장음표시 사용
431쪽
16. HISTORIA RELIGIONIS Cap. 29.
Mohammeianis vocitantur Ghebr, Gueis, Mais, εο Ghor, vel, ut Mabidi effert, AG Ghur, Turcis Ghiaur, Herberto nostrati Goetore. Sed proh dolori per Literas Iunii MDCXCVII ab Is h
exaratas narratur, quod ibi novus Persarum Rex Hosein istum populum suam veterem Religionem deserere, bc Isamimum amplecti, coegit; & mutato illius Suburbii antiquo Nomine GaGraita, illud jam, de suo Nomine, vocavit Ad --- Hs,n-Abdd. Qui circa urbem Trad, seu Taetri habitant pcope Montem Elboret, super quo erat eorum Pyreum magnum,) apud Texeiram, secundum Portugallicum Pronuntiationem, vocantur Gavr Naas, i. e. Ghaur Nazdenses. Et quia istorum hominum Lingua a reliquis Persis non intelligitur, Mercatores ibi apud Issabdn negotiantes eam vocare solent μυLinguam Guebricam, volentes Linguam non intel lectam: unde in Gallia Gocmid, Guebris vocitatur etiam quaevis lingua parum intellecta in genere: & hinc quoque nobis Anglis, Sermo incongruus, seu
inarticulatus & minus intelligibilis, dicitur seu Oibberisti. Quid proprie hoc dicto nomine volunt Perse Mobammedani, docet Rusem Amulavi, I UIUAE I P si νου VJ -x Ghebr es Ignitati infidelis, vel absolute In Hisquivis. Et, ut omnia ejus significata persequatur, addit; Item es Lorica quam die belli induunt homines. De istis hominibus Relationem adducere non pigebit ex autopte Gallo A. Datilier, in Libro Les Beautea de la Perse. De Ispatian &Rulpha agens p. II, refert; Si τοus voiam paller a tin quart de Eetie de Dipha, en tirant vera te montagne, motis verrez un beau Uillage compost d' une lovgue rue, it se nomme Guebrabad, c'est la demeure des ebres, ou Gaiaures, qve Pon die e e les anciens Perses qui adoroient le FG. Le Rodi leur a donne ce lim potir habiter; les adiant detruits en heaucoup d' aut res Endratis. Is soni mesus d' une B e de Lain sue s de ratilest tannee. Les Hiabiis des hommes font de me e forme que ceuxis autres Persiens. Mais celo des Femmes es totit disterent; elles sor- tent, se vi sive desco ret, θ' fre D t se tine δε harpe fagoire is la neg-
432쪽
ligion qaron a de la pelae d'en cavoir rien d' alleuia. Is Uenferrent pas leurs mons, mala les Libent is Pair dans in enclos. I γ en re dans V quelques-unes de Dura mulsous ou je no rien veu de particulier, Ii nou que les Feni es, Hen Din de fuir de notis, comme foue les a uires, esistent bien-ases de notis τοis V de nous parier V Origines contra Celsum meminit Πῆρσων η καύψων: ubi Κα ομνι sunt diisti Gabri, voce Persicia aliquantulum detorta: & Nicephorus B ennius, inter alios Milites in Exercitu Strangesipis, memorat τὼς Καύευους, qui Persarum Ghabri. Ata Cabir, in Phaenicum Theologia, longe aliud sunt Κ scit Cancri, seu Cancressi ab Antiquis culti. Sic Hesy chius, Κααροι, Καρ
Videntur esse minoris speciei Cancrelli, qui crudi, Fumum, cocti, Ignem reserunt; primo fulci, id deinde rubentis coloris, Vulcani filios, prunas iu 1cintillas aemulantcs. In Thel Anicensium Nummo apud D. Seguiuum p. I , inscriptum apparet nomen KABEIPoc, qui ibi ponitur ut Homo sans cum Clave in dextra ta Malleo in ses d. IIocque videtur esse aliquid ad Uulcanum spectans, ut recte lentit D. Seguistis. Hoc itaque nomen sui apud Graecos scribitur & sonatur) tam ad Per-ss quam ad Vulcanias spectat, cum utrique circa Ignem versentur. Graeci itaque videntur a Persis hoc nomen ad suum Vulcanum transtulisse: quod tamen ei vix proprie aptatum est, clam Peris a Vulcaniis operibus fabrilibus abhorreant, propter reverentiam Ignis.
