장음표시 사용
71쪽
contra Apostolicam Doctrinam , tanquam sta-pra damnare, edidit ipse pro huius erroris defensione librum pecuIiarem, qui inscribitur, de Monogamia; eum, ut ait D. Hieronymus in Epistola ad Titum cap. I. Apostolo contraire, nC-mo, qui Apostolum legerit, ignorabit. Ita ijdem Sandius Augustinus loco citato, &mpli sus a Castro ver b. Nuptiae haeres. 2.34 Qirinio, Tertullianistae ita stricte pro salua tione animet acquirenda ab itinendum a peccatis censuerunt, ut Omnino LesPuerent eos,
qui semel peccassent, labsque spe acquisitionis
eius , quRntamcumque poenitentiam agerent. Ita Baronius anno ai6. &Gaulterius citatus.
3s Sexto, Tertullianus nullum iudicauit Baptiumum quemvis extra veram Ecclesiam collatu, ut testantur ijdem Baronius num .&Gualte rius, qui de eo sic concludit. Tertullianus, inquit, in ipso suae discessionis tuitio Montanum,
quem Paracletum diicebat, sequutus est. At Q 76 perbia Haereticorum ascendente semper, iuxta P I. 73. Montani Sectam repudiauit, ut sibi seorsum nouam conderet. J Ita ille ex D. August. hqret 86. & ea relato Baronio num. Ig. 37 occasione autem sumpta ex dicto errore Tertulliani de nullitate Baptismi extra veram
Ecclesiam eollati Agrippinus Carthmnensis
ante Sanctum Cyprianum Episcopum contra
communem Sanctorum Patrum', ac totius Ece Iesiae veram doctrinam de Fide certam tenuit rebaptizandos illos, qui ab haereticis bapti' etati fuissent. Vnde ab co orta Secta Agri' pinianistarum , seu rebaptizantium . Et quan-33 uis postea Sanctus Cyprianus secutus sit eu nisdem errorem; hic tamen in eo non scit forni
lis, sed tantum materialis sine pertinacia, quia id bono Zelo impulsus defendebat, suum iudicium sententi ε ab Ecclesia se redae semper subiiciens, sicut, de reuera suam tandem opinicne
abiecit, teste D. Augustino in Epiistola sua 8. 3s quet est ad Vincentium. Circa praedictam be-ctam vide eundem Sanctuti Λugustinum lib. x.
de Baptis contra Donatum cap. 8.& 7s. Pra-teolum verbo Agrippiniani, dc Baronium ann. IT num. I. Ec sequitur. Tandem extitit Secta Arabicorum tenentiuanimam cum corpore simul interire, atque v-trunque in die Indicij reuicturum; sic appellati sulit Arabici, quia in Arabia viguerunt tempore seueri Imperatoris, &Zephirini Papa . . circa annum et 7. inis nam autem fuerit istoruInstitutor, seu unde huius Sectae origo prorsus 43 ignoratur. Illud tamen certum, durasse eam per parum temporis : nam ab Origene sustici iter de tali errore publice couincti, illum deposuerun t. Tradunt Sanctus Auguilinus haeres 8a Eusebius lib.6. cap. 3o. Nicephorus lib. . c. 23.
