장음표시 사용
111쪽
breuε ills Hieronymi scriptione esse vetita,ve caput tollere amplius ausano fuerit. No eitim ea est natura haereticoru, ut victi cedere sciant, dedent manus ratione conuicti ; sed psostrari licet pertinaciori audacia surgant, rellituantque acriora certamina.
3, Sed unde aecidit, ut sileret Audii Terribialis Deus in consiliis super filios hominum, v cauit gentes ab extremis terrae, immisitque in Gallias , in eamque potissimum partem gractari sivit in qua haeresis nefinia plantata est a Vigilatio scilicet) adeo ut sub barbaro gladio, magis de vita tuenda contendere, quam de dogmatibus licuerit disputare. 3 3 Hactenus Baronius, ex cuius mente haereses Vigilantii vix vItra duos annos durarum; aut ex mente Prateoli citati,vix ultra sere sex.vel septem; si uis, ut ipse vult, exortae suerunt ci ca annum Domini Ua. atque extinctae modo dicto circa Ao7.quo gentes illae vocatae ab ex tremis terrae, nimirum Vandali Αlani,transito Rheno, Gallias inuaserunt, Si deprεdati sunt, ut ibi ipse Baronius multis ollendit; n bis attigisse, sit satis, quod sit extra nostrum institutum. de Sema Peliziamrem, est Semipelagiam rum, quid do asi a derivatu e
TTi Monstrum hortendum PeIagius ex V Anglia ortus in Syriam dein prosectus monachatu ibi assumpto,diuersos habuit suorum praecursores errorum , qui circa annum
os . prodiens serὸ omnes Orientis, de Occide iis regiones, tum per se ipsum, thm per alios' Ministros, prius clanculo, postea palam perfricata fronte in fide valde corrupit. & non obstantibus multis sanctorum Patrum scriptis, editis, ac variis definitionibus sententiisque Pontificum, & Conciliorum contra eos latis, Sect Pelagianorum in immensum excreuit. 33 Semipelagianorum autem Secta in aliquibus statim indicandis ab illa diuersili quidam Cansianus Massiliensis priinenitor censetur. Vnde 36 eius asseclae Massiliensem nuncupati. Α Iagio etiam Coelestius, di Vitalis praecipue inter haeresiarchas repositi, originem duxerunt.
37 QVadrat haud dubiE Pelagio illud Hierem.
. Ab aquilone pandetur omne malu , quandoquidem a regione Aquilonari, seu a magna Britannia oriundus, diuinae gratiae ho-ctis, oppugnator aeerrimus exiliens, inenarrabilem Ecclesiae Catholieae pernielem intu lit, quod ut stellius, & abundantius praestaret, ad Partes orientales, nempa ad Pal stinae Syria proseiscens, ibi statum monachalem amplexus est, ut refert Prateolus, verbo Pelamus. 3 8 verum rem paulo altius repetendo prima origine ductam,exprimedae statim a nobis Pelagiana haeresis praecurso res , seu putriarchae ,
ut eos merito vorat D. Hieronymus in Hie-rm. lib. 4. praes teste Batonis, anno 61C.num meta i p.Sed ante, inquit, Russino agendum, quem hoc anno desenctum suboscule S. Hie ronymux iure praecursorem Peluti nominat. 39 Et infra num. 6o. coniungens Rumo aliost Idem S. Hieronymus, inquit,scripturias aduersis Pelagium in erus operis praesitione, una cum aliis haeresum earundem auctoribus Ruffinu in ponit, ut qui ex Origenis coenoso sonte in Ecclesiam eiusmodi derivarit errores: receasentur ibi ab eodem Auctore reliqui PeIagi nae haeresis Patriarcliae, nempὸ ante Rumnum hune sub nomine Grunnii ipse S. Hieronymus aliquando exprimit. Euagrius, Pontius, atque Iovinianus . Haee Baronius, ex quibus et E vides, qualiter etia ab Origenisino adeo antiquo Pelagianismus fuerit derivatus
6o inod item Pelagiani secta tacitis eius, ae
asseclarum nominibus, elanculo aliquando via guerit ; accipe ab eodem Baronio nu a. egre.
gie id exprimente per sequentia vertra; Mod
vero, inquit, timeret Pelagius haeresis coia nari, atque eam ob rem clanculo eum suis ageret, idcirco haee ubi sit pra Hieronymus. Cui respondere diu tacens, & dolorem silentio deis uorans, crebra fratrum expostulatione compulsus sum; naee tamen huc usque praerapi , ut
Auctoruin nomina ponerem . malens eos comrigi, quam infamari, non enim hominum, sed crrorum inimicus sum. Haee, S alia ille eum D. Hieronymo in dicta praestib in Hierem. quibus occulta quoad nomina extendentiam Pelagiani seri, extensio, mani sthinnotescit. Sed multo manifestius illis,qus.lpie Baroni n.63.ex D.Hilario citando adducit eu peculiari eruditione. Talis,inquit,hoc tempore stanuerat haeresis Pelagianae, ut eum propalarentuerrores,autores tamen latere cuperent iacque
de causa insulas ad docendum elegerint, duasque simuI pestilentiae cathedras erexerint, alteram in Sicilia ad docendum elegerine, cu habet idem Η) ad decipiendos Oecidentales ἔIn Rhodo Insula, alteram , ad corruptionem orientalium Populorum. De Siciliae cathedra, praeter citatos se us, S. Hieronymi obscure nominibus , aliis inuolutas sententias, ac cedunt his, quibus haec toto coelo p spicias sea quae habet Sancti Hilarii epistola his temporibus scripta ad Sanctum Augustinum squa eum de omnibus reddidit certiorem O cisis tamen auctorem nominibus,quod adhuc res ceu modo tractaretur. J Ita ille,nihil peculiariter exprimens de cathedra in Rhodo insula erecta. In praedicta autem Hilarii Maistola haec extat apud S. Augustinum elique v. Ad finem autem dictum corrumpendi suis erroribus utramque Regionem Orientalem δέ occidentalem,uniuersamq; Eeelefit Catholiacam, diu Pelagiux in Hierosolymitana praecipue Ciuitate habitauit,atque huius habitationis istam causam reddit Baronius anno 1 27. numer. I. Quod enim, inquit, ipse Pelagius Hieroislymis habitare tandem elegerit , id eius eos IIum fissse toditur, ut ibi moraretur, quis ex toto orta Christiano concumrerent gentes,ut ibi errores suosdocens, mi uertati simul totius orbis Ecclesiam macula
112쪽
Quid quod per multum temporis in Urbe
ipsa Romae demoratus est Pelagius doeens, di spargens suam haeresim , adeo clanculu subovina pelle, seu monastico habitu, eum esset
Iupus rapax , de taliter veram fidem , religionem, ac pietatem simulans, ut apud insignes viros, de Ecclesiae Patres, ut apud S. Paulinum Nolanum Episcopum,& apud S. Auguitinum praeexcellentem Doetorem valdὰ acceptus, &43 de comendatus haberetur. De veroque quali fieadum habemus testimonium ex Baronio
anno IWnum. 3 a. De priori sic. L Quod vero, inquisiadIoca spectat, ubi Pelagius doeuit, dictum est superius, ipsum in Aegypto veri,
tu inter Monachos, quum ante omnes deplo ratum a Chrysostomo, & Isidoro vidimus: in oecidentem vero se conferentem, in Urbe primum quarundam quaestionu praetextu haeresum venena sparsisse, S. Augultinus affirmat cap. a I. de peccato orig ubi ait, eum diutissi me Romae vixisse, ibique in disputationibus,
contentionibusque versatum, captantem undique occasione haeresis propagandae, ἐκ propugnandae. J Hactenus sic ibi.
