Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

471쪽

198 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 32.

census Sc Descensus, inter utrumque Tropicum seu Solpitium medius, quo in loco, est etia in Caloris & Frigoris A quilibrium. U. p. 258, Lib. I, Cap. 2 I, fine. Secundum Phaenices & Gahlinos, Autumnali Tempori squando Fruges ad Messem maturae,) pr est Signum Virginis, seu Puellae Spicas in agro legentis. Hinc, insigni Astronomo Persae Abu Mia ar corrupte Albunusar, Ez Απομα σαρης dicto in in Sphaera Perfodita, in primo Signi Virginis Decano oritur Puella cui Perseum Nomen Dusylan, seu Virgo. In nostro Assumaseris Exemplari Arabico, petasime scripto, legitur Nancalos D sbia, sensu plane nullo: & Veteris Versionis Autor videtur in suo Exemplari legisse, adhuc pejus, Setaeidos De Darsama, quod etiam nihil est. At cum Virginis Signum Graecis sonet hinc Arabes hauserunt istum Graecum Nomen, a Librariis postea, dicto modo, corruptum quod rescribendum est Ol Stachys, ea est Persice DUUM, Virgo. Nam Arabum Scribis familiare est exotica Nomina corrumpere. Nempe, praecipua hujus Signi Stella, est dictae Virginis Spica, quae Spicarum Fasciculum repraesentare censetur. Cum enim quivis Asterismus, pro libitu fingentis, quamlibet Figuram aeque reserre supponeretur, pro hisce Stellis configuratis, olim fingi & pingi solebat Virgo Spicam in manu tenens, seu Spicarum Fasciculum; uti &hodie, apud nos etiam, pauperiores Puellae virgines, tempore messis triticeae, Spicas legunt, easque, in parvum Fasciculum seu Manipulum Anglies a Gongall) colligatas, domum reportant. Virginis itaque Signum Carkse est tantum Emblema Puellae Terrestris Anglicea Etaserin quae Messis tempore Spicas legit ; idque, necessitatis sublevandae causa: quod quidem opus olim magis notabile, cum Ddris jussism ut pinguius aliquod Spicilegium pauperibus relinquerent. Apud Arabes & Persas, hoc Signum Synecdochice vocatum est Sumbui, seu Sumbula, i. e. Dica; quae tamen proprie, & absque figura, est tantum primaria hujus Signi Stella, Spicarum Fasciculum repraesentans. Et haecce Virginalis Signi Pars nomine tamen totius, Virgo subinde vocata, in toti huic Signo exprimendo suffciebat, cum

plura, Vel pingere, vel verbis prolixius describere, non esset necessarium. Chaldaeis & Phoenicibus seu Σπυμαι, est

lesis Virginis Signum : unde cuique hoc perpendenti) Fabula Sibyllarum tam obvia est, ut quisque sorte dolebit quod, sine me m nente, haud sitius rem perceperit. Vocem quod attinet, eadem est, qua

474쪽

Cap. 32. VETERUM PERSARUM. 399

quae in S. Bibliis Sibboleth, quae quidem Forma quibusdam

forte videatur aliquantulum diversa. Sed quisque in Hebraismo versatus novit scemininas Terminationes a dc tib perinde esse, ut est

modi aliis. Adeo ut, cum in his nullus sit Delectus, in quamcunque harum Formarum primo incideris, ea utaris. Sibuae autem suas Nugas subinde scribebant non tantum in Libris, sed & in Arborum Foliis, . facile a Vento dispersis; unde natum Proverbium, ut solutae Chartae, dispersioni obnoxiae, Sibilis Foliis assimilarentur. A Phoenicibus itaque & Chaldaeis in Zodiacalium Animalium seriem inserta est Virginis spici legae Spica erecta, eis dicta ri, Ita seu ; melius rescribendum α: sub quo tamen nomine sui dictum) totum Virginis Signum intelligi solebat: adeo ut, sive Spica, sive Virgo, haec Conselliatio dicta fuerit, perinde esset. Hac ratione factum est, ut Uocabulum, quo Spica proprie significata est, tandem S ecdoctice pro Virgine acciperetur; cum revera id Nominis Grammatice M verbo tenus denotaret simplicem Spicam, Virginis Spicilegae Signum, quod itaque Spicae Nomine inclarescere coepit, & Sibnam sonabat. In posterum ergo, non SUTEa Cumana, nec Er brael, &C. nostrae aures perstrepant: sed Sibila Coelestis, eaque unica ac sola, audiatur Sc consu

latur.

