장음표시 사용
461쪽
Mineris liquefactae; N Gebennae Ab o oppleid, Diabolorum Man- o destrueretur.' Haec in Appendice noltro fusius recitabimus. Hi dicti tres Filii Fratresve videntur indigitare triplicem Messiae statum, scit . ejus Nati itatem, & Adultam HStatem in qua Mundo praedicavit, & tandem ejus Adventum in extremo Judicio. Dicta, inquam, Zerdussit Prophetia planὸ indigitat Messam, cujus Expectationem praedictam noverat ex Veteri Mesamento, quod ei benὰ notum fuit: & inde factum est, ut Christi Adventus in carne Persisrcvelatus fuerit; nec omnes Ddini, Veteris Testamenti Conservatores& soli Possessores, aliam Expectationis ansam habuere. Ideoque nemo in posteruin ut spero) mirabitur, quod christus Persis revelatus
Quin & planiora eum de christi docuisse narrat Abia aram in 'nasiarum Libro p. 34, os is Zer usit
Princeptor Magusinorum - Persas docuit de Manifestatione Domini Christ, jubens illos ei Dona asterre : indicavitque Iuturum ut ultimis Temporibus Virgo conciperet Fartum adique Contactu Viri; cumque nasceretur, apparituram Stellam, quae interdiu luceret, set in eius medio conficeretur Agura Puellae Virginis. Vos autem, o Filii mei, ante omnes Gentes ortum ejus percepturi estis. Cum ergo videritis Stesiam, abeuntes quo vos illa dirigat, Natum isum adorate, inerentes ei Munera vestra. Di quidem ille Verbum yuod coelum condidit. At apud eundem Autorem p. 7o legitur, Autogims vel potius lacianitisὰ ad Caesarem scrit'; Persae Orientales, Regnum tuum ingres, Puero, qui in regione Pudinae natus es, Dona obtuleruris. Quis aurem iEP sit, aut cujus Filius, ad nos nondum pervenit. Haec pulchre conveniunt cum 'acobi Prophetia Gen. XLIX. Io, auod iis futurus esse Expectatio Gentium, vel ut alias exponitur, Ad eum esset aggregatio
Deum per Balaantum revelasse Chaldaeis sa quibus habuerunt Magi θ Messae nativitatem, Neodorus Tarseni s refert; Tον rimm AH ,
fiam Stelum non juisse unam e multis in caelo, sed Vim quandam dis niorem in Afrum conformatam, quin omnibus Domini Nativitatem nuntiaret. Porrὸ, Magos a Chaldaeis ita accepisse, MAZam quandam olim fore, quα natum in carne communem Salvatorem nuntiaret: hoc illis Vaticinium, tanquam ejusdem Artis studiosum, nare e Balaamum
462쪽
Cap. 31. VETERUM PERSARUM. asi
illum, qui, vel invitus, Imprecationis loco, precando Israeli, Benedictioni suae, nascituri Regis Ortum, S hujus Praeconis Melgam admiscuisset. Dum autem ses videndum obtulit Dominus, caeteris Nationibus Persis senses es; ut quibuscunque eum expectantibus, sive Magis, sive dicantatoribus, per ipsem Gratia N Redemptio donaretur. Sic ille. Melius autem omisisset Incantatoribus, cum Persae non fuerint tales.
Zoroastri ferme contemporaneus fuit insignissimus quidam inrub-gus, cui Nomen Gydmis, qui a quibusdam Turcis & Persis creditur Danielis Ρrophetae filius: sic chalE M id 1abet,
Prophetae,ilius, celeberrimus quidam Philosophus de quo Arabice extat Mythologiae Libellus de Daniele & GDmais: quamvis alias, apud γυ- dares nusquam Comperimus Danielem fuisse nuptum. Is fuerit potius Danielis Discipulus, aut Puer, cui ex more dicebat Mi HE. Nam Daniel, qui senex, vivens tempore cstri, potuerit habere Discipulum juniorem, qui diutius viveret usque ad tempora 'staspis, cujus Gyimo fuit consiliarius, quia Sapiens & Philosophus insignis. In Libro Mugi p. 227, narratur, inter Persas fuisse X viros incomparabiles, quibus in toto orbe nulli suo genere pares fuere: & inter hos. fuisse G mast; odia t- d
v se O ,-- Horum sextus fuit G mas Aprologus, qui erat 'flassis Conseiliarius. Ille es Auror Libri quem vocant Pudicia Gyamaspis, in quo judicium fecit de Planetarum Conjunctionibus. Et ibidem Notitiam dedit, quod aliquando prodiret risu, os de ortu Mohammedis, S quod abolenda esset Magorum Religio: V quod prodirent Turcae, S des rueretur Mundus dii quod proditurus esset aliquis quem Turca sibi - Et sene et smilis
in omni genere in logus nunquam extitit. Male exaratum & mutilum exemplar citationem exhibet imperfectam. Persae, Griso citeriores, fabulantur christim in coelos ascensurum, intrasse in aedes cujusdam
Religiosi cui nomen Socu, dc inde ascendisie. In
463쪽
1 a HISTORIA RELIGIONIS Cap. ar.