is De acceptione item, & condemnatione illius apud ss. Paulinum, & Augustinum, ii hunc modum idem Batonius num.s I.Sed unde, inquit. Augustino, ut aliquando tanquam virum probum Pelagiii Iaudauerit Z Equidem
id ipse excelletissimi viri Paulini Nolani Epis
copi testificatione; latens enim sub mona meo habitu lupus rapax, nouus Proteus pro loco, de tempore, atque persbnis, sermonem mutans , cum sanctis, sanctus aeque apparere conatus est. Et sicut de Vigilantio eidem Paulino accidisse diximus, ut eum dum adhue tegeret pietate blasphemias litteris ad Hieronyinum datis , laudibus celebrarit: Ita planὸ de Pelagio ad S. Augustinum scribens eum ex
67 tulit praeconijs sanctitatis. Quamobrem idem Augustinus, cu iam Pelagius qualis esset per-
spieue ob oculos omnium fuerit demostratus, quid iam de ipso Paulinus lentiat, litteris inisterpellat his verbis epist. Io . Pelagium,quem vidimus cui ab illo uistingueretur, qui Pel gius Tarenti dictus, Britonem fuisse cognominatura dc quem ut seruum Dei dilexeris,nouimus; nunc autem quemadmodum diligas, ignoramus. Nam & nos non solum dileximus, verum etiam diligimus. Tunc enim, quia nobis rectς fidei videbatur;nunc autem ut ab iis, quae inimica, di aduersa gratiae Dei sentire dicitur,illius misericordia liberetur. Ita ille. 8 En qu1lis affectus S. Augustini circa Pelagium .dum hic occultus Ecclesiae hostis miliit . En qualis postquam peruersissimus haeresiarcha innotuit. Sed petes, quando nam it i Do-6yctor haereseon innotescere e pie 3 Contigisse
id anno ig. affirmat Baronius ibid. num.16. exprimens prius cum D. Hieronymo occasio.
nem innotescendi: nempE suisse ab ipsis Pelatio scriptam epistolam ad viduam Demetri dem, ut haec ad amplectendum Pelagianisma induceretur et sed prestat verba vitiusque rese
qua epistola, haec S.Hieronymus lib. I. conte Pelagium recitat,atque subsannat:Eidem adulas viduae, non erubescis dicere,pietatem,qugnusquam reperitur in terra, ac veritatem,que
ubique peregrina sit, in illa potissimum commorari Et pauIO postr Docere hoc est,an occidere leuare de terra, an praecipitare de coeIo id mulierculae tribuere, quod Angeli non audent usurpare Si autem pietas, veritas, atq; iustitia non inuenitur in terris, nisi in unae mulieres, ubi erunt iusti tui, quos absque pec-
I cato in terris esse iactabas Z Quod igitur hoe anno Pelagius qui hactenus per Caelestium, Scelestium potius dicendum haeresim, ut vi.
dimus, aggressus fuerat promulgare, iam quid sentiret, vulgata ea ad Demetriadem epistola, penitus innotuerit; inde accidit, ut
sub anni huius, Lucio Consile, idem qui supra S. Prosper in Chronico tradat, Pelagij haeresim
hoc anno innotuisse. Hactenus Batonius cuSS. Hieronymo, & Prospero .
1 Verum iam quinam in particulari Pelagii
errores suere λ Primo, anteponens Diuinae Gratiae liberum arbitrium siuadebat ipse, naturalibus huius viribus, absque Dei gratia, propter Christum, remissionein peccatorum posse hominem obtinere, ac iustiticari, vitamque aeternam mereri ex proprijs operibus, ac natibus , dc non ex Fide, ac merito Christi
Domini. Quanquam postea hanc haereticam doctrinam modificauit ipse Pelagius dicens, dari quidem gratiam, non quasi ad dictos es.sectus remissionis neccatorum iustificationis,&c. absolutὸ necessariam;sed ad eos dumtaxat facilius consequendos. Hunc uti praecipuum Pelagianorum errorem assignat D. Augustianus lib. de haeres num. 88. Alphonsus a Castro Verdi meritum haeres. 1. Prateolus verta
Pelagius, de Sandetus haeres. 99.s Secundo, Tenuerunt Pelagius, de sequaces
eius ino esse determinatum numerum electo. ruin, nequc reproborum; contra illud S. AP
stoli I. Timoth. 2. Firmum fiundamentum Dei stat, habens signaculum hoc; Cognouit D minus, qui sunt eius. Ita Sanderus citatus, de Gualterius cap. 3. seculi quinti, num. 3.1s Tertio , Afferebant illi, liberum arbitrium post susceptum re ipsa legitime baptismum,
nequaquam posse amplius peccare , nequς gratiam in eo susceptam amittere. Afferunteitati Prateolus, de Gualterius, num. 8.16 Quarto, Consequenter ad primum error doeebant Pelagiani. omnia Dei praecepta posse absque Diuina gratia obseruari solis naturae viribus. Ita cum S. Augustino,de Sando ro relatis Gualterius via supra num. 1.37 Quinto, Defendebant illi, eam Dei gratiam , sine qua nihil boni poten facere homo, illam esse in solo libero arbitrio, quod
nullis suis praecedentibiis meritis ab illo natura humana accepit, ad hoc istum ipse Deo
adiuuante per suam legem, de doctrinam, x et vi
113쪽
ut discimus,quq facere, & quae sperare debea-18 mus, Qui error est incidens cum primo, mainnisestε eii contra illud Christi Domini: Sine me nihil potestis iacere, Ioan .is.J quasi dicat iuxta expositionem sancti Λugustini, ibi, se ad hoe etiam per donum sui sancti Spiritus adiuvare , ut quae didicerimus esse iacienda. faciamus ; sere totidem verbis cum ipso D. Augu- stino lib de haercs. num. 38.adducit Gualterius
dicto cap. 3. num. 3.39 Sexto. Tenuerunt pelagiani, quem uis hominem iustum , dum in hoc mundo vivit, esse peccati prorsus immunem. Ita idem S. Augustinus num 88. Alphonius a Castro verbo graria, haeres a. & Gualterius ibidem num. s. o Nephinio, Docebat Pelagrus, quod homini
secui dum merita ipsius. concedatur ea gratia perquam a peccato liberatur: ex quo errore deducitur alius, quod idem homo cum est in peccato mortali, possit mereri. Uide citatos S. Augustinum, & Gualteriumnum. q.
oi Octauo, Tradiderunt Pelagiani scientiam esse donum Dei, halid quaquam veris charita
tem,etiamsi, ut ait S. Paulus a Corin. 8. scientia
absque eliaritate instet: Charitas autem aedificat, ne stientia inflet Cum S. Augustino ibidem , Gualterius Num. 6.
a Nono, De veritate Orationis sic sentiebae Pelagius, quod sit prorsus inutilis ad impetra.dam peccatoribus conuersionem, aut fidei augm filum,ae perseuerantiam fidelibus,atque ad haec omnia , quod sufficiat liberum arbitriuaffirmabat. Ita D. Augulimus lib. de haeres. numero 83 Alphonis a Castro verbo oratia haeres 3. & Gualterius ubi supra num . . D Decimo, Nequaquam dari peccatum origianale, & infantes absque eo nasci docebant Pelagiani. Assirmabant tamen esse baptizandos ipsiss infantes, ut a bono in melius promoueatur. Ita citatus S Augustinus , Alphonsus a Castro verb. baptis haerecy. Sc verbo peccatum
haeres r. atque Gualterius dicto e. 3. s. dc Io.6 Undecimo, Pertinaciter asserebat Pelagius , Infantes sine baptismo vita sunctos manereo quidem semper extra Dei regnum , fruituros tamen vita, ac beatitudine aeterna. Adducunt
S. Augustinus loco citato, di lib. de baptismo paruulorum, Alphonsus, Castro verb. baptis. haeres p. di Gualterius ibidem num. I. Duodecimo, Adiungit cum eodem Alphon - a Cailro verb Adam lis res . ipse Gualterius sic : in ea, inquit, erat opinione Pelagius, ut
diceret Adamum, tana et si non peccasset, moriturum , recitie ipsa non merito culpae est ,
mortuum,sea naturae conditione. I Haec ille. 66 Decim citertio, Pelagiani magno proleque bantur odio usum habitus , Ornamentorumque Ecclesiasticorum , atque in quibusvis nai. nistris, siue Episcopis. siue Presbyteris, ac Dia. conis sacrosianctum Sacrifie una celebrantibus vellitum album reprobabant. I ta S. Hieronymus lib. I. contra Pelagium; Sande rus hqrccpy. de Gualterius dicto cap. I 3. num. 13.σ7 Decimoquarto , Denique cum eodem .
