장음표시 사용
251쪽
patrum, & Doctorum inducti communiter M utimur, authentica declaratur. Verum
declaratio ista valdE displicuit Caluino, veipse indicat in suo praetenso Concilij Tridentini Antidoto , seis . eo quod in votis
haberet , ut omnia reducerentur ad unam . textus Hebraici norm m pro testamεto ve. teri, pro nouo autem testamento omnia ad solam Graeci textus regulam.
7s Quamquam ipsemet Caluinus saepius se' sua ista coarctatione illaqueat; quippe crebro textum hebraicum relinquit, & nostra communi versione utitur, lege Card. BeIIarminum lib. x de verb. Dei, . .&Iacobum Gordonum,tOm. I. controuercI. c.8. qui inprobationem varia adducunt exempla.
76 xl. Error Caluinismi, quod solus textus Graecus noui te tamenti sit aathenticus; non autem ulla versio. Pari modo de hoc, atque de praecedenti errore philosophan
duni, nec addendum quidquam oc urrie, praeter citatos Bellarm. dc Gordon. vide , si lubet Gualt. loc. eit.
77 Xu. Error , quod Scriptura taera non
sit ex se certa, neque erroris , aut fallitatis expers. Primam partem inde tenet Catauinus lib. I. Institui. cap. 8. S. 13. Et mald ostendit; quia faso stipponit certitudinem . Scripturae interna reuelatione sandari. s78 Tum verὰ . inquit , demum ad salvificam Dei cognitionem Scriptura satisfaciet, ubi interiori Spiritus Sancti persuasione sundata suerit eius certit ad . Atque priux eodem lib. I. caP. T. F. q. sic ait. Non Fidom reperistsernis in eo bus hominum , quam interiore Spiritus testimonio Obsignetur. haec ille , qui siue dubio decipitur.
79 Pro secunda parte , quod Scalptur non sit expers salsitatis , affert Caluinus diuersa eius Ioca , in quibus vult aliquidsulum contineri. Vt in sine Commenςarii sui in Iosue proserens, quae in Actibus Apostoloruin , cap. 7. dicit Sanctus Steph nus de sepulchro empto ab Abraham, Genes 13. illudque contiandens cum Pari iagri empta a Iacob Genesi quasi Iacob illic nominari debeat loco Abrahae ita loquitur : Quod autem ait agrum emptum esse ab Abrnam, error est circa nomen, qui temporis decurti in pum locum irrepsit. . ita ille, de retuli ad verbum ex Gual Lapud quem plura leges. 8o XIII. Error, quod Scriptura sacra exse sit clara, facilis intellectu; Se quamuis Parum consonans duodecimo praecedenti, . talis tamen, qui saepe in Caluinitarum ore versatur, & passim ab eis scriptitatur. Lib. r. . Instituti cap. 7. g.2. sic ait Caluinus: Non obscuriorem veritatis, suae sensum Scriptu-- r. prae se fert, quam coloris sui res albae, dilnigrae, saporis suaves, Ecamarae. ita ille valde errans. Nam omissis multis, quae obscutitatem Scripturae sacrae . di dissicul- . ratem rastendunt. , siolum ipsum caluit vim , quomodo palynodiam cantet, a diamus . Iib. 3. Institui. cap. a. s. sic ait. 81 Motidiὰ legendo in multos obscuros locos incidimus, qui nos ignorantiae coarguunt . At hoc staeno in modestia nos Deus yidei menseram singulis assignans,ut .Pt
mus etiam quisque Doctor addiscendum paratus sit. Quid clarius δ M XIV. Error, derivatus quoquomodo ilpraecedenti, quod peculiaris cuiusque fid iis iudieii sit Seripturam interpretari, ac Fia
dei controuersias dirimere ea vi non requi. tatur ad Ecclesiae determinationem recu rere e quin etiam unicuique licere tum .
ipsius Ecclesiae definitιones, tum Conciliorum etiam generalium Decreta examinare , accensura notate. hoe Caluinus lib. 683 cap 8. F. ii. Ex promissionibus inquit de nobis ille quas allegare solent , multae non minus fidelibus singulis, quam toti Eeclesiae datae sunt. Nam tametsi duodecim A. postolis loquebatur Dominus, cum die uat; Ecce voobiseu in sum, vique ad con summatione in sqeuli, Matth. 28. Item, ego rogabo Patrem . & alium Paraclitum dabi pVobis, Ioan I spiritum scilicet vetitatis et non tantum duodenario numero id promittebat . sed illis quoque singulis, immo alijssi init iter discipulis, vel quos iam assumpserat, vel qui postea aecessuri erant . ita ille priuatum iudicium nimis extoll ns. contra nimis deprimit commune E clesiae iudicium , dicens lib. . cap. 9 ν. 3. Ecelesia sensim a 'arecta purora deonauit . & idem Iab . cap. 81 F. Io. auctorie rem Conciliorum sie eontemnit. 1 uon ampro mi inquit ille de nobis Iumunt Concinam esse curam Eocti
imaginem , hoe ρνι-ipis summo si absq;
ctum pro more iacto . de g. 3. Hoc autem .p peruum esse nego , ut vera sit certa
Scriptum interpretatio, qaae Concilii sus- fragiis fuerit recepta. hucusque ille . 86 Uerum eodem .i3. tela contra seipsum retorque e Caluinus sie i Nox cer-4 libenter concedimus, si quo de dogmate incidat disceptatio , nullum esse nec melius, nec certius remedium. quam si verorum Episcopo rum synodus conueniat, ubi controuersum dogma excutiatur: multo enim plus pon
deris habebit eiusmodi definitio, in quam communiter Ecclesiarum pastores, inuoca Christi Spiritu consenserint, quam si quisiaque seorsum domi eoneeptam populo traderet, vel pauci homines priuatim eam conficerent. Haec ille, quibuς similia plura eiusdem lege, si lubet, apud Gualterium ci
87 XV. Error, qu6d Fides non insundatur nisi electis,&praedestinaei L Clare de eo Cal. uio. ib 3 e. ii In Morinquit, litaminan- ώr, nec Euang/ιν Oearia σινε sentiunt siqui
252쪽
438 Sed en, quomodo sibi ipsi contradiee re eogatur Caluinus ibid. via uas Mi .L , inquit, quod Minnium do rum ganas ab Apris. Hebr. 6. erumporatissidera Christo , Luc. g. iam adseruitur. 3c paulo poli. Nee
489 XUL Error, qnod fides nunquam possit
amitti. Tradit Caluin is in Harmonia super Mattia II. Corsibus , inquit, M.tiam finia in a Dri veritas, Munquam .stinui ed sin in nrmouet. desere mox. Porr/ vina tiam, inquit, extinguitur υνιιω M.;
eorobur, manseo G ct Hriseimp iam s. haec ille pro confirmatione huius erroris. so pro reiectione aute eius, idem Caluinus. exponens verba illa Apostoli ad Hebr. ι i. FLde Moyses, natus, occultatus est mensibus tribus a parentibus suis sic ale. Noιandam rammeli em, qua bis sa Mur,vau ui im/ιeι - . Nam cum posthabito mortis sus metu Moysen dcberent educare, eum exponunt . Patet igitur illorum fidem. breui non si tantum vacillasse, sed fuisse collapsam. αclarius lib. . Institicap. S. 24 NHau tame inquit, inseior, ρ... nure iam, quq hirar prionti fideιωπιivere, prouι eius imoeeitruas int ιν via res a vetus hue, voti Leoctitur. Ita indans eati uo ι-taιio
si XVILError, quod homines nudo Dei
arbitrio, citra proprium meritum, in aeterna mortem sint praedestinati. Eisdem seia verbis docet Caluin lib. I.Instit. e. a 3. S. . Addit. s. 3. Ab initio mum ad mortem aliquos pra- viniisse, Diciam nondkm e sent, mereri iudicium mortuinondumpotae ηι dc prius g. 2 ait. Deum non alia de ea se ises reprobare, nisiqitad ab haereditate, qua Ursuis ρυ- visi tituos uuis exeluis e. Atq; F. q. idem 493 assirmat de damnatione dςmonii.Nec vn qua ab hoc manifesto errore se retractauit. 49ε XVIII. Error, quod Deus aliquos crea-
uerit, ut peccarent, di in perpetuum damnarentur. Praecedenti admodu coniunctus que eit iste error 18. cap. 13. g .3.Atque utem- ties Deum esse damnationis illorum auctorem confitear, quod verissimum est, non protinus tamen crimen eluunt. ita ille; neq; vllas militer huius erroris retractatio a Caluino facta apparet, sicut nee diuersorum s
imo cuiusuis peccati. Prosequitur Caluinus blasphenio ore contra Dei bonitatem insurgere atque pari modo philosophandum de isto errore i s. ac de duobus praecedentibus I 7.6c I 8. locaq;Caluini adducta ad ostensi nem eorum,aequὸ praesentε ostendunt, proin de non adducam alia denuo, quae eopiosε apud Gual pro isto errore 19. relata iovenies.