In I ita coni est, qui plus quam D Annis ante Christum vixit, narratur, quod ipse solebat dicere, Irae Homo es in Occidense. Plura videas in ejus Vita in 8 p. 23. Sed in ejus Vita, per D. citi et Philosophiae Sin icae praemisia, Sinice legitur, Si fam, Neu Mm gin, seu ut nostrae pronuntiationi consormare postim, in Si faet, Neu Ming gin,
i. e. Vir Sanctus in Occidente exisse. Quibus verbis, an prophetice respexerit Christum, vel potius his rita Judaeorum Summum Sacerdotem, dubitatur. Ego sane posteriore sensu accipiendum duco. Utcunque tamen sit, certum est LXV Annis post Grisum natum, Imperatorem Mingh - Ti, dictis Confuta verbis partim, partimque per Apparitionem Viri Sancti in Somnio vis, inisisse Legatos in Occidentem ad exquirendum dictum Virum Si tam V Legem Sanctam. Sed illi pervenientes ad aliquam Insulam prope Mare Rubrum, non ausi
sunt ulterius procedere: re itaque insecta redierunt. Ne autem incassum videretur Legatio, loco Viri Sancti, Imperatori retulerunt unmgode, scit. Idolum Fa; seu Fe Impostoris, Fae hiae, non Rhi, ut aliquis legit, qui fuit Imperii Sisici Fundator primus: in & hoc modo, Idololatriam atque Metem rcti in in chinam primo invexerunt. Sed nihilominus, postea Dei Providentia factum est, ut Lex Sancta propagata fuit in mina, uti constat ex prolixa Inscriptione Sinica apud Mncterum in citis Idus ta; ut & ex ternis procerrimis sacrae
Trinitatis Emgiebus non aequalis proceritatis 3 quas usque hodie in Idololatricis suis Templis servant, quod didici a Ginens Amico Min
464쪽
Ex Oriemali M thologia unius tacula- origo, reliquarum Explosio. In lingua Chaldaica ta Phaenicia, Virginis Caelestis Signum s necdochice S tecte notari soleresia Sumbolo ic λα, seu Spica, quo nomine intelligitur totus interimus. Unde Docti ta Sacerdotes, M thologiae Cusores, de caelesti ta miraculosa Virgine Vaticinatrice Misa, pro Ingenii Specimine, si eram ω creduis vulgo obtruserunt, istis caeteris solebant facere: adeo ut tandem mos esset cuilibet Infamenti Virgini se Vaticinatricem praetendere. sua occasione, etiam de Phoenice agitur, atque Zodiacalium Signorum origo Graecorum Fictionibus antecedere fatuitur. De illista aliis oris videri possunt Notae nos, ad Constellationes apud inas Bessum
UT I autem hoc loco persequar praecipuos qui de Christo aliquid
Praedixerint, vel praedixisse praetenduntur, apud facilioris fidei viros, aliquid revelasse censeantur Zoroastris Ρseudoracula Carmine Graco conscripta : quae tamen sproh dolori in vel a PFello, vel ab aliquo Graecorum Monacho conficta sunt, & a Patritio & aliis edita. Talia autem Fictilia magis convellunt quam christianam Religionem confirmant, uti faciunt debilia Argumenta omnia, quae aliquam causam semper labefactare potius quam juvare judicantur. Rusmodi spuria de Christo extant in Apocophis et Ezdrae, Cap. II & VII. Et ejusdem farinae censusque sunt Sibilina Oracula sui vocantur,) quae praetenduntur de Christo continuisse Vaticinia quaedam per tot Virgines effusa, quae svah mirum l) .clariores, quam olim Prophetae, Revelationes habuisse praedicantur. Hae erant numero X, quas scum celebre evaderet nomen,) variae Regiones sibi vindicare satagerunt. Harum primam Persicam fuisse meminit Nicanor, in rebus gestis Alexandri Magni. Et Lactantius dicit Sibilas fuisse multas. Mirum est in quantum Sibilinorum Rumor veteres delusit, tam Ethnicos, quam chrisianos, & aeque ac Phoenicis Fabula pene ab omnibus creditus. Quod praetendebant Sibilam Er thraeam quaedam de christi scripsisse, refert D. Augusinus de cis. Dei Lib. XVIII, Cap. 23. Sed talia non credenda docet in Libro contra Faustum Manichaeum XIII, Cap. I s. Ea quae hodie sub eo nomine extant, nullam Oraculum continent, sed