dero citato,Gu sterius ibid. na 4 de Pelagio,
di eius sectatoribus ait , quod se seram si
ctos, tamque destia iustitia secutos existim rent, ut stultionem caelestium bonorum post hanc vitani sibi certo promitterent. 68 Aduersus pradictos Pelagianorum errorest ex antiquis Patribus, & Doetoribus, plerique arma sumpserunt, ac eius praestantissimi is kriptis eos perpetuo impugnari ni, confutarunt- quo, praecipue sancti Hic ronym us, & Λuguli inus. Rudia niti SBaroni ui ide hoc ultimo deprimo videat quicuque volu rit in eius libris citatis.&m aiijs anno i 6 num. I S. sita 6s querariem . Qi Od auicn , ii; quit, spectat ad ins iςanos Ep scopos, adeo vehementi studio ad expugnandam Pelagianam haeresim incu-hucrunt, ut post duo haec Concilia, eodem hoc anno Carthagine. N M i leui in Numidia coaia gregata,S. Λ igustino desegauerint opus, istis scriptis, nos anda haresim penitus inliciaretur. Testituo id quid, 'm ipse Augustinus cpui. Iro o Qualiter vero ad pigillicrit, rodem num. I S.
tradit infra id cni L .Honinis. Porio, is quit,
iniunctum sibi ab Episcopis duoru Concilieris
pus , quam nauiter, atque a curat C inalteum
rit, sua ipsius scripta argumer to edita fiden faciunt, ut nihil uberitis, doctiusue , S: eloquentius daci potuerit; appareatque cum ita alijs scriptis, alios sui eret, in tractatibus contra Pelagianos se ipsium penitus superas . IHaec ibi Cardinalis Batonius. t Confirmatur, imo auget ut ex traditis ab
ipse Baronio anno i 8. num. 28 N. Augustinussinquit, qui ut ait Possidius decem annos a uersus Pelagianam hς resini ui fatis ab iustudio
laborauir,praeter alias cornplures lucubrationes aduersus eum editas, hoc anno , ri Inre
post damnatam Ronas eandLm haeresim,ellos edidit libros, alterum de gratia Christi, alterum vero de peccato originali, an . bos' i eis ad Albinum Pinianum, &Melanium iuniore, sibi liolos, Hierosolymis degentes misit, ut ubi Pelagius de sua purgatione securus sede constitu rat , quo maiori facilitate hae te si sua Orbem inficeret, ibi ad talutem omni uni paratu aduersius venena distraheretur antidotu . Illuc eniim Religionis ergo Christiani ire. 71 quentic tu concurrcre soliti erant. De i,cdem vero libris haec ipse D. Augustinus lib. 2. Retract. cap. So. Posteaq uam Pe lag iana haeresis cum suis Auctoribus ab L piscopis Ecclesiae Romanae, prius Innocentici, deinde Zosimo cooperantibus, conciliorum Aspicanorum. Iitteris conti icta, atque damnata eli, scripsa
duos libros aduersius cos , unum de gratia
Christi, alterum de peccato originali. Hactenus Baronius ex parte cum ipso D. Rugulti noc a Praedicta iam nianifeste ostendunt qualiter
per Sanctos Patres, per Suis imos Pontifices, ac per duo Concilia. Pe Iagiani errores expugnati, consutati , condemnatique fuerint.
Nihilominus perniciosissima Pelagii secta in dies magis magisq; prevaluit, ac sese ad omnes sere Urbis Christiani regiones extendit 7 praecipue ad regionem Angliae, unde ipse Pelagius oriundus, ibique adeo radices missit, ut necesib fuerit implorare auxilium
114쪽
ab Episcopis Gallicanis, qui, ut restatur Beda lib. de ratione temporum. & p x eo refert Pra-teolus, verb. Pelagius , miserunt illuc Germ num,&Lapum Episcopos fidei Catholicς egregios defensores, ac per ipsos a Pelagianismio
insula Britannica expurgata mansit.
re Sed quid de stela Semipelagianorum p Ni-
'Ilii circa eam inuenio apud Batonium, nihil apud Pratcolum, quos citare soleo, quod valde mirum: praestringam breuissime quidquid si ectat ad ipsam, ex communi, Fc recepta doctrina . quam cum sanctis Pallibus, do Auctoribus citandis adducit Gualterius e. 19. seculi Is quinti. Ac primo, quoad institutorem huius sectae Semipelagianorum, affirmat ibi Gualterius cum Cassiano, collat. I 3. de lib. ix. de institutis Coenobiorum, cap. II. I 2. I ac I suisse quendam Presbyterum nomine Cassian una, di Patria Massiliensem . Atque hinc eius Α δε- clae in erroribus Semipelagianorum Massilien ses nuncupati sunt, secundum Faustiim Regiens. lib. I.& a. de gratia, di libero arbitrio , extatque tom q. Biblioth. Pal. 7 Communiter tamen sequaces dicti Presby teri Cassiani appellantur Semipelagiani, inde quod partim cum Pelagianis concordarent, in extollendo admodum libero arbitrio, ac deprimenda diuina gratia, ut vidimus supra in declaratione errorum Pelagii; partim a Pe Iagianis differunt in eo, quod ipsi Semipelagiani Christi Domini gratiam concederent
non externae tantum praedicationis, sed internae etiam inspirationis, atque eam non solum, ut viilem, verum etiam ut necessit iam ii isti fieationi, pq rseuerantiae, ac merito vitε aetcrinnae , fatentes ingenuc ad hxc peragenda nostros conatus esse irritos , nisi tali gratia ful-78 ciantur. Errarunt nihilominus Semipelagiani. Primo, quod tenerent inesse in nobis noltro labore proprio, & sine ulla Christi Domini gratia intrinsecus existente , quaedam initia per quae nobis ipsis inchoantibus diuina Deii inde gratia tribuatur, ut noliris sic ipsi loquuutur conatibus praesto sit, nostraque pro-7ν moueat desideria. Circa dictum errorem. , ac sequentis SemipeIaaianorum , legendi ex recentioribus praecipue Bellarminus lib Σ. de
gratia, delibero arbitrio cap.2.3. 9. IO. II. I a. 17. I 4.&Is. Molina prima Parte , quaest 13. art. . di . I. memb a.di in Concord . disput. 6. Valen. Ilart. disp. I.9 27. Punct. q. S. Io. Ua que 2 I. pari.qtlaeli. 2 g. arr. 3. disp. 89. cap. q. &buare et lib 3. de auxilijs cap. 2. num. 6. N MUmagis recentiores . 8o Tria hic notat ex mente caeterorum Gualterius scitu digna. Primum, quod illi gratiae
nomine, nec remissionem peccatorum praecis ὰ, nec gratiam habitualem, per quam homo formaliter iustificatur, intellexerint , sed uniuersaliter quae uis gratiae auxilia. quibus ad iustificationem disponitur, de deducitur. 8t Seeundum, quod ipsi Semipelagiani illa
exigua initia, quae in nobis praecedere afferebant , non assignarint , ut meritoria de con .
digno quemadmodum Pelagiani sibi suadebant merita librii arbitrii condignE essice.
re, ut gratia ad facilius operandum nobis tribuatur , nostrasque vires proprias ad gloriam condigne promerendam susticere. Sed tantum , ut meritoria impetratorie, seu dispositorie, aut iuxta modum loquendi scholasti iarum ponentium gratiae auxilium, uti merito ria de congruo. Quamquam circa hoc non omnes Semipelagiani inter se concordes fie-8a runt. Nam alij voluerunt talia initia nostrata. debere semper esse priora Dei gratia . Assi malunt vero alij gratiam esse aliquando priorem ; Zc alij adini serunt omnia hominis opera ad salutem aequE pertinentia, initium a gratiasti mere, exceptis fide, voluntate salutis, Zc oratione.
83 Tertium, nullam sui me factam de praecedenti
Semipelagianorum errore mentionem in Conciliis Carthaginensi , 8: Mileuetano , eo inque tempore, quo fuerunt congregata, adhuc non innotuerat ; factam autem expresse in Conei Iio Aratificano secundo. inrippe constar hoc celebratum fuisse potissime ad finem
condemnandi praedictum errorem.