qi Rigenes dictus Adaliranti iis Pallia Aleis
xandriniis, religione Calliolicus iam a Priaria aetate in olim 1 virili tuai, S: scietiarum mnere adeo excelluitavi adhuc adolescentulus
desiderio Martyrij flagrauerit. Coma entaria egregia praecipue in Cantica Canticorum ed derit . Contra haereticos, de verbis, ge scriptis disputauerit, naultosque ipsoru in conuerterit. 43 Post idem in varios errores fidei cottarios deis clinavit, de Atictor Sectae Urigenistarum extu
tit. Probabile est duos suisse Uriaene s. v numinquemque diuersς Sectae Institutorem . probabilius tamen utramq; diuersimode ab uno solo 4s di in anasse. Ex facio autem Origenis castrandi se sumpta octasio initi tuendi Sectam Valesio
s m Vsebius Caesariensis lib. 6..cap. I. de Nice C. phorus Callistus lib. 3 cap. a. de rebus Origenis Adamantia ρος ceteris Scriptoribus antiquis, ex professo agunt, eius vitam complate contexentes . Ex his plura refert Cardinalis Baronius in suis AnnalibuLEcclesiasticis. Nox perpauca ex illo, de ex illis, ac ex alijs deliba-Eimus; pro aliquali expressione eorum, quae in Regula leuiter attinguntur circa statam illius ,
antequam in errores contra fidem incideret. 67 De praestantia eius eximia in virili tibus 'constat manifeste facta argumentatione a maiori ad minus, nempe a Charitate ad reliquos: fertur enim ille adhuc in adolescenti ita aetate flagrasse ardentissimo martygii desiderio, qui est
praestantissimus amoris Dei actus', nec demit ex parte ipsi iis tunc, v nte porsecutione Christianorum, quin illud sibi reticum prope se ultro offerret periculis, 3c alacri, Ec propraso studio in certamen insiliret irrueretque. Ac ia . parum aberat quin per Martyrium vitam desereret, 1 nisi mater, diuina quadam prouidentia quae eum ad maximam plurimorum utilitatem incolumem seruabat,ipsius cupiditat i obstitis sit; Ita cum citato Fasesio, Baronio, ad an 63 num Domini dio . nu. s. Qui num. 8. Clim eo de Eusebio assere, quod ipse adolescentulus ori genes ad patrem suum Leonidem in earceremiam epniectum scripserit Epistolam, eum hortas ad subeundum Hrtiter . de constantissime
martyrium uti subiit pro Christi consessione paulo post abliisso capite. 49 Quoad excellentiam vero Origenis maxim 1 in quibus scientiis, praecipue sn Saeris Diuinarum Scripturarum, inde clare innotescit, quod 'io adolescentula adhue aetate interpretati nem in Cantica Canticorum ediderit, quam quam postea maturioris aetatis iactus emenda tam , dc pluribus auctam in lucem protulit,ut e X D. Hieron. in pretiat. Comment. sebdit eam vat de laudante, affert Baronius anno a z8. hΠm. 3. Resert
72쪽
o Resere item idem Baronius num. 3. anno et os.
ex Eusebio in Chronico, Origenem decem peocto annos natum Alexandriae publied profiteri reeipisso diuinas litteras , atque adeo seliciter, ut coplures ex suis discipulis promoue-3 I rit ad martyrium. Id id vero praecipuὸ indicat quantae iii erit ipse eruditionis, Sc qitam excellentis a Mime, quod Magistro suo erud si tissimo Clemnii Stomateos sit dictus, ille teste Cassindoro in Praefat. lib. de instit. divin. lacti odi. quia octo insignes libros stromataniatu lentissime seripsit γ adhue adolascens is andioru supradicta prosessione diuinarum littera rvm immediate successit, ut testantur Diu is Hieronymus in epist. 63
33 Quid quod idem Origenes, ut ad rem non
stram propius accedamus non solum Ambrosium Marcionitam Valentini erroribus insectum, de alios complures haereticosa dictis erroribus, de haeresibus ad lumen verae fidei reduxit; Sed non paucos etiam Philosophos Ethnicos, ipsi disputandi gratia appropinquales a delis siniis Gentili sint,& Idololatrie tene sqbris, eodem fidei lumine liberauit. . Atque tu
ex his, tum ex illis, nonnullos ad reportata dam martyrii coronam, uti gloriosissime rein portarunt, praecipue dictum Amprosium,Me gethrium, Marcum, Drosorium, Valςnte M Martinum, Eutropium Iudicem, de alios, non tam humana, quam diuina sapientia impulit, vi auctor est Eusebius lib. 6. cap. Il.&ex qadducit Card. Baronius ad annum a16.nu.8.
is Sed heu misero Origeni , nequeo qui mosseam , pro tremendo eius lapsu ; talom,
ac tantum vitum a fide Catho ica desecisse, de omnia sere sua scripta, quam multis erroribus Odeturpasse non desunt, qui talem deturpationem ab inimicis, seu aemulis haereticis illius operibus iniectam volunt, aut diuerti ab haereticis ipsis elaborata multis erroribus scate tia, sub nomine Origenis Adamantii fuisse in
7 lucem prodita. Neutrum tamen alii admittunt, sed ut magis commune,3c certum tenent
Origenem conuinci haereticum, in hoc quae clare indinant Vineentius Lirinensis contra haerec cap x3. & D. Hieronymus clarius reii eiens sere omnino illius excusatione Apolog. tib a. per sequentia verba apud Baronium ad
annum 13 a. num. IO.ita cum eo sentientem.
