Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

발행: 1760년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

492쪽

Cap. 3 . VETERUM PERSARU Μ. 41ue

mus,) Cibi it Potus triduanum commeatum prope Conditorium apponunt, quod laudabile in hoc Mundo, & meritorium in altero. Et, si mortuus non gustat, inde reficiuntur Canes, & pauperiores Moham-medani, Eleemosynas sepulchrales gustantes & ligurientes. Quarto autem die, Animas corpora prorsus relinquere, & ad sua Praemii vel Poeme loca discessuras credunt. Annem & Perse Mohammedani suos mortuos humantes, hoc idem faciunt super ipso Sepulchro: Persae autem Veteres id faciunt juxta commune suum Sepulchretum, cum particularia Sepulchra non habeant. Vide supra p. 268. Mortuos sistunt erectos, stipite serreo juxta murum, observantes ad utrum oculum primo accedat Vultur. Nam de mortuorum statu duorum generum nabent Ρraesagia facienda, sc. per Vultures & per Canes, sagacissima animalia, stulte imaginantes ista, narium sagacitate, Animae puritatem, seu impuritatem, sive foetorem, odorari posse.

'Tavernier dicit eos moribundorum Uri applicare Os Canis, qui si possit fieri in ultimum morientis halitum excipiat. Hinc est, quod in

Zoroastris Praeceptis Canes pascere jubeatur. Non autem credunt Transemigrationem Animarum, ut Indi faciunt. Si Vultur primo invadit rectum Oculum, aut Canis adducitur ut ultimum Halitum excipiat, tum ad album Conditorium ferunt: alias, ad nigrum deserunt.

Si omnia mala signa concurrunt, miserrimum judicant. Sed quid mirer Persas, cum quotidie videam Chrisiams quasi Eunicismo nondum deposto ) in media Luce Evangelies viventes, Auguria captantes a Cornicibus & Leporibus, &c. quasi Bruta illa Animalia melius quam Homines prie scire possunt. De his rebus audiamus D. OCingtonum, qui in Itinerario Suratensi Veterum Persarum in India Sepulturas sic tradit: Ad unum milliare ab urbe distat Sepulchre iam, quod es Struc- tura lapidea rotunda, XII pedes alta, V C pedes in circumferent id

habens. In Medio Muri est Ostium Lapideum VI pedibus is ter, a dia sans, quod ad excipiendum Cadaver aperiri solet. Hujus fructurae

Area inferior, in qua jacent Cadavera, et vatur quatuor pedes ὼ Ieria, M ob omni parte declivis versus centrum, ubi es Foramen, seu cliaca, ad excipiendum Saniem Cadaverum. Hoc sepulchretum es miserrimum

V Spectaculum, Fc. Versus Vrud Sepulchretum, Vespillones, dini les Ha- lalchors, super Feretro f terreo J d. ferentes Cadaver, illud super rer-

ram deponunt: cit mox ad vicinas domos, fu villas, excurrunt ad quae- rendum aliquem Canem, quem per Frusula Panis, aut Placentae, quan- tum possunt, alliciunt ut accedat a s Cadaver : N quanto propius acces

serit, eo melior es Pro Vis de Pelici ate defuncti. Et si res adduci

493쪽

i 6 HISTORIA RELIGIONIS Cap. ag.

ut accipiat Frustulum dictae Placentae ex ore defuncti, es certissimum felicitatis iasius Anum. At si Canis, forte metuens ibi, recusat acce- dere, ta dictum frustulum ex defuncti ore accipere, tum certo conclu- dunt sitis mortui conditionem esse desperatam V deplorabilem. Et certe, secundum hasce Prognses, pesima erat conditio illius miselli defuncti, quem sinquit) ego in hoc tu vidi: nam fugiens aversabundus Canis

noluit allici ut ad commodam aliquam distantiam prope accederet ad V Cadaver. Quando Canis μι vult ad hoc allici hujus Ceremoniae suas partes egit, duo Sacerdotes ad unius Stadii risantiam is Feretro stantes. junctis manibus, sonoria voce, per semi-horam memoriter recitant toe- dissam aliquam precandi formulam: ta tanta celeritate hoc faciunt, ut vix halitum reciprocare liceat, quas invincibilis esset necessitas eam

verborum Formulam tantillo tempore recitare. Dum, iso modo,V cerdotes garriebant, eorum facies obvelatae erant, Charta alba per