8a Errarunt item Semipelagiani in eo, quod tenerent primam gratiam conserti a Deo hominibus usu rationis praeditis, ob aliqua bona opera ab eis facta, Sc conseqtienter desen de rent ex his praetensis bonis initiis Iiberi arbitrii, homines Diuina gratia ad gloriam praeodestinati. 3ci numero damnatorum iungi.8s De consutatione, Se condemnatione huius,& praecedentis erroris extat Tom. t. Conciliorum epist. . Caelestini Papae ad Episcopos Gallisti circa idem legendi sunt S. Augustinus
epist. lol. Io6. dc lib. . de praedestinatione sanctorum cap. I 1. II. & lib a. de perseuera tia can. 9. de 3 o. S. Prosper Aquitanus lib. contra Collatorem, dilib. I. de vocatione gen
tium cap. 32. Item S. Hilarius Arelatensis iaepist ad August. de praedestinatione sanctorum, atque prae ceteris D.Thomo p. a. q. Iost. art.6. 8c quaest. I I . art. s.
86 sandem errarunt semipelagiani, quod cum viderent se adstringi exemplo in sentium, qui absque proposio merito praedestinansur, falso affirmauerint, etiam tales parumlos suisse prae destinatos ex bonis operibus liberi arbitrii, quae morte praeuenti non potuerunt perficere,de erant perfecturi, si ad usum rationis peruenissent, atque ob eadem opera facta in illis esse a massa perditionis secretionem ; quia ob talia opera asserebant ipsi, vel concessa suit iulis , ac praedestinata baptismi gratia, aut sane 87 denegata. Hanc haeretica doctrina consutaui e S. Augustinus lib. i. de praedestinatione an.ctorum cap. ii. Firmissimo testimonio S. Paulia Corinth. Si omnes enim nos, inquit, mani- se stari oportet ante Tribunal Christi, ut reserat unusquisque Propria corporis, prout geΩst siue bonum, siue malum 3 ubi bene notae
Augustinus , quod non suerit ab Apostolo dictum i prout gesturus fuit, sed tantum proue88 gessit: de statim subiungit: Sed unde hoc de
talibus viris in mentem venerit, nescio ut fatura, quae non sunt sutura, puniantur, aut honorentur merita paruulorum. Haec S. Auga
115쪽
- stinus,qim exd rina Vasquea eitati disp.is. c. a. confirmat Gualterius ibidem sic dieens. Et vero, inquit,ut er delitatu esset,plusquam tyrλnnicς, pinnas ab aliquo sceleris minime Patrati repeteret Ita neque iustitiae est, nihil inerenti mercedem tribuere. J Ita ille; atque hactenus de Semipelagianis vere ite agi' descendentibus . ερ Tres alii praeterea ex iterunt famosi d scendentes, seu ministri eiusdem Pelagii, qui eum prae ceteris in docendo , de propasando Pel gianimo diu , multumque laborarint, meri. to inter haeresiarchas enumerantur . primus fuit quidam vocatus Caelestius , Pelygii primum discipulus, ut ait Gualterius cap. secuisti f. podia vero magnus cohortis satanae Anyo tesignanux De hoc asseri Baronius 3nno q73.' num. 16. per sequentia erba: Sanctus Prosperin Chrohico trinit Pelagii h resim hoe anno innoxuisse , quam tamen in Caelestio stimus Carthagine tuisse damnatam. J Ita ille ibi. si Meminit eiusdem Caelestii Baronius anno
4 Io. num. ς .ubi post ostensum Rustinum Pelagii praecurtarem, ut supra vidimus , ita subiungit. Et ne quis, inquit,existim rei nostram sancti Hieronymi verborum inrerpretatio ne perperam fictam, ipsumue pati calumniam;
accipe in primis, quae Pelagii collega Caele stius publicE, cum in Concilio Carphaginensi
haeress argueretur,libera voce his verbis professiis est i s.Presbyter Rustinus Romε, qui mansit cum S. Pammachio id dixit. Ego enim audi ii illum dicentem, quod tradux peccati non sit 3 haee Baronius contra Caelestium, Schabent ut apud λΑugustiniim, lib. 2. contra Pelagium ap. a. Atque hactςnus de Caelestio Carthaginensi. yi Secundus vero Pelagianismi acerrimus de- sensor, re propagator, fuit Iulianus Episcopus
Capuanus , cuius vehementissimus impugnator extitit D. Augustinus, qui contra eun ,
ac reliquos Pelagii asseclas, Hypo osticorum
volumen, de libros complures scripsit. Ipse vero Iulianus contra P. Augustinum, dc contra EccIςsiam aliquos etiam libros composuit. De hoc Heresiarca vide Prateolum veriabo Iulianus Epist. Capuan. de Bamnium an-riis Ais. a num. 37.s3 Alius denique famosias Pela ij Minister,seu
promistor eius sectae,suit quidam Vitalis Carthaginensis, qui cum ab illius nomine se a horrere simularet, ipsi tamen valde adqictus erat. Audiamus Baronium anno Αο9. n. quae ad hanc haeresiarcham spectant , paucis comprehendentem; postquam enim in communi ostendit Alypium Episcopum fuisse missum ad Honorium Imperatorem pro extir
pandis latentibus in Aphrica Pelagianis, ad-sη die sequentia: Sit in exemplum,inquit, quod ex sancto Augustino litteris exploratum habetur de Vitali Carthaginenst , qui lieet Pelagii nomen segere videretur, ex eius tamen dArina dogma illud impium deducebat, ut
diceret non esse orandum pro Idolatris, vel aliis non credentibus, ut crederent; sed tam
tummodo illis esse proponendam doctrinae
veritatem ἔ eqtemm credere, vel non crede. re, ex corumdem pendere arbitrio,non autem
ex praeueniente eos diuina gratia . haec ille dque totidem fere robis adducie Gualterius cap. i . seculi quinti. Extat S. Augustini epistola ao7. ad pundem Uitalem , pro quo, dipto contentis in titulo Regula, hactenus dicta lassiciant. alia Ne Ioris, Dotra Ario, mi ni,ct Rogatu cstn ancta, bas ut
νγ Α Noo circiter Iesu Christi g. en tibi
Ix monstrum prseereris horrendissimum, Nestori u scilicet, ex campo Antiocheno prodeuntem, de ad summum Ecclesiae Constantinopolitanae gradum ascendentem, qui eo erudelius bellum Catholicis intulit, quo maiori arte statim cunctas haereti eorum sectas tunc vigentes persequi institit; vno excepto Pelagianismo, cui occules fauens,tandem n uis erroribus inuentis, se haeresiarcham pro-ps palavit. Theodorus autom,& Diodorus Maiagiitri suerunt Neliori j ,εc hinc huic inhaere ρ7 siarchaeu coniuncti. Eodem fere tempor a ex antiquis haeresiarchis varii tanquam rami pullularunt, ex Donato Petilianus; ex Manicheo Fortunatus , Felix, dc Faustus, ex Ario Maximinus, de Deuterlux; ex Origene duplex Auitus ἔ Ze ex Rogaxo Vincentius Victor, it tim declarandi.