3 Intellillimus, inquit, in hoe tantum dialogo ab origene argui salsitatem haereticorum,
de non in caeteris lib.de quibus nunquam quε-1tio fuit. Alioqui si omnia, quae haeretica sunt, non erunt Origenis,sed haereticorum. Omnes autem propemodum illius tomi his erroribus
pleni sunt a nihil Origenis erit, sed eorum,
quorum ignoramus vocabula. Haec Hiero 9 nynaus , atque adeo sic Baronius idem confirmans , Iicet partim excusans. Verum Cnimvero, inquit, illud de Origene non praetermittimus, quod. utcumque res acciderit, cua
niget eos a se dictos, veI scriptos e res λ- tentos intelligo ex mente D. Hieronymi
illo dialogo, de quo paulo ante ut illud dia siluandis daemoni js, haeretica dici non potuit, quantumlibet eius , de aliorum id genus
prauorum dogmatum fuisset asserto Satis na. que ea impmbasse videli potuit, dum no inti, do non delandit, sed constanter sita negauit. 6o Ni in eo certe minus excusatione dignus esse videtur, quod cum stiret sua ab omnibus impugnati. retractatorium nullum ediderit Eoae mentarium , cum ipsi tamen satis otii, & temporis superfuerit, ut ad omnes eatholicae fidei numeros cum ta, quae t se scripta essent, atte-peraret. hactenust, ille. 1 obligatio autem talem commentarium rem tractatorium edendi, eo magis Origenem ad. stringebar, quod non solum post mortem, sed etiam dum viveret, suerit condemnatus, Mexcommunicatus, seu talis declaratus. Primo
a Demetrio Episcopo Alexandrino, post ab
Anastasio Papa,ac tandem a sexta Synodo G neralis, ut tradit idem Baronius ad annu as . 62 num. 4o Ruj nu. s. caiias tanti lapsus ilce primit. Quamobrem hic Origenes tantus, actatis, dum gratia Dei insolentius abutitur, duingenio sito nimium indulget, sibique satis credit dam parui pendit antiqua Christianae Relitionis simplicitatem, dum se plus cunctis sapere praesumit, dum Ecelesiasticas traditio
nes , Se veterum Magisteria contemnens,quε-dam scripturarum Capitu in nouo more inter Pretatur, meruit, ut de se quoque, ut EcelasgDei. diceretur, si surrexit in medio tui propheta &e. No audias verba mpheta ulvis decillia Baronius.
63 Verum iam in partieulari praecipuos erro res Origenis, di Origenistarum contra fidem exprimamus. Primo ipse admodum Iuvenis,ptiusquam artibus liberalibus operam dedisset, scripturas sacras perii olutare. sensus re ponditos,& abstrusos,earum nimis curios in quirere coepit, non contentus simpIicibus, de communibus aliorum intςrpretum, adeo ut
curiosis suis quaestionibus negotium patri saeesseret. Quod ex Nicephoro lib. . eap.2. re serunt Prateolus lib. I Iivetb.origenes , de B
φ Secundo. Errarunt origenes,& Origenisti, quod inaequalitatem Trinitatis, Filij, Se Spiritus sancti assignarint. Hinc ille ab Epiphanio appellatu est sons, de origo Arrianoriina in dicentes Filium Dei cum hominibus Sanctis e5-
paratu n' esse veritatem,cum Patre autem colusue latum esse mendacium. Ac propterea Filium
non esse orandum cum Patre, nece contra .
Patrem cum Filio, quia hie non est aucto Gnia dulgendarum petitionum, sed supplicator.Ita D. Augultinus lib. de haeres. num. 3. Sc Theophilus Alexadriniis Episcopus, in suo Paschali lib. 2. dccuin utroque Pratcolus ibidem. 66 Tertio. Errando, se ii blasphemando asse uerunt illi Christum Dominum per gratiam tantum,&adoptionem esse filiam Dei contra communem Theologorum, id eum D. Thonia
3. par. quaest.23. art. annuentium assertionε,
β7 Tribuerant iidem Filio Dei ignorantiam assirmantes Filium non posse viisere Patrem, aeque Spiritum sanctum posse videre Filium.