A tranfersum Vultum utrique Auri assivi, quae II aut III uncias infra Mentum dependebat. Quando si suas Petitiones ab Di fient, Halaia chori, elevantes cadaver, illud in Repositorio seu Sepulcsno deposue- ravi ; dum omnes Funus concomitantes binatim junctis manibus sque- bantur. His factis, omnes contulerunt se ad proximum Rivulum, ad V quamois, quam fortiὶ contraxerant, Impuritatem seu Pollutionem abluen- dum. Sed ante haec omniaJ aliqui Consanguinei Cadaver erectum V relinquebant, ad observandum an dextrum, vel ninum, defuncti Oculum primo peterent Vultures, ut ex ed etiam Prognost, de defuncti Felicitate, aut Infelicitate, iudicaretur. Ad istud etiam Sepulchretum, semel quo- tannis, deferunt Crinium V Unguium Praesegmina, quae ideo diligenter in hune snem secum confervant. Dicti Halalchori sunt inferioris ge- neris Indi, qui ad miliora quazis opera adiguntur, cad mundandas Plateas θ' macuandas Cloacas, G.J iaque libenter fuscipiunt, dum V Mauri et Baneant talia recusent ne polluantur. Illi etiam edunt Cadaverosas Bestiarum Carnes, & nullum cibi genus, Conscientiis ergo, recusant: unde nomen Hald chur, Licitum Edens ;nempe his quidvis est licitum licetque omnia edere. J Isi propter operas ta diaetam habentur impuri, ideoque neminem alium libenter tan- gunt, nec aliquis ab eis vult tangi: S quia tactus inquinat polluitque, separatim vivunt ab omnibus aliis: quia quicunque ab his tactus est, s tenetur habere molestiam puriscandi sitsum. Per modum Improperii vocare Halalchor, est magnum convitium : ta tamen isti patienter fe- runt, qua is sordidas G laboriosas operas libenter suscipiunt θ' Gn- tenti alacriter peragunt.' Dicente Herberio, Cadaver Involucro lin

494쪽

Cap. 34. VETERUM PERSARUM. 417

teo vestitum, versus Conditorium desertur, comitantibus Amicis, qui tacitὸ dolendo se verberant, donec ventum fuerit prope dictum Conditorium; ubi les Nacessura, Sacerdotes, obviam facti, Pileis& Amiculis luteis velati relictis ibidem Comitibus, qui Funus de- duxerant in accipientes Cadaver, illud deserunt ad vicinum Ignem. ubi quasdam Preces obmurmurant: quo facto, Cadaver in Conditorium elevant, & ablato Involucro, illud nudum, a Volucribus devorandum, relinquunt. Sic itae. His addimus, qubd dictas Pre-Ces celeriter recitant, clim non detur in illo Loco diu morari, propter intolerabilem Foetorem, tam Conditorii, quam instantis Cadaveris, quippe quod per Triduum dum Anima circumvolitare putaturin Rebus necessariis suppeditatum, & Stipiti appensum servarunt; idque partim, ad observandum Volucrium Accessum, ad quemnam oculum primb advolent, partimque, quia ante quartum Mane fatalis Determinatio fieri non creditur. Et quidem tale Auspicium non habetur incertum, nec Augurium fallax.D. Mandelpo, ex Relatione Persarum in India, reseri, quod Mo- ribundus, lecto exemptus, ponitur super aliquibus glebis virensibus; quae etiam pos V aut G septimanas deferuntur ad Sepulchretum, ubi relinquuntur ut res immunda. Et quicunque tetigerit mortuum, aut ossa cadavero , debet se mundare G mutare veses, G immun- dus manere per LX dies, in quibus nemo ad eum accedere debet, ne It Immunditiei particeps. At quorum ossa cadunt in Aquam, certa damnati. Singulis mensibus celebrant Convivium pro aefunctis micis cognatione proximis. In odia quidem gerunt comam prolixam, horum Antecessorum More : at alii fut Molammedianis gratificari possint, abradunt crines, praeter unum in vertice Cirrum. Et ut mehus placeant Baneanis, absinent is Mactatione Animalium : N iadem de cause, omnes, tam Sacerdotes quam alii, conformant se ha-