ρ8 o Es Nestorii uti heresiarchae famosissimi, Ix de hostis Ecelesiae Catholics insensistia
mi abunde admodum , Ec curiose pertractant Scriptores, prεcipuὰ ex antiquioribus, ut Socrates , N cephorus,& Sotomenvs Itb.hiastor Ecclesiast Cyrillus Alexadrinus, Et Thoo.doretus Episcopus Ancyranus , Cassianus presbyter, septem libris contra eum editis: ex non ita antiquis, ut Prateoliis verb. Nest rius Episcopus Constantinopolitanus, &: B ronius anno q28. quorum testimoniis, in priamis huius ultimi,relatis de more eius verbis,quetcunque huc spectantia solita breuitat a
so Q oad genus, εe originem, ae educati nem eius , ita ille dicto anno a S. num. O. Si Nestorij, inquit, maiorum genus spectes, Cer te quidem ab impiis impius prognatus est. Etenim testatiar de eo Suidas esse nepotem rcio Pauli Samosateni nefandi hqresiarchς; cuius errores iam penitus obliuioni mandatos ipse instaurare conatus est, tempus opportu num opperiens . Dum enim in suo Monasterio S. Euprepij apud Antiochiam sito vorsatus est,nihil antiquius habuit, quain ut simu Iata sanctitate,magnam,sibi apud omnes conciliaret gratiam,&aucuparetu inde, quem in consecutus, honorem. J Ηqc Baronius. Io I verum quando,de qualiter, ac cur talis honoris
116쪽
noris e secutio ei contigerit , accipe ab eodem Baronio numer. I s. eruidem an i. 18,
Mod veto, inquit, ad orientalis EeςIesiae si eum spectat, sub isdem Consii Iibus Feliee, de Fausto, quarto Idus Aprilis suffectum in Io- eum Sisini j Constantinopolis Episcopo Nest
rium presbyterum Antiochenii ex Monacho, Io Socrates tradit lib.7. cap.2 . Quod enim olim ab eadem Ecclesia Antiochina sanctisi fimum, atque doctissimum naeta fuisset Anthstitem S.Ioannem Chrysestomum,Constanti nopolitana Eeelesia, inde alium illi similem acceptum post aliquot annorum spatium omnium consensione Nestorium delegit ; eiusmodi enim illorum fuisse eonsiliuni testatur Cassianus suorum temporum scriptor lib.7. de Ineargum ait haec in Nestorium. Qtris de Antiooena Ecclesia te sibi I sumere sacerdotem, ex qua illum nempe Ioanne ante preeIegerat,aecepturam se in te credidit quidquid in illo habere desiisset: quod praecipuε iactum scias Theodosii Imperatoris impulsu.JHaecBaron. io3 Post quae immediate sic idem cum socrate lib. I cap.as. Sed quomodo, quando uὰ electio Nestorijsacta sit, Socratem audiamus ita dicentem . Post mortem Sisinit visum est Imperatori,propter homines inanium rerum appetentes, neminem ex illa Ecelesia, licet multi
Philippum, complures Proclum designatunia cuperent ad Episcopatum illum eligere, sed
aduenam Antiochia accersere constituit Erat namque illic Nestorius ex Germanicia oriundus,voce in primis sonora, linguaque diserta, di ob eam causam tanquam ad docendum populum admodu accomodatus r de eorum sentetia accersitur. 3 Hactenus est Socrate Baron. icto Ad tantam euectus dignitatem Nel totius 1hatim animum,& promptitudinem Persequendi h eticos ostendit, adhu neque eff:ctum ab Imperatore auxilium petiuit, teste Baronio aoI d.anno AI 8 num. EI. sic dicente. Nam simulans inqui Episcopus quarto Idus Aprilis ordinatus suit, Felice, di Tauro Consulibus; extemplo eum orationem apud Imperatorem haberet, hanc sententiam,quae multis in or aeth, coram uniuerso populo pertuliti Mihi oImperator, terram haereticis, tu purgatam tribue; &ego tibi caelum tribuam i tu mihi in profligadis haereticis subueni; & ego tibi in Profligandis Persis subueniam. J ua ille.
I o5 Haec autem verba Nestorii ad Imperatorem Socrates lib. Icap. 29. & alij in malam partem anterpretati sunt, quod ea tam cito, nullai pinterposita mora, temere ex animi leuitate , de
gloriae inanis cupiditate protulerit.' At Baronius num. a a. e contra ipsam ab hui odi vitio in ea actione immunem facie, & taliunia verborum prolationem ex Epi pali libertate vigoreque Sacerdotali , ae elo p trita is fi-clei processisse amrmat.
xoγ Verum quidquid sit de hac dictrentia serimorum circa locutionis Nestorii eum Imperatore interpretationestir illud omnino certuti abetur, statim ab eo contra Arianos ,& No-
Datianos suisse diuersimode excitatam persecutionem.
io 8 moad Arianosiaccipe ab ipso Aaronio ibia deni nu. a 3. quidastiderit. unto die, im iit, postquam erat Episeopus designatus; dum Eeclesiam Arianorum, in qua viam,& ex occulto preces Bodebant, demoliri instituerat, eos ad tantam adegix vecordiam , ut cum Ecclesiae vastationem cernerent, ipsi etiam facibus iniectis eandem succenderent . Mod quidem incendium aedes vicinas depasces penitus ab- ros sumpsit. Ex qua re tumultus in Civitate e5. citatus est, Arianique ad ulciscendum parati: verum Deus urbis Conseruator non passus
est malum longius serpere. J Haec ille, de paulo
ro post de Nouatianis sic. in etiam Nouati nos diuexare 4ggreditur. Inde impulsius, quod Paulus eorum Episcopus ob pietatem tanta famς celebritate fuit. Ita idem de persecutione Nestorii contra utramquς iect4m Arianam,
ii Similitr persecutus est Pasthalitas, seu eos, qui festum Paschatia 4d decimum quareum
diem mensis celebrabant. Item Macedoni nos, Apollinarianos, Montanistas, lentini nos, Eunomianos , Sabbatianos , Priscilli nistas Phryges, Bomorianos, Euchitas, Μessalianos, Marcianistas, Audianos, Donatistas, Photinianos , Hudropa statas, ostodrogia I x tas, Paulianos, & Marcellianos. Qvqomnes hereticorum sectae tunc temporis alicubi, adhuc vigentes expressae suerunt in 1.-C. Theod. per Imperatorem Theodosium praescriptis pqnis contra eas, curante, ει urgente
Patriarcha Nestorio talis legit sanAione,& dictarum sectarum expressionem,ac punitionem se ut& aliorum scelerum , prscipuὸ Ienocinii l.2. de lenon.Cod.Theod teste Baronio nu. 17. i 3 De intentione autem praua Nestorii, At de naufragio eius circa fidem, inde es pie inditist non leue insurgere, quod inter prεdictas haereticoriim sectas haud curarit apponi Pelagia, nam; imo hinc cIare dedueit, S: ostendit Baronius di anno 413. num. 27. ipsum Nest rium fuisse Pelagianorum sautorem. Accipe aii verba illius. Sed illud, inquit,diligenter o
serua, in eo nuper recitato catalogo h reticorum , nullam penitus haberi mentionem Pelagianorum , qui in primis utpote his temporibus vigentes, δι sub Attico Episcopo ante damn ti Constantinopoli,suerant nominandi. dc acriori supplicio coercendi; ut ex his probε intelligas Nestorium ipsam fauissi: Pelagianis. iri Confirmatur id quidem ex eo, quod Caele
stinus Papa in epist. post sequentein annuit
ad ipsum Nestorium data, queritur de lipso,
quod Pelagianos here icosa se Roma expulsos receperit Costatinopoli.3 Ita ibi Baronius, addens,Nestorianus ex Pelagianis esse propam
i 16 Veram non diu tardavit Nestorius Rium venenum publicἡ vomere, ac se hostem insensissimum Melesiae Catholi eae . hqresiarchamq; samosiam; paucis quidem erroribus, sed his grauissimis propalare. Primus suit, quod tenuerit, ae defenderit una eum suis sequacibus, Christum Dominum ex unctissima Maria natum nequaquam esse Deum ; sed solumodo homi
117쪽
I1otninem, dignia in Pothea pro sinctaeiviis me rito iudicatum, qui Diuinitati coniungeretur,
non persisnalltcr tar 'ni angin liypost licam , sed tantum, quod ex speciali praerogatiua, Di, uinitas in ipso habitaret: ita S. AugustIpus lib.