m. Il, ρῖ m. Error Caluinismi est, quod Deus non sit absolutEomnipotens. Caluinus su Peleap 13 Isaiae sic ait: Commentum ilIudde absoluta potentia Der , execranda blas. phemia est de lib. l. Instit. e P. 13. F. a. sic rNeque tamen, inquit, Gommentum ingeri mus absolutae potentiae, quod ficut proi
num est, ita merito detestabile esse debet. Varias itaque e fctationes absolutς omnD potentiet Dei Calii in iis, de asseelae eius ac signante eam nullis limitibas eireu tu
ρν Primό eoarctant eam respectu quo=iihi
cunque, quae nunquam fuerunt, nec sunt futura, iuxta illud Caluini lib: 1. cap T. . .
sos Secundo, Coarctant, ut tantum intel. ligatur omnipotentia Dei respectu eorum, quae peream actu ipse exequirite. Caluinus lib. Instit. r.ea is. S. I. Et tand, inq iit, omistii potentiam sibi vendicat, aedes aeri a nobi vult Deus, non qualent Sophistae inteIlliam nos Catholicos fingunt inanem, otiosam. ει sere sopitam; ted vἰgilem, efficacem, perosam, dc quae in continuo actu ver fetur. haec ille, maxime errans.
ox' XXI Error, quod in etantia diuina siedistinctio realis. Caluiniani ita sentientes,
coguntur cum antiquis hareticis Manichriscondemnatis in tertio saeculo. cum Tritheims reiectis in sexto saecuri, de eum aliis admittere tres Deitates , Se tres Deos, contra Apostolum elamantem ad Ephes. q. Unus Deus, una Fides. nec ocearrit aIiud hic ad .dendum asci; mis. Error, quod Deus Pater genuerit Filium suum, Si produxerit Spiritum Sanctum, quia voluit; ita quod potuerit illum . non producere. Docet Caluinus in opase. contra Valentinum Gentilem: Nam telata decima Valentini propositione per haec veris . Deus potuit rem ara, ct producere, quia voluit stu: et eagonais φνbumant arula, ct produxiι Spirnum. respondoleam in popositionem admittendo hunc in modum .so Pιν ban enuntiam Fides nos a nulla imis eorrumονιων quanisqvidemin nuὸ diximus nom/o Der per pserogatiuam proprie astribui. Patri. haee iller ex quibus insertur, quod ga. neratio Filii,3e productio spiritus Sanstipo tuerint non esIe,&non competat ei essest ieessarias, naturalesummutabiles, 3e aetem. . de conseqtienter, qudd Filius, ac Spiritus SD, ctus rebus creatis sint adnumerant, ala FLIio tenuerunt Arriant, ει de Spiritu Saucto. Macedonianes, abnegantes viriq; diuinita . 1, sos XxIII. Error,quod Filius Dei non geneα : rretur eoarinenter Patre suo aeterno.Paucis verbis exprimit eum Calaiaus lib. l. linit.ἰY a cap. II.
253쪽
cap. 23.LIRM- , inquit νμη tim actus --- gemeranam in Gallicana edi tione sua continuum illum generandi actum, vocat commentum superuacaneum, de friu lum. ita ille: ex quo essicitur necesurio, ut
Patet sit mutabilis, quia generare destitit, quod est contra fidem CathoIicam. sos Xxlv. Error,quod sanctissima Trinitas minimὰ sit inuocandri Sic tenet Caluin insita Epistola ad Polonos. Haec precatio,
isqvit, comtinuer recepta,Sancta Trinitas. unus Deus, miserere nobis, mihi non placet, ει fiam Plata barbariem redolet. & ibidem non multo post, Dotidam famam , ae profanam vocaι illo ώmfrim, quisentis in i, lcredενι in D . . eraderi in Trinitatim heu, quam impudens, & intolerabilis Cal
uini blaspheaeia, qua unctjssino Trinitati
diuinitas aufertur. V oro XU. Error,quod Christus Dominus hosit proprie creator coeli. de terret. sic Caluinus in opusc. contra Ualent in P. Is . Cer
ipse ob distino ionem Perisnarum auferat id i c hristo Iesi. esie scilicet propri8 creator.
totius mundi; Cum receptissimum sit sanctorum Patrum.&cunctorum Thelogorum axioma, externa Deti Opt. Max. opera Om nibus tribus persenis diuinis esse communia ut de ipsam diuiuitatem.
so8 xxUI Error, quod filius Dei non sit Pa.