tantum Hisoriam Biblicam, ab aliquo chrisiano ex Bibliis & Patribus D d d collec-
465쪽
collectam, & Carmine Graeco conscriptam. Illa autem futilia, quae revera a Sibilis scripta putantur, nullibi extant. Anilia quaedam My feria IX Tomis lcripta, olim oblata fuere Tarquinio Superbo a furente quadam Verula cumis orta, quae ideo Sibila cumana audit. Nihil autem de Christo continuisse creduntur, sed potius Res ad Romanum Imperium spectantes. Et sic Sibila Ery thraea, & aliae. Ideoque a Romanis primo designati sunt quinque Viri, deinde hindecim, qui ergo Quindecimviri nominati sunt, talium Fatidicorum Librorum Custodes ; quorum etiam erat de eis Judicare, & in eis bene versari,
ut, pro nata occasione, Consulentibus respondere possent. Et, ut notat Tacitus Lib. IV, talis erat caninius Gallus, qui a Magistratu increpatus fuit, quia nimis temere aliquid, quod illis videbatur spurium, inter Sibilina Oracula admiserat; cum inquit Tacitus) mtista vana sub
mine celebri vulgabantur. Unde Constat plures tunc solere se Vatia cinatrices praetendere, & satagere ut sua Vaticinia, sub Sibilinorum nomine, aeuindecimetiris obtruderent. Videntur ea Scripta fuisse talia ac superiori Seculo erat No ad mus. Debebant autem esse Foeminae, eaeque Virgines, ut hujus Fabulae origini melius corresponderent: &, si aliqua fatidica Foemina riseisia & audacter aliquid de rebus publicis pronuntiabat, tum ejusdem Maia inter 'Oracula admittebantur. Nam ut ex Orientali M thologia elicitur,) secundum illorum Temporum genium, a Mysteriorum Cusoribus, Chaldaeis & Phoenicibus, praetendebatur miraculosa quaedam Virgo, nomine Sibila, seu ut Tacitus, Sibulla: unde factum est, ut quaevis Entisfiasica foemina, & statico Furore acta
Vaticinatrix, eodem etiam nomine vocaretur. Sic Lactantius; omnes
foeminae J Vates, Sibilae sunt 2 Veteribus nuncupatae. Et Servius ait ;SU'lla es appellativum Nomen omnium Vaticinantium: & alibi ; Sia bylla est omnis Puella cujus pectus numen recipit. Ideoque Sibilae &Bacchides una nominantur a Plutarcho; nm sane melioris sortis erant
quam Maenades, & Tbades, & Bassurides, quae ex Bacchis fuere. Quid Sibyllae scripserint, certo non constat; cum id quod scripserunt, nullibi extet: earum enim Libros Stilico, dum contra Honorium & Arcadium Desectionem moliretur, combussit. Libri ad G quinium allati, servati sunt usque ad Bellum Marseum: & tunc una cum Cisd lapidea, in qua sub Imis capitolini Templo reconditi sunt, conflagrarunt dicti Templi Incendio. A talium rerum Fictoribus
adornata sunt quaedam Fragmenta, ab Autoribus Citata, quae veterum
Prophetarum de Chriso Effatis multo planiora sunt ; & hoc nomine Fictionem
466쪽
Cap. 32. UETERUM PERSARUM. 39s
Fictionem redolent ι ut solent piae Fraudes omnes. Adeb ut vetera Sibilius in Orbe jam hodie, Nomine & Rumore, potius quam Re, Circumserantur. Et forte sapientiores Ethnici talibus fidem revera non adhibuerunt: sed politicum erat: & cum plebs talia crederet, satius erat ut Magistratus ejusmodi religiosis Fraudibus in Obedientia contineret populum ; Dii fie voluere: Oraculo monitum est: Sibila prin- dixerunt : quia populus vult decipi, ta decipiatur. Nam omni arvo in usu fuerunt tam piae, quam politicae Fraudes, inter quas numeranda sunt Sibilina, quae nullo sunsu erant Oracula, nisi quod fuerint dubia, obscura, & Amphi floliae plena, ut ita in utramque partem Sc latiorem sensum construerentur, & omni Eventui inditarenter sub servire possent. Ne autem haec gratis dixisse videar, audiamus Ciceronis de