Apud Talmudicos VI Obaber, seu chazer, sive maber, quod alias aliquando Pudaeorum Doctum seu Sapientem notat, ut & Arabicum Mmibr, seu mur,) in Glosia Tataudica exponitur Parsi , hac significatione sui videtur) sumpta a voce Persica Ghabr, seu Ghor. Eo nomine intelligi Persarum Sacerdotes scribit Baal Artita, ad illa verba rari mrim R,' Et non sub Gaver; addens, uritar u 2, im p Quia Persae vocant Sacerdotes Dos chaveris. Illius
autem Venia, non rettringitur ad Sacerdotem, sed ejusdem Religionis quemvis, sive Sacerdotem, sive Laicum notat ; modo sit hujus Religionis ; namque non notat Persam Gente, sed Persam Religione: nec statum civilem spectat. Et ad locum in Psalmo, Dixit Stultus in corde
suo, R. yochanan in gal muri dicit, Isi μnt chaverim L seu Persae JImpii, qui non agnoscunt Gloriam Uraelis, i. e. Deum. Et ibidem n Iri'ns chaverim L seu Porsis 4 venerunt in Babyloniam. Heic ut vides) Judaei vituperant Persas. Ut itaque hiec melius intelligantur, sciendum cst, quod Perse, pro diversitate temporum, fuerunt Amici, vel Inimici Israclitarum, ut hi pro illis, vel contra illos loquerentur.
433쪽
Talmia ortim Temporibus posterioribus, Judaeis inimici erant Perse: unde in Arnu legitur, Sua 'lΗΣ n In In N v trierunt Gaverim fseu PersaeJ homines valde mali, arctantes Israelem, id est, opprimen es Israelitas. At longe aliter prioribus Temporibus afueri δι E erae: tunc enim Pudaei amabant Persas, & ab ipsis invicem amabantur, usque ad Tempora cri & Darii 'sapis, cujus Tempore, Ddaei absolventes structuram Templi, grata memoria recolebant Beneficia a Persis accepta in urbe Musian, & a Oro aliisque Regibus, in permittendo & procurando Extructionem Templi & Urbis: unde Orientali Portae Templi Hierosiol mi ani Persi dem respicienti, reduces Judaei aflixerunt Figuram Urbis & Palatii Shusian .ssire Conflatam, uti memoriae proditum est in Tractatu Talmudico Miridotb. De hoc loquitur Paulus Diacontis p. 837, yanua interioris AEdis, quae respiciebat Orientem, clan 6 et E e folii induta, ac perinde immens ponderis, quae vix is XX viris si mo conatu impellentibus clauderetur, &c.
Quin & praeter supra recitata, alio etiam Improperii, seu Vituperii Nomine, a Persis M ammedianis Persae veteres vocari solent Philis;
quod exponitur absolute unicola, quasi proprium illius populi nomen. Sic Rusem Amaulavi, o do vos s. AD Pbilis est Ignicola Magus. Est scit. Contemptus Nomen, ut patet ex primaria ejusdem significatione, quam exhibet Rustemi Epitomator, rem ulterius explicans;
seu bardus, inquit iste M ammedantis: & in plurali, Philtian sunt nicolae, qui stupidi; prout eorum Inimici dicunt. Paulo mutata forma, effertur D tas Philisa, seu Phil sca, in Libro H. Gy. insanus 6' stupefactus aliquis. Dictum nomen aliquando scribitur Kalis, in plurali A Kativan, & ut dictum) exprimit Ignicolae. Subinde otiam scribitur Callis, seut Cali , eodem significatu primitivo. Et quidem primario significans Stultum lc Insianum, a Mohammedanis sui vides peculiariter
applicatur Veteribus Persu, quos emphatice sic vocant. Nomina itaque ut recenseamus) quibus istum populum vituperant, sunt Quatuor: sc. I, NEs Dd, i. e. Species Infidelium, st. Satius: a , meis, i. e. Infidelis in genere: 3, A essseres, i. e. Ignicola: A, mit is, seu Calis, i. e. Supidus, Insaniti. IIaec Epitheta solam Religionem . spectant,
