장음표시 사용
121쪽
Virgine , quippe Virginitatem, seu Contineniam ex superititioso errore profitebantur,exsestimantes se astringi omnino necessitate ineundi matrimonium, atque in matrimonio Una
cum uxoribus degendi;aliunde vero copulam coniugalem tamquam illicitam detestabatur,& filijs adoptiuis haereditates relinquebant. 131 Non diu durauit iste error, nec latius se extedit,nempe in Africa per liolam Hyppon Esem regionem; de eo meminerunt S. Augustiis nus haeres 8 & prateolus verti Abelonii, qui non exprimur, nec alius ex scriptoribus,quod sciam , quisnam fuerit primus inuentor dictae sectie Abeloitarum. r83 Tandem addendum unum verbum circa Acephalos , aut Diaeri nomenos , siue Haesitantes i de origine illorum diuersimodὸ sentiunt Auctores. Nam ex mente Liberati Diaconi apud Baronium anno 33. num. 2I. dicti sunt Acephali illi ,qui circa dictum annum . . neque Ioanni Antiocheno Episcopo, nequo Sancto Cyrillo Alexandrino inter se se dissidentibus adhaerere voluerunt, sed seorsum, absque rapite in rebus ad Religionem spectatibus procedebant. 34 Verum muIto probabilius est, Aeephalos, vel Haesitantes adscribi debere ijs, qui, ut ex
Leontio refert Baronius anno Asa. numer.4 α
cum prius Petri Magi haeretici Episcopi Alexandrini fautores sis issent, postea ab ilIo reeec serunt, eo quod anathemate haud istisisset Coiacilium Caleedonense; cuius hostes iurati erat, ob condemnatum Eutychetis errorem , cui
adii rebant. En verba ipsius Leontii de sect.
18s Sed quid, inquit, actum P Comprehensis est astutus in astutia sua: dum enim ea usus est arte Petrus ad Catholicos decipiendos, de haeresi addicendosi perdidit ex suisquamptu. rimos; qui seorsum ab ipso sine capite conuenere, de quibus scribit ita Leontius: Unione facta, Petrus apud Alexandrinos in honore praecipuo erat, probatoque unionis illo scripto,in selio ponitur Alexadtino, nec iam amplius in occulto , sed palam erat Episcopus. Quidam tamen nimio contra Synodum Calcedonensem odio impulsi, secessionem a Petro faciunt, nec eum illo communicabant ob eam causiam , quod unionis scripto probato synodum anathemate manifesto non fuisset
execratus. Atque hinc vocantur Λcephali,eapite carentes; quod Patriarcham suum mini 18s me secuti, seorsum communicarent. Hinc
Petrus, qui populum multipliciter se indi videret, tandem synodum Calcedonensem p iam anathematizare cogitur, quo fiebat, ut pariter, & unionis scriptum reciperet, dc palam anathemati synodum subiiceret. Verum nec sie quidem Acephali cum eo communica. hant, quod ab initio scriptum unionis approbasset, non anathematizata synodo. J- Ηεe Leontius,quibus nos iam praesentem regulam
187 HEttiis Fullo, eognomento Gnapheus, L Episeopus Antiochenus,institator assi. gnatur sectae Theopaschitarum i inde isti sievocati, quod ille diuinitatem faceret passibi. lem, adiunctis ab eo alijs erroribus ad huius 188 sectae constitutionem ob peculiarem autem Petti Fullonis haeresim dictae sectae annexa est alia Iconoctastarum; quorum Princeps ex titit Venaias Persa; hie omnium primus nega I 8ρ uit imagines unctorum esse adoradas. Dein exscriptis S.Atigastini male perceptis origin8diixit secta Praedestinatorum tenentium, neque bona opera prode C bonis , neque mala obesse malis; sed omnia ex praedelticiatione pendere;inter eos Lucidus quidam magni no-Iso minis presbyter valde excelluit. De Angelitis , de de Plaudomose, in fine aliquid Sci
i si Irea petram Fullonem sectae Theopasthitarum auctorem , illud praecipuEattingendum obiter , quod Antiochiae Sedem Episeopalem adiuuante Zenone Imrratore, tyrannicὰ inuaserit, expulso Martyrio Epist
po.' ut ex Liberato Diacono, Breu. cap. 11 adducit Baron. ann. 7I. num. I 3 si 1 vel secundum Theodorum lectorem Collect. lib. i. apud eundem Baronium numer. Millo discedente, quod populum vilissimum, re
iam haeresi infectum tumultuantem videret
sponte sese Episcopatu abdicante, grauibus xya illis verbis, Cois rebria, O mpulo ιπσε
1s sed accipe statim errores istius Petri Ful- Ioni, Primus suit, quod duas in Christo Iesu perlbnas perperam distingueret, & ob hane
causam ad hymnum Angelicum , quem Grici idest , ter sanctum nomina e Blent, quartum addebat, dicens; sanctus Deus, sanctus Fortis, sanctus Immortalis, sanctus, qui crucifixus es, nimirum ut sanctum crucifixumil sancto Forti, hoe est, a Filio Dei separaret. lys Addit autem Nicephorus, ct cum eo is teolus locis eitatis, ubi praedicii erroris me. minerunt, quod in Ecclesia Antiochena. ad euius supremum dignitatis gradu Gnapheus dicto modo ascenderat, eius iussu, seu potius eoactione, adiunctio illius quartae Inuocati nis, Sauctui, qui erucifixus es, pro nobis, vini ab omnibus recepta fueriti maneatque a ueapud Theopaschitas, seu Morphisitas. 396 Seeundo, Errauit Petrus Fullo,Diuinitatem iaciens passibilem, ac Deum passum, de erucifixum, quoad diuinitatem suisse assimas, hincque
122쪽
hincque eius Metatores I heopasthitae sunt appellati ; quibuscum ipse interim ConciliuChalcedonense multum carpere , pro scindere consileuit . Praeter relatos Nice in or una, &Prateolum, tribuit ei hanc li aeresim, Gualterius cap. 14 seculi quinti. Termo. Actionem admodum temerariam executus est Gnaphaeus,ex qua sibi, de suis Aia siclis occasionem errandi praebuit: nem is consecrauit Episcopum quendam Xentia in
Persam nondum baptia arum, & tunc , ut tam to crimini excusationem texeret , erroned,
di pertinaciter asseruit consecrationem inseruire illi, loco baptismi, nec amplius huius. susceptionem requiri . ita ijdem Nicepho. rus lib. Id. cap. 17. Gualterius ubi suprae
is3 Non plures tribus diciis Gnaphara tribuu-tur errores in specie; in commuta tamen deisera ait Gualterius num. q. quod partim cum
Manichaeis, partim cum Sabellianis, partim cum Euthychianis conspirarit. vltimo M. c ad iiingo unum verbum de inselici eiusde Petri Fullonis obitu, de de suceetare in Episcopatu cum Baronio anno num I. sic a serente. Hoc eodem tempore, inquit, perditissimus ille Orientalis Eeclesiae pestis, fidei orthodoxae demolitor, potentissimus diaboliminister P citus, Fullo, lauasor Ecclesiae Antio. Chunae ex hac vita ad tremendum iustitiae duacio uinae tribunal, sera licet morte vocatur. At nec licuit tunc, adultero e medio sublaeoE clesiae Antiochenae Catholici alicuius Aististi. tis consortio frui. Etenim praeualente haereuticorum factione, seuore Zenonis Imperatoris, ex ipsbrum sententia aeteraus est eius. dem haereticae prauitatis Antistes Palladius , qui communicationem retinuit cum nefando Episcopo Alexandrino,dum vixit. Hactenus ibi Batonius. ao I Sequitur agendum de Xenaia heresiarchar circa originem, conditionem. dc statum vi tae eius breuiter tractat Prateolus verti. Xe naias, ex Niceph. lib. I 6. histor.Ecclesia ca7. Sed ex utroque breuius Gualterius c. 13.seculi
quinti per sequentia verba ; Xenaias, inquit , Persa, conditione seruus, Eutychetis, di in seori assecla obfirmatus, a Domino pmiugus in Ecclesiam se contulit, Clericum se esse nidia litus, cum ne baptisino quidem lustratus eia et oi set. Qua de re eertior factus Celendior Antiochenus Episcopus, illum de Ecclesia expulit. Verum Pettus Gnaphetus in pristianam auctoritatem vendicatus , xenaiam non
modo in Ecclesiam recepit et sed & Episcopum
Hieropolitanum creauit i quod scςlus ut contegeret, sosecrationem, quemadmodum pau.