hac Re Sententiam in Lib. II de Divinatione; Abdin Verses obfr mus, quos illa furens Iudi e dicitur. Quorum Iuterpres nuper fas
quaedam, hominum fama, dicturus in Sc tu putabatur, eum, quem V
vera Regem habemus, appellandum quoque esse Regem, si solvi esse vellemus. Hoc si es in Libris, in quem Hominem, V in quod Tempus est ρCallis qui illa rem suis perfecit, vi quodcunque aeriisset, praedictum
videretur, Nominum atque Temporum De itisne sublata. Adhibuis etiam latebram Obscuritatis, ut iidem Versus alias in aliam occasonem p eaccommodari vaderenIur. Ex ejus verbis constat, eum haec in Libris non vidisse, sed ea tantum Traditione accepisse. Nempe Ciceroni &Sapientioribus subolebat talium Fraus: ideoque a genere λminino in masculinum qui transiit; cum crederet hoc esse astuti alicujus nebulonis opus, summa cum Industria & Meditatione confictum. Et ut adduximus ciceronem Θbillina ludificantem, sic etiam adducemus Plutarchum, qui in Dialogo de Oraculorum Defectia idem facit: ibi enim Boethus inclamat, Siblia de Bacchides, ut in Buccam venit, disseminarunt Nomina & Verba omnis Generis Eventuum, quorum quaedain cum fortassiis evenirent, falsum quod nunc dicitur, postmo
Si Cicero & Plutarchus non crediderunt, an Christiani credent pCum talia apud ipsos Ethnicos sordescerent, haud mirum est, quod eae, quae postmodum sarrepta hac Sibilini nominis occasione) editae sunt, quorundam tabrissanorum piae Fraudes, a Celso & Ethnicis statim detectae 3c explosae fuerint, christianae Religioni plus Detrimenti quam Emolumenti afferentes, eamque Ethnicorum Contemptui & Derisui exponentes. Miror Christianos talia deprompsisse Tela, quorum acies tam facili negotio retusa. Absit ut quis praetendat Dei causam de-
467쪽
1ύ6 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 32.
fendere fictionibus ac mendaciis, & tam ineptis Argumentis, quae eam
potius enervare quam corroborare censeant prudentiores. Nam aliquam causam debili ac infirmo argumento defendere, plus ei nocet& ossicit, quam adversarium assicit: a quo itaque abstinuisse longe satius fuisset. Sic Christianitati Patrocinium quaerere a Sib llinis, est causam perdere. Spero Christianam Religionem non tam infirmis rationibus niti : ne sorte, fallaci fundamine subducto, collabastere icruere potius quam Confirmari sentiatur Christianitas. Unde autem tam mysteriosum Nomen natum, & ad nos derivatum fuerit, in sequentibus dicetur. A Sacerdotibus AEn iis fingebatur, Phoenicem visum fuisse apud Heliopolin. Addam, immo & apud quamvis urbem : sed meliore praetextu fictum, quod apud Heliopolin visus fuerat Helios, squi Phoenix,) alludendo ad nomen, in quo latebat Pocus, qui ab astutis Sacerdotibus, ut Mysterium, obtrudebatur ignarae plebi. Cum autem, in Notis nostris ad Binera Mundi, Phoenicis Fabulam explicavimus, Osris noctu amissum, cristina luce reperiendum docuimus, & Sirenum M hologiam expiscati sumus, stanquam in Chimaeris sectandis & prosequendis versati ;) sic & hujus loci scopus videtur deposcere, ut, ejusdem census, Sibilae origini etiam clariorem aliquam Lucem quasi a fulgentiore Θdere derivatam) affundamus. Ut itaque Sibilarum etiam Mysterium recludatur, & Fabula super