eri aequalis. Hi ne ipse Caluin.in cap. iq. Io. exponens hac christi verba , Patar maior moeri, arguit Sansos Patres ,& cacros expositores, quod ea de Christi Humanitate interpretati fuerint, de ait, Nee rectam,nee eonsentaneam se . Patrum solusio m. Αt-sos que hinc similiter eontendit lib. a. instit. cap. x 3. omnia scripturae loca, in quibus agitur de subiectione, humiliatione, de ex iis nitione Christi, debere intelligi de utraque simul natura; non autem speciatim, ac imp iciter de natura humana. Plura ad ideaffert Gualter. sio XXVII. Error, quod Filius Dei non aeis perie essentiam a Pλue lib I .caRII. S. 1 ait de Deo Patre Caluinus:Dostulti e I mis ripium, non e ntiandι, ut fanasiet nugariis tu , sed ratione ordinis. Et in praefatione li- si ibri contra VaIentinum.' inquit, μανα fuit Dos,q-- -- - ini a Patredarum ML m esset.& ibidem paulo post. Pomis s. ntiare , esentiam rio, quiaquidost, nisi mare is en- iam Oribuenis es 'fintiam. HIud Deum naeessarao ινδειt, ut Diante non erat, ese e re ι. de inta. Cuzdieis sentiam νιλ fie daιam a Patre, tu ne-- ώω- afer fissuatis reieδιν darit vi μοι faniatis, qMaternamisiam vora3. hactenus ille si a XXVlII. Error, quod Christus Dominus ureuodam naturam humanam luerit ignoransata Calium Hari in Iaicia. rauat in crummuni ius anima ubissa fuse ignoranna. Atque Harmin Matth.a I .ec 1 exemplificat, ignorino Christum, eminam
de illud ad Colosi. a. In quo sunt om L D. Druri sapio tis, e eirariis assos dimediri, i ιX. Error, quod Christus Dominus
italaersonam nostra susceperit, ut pec torsierit,& naaledictionis reus. de hoc Calvan Epistolam ad Galatas a. imitatus Lutherum ibidem, comen. 2.lom. s. cuius haec Qui veroha: Omnes Prophora vide m Me m nstitu od Christus βιώσαι .suomuitim maximus iatro, homic/dis, adore, far, Iaerat os bias emur . ere. de quod Caluinus non erub stat Christum Dominum multis peccatis se & per se contaminatum iacere, conflabit magis ex erroribus infra indicandis . sis XXV Error Caluinismi est, quod B. U. Mari ε virginitas , di integritas non si credenda. Saepius damnauit Ecelesia catholica
hunc turpissimum errorem contra Cerinthianos ibionitas, Heluidianos,&alios. hoc tempore denuo excitarunt ipsun Caluini'. adem ei adhaerent,ut Harm. in Matth. I vi firmet Magister eorum Caluinus,NeηMamus16 unquam bae vi re quanionem mMurum,ui. si eurusiam emineis instistitum, Delout in
117 XXXI Errori quod eadem B.RDeipata heecatorum multorum fit rea. Tenet Caluisti ostendere incipit Harm. in Luci I .ubi primmo eam accusat, potentiae Dei maligne et stricta, quando Angelo dixit, δεοσπῶ.Mufucerc. de subiungit. Nee vero magnopere raborandum est,m eam purgemur ab omn/ --s 18 tis. secundo in Luc. cap. a. quasea asiara tertio propen u aurinsium tum meost. habito raram Dei respectu, ac mi bono e fussandari, in Luc. cap. 3. quarto Quod eam impulerit carnalis affectus vehementia. ut plus tuito satageret,in Luc.8. quinto importunitatis,& quod praeponere eursum doctrianae Christi abrumpete tentarit,in virc. Ita. 3 is sexto peccati in eo,quod fines suos exces- fit,im ingerendo Christi gloriam obscurare potuit. haec ille;vide plura apud Gualt.citat. 3xo XII. Error, quod ea omnia, quς ad mediatoris ossicium spectant,de v traq. si mulnatura in seriptura dicuntur. Ita Calu.lib 1. instit.cap. 1 tribuens peculiariter diuinitati passibilitatem, sicut alsi haeresiarchae triabuerunt , & in Cruce eam pallam suisse affrin
sit XXXIIL Error, quod Christus Dominus recusauerit, ae refugeritiquoad potuit, officium Redemptori Harm in Matth. 26 de Christo Domino loquens Caluin sic ait. Naappares placida tua moderatio , quam dixi, quia m/d auris ostia defumi , quantum
254쪽
ius est, renuιe , ae vistam . haec ille. 1 dis MXxIV. Error, quod Christus Domimis tempore passionis QEsuerit inquinatus alti sectu vitiosis , obstupefactus,caligine offusus implicitas, reperplexas, minimeque rectum Nequabilei rursum: tenentes preces Du- rdem, ait enisuotis quasi vacillans 3 votum sibito elaphim eastigans, presenti leaelestia δε --mor aprutatus, non reputans se hae lege missum esse humani generis Rede ptorem , salutis nostrae oblitus,& perplexus. haec Ouinia. Caluin.lib. a. cap. 16. s. la. &313 Haran. in Matth. 26. Quibus opponitur 'ictipturauera multis in locis, praecipuε. I. Petri a. voeans eum, Agoram imma Diam 1 pereatam non 'it, nec inuentus ea d Ius in ore .ius. & Matth II. His an Mius notis vir his qua mibi b/nὸ eomptiιω . r Xχnvi Error , quod Christus Dominus de animae salute timuerit - lib. 2.iusti ζ.cap. Id.s i 1. de hoc errore sic ait. NihiI miram, shorribitis exiij ab os metu, di anxietat duriter eum cruciauit. dc in Mati. 27. tar a s ni HI autem magis horribile, quam Deum sentire Iudicem , cuius ira mortes omnes superat. Ergo cum species tentationia Chri sto obiecta est, quasi Deo aduerso iam esset . exitio deuotus, horrore correptus est, quoeenties cuncti moreales suissent.absorpti Totam hoc ille, quo quid magis contra veram fidem, quae doeet Christum Dominum tam ab initanti Inearnationis fi isse beatum γ3- xxxv I. Error, quod Chri itur Dominus desperauerit. Hac adeo impia, Z horribili voce cepius blasphemavit Galuinus, ut lib. I. inlii cap. Io. I. ri. Et cert/, inquit, nudia
27 in Matth. x6.8ea 7. nihil, inquit, erat spei ut in rebus deploratis fieri solet. ae statii addit,Christo elapsam esse desperationis v cem . Omitto reliqua, cum error iste ex se nimis clarus sit ne aures piorum amplius Osissendantur talia audiendo.
18 TXXVII. Error, quod Christus damnatus
fuerit , dc damnatorum tormenta perpessiis Itb.2.cap. 6 ν. Io. sic ait Caluinus. Nιhid actum erat,s eorporea tantum morte d an
sium erat , ut diuinae ultionis seueritatem .sentiret, quo dc ira ipsius intercederet, de Fas satisfaceret iusto iudicio et Vnde etiam cum opportuit cum inferorum copiis, aeteris naeque mortis horrore, quasi conteriis manibus luctati. Vide apud Gualter.alia in m a. nisestationem istius erroris, de eiusdem em
33o XXXVIII. Error, quod Christus Dominus nihil fuerit promeritus habita nation adiuini iudicii , ac ne sibi quidem. Tradit
homino dignitas, quε possie Deum promere 13 a ri. N S 6. aerere vero an sibi iple meruerit c quod iaciunt Lombardus, licho a si iei) non mimis stulta ei euriositas , quam temeraria definitio, ubi hoc idem asserant Quid enim opus fale descenderae unicum a Dei Filiuiti, ut sibi acquireret quicquam nouime consilium suuna exponens Deus omnem dubitationem eximie a non enim Fili utilitati consiluisse dicitur pater in eius me ritis. haec ille ibi, Si alibi similia . . 22 33τ verum , quid magis iteratum in scriptu r , quam quod Christus , Se sibi de alijs pro
logi, quod Christus promeruerit sibi glorificationem corporis r omitto alia loca, quae palsitis occurrunt.133 xxXIX. Error hunc peculiariter tenet BeZa in acta Apost. 2.9 quod Christus D minus non descenderet verὰ ad inferos , sed huiusinodi descensus se intelligendus de eius sepultura.Cui opponitur iIlud ad Ephec
. Ascendens in altum cantivam duxit eaptiuitatem di dedit dona hoinnibiis. Quod autem ascendit, quid est,nisi quia&descen-33 die primum in inferiores partes terrae nae ultima verba, maximὸ attenta vi textus Greci, ut notat Gualterius,non potant intelligide descensu Christi ad sepulturam, cum in superficie terrae, dc non in partibus eius in serioribus sepulturet fieri soleant. XL. Error Caluinisini est, quod non aliter Christus Dominus descenderit ad insem , quam diros damnatorum cruciatus in Cruce patiendo. Ita Caluin. lib. 2. Instit. c. 36. 5 8. reij ciens interpretationem discipuli sui Beχς de deseensu ad sepulturam; sed v- terque pari modo contra fidem catholicam
36 XU. Error, quod nullus fuerit Limbus Patrum, qui&sinus Abrahae dieitur. De hoc Caluin lib.I. instie.cap. 16. S. s. Nescio inquit, qui factum sit, ut posteritas locum putaret esse subterraneum, cui assinxit nomen Limbi. Sed haee fabula tametsi magnos Auctores habet, δι hodie quoque multis serio pro veritate defenditur, nihil tamen quam fabula est. Nam concludere in carcere mortuorum animas, puerile est a Christi autem animam illuci descendere, ut exs manumitteret, quid opus fuit hae ille valde errans contra fidem .s 37 XLII. Error, quod nullus sit Pureatorii locus, Acconsequenter nullae pro defunctissandi debeant preces . Expressὰ tenet Caluin lib. 3 instit.cap. .de alibi Φpo sed opponitur uniuersalis totius Ece Iesi Catholieae sensus,de vlus eius perpetuus fundendi preces pro defunctis, de sacrificia' offerrendi. sag XLIII .Error illatus ex praecedente, quod inutiles sine desuctis preces nostro δ: alia vi '
255쪽
uentium suffragia. Idem Caluin. dict.cap. s. e. libi missim, estque valde receptum apud Caluinianos , qui quam longὰ aberrent akera fide. patet ex dictis. Vide eum hune errorem Flotim. lib. 8.de orig. res cap IRsas XLIV. Error, quod nullus sit insemit cus pro totquendis damnatis, siue homini. bus, suo daemonibus. Caluinus lib.x. Instit cap. 16 S. s. e ludere, i quit, animas moris tuorum in carcere, puerile est. Sie ille deis Inferno hominum: Atque in Epistolam Iudae , vers 6. de inferno Damonum siet N
bis, inquit, 'mum non es Dem , quo inelus
iacit id, quod de Diuite Epulone dicitur, Luc. 6. Mortuus in diuti , sepustuas m I mis. Et ipsemet diues ibi positus ater
Crucior in hac flamma. Ergo errant Caluiniani. s i XLV Error. quod tormenta damnator. siue hominum siuὸ daemonum, usque in die rudiuij generalis differantur. Caluin.in Epist. Iudae, vers 6. sie de Daemonibus ait: Qu cunq re pergant secum trahunt sua vincula, di suis tenebris obuoluti manent, interea in magnum diem extremum eorum iudicium 1 differtur. De hominibus item lib. 3. Inst. cap.33. g. o. dixit, Gloriae sanctorum spirituum cororiam usque ad aduentum Christi differri, 3ce. Ac de reprobis subi ungit: Reis probis veto eandem esse sorte lubium noest,quam Iudas diabolis assignativinctos c tenis teneri, donec ad supplicium evi addicti iant, trahantur. Ita ille; sed conuincitur exemplo adducto Epulonis, Luc. I dice tis, Crucior in hac flamma.