lo ante dixi, alfirmauit, illi esse inst4r haprisemi.JHaec ille,nec plura huc spectantia tibi tr
ao3 Ad nouam Sectam constituendantinouum .dc nunquam retro seculis auditum, errorem
excogitauit, dum Imagines Christi Domini,de
Sanctorum eius venerari prohibuit, quo maiori fama nouus Haeresiarcha existeret. De hoc errore Pinteolus verb. xenaiar, ex Nicς- Tom. II. phoro relatst, cuius haec sunt vcrba. XenRias, inquit, iste primus , eo audacem animum, & os impudens l) vocem iliam ouo-ititiit, Christi,&eorum, qiii illi placuerunt, imagincs venerandas non esse. J Iea Nicephorus.1o4 Quoad sectam, seu haeresim Praedestinatoruaudi paulisper Baronium ann nu. II. sic loquentem: Λcturi nos vero, inquit, de his quam accuratissime,in memoria reuocadum
putamus, post S. Aagustini obitum prodijsse quosdam, qui ex eius scriptis m/ic perceptis,
complures inuenerunt errores,quos S. Augu
stini nomine, dc auctoritate desendere cona. bantur; sed eos pro defensione ipsius S. Λugustini agens, Sanctus Prosper valide cosutauit.
xos Dicebantur isti vi Sigismundus in Chron.
ann. I . adnotauit haeresis Praedestinatorum sectatores: qui idcirco eo nomine voca
bantur, quia de prςdestinatione,& diuina gra intia disputantes assererent, nec pie viventibus prodesse bonorum operum laborem, si lueo ad damnationem pristitiesscat, nec tua piis o besse,etiamsi improbe viverent, si a Deo praedestinati fuissent ad vitam: qua assertione boni i bonis auocarentur, de mali stabilirentur in malis : quae quidem ut diximus, ex striptis S. Augustini male perceptis, qui huiuitii odia o6 erant, se accepisse iactabant . His autem detentus erroribus,suit Lucidus quida magni nominis presbyter, ad quem Faustus epistolam illat i scripsit, cc.J Huc usque Baronius . xor Quamuis vero dictus Lucidus in ea uect: .,
seu haeresi uti praeexcellenῖ agnoseatur, nos afuit tamen prim eias institutor, alit talium
Praedestinatoru antesignanus, neq. scitur quisnam fuerit, teste Prateolo veth. Praedestinati, cum Sigibertus loco citato ipsum non reserirat, neς alius, quod legere potuerim ex Striptoribus antiquis, de recentioribus.
ao Originem sectae Angelitaru ex Nieephoro
pellati sunt, in quo scilicet, qui primos apud
aos eos serunt ouuentus cogebant, Hi porro alio vocabulo, dc Se rixae , i Seuero quodam
Acephalo, quem serunt isti os sectae ducem primum fuisse t te Theodosiani a Theodosio, qui apud eos Alexandriae Papa iactus est; le D
mianistae a quodam Damiano nomine vocontur J haec Praeeolus,quibus multiplex eorum denominatio innotestit.
a Io Vnus tantum error proprius haereticorum
Angelitaru assignatur,in eo positus. quod non nisi unam subsistentiam in Patre, ac Filio, NSpiritu Sancto agnosceret. Ita breuiter Gualisterius , c. 28. seculi quidpi, c*dicitatis Niceria II phoro, de Prateol. ut ibi prius de eis sie ait: Alium porro, inqu t. esse dicunt P trem, aliuFilium, de alium Paracletum, Spiritum Sanctum videlicet: non esi. gutem horuni quenq. per se ipsu natura, sed habere communc Deli, siue Deitatem in eis existentem *ari. de ea
Deitate indivisibili modo participales, que - ibet esse Dςum i ita Pr te olus de Angesitis. L Finem
123쪽
xis msER IIL DE MATERIIS TRISU N. FIDEI
arx hinem imponamus huic quinto seculo proposita secta, seu relata historia cuiusdam Iudaei Pseudoinosis,qucm Prateolus vetb. Moles falsus, & Gualterius c. 17. seculi quinti inter haereticos, seu Haeresiarchas reponunt: Eam isti, sicut & reliqui Scriptores , praecipue Ba ronius anno Ia. num. 8 s. eisdem serὸ verbis ex Socrate,Eccleshistor. lib.7. cap. 36. sic de-1i3 sumunt. Eodem sermὰ tempore, inquit,mul-mudaei in Creta Insula, Christi Fidem reeeperunt, tali calamitate ad eam rem inducti. Iudaeus quidam veterator se Movsen esse si mulauit, deque Cςlo demissum Txit, ut Iudaeos qui illam Insulam incolebant, per mare
in continentem traduceret: se namque eundeesse, qui olim Israelem per mare rubrum ducens conseruasset. Ad annum vero integrunihil aliud moliebatur, quam ut singulas Ciis uitates totius insulae peragraret, Iud os in illis habitantes ad illud eredendum impelia
laret, hortareturq. ut omnes suas diuitias, gepossessiones relinquerent. Nam eos per a a
re aquis exsiccatum, in terram promiselonisai se traiecturum pollicitus est. Illi igitur eiusmodi vana 3c falsa spe in fraudem illecti, o m. nia opera,quibus uti solebant, deposiverunt,
facultates, dc Hrtunas neglexerunt, earumq.
potestatem illis qui eas accipere vellent, permiserunt.
xis Ubi dies prosectioni ab illo veterator praestituta aduenit, ille praecedere , subsequi
omnes cu mulieribus, & pueris csperunt. Eos ergo ad promontorium mari imminens dedu cit: ex eo in mare se praecipitare iubet. Proi
de qui primi ad praecipitium accesserant, ita faciunt,& nisi diuina prouidentia it Ita prospectum fuisset , multo plures interiissent.116 Nam sortὰ fortuna aderant Christiani, quo.
rum alij piscatores , alij mercatores fuerunt Hi nonnullos eorum aqua prope su catos qui iam tum in calamitate constituti suauia. amentiam agnoscere cς purunt extrahentes conservarunt ; alios ne se in mare deijcerent, prohibuerunt, exitio eorum, qui ante se prae. ai 7 cipites dedissent, commonstrato. Iudaei tamen staude patefacta, cum temerariam ipsoru crudelitate cognouetu tum Pseudo-moysen illum occidere contenderunt. At eum nullo modo comprehendere poterant, qui pre clam se ex eorum aspectu subduxerat. Unde nonnullorum animo insedit opinio, eum exitia
tem dς monem suisse, qui in ipsorum gentis a I 8 perniciem, hominis speciem induisset. o. circa multi Iudaei in creta ea clade impulsi, Iudaismo derelicto, ad fidem Christi se trastu. terunt 3 hucusque Socrates calatus apud eundem Baronium; nec suppetit quidquam pro re presenti addendum.