73쪽
s1nctus Epiphanius in lib. Periarchon , ipsius origenis verba refert, nempe, sicut enim, inuit. Incongruum est dicere, quod possiit fi-ua. videre Patrem, sic inconseqaens est opibnari, quod sp ritus sanctus possit videre filiv. Hatinus illius verba, qui fiant contra textu Euangelicum Matth II. nemo nouit filium, nisi Pater. neque Patrem quis nouit,nisi filius, di cui .voluerit filius reuelare. Ex quo loco liaeet videatur excludi Spiritus sanctus i cogntiatione Patris; hunc tamen per illum cognosci: certissimum de fide est; nam iuxta rece pium Axioma Theologicum, q)iaecunque essenti lia, de absoluta in Deo, tribus personis Diuinis communia sunt. Praeter Epiphaniu in citatum , adducunt Alsonsus a Caltro verb Deus,hqre p. de Plateolus ubi supra ias; ininto. Alius error aliqualiter preeedenis di sitiatiis suit illorum . quod nec Spiritus --ctus ab Angelis, nec Angeli ab. hominibus vi. derimossint. Ita cum D.Epiphanio, h re 6.
G.ia tertias loco citat .ro b x .inaniuis Origemite tenues intex Parris cssentia si tu ii Dei fuisse inductum, ipsumtainen,sicut Spiritiina sanct creturam absoluate apsteIlar: Iul. Cum eodem Epiphanio dicta
i Septimo. Teste eodem Sancto Epiphanio
citat ., confinxerunt illi animam hominis esse antiquiorem corpore, quin de quasvis animas humanas esse Angelos, seu Virtutes silperiores, atque in peccatum Iapsas, ac propterea
in meram his corporibus, quasi carceribus suisse in fas, ut ui his primum iudicium su
1 octauo . Ut ex D.Epiphanio resere Sictus
Rugus inus lib. de haerectit. I. negarunt ora genes.&eius sequae ex mortuorum resurrectionem , quod videtur intelligendum de resurrectione perpetua, seu ad viuendum , ει manendum in perpetuum, ac sit sibi ipsi contrarius, attento errore isequente.
so Nono . em Theophilus AIexandrinus Episcopus lib. a. sui pasci alis Origeni impii git, nempe qiod ipse docuerit corpora postre-
Iurrectionem fatura iterum mortalia , dc muleis secul s transactis in nihilum redigenda. Ad- dueit Prateolus vcrbo Origenes. 9 contrarietarena uater diei 3s d ios errotes reperiri iudicat, de alterum eorum nec stario falsum; sed videtur iam a nobis sublata contrarietas.' χ Decimo. Tenuerunt Origenes, de eius assectae damnatorum poenan non fore perpetuam, seu aeternam ; sed reproborum hominu, ac daemonum infernum cum temporali Purgatorio permutandum,eiusque expleto tempore,cunctos ad Regnum Dei peruenturos. Ita Diuus Augustinus d. num. 3. de Alphonsus a Castroverbo diabolus , haeres i. Ze verbo Infernus haeres a. π vhddcimo. Secundum D Augustinum ibi dom addiderut ipsi Origenisi ε viceversa, damnatos, qui sic liberati fuissent, in easdem rursus 'uas retturos, atque huiusmodi vicissi
tudinem bc titudinis, ac minariun semperia
creaturis ratione praeditis suisse. semperque sinuram; quid stultius, Ec. magis contra Lirin. Decimo secundo Doc ait idem Origenea, vi tradundi Sanctus Epiphanius haeres63. ia Anace M. sanctus Augustinus de herecti. 3.3c Sanctus Hieronyrrus epistolaad Pammach. contra errores Io: Hierosol Faradisum, Cinae.& alia similia haud csse aecipienda secundam litteram, sed figurative per tropos, ec stilago
3 78. Decimo tertio. Errarunt praeterea Origi nistae affirmando Regnum Christi Domini aliqquando esse finiendum . Ita cum S. Epiphani in Anaceph. refert Gualterius ad annuin som
υ Decimoquarto. Post hanc vitam mortalem quod nulla sit futura distinctio. sexus inter viros , Ee seminas, aperte tenuit origenes , ut testatue D. Hieronymus in citata epistola ad. Pammach.