434쪽
spectant, non autem Regionem, aut Statum civilem: & tanquam propria hujus populi Nomina, eis assiguntur a Mohammedanis, illos Contemnentibus, & quavis occasione vituperantibuS; qui etiam non dubitant eis tribuere Dei Ignorantiam, & Drolatriam, & Saducssimum, in suis Lexicis, inter alias Expositiones, asserentes quod Mose, seu Magus, sit Ates erest, Ignicola, & Zindla, Saducaeus, Negator Reflum rectionis. Sed non debemus credere ejusmodi falsis eriminationibus &calumniis, quae sine justa causa eblaterantur ab apertis Inimicis, eorum Res la Religionem libenter ignorantibus. Proxime itaque videndum est quibus Appellationibus inter se invicem utantur, quae in eorum
Et quidem quisque potest a suis honeste vocari Mose, seu Magus, & Ma usi, seu Magusinus. Et omnis Vir Ecclesiasticus debet ab aliis
recenseri secundum Titulum ordinis sui, i. e. vocari Sacerdos, vel Prasul, vel Archipraesul. Et quidem Precum Lector quotidianus Sacerdos honeste vocari solet ZenLChtian, seu μι - udn, de quibus supra dictum est; atque Ness=- uan, Intercessor, quo Titulo saepe decorantur in eorum Libris. Hujus Religionis G1ci inter se invicem appellari solent sequentibus modis: sc. o A Mardi Dis, i. e. Homo Religionis r A MI OD Maia PH Atacdd, i. e.
Vir Sanctae N purae Fideir Tala har Dis Za-iatusit, i. e. stu itor Religionis Zoroasris: AH DP, i. e. Religione praeditus, seu collective, Populus Religionis: alias Dianauar, seu Disiar, Fidelis, Religiosis. Saepius verb Laicus vocatur BAEn, i. e. Bonae Religionis Homo, st. Religiosus, aut Fidelis. Subinde Disseres, Religionis cultor, qui bene prosequitur Religionem suam: aliquando o Ddis rure, Religionem fovens: alias i , Ioddseres, Dei custor, vel squod idem est,)- - Ital-perest, & odia NeZM-peres, i. e.
Deicola: alias cita. mk-Minis, Deum noscens, seu agnoscens. Haec omnia, cum aliis, in eorum Libris invenimus.
435쪽
- Crularem Sacerdotii Nomina ta octinctiones: ta Sacerdotum Vibilus.
APU D veteres Persas, Sapientes Laici Q. Magnates la prudentes Consiliarii Regum) vocabantur Pheret δε, seu Pheretiana, in Plurali Phera Inagh In. Et doctus inter Laicos, praesertim Lingua Medica, est l. a Xenda, Philosophus, Sapiens, Sciens, i. q. Arabibus Halim, Q. eodem significatu . At Sapientes Spirituales sic. Magnates in Ecclesiasticis) generali Titulo dicebantur Gub,, Narbdnii, seu i Pharm Pnd, sive mariti man , i. q. --ο oriam Pnd, & o Ddni maia, Sapientes. Scienses Viri. Eodem sensu est o RDd, seu olb M l. Et quivis Vir Spiritualis, seu inferioris ordinis Sacerdos, generali Epitheto audiebat, dc adhuc audit, Mardi Chodia, Vir Dei, seu HA Mardi Choda is, Vir Domini, vel mru, i. e. Vir-bonus, vel