litui ejusdem regionis, ubi albis vestibus induti. Si plorant pro de unctis his, illud es irregulare. Non habent Templum in Surde. Si orant sedentes, es irregulare nam alii oculati testes sunt quod orant stantes.J Tam viri, quam foeminae, ex lana aut pilis camelinis gerunt Cingulum corpus bis circumdans, ta ponὸ duobus nodis statim. Adulterium S Fornicatio sunt Peccata magna. Nou bibtint Aquam Vitae, sed Vinum bibunt, si possunI fabere e nam in India non nascitur. Sed Ebrietatem odio babent, G pro eo delicto severa Paenitentia imponitur. Domus hae dicendium, non Aqua,

495쪽

ι,8 HISTORIA RELIGIONIS Cap. 3έ.

sed Terrae Insectione extinguunt. Isorum Statura est mediseris: G vultu nitidiores sunt quain caeteri Indi. Et citra omne dubium, V Guebrorum Meminae sunt candidiores est pultariores omnibus aliis in

eadem Regione. 'Quod Perse olim aliquando habuerint magnisca Sepulchra, tradit Procopius de Bello Perseo LU. I, & Mattias Lib. II, & alii. Tale erat ori Sepulchrum in Pasargadis; nam Xenophon narrat, quodorus, paulo ante obitum, jubebat corpus suum humari ι & is inhumari curavit Liberos suos, at sine magnifico Tumulo. Et Darii Sepulchri meminit Strabo, cum utriusque Inscriptionibus. Nam cum Darius ab Alexandri Besso fuisset intersectus, Principissae petebant

veniam eum inhumandi. Et Herodotus p. 478, notat Xerxem su-nerasse Artachaeum sumptuosis funere, adhibitis etiam Epulis maximis, Cum Tumulo magnifico quem extruxit exercitus. Hoc de Sepulturis testatur Persicorum Regum Mausoleum prope Persepol tanum Palatium, ubi in Bass3-Relevo cernuntur Regum Statuae, ex integrii Rupe excisae, stantes super Tumulum, in Rupem excavatum & Columnis elevatum : haec omnia in Pariete seu Latere ejusdem Rupis. Iste autem condendi in Tumulo Mos, peculiaris Favor fuit erga Reges & Μagnates, eisque tanquam peculiare Privilegium concessum. Nam Μagi vulgb suos defunctos Volucribus & Feris exponebant & hodie exponunt: ideoque, haud immerith, Persas tam haras Consuetudines habuisse dicit Diodorus Siculus libro XVII. Et

Herodotus libro III, ait eos aegrotantes & semimortuos suos Milites in Sylvis exposuisse, juxta eos relicta parva quantitate panis cum haculor & si forte, revalescens quis domum rediret, omnes eum tanquam Spectrum metuebant, nec audebant cum ipso conversari donec a Sacerdote expiatus fuerat; quia putabant cum Daemonibus& Geniis conversatum fuisse. Et cum, extra bellum, non solerent mortuos suos sepelire, Moses aecusabatur giad vanos deos coluerat, quos non colunt Perse ; o quὸd contra morem, defunctam uxorem suam humaverat, ut notat Procopius de Bello Perseo p. 32. Et quidem Magi, tam olim, quam hodie, gravissimum peccatum ducunt aliquem inhumare, quia Terra est ex Elementis quae habentur Sacra. Cum autem Ignis sit sacratior, mirum est cur Darius Hosa es Poenis permiserit mortuos suos cremare, potius quam humare de Tertii obruere: eisque prohibuit humanas Hostias immolare & Canina vesci, ut notat uestinus. Fallitur autem Annotator varius

496쪽

varius ad Pusinum p. 29o, cum Persae nec fument, nec crement, ex generali Regula; quam tamen aliquando transgrediebantur, ut

in praedictis casibus, & in casu Camb is qui combussit Amases Cadaver. Et quamvis Magi, ex Lege, suos deiunctos exponebant, tamen quia aliis Gentibus hoc grave fuit, in hostes, ut poenam, infligebant Cadavera sua exponere. Ideoque, quando inter finianum & Osroem de Pace agitaretur, pactum est, ut Chrisianis liceret mortuos suos sepelire, ut tradit Menander in Excerptis de Legationibus

In Erdavisaph Uma, Capite de Mortuorum Statu, memoratur qudd Stygius, Gehennae fluvius nigerrimus & frigidissimus, fiat ex lacrymis lugentium pro mortuis: nam gemitus pro illis auget poenam, & Transitum per Iudicii Pontem reddit dissiciliorem. Ideoque ne mortuorum miseria augeatur, ne quidem Parentibus permittitur plorare, nec ullus gemitus audiendus, nec futilia verba proferenda : hoc jubet Viros, & ut potius utantur Silentio &-Hitatione mentali propter mortuorum meritum, & ut recitent Librum Amoid, ut sic quiete fruantur: sed plorare, est Μos Diabolicus, & ejus jussit fit. Sic ille. Quando autem, supradicto modo adjudicatos ad respectiva Coi ditoria deserunt, fere ad C passuum distantiam, antequam ad Con ditoria veniant, Sacerdos obviam eis procedit X tamen pedum distantiam servansὶ luteo flammeove Amiculo Piledque indutus, omnesque Funeris Comites ibi relinquens, adit adiunctum Focum, Sacellumve Ignis, ubi aliquibus ex Libro Zena Precibus obmurmuratis, ut supra, dicti Vespillones defunctum in Conditorio, ei adjudicato, per ostium, seu Foramen, in loricationis latere factum deponunt, ibique nudum Cadaver Volucribus devorandum relinquunt. Postea vero, propter horribilem foetorem & miserrimum spectaculum, omnes abhorrent illum locum adire a aegre etiam serentes ut aliquis Christianus, aut alius, illa Conditoria videat. Et certh nemo, nisi summa curiositate ductus, illum locum lustrare

tentabit.

Videri possunt quae supra ex Strabone notavimus. Heic autem sequentia adscribam ex Agathia lib. II. Tune usique demortuum Mer- merois Corpus issius familiares elatum, extraque oppidum deportatum, suum ita ac nudum patrio ritu, canibus pariter atque avibus obsca nit, quinque cadaveribus pascuntur, devorandum exposuerunt: hunc,

497쪽

416 HISTORIA RELIGIONIS cap. 3ι

sepulturae loco, morem observant Persiae, atque, hac ratione, absumptis carnibus, nuda ossa spar per campos projecta putrescunt f sc. tem - pore belli.J In Castra enim aliqua vel Loculo condere, Cel etiam Terra oblumulare, muti quam fas es. Cuicunque vero Cadaveri non satim V ariolarint Mes, et es accurrentes Canes non illico dilanidrint, s falsum est,J illius hominis Impuros fuse Mores credunt, animumque injugium, ' est barathro dignum, maloque Daemoni dicatum. Tum porro, of ρω- dem magis, Nece Farii atque Amici iacentem lugent lamentiaque pros V quuntur, fsc. tacite, non autem asia voce, ut penitus emortuum, nω melioris fati participem. G1 o citissime devoratus fuerit, δε- licissimum praedicant, ejusque animam summa admiratione prosequuntur, ut Ange praefanti mam est Deo similem, dii in beatas sedes evolaturam. Promiscua Uero atque obsitirior turba, sicubi in Exercitu gravissmo ' aliquo morbo premantur, Dirantes adhuc est mente consantes educuntur :

θ' postquam expositus in hune modum aliquis fuerit, Panis Frusum ei S Bacul que juxta apponuntur, ut quamdiu cibum degusare possit, θ' mirium aliquid ei supersit, Baculo illo Animantia irruentia arceat, Epulonesque propulsi. Si vero nondum quidem interierit, vin-

cal LI nmr Us morbi, adeo ut jam amplius manus moere nequeat, tum

utique miserum semimortuum oe jam animam agere incipientem devo- rant, ii spem diutius etiam fortasse vivendi praeripiunt. Multi enim cum conmaluissent, domum redierunt, veluti in Scend θ' Tragoedia, ex tenebri sis Orci Portis revers, macilenti quidem est decolores, obvio que