de haeres num. 8ς. Socrates lib. I. cap. 3 2.& Sa de rus haeres Io .i i 7 Circa dictum errorem audi Baronium anno 428. nu. 29. ex S. Prospero in Chron. sic loque tem: Sed iam, inquit, de Nestorio lugubrem aggrediamur enarrare tragoediam, hoc anno
ordiri coeptam, de qua haec S. Prosper sub eisdem huius anni Consulibus. Nestorius Consantinopolitanus Episcopus nouum Ecclesiis
molitur errorem inducere, praedicans Christuex Maria hominem tantum, de non Deum natum , eique Diuinitate collatam esse pro merito . Huic impietati prεcipue Cyrilli Alexandrini Episcopi industria, & Papae Caelestini re-
Pugnat auctoritas . J Hactenus ille. i8 Quod ait de nouitate erroris S. Prosperiqua liter hoc intelligi debeat, accipe a Ioanne de Lugo nostrae Societatis viro doctissimo, quae
disp. Io. num . . de myster. Incarnationis praecaeteris magis declarat. Nec ii diis error,inquit,
principalis circa hoc mysterium filii eorum, qui negarunt, naturam humanam fuisse unitavera, & physica unione Verbo Diuino, ita ut una&eadem personavere esset Deuη, & ho xismo. Qui error licet fuerit antiquior Nestorio, quippe a fontibus Ebione is manatus, ipsi tamen principaliter tribuitur, quia ipse illum
non solum renouauit, sed clarius explicuit , Fepertinacius defendit, ponens duas personas Deum, di hominem a ita tamen , ut Deus specia istimo as ctu,& gratia homini coniungeretur, ει ratione illius coniunctioni, homo diceretur aliquo modo Deus; praesertim proptera lictoritatem Dei in ipso peculiariter inhabi tatis, atque adeo licer reipsa essent duae per-22o in q,auctoritate tamen esset una. Vnde inserebat, Deum non esse passum , nec Ottuus
nee Beatam Uirginem osse Dei genitricem, quia ex ipsa purus homo natus fuerat, qui pinstea vitae eximia sanctitate ni erueritiquod ipsi Divinitas specialiter coniungeretur. 3 Haec
ille, qui post iis c scripta ad lupremam Cardinalitiam dignitatem assumptus pro meritis
1 i Ex tali errore sequebatur quod ipse Nesto. tius Christum Dominum haud appellaret Eois, idest Deum, sed solum,Sιωρον, id est deis crum; neque matrem eius vocarit ,
id est Dei param, seu Dei matrem, sed tantum χρισοίκεν, id est Christiparam, seu c hristi ma- 2 a trem . Tandem sic lentiebat, ut quemadmodum duae sunt in Christo naturet, Divina, & Humana, ita in illo duas personas repone ret, ex quibus una vocabat Filium Dei,alteri silium hominis, seu filium Mariae. Circa hoc vide Prat Ium, ver b. Nestorius, & Gualteri cap. 8 seculi quarti . δ23 Secundo, consequenter errarunt Nestoriani, quod prςdicta personarum multitudine in Christo Domino polita, asseruerint in Sacramento Eucharistis contineti veram carnem,
non De i, sed puri hominis iusti I de sancti, qου si ς Templum, di habitaculum Dei. ita ibidem
Plateo his, di Gualterius. ιr in Tertio, tenuerulit, ac docuerunt Nestoria.. m, Christum Dominum non tam benὰ sub una specie, quam sub utraque contineri;propterea omnibus siue grandioribus,siue paruulis , Eu. charistiam in utraque specie tribuebant, ea minque ex pane sermentato conficiebant, di necessario conficiendam ex eo iudicabant . AD serunt ijdem Prateolus . & Gualterius zitati. ias Quarto, tandem Nestorius veterum Patruscripta fastidiosὸ contemnebat, & ad Script rae caers expositiones ab illis traditas Iegetas,
tum ex negligentia, tu ex praesumptione,quod se eis omnibus anteponeret, nequaquam animum applicabat. Ita cum Socrate lib. 7. C. II.& Sandero haeres Ioo. adducit GuaIw-ςBIa 7 eo citato. Ad di finiendos aliten ,& condem. nandos praedictos Nestoria noruna errores, diis iterla Concilia generalia coacta fuerunt,mς
cipue Ephesinum sub Cε testino supra adducto.
vi notat relatus Ioannes de Lirgo;& Caleta nense sub S. Leone primo; sed de hoc iterum regula sequenti opportunius. r 18 Duo praeterea hic attingenda, scitu digna circa Nestorium. Primum, quod huius lingua propter horrendas blasphemias contra Chri- sum Iesunt,& Beatam Virginem prolatas, fuerit post eius morem primo loco a vermibus depasta, ex So Eomeno in Ecclesiast.Historia as-i:ς fert Prate Olus, ubi supra. Secundum ada
eii Gualterius d. cap. I 6. Lib finem num. 4. Persequentia verba. Porro hic,inquit, omittendum non est , quod sapienter obseruar rordinalis baronius anno in II . num P. I 79 S:
Henticus Spondanus in epitome Baroni j an .no ψῖ I.num. 13. Post insignem illam, quae per Nestorii, Nestorianaeque hqresis damnatione Ecclesiae obtigit victoriam, ubique Iocorum . sanctissimam virginem Mariam , quae ut canit Ecclesia, cunctis hqreses interemit in uniuerso mundo Matrem Dei, Christianorum omnia
r 3o ore cantatam eise, ac praedicatani. Tuncqu e
Salutationi Angelicae accessisse addita metum illud,Sacta Maria mater mi ora pro nobis ine. Ac iactum esse, H Iicet frequens antea fuisset
ipsius cultus,post haec tamen diuino excitante spiritu, frequentior, atque celebrio exille. ret, vixque Vllus reperiretur, qui absque Dei genitricis titulo sanctain Mariam nominaret.JHactenus Gualterius, atque hactenus de N storio haeresiarcha, eiusque sequacibus a nobis sussicienter dictum. a 3I Sectae Nestorianae antecedenter eonitincta
es illa Theodori, Episcopi Mopsuestiosis, quippe hic cum S.Ioannis Chrysostomi in schola I ibanti condiscipulus suisset, postea Nestorii
haeresiarchae Magister extitit , & deserto Monacha tu, quem profitcbatur, adeo vitiis Ia-xuriae se tradidit, ut inde nullo modo cum is exuere potuerit D. Chrysostomus , qui Pr pterea duas ad ipsium dedit epistolas, quinta .
dc sextain, quae extant tom. s. Operum ipsius.
13 et Error c citra fidem dicti Tliuodoti liaeresiars hae, praecipue suit in negando quisquam reperiri.
118쪽
periri, in veteri Testamento , quod de Christo Domino expresse fit dictum, lege λThoma in prologo Psalmorum . Λlphonium a Castroverbo Cnristus,hsreca.& Baronium anno 418I33 Dumer. 33. Fuit similiter Magiiter Nestorii Diodorus Tarsensis Episcopus, qui inter hae
resiarchas adnumeratur a Baronio anno 478. num 3 s.flci Gualterio cap. I . Seculi quarti .
quia praeter dictum Theodori errorem, quem ipse adimisit,sensit etiam , & Geuit alium suis. se filium Matiae . alium vero filium Dei; quod postea discipulus eiuς Nestorius magis expliacuit, dc pertinacius defendit ut diximus;neque aliud occurrit exprimendum circa hanc Di dori sectam.
a 3 Asiecta praecipuus Nestorii suit Timotheus
Aelusus Episcopus Alexandrinus intrusis. Huic praeter errores Nestorii illud peculiare tribuit ir, quδd eorrupta ab eo fuerint, dc variis mendacijς conspersia multa S.Cyrilli lati-pta non dum in lucem edita. Ita Prateolus verti. Timotheus Aelusus, &Gualterius c. 21. seculi quarti . 133 Ramus item arboris pessimi Donati extitit circa idem sere tempus Petilianus , qui ut
refert Baronius anno 4i I. num. 16. una cum
alii, sex Episcopis Donatis is in coneertatione produt aduersus totidem Episcopos Catholicos,quorum unus suit S Augustinus,qui etiam a 36 contra ipsum Petilianum seripsitiHuic duos tribuit errores Prateolus verta Petilianus. Primis,quod tenuerit esse vero Martyres illos, qui se ipsos pro peccato commita interimur. eo quod in se puniant, quod se commisisse
dolent, atque inter tales martyres praecipue 137 reponebat Iudam Iscari tem . Secundo. quod assirmarit, a malis Saaerdotibus non c5- ferri vera Saera naenia, & malorum turpitudinem bonis obesse. Praeter citatum Pinteolum, affert Gualterius cap. i 1. secta s.
13 1 Eodem sere tempore pullularunt tres pro. Pagines Manicheismi. nempe ultus, di Fe Iix , de quibus iam satis a nobis supra dictum;
atque F ortunatus:contra quem S.Λugustinus celebrem iniit disputationemine composuit librum , qui in tomin. operum eius extate agit item aduersius eundem in sermone quinto ad 33s fratres in Eremo prope finem. Nulliussi peculiaris error huie Fortunato assignaturised omnes proprii Manicheorum , sunt ipsi communes, unde nomen haeresiarehae obtinuit, quod sectam Misti heicni valdὰ radicarit, ac pr Pagarit . Vide Frateolum verb. Fortunatus να Gualteriumcap. s. quinti seculi ἔ nec quissiqisa in . aliud circa dictas tres propagines a tingendum occurrit. ago Bb Arianismo originem ducuntMaximinus Episcopus, & Deuterius similiter Episcopus. De illo ait PrateuIus verti. Maximinus, quod ceromedιac petrinaciter defenderit eum Arioxametri aeternum esse potentiorem Filio, eoudi od Ple filium,qui Deus Creator est, genu 14 A I siquaquam autem filius. Contra hunc σε 2 em S. Augusti mis ipsum strenue eonsutas es inus sit Iibro . qui in tomo eius sexto ex.