Lahman, i. e. Bonis Moribus praeditus, scit. Sacerdos. Ex his aliquis solet esse Dibir, seu Scriba, nempe Praefectus του Di-b rsan, seu Atili Scriptoris. Alias, generalis Sacerdotum Titulus, Ratione officii, est Nusl-chiau, i. e. Partitim Lector, & Zenricis , i. e. Zendi-Lector, Q. Lectores in Synagoga, de quibus supra dictum est. Infimus in Pyreo ossiciarius in Libro Er favis sp&iama vocatur Arabico nomine Ferraph, i. e. Strator, qui sternit Tapetes & G-getes & Flores, &c. Tales forte erant Diaconorum loco, adjuvandum Sacerdotes: hodie videtur esse in quovis Pyrco tantum unus, qui sere talis, qualis apud nos est Sacrisan, unde abbreviatum est Sax an, seu Sexton. Istius est Pyreum mundare & ornare, illudque a sordibus purgare, & Pavimentum ad nitorem fricare. Hujus custodiae mandantur Pyrei Utensilia, seu Instrumenta, ut Rrcipes, Pala Ignis, seu Batilli ad excinerandum Aram : item Scopae breviores ad Pyrei Solum, atque Scopae longiores ad ejusdem Coelum verrendum & ab Aranearum Telis 6c Fuligine purgandum. Nulla autem sunt Tela acuta, ut Rufabula, uti nec Folles, neque Ventilabra, utpote quae aliquam vim inserunt Igni. Strabo ait, Non inspirantes, sed ventilantes atque infundendo
436쪽
Cap. go. VETERUM PERSARU Μ. 36;
dendo oleum & Arvinam accendunt ignem. J Praeterea, omnis Aer conclusus & stagnans, libera motione privatus, habetur impurus &foetens, ut quotidie videmus. Et eadem de causa, Risabulorum, aut Follium nulla mentio in Templo Pudaico, cum neutrobi liceret Ignem eo modo turbare, aut Inflatione ventilare, & multd minus impurumoris Halitum infundere M insufflare. Sed ad talium Instrumentorum Compensationem, adhibebatur peculiaris Lignorum dispositio & constructio, relicto Canali pro vento, quo, quasi sponte, inflabatur Ignis. Alia Instrumenta sunt Parinae & Paterae atque Crateres pro Libationibus ; atque Thuribula seu Acerrae pro Thymiamate, seu Incenso. Dictus etiam officiarius seu aliquis ex Sacerdotibus) reponit & rursus depromit Libros Sacros, & ministeriandi Habitum, qui Alba &Pileus bucculatus, hodie Pannus quadratus, &c. Sed quoad Virgas Ῥ- ricinas de quibus supra,) quas, inter precandum, manibus tenent sacerdotes, singulis orandi vicibus debent habere novas, quas non sine multis Ceremoniis ex Sylva legunt. Sed ut distinctos apud Persas Ecclesiasticorum ordines attingamus; primus & antiquissimus Sacerdotii Persici ordo tam tempore primitivae orthodoxiae, quam deinde tempore Sabaismi,) erat Θ μον, seue Midue, i. e. Magus, scit. Ordo Magorum. Deinde his ordinariis illorum Temporum Magis, praeficiebatur ordo superior, eorum scit. qui vocantur Mubad, quod abbreviatum pro Murabad, i. e. Magorum Praefectus, seu Praesul. Horum erat in singulis Ρr vinciis urius, qui Ρraesulis vice fungebatur, alios ad Sacerdotium legitime vocando & ordinando: nam nemo sponte assumebat Sacerdotium. In Libro Sarrab Azogat, Autore Gim I A Dassi, legitur L M ad es Pudex Magorum, st. Judex Ecclesiasticus,
seu Praesul. Talis in M. GP. eXponitur, M= M ad es Sapiens S Doctus Magorum. Et quia hic ordo fuit Tempore Sabaismi, in Nim. Sion. exponitur, υλν3 - Ρ
437쪽
1 o HISTORIA RELIGIONIS Cap. 3o.
Sapiens, Doctus, scit Solicola, seu Solis Cestor: nempe is a quo Relatio nes faciunt: is es talis Doctor a quo Relationes faciunt Doctores omnes. Item, eadem Agniscatione cum metis. De hoc refert Rusiem Almu- .la vi, ut omnes Autoritates recenseam, - , AN U
piens talis a quo Relationes faciunt: Dix Solicolarum: is cujus ver-ha referunt, Allegationes ab eis faciendo. Et quidem idem Rusem, atque Halmi Persicus, mox in eundem sensum plenius legunt,