De harasitas , θ Haresiarebis diuersarum Sectarum cantra Fidem δομlieam institutoribus, totius Sexti Seculi decursis prodeuntibus.
i ontra horribilia, ερ admodum venenosa Haeresiarcharum,Sc haeresium monstra seeu Ii Quin ti,i nobis toto Capite praecedenti indicata, non desierunt, quod Deo Opt. Max. sit gratia, in Ecclesia Catholica, salutaria valde, Ze essicacissima doctrinae Fidei antidota, a viris sanctitate, de sapientia praestantissimis opportunὸ porrecta. Videlicet a S. Ioanne Chrysostomo homil.ρ. in I. cap. Ioan. de homil. F. ac U. in cap.s. eiusdem, contra tollentes liberum arbitrium. A D. Au gustino Iib. r. ad SimpIicianum, quaest. a. & lib. de spiritu, dclitera cap. 33. contra Pelayianos, Semipelagianos, ac alios nimis eidem libero arbitrio tribuentes , ae emcaciam gratiae in ciminis iustificatione negantes. Itemi Cyrillo Alexan. lib. io. cap. I 8. in Ioan . & b. Leone serm. 3. de Epiph. contra asserentes non requiri bona opera ad salutem,sed sincere solam fidem. Α Theod reto quae in Leuit. lib. 8. de curatione Graeca , contra abominantes intercessionem sanctorum , adorationemque Imaginum. Uide plura apud Genebrardum lib. 3. Chron. in fine seculi quinti, di ibi apud Gualterium. Hos dictis contenti sumus, ut iam ad qualitatem, de conditionem Haeretiarcharum ,&haeresum sextisaeeuli gradum faciamus. Suid de Secti, Seuersararum, Gaianita.
a Euerus Monachus , Magiae deditus , deo ex Monachatu ad Episcopatum RutiOchenum, cooperante Anastasio Imperatore promotus, Acephalorum Eutychetisque haeresim se sectatorem acerrimum indicauit;
sed postea vix vIlis nouis erroribus adinvenistis, sectarei initituit Seuerianorum, seu Co 3 rupticolarum i Inde sumpto hoc secundo nomine, quod interrogatiis Seuertis a quibusdam, corruptibile Christi corpus dici deberet, nec ne prespondit, corruptibile dicendu . 4 E contra vero eum Iulianus Halicarnanus circa idem a Gaiano discipulo suo interroga
retur , assi auit esse incorruptibiler atque
hine Gaianitarum,uel Incorruptibilium secta,
illi opposita, originem duxit. De
124쪽
, I E Seueri primoriis, de arte nragica , ac I de alii, audiamus Baronium anno II.
i num. Iegregie loquentem , cum auctori hus ab ipsis citatis. De Seuero autem,inquit, monacho modo nobis agendum, qui *x, Iues , atque pe rditio totius Orientalis Ecclesiae a prauod mone est productus in mediu, monstrum quidem omnium vitiorum deser-mitate compactum, ut plane intelligas huius excmPlo, quales esse consueuerint, quos sibi diabolus in omnibus inueniens obsequentes per eos amatos spiritu malo, loquitur eontra Deum blasphemias. De Seuero igitur haee de-Prompta ex synodieis Actis aceipe J Ita ibi,
a Quis nesciat, inquit, eorum Seueri scilicet, α gregalium eius vitam turpem admodum, di sceleratam ab ineunte aetate esse, & dqmo nibus addictam ξ &quod in veneficiis Seue rus deprehensius est, in Ciuitate Berythorum daemoniis seruienq& infra. Processit ad Acephalos hsreticos,qui ea,quae Eutychetis sunt, sapiunt; vocantque sanctas Dei domos diuer- tia haeresis, di impietatis. 3 Item num. II.s addit. Quod autem, inquit, de ipsam Acephalorum religionem simulauerit, ex conseisquentibus omnibus manifestum fuit. Praesidebat enim suε Acephalae sectae, quod Vnitu uam diciturnon admittens , sed Nouatiuum ipsum Diuulsuum appellans δε in suis pros prijs conscriptionibus anathematietans J haec ει alia iIle ex actis Synodi Constantinopoli,
ranaei adducens plura de Seuero ex Euagri
lib. 3.cap. 33. ex Nicephoro lib. I 6. cap. 29. ex Iaberato Diacono Breu. cap. 19. tom. a.
Conei I. quς apud ipsum videas. Io Sed non omittam id, quod attingitur in Regula, de promotione eius ad Episcopatiim
Antiochenum, circa quam idem Baronius anno SI 3. num. I. Consu libus, inquit, Probo , de Clementiano praesens annus Domini si I.
Fastis inseritur r quo , tuquit Marcellinus i Chronico, Seuerus Euthychetis perfidiae, A. nastino Caesae volente, Sedem Antiocheu Flauiani Antistitis ex Monacho Episcopus Oc-II cupauit 3 haec ipse. Mala malis maioribus
incrementis adduntur. Qui enim monachus Valuit tot tantaque comminisci scelera. quid ab eo iaciendum putas, cum tantae Ecclesiae nactus est praefecturam , fultus praesidio Im- , Peratorisὶ Simul ac igitur adeptiis est Antiochenam Sedem, conatus est omnes Episcopos ad suam communionem pertrahere 3 hactenus ibi Baronius. Ia Quoad errores vero haeresiarchae Seueri, praeter expressos a nobis Eutychetis ,& Ace- Phalorum , quorum ipse Sectator suit , de praeter eos, qui praesumuntur in exercente magiam daemoniacam, uti exercuit idem se. Merus, vix ullos alios in particulari Docto res assignanti in communi tanuim Gualterius cap. a. seculi sexti , cum Baronio citato , se ait: Seuerus tametsi palam se pro Acepha- Io venditaret, noua tamen, diuersaque eris m. II. rorum monstra in sinu ibuebat, exclusitque
1 a tandem J haec ille : Qui statim ibidem etia in
particulari de eodem Seuero addit. Primum, qu6d Ecclesiam parentem, di sacra Baptismi, quibus initiatus erat, mysteria negauerit. i Secundum , quod crudelissimὸ in omne in .
tholicorum genus saeuierit, monachosque imprimis, quorum coenobia religionis arces,ser-I3 ro, ignique demoliebatur. Tertium quod in Coneilium Chalcedonense tanto serebatur o-idio, ut cum Iustinus Imperator illud ab omnibus Episcopis, nisi sedibus excidere vellent, promulgandum edixisset, noctu clam omni . bus elapsus ex Vrbe, Alexandriam fugerit. Totidem serὸ verbis affert citatus Gualterius
ex Baronio anno F 31. num. I 'S.
Prae cεteris autem Seueri asseclis Theodo. sius quidam adeo excelluit, ut ab eo iidem Seueriani, teste eodem Gualterio ibidem,num. s. appellati fuerint Theodosiani. Appellari etiam consueuerunt Agnoitae, item Corrupticulae , cuius appellationis rationem
exprimit ipse Gualterius, indicans simul originem oppositae sectae per sequentia verba . 7 Non ab uno Seueri nomine , inquit, Seueriani dicti sunt, sed de Corrupticulae , eo; quod quibusdam Seuerum interrogantibus, corruptibile Christi corpus diei deberet, nec respondit Seuerus, corruptibile dicendum. Quod idem quibusdam Alexandrinis percontantibus, ex opposito Iulianus ineorruptibile asseruit. Hinc duae in diuersum abiere Sectae , Seuero aduersus Iulianum, hoc in illum scriptitante .d Hucusque
9 De differentia autem, Ze contrarietate inter dictas duas Sectas, de inter auctores earuSeuerum , e Iulianum Halicarnasseum chune distinctum aduerte a Iuliano haeretico Episcopo Capuano, de Iuliano Apostata Imperato- reysectatore'. utriusque,multa ex Nicephoro lib. II cap.29. affert Prateolus, verb. Aphaothattodocitae. Conclusio tamen est, quod vintrorunque assertum sit manifestE contra Fide Catholicam; eum ill ad Seueri, nempὰ corruptibile esse dicendum Corpus Christi, si intelligatur, etiam post eius resurrectionem , uti intelligit sine dubio, 8c absolute affirmae ille ; clarὸ repugnet testimonio Scripturae fa
crae Psalm. I S. Nec dabis , Sanctum tuum vi. dere corruptionem, quod communiter exponunt sacri Interpretes de Corpore Christi Domini, liberum scilicet a corruptione manississe post mortem, de nune incorruptibile manere, ac mansurum in perpetuum.