M a Magi siet etiam starentiarum Issi L. &
iunct. 7.contra eundem errorem insurgitiVide Gualterium cap. 7. secvli quinti. I42 Error vero peculiaris Deuterii Epipse i Ariani fuit, teste Niceph. lib. I 6. cap. 33. quod cum Constantinopoli quendam. nomine Ba bam baptiZaret, contra receptam consuetudinem,sormam baptisini sie mutarit: Baptix. aetur Barbas in nomine Patris per Filium ita Spiritu Sanctor eodem autem tempore , quo eam protulit, ecce tibi verba sunt ipsius Ni iacephori unda, quae in cacro lauacro erat, de 1 3 repentd disparuit,& Barbas inde profugies, miraculum id omnibus promulgavit. De hoc haeresiarcha , praeter dictum Nicephorum , agunt Prateolus verb. De uterius, qui ait ipsum vixisse circa annum 493. de Gualterius cap.27.
seculi quinti. I ualiter autem duo Auiti peregrinantes
Origenis errores complexi fuerint, traxerintque eos in Hissipaniam: Audi Baronium anno ΦΙΑ. num. Io sic de haere loquentem. Hoc eodem anno , inquit, contigit Pauli Orosii legatio ex Eutropio , δι paulo in Hispania Episco-i s pis ad S. Augustinum in Africam. Huius auiatem decernendae legationis in causa fuere haereses, quae tunc temporis dire Hispanias i sestabant. Nam praeter Priscillianiliarum eris rores, quos singulos idem Orosius in libello consultationis Augustino oblato enumerat, nouas addit haereses nuper inuentas, ex Uri gene, 3c victorino prognatas ; allatas vero in
Hispanias a duobus Auitis Hierosolym s, atque Roma prosectis. 3 Haec illemec est euedicti errores hie exprimantur, cum iam alibi fuerint a nobis de origene loquentibus exis pressi. 146 Tandem sectae Rogatistarum adhaesit Viniscentius Victor.qui aliam peculiarem instituit,
docens contra S. Augustinum, animam non ex
nihilo, sed ex Dei substantia esse condita . cui ei rori se opposuit idem D. A ugustinus,scri-ro bens contra ipsum . Unde circa hoc Iegendus est S. Doctor, tum in libris de origine
animae, tum lib.1. Retract. cap. 6. legendus item Baronius anno qxo n. 8. 6c seqq. Atque praedictis omnibus contentam titulo praesentis Regulae pro nostro initituto talis explicata
I 8 π Utyehes Constantinopolitanus in sta- Ita tu Ecclesiastico Monachus Presbyter, quinde Archimandrita, cum Nestorii haeresis praedictae acerrimus consurator prius extitisset, hinc postea sumpta occasione in oppositum extremum declinauit. de unam tantum a
in Christo naturam defendit, sicque famosati I s sectam Eutychianorum institute. Diostorus dein Alexandrinus Episcopus mani stata
binus hypocrisi,media latuerat, non serum
119쪽
Eutychianae haeresi adhaesit, eamque propagavit;Ied ipsius etiam Eutychetis uti prorsus innocentis, se perpetuum defensorem exhibuit; ideoque inter haeresiarchas reponi meruit. rso Haeresiarcha item censetur Zeno Imperator, sectam Eutychetis ampIexus ob edictum ab ipso conditum, Honoticum vocatum , ex quo
IFr Pacificatorum secta manavit. De sectis denique Abel irarum , & Acqphalorum aliquid pollea dicetur. asi E Eutychete quoad statum eius, desel is heia primordia in persequenda secta Nestorij, atque quoad lapsum ipsius in haere-sm, instruit nos complete, Se erudite Baronii Sanno Α 8. num. I9. in hune modum. Sed
quid, inquit, inter haec sanestum accidit, dum in desolationem Nesto. ianae hiresis Catholici impelluntur; plane contigit, ut unus ex illis rapido cursu terminum imponeret, de sibi erutra terminum prς labenti habenas inijcere nescius, improuidd ferretur in hostes; duinque pugnat aduersus Ecclesiae perduelles, ipse infeliciter nouus veritatis Catholicae linpugna-I 3 tor in meret . Euenit id quidem deploratissimo Eutycheti Monachorum Coi tantinopoli agentium Patri, i Ilorum, inquam, qui tempore Ephesini Concilii aduertius Nest rianos ceteris praestantius δimicarant. Cum igitur summo odio in Nestorij haeresim iri serretur . eo prosilijt, ut non duas tantum eia se in Christo per nas omnino ex Catholicae fidei praescripto negaret, sed etiam, nec duas in Christo natura, vellet asserere, eosque Neis stomano laborare morbo putaret, qui duas confiterentur in Christo distinctas, de inco sese coniunctas esse naturas. 3 Haec ille. I Ad confirmandum autem id, quod ait de solicitudine , de iugi labore Eutychetis in extirpanda haeresi Nestoriana , adducit idem Baronius dicto anno 8. num. 1 o. EpistoIam S.Leonis Papae, quae ad verbum sic habet.
Dilectissimo filio Eutycheti Presbytero Leo Episcopus. 13 3 Ad notitiam nostram tuae dilectionis epi. stola retulisti, quod Nestoriana haeresis quorumdam rursias studiis pullularet: solicitudinem tua .n hae ex parte nobis placitisse scripsimus; quoniam index animi tui est sermo , quem sempsimus. Unde non a.nbuimus auctorem Catholicae fidei Dominum tibi in om-r 16 nibus affuturum. Nos autem cum Plenius, quorum hoc improbitate fiat , potuerimus agnoscere,necesse est auxiliante Domino prouidere, quatenus nesandum virus, dudumque damnatum radicitus possit extingui.Dat. Eata unij Posthumiano, & Zenone viris clariisimis Consulibus. J Hactenus Epistola sancti Leonis. a 37 En quam bene affectus circa fidem Cath licam Eutyches tunc extitit; en quam ardenter stricto eloquentiae δι doctrins gladio in tra Nestorianam sectam prodi jt, ut a tantae sanctitatis Summo Pontifice transmissis litte
ris undari , α 4 iam prinandum induci
I 18 meruit. Sed inde multo turpior, fle horribilior eius lapsus in praedictam oppositam haeresim,quae iam ab illius ore prolata aliqu1- diu latuit,nec huiusmodi erroris Auctor sti batur, Si eum quidam eius susurri per orientis Ecclesias spargi coepissent, statim diuerfiex Praesulibus Catholicis exeitati sunt ad se
inuicem certiorandum de tali impietate, tueri temporis orta; ita cereiorem secit Theodoretum Basilius beleuciae Episcopus, ut patet ex responsione ad hunc eiusdem Theodoreti epist 8 s. quam Laronius eodem anno Α .nu mer. II. Per extensium adducit. Ibique sub finem mun. 1 o. de praedictis agit. Isci Uerum non diu distulit EutychesbIasphemam impietatem sua propalare,dc errore contra fidem perniciosissimo publice per se ipsiimpersonas simplices imbuere, prςsente aliqua do Eusebio Dorilaei ciuitatis prouinciae Phry- 16o giae Salutariae dignissilino Episcopo. cum esset ait Baronias ibidem num. 2 Orthodoxus, ic purus, de amicus, prohibuit eum taιia sapere, de docere; sed pertinaciter Eutychete audire nolente, retulit Ebsebius causam ad Flauianum Episcopum Constantinopolitanum, qui de ingressus est eius Concilium, quod eollectum fuerat pro FIorentio Sardo rum Metropolita aduersus Episcopos sub eo constitutos Ioannem, d: Cossenium, dc catasoma de aliquibus causis, eorum It vos o tulit Eusebius FIaviano, Et omni Concilio . coniurans omnes ad lienire , & Eutychetem presbyterum, ut sub eorum praesentia conuinceretur ab eo,haeretica dogmata sapere,dc d cere. I Ita ille cum Liberato Diacono sap. II.