licolarum Doctus, a quo omnia Dubia sua quaerunt: N quicquid secundum ejus Cerbum aEegatum es, ratum habent. Sed in Persicorum fΜohammedanorum4 Poetarum Carminibus, ex usu innotescit, quod pro cu-ju is Religionis Docto istu DcetoreJ usurpatur. In eundem sensum etiam habet Eseri, qui male sonandum docet Maubid pro Mubad: ejus verba Turcise sunt, Era . NU MI, AM tibades Marisaeorum Doctorum aliquis Magnus, quem de omnibus Dubiis consulunt. Tam Persiu quam Arabicὰ usurpatur: sed ex Persicorum Poetarin Carminibus innotescit, quod cujusvis Religionis magnis Doctoribus tribui solet. Nam antiquissimi istius ordinis, ante Zoroastrem instituti, antiquus Titulus mansit, & una cum ejusdem ordinis, post Zoroastrem, recentiore Titulo, posterioribus temporibus promiscue usurpatus est. Isti a Sacris erant Regibus, utpote dignitate Praesulum praediti: & Regibus benedicebant, ut meminit Phirdain; ota Praesules benedixisse cibari Regi. Nam quivis Rex peculiares semper habuit tales Praesules sibi astantes, quos consulere posset: uti idem Hirdatisi affert Historiam alicujus Babest, qui fuit Sacellanus Regis NUPirraian. Is quoque meminit
438쪽
Admemus Nussis vani ad Dreum, una cum Sacerdotibus N 'insul bus, ibique eos Laudationes divinas fecisse. Nam ut Sacerdotes curabant Educationem Regum, sic Reges, jam educati, vicissiim expetebant Directionem Sacerdotum, & eorundem Benedictiones multum aesti
Huic dicto Praesulum seu Superintendentium ordini praeficiebaturalius superior, seu supremus ordo, scit. a,A Mubad Mubaran, i. e. Praesul Praesulum, seu Archipraesul. Talis alio Titulo aliquando vocari solet Sapientisimus Sapiensum, Q. Sapientum Ecclesiaiaticorum summus, seu supremus. Is videtur talis qui Sozomeno II. 9, dictus est o μέγας Αρχιμαγ D. Iste Sacerdotes & Ρraesules omnes ordinabat, & erat sicut Turcarum Amyti, & Judaeorum Ohen gari seu Αρχερευς, apud Mabrisanium Marii, i. e. adeundus aliquis; in toto Regno unus, cui obediebant non tantum Sacerdotes, sed & Praesules omnes. Hujus ordinis Ecclesiastici meminit Tabari in Vita Regis Manu ais, γε--- Q MUM Musa ian, is fuit Summus Praesulum, NSummus omnium Doctorum sui temporis. Iste quavis occasione concomitabatur Regem, tanquam supremus ejus Consiliarius. Hoc modo, id quod ex Erdotia -n a supra traditum, hic habes confirma
Talis fuit Magorum Hierarchia, seu Sacerdotium, ante Tempora Zoroasris, qui in veterum Persarum Ecclesia continuavit eosdem Ομdines sub aliis Nominibus. Nam, ut ante eum, in Sabaismo instituti sunt dicti Sacerdotum ordines pro Cultu Dei, & ceremoniis Mithrae, sic, post eum, sub aliis Nominibus mox dicendis instituti s vel potius continuati sunt) tales ordines pro Cultu Dei, & Ceremoniis ML thrae, & pro Custodia Ignis. Ecclesiasticorum itaque ordinum Sacerdotum in 'redulia infimus, est 'rbad, i. e. Ignis Praefectus, Q. Ignis Sacerdos, qui in Ph. l. exponitur eo . Famulus P ei, seu Miniser P ei. Tales sunt Sacerdotes ordinarii. De isto Sacerdotum ordine, Halmi Perseus reseri; I
es is qui in Magusaeorum Dreis noctu S interdiu miniserium facis, ει
439쪽
s a HISTORIA RELIGIONIS Cap. 3 o.