343 XLVI. Error, quod Christus Dominus a
mortuis suscitatus,neque ex sepulchro clauisse egressus, neque clausis ianuis ad Discipulos ingressus fuerit, lib . Instit.ea' IT s.19. - at Caluinus contra expressa Euangelimrum testimonia. Vide S. Augustin serma ag de tempore, Eci 2 a. de Civitat. Dei,
cap. 83 4 XLVII. Error, quod Christi Domini ascenso in coelum nequaquam sit intelligenda secundum locum, sed tantum secundum rerum creatarum dominatum . Sic tenet Caluin. multis in vacis, praecipue Harm. in
Marc. is super illa verba, Et sedet a dextriss s Dei. Aliis locis, inquit, exposui, quid valeat haee locutio, Christum stilicet in subli-mὰ euectum esse, ut supra Angelos, omnesq; creaturas emineat, ut per eius manum Pater mundum gubernet,ut denique coram eo stectatur omne genu, Me. Quare locum alique imaginari non conuenit. Ita ille. Uide reis
Iiqua apud Gualter. V XLVIII. Error, quod nullum sit futurum
Iudietum. Harm. in Matth a 7. sic Caluinus. Neque enim, inquit, timendum est, ut in Dei iudicium amplius veniant peccata nostra, a quibus tam pretiosa mercede nos
nifestos textus.Matth. 16 Filius hominis vetur is cstia gloriaratris sui eumAngelis suis,& tune reddet unicuique secundum ope a eius. Et Rom. s. Secundum autem daritiem tuam,&impluitenseor, thesaurietas tibi ira
in die irς,ερ reuelationis iusti I laij Dei, qui reddet unieuique sicundum opera eius. 3 3 min. Error, quod Spiritus sanctus sit Sacramentotum Minister. in pone se eius Salinati, sic vocat ipsum Caluinusia s-ma sua de Doctrina ministerii verbia miae imter eius epistolas est, num 3 Io. & libri. I stit. cap. 8. 8 Uerum Spiritui sancto Nue competit Diuinitas atq; Patri, de Filio, iuxta illud x. Ioann. s. Tres sunt, qui testisnonium dant in Coelo, Pater, Verbum, di Spia ritus Sanctus, Et hi tres unum sunt. 3 9 L. Error Caluinismi est, quod Spiritus Sanctus non aecipiat es tiam a Patre, dea Filio, Bb. I. p. I 3. s. τα sic ait Calainus: Pater Deitatis est principium, non diibue do essentiam suo Filio ac suo Spiritui Sancto, ut sanatici ni gantur, sed ratione ordinis inobis declarati. Haee ille, qui potius nugas prosere; cum Fides catholica Oeeat, eaiae numero substantiam. seu emtiam, quae est in Patre, de Filio,accipere Spiritum Sanctum
sso LI. Error, quod Ecclesia non contineat, nisi sanctificatos, imo non , nisi electos, flepraedestinatos, eosque uniuersos, lib. . cap IS. 2. sic Caluinus . Soli Deo, inquit, permittenda est cognitio siuae Ecclesiae,euius mdamentum est arcana eius electio. cy. T. In eam EccIesiam, quae re vera est coram Deo, nulli recipiuntur, nisi quidcadoptionis gratia Filii Dei sunt, de Spiritus satinifieatione
vera Christi membra. Ac tune quidem non tantum sanctos, qui in terra habitant, comis prehendit, sed electos omnesHuiabor inemundi fuerunt. Hactenus ille . si Verum nihIl elarius ex Euagello, quam in Ecelesa nune contineri bonos, Ac malos, praestitos, de praedestinatos, ex parabolis Christo Domino expressis Matth. 3. Areae,
continentis triticum electorum,Sc Paleas reis proborum. Item sagenae missa in mare, Ma th. 13. ex Ogni genere piscium congregantis, bonos in vasa,malos autem foras mittendos. Similiter Matth. xa .ex parabola nuptiarum,
ad quas nempe ad Ecclesiam) veniunt tum
boni, tum mali, non habente fi vestem nuptialem,ac proinde in tenebras exteriores,
ubi erit fletus, de stridor dentium, mittendi. ssi Imo ipse Caluinus, dict. cap. I. I.8. sibi cottadstens idem admittit. 3 13 LII. Error, quod vera Eeclesia sit inuis-bilis. Hie coniunctus est praecedenti U. εο osteditur a Caluino ex eodem prineipio, ibi ex dict S i. adducto . Soli Deminquit, Peris mittenda est cognitio suae Ecclesae, cuius sendamentum est arcana erus electio; εκν. addit: Necesse esse credere nobis inuisi. bilem, soli usini oculis conspicuam, Ecclesia. Ita ibi. 31 Contrarium tamen manifeste tenet ipsi met Caluinus , dict. cap. I. g. q. Verum
quia, inquit, de visi bili Ecclesia nune disse
256쪽
tere propositum est, discamus vel uno matris elogio, quam utilis sit nobis eius cognitio , lino Meetaria, dic. Quid, quod Chrisus praecipit Matth. a . sic Ecclesis: siau. rem Ecclesiam non audierit, sit tibi sieue
molaus, &c. nam qualiter videre, vel
audire quis poterit Ecclesiam , quae ipsi ia- visibilis est, Ac incognita p33s LIN. Error, quod Ecclesia possit errare. Saepe hoe assimat Calvinus, praecipue lib
test, eum sit reguli certa fidei, ut alibi di
LIV. Error, quod Ecclesia possit de Ore . atque re ista defecerit. Caluincia su epist. Is I. se ait: Notum est Christianismum
adulteratum, Ze eorruptum fuisse, Pastorum Ecclesiς eum cessatione, tum imperitia, ambitione , auaritia. Et in admonitione ad lectorem brevi Catechismi conceptis verbis inme . Ecclesiam fuisse omnino corruptam.