s terriculantes. Si quis autem ita redeat, aversantur eum omnes Oi δε- fugiunt, ut maxime piacularem, set inter subterraneos eum adhuc rem 'sent; neque antea prisinum vitae Loiitutum colere ei permittitur, donec a Magis expiatum fuerit Piaculum expectata mortis, θ' quo- dammodo vita redonetur. - Ιliud vero, θ' quidem Nehementer, -

ror, quod vetustissimi illius regionis habitatores, Afrii videlicet. Chaldaei, ly Medi, non eadem cum Persis sentiant: nam circa Nini urbem, est circa Bablonicam, ae fraerere a Medicam Regio- nem, Tumuli li Capse eorum qui olim mortui fuerunt exsant, non alium quam nosrum morem servantes; cis sve Corpora sint, sive Cinis, quod iis conditur, futpote illis Graecanico ritu crematis, neutiquam certὸ similia haec eis quae nunc sunt, fuerunt, Nequa- quam itaque illi hoc pacto fenferunt, neque ita, ut qui nunc vivunt, V cst Sepulturae cli Thori Pura pro sed Libidine visurunt, non flum ' cum Sororibus ei Neptibus rem habentes, sed Patres cum Filiabus f

498쪽

Cap. a . VETERUM PERSARUM. a1 N quod omnium esse ratisimum θ Leges, θ Natura, Filii cum

suis Matribus. Hujus enim flagitii Novum ab eis Exemplum satu- tum fuisse, manifestissime hinc cuivis liquere potes; fertur namque,

magnam illam Semiramin Abfriam eo Incontinentis venisse, ut cum Filio Do Nivd congredi voluerit, atque ades juvenem solicitasse; illum vero recusese, moleseque tulisse. Tandem vero quum Matrem, ' libidinis impatientem, urgentemque cerneret, eam interfecisse, S loe potius quam alterum EDd scelus perpetrare maluisse. Atquis Lege V haec permissa fuissent, nequaquam, uti arbitror, Nivas eo crudelia talis venisset. Sed quid attinet haec perquam vetusa commemorare r ' Paulo enim pos Macedonica Tempora ta Persarum Evermonem, ' Hunt Artaxerxem, Darii Ilium, Matrem suam Parbatidem quum V eidem, suo Semiramis, Malo obnoxia, rem secum habere cuperet,

non quidem necd e, sed declinasse iracunde S rejetasse; quod neque

pium esset neque patrium, neqtie in communi Vita consuetum. V Haec

ille. Bardesenes S us apud Eusebium de Medis adeoque de Ρersis) dicit, Quod nutriebant Canes, ad quos moribundos amicos nondum exanimatos abiciebant, ut devorari possent. Sed ille eodem errore cum Agatfid errat. Id autem quod istos autores fefellit, est Persarum Mos ad moribundum adducendi Canem ad excipiendum ultimum halitum. Non itaque Moribundos Canibus, sed Canes moribundis objiciunt, seu apponunt, Canis os morientis ori applicando. Dictus autem Bardesenes, vel pronus fuit errare, vel mendacia fingere in Persas, seu Parthos: nam is, apud Eusebium, dicitqtiod Parthis Uxorem. Filiam, Fratrem, aut innuptam Sororem occidere liceret. Sed hoc non habet plus veritatis quam alterumptaecedens: ideoque fides sit penes Autorem de rebus alias inauditis.

CAP.

499쪽

HIs ΤORIA RELIGIONIS Cap. 3 S.

C A p. XXXV.

De Persae F Persarum Nominibus; de Moderna atque Veseri Lingua Pe sca ejusique Diauctis: R. de Persd, Paribia, Media, ces de harum Regisnum Linguis ta Dialet is

INTER Persarum Nomina, apud Herodotum legitur Cephenes.

Strabo autem refert Ethiopum, sic dictorum, quoidam venientes

in Persam, ibi dedisse hoc nomen. Sed qubd ut dicit) a seipsis

& Accolis dicti fuerint Αμπιοι intini, melius arridet; cum O,l Arriseu Art, sit Strenuus, Magnanimus, quasi Artini sint Fortitudine pollentes. Apud Rivolam in Lexico Armenico, Persia moderno Nomine vocatur Mahisan, i. e. Ditis του Shra seu Regis, Q. quae paret Dominio ejus cujus Titulus est Mab. In Libro Nim. Persarum Regio nominatur Teiit, i. e. ubi Rex gerit Coronam dictam N, sed apud dictum Rivolam, T se , miniis recte, exponitur Turca, quod monendum duxi. Antiquissimum Persiae nomen Biblicum, est αυν Elam, qui Persarum Fater: unde discimus Persas fuisse silios Elam filii Shem. Hinc apud Rivolam, Perfre Armentia vocantur Amazi , Semitae.