ai At assertum Iuliani Halicarnasset, Si sequa-ctu eius de ineorruptibilitate Corporis Christi, quod iam ab instanti Incarnationis su rit incorruptibile, inde facile apparet esse haereticum, quod sundetur in alio grauiori errore Sectae Eutyehetis . a nobis iam supra expresib, de unica natura admittenda in Christo, composita, seu resultante ex Di-21 minitate , εe Humanitate : Et consequenter ratione Diuinitatis , a primo sinstanti Incarnaitionis, corpori eius obtigisse L a incox-
125쪽
incorruptibilitatem, ut ac ducit Prateolus citatus eum Sanctu Patribus ab ipse relatis. re Irenco Iib. 3.c. 33.& Cyrillo in Theiauro ib. io contra praedictum errorem Iuliani de incorruptibilitate Corporis Christi Domini insit gentibus, praecipue tamen insurgit D. Th mas quodlib. 4. quaest. I. art. 8. per sequentia
αῖ Gainitae, inquit, non istum a corruptione
putrefactionis volverunt Corpus Christi esse incorruptibile, quod Fides CathoIica tenet secundum illud Biaintillae, Non dabis Sanctu
videre corruptionem: sed etiam alienum eia se i eorruptione mortis ante resuriectionem ;quod etiam pium, ut dicit fusius loannes Damascenus lib. . cap. I 3. Nam si indissolubile, inquit, factum est, & non conlabitantiale n bis, non veritate,sed opinione iacta sunt, quae facta teliatur Euangelium, ut pote famem, sitim,clauorum fixuras, lateris apertionem, Nmortem; si autem opinione facta sunt, ita igitur est. de deceptio,dispensationis mysteriu, de opinione, di non veritate factus est homo eideoq.opinione, & non veritate salui facti sumus.Sed hi facessant,& qui talia dicunt alutis expertes fiant θ hactenus S. Thomas . 4 Λ praedicto autem errore incorruptibiIitatis
Corporis Christi prosei res sectae Iuliani appellati sunt Incorruptibiles, item Phantasiastae, siue Aphealdocitae, ut ex Prateolo cit x to assere Gualterius cap. I. seculi sexti. Vetucu inter discipulos Iuliani Halicarnasses quidam Gaianus. sive Gainus niagister impietate
ardentius cbiberit, ac copiosius euomerit, communicandamq. alijs vigilantius curarit,
ideo ipse quasi nouus eiusaem sectae Iuliani auctor constituitur, sequacesq. eius Gaianitae, seu Gainitae sunt appellatii de hoc Gaiano,& de errore eius circa dictam incorrupti. hilitatem , plura Baronius annes Is .a num.66. ex Leontio scholastico Act. Io. deiect. rum. .
Biblioth. de ex aliis apud ipsum. Secta Porei Apamaensa , ct inubimi, ae alia ab Euυιheta, minoro, Maera, ct Gaiano exorta quinto se habem
,6 M X pessimis arboribus, quandoq. pessimi
is pullularunt surculi, ut ex Dioscoro Petrus Apameensis homo sceleratissimus in Sedem Episcopalem intrusus, cui adeo illius doctrina,& norma vivendi placuit, ut ipsius si-s7 mulachrum, uti viti sancti veneraretur. Si-iniliter ex Eutychete pullulauit Anthimus Epistopus Trapeauntinus: auamquam hic existerius catholicus videri maduit,maxime apud et 8 Imperatorem Iustinianum. Ortum item suua Seuero, & Seuerianis ducunt Tetraditae, de Cononiis, istorum Princeps extitit Conoa dis quidam Archiepiscopus Alexandrinus. Secta tandem Barsanianorum oreinem k Barsaniouuodam Gaianitatum auecta dicitur traxisse.
so . Uae de sceleribus Petri Apameensis, de
intrusione in Epit Opatiun. de impietate haereticali in venerando simulachro . negata veneratione imaginibus sanctorum Aa-tiitieum, prima pars praesentis Regulae breuissimὸ attingit,& admodu copiosὰ adducit 3
ronius anno si 8. a num relatis auctor
bus, & locis, unde sumpsit, nempὰ libellisi Clero Apameae, de a Monachis Syriae, Synodo Constantinopolitanae contra dictum Petrum oblatis, qui extant in ea Synodo contra Λathimum Act. I.
3 i Libellus elericorum Apames sie lacipita proprium Sacerdotii. Se honesta pollicitationis,Ne. 3 quo quidem, inquit, prosequens Baronius, horrenda, nefandaque perpetrata a P tro scelera enarrant.Αeque primum sum qu
m. saetosancta Ecclesiastica dogmata, quae iSancta Romana Sede in alias derivata sunt
Ecclesias, opera nefandorum haereticorumis
esse labefactata, penitusque corrupta per impium Seuerum de hoc iam supra Anti ehenae sedis inuasorem, & Petrum, quis intrusit in taclesia Apameae; quo auctore sicut Fidei Catholieae , ita de saetorum Canouum prosligatio facta esset. atque destructio Pata
disi, eum ridelicet sanctos, qui ex hac vita migrassent nathemati rit Episci pos, deleueritque eorum nomina ex saero Ecclesiae Hlbo, eorundemque imagines molauerit, pi
gique fecerit loco ipsorum Diostora, ct alios 31 haereticoseondemnatos 3 haec ille, addens plura de inhonestate eiusdem Petri in aspicie- do mulieres,etiam dum sacram Missam eae braret , de de emaenata ipsius libidine c. --33 ximo omnium scandalo. Omitto conteata in altero libeIlo a Monachis porrecto, cum finxiste eadem, seu similia traiulis, εο eum ex his iam innotescat satis , qualis nam suerit dictus
34 Enumerat autem hune inter haresiarchas, eique peculiarem sectam assignat Gualterius cap. . seculi sexti, ob quatuor ista supra e res , dc nunc magis, per numeros diui . timum, quod odio in Ecclesiam Romanam de eius decreta, ut charactere gentilatio, hic
Pseudopropheta a suis gregalibus agnosci πω 3 s luerit. Secundum quia aduersus Sanctos in
caelo agentes , horrenda anathematismi sui fulmina emistae. &ex Ecclesiae rabulis eortia 6 nomina abraserie Tertium, quod Sanctorum
imagines exosus,vivis, ae spiratibus factitatis monumentis abolitis, unius Diostori, Ac c haereti corvin damnatorum simulachra res, 37 giose veneraretur . Quartum, quod ei in . more fuerit, in hominum religiosorum sacra
Deo domicilia, vi emcta, captis, caesis, suga ti'. ineolis,meretriculas immittere, de cui inuis luxurie generi Iaxare habenas 3 ita illo seia totidem verbis. Atquehactenus satis Petro Apameensi. 38 Sequitur monstrum magis horrendit,Ant mus scilicet Episcopus Trapeautinus in regi ne Ponti r de quo ita Baronius anno yy a num. 6ι. Sic igitur, inquit, Epiphani
ei sedisset annos quindecim ioc i in ast in
126쪽
ET, PINGE TRIS: FIDEI CAP. X. R. . CCXLVIII.
ex hae vita deeessiti quo e medio sublato,va-ιido satis orthodoxae fidei propugnatore, calvilidis , oceultisque consiliis impiae Theodorae Augustae Anthimus Episcopus TrapeEuntius, qui fibris licet Catholicam fide profiteretur , intrinsecus tamen Eutychianam haeresim se .ctabatur, in Sedem Constantinopolitanam . intruditur. Id quidem de se ipsis publica san.ctione nempe Nouel.4s. anno sequenti edi-3ν ta Iustinianus testatus est J haec ille. Addens
immediatd postr Hinc, inquit , malorum origo, hinc ipsi Imperatori , atque uniuersae Eeelesiae Catholicae oeerbissimarum cladium sons erupit, cum videlicet Theodoram Augustam coniugem audiens Imperator, monstrum horrendum in regiae Civitat s Pontificiam Sedem protegit J En quainciaia ipseia
Sed clarius idem eum Liberato Diacono seriptote illius tempossis de cauc Nest.cap.LO. De studiis autem, inquit, Theodorae erga An. thimum auctor es Liberatus Diaconus, qui
ista ater Ea tempestate mortuo Epiphanio Constantinopolitano Episeopo, Theodora lAugusta Anthimum transtulit in Sedem, latenter Chalcedonense Concilium non susci. pientem J haec ille ex Liberato. 1 inod autem maximo apud Imperatorem , Iustinianum,ut subiungitur in R egula, nihimus studuerit Catholicus videri , tellatur ideBaronius anno 13 . num. 86. per sequentia. verba. Ita se, inquit, comparauit vulpis ista, Anthimus inquam, ut cum nefandus haereti eus esset, studeret tamen in omnibus appare
te Catholicus, probans Chalcedonense Concilium, de reliqua, quae veri orthodoxi πλa a rent. Sed de adiecit, quod cum de eius hae reli sparsus rumor effecise se homo callidus perpurgauit,dum coeam ipso Iustiniano imperatore disertis verbis professus est, se in omnibus assensurum iis,quae Apostolica sedes sentienda praeseriberet: hoc enim nullum euidentius signum edi posse videbatur, quam si secuturum se polliceretur, quidquid Ecelesia
Romana credendum ostenderet; cui assentiri,
se, se Catholicum demonstrared hactenus
ille Verum quamuis hoe modo Anthimus Imperatorem deceperit 3 S. Agapetus tamen Papa, qui Roma discedens, eo tempore Co- stantinopolim venerat, haudquaquam ab eo decipi potuit rimo hic primo Anthimi praese. tiam spreuit; dein cognita eius haeresi Euty-' chiana,maxime de una istum natura in Chri-
Domino. Eam vige e hoe rempore, quauia se/ibo, in Prouincia Mesepotamia, audio dPatmbui Hanescanti prefaeraim Congregationem vi Pro iganda sis. iussu Sancti mi mini Urbani Pspa VIII. ilitie mi sin ipsudeposuit a Sede Constantinopolitana, tametsi Theodora valde obstaret, ad eamque Menna s virum dignum induxit. Cum autem Anthi.
mus in pertinacia suorum errorum maneret, non tardavit Agapetus eum uti pertinxeem .haereticum sententia iuridiea condemnare ,
atque omni dignitate priuatum relinquere ν. Tom. II.s QSin postea congregata fuit Synodus quinta Constantinopolitana,cui praesuit dictus Mennas, Nibi tributi sunt Anthimo plures termini ad resipiscendum: quibus transactis, cunia nollet resipiscere; iterum peream ipse eum se in quacibus suis merito suit condemnatus. seondemnationes successor Agapeti, Vigilius
Papa tandem confirmauit. Haec omnia copiose pertractata imientes apud Baromunia, anno 33 s. dc 336. passim; qui ea desumit par.
tim ex citata Synodo quinta,partim ex Anastas in Agapeto, Sc ex aliis. 8 Secundum Nicephorum lib. I . cap. qu. quem sequuntur Prateolus, vetb. Tetraditae,& Baronius anno 1 3 num. Sq. isti Tetraditae tu nullo prorsus repetiuntur differre is euerianis , seu Seueritis. Vnde quaecumque supra diximus de Sem Seueri, dc Seuerianoruinia
competunt huic sectae Tetraditarum, uti ab illis derivataei qualiter autem ista derivatio facta fuerit, egregie indicat pro ea,& pro alijs Sectis Batonius dicto an no 3 3 num. 84. his
49 En in quos vepres, atque dumeta, invia loca, scabra , abditosque recessus, per rupes, de pnaecipitia, praeruptaque scopula, immanium ferarum latibula incurrerint,i recto fidei tramite aberrantes huma nae mentes s En qu modo monstrum monstro iunctum concipiat,
pariatque horrenda spectra, atque deformiaso simulacra . Vt ex his ipsis prudens quisque intelligere valeat secundum illud Iobe. 38. ubi lux habitet, Ze tenebrarum quis locus sit; ut quisque ducat unumquodque ad terminii suum , dc intelligat semitas domus eiu rco gnoscat, scilicet, ubi sit Fides CathoIica; ubis i vero haeretes habitent. At non hie finis portentorum: alia adhue prodierunt ex eornuta
bestia capita, ut longe ista superet tricipitia conficta a Gentilibus monstra, vel septem crupitum Hydram r praeter enim eas superius re. censitas ex Seuero progenitas haereses, ad
eundem pertinere tradit Nicephorus cubi δε- pra) Caucobalditas a loco quodam ita den minatos haereticos; fin*eIitas etiam , de Da mi anistas. ita dictos ab Epistopis , & locis iisdem nominibus appellatis r nam Angelitas ab Alexandriae Ioco, cui nomen erat Angelii, dictos traditi quibus prsterea addit, Ze Teis traditas, Petritas, atque I 'aulitas, , quorum alii Petrum,alii Paulii Seuerianos, sed ab inuicem dissidentes, consectabantur 3 haec ille.
Tritheitaruis primum auctorem fuisse quedam Ioannem Philoponum Alexandrinum Grammaticum cum Nicephoro lib.14. cap r .
testatur Prate Ius orb. Cononitae sub finem sie r Ioannes, inquit, iste Philoponus Alexandrinus. Tritheirarum haeresis praesectiis laterperinde atque olim Themistius Philosophus jub Valente primum Agnoietarum Sectς prε- iit J ita ille, attingens obiter aliam Sectam
13 De Cononitis sic ibidem Prateolus cum citato Nicephoro. Insuperi inquit, alia quoque quinta Seueritarum , ει Theodosianorum Secta est, de Cononitarum , qui Seuerum, de
127쪽
Theodosium,ac Episcopum praeterea apud eos quendam Cononem, i quo etiam nominati sui probant. Profitentur sine & isti re vera Deu, quidem esse, dc naturam, deessentiam quamq; Patrem videlicEt, & Filium, & Spiritum Sanctum . Ad haec tres quoque personas dicut,ipsam nimirum Sanctam Trinitatem, de subsiste 3 tias tres . Tres autem numero substantias, de naturas per omnia similes secudum Deitatem dieentes,unamque stibilantiam sue naturam,
Ee unam Deitatem siue Deum, sanctam,& cois substantialem profitentes Trinitatem, non numero,sed per omnia simili Deitate, tres Deos, aut tres Deitates omnino dicere tergiversanter.Hactenus ille,haeresim Cononitarum conis plete exprimens .s s Quid tandem de Barcinianorum Secta, d
que huius origine Z Barsaniani, seu Semidalitae
utroque modo vocati, teste S. Ioanne Damasceno lib. de haeresibus,vem. Barcinian , err res Gaianorum , & Theodosianorum defendebant, addentes aliquid nouum. Nam similam eis, quae a Dioscori distipulis offerebantur,as miscere consueuerunt, eamque sum me, digito apponere: atque farinam tritici degustabant,
17 idque pro Sacrificio probabant. Nec vero publice fiebat eorum donarium, de oblatior sed Dioscori symbolis reliciis , similae tantum admiscebant, quantum esset consumptum,idque ipsis in communionis parte numerabatur. ita cum citato D. Damasceno Bre totidem verbis Gualterius cap. IO. Seculi sexti, nec quidquaaliud ei rea hos Barianianos addendum occur
18 T Rodiit circa annum Domini s 3 s Ioannes
1 -Grammaticus Alexandrinus co gnomento Philoponus; qui licet prius,ut C tholicus appareret, eotra impium haereticum Proclum scripserit,& magnam sibi laudem inde cone illauerier postea tame palam tenacias
prae caeteris errori de una natura, ει unica voluntate in Christo Domino adhaesit , abundatiusque eum publicauit. Hinc sequaces illius Monophysitae,seu Monothelitae vocati sunt, des sab ipso istorum Secta ortum duxit.Ex opposito autem errore, quod idem Philoponus tres Deos admitteret, Auctor Sectae Tritheitarum si agnoscitur. Secta denique Themistianorum
a quodam Themistio, male sentiente de scie-tia Christi Domini dimanauit. 61 Equamur in primis vestigia Card. Baronij in ostendendis iis, quae ad Philoponupro nostro initituto speiant, sicut iam saepius similiter in aliis secuti sumus, reIatis verbis
Primo ex Suida sic ille ann. 13 1. Ioannes,in
quit, Grammatieus Alexandrinus eognomere to Phidomnus plurima scripsit grammatica. , philosophiea, arithmetica, rhetorio, sacras quoque litteras tractauit. scripsit & contra decem de octo Procli argumenta, Eceontra . 63 Seuerum.Sed tamen ab Ecclesiae Doctoribus. utaritheltes, ut qui tres Deos asserat, relictitur,& in orthodoxorum Catalogo non adiamittitur. haec de Philopono ex Suida, ti pro sequitur ita.
M Quod vero pertinet ad eius scripta contra
Proclum Lyeium, magnam quidem sibi in eo laudem conciliauit, quod aduersus impium hominem, qui scripserat instar Porphyrii co
tra Religionem Christianam, stylum exercuisisset. Sui ara enim haec ait, dum de Proclo agiti
Hie est Pr lus ille, qui alter a Porphyrio impuram linguam, & contumeliosam contra
Christianos exercuitsed Ioannes Philoponus praeelarissimε eius propositiones refutauit, e que in Grecis etiam, quibus asserebatur, ru fis dem, atque indoctum esse ostendit. Hae Sundas de libris Procli, atque de redargutione Philoponi, ex qua sibi eximiam, ut diximu , gloriam comparauit: sed evanescens in cogi.tationibus suis, non Gentilium dumtaxat, at
queΗlreticorum, verum Orthodoxorum dogmata consulare aggressus est. hactenus Baronius dict. ann. 3 . num. 76. σε sed numero praecedenti73. evm Leont. d Sectis, Act. eundem audiamus: Hoc eodem,
inqui t, tepore adhuc degente Theodosio By zantii,denuo motum fuit dogma Tritheitaria cuius Sectae Princeps Philoponus suit. Quoniaenim obiiciebat Ecclesiae, si duas in Cyristo naturas diceret; necessario esse duas hypost ses confessuram. Respondebat Ecclesiae si nutura, de hypostasis idem sint, necessarium qu que fatendum individuum: sin aliud natur .
ιχ aliud hypostasis, quaenam illa sortitio su
rix, ut naturas duas statuentes, omnino du s67 quoque cofiteamur hypostases die. Pluribus
ipse inuleem aduersamia altercationum argu meta retexens,ira pIane, ut Philoponu ad oppugnandam veritatem Catholicae Fidei ex deliramentis haereticorum mutuatum esse arma demonstraret. haec cum illo Baronius, indicas
ultimo Ioco Philoponi ignorantiam . 68 Vnde merito ipsum carpit Gualterius cap. 7. sexti Seeuli per sequentia verba: Philoponus, inquit, si se intra septa Grammaticae, di Philosophiae continuisset, nae eonsuluisset sibi sopienter: sed artis suae limites tra ressus, dum altiora se audaculus attentat, dum de augustissimae Triadis personis tribus, dum de duarum naturarum in una verbi perlana coniunctione imperitus disseri olavit caecὶ,ac temere, quae sapientes, & orthodoxi in Deo vem 69 distinxerat. Nam hine quidem tres Deos fi git , illinc vero duas Christi Dei, homini ire naturas in unam, Eutvchianorum instar, per miscet, seque praecursorem praebet Monophν- sitis. haec illa,quibus copendiole indicat duos praecipuit' de grauissimos F hiloponi errores. 7o Tribuitur etiam ei ille error, quod pern gauerit corporum reiste nem esse futui atquem
128쪽
quem ex Nieephoro lib. 18. histor. cap. 47. sic explicat Baronius ann. 33 s. num. 3. At quo modo, inquit, intelligendum sit, quod dictam est, philoponum negasse resurrectionem mor tuorum, erit ex Nicephoro declarandum non enim, ut animas diceret sine eorporibus coe-lasti gloria stulturas, sed eas aliis corporibus induendare, illis quidem ex nihilo creatis. 1 Quod videlieet assereret eorpora nostra corrumpis undum formam, atque materiania.
Ita ille , di paulo post cum eodem Nicephoro addit plura de hac re, quae apud ipsum videas si placet.
praeterea idem Philoponus librum seripsit contra Coaedium Oeeumenicuna, ut ex eodUNieephoro dict. lib. 18 cap. s. affert PrateΟ-73 ius verb. Monophysitae. Addens ibi eum ipso Nicephoro, cooperatione Iustiniani Imriratoris, aduersiis scripta de errores Philoponi suis se congregatum quintum Concilium Gene
7 oualiter autem Philoponus auctor tuerit seλe Monophysitarum, seu Monothelitarum,
79. paucis sie indieat Gualterius eiusdem sexti seculi eap. 8. De Tritheorum, inquit ,son Ps viis prodigiosii hse Secta emersit. Licet enim Philoponus duas in Christo naturas unitas orthodoxis daret, non dabat tamen, post v-nionem duas eas stare sed in unam misceri aia serebatiunde Monophysitae sunt appellati,necnon Monothelitae, eo quod unicam in eodem 6 Christo voluntatem intelligerent. Eosdem vero tum Aegyptios . tum Schematicos dici solitos S.Damastenus tradit lib.de haerecorb.Aegyptii. ita ille, . 7 Vt dictus error de unica volutate in Chrisso Domino firmius existeret, & magis spa geretur, finxerunt Monothelitae , etiam post celebratum quintum illud Concilium Oecuismenicu, per quod penitus reliciebatur , quod auctoritate eiuslem Concilii scripserit Manas Epistopus Constantinopolitanus ad vigilium Pontifieem Romanum epistolam quandam. ad essectum confirmandi doctrinam erroneade uniea in Christo Domino voluntate; & e lem epistolam, licet adulterinam, bc 2 pposi- 'S titiam,diuersimode vulgarunt.Uerum in sex- eo Concilio litatim eoacto a Legatis Papae do Ius deprehensius est, de in lucem datus. Add
cunt copiosE Baronius ann. 3 . num. R T. 3chreuiter Gualterius dict. caP. 8.
s Restat dieere de secta Agnoit aru,seu Themistianorum utroque nomine isti vocari soliti) Eorum author filii Themistius quidam Α-Iexandrinus Diaconus, ut eum appellat Nicephor. lib. 8. cap. o. a Prate, . ver Agnoitae, So ec ab aliis vocatur Theophronius. Hic, teste eodem Nicephoro lib. I x. cap. 3o. discipulus
Eunomii haeretici fuit, seu huius sectatoribus se coniunxit; sed praecipue adhaesit erroribus Theodosianorum. Ex Ad constituendam autem peculiarem secta hune praeeipuE errorem addidit illis Theod si, quod inrmaret, extremi iudieii die chrisno Dominosuisse incognitum; aqua tamen blasphemia Theodosius abhorruerat, ut ait Gualterius rapn seculi sexta addens ibi sie. 32 Inducebantur vero, inquit, Agnoitae, ut id opinarentur,illis Christi apud Sanctum Marcum cap. I 3.verbis .De die autem illa vel hora nemo scit, neque Angeli in Caelo, neque 83 Filius, nisi Pater. Non errassent porro, si non ignorassent ipsi sincerum eius sententiae sensuesse, aut quem S. Ambros lib. . de Fide cap. de S.Augustinus I.Trinit. cap. I a. petspexerui, eum diem neseita Christum, ut eum hominibus enuntiare Lut quem intellexit S.Gregorius lib. 8. epist. a. scire quidem Chrissum hominemded non a se homine didicisse. hae ille cum Prateolo citato, de Baron. ibid. num. I.