317 Quod falsi esse patet, vel ex ipso Caluino sibi contradicente lib. instit cap. L. LII. Statuendum est, inquit,nullum fuisse ab octae condito tempus, quo Ecclesias osiam Deus non habuerit; nullum etiam δε- re ad consummationem v'. seculi, quo non sir habiturus . hactenus Ille .s . . LV. Error, quod S. Petrus non fuerit Princeps Apostolorum, neque Ecclesiae caput , ne dum Romanae . Hunc frequentissimὰ in ore habent Caluinistae cum suo Magistro
Caluino; imo negant S. Petrum v quam
fuisse Romς; quamquam ipse Caluinus non
multum curat hoc admittere lib. A.' instit. cap. 6. II. Propter hunc, inquit, scriptorum consensum ,non pugno, quin illie mortuus suerit. Ad primatum S. Petri, & Ee-elesiae Romanae ostendendum, percurrens omnia secula, in undecima veritate multa. admodum erudite asteri Gualterius, quae
sy LVI. Error, quod Romanus Pontifex non sit S. Petri in gubernatione Ecclesiae Christiant successor; post diuersos hqresiarchas, qui variis set ulis hune errorem tenue runt, denuo ipsum suscitarunt Caluinus, Meius discipuli; quos complete reserat Guale.
in illa a I. veritate, quem legas, sicut & Fl remundumMymundum lib.8. de haere orig. cap.
36o LVII. Error, quod Romanus Pontifex sit verὶ Antichristus, qui in scripturis dicitur
Venturus. Huie errori Caluinistae adeo adhaeserunt,ut in Synodociaquit Gualter. Ua-pineensi habita anno i a. speciali decreto ab illis statutum sit, Romanum Pontificem esse propriE Antichristum, quem scriptura Gra venturum praenunciat: hancque ipsi assertionem quadraginta consessionis suet M.ticulis annectendam , & pN I articulo deincepshabendam Manet benὸ resutatus iste error per citatum Gualterium in dicta veri
61 LVIII. Error, quod nullum sit disci,
men ordinis inter Clertest, Se eaeteros Christianos: lib. xap. . si s. docet hoc Caluinus sic: Omnes, inquit, qui eiusmodi tyrociniis
imbuebanturigenerali nomine vocabantur Clerici. Vellem quidem aliud nomen magis proprium inditum illis suisse; haec enim
appellatio ex errare, vel certe praua --ctione nata est, eum tota Eeelem Clerus,
hoe est .h reditas Dominia Petro dicatur
I. Petr.3 ale hoe errare iam dictum a nobis in secul. 1 contra Marcios, &Λrtotyritas. LIX. Error, quod Ecclesia non possit leges condere, quae conscientiam obligentideuod non sint obseruanda eius decreta, diatuta. ManifestE tenet Caluinus lib. . instit. cap. O.S. 8.vbi: Si Deus, inquit, est unicus legislator, non licet hominibus id sibi honoris sumere; & alibi saepe .Sed in contrarium elamat Apostol Hebrii 3.Obedite prae positis vestris,di subiacete eis: ipsi enim peruigilant, quasi rationem pro animabus vestris reddituri. LX. Error, quod status monasticus , Mordines religiosi vero Christianismo,de seriapturae repugnent. Adducit Caluin. muItis in locis, quae resert copiose ιGualter. vide apud ipsum praecipud lib. instit. p. 23.F. 3.In quo, inquit, genere primatum vaesanae audacig tenet eqlibatus: sacrifici enim M nachi , de Moniales , suae infirmitatis obliti, caelibatui se pares esse confidunt. de ibidem paulo postr Hoe vero Deum tentare est, contra inditam ab eo naturam niti. 16 Vniuersalius idem loquens, F.ι i et Res ipsa loquitur, eos omnes, qui in coenobia . concedunt, discessionem ab Eeclesia faeere.
Quid enim Z An non se a legitima fidelium societate separant. peculiare sibi minitati
de priuatum,Sacramentorum administrati
nem aseiscendo Quid,est Eeele comm nionem dissipare, si hoc non est vide plura apud illum. LXI. Error Caluinitarum est, auod sine iam nanda vota religiosae Paupertatis, C stitatis, de Obedientis; in permittedum, imo de praeeipiendum unicuique ut ea violet. Coniunctus est iste eum p cedenti errore, seu in eo continetur. Vnde omnia ibi adiaducta huic pari modo inseruiunt. LXII. Error, quod mendicitas religiosa sit inventio quaedam diaboli ea. Habet hie etiam coniunctionem cum p edentiabus clo. 6 r. Contra quem est mani lata illud Christi Domini Matth. i y.Si vis perfectus esse, vade, de vende quae habes, de da pauperibus , Si habebis thesaurum in coelo, de v ni, sequere me. quibus praesens error conuincitur.
16 milL Error, quod nulla hominum
dominatio, etiam temporalis, sit a fidelibus
agnoscenda. lib.4. P. 1 o. F. I.ait Cuulnus,
promissam in Evangelio libertatem, nullummter homines Regem, nullumque Magiis stratum, vel ut Gallica editio habeo M gistrum agnoscere , sed in Christum unum intueri.Contra tamen Sinpostolus Rom. II.
257쪽
praeeipit, ut Potestatibus sublimioribus subditi simus, & addit, eum . qui resiliit Poteiactati, Dei ordinationi resistere. 168 LXIU. Et ror, quod homini nullum insit liberum arbitrium ad bene operandum, vel ad peccatum fugiendum, docet Calvianius lib. 1. Instit. cap. 3. dc litia cap. a. & 3.
ac alibi saepe, praesertim in Responso suo ad sex libros Albetti Pightir sequens vestigi verorum haeresiarcharum V viciem, Abail-36 Iardi , Maho metis, de aliorum. Tametsi
ipse Caluinus iam concedit Adamum ante peccatum fuisse libero arbitrio praeditum , cur non etiam post peccatum ei, ac reliquis hominibus concedetur dc quidem concedendum esse, copiosissimὶ ostendit Gualter. in quarta veritate uniustulusque Φculi, maximὰ primi. 7o LXV. Error, quod concupiscentia ex se,
idest, primus motus , qui consensum ante. cedit, sit peccatum, lib. 3. cap. I. S. IO. Per tinaciter desendit CaIuinus, cui opponitur textus manifestus. I. Iacob. sq. unusquisque, inquit, tentatura concupiscentia sua a stractus, de illectus; de incla concupiscentia, cum conceperit, parit peccatum; peccatum vero, cum consummatum fuerit, generat mortem. En quomodo con piscentia distinguitur a peccato, cum sit causa eius, dc parturiat ipsiam; ergo errane Caluin istae.