go Decimoquinto. Ex D.Epiphanio here 6 .sic Gualterius citatus de Origene loquitur, pri seserens ι inquit, Origc nes omnium haeresem,qitae illum an cessbrant, ii sectationem specialeque continentiς studium; suis tamen te. merariis scris tutae saetiae interpretationibus in opiniones absiardi silinas se se praecipitem egit, quibus c fere impudens indamenta iecit haeresis , 3c foeditatis praecedentibus, &enormioris . haec ille. 3t Decimosexto. Inter scripturae lacrξ loca , , quae perperam, seu erronee interpretatus est Origenes, reponitur prς cipue i Ilud Matth. t ubi dicitur, sunt Eunuchi, qui se ipsos castrauerunt propter regoum Ccelorum, quae rhsti Domini verba vii nant,aceipienda voIuit, quod sint homines se ipsos carnaliter castratuis ri propter Regnum beatitudinis: ideo ille seipsum castrauit, aut fert'. ut iudicant diuersi Ructorcs, au t certe pharmaco, ut tenent alibrefert cum Eusebio lib.6.cap.7. Baronius anno
8a Ex hoc nimis imprudenti, temerario, &er ron eo Origenis facto sic carnaliter seipsum c strandi originem dux :t secta Valesiorum, siue Eunuchorum. Isti appellati Valesii a quodam Arabe, vocato Ualesio, qui hanc sectam usta promouit, & inultos sequaces habuit. Itaque isti Valesii, siue Eunuchi non solum se castra bant, sed etiam hospites, & eos qui secum Versabanturν ad idem factum calfrandi se inducebant , atque hoc pacto teneri se seruire Deo affirmabant, praetexentes quaedam suae insaniae loca scripturae sacrae perpera acceptae. 33 Vnde ipsi non audebant rebus animatis ve sci priusquam se castragen t, ne in carnalis v luptatis cupiditatem inciderent. Vide circa hos Sanctum Ioannem Damascenum lib. de in
hqres verti. Valesii , ubi ipsis tribuit, quod 8 essent dediti multis turpitudinibus . Item quod Iegem, ac Prophetas despicerent, ac pro nihilo h serent. Vide etiam Sactum Epiphanium hqres 38. ae prs cεteris Baronium an
8s Superest discutiendum breuiter id quod controuersum est a liqv ntulum inter Doct
74쪽
res fuerintnὶ duo origenes , aa Unus tantum
Fuis duos , auctores duplicis secta, doceat aliqui, praecipue D. Damascenus de h secverb.Origenistae. & D. 4ugustinus de haeres
num. 43. nempe origenem Adamantium, hactenus indicatum ainorem praedictorum e rorum, Ze alium quendam Origenem alterius sectae turpissimae , ac nefandissimae ducense .
a quo eius sequaceε Origeniani, seu Turpes appellati sunt. Maesententia saltem ob auctoritatem dictorum Sanctorum , probabilis
εό Nihilominus circa id diibitae Sanctus Epia
pharius haeres. 63. N Oppositum iudicat certum Baronius anno a 6. num II. Mihi saltem probabilius, quod unus tantum fuerit Oriu nes, nimirum Adamant lux, & quod sub huius
nomine, ad auctoruandum nouam Sectam omnium turpitud.num, &nefandorum saeleia
ruin, Gnostici quidam instituerint; si eue sub nomine Nicolai similem ab aliis Gnosticis suis. a se propagatam supra vidimus. Isti Origeniani, seu Turpes , generationem impediebant, ut Onan erga Ttamar.Gen. 38. Item ipsi . licet sa valde spurci. ει stagitiosi essent, casti nihilomnus videri volebant. Vtruinque docet ibi dem S Epiphanius.Ex erroribu , itaque supra-dietis constitit propria Secta Origenis Adam1-tii viri prius omnibus virtutibus, dc scientiis in summo gradu praediti, postea vero horren-M dis haeresibus deprauati Dequo sie concludit Card. Baronius ann nu. U. cum Cassiodