Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

511쪽

43 11 Is TORIA RELIGIONI. Cap as

Puerorum

512쪽

Cap. as. VETERUM PERSARUM. . 43s

Et praeter haec XLIV, in India extant IX alia Lexica quorum N mina scit. nec Librorum nec Autorum,) sunt nobis nota, inquit Aniore. His addatur insininis imum & des deratissium opus, seu Lexicon, quod sanno Hevrae M XIV. Grim MDCV, reperimus dedicatum Magno MCul Gish DP, sub Titulo Q, ut Pisrhanu Baasilloga, i. e. Lexicon Mirabilium meum, alias dictium Tatiis, sta GDMubi Stabi, i. e. Chronicon Regis GyudnDIr. Iste Liber XXVIII Tractatibus, & DCLX Capitibus

secundum ordinem Alphabeti absolvitur. Continet Simplicium Medicamentorum Nomina 8a et , eaque in III linguis, Persea, Arabi- ea, & Indica, cum singularum Medicinarum Dosibus, Virtutibus,&c. Hujus Libri Autor est d, Vab Serlandi. Estque

Epitome omnium Autorum quos amplissimae Regiones Arabia, Iran, Tur , Graecia, Choras , Indust , M. in hoc doctrinae genere claros unquam produxerint. Dolendum autem quod non niti dicti operis Praefationem Persicam possideamus, unde haec didicimus. Hoc est Lexicon Medicum Persta-Arabico-Indicum, per Valdi Sectinia. Cum his omnibus, ex India accerseatur optimum Lexicon talab H Mub GVJ DPi, a nobis citatum M. GP.ὶ clus priorem Tomum in Folio eleganter, sed mendose, scriptum habemus. Posterior Tomus, qui cistima, seu Appendix in quo sunt Vocabula Libri genri & voces Compositae, in deest desideratissimes Si ergd postibile, quovis pretio comparetur ejus secunda Pars, seu Aspmdiu dicti Lexici: cum in nullo alio contineantur Voces Zodicis, quas istud Lexicon solum comprehendit. Haec, inquam, omnia conquirenda sunt ex India Orientali: Cum nec Persia, nec ulla alia Regio, tales Thesauros possideat. Cum autem Lexica Persica, quae in Persa & Turcia extant, facta fuerint ante CC annos, eaque ero eorum Poetis explicandis; ideo pro moderniore Lingua, quae in Persia hodie usurpatur, consulendum esset, comparando ab urbe IH lun in Perside, modernum aliquod Lexicon seu Vocabularium pro recentioribus Vocabulis, quae plurima

513쪽

36 HISTORIA RELIGIONIS cap. 33.

sunt, eaque in dictis Lexicis non extantia; ut nuperis annis in coli quio cum Issahanen in Pem Armenis comperi. Hoc interim d lendum est, s& contra illud quantum potest praecavendum,) quod in illa Lexica Perso Turcisa MSS ante CC annos exarata, irrepserunt in Persicis multa Menda & voces Persicae monstrinae, quae in Lingua Persica revera nunquam extiterunt; sed sunt Scribarum Sphalmata, quae tamen ab uno ad alium semper progagata & continuata, quasi essent authentica. Et quod pejus & multo frequentius est, in Turcisis seu in dictorum Lexicorum Interpretatione Turelia ex Scribarum Ignorantia ubique scateant tot & talia menda, unde necessario fluat falsa vocum Persicarum Expositio, & Nostrum in magnos errores Seductio ; nisi magna adhibeatur cautela, variorum Lexi- Corum Interpretationes inter se conferendo, & de iis bene dijudicando, an iis fretum orit necne: Nam unius singularis Codicis Autoritati raro fidendum est. Horum Mendorum Exemplum petatur in pleri Gque Exemplaribus in voce Zavethh, de qua supra diximus;& in voce in U Hridun, in cujus Expositione, pro imo a male legitur --: cum multis ejusmodi aliis. Praecipua, quae Oxonii habemus, Lexica Perse Turesca seu Turritas explicata,) sunt Liber Hol Nimelial , cujus Autor est Cha- EI Suphi. Hujus habemus varia Exemplaria, quae aliquando inter se differunt pro Scribarum libitur unum inter Codices Laudianos, a n bis citatum Nim. Laud. Aliud a me transcriptum fuit ex Coll. Si nensi, a nobis citatum Nim. Sion. Hujus Autographum in Londinensi Incendio periit, Apographum apud me domi manet. Aliud Lexicon Perseo-Turricum est Halymi Persicum, inter Codices, qui e Musaeo nostro in Bibliothecam publicam translati sunt. Hoc autem distinguendum ab Halimi Arabico. Tertium est Liber, isti lI Hlato'I Ma d , Autore Ob ,u Rύ em is mutavi: semel citavimus Lib. Mas. Iste servatur in Arch. Selae Haec omnia Lexica st tent mendis, sed praecipuὸ ultimum, cujus Turcisa Interpretatio mendosissime scripta. Hujus Epitome quam cito Rusemi Epitomator, extat inter MSS Seldenianos superiores. Horum singulis inserta est Grammatica pro Lingua Persica ; non autem satis completa, sed rudis & imperfecta, quae Ideo vere Linguae Persea Rudimenta vocari mereatur. Dictis Lexicis addatur Sabab Perscum, ut distinguatur a Sahab Arabico, inter nostros extans.

Quoad Diuiti eo by GO Ie

514쪽

Cap. 3s

Quoad Libros editos, Grammatica Ludovici de Dira ut & ea D. Gravii est valde imperfecta : & idem dicendum de Lexim D. Castelli, in quod aliorum Lexicographorum Sphalmata inferserunt ejus Oadjutores; nam ipse Per mum non praetendebat. Ad melius &emendatius Lexicon jam talendum, nunc non invenitur aliquis qui Editionis sumptus facturus est. Quoad antiquissimae Linguae Perfleae a Medita differentiam, ea potest illustrari multis exemplis; quorum loco, hoc paucarum vocum unum accipe, ubi in m. o. de antiquo Rege Gyemsita narratur, quod Regni sui Subditos dispescuit distribuitque in IV Classes seu ordines, in veteri Lingua suis nominibus distinctos; quibus sui com- rata melius elucescant, in ex adverso apposui Nomina Medica quibus tales hodie app llantur, sequenti modo ; simul cum quibusdam aliis:

515쪽

18 HISTORIA RELIGIONIS Cap. as.

Primi ordinis Catinaeos constituit in Montibus & Speluncis, vel habitare, vel multum versari, ibique Cultui divino & Meditationi atque Doctrinae coelestis Acquisitioni vacare. Nam hoc erat lange ante Zerrisit, st. tempore Sabaismi, quo Deum colebant &simul Planetis adolebant) in Montibus, vel, ut Strabo ait, ε ν υ πω. Secundi ordinis Misaraeos voluit seipsos dedicare τῆS higheri, seu Militiae. Tertii ordinis Nasu

os voluit Agriculturae operam dare. . Quarti Ordinis Abantichassinis praecepit omnis generis Literaturae operam dare, Q. bonas Literas colere & studium in iis collocare. Istam etiam Quadruplicem populi Divisionem agnoscit rabari in vita Regis GP Nd, disetinete docens quasnam Artes singulis Classibus injunctae fuerunt: nam singulae es, ta Bolui, seu Classes, plures Artes exercuerunt. Ex praeposito exemplo apparet, quam immane Lingua Persca MMedica inter se differunt. Arisophanes in Comoediis aliquando praetendit aliquid de veteri Lingua Persica ; & tam alibi, quam in Acharnensebus Adt. I. Scen. III, introducit ArtaίInum Persam sic loquen