Ti LXVI. Error, quod nullum sit diseri
men inter peccata mortalia, Sc veni limhno, quod omnia, quae eommittuntur, sint mortalia. Caluin. lib. 1. cap. q. si. 28. Vocat ineptam distinctionem peccatorum venialium a mortalibus Sed error iste iam quondam condemnatus ab Ecclesia Catholica a contra Nouatianos, de Iovinianistas , ut vidimus secul. 3. Ac q. 7α LXVII. Et ror , quid peccata nunquam re ipsa deleantur, sed tantum non imputentur et quod gratia item non insundatur, aut inhaereat intrinsecus, sed extrinsecus tantum tribuatur per impurationem gratiae Christi Domini. Docet Caluin. lib. I. cap g. g. IO. his verbis. Docemus, inquit, in sanctis e nec mortali corpore exuantur, semper eme 7 paccatum.& g. II sic. Illis quidem' reliquias utemur non imputari, ac si non essent: sed hoe simul Dei misericordia fieri contendimus i Itaque licet per gratiam absoluti sint, re ipsa tamen peceatores sunt, diret. Ita ille; vide plura apud Gualter. sed multo plura apud Martinum Meanum nostrae etiali ocietatis virum doetissimis,lom I.opust. q. de iustificatione Caluin illarum,sere per to
374 LXVI lΙ. Error, quod sola fide absque operum subsidio homo iustificatur. De hoc
errore frequenter Caluin praesertim lib.ῖ. insit cap. I I. S. I 6. 17. I 8.is.1 o. di 21. affert eius verba copiose Gualtcr. iii veritate quin
ta 5. a. saeculi primi i lege illum, de magis
7s LXIX. Error , quod fides a caritate, ae bonis operibus Ieparati nequeat. Haec sunt Caluini verba lib. r. cap.2. i. 8. Resutantia ethinquit, quae in scholis volitat , nugatoria fiadet formatae de in mis distinctio. de Antides 76 Triae sessi s.can. T. Vbicn q. inquit, regnabit fides, iram Dei peccatis omnibus expulsis non see auerte ic si quis ignem extingue tet subducto ligno. de in Ioan.σ. Fides, inaquit, omnia bona opera irese continet. Sed 377 has nugas, de mendacia sic spargens Cab ruinus, quis non videt , qualiter non ininus fide, quam e haritate denudatus maneat Ps 3 ixx. Error Caluinitiarum praecedenti plane dissentaneus est, quod omnia fidelicto pera secundum Dei iudicium, id est, in se, vi ex rei veritate sint peccata, imo de peccata mortalis. Tradit Caluinus lib. 3. c. I S. 9.&I .cum ait. Habemus, nec unum alanctis exire opus , quod si in se censeatur, non m creatur iustam opprobrij mercedem.&postea. Nullum vnqaam extitit pi1 ho minis opus, quod si se uero Dei iudicio ex minaretur, non esset damnabile. De hoe Gualter. se agit in secul. I. veritate F. --9 LXXI. Error, quod fideles possint, ac in debeant absque dubitatione credere esse iustos, atque adeo in gratia perseueraturos. Saepe de hoc Caluinus, praecipue, lib. 3. in is stidcap. 1.3.3S. ait, nullum esse ambigendi Iocum de gratia Dei erga nos. oc g. o. coa guit illos, qui dicunt manere in finalis per seuerantiae notitiam. &alia quae ommittis . 38o Oppositum tamen manifestE in scriptura sacra , Quis potest dicerer mundum est
cor meum, purus sumi peccato p Prou. Io.& Eecles Sunt iusti, atque sapientes, dc opera eorum in manus Dei; & tamen nescit homo, utrum amore, an odio dignus sit. Ponit S. Apostolus ex eplum in se ipse, I. Cor. Neque me ipsium iudico; nihil enim mihi conscius sum; sed non in hoc iustificatus su; qui autem iudicat me, Dominus est Atque ibid. cap I . circa perseuerantiam in nata gratiae ; Qui se existimat stare, videat, ne
381 LXXII. Error, quod fideles possint, ac
debeant credere, se saluandos esse, inlotan securos, ac certos esse de sua salute, quam ipsum Christum; quin etiam certiores esse ae securiores Christo ipso mortali. Nimis profecto delirant Caluiniste sic asserentes . maxime quoad secundam partem huius et roris,de maiori certitudine, ac securitate salutis suae, etiam respectu Christi Domini. Verum lalsitas utriusque partis constat ex traditis nu. praecedenti vide Guali. Cit. 331 LXXIII. Error, quod non sit futura corporum retarrectio. Viguit iste apud multos veteres haeresiarchas, ut vidimus saeculis praecedentibus reum a Caluinosuisse renouatum, patet ex Epistola synim istae Guillelmi Faretii ad ipsum,liae est 32. inter Catavinianas, ubi sic. Quod res tibi incredibilis videtur huius carnis resurrectio. nihil mi-383 rum . Quod autem hac ratione permotus lassicere statuis, si credas nouis corporibus aliquando nos esse induedos, hoc iseri-
258쪽
petitae doctri alienum est. hac ille, de alia ibidem . 38 seripturae autem doctriri de qtia Faretis
, extae praecipue apud Iob. ι9.Scio,inquit, mi Redεptor meus uiuit , di in nouissimo e terra iurecturus sum rursu circundabor pelle mea , ec in carne mea videbo Deum meum, quem visurus sim ego ipi di oeuli mei conspecturi sint, & non alius treposita est haec Os mea in siau meo. haec ibi, quibus praesens Caluini error omnino
3M I IV Error, quod fides remaneat in
Beatis lib. 3. xos.1 expresiὶ id te uel Cabdicens beatos esse una nobiscum fide coniu-ctos. Quid, quod Christo Domino.qui late beatus ab instanti Inearnationis, fidem tri. 336 buit ille Harm. in Mati. 16. veritas tamen innotescit ex verbis Apostoli, I. Cor. I 3-discrimen inter charitatem, de fidem sic conis stituentis: Charitas , inquit, nunquam esecidit, siue prophetiae euacuabuntur. siue lineus cessabunt, siue seientia destruetur. Ex parte enim c noscimus, & ex parte prophetamus a cum autem venerit quod perfectum est, euacuabitur, quodex parta est, dic. LxXU. Error, qaod Beatorum gloris disseratur usque ad diem ultimi Iudicii imo quod nullus sit Paradisi loeus, in quem sanisiatum animae corporibus solutae recipiantur. Constat de mente Cal uini circa vitam. que parte huius erroris ex lib. .instit. e. x s.ct sed cotra illum est senses Apostoli, Phi-ιψ. I Coarctor autem e duobus, desiderium habens diolui, 4c esse eum Chlisto , multo magis melius. 388 L UI Error, quod merces bonorum operum nulla sit sperandα De hoc freque ter Caluin.praeeipuElib. Inssit.cap. l6.N17-
ubi , . aie, Deum opera, non aestimata
eorum dignitate, paterna benignitate, at indulgentia, huc homiis attollere, ut ali- Sycuius preti habeat. Deduete ipse hunc errorem ex alio eiusde septa expreo, quod sola fides sine bonis operibus lassiciat ad gloriam acquirendam. sso LXxv I. Error, quod sit superstitiosa, Se a Deo prohibita orationis protractio, atque iteratio. lib. 3 cap. ao. F. 19. Caluinus sic ait ; Nihi hoc iuuat ad tuendam sit perstitioissam prorogationem, iterationemque precum , qua interdictum nobis Christas vo- Iule. Haee ille, qui ibidem carpit Rosarii, de Breuiarii reeitationem. si Contra ipsiim tamen insurgunt sanis ctora exempla, prolixas, Se iteratas precessundentium. S. Regis David, Pal. Uespereac manὸ,8c meridie narrabo, dcanuuinciabo, re exaudiet vocem meam. itempsal. II 8 septies in die laude dixi tibi. de Sancti Danielis Prophetae, qui Daniel. 6. senestris apertis in eoenaculo suo contra Ierusalem tribus temporibus in dieilectebat genua ει adorabat, confitebaturque coram
Deo suo, din. Quin etiam Christi Domini,
qui Luc. 21. Factus in agonia prolixius ora bae. vide Card. Beli.lib. de orae cap. I . 391 LXXVIlI. Error, quod eaneus Eeclem astiet Deo maximopere displiceant. Tradie Caluinus, ae desendit lib. s. Initit. cap. 1 o. F. 31.4c in Epist. na ps. Sed inducimur ratio nabiliter ad eanendum, exemplo Angeloruin Natiuitate Domini, Luc. a. concinantia Gloria in exeelsis Deo, ecc. Percipitur itaque falsitas huius erroris.193 LxxΙx Error, quod publieae orationes
non Latino inter Gallos, aut Λnglos, hactenus passim fictitatum est sed Popalari sermone eoncipiendae sint. sic Caluin. totidem setE veris lib. 3. cap. L 3. 33. ναde, Se effrenis licentiae aliter faeientes Catholicos insimulat. Sed iniusta, dc nimis ef-rina haec insimulatio. sy M. Error, quod in tribus primis Ora. tionis Dominicae petitionibus, nec petatur nec petendum sit quiquam pro nobis. lib I. cap. 1 o. S. 3 s. sic ait Caluinus: Priores tres petitiones Dei gloriae peculiariter destinari sunt, quam solam in illis intueri nos o. sys portet, nullo commodi nostri respectu. Uerum praeter gloriam Dei primario, quod pol simus nos, ac debeamus seeundario in tribus illis petitionibus intendere a Deo optimo Max. obtinere diuinam gratiam prisaequistione regni cς litis, non totum Sancti Patres assimant, sed ex testu etiam Euan gelieo clarE deducitur. lege Bellat. lib. de
orati cap. 6. Errauit etiam Caluinus circa quartam petitionem orationis Dominicae,
quod peream solam petamus panem materialem pro sestentatione corporum. Vide Gualterium ibidem.
196 LxxXI Errot Caluinistarum est, quod
fides sit charitate nobilior. lib. 3. Instit. c I. F. . loquens Caluinus de Spirita Sancto, sic ait. Fides praecipuum est eius opus. Eclib. I. cap.8. F. 33. sie: Certum est, inquit, in lege, Sc Prophetis primum locum tenereis fidem , de quidquid ad legitimam Dei evitum pertinet, in seriore loco sublidere diss7 lectionem. Hqe ille ,α alia plura, qaae mitto, quia manisses E. sicut de hic expres textibus seripturae sacrae repugnant, praesertiin S. Apostoli, r. Cor. t 3. Nunc autem, inquit, minent fides, es.eharitas, tria haec;
maior autem horum est charitas. Qiaid his mani semus 33 98 LXXXII. Error, Primao, libeνtasis Chriis
Diae a partem es, ut /Iliam conscienMa, dum fidueia sitae eorum Deo iustificationis qu renda est, se sessi pra legente rigant, atque efferant. totamque legis iustitia obliuilcantur. His verbis ipsum proponit Cal. lib. 3. instituti cap. I9. g , oppugnans ne sp9 cessitatε obseruandi Del mandata. Cu ta. me Christus Dominus manifestis promaciet, Matth. 7. Non omnis, qai die te mihi, Domine , Domine, intrabit in Retnam ecet
eum; sed qui facit voluntatem Patris mei. qui in Alis est, ipse intrabit in Regnu eoetarum, de Matth. I9.Si vis ad vitam ingredi strua
259쪽
serua mandata. Errat igitur Caluinus. eoo LXXXIII. Error, quod nihil insit meriti in bonis operibus , di obseruarione diu
norum mandatorum. Acerrimu propugnatorem huius erroris se praebet Caluinus lib. 3. instit c. I . Is IT & I 8 adeo, ut ne no-σor men quidem meriti serra valeat. Verumloeis penὸ innumeris stipture, praecipuὶ
Matth. s. & ao. ac I. Corinth. 3. Apoc. aa. merces bonis operibus promittitur: Sc cum sint eorrelativa merces , & meritum, sie ut pater & filius, seruus de dominus, neces satio de re, de nomine debet admitti meritum , ubi merces locum habet. Ergo errat
Caluinus illud reijciendo. 2 LXXXI v. Error, quod immo impossibilis si diuinoruni mandatorum obseruatio, circa hune lib x. eap.7. 3.3. sic ait Caluinus, Quod impossibilein legis obseruationem diis ximus, id est paucis verbis explicandum, αCOsummandum i Blet enim vulgo absurdis sima sententia videri G3 Haec tamen proferens Caluinus horribi. liter blasphematicum Christus Dominus de sua lege sic loquatur Matth. II. Iugum melisuaue est, Se onus meum leue . Et S. Apostol. triumphans exclamat Philip . Omnia ponsum in eo, qui me conistrat: nempὰ sua dia uina gratia. co U. Error, quod sanctorum veneis ratio respectiva, de inuoeatio subalterna sit meri idololatria. Sεμ docet hoe Caluinus Iib. t. instit. cap. I t ac Ia. item lib. 3. cap. O. S.14. Pro cuius refutatione legenda sunt, quae copiosissime,& eruditissime affert Gual. ter. in x. Veritate uniuscuiusque ψculi, ma EmE primi: neque hic immorabor in re talu
quiarum veneratio similiter sit coniuncta eum idololatria. Ηune multi ex antiquishqreticis diuellarum sectarum tenuerunt, ut Manichςi, Eunomiani, Vigilantiani, de ali, rCaluinus, de Caluiniani impudenter renouarunt: quos cumulatissime refutat Gualter. in 3. Veritate cuiusque iaculi,eum quaeso vu
cos LXXXVII. Error, quod eoniunctam se-
eum habeat idololatriam usus venerandi S.Crucem , dc alias Sanctorum Imagines, quas Caluinistae idola vocare solent. Ita Iib. I. in stit cap. II. de Ia. Magister eorum Caluinus cum antiquis hqresarchis X enata, Petro Α-pamensi, Mahonae te,de aIiis, ve vidimus aliabi, idem affirmantibus, contra quos muIta addueit idem Gualter in eadem veritate
so LXXXVIII. Error, quod vara non sit
omnino damnanda, expresse tenet Caluinus in Responso de usuris, quod inter eius epistolas extat, num. 3 4. ubi ait. Si omninovsuras damnamus, inducimus strictiorenia laqueum conscientiis, quini Dominus ipse voluerit. Ec paulo post. Nullo testimonio scripturae mihi constat usuras omnino dam
-8 Sed huius danationis uersa sene attiptum testimonia.Pul. IA. Domine,quis hab, tabie in tabernaculo tuoZ dcc. qui pecuniam 8siam non dedit ad vistam. Ezech. ia. Ad usuram dantem , dc amplius accipienter , nunquid vivet ξ non vivet. atq; Luc α ρος- eipit Christus Dominus et Mutuum date, n,
hil inde sperantes. Ergo falsum dicit Caliu
6os LXXXI c Error, quod ieiunia Melesa. stiea, de abstinentia a certis cibis in Quadragesima, de aliis statutis temporibus obserua ri isti ea. eontemni debeant. Contra is uis serrorem quamplurima affert Gualter. in v ritate septima apud Φculum unumquodque iterarat Uide ipsum . σι o XC. Error Caluinismi est, quisl duo tam tummodo sint Sacramenta,Baptisinusac Eu. icharvita. Ηoe illi frequenter in ore habent, uti didicerunt a Magistro suo Caluinoi squaqua hic plura admittit, ut insta videbimus Imo duo ista multis modis ab eis deprauan. tur, atque dilaniantur, ut statim patebit. 61 1 XCI. Error, quod Sacramentis Ecclesiae Christianae nulla insita sit a Deo virtus iustitificandi, ει gratiam conserendi. Ita Calui nus lib. . itistit. cap. r . I . 8c peculiaritet F.23. ubi sic ait. scholasticum illud dogma, quotam longum discrimen inter Ueteris,ac Noug legis sacramenta notatur,perinde ac si illa no aliud nisi Dei gratiam adumbrariat,hse vero praetcntem conserant, penitus e
plodendum est. Hse ille, sequens Cerinthii, de Ebionem in primo saeculo damnatos. 6ia XCII. Error constat ex septem partibus,
quod septem prscipue modis a Caluinistis
Sacramentu Baptismi dilaeeretur. Primum circa eius aecessitatem, quia negant esse adsilutem necessarium,eum fidelium liberi iam ex utero materno sanctificati prodeant. Ita Caluinus lib. . instit. cap. Is si. 2O.6 13 Secundo , in peruertenda Baptismi materia , eo quod, si desit aqua, &bapti sinus alicuius differri nequeat eum qdificationeia,
possit quouis alio liquore non minus rite , quam aqua baptizari. Vide Caluin. Anat. par q. Dilem. 161. 61 Tertio, informa Baptismi, sicut 3c omnium generaliter Sacramentorum, Ireru Nienda, de commutanda cum pridicatione. , lib. . institi cap. r . S . sic ait Caluinus. Atinque hoc est, quod vulgo dicunt, constare se. cramentum verbo, de externo signo. Verbum enim intelligere debemus, non quod sine sensu, de fide inissurraeum, Io strepitu, velut magica incantatione consecrandi elerimenti vim habet; sed quod praedicatum iu-telligere nos saetari quid visibile signum sibi velit. Hqc ille, de alia ad idem. Vade apud
ipsum .s Is Quarto,circa eum, qui consere baptismu, quod no permittendum, etiam quaecunqu urgeat necessitas, v t ullus bapti aet, qui Misnister non sit. Ita Caluinus , lib. q. cap. s. S. so. Atque baptismum aliter collatum,esse irritum,& iterandum, di*oniturpet Deci
260쪽
tum in Synodo Uapineensi a Ministris Calvinianis editum. Legendus Florim. lib. g.
6 ,s Q nto, Circi finem baptismi, seu effectum, qui consiliis in gratis collatione , siue regeneratione spirituali. Caluinus vero in
Antid. Concit.Tridendi sess . eum peruertit, substituens peregrinam, imo mendacem, &erroneum effectum, peccati scilicet immunitatem, M quod sola recordatione succepti baptismi vera peccatorum abiblutio fiat ita etiam lib. . iniud cap. I S. F. . 617 sexto, Circa eonfusionem Baptisinatis Christi eum Ioannis Baptistio, eum hoc ab
illo non differre, de eundem effectum ab utroque causari assirmet Caluinus lib. instit. cap. I . g. 7. di 8. Quod saliam esse, vel ex s cto S. Apostoli eonitat,qui Αct. is cum duo
dccim D.scipulos Baptismo Ioannis bapti ratos reperiisset, Baptismo Christi Domini b
6ig Septimo, Circa laetas Baptisini ceremo.nias, quas conculcare gloriatur Caluinus lib.4. instit. cap. Is . S I s. di in Formula ad ministrandi baptisinum, sequens vestigia Nouatianorum , qui ob hunc errorem in . tertio hculo reprobati sint.
6is XCIII. Error, quod eonfirmatio non sit
elacramentum. Ita Caluinus lib. . instituti cap. 19. g. . di seqq. cum V valdensibus, &Ruthenis ipsem contemnens, bc sacrilegis conuiciis inciens e similiter Episcopos ipsius Ministros , vocando eos hi striones , simias, Ec vnctores, &e. Sed manifeste sibi e tradieit Caluinus, dum in lib.de vera Eccle- iis resormatione inter sacramenta Confirmationem reponit. Cur ergo Caluinis a negantem potius , quam a viantem eam se quuntur 61O XClvError Caluinismi decem partibus coalescit,quia decem praxipue modis sacro sanctum Eueharistiae sacramentum ερ saerimetum a Caluinianis prosenatur. Primum .
negando realitatem , hoc est, veram, reale,
de substantiviem pretiosissimi eo oris, ecsanguinis Christi Domini Nostri in Eueharistia praesentiam. Ita Caluin. lib. . instituti
cap. II. de alibi passim, renouans errorem . quem ante ipsam tenuerunt multi ex anti.
quis hireticis, de haeresarchis, praecipue Berengarius,&c.
ait Meundo , Desendendo melius esse ex Pane sermentato kae vino mero Eucharistis conficere, quam ex pane azymo , dc vino a qua permixto. Docet ipse Caluinus, lib. cap. IT. S. 3. cum Armenis, de Gnaeeis schil malicis, ut alibi vidimus. Fix Tertio, Proreis inficiando transubstan. tiationem Euchari sileam, ides .eonuersionem panis in corpus, de vini in sanguinem Christi Domini. Idem Caluinus ii,4. cap. 17. de alibi qpe, contra communem sensiim
etesiae Catholicae; quε etiam in Luthera
vis id reprobat. σa 3 Q lares, Denegando Eucharistiae ador tionem, cuius denegationis prεcipuus a me est Caluinus, ut patet tum ex alijs locis,
tum ex epistola eius 7 a. ad Bucerum dataeis, ubi Lutherum ν at delirum, Et idololatrI,
eo quod dixerit Eueliaristiam esse adorabile
61 Quinto, Nequaquam agnoscendo, sed potius eonviciis dilaniando augustiseimam saerificium Eucharisticum, M sh nomine eo. muniter vocatum. Lib. instit. calp. aia per totum persei icta fronte id prq ut Caluinus,de alibi erebro, sequens vestigia Bongomitorua vietessitarum, & aliorum ex haereticis antiquis. Sexto, Assirmando, quod latet debeant necessario comunionem Eucharis leam sub utraque sprete sumere. De hoc idem Caluinus lib. . cap. T. F. I. eum Iacobitis, de Gricis schismaticis ab Eeclesia reprobatis. 616 septimo, Constigendo, ac pretis,seu ve-ditione dissipando eaIiees consecratos, quibus in dicto sacrificio utimur; vii confringere , dc aissipare conlueuerunt Di natiste expressi, ερ reprobati in siculo quarto . Vide
ε, octavo, Altaria quaevis' subuertendo,
more Manichaeorum, qui reptobati manendan sεcul. 3. de dictorum Donatistarum; vice eundem Florim. ibid. num a. dc 3. 618 Nono, Amoliendo,&solisaequando Te pia cultui Dei, de Sanctorum dicata. ini exeeradum stelusiam olim ab Eullathi aliis, ae postea a Bonmmilis, Petrobrussianis, de ab aIijs ex errore contra fidem commissu in merito EGIesia Cathbliea condeinnauit. - σ1ρ Decimo, Modus quem Gualteri secun do loco ptoponit profanandi s ramentum,
ae saerificium Eueharisticum, eonsistens istirmitatione materiae rius, nempe panis, c vioni, casu, quo ista desit, in quemcunque cibu, dc potum, cum proprius censeatur Beam ia quenti Regula magἱs explicabitui, ubi de isto hσlesiarcha agetur. 63α En qualiter dilaniant, seu omni noto Iune Caluinistς verum sacramentum Eucha ristis, dc loco eius introduxerunt CD1, de qua sepra,qus nullo modo elisaeramentum.
legendus est Becanus lib. a. opusculor. tot
opusculo s. ubi egregie tractae de triplici C na,nempe Caluiniistica, Lutherana,& C
In prima, a Caluinistis prorsus reiicitur prisentia Christi Domini.
63r In secunda, a Lutheranis admittitur una eum pane, de vino simul dicta praesentia, vel per ubiquitatem Christi Domini, vel per mnionem humstaticam eiusdem Christ,eum pane, δι vino, ves per simplicem unionem a
Inter a denique a Catholieta adsuetitur per transiibstantiationem, idest, per comversionem realem panis, di vini in eorpus. sanguinein Iesu Christi, dcc. 632- xCV. Error, quod Poenitentia a numero Sacramentorum sit prorsus reiicienda. Ita Caluinus lib 4. initidi cap. ist. β. l . 8e seqq.