cujus Mandato omnes Magus Q. LaiciJ obediunt. Is inter eos conre versias decidit, ει Pudicium exercet. - In plurali Hirabida, forma Arabica . Autor vult dicere, quod, Mesammedanorum Phrasi, omnes Persarum Sacerdotes habentur si, uo K i dies peres , i. e. Pudices Ignicolarum, Q. Iudices Ecclesiastici, eodem modo, quo
apud dictos Mohammedanos dicitur OG l Lycum, seu Episcopus, es Pudex Christianorum, ut legitur in Moladimaaiab & Turotiman. Hujus Sacerdotii Nomen initium sumpsit ab 'stasse, qui novo Religionis zelo permotus ) primus hunc Titulum adscivit, & testante Emimetina) dicto cognomine 'Had vocari v
luit. Alius Sacerdotum ordo superior, post Zoroastris Tempora, dictus fuit Des , i. e. Prasul, seu Superintendens ; quorum unus tantum erat in singulis Provinciis, sicut Episcopus, qui omnibus ibi Sacerdotibus praeerat, aliosque Sacerdotes ordinarios ordinabat & gubernabat. Et Desur, verbo tenus, est Canon seu Regula, Q. Canoniacus, seu Regularis, st. qui regulariter vivit, & alios sic facere proc
Et tandem in veterum Persarum Libris, post Zoroastriana Te pora, adhuc invenio alium supremum ordinem, qui
Desuri-Desur, Praesul Proulum, seu Archipraesul, qui Christianis Episcopus Episcoporum, seu Archiepiscopus. Huic parebant singularum
provinciarum Praesules, seu Superintendentes. Et Pud orum exemplo, Sacerdotes semper fuere ex eadem Tribu, uti constat ex Genealogia sacerdotali, tam in capite, quam in calce, Libri Mider, atque ex communi eorum Praxi, & ex antiquissima totius Gentis quadripertita
Distinctione per Regem GPem d facta: nam ne quidem in Civilibus miscent distinctas Tribus, quas secundum Artes ac Prosessiones sigillatim dispescunt. Hoc modo ut vides) enarravimus nomina trinorum Sacerdotii ordinum qui in antiquo Sabaismo, ante Zoroastrem, & Nomina totidem ordinum in succedente tempore, post Zoroastrem, in Resormatione: dicti itaque trini ordines Sacerdotii sunt plane iidem, quamvis aliis trinis Nominibus diversis distinguantur. Exempli gratia; Primus ordo antea vocabatur Mose, & postea 'clad. Secundus ordo vocatur tam M ad quam Destur, quod testatur Erdavird -n a,
Desuri Religionis, iidem sunt Mu ladi. Tertius ordo appellatur tam M adi Mubaian quam Desuri
440쪽
Cap. Io. VETERUM PERSARUM. 3 3
Dest . ' Dicti tres ordines habentur tria Magorum Genera, quorum in sequentibus meminit Porphyrius; quorum Summi erant obligari majori Abtinentiae G Sanctitati quam Secundi, hi plus quam Insmi r
nee vinum bibunt. Hujus sedes Archipraesulatus est in Μetropolitan Persarum Ecclesia Cathedrali prope M sin, V diebus distante ab I pahan. Archipraesulum erat Regibus assistere Consilio suo, & rite ordinare Ceremonias Religionis, & ad Praesulatum vocare eos qui erant Doctiores & omnium Rituum gnari: nam ut diximus,) non licebat cuivis Sacerdotium aut Praesulatum sponte arripere, donec a Superioribus examinatus & probatus fuerat, an esset habilis & idoneus, & in Zerdustiti Libris satis versatus. De non assumendo Sacerdotio, Testimonium dat Cicero, in Libro de Divinatione reserens ; Nemo potuit esse Rex, antequam calluerat Disciplinam Magorum et nec magis ut quirique esu Magus quam ut esset Rex. Istorum itaque erat non tantum Reges in recta Religione instituere, sed & eos inaugurare, ut in Christianismo fieri solet: id apud Plutarchum de Artaxerxe Mnemone monetur ;Quod pos Da= ii excessum, ivit ad P argadas, ut Sacris Regiis inauguraretur is Sacerdoribus Persicis. Delubrum esse Dein Bellicae, quam Minervam conjicias esse. Eo ingressum, qui inauguratur, Stolam suam oportet deponere, ta induere eam quam cstrus priscus, ni quam Regno potiretur, risit: U Ficorum masam es , tunc sterebinthum morare, GCulicem haurire Lactis acidi. Terebinthinae nuces quas aliquando habuimus, in in oriente sunt edules. At, fausti ominis ergo, imparilis & victoriosi Regis Stolam induebant succedentes Reges, ut eos similibus etiam virtutibus una cum veste induendos esse speraretur. Id quod Minervae Armatae Templum Vocatur, revera erat Veneris Templum ; de quo vide ea quae supra ad Herodotum notavimus: eum enim cultum in Persarum Templis instituit Mnemon: & ut Pallas, alibi passim, sic & Venus, aliquando apud Spartanos in Lace mone,
Superiore modo recensitis Sacerdotum Nominibus & ordinibus, procedendum est ad Prophetam, qualis habebatur Zerdussi. Propheta usitatiore nomine appellari solet Pelamber, i. e. Nuntii Larer. Aliquando Propheta vocari solet Vachyhur, & Vateiam,& AH. Ghurgiar. Si quem habent inter Laicos Magnatem, talia
a Vid. Append. No. XII. h Vid. sup. pag. 93, 3c Append. m. XIILVocatur