Hinc, inquam, Sibyllinae Fabulae origo. Cum enim haec esset Virgo Coelestis, Sibila seu Spicae nomine signata, & illis temporibus scitu inesset squia aenigmaticum & obscurum, dum plana id omnibus patentia sordescerent, in & in eorum Mythologia speciosum & ingeniosum, visum est huic Spicae, seu Virgini, aliquod riz n Θοα-- tribuere, quasi

osset abscondita revelans, & clusa retegens reseransque, adeoque δε- tem seu Prophetissam eandem appellare. Nam cum ab Astris suam praeteritorum & iuturarum Scientiam illae Gentes semper peterent, non erat illepidum, nec Veterum Ingenio incongruum, huic Vaticinatrici Virgini stanquam Selemiae Coelestis fonti) tac seu Spicae nomine subindicatae, rerum Indicationes & Revelationes attribuere,& astute, ad delusionem vulgi uinolebant) multa sutilia de ea praedi

care.

Est itaque haec fictio valde antiqua, imo antiquissima, Chaldaeorum& Phoenicum Temporibus coaeva: Cum ex horum Theologia de- .sumpta fuit haec fabula. Apud eos enim, maximum Ingenii specimen semper habebatur apte fingere Mysteria, & res planas ingeniose reddere

475쪽

66 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 32.

dere abstrusas, easque ut Gryphos & .Enigmata proponere, dum cordatiores in talium admirationem raperentur, & ut horum Oed pi eorum Interpretationi satagerent & Explicationi allaborarent: ignarum autem vulgus, Sacerdotum & Sapientum Traditionibus implicita fide addicti, summa credulitate, talia ut indubitata & oracula admiserunt. Cum itaque ob coelestem fabulam, de Vaticinatrice Virgine percrebesceret fama, Ec quod deberet esse, ut Sanctior non autem nupta aut deflorata) quae talium Revelationum particeps fieret, in more erat, ut quaevis delirae & mente captae Virgines, de futuris & abstrusis rebus capitis sui Chimaeras evulgando, novas Revelationes edere pretenderent. Et tum deinceps, talis vaticinandi praetextus doctiores Gentes, Graecos & Latinos, & omnes curiosarum rerum indagatores pervasit, qui Ιmdationis Prurigine ducti, Virginalia sua oracula publicare non dubitarunt, dum interiin talium origo diu oblivioni tradita fuerat, &ab immcmorialibus seculis ignorata: res autem ipsa firma ac indubia fide recepta, & tuto ab omnibus credita. Quod autem Infani aestimarentur sancti, non est mirum, cum omnes

Vates, Tempore Vaticinii, fere erant quasi Ecsalici: & sane apud Turcas, qui de dictis oraculis nihil unquam audiverunt, etiam hodie, quivis Maniacus aestimatur Sanctus, quia spiritu ut credunt) amatus& actus: unde faustum ducitur talis hominis Manicam tangere, vel eum tangere qui eandem tetigerat. Et talis ab eis & Arabibus vocaturi Spiritu obesus, a Persis G Daemoniacus, Furens, seulo, sal, o Furens Deo, Fumine tactus & amatus, E,De. His positis, non sane mirum deinde esse debet fi ad talis Virginalis Vatis exemplum) aliquae aliae furentes, hoc praetextu, in tantam seductae suerint Insaniam, ut fortiori Phantasia ac Imaginatione correptae, vel revera crediderint, vel saltem praetenderint, se prophetiae dono insignes esie; adeoque, dictae c estis Virginis, sub seu Spica nomine, Personam induentes Ethnici, quasi Signifera rana se ad vaticinandum accinxerint,) a primis mythologistis olim accepta Sibilina, seu Virginalia oracula, de novo recudentes, ea in variis Mundi regnis praesertim Graecia R. Italis ediderint tales Nugivem dulae. Neque aliquis mirabitur si, citra Chrisum hinc arrepta occasione) dictas Vaticinatrices imitando, aliquis Christianus Monachus, pia fraude ductus, talia etiam sitata oracula Hexametro Carmine Graeco effuderit. Nam post excogitatos ab Astrologis, rem rusticam saepe respicientibus,

476쪽

Cap. 32. VETERUM PERSARUM. or

spicientibus, Asterismos, Μythologiae processus erat triplex: nempe Ι. Primo, a Mythologistis Chaldaicis & Phoeniciis, pro ingenuitatis specimine, cuia sunt Virginalia quaedam Vaticinia. II. Secundo, ad eorum exemplum, apud Romanos & Graecos tales fuere Virgines Vaticinatrices,& Vaticinia ad res fraudesque politicas spectantia. III. Tertio, eodem exemplo, apud Chrisianos praetendebantur ficta quaedam Virginalia oracula, ad piam fraudem excogitata, Res divinas & Theologiam Christianam spectantia, praesertim quasi de christo aliquid praedixerint clariusquam fecerunt Dei Prophetae veteres in Bibliis: unde fraus facta est manifesta. Ne itaque in mysteriosis Sibliarum Tenebris diutius haereatur, in