8 M Xtitie circa idem tempus anni yy . aut
L secundum alios circa annum 8 . IMO-bus quidam, Syrias genere, obscurus prorsus, de nullius gloriae homo:in haeresibus Eutychetis, Dioscori, Gnaphqi, de Seueri educatus: ex eis iam obsoletis, de ex nouis adinventis st tim indicandis sectam Iacobitarum instituit, eamque apud Syros maximὸ propagauit.
8ue Christolytae item se voc ii, quod de Christi
Domini Resurrectione, ερ Assumptione male sentiret: quis eorum antesignanus ignoratur. 36 Denique Tetraditae i Seuero haeresiarcha spopagationem ducunt , vixque i Seueritis die 87 runt. De Taim udistis aliquid hie dicetur. 38 Uo ad circumstantiam temporis, Prateo. lus verti. Iacobi eae, discrepat ab aliis, sic a mans. Iacobitae, inquit, siue Iaeobini a quodam lacobo genere Syro nuncupantur, qui tempore Mauricii Imperatoris, de Pelagi, huius nominis secundi Romanorum Pontificis emerserunt circa annum Domini 38 . B ronius vero, εc communiter reliqui reducunt eos, ae ipsorum auctorem Iacobum ad annu89 33s. Discrepantia inde sorte pro nit, quod Prateolus loquatur de eo tempore, quo secta Iacobitarum iam per regiones Syriae propagata erat; Baronius, δι alii de eo, quo propagari cεpit, ut alias adnotauimus. sci Concordant autem ijdem Prateolus in Baronius, ae reliqui Scriptores circa omnia tacta in Regula, ut quoad originem, ex Syria, praedisti Iacobi, ει quoad conditionem personae eius, infimae,& vilissimae sortiae Uerum audiamus Nicephorum lib.ι8.eap. s. de his sic lo
9I inis vero, inquit, fiterit his Iacobus, vade
Iacobitae nomen acceperunt, quum esse Puto, vehie reseram. Altius autem narratione
Pqtam. Postquam Eutycheti, de Dioscoro a sancta IV. Chalcedonensi Synodo dignita
129쪽
abrogata est, qui illorum dogmata defende runt, facta ab Ecclesia Catholica desectione,
ενορι μενενς, hoc est segregatos, siue ambige tes, se ipsos appellarunt: neque ullo modo, ut quae recae in Concilio sancto statuta essent, comprobarent, adduci potuere. Ij in Mode cim sectas dissecti sunt, ex quibus multa millia haeresum pullularunt. Ex quarum sectato-tibus quida n Eutychranistae vocati sent, alijΑeephali, dcc. 3y1 Pro duodecima, quae est praesentis loci, Se
pro eius inititutore, ic addit i Iacobus porro, inquit, a quo nunc quoque, ut iam diximus, Iacobitarum haeresis denominata celebratur, Syrus genere suit , seurus prorsus, & nullasa gloria vir. Qui etiam Za alus propter summam tenuitatem pit cognominatus. Hic Eutychetis, ει Dioscori, Gnaphaeique Praeterea Petri, atq. Seueri dogmate recepto, magno
pere id apud Syros propagare studuit 3 haec
Peculiares iam errores Iacobi, & Iacobitarum breuiter exprimendi. primo consueuerunt silios suos fronti, vel genis inusto cauterio circumcidere , exilii mantes peccatum
originale tali stigmate auferri, teste Prateolo verb. Iu obitae et tametsi Sanderus haeres. II 3. Cratem eos solitos inurere fronti quorum 4 cumque iani baptismo initiatorum affirmet. QMbus Gualterius e.f. seculi sexti addit sic. Vt,ut,inquit, sit de re, stultum stellis, scripturae verbia tutabantur illis Matth. 3. Ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto,& igne: quae non viderunt imperiti reserenda ad Sancti Spiri
tus igneis in linguis in Apostolos adlapsum di ille explicat cum Maldonato .s6 .raecundo. Infantibus, ει lactantibus sacra Eucharistiam sub utraque specie panis, di vin, esse tribuendam, Iacobita docuerunt, sicque opere exequebantur. Αsseri Prateolus loco
7 Tertio ..Consessionem , quae ad aurem Sacerdoti fieri a Chrillianis Iet, non esse utile,
nec requisitam, illi tenuerunt, & satis esse . ,
si homo peccatum suum soli Deo confiteatur. Ita Sande rus ubi supra, ερ Gualterius dicto
8 uuarto . Vsu receptum erat apud Iacobitas, ut Sacerdotes, Diaconi, εὶ Subdiaconi adstarent omnes simul ad altare, communio nemque reciperent, exemplo inducti, ut ipsi asserebant,illorum trium Rugum, qui ad praesepe Christo Domino simul munera obtulerunt. Prateolus ibidem adducit. ps Quinto.Iacobus deniq. eiu'. sequaces nihil penitus de ineffabili mysterio Sacrosanctς Tri nitatis crediderunt, unam dumtaxat in diuinis personam esse docentes; ita ibidem Pra-teoIus, ει Gualterius num. 2.acio Pauca de Christolytis apud auctores,isn- de r. haeresio7. cum D. Damasceno lib. de haeres verb. Christolytae, ubi de eis sic loquitur . Christolytae, inquit, sunt, qui Dominum
nostrum Iesum Christum asserunt, cum excitatus est ab inseris, ibi eorpore cum animo relicto, eum sola diuinitate, eqlum, ac supera sol perijssed hae ille. Et addit Gualterius e. t . seculi sexti, quod ex hac Christi Domini dissolutione nomen Christolytarum eis intigerit; nulIus tamen ex his tribus auctoribus, neque alius assignat primum praedictae haeresis
Io1 Similiter a secta Tetraditarum paucis nos
expediemus, quae lecundum Nicephorum . lib. 18. cap. 49. Prateolum vere. Tetraditae . Baronium an . 33. nu. 8 &Gualterium α II.
sexti seculi, quasi ramus est sectae Seuerit rum,seu nihil sermὰ reperitur, in quo ab his illi disserant. ExpIieata itaque iam supra S ueri, de Seueritarum secta constat inde mani- sest/,qualis sit praesens Tetraditarum re qui taquam his addendum occurrit.
Ioa Reponit initio huius sexti seevli notae
Gualterius ob aliquas rationes, quas apud ipsum videas, errores diuersos Talmudistam, selectos ex pene infinitis, qui in perniciosissi. mo iIlo libro, non tam humana,quam diabo-itea industria elaborato, Talmud nomine . continentur , oppositis omnino veritati, non
solum Religionis Christianae, sed legis etiam
naturalis, atque adeo Mosaicae . quam ipsi Imudistae se ad unguem profiteri testantur . Io Nos ne rem prorsus intactam relinquamus, sub finem eiusdem sexti seculi, omissa coli
tione eum erruribus Lutheri Caluini, dcc. qua Gualterius de more prosequitur, eos tantum quos ipse adducit, breuissimὸ percurrenius. ros Praenotandum tamen claritatis gracta , ω
qu8d liber Talmud duplex sit, alter Hieros lymitanus,alter vero Babylonius. Item, quod uniuersum Talnaud in sex ordines diuistitur, de quilibet ex istis in varios tractatus, ac onusquisque tractatus in inulta capita, sea dμstinctiones multiplices. Uoeantur autem a Iudaeis, nominibus huiusmodi: nimirum,Ordo, Sederi Tractatus, Massechete de Caput, seu distinctio, PerΚim. His sic prenotatis. Iv6 Primo errant TaImud istae , assi antes Deum ante mudi creationem in diuersis mu- dis construendis se se exercuisse, eisdem is cessiud destructis, de instauratis, quoad usquα attem didicit hune, quem videmus Perman tem mundum fabricandi. o blasphemia ho rendissima,de infinita Dei sapientia ualde dotrahens, de ignorantiae capacem eum iaciens. Habetur ordin . a. tract. . dist. .
Ior Secundo.Αsserunt illi Deum in lectione legis Mosaicae, primas tres euiusque diei horas
quod Moses aliquando C lum ascendens re sererit Deum accentus in scriptura sacra in scribentem. Blasphema pari modo sunt ista sicut multa ex sequentibus, eum maxima diminutione infinitae sapientiae Dei opt. Max. o9 Notandus praecipuὸ i Ite error, quod Moses
ante Messiae aduentum, egium conscenderit sord. .tract.6. dist. .
IIo Tertio. Tenent ipsi, quod Deus primo novae lunae Septembris die, uniuersum otbem iudicet, de deeem sequentibus eiusdem lunae diebus se applicet ad scribεdos iustos in libro vitae, ac malor in libro mortis, orLa. tract. 8.distin.
130쪽
tir distin. s. Declarat autem Gualterius ubi supra per sequentia verba r Ex duplici , inquit , manat emitate hie error; una est,quod acti nes Dei, manorum actuum initar, temporis 2Gessioni, lunaeque motui labiiciat. Alter quod uniuersuis ludicii tempus praeueniat , ac determinet. Ita ille. a1, IV. χω fingulis diebus Deus magna eordis deuotione preces, & orationes fundat. Quin etiam qu/d ad orandum quotidie g nua fle M . ord. I. trin 1. distin I.&Ora . trin.8 di . . ia v. Somniant Talmudiis, quod Deus maneat in loco quodam occulto , ibique certis temporibus multas lacrymas fiandat cum ma. xima eordis amictione , propterea quod se infensum Iudaeis exhibueriti mplum Hier solymitanum destruendo, & populum suum xi captiuitate durissima castisando. Addentes id quod magis ad fabulam, seu somnium ace dit; nimirum,Deum quoties meminit eariu calamitatum,quae Iudaeis a Gentibus inseru tuti binas lacrymas in Oceanum effundere, &dolore permotum sibi pectus utraque manu tundere. Ita habetur ordin a. tract. I. distin.s.& ord a. tract.8. distin. s. ii s vI. Blasphemiam admodum insanam pω- tulerant illi, assirmantes , quod Deus praeceperit populo Iudaico, ut unoquoque novilunio, expiationis sacrificium offerrenti pro expiando scelere per ipsum Deum commissio,vbitumen Lunae inique ereptum Soli tribuitiord. . traαι distin. i. habetur.3 Is vll. Delirant cine Talinudistae, quando
aiunt, quod Deus ad relaxandum animum,pereres poliremas diei horas cum magno illo pisce, Leviathan voeato, aliquando tulerit. ord. III a. trin. I. distin. t . de ord . tract.8. In qua deliratione, inquit citatus Gualterius, Talmu-
diea duas aduerto horrendas blasphemias:vna est,quod Deum iaciat relaxationis indigente, di quod inde consequitur, lassitudinis eapaee, ae hssibilem; Altera quod Deum lusorem ce-seat. Hactenus ingenios/ Gualterius. IIS VIII.Errarunt turpissime uti dicentes Deinum creata elementum ignis ipso die Sabbathi. 1 Is αλ tracti . dist. praedicto errori elarὰ opponitur Seriptura Sa cra, Exod. cap.2Ο. ubi fiet Sex diebus iste Dominus Coum, & Temram , ει omnia quae in eis sunt, & requieuit in
die septimo, ideo benedixit Dominus diei sabbathi, &c. io m. Ridiculum quid, ει plusquam stultumota. . tra . . distin. 7. adducitur, quod, cum Rabbini quidam eum Rabbi Uiezer colenderent, us voce cflesti in fauorem Rabbi Elieis ercontra illos sententiam tulerit; idque ipsi aegre serentes,Deum poena anathematis damnarint,& postea.quod Deus ipse subridens dixerit, Filii mei me vicerunt. ait X. Ex Sirio Senensi lib. x. Bibliothecae sa- ω, verb. traditiones adducit Gualterius e. r.
Seculi sexti de Talmudistis quid valdὶ ridiculum , seu potius verymabile,per sequetia vetaba. Scribunt veteres illii Amniatores Rabbitanum, quendam eousque prudente olim extitisse, ut suo astu non Diabolam modo, verum etiam Deum fefellerit. Cum cnim in articulo mortis positus, a Diabolo pro veteri, quae inter illos intercesserat amicitia, postulasset, impetrametque, se ut ad portas usque Regni Coelestis deportaret, quo Diuinae loeum misionis inde intuitus, vitam laetior dimittereti ecce protinus intra Cinli portas ipse irrupit, per Deum viventem iurans nunquam se reces.surum di ita ut coactus sit Deus hominem p lxx nes se retinere, ne periurum faceret. Atque hoc dolo,inquiunt illi, homo prudentissimus Deum simul,& Diabolum decepit. Huc usque ille alia XLError fuit Tataudistaru,quod cum aliquando Archangelus Gabriel graui peccato se se coinquinauerit, Deus illum flagello igneocseidit. Habetur Ordin 1. Tract. s. diit. 8.11 XII. Dein ordin-3. Trin. r. distis. itemota. . & tractη. libri Talin ud. impura, de impudica probra continentur in Adam, & Noe.11s XIII. Cum errore maximo affrmant Tal mussistae , S.Iobum nusquam extitisse, atque esse planὰ ficta, di sine fundamento excogita
ta , quae de eo communiter narrantur. Oid. a.
trin. 3. 116 XlV. Testantur illi,Regem Dauidem com missis aduIterio , de homicidio insontem , aenullius eriminis reum mansisse. Ita traditur M. a. tract.1. distin s. ia7 XV. Multa protulerunt Talmudita, quae manifeste sunt contra pudicitiam, &honesta
1, 8 x I. Ausi sunt iidem asserere, illum inter
Rabbinos nullo modo reponendum, nec tali dignum nomine existimandum, qui inimicum suum capitali odio non prosequitur, de quas. eumque vindicis occasiones, ac momenta noinquirit. ord. . tract. I. dilhin.a.i,' XVII. Tenuerunt ipsi, grauioribus poenis plectendos, tam eos, qui scribarum, quam illos, qui legis Mosaicae verbis contraeseuntii ou i in imo isti absolui possint, nequaquam vere, illi, sed ultimo supplicis debent.
rat XVIII. Circa testes salsos sie erroneὸ senis fiebant Talmudistae, quod sint, peracto, damnatoque reo Onittendi, di ab omni riuaeuiuimulctae irrogatione liberandi. ord. . Trin.q. d magis contra iustitiam, de contra lagen
etiam sapiens, qiuod ipsi assirmarunt, nem petis eum, qui plurium iudicio ad mortem dam natus est,neci esse tradend um; illum vero.in
cuius mortem ocimes nullo excepto consenserint, esse absoluendam. Ord. tracti it Gualterius ubi supra.
ia 3 XX. Similiter ad iniustitiam spectat,quod
traditur in lib. Talmud. ord . . tracti a. d: ii. S. crumenam scilicet alienam quisquis inuenerit
in loco publico, si sciat illum ad quem ipsata
pertinet, amisiste spem recuperandi eam, nuta latenus obligari ad restituendum. i 3 XL Disponitur ord. a. tracr. I. distin. 4.