quam tota haec fundatur historia) retexatur, praemittendum est, quod Cum tota vetusti mimorum Hominum Felicitas & vivendi Ratio in Agricultura & pastorali Vita consisteret, ab illorum temporum Vatibus & Sacerdotibus conscriptus est supra memoratuS Liber Agriculturae, qui Religionem & Agriculturam miscebat, ut prosperitate hujus, homines ad illam excitari possent; & ut exercitio illius, in hac etiam feliciores & beatiores evaderent. Cumque a Vetutissimis Chaldaeis & Arabibus sui testantur Maimonides & Abulpha gius & alii, in Stellae crederentur insignem vim habere in procurandis Pluviis & Imbribus, unde Terra donaretur laetiori fruge, & talem
sortiretur sertilitatem, quae eorum Agriculturae & Pastorali vitae apprime quadraret, multae Consellationes a Pecoribus & Rehus ruralibus denominatae sunt, ut olim in Notis ad Olugh-Belbum docuimus Hinc etiam XII Signorum Zodiacalium Nomina, ab antiquissimis Chaia is & Phoenicibus excogitata, Rei rusticae adaptata sunt: quaedam Vero a Graecis, pro suo Ingenio, mutata & aliter interpretata. Propter
dictam Rationem, horum XII Signorum primum quod Temporc
470쪽
Himarchi in Zodiaci & Eclipticae Intersectione situm, in dictum est Κ ος, gregis Zodiacalis Dux in Circulo signifero, qui Ecliptica Figura, Coelum ad instar Zonae cingit: is est Orientalibus Maia Hamo i. e. Agnus adultus, Q. Aries, Dux pecudum & gregum. Et proxime veniebat Taurus, Dux pecorum & armentorum ; quia verno tempore cui haec duo Signa praesunt, in moventur Sales, qui omnis vegetationis& generationis principia sunt, quibus Animalia ad salacitatem excitantur, & hujusmodi Bestiae incalescunt; & cum suas partes egerint, concipiunt: & deinde pariunt secundum tertium Signum) Gemellos pecudum & pecorum, vel saltem, ut Geminos pariant bene a Posiesioribus ominatum est, & ab harum Stellarum Influxu speratum. Ideoque in veterum Astronomorum sui & recentiorum Sphaera, pingendi essent Gemelli non Hominum, sed Brutortim,) qui in bestiis gemellos procurarent, ut impositi Nomins scopo respondere, & rei signatae Signum indigitare possent, cum haec omnia ad Agriculturam spectent. Nam nihil ad Rhombum sunt Castor & Pollux, Phaenicibus non noti, sed ex Graecorum Mythologia postliminid petiti; cum certe fuerit aliquid hisce Denominationibus praevium & tempore antecedens. His supervenit Sol vernans : adeo ut Aries & Taurus, qui, virtute Solis &Salis ad salacitatem excitati, suas impraegnant Remellas, quae deinde pariunt Gemellos. Nam si verum sit illud Aristotelis, Sol Oi Homo generant hominem, tum aeque verum est, αuod Sol cii haec Animalia Damgenerant speciem ; cum sine Solis cooperatione nulla fiat generatio nec fructuum maturatio. Hisce proximum Signum est Cancer, ubi Sol in Tropico versatus, ad instar hujus Animalis retrogradus est. Cum
inquit Μacrobius Libro I, capite I 7,) Sol in Signo Cancri institum Solpirium facit, in quo est longisimi diei terminus, ta inde retrogressum
agris ad diminutionem dierum P hius eo tempore appellatur, ia
ν, o Ebr, ἀν τελε- ον δρομον Idem ei nomen etiam comenit, cum
Capricornum rursus ingrediens, ultimum brevi mi diei cursum intelligiatur peregide. - Ideo autem his duobus Signis, quae Portae Solis Tocantur, Cancro U Capricorno haec omnia contigerunt, quod Cancer animal retro atque oblique cedit, eddemque ratione, Sol in eo Signo me solet incipit agere retrogressum. Caprae vero consuetudo hine in potu videtur, ut semper altum pascendo petat: sic U Sol in Capricorno incipis ab imis in alta remeare. Hactenus Macrobius. Postea Sol perveniens in Leonem, ubi Q. Sol evadit Leo, & sicut illud Animal est fortissimum, in summo suo vigore 6c fortitudine constitutus in mense Diio. Deinde
Sol visitur in Virgine, & postea in Libra, ubi est in AEquilibrio Aia