Mythologiam veterem urinando, Fabularum Involucro diu tectas Margaritas expiscati sumus, & ex fictionum umbris clariorem veritatis

lucem sui spero) eduximus. Ne quidem absit prophanum in usi sumus, quia neque valde divinitus consulta, neque humanam literaturam multum redolet. Coelitus autem petito Consilio, dicta oracula subtiliter excogitata, in antiquam fabulam resolvuntur. Et ne Sibylla diutius a Cumis ad Erythram, & deinde aliorsum vagari,& a rcgno in regnum pedes ire cogeretur, haecce terrestris sui vulgi, creditur) Uirgo, a nobis ex hoc Mundo terreno relegata, & ad superos transsata, & in Phaenicium aut Chaldaicum suum Coelum, unde primhvenerat, evecta, inter socia Sydera relata est, &, elevata autoritate, in pristinam coelestem Sedem restituta. Ut videas aliorum de hac re opinionem, Dion. Petitus in suo Libello statuit tantum unam Sibilam EUthraeam, reliquas negando. D. Galneus scripsit duos crasios Tomos in ', in quorum Primo, omnia Sibilina corrasit & congressit, & in Secundo, omnia ut falsa & fictilia refutavit. E e e / CAP.

477쪽

CAP. XXXIII.

Veterum persarum Fidei Summae quae ιamen plenius petatur ex subsequente Libro Sad-der. Quid credunI de Deo ta ejus ae I tributis 1 quod sit Omnipotens G AEternus, sine ruantitate S ine Galitate, tae. De Ponte judiciali,

Beatorum ac Mberorum Statu.

PERSAE, ab origine Gentis, semper crediderunt in unicum Verum omnipotentem & Immortalem Deum: & si qui Chri

citeriores praeter alia Nomina) Chrisianos nominant Mia Sih-cta , Trhocantes, seu Trinitarios. Omnes Libros suos inchoant hujusmodi formula, o .Lυε- ma in Nomine Dei Condonatoris, Misericordis, Iusti, quae consonant cum eis quae leguntur Exod. XXXIV. 6, patri d)m Dominus, Dominus es Deus Misericors ei Gratiosus, &c. Deo se applicant in omnibus necessitatibus cum Praee dc Supplicatione,&-Ingemiscendo, truti Sobb a Pald, i. e. Proh Sancte Deus f cum aliis multis sermulis. Credunt omnia Dei Attributa quae

nos credimus quod Q. ut eorum verbis utar, in is sit omnium rerum

Factor, seu PUM, I Creator, &-Dominator, &Aytor, seu Susentator, Mundi, scit . ejusdem Conservator: quod sit AEternus, sine initio aut fine, o Omnipotens, Cum pluribus aliis quae recitare longum. Quod sit Pudex omnium hominum, & Diei Judicii, in quo sutura erit omnium Resum rectio generalis, in qua quisque accepturus est secundum tam lias, Em Merita sua; quia sc. inde sequetur Vita ceterna, quae I Beatorum erit felix, & Infernalium misera: quia

Deus paravit Bebisit, Paradisum, seu M. Minu, Paradjum-c stallinum, eodem modo quo in Apoc. XV, 2, Victores Sancti constituti super Mari costallino. Et ibi erit Glotat Praemium pro Bonis: sed pro miseris erit Insemus M. dictus Zerreri seu Zerense, Disiti eo by GO Ie

478쪽

Cap. 33. VETERUM PERSARUM. oa

nreeth, se. Barathrum,) ubi uri a Mulcta seu Poena, sive Retributio mala vel dupplicium. Tataris Paradisus est testa si mast, & GHema Ddmu, quam intelligunt sub nomine Barathri profundissimi. Agnostunt se quotidie peccare: sed profitentur