quod est, ut ille exponit, Rex missurus es di nον Pecuniam. His autem sunt soni vacui sine significatione, tantum ad risum movendum in auditoribus suis, raptim, & ex Tempore, prolare ae Comedo jocoso. Praeterea Lingua Medica ex aliis mixta est, Q. ex Hebris, Graeca,& Duunt, seu Gothica. Ex Hebris. quando Ddaei deportarentur in urbes Medorum. Ex Graec ut & ex Gothica,ὶ in bellis quae cum iIsis, eaque bene nota. Et praeter Bellum Persicum cum Gothis, quod describit Procopius, alia Bella antiquiora eis intulerunt Scythae occidentales, st. Gothi, seu Getae, & Masagetae circa Cur NAras, seu Cstrum di Araxis habitantes, qui Mediam possidebant fusique Domini fuerunt XXVIII annos ; de qua re videatur Herodotus. Non est itaque mirum, si Voces la Phrases suas in Linguam Medicam intruserunt, & Medi eas squamvis illibenter & coaete) acceperint. Et

haud mirum est, si ex Parthorum Bello cum Romanis, aliquae voces Larinae etiam in Lingua Pareth Medica reperiantur, Cum etiam Phraates quatuor filios Romae educandos misit. Aliquot exempla sint haec,

516쪽

Cap. as. VETERUM PERSARUM. a

tamen plerumque habent alias voces pure Medicas, quas non excluserunt intrusores Teutonis Gothicae: ut ab Ire Ab habent με Mb, Puter : ab UR Em habent A. Mam, Mater : Diaer, Frater e , R is Sertia , Tonsor: bcc. Haec impraesentiarum de Lingua Medica dicta sunto: cum integram deposceret Dissertationem, illam Linguam stricte rimari & excutere, atque heterogeneas voces separare,

518쪽

LIBER

ET CANONES CONTINENS A Uum Ecel De Magorum ae Fidelium eorum omnium.

520쪽

seu Zoroastris operibus Collectio, circa durentis abhinc Annis facta in.usum Ecclesiae Magorum, quam, in vulgari Lingua Persica, carmine composuit quidam eorum Destur, seu Praesul, qui MelusMiri Filius, in antiqua Lingua & veteribus Libris versatissimus& Doctissimus. Partem Prooemii dicti Libri, alia occasione, superius dedimus Persee & Latiia; quo quidem modo, alia quaedam ibidem Praefatoria in hoc loco mox dabuntur. Quoad hujus operis Tradu tionem, consultum visum est aliquando ejus summam dare, comittendo prolixiores Tautologias, seu ejusdem materiae in aliis verbis r petiones,) potius quam integram & justam ejusdem concinnare Trans

lationem, quae, hoc modo, in nimiam molem excresceret, & hunc nostrum Librum ultra destinatos limites tumefaceret; quod res nostra non patitur.

Ex Prooemii Partibus quas dedimus, videri potest qualis sit stylus,

qui quidem est humilis, prout talem Materiam decet. Sed istiusmodi humilis Poesis vulgari eorum Eruditioni sat sublimis videatur; eis p esertim, quorum non est in verbis Elegantiam, sed in sensu Piet tem quaerere, & praecipue attendere ad dicti Libri Praecepta, ex sui Prophetae operibus petita, & qualiscunque fuerit Stylus,) summam eorundem Autoritatem spectare; cum iste sit Codex Canonum Ecelemererum, & sola Fidei & Morum Regula, quam in moderna Lingua Persica, sibi vulgo nota, possident. Veteres enim Libri, ex quibus iste Codex extractus & concinnatus est, exarati sunt Prosa, in antiqua Ob

a I. e Centum Portarum, seu Capitum, euius tantum Prooemium se Epilogum Persico-La-ι ὸ dedi. Curiositatis eausa : cum totum Librum eo modo deditis in nimiam Molem exereis, illet, & in nimios Sumptus exorbitasset.