimis generalia nomina, cujusvis Religionis Ecclesiis competentia: ideoque in Evangeliorum Versione Persed a Jesultis

facta, S agoga vocatur detjumanethdb: nam an uman est quivis Coetus, seu Conventus, sive Congregatio hominum, tam piorum & pacificorum quam militum & bellatorum;. unde in Persarum Libris ουυ,- ωυς est colligere, seu congregare Milites, eosque conscri-here. Hinc nam ex quo Peris olim Oceuparunt S iam, multa eo rupta Persica relicta sunt in lingua S iaca) est Sstrorum mnauman eodem significatu: sic Bar Baesul Letari. mn manes Congregatio, Coetus. Annumn est itaque Synagoga quaevis, tam . Ρersarum, quam Mohammedianorum, aut Pudaeorum, aut aristianorum st. Ecclesia Parachialis. At Veterum Persarum Πυμον peculiariter vo

catur.

427쪽

16o HISTORIA RELIGIONIS Cap. 29.

catur At ' ch a: estque Cathedralis, cui Reditus ad alendum perpetuum Ignem, cum Sacrificiis & copioso Sacerdotum Famulitio, simul cum Episcopatu . Quoad externam Pyreorum Figuram, Nevensus in Itinerario dicit, Antiqua Ignis Templa superne aperta: sc. relictis in Ctipola foraminibus, ut exeat Fumus, non autem ita ut pluvia extinguat Ignem in serius in medio Foco ardentem. Et Buniari tradens quod Zersisse extruxit Domicilia Ignis, reseri; lata fecis ea cum Cu- potis excelsis. In urbe Suris, squamvis ibi sint aliqui Veteres Persae, nullum est Oreum: ibi itaque, in propriis laribus, coram Igne culinari, suaS rccitant preces; quas tamen omnes non satis intelligunt, cum scriptae sint veteri lingua obsoleta. At decem inde milliaribus, in urbe Nussari est publicum Dreum, ubi omnia regulariter fiunt. Qualia sint in aliis locis Oreta, alibi diximus. Praecipuum autem Metropoliticum Pyreum maxime reverenter habitum propter Ignem ibi sacerrimum, in est locus prope M- Persidis, de quo suo loco dicetur. Ibi inquit Newnotus oculatus Testis, in feminae Guebraesunt

formosis. Eorum studiosi in India sui Ph. Θ.) operam dant studiis

in loco dicto 2 Mamaz, ubi docentur Magorum Liberi. Antiquissimis temporibus, Μetropolitanae Ecclesiae erant Naubabar, atque Azur-Gusitast in Balch, ubi Reges Thesauros suos condiderunt. Magorum Drea, seu Templa, quantum dotata fuerint, partim docet

Ammianus Marcellinus Lautisimae eis assignatae sunt Posse ones in Media, & alibi. In dictis Ρvreis alunt perpetuum Ignem lignis mundis & decortica

tis. Sed nec nunc, nec quemvis Ignem, Confodiunt acuto quovis Telo

aut Rutabulor fortassis huc spectet id quod 'thagoras qui cum Magis conversatus est) monet ; Ignem gladio non fodiendum ; quod tamen in ejus Vita Porphyrius explicat de homine iracundo non prO- vocando. Sed non licet apud Persas Ignem cultro aut gladio explorare, ne vim ei inferre videantur: uti nec apud Scyreas MogoA-Tata- ros, qui etiam nolunt tale Instrumentum admovere prope Ignem, nec aliquid cultro eximere e Caldario prope Ignem stante, ne hoc modo Caput Ignis praescindere velle videantur. In quovis Pyreo Pavimentum est mundum, ad nitorem usque fricatum, propter Prostrationem, &alios Ritus ab omnibus ingredientibus faciendos. In suis Pyreis Liturgiam suam recitat cantatque, & Libri Zenda-wsa aliquot Sectiones legit is, cujus vices redeunt, ideo dictus Nu chian, i. e. Partium Lector, Cantorve. Hoc est quod Graeci de re-hus

428쪽

bus Persicis fere semper inepte loquentes) vocant 'mnos canere, &quando aliquid de Deo loquendum, suo more, in plurali numero di Cunt ΘEM. Quoad Hymnos itaque matutinos ut supra in & Magorum Ministerium quotidianum & Sacrificium juge, ea omnia instituit CFrus, pietate ductus: sic Xenophon p. 2og, Τόπαν τω χρόνω ναι--λσαν O.

ei Mαγνι δεποιεν. Tunc primo constituti sunt Magi, qui semper Gon prim/Luce Deos *mnis celebrarent, V quotidie sacrificarent Diis illis quibus Metifcri candum dicerent. Et quod ab eo institutum ait Xenophon2

ab aliis postea continuatum, ut Deo servirent & simul Cyro placerent, eumque in re tam laudabili imitarentur. Qualia sint Pyrea, & quomodo se ibidem gerant, refert Passauias, quo modo Ignem accendunt per modum Miraculi narrans; se in Lo dia vidisse Templa quae vocantur Persica in urbibus Hierocaesaria & Π s. In utriusque Urbis Templo est oικημι m Sacellum quoddam, in qis super Ara es cianis divers coloris ab alis cinere. In d tam Sacesium ogrediens homo Metus, qui cum Ligna arida super Aram posuerat, primo Tiaram capiti imposuit 1 secundo autem, invocato aliquo deorum, ex Libro επια accinebat Barbara quaedam Graecis non intellecta. Mox, ab tre aliquo adducto Igne, ligna accendebantur V vis bilis flamma ex eis elucebat. In quibus notamus, quod Magorum Sacerdos Sacra peracturus, mitratus id faciebat, & Ligna Igni impositurus, invocato prius nomine Dei, recitabat aliquas precatiunculas ansiqua lingui Persca, a Graecis non intellecta. At cessare debuerat Pausanire Admiratio de accensione Ignis, si animadvertisset Ignem in illa Ara semper fuisse inextinctum &in cineribus latentem : & cum Sacerdos ligna prudenter disposuerat, relim in serius Cavitate, seu canali pro Vento, ut subintrare posset flatus, tum necessarid omnia in subitaneam flammam erupisse. In omnibus Sacris, Magi tam Regibus quam populo praeibant, & totam Ιερουγιν ostendebant. Nam, dicente Ammiano Μarcellino, Erat Piaculum Aras adire, vel rasiam contrectare, antequam Magus, conceptis Precationibus, Litamenta dissunderet praecursoria. Quomodo autem se

in PIrcis gerunt, partim a nobis dictum est, & partim ex Pesrdati supra citato, & passim dicetur in sequentibus; inter quae sit sequens hoc ex Erdavirob, qui aditurus Pyreum Aduri-Ctardari lavavit &ornavit se, albis etiam ministerii vestibus indutus cum esset Sacerdos, & odoribus conspersus, coram Igne adoravit Deum, humi prostratus, facie in terram affricata:

429쪽

16a HISTORIA RELIGIONIS Cap. et q.

evite ad pedem indutas oese at Camphor Dixisses ex ea splenduisse lumen es lucem. Festes eo perfit Aromaticis S Sotu, Ibique sitit se eoram Igne. Coram Adari. ardad use ingemuit. Pinnitentiam egit N genas terrae astrierest. Tὸ, Assa reeitarit eam Gemitu multo.

Ingemuit in eo puta Iusi mi Dei.

Dum devote justo cultu verum Deum colant isti populi, videns aequus Lector, facile percipiet quam inique a Mobammedanis taxentur ut ricolae & Ghebri, &c. varios salsos Titulos & Improperia eis innocentibus inurendo. Sciendum est, quod Mose, seu Magus, & Matisis, seu Metusaeus, fuit antiquissimum horum satis honestum Nomen ante Mohammedanorum tempora, tale, inquam, quo se libenter vocari patiuntur. Nam apud hujus populi Aborigines, Mos fuit Sacerdotum Nomen, quod postea ab aliis aliquando ad totum populum, etiam Laicos, transatum. Hoc nomen, quatenus scimus, obtinuerit ab initio Gentis, cum omnes essent orthodOXi, antequam Sol, aut Ignis, in eorum Admirationem venirent. Postea ii, qui primo incipiebant ab orthodoxia ad Sabismum desciscere, sua lingua ab orthodoxis vo

m. Θ.) Noost, omnia per g durum. Et ut vera hujus N minis vis percipiatur, videbimus quid eorum Lexicographi de eo notant. Id in Saha A emi sic exponitur, , uio εὐ- ita o Orto . Nora d, seu Noguoboeus, ex Ghebrorum Sectis quaedam Secta est. In eundem sensum Nim. Lauri & Nim. Sion. oles o s L i

430쪽

Cap. 29. VEΤERUM PERSARUM. 363

Rast, es Secta Gbebrarum, V Mos eorum: sscit. Institutum religiosum& Praxis, seu Secta eorum:) item, alicujus uoli nomen es. Et Rus Aruat lavii & Halimi Persicus unt, o

rasi , seu Nogussast, es quaedam Secta ex Sectis Infidelium. Et Rufemi Epiremator dicit , , , ,

rassat es In delium Consuetudo, seu Mos , st. Religiosi Ritus eorum. Et ibidem mox ; I L Δ Nogussi est Irili etiam Nomen. omnium fusissime exponit Liber PharMeth Gythsubsecubi notatur, quod Nogu a seu Nσω reusJ in plerisque eorum Lericis exponatur G&br, seu In elis, Deciatim Ignicola: sed quod in aliis e

rum Lericis exponitur Sabi, seu Sabius, qui ab und Religione

ad aliam migrat, Q. a vera ad falsam. Sabii itaque, Idola manufacta seu Sculptilia non colentes, squales erant Persae,) veteri Magorum lingua dicebantur Nagustari: alii autem Sabii, Sculptilia colentes, quales erant reliqui homines, in eadem lingua dicebantur, Bochar, quod exponitur musrsan: atque etiam exponitur - .c ροα' Locus Collectionis Scientiae ; unde nominatur Urbs Misennae Bochara, propter Doctorum Virorum ibi Confluxum. Sic Nim. Latiae & Sion. In m. Sur. memoratur Magorum Ignicolarum Secta

dicta l. I AD 4 quod puto esse nomen detortum a Nwu d. Alias nescio quid sit. Aliud, apud Mobammedanos, Veterum Persarum Epitheton est issisesseres, nicola; quasi Cultum divinum tribuerent lani,

quod non faciunt; ut supra diximus abunde. Propter eandem Rati nem, a dictis Mohammedanis ii etiam vocantur I Azum i , i. e. Igneae Religionis homines.

Alterum, a Mohammedanis s& ante eos ab aliis in huic populo impingitur Epithetum Ghur, seu, ut Galli sonant, Gur, i. e. in genere Insdeles, in specie Ignicolae. Horum Gebrorum plurimi sunt prope urbem Isedian Persidis, ubi ii soli integrum Subur bium occupant, ibi habitantes seorsim a Perm Molammedanis, a quibus illud Suburbium vocatur Oxta in Gebr-Agad, i. e. Gebrorum Habitatio. Nam hujus Religionis homines omnes in genere a Persis Z et a Mobam

SEARCH

MENU NAVIGATION