Sed Regio Elam quae Elmalo ubi primb sedem fixit, proprie est citerior Mediae Pars, seu potius Pars quae est Media citerior & occidentalior. Nam Medi, qui filii Madai filii Paphet, fuerunt paulborientaliores : & quamvis a diverso Parente orti, eadem tamen usi sunt Lingua, ad quod forte alter alterum coegerit, vel saltem Commercium inter se habuerint. Et his ambobus adhuc orientaliores erant Persae, proprie sic dicti, qui Provinciam Pars ad orientem Mediae inhabitabant. Atque sub Persarum Ditionem cesierunt adhuc Orientaliores, quae sunt in Arid Bactrianae, hodie dicta morasan. Nam Aria fuit duplex : sc. una fuit illa Ptolemaei, sic dicta a Chorasaniae praecipua Urbe Hara, seu Harat, sive Herat ; quae, inquam, esto Aria Ptolemaei, in orientali Parte Imperii Persarum. Et huic e diametro opposita, in occidentali dicti Imperii Parte, est Aria Herodoti, comprenendens Elmaidem & Mediam et sic ille; Μηδοι - πιαλέον- δέ παλαι- παπψ Hujus praecipuae Urbes

500쪽

Urbes in Lingua Biblita fuerunt Hara, & tria Gozan, cum reliquis Urbibus Medorum, ad quas transsati fuerunt Captivi IDraelitae.

Horum, & E maeorum, & Chuzaeorum, Lingua, ea est quae hodie ab omnibus nominatur Persea, sed non est; quippe quae sit revera Medica, tota sua Natura & Structura differens a Persca, quae respectu illius est barbara : ideoque eam ex Aula sua exclusit Rex Biar -Ghur, ut mox dicetur, in ejus loco substituens Medicam. ideo dictam Deri, seu Aulicam. Eae itaque u es quae, apud Herodotum & alios, de lingua Persia & Parrbica esse dicuntur, revera sunt ex Medici, vel saltem maxima earum pars. Illa ipsa lingua

Medica est quae hodie in Elmaide, & Media, & Parthia, & Chora-f exceptis quibusdam locis,) jam obtinet, & olim cum Medica imperis ibi plantata fuit: Medorum enim primb fuit Imperium. postquam una cum Persis in Afriorum jugum excusserant, & eorum Exarchia esse desierant. Haecque Medorum lingua antequam exCluderetur,) veterem linguam Perseam reddidit mixtam, & pene obsoletam effecit, non autem ubique extinxit: nam harum Gentium Religio, quae olim semper eadem, scripta est in veteri lingus,

quae ubique cum Medic42 obtinuit usque ad tempus dicti Regis Bur -ωur, & in quibusdam locis hodie obtinet. occidentalior Mediae Pars, urbi Ninivi & mugil proxima, est tardis , seu tardorum Regio, vulgo Goriri Montes, qui tam celsi, ut Ignes & Candelas noctu lucentes videre possunt Maustenses X milliaribus distantes. Deinde occurrit Regio Luris , ubi est , Lur magna & Lur parva. Paulo australius, est Regio El mis, ubi sunt urbes , Tosar & Σου- , Perm Sus, i. e. Gl cisthim; quam Pudori, Abasuero gratabundi, per Euphemismum, in Libro Uber nominarunt Syan, i. e. Lilium. Ab Et maris orti creduntur Persae: sic Bar-MNU, 8 odii Magi fuerunt ex Persid, ex Iliis Elam flii Mem. Et idem vult Fl. Post in p. a , Ελυμος μἐν-Eλυ-

pria fuerit Et mais, ab eo denominata, ejus Posteri seu Nepotes ut videtur,) concesserunt magis orientaliter in Mediam & Perfiam. Sed cum Elami filii in S. D rid non recenseantur, plena luce in hac parte destituimur. At Disiligod by COOste

SEARCH

MENU NAVIGATION