se esse poenitentes propter omne peccatum suum sibi notum,

sive sit Cogitatione, sive' Sermone, sive Facto,

sit ve Corporale, seu respiciens corpus, silve Spirituale, seu respiciens animam, silve Mundanum, seu respiciens hunc Mu dum, silve Paradi acum, seu respiciens alterum Mundam. Credunt Planetarum & Angelorum omnibus Rehus & Regionibus ac Urbibus Praesecturam: quod sint Dei ministri pro hominum Bono,& quoque Malo seu Ρunitione, si ei videbitur , quod nempe mittantur ad exequenda illius Mandata, ad juvandum in Religione pios, & ad arcendum ab eis Tentatorem. Quod Q. quisque particularis homo habeat suum Angelum bonum, dc quoque malum, qui in contrarium trahat: Diabolum este insensissimum humani generis hostem, suas Tentationes seu Malas cogitationes suggerentem &insinuantem, quantum Deus patitur. Et hoc concordat cum D. Pauli sententia, quod scit. sunt Ministri seu Spiritus ministrantes pro eis qui Haeredes salutis; ad defendendum & protegendum, eosque a malis retrahendum, & ad mala ab eis arcendum ac amoliendum. Nec hoc tantum pro Haeredibus, sed & pro iis qui exhaeredati, quamvis eos a peccato cohibere non possint. Quod quisque Angelum suum hahere credebatur, haud obscure colligitur ex loco de Petro ostium

pulsante; idque o pueritia; cum Christus de pueris & infantibus dixerit, Angeli eorum semper vident faciem patris mei caelestis. Tales sui mihi videntur) sunt qui sub defunctorum specie apparent, de rebus faciundis praecepturi, si aliquis eos alloquitur. Nam illae Species, seu illa Spectra, non sunt hominum Corpora, quippe quae sunt in Sepulchris; nec separatae Animae, quippe quae in humanis versari desinunt ;nec Cacodaemones, quippe qui bona nuntiare & praecipere non solent. Visio beata squando scit. Angelus apparet, vel apparere creditur,) v catur G, quae ab iis definitur Doenis Figura, quam Angeli piis viris Viendunt. Et quidem quod solebant ut Juvenes formosi apparere, constat ex iis qui apparebant Abrahamo, & postea iverunt ad Sodomam, ubi, propter egregiam formam, eos mastuprare, vel paedi-

479쪽

ιοι HISTORIA RELIGIONIS Cap. 33.

Care voluerunt Sodomitae. Spectri, seu Spiritus immundi, V infatissa appellatur Sobiit, seu Sanbut, & exponitur o, ,

odia Spectrum, seu Species sine esse, seu Apparentia sine Existentia, a sterudiit bout bella g.

Persae credunt hominibus insidere viata chura Q. Lumen quoddam, seu Illuminationem a Deo missam eisque infusam, per quam alii in alios dominantur, eis praesunt, cosque regunt, & habiles redduntur,& Artes ac Artificia discunt. Hujusmodi illuminatio quae Regibus& Magnatibus & Doctis atque Justis infunditur, qua ad gubernandum habiliores fiunt, in vocatur υα - Miachina, seu Mianctara, i. e. Principtim seu Illustrium Iguminatis. Dictum istud Lumen alias aliquando vocatur sipabbad, i. e. Dux, Regem, Gubernator, &- , Lumen Regens, dc sis, Gulemnans Illuminatio. Haec omnia nihil aliud volunt quam id quod vulgo v Catur Lumen Naturae, seu Lumen Rationis. Et quidem in m. Gy. Issa bis etiam magis philosophice exponitur fAta Anima rationalis, quae scit. Corporis Gubernatrix, illud regens & in omnibus dirigens. Ut autem melius innotescat quid de Deo sentiunt, & quo stylo eum alloquuntur, id accipe ex, summae apud eos autoritatis, Libro Mider sin cujus Prooemio Sacerdos, qui eum Librum conscripsit, haec sequentia habet carmine effusa,

in tulit. Terram

480쪽

Terram sobole humana basitatum reddidit. Inque ea Iuno ex Luna ta Sole emerit. Manaeum ex Sub antia b Accidentilas --

posuit ;In eo νpere Homo sit princi/ua cara ejus rin se. Homo exinde manifestaretur. Creatarae ex isti secato comparerem, Exaeque propter nece atem cogerent, .m Creatori suum arcanum dicerent rUt ma per modum serotic laterent Mandato ejus obsequium culti. Si fervus es, piam fanacrura elige, Verba Religionis a sanctis percipe. A saactitate rectitudine eaput ne flectas. Nam insanctorum religione, praeter ει ησn es quicquam. Suiloquia i se. Petiliones ut is tae opus feliciter praestare possit. O Deus, eo i mee claritatem largire, Mibi invi opulentiam Largire. In oly uritatis angulum ita fassum, Propter Satanam is textum dubia incidi ra Satana torri meo liberationem dato, In ria mea directionsm dato. Daemoniis a venis meis pretia agito, Cor es diustum mexm lumine impleto. IMBO Diabodum is r eorpus meam voti compotem, Mibi mansductionem facito, o Creator. CU