I 61 Prosequitur num seqq. idem Barcinius e primere admodum copiose ex aetas dicti Lbeiiij synodalis , qualiter ab illo Eutychea suerit ter iuridicὰ citatus,rransmissis accus tionis libeIlis per viros idoneos, qui eos illi Iegerent;& ipse noluerit comparere, allegans I 63 friuolas excusationes . Qualiter item in flante magis dicto Eusebio, transacto longo tempore post tertiam citationem, tandem
comparuit, comitante tamen ex concessi
ne Imperatoris Theodosij , Patricio F' rentio, de magno Consiliario, qui, si opus esiset, eius personam defenderet. I 6 Attalis comparitio nequaquam effectum Optatum parturivit, cum Eutyches multo magis pertinax, dc obstiiratus reinanserit. VLde reliqua apud Baronium citatum, ex dictae Synodi actis, quae reseruntur rum. I. Conci Lact. I. Concilii Calced , per quod Eutyches damnatus est, ut pauIo post dicemus. Nunc eius errores aliquantisper expendamus .i63 Primo, Circa praecipuum iam tactum, una sola natura in Christo, quomodo intellia gatur, magna inter Doctores est controuersiaicuius decisionε, ut a prolixitate abstineam, accipe breuiter a Ioanne de Lugo sanctae E clesiae Eminentissimo Cardinali, ubi supra clitis s. sect. r. num .6. sic dicente. Mihi ergo , inquit, verisimilius , est Eutychetem ita in Christo negasse duas naturas, vineSami ruta
120쪽
ipsa post unionem mansisse in Christo natura
diuinam , & humanam omnino integram .dios Ita ille, addens in eo sensiu suisse consulatum hune Eutychetis errorem a S Leone ripa tria
epithio. ad Flauianum a d. Maximo relato,
apud Eii thymium in Panopita pardi. tit. ι a Theodoreto epist.Ias. Stabati; s. 6 Secundo, Defendebatur ab Eutychetes, cti sequacibus eius error Manichaeoruiu, EcApollinaristarum, nempe, quod eam Christi mini non esset nostrae similis,& quod ipso verὶ haud fuerit natus ex virgine stactissima Maria: tametsi ita videretur. Quippe assirm bant illi corpus Christi de oelo in uterum Virginis destendisse, dc in eum radiorum s Iarium instar penetrasse, ita ut in instanti I earnationis fuerit mutata eato in diuinitate , atque una substantia ex duabus coaluerit. 168 Hineque consequenter deducebant Christi Domini diuinstatem suilla passam,crucifixam,
morauam, & sepultam . Afferunt Prateolus verti Eutychiani. Sander. haeres icia.&Gualia terius cap. 2 o. seculi quinti.
16s Tertio, Docuit Eui,ehes post resurrectionε
corpus humanum sore impalpabile, atque omnino inuisibile,quin etiam vento subtilius. Ita ibidem Praeeolus, 3c GualteriuR. IIo Quarto, Tandem Eutychiani Conei lium Ephesinum nihil facere,& Calcedone ede. ridere aus fiant. Cum Sandero haerecloa.ad ducit Gualterius ubi supra, num. .r7r Ex praedictis erroribus primum,& secvndum sic exprimis Baronius dicto anno 4 8. num.13. modo autem , inquit, hoc anno mense Nouembris detecta est hqresis Eutychet's, iam aggrediamur enarrare. Libura. . tus Diaconus tom a Conc. cap. I. haec de optimordiis eiuslem emergentis haeresis. Eutychus Presbytet , de Arehimandrita praesidens Constantinopoli celeberrimo Monalte xio urgente Satana pradicabat Dominum. . t notitum Iesum Christum consubstantialem notiis non esse secundum carnem, sed de coelo a 71 corpus habuisse Mursum varians dicebat ante aduriationem duas in Christo sit sic naturas,pon adunationem,unam iactam esse .3 Ita ille. ii se Inter Actelas ver4 Eutychetis praecipuus
extitie Dioscorus Episcopus Alexadrinus, qui eius. desensionem nimis emeaciter suscepit , de
ipsiam omnino innocentem declarauit. De a Dioscoro sic Gualterius cap. 33. seeu Ii quinti. Hic ille est, inquit, qui data opera Eutychetis Patrocinium suscepit, nullumque non mouit Iam dem, ut eum innocentem esse persuad
xo. J lta ille qinibus paucis ab isto tanto haea γε resiarcha se cxped e . Plura de eo Prate sis vis. Dioscorus, e Batonius anno A 8 de . . s. passim ex Niceph lib. i .cap.q7. ει lib. I S. dc yo. Summa omnium est primo quod Caria inter Orientales magna exorta esset dise so, alios Eutychetem defendentes, alios vero, eum velut impium damnantes, iubente Imperatore Theodosio iuniore , Concilium a s hesinum tr. eogregatum fieri , hoc pri- iciatorium appellabatur , quippe ab omnibus inoli is reiectum, uti non coactum auctoritate Summi Pontificis, nee ab eo approbatu -in quo ab ipso Dioscoro, ερ ab aliis fuit Eutyches innocens declaratus , de ad gradum honoris, quo priuatus fuerat, restitutus.eius que haeretica doctrina a pluribus,maxintea dicti, Conciliariis recepta.
176 Dein, quod idem Dioscorus in dicto Con ellio Ephesino no solunt litteras uncii Leonis
ripae reiecerit, dimissis mandatariis Romam versus,impetum illius aduerentibus, sed etiam
eo audacis, ac temeritatis devenerit, ut Alexandriae ipsum S.Leonem caput Ecclesie Catholicae excommunicarit. Id relatis Libera to Diacono cap D. δι Concit. Calced. Αα I. affert sic Baronius anno Vo. num. 189. 177 sed quid interea, inquit. nefarius Diost rus, cum reuersiis est Alexandriani Perindeae se ad hoc unu natus esset, ut mortales omisnes peccando supciaret , ac celera perpetr ret, quae nullus prςdictorum hactenus cogitasset olligens paucoium Epicopo urn Concilium cliaud enim plures, q iod facinus exhorrerent, va uit in pudens suae impudentiae, atque dedecoris habere consortes , ausias est
nieationis sentcntiam iaculare. 3 Hactenus ille, apud quem plura inuti nic s. 178 4 andem quod non tardaverit S. Leo Concilium Calcedonense eongregare siexeentorutriginta sex Episcoporum, ex sente tia Niceph. lib. I s. eap Σ. magis recepta, dc quod hi omnes praesente Marciano Imperatore,& praesentibus,ae cooperantibus Legatis Sedis Aposto. licae, Dioscorum condemnauerint, simulque haeresiarcharum Nestoris, de Eutychetis emindemnationem confirmarint, legat acta dicti Concilii Caleedonensis, Ec Nicephorum, de Baronium citatos quicunque de rebus,seu de
litametis Dioscori ad satietatem sicire deside tat. Nobis hac pauca, vel breuiter attigisse sit satis.17ρ Sequitur breuis sermocinatio de Zenone Imperatore haeresi Eutychetis de Dioscori imbuto qui ideo intextis sarchas enut ratur, quod auctor fuerit sectae Pacificatorum , qui
etiam Tepidi nuncupati ob edictum ab ipso
conditum,quo, ut ait Gualterius cap. 3 .seculi
quinti. inducti suere tum Catholici ad aliquid
de veritate fidei remittendum , tum haeretici Eutychiani ad aliquam suae vanitatis partent abiiciendanu, ut ad continentitiam pacem utrique peruenirent. hinc quidam Eutychetianathema dicendo, illinc vero CaIcedonense
ConciIium , in quo eius error damnatus fue-Igorat, proculcando. Unde res eo deuenit, ut
unusquisque Pra latus in sua saceret Ecclesia . quidquid iubebat. Qi iam pretensam pace ubi Anastasius Imperator amplexus est, neque promulgatum fuit in Ecclesiis Caleedonenset
Concilium, neque ab uniuersis reiectum. . JHactenus verba Gualterii se aGrentis cum Prateolo, Vctb. Zeno, de cum Baronio anno
Abeliani vocati) dicendum occurrit 3 Huiusmodi appellationem sumpserunt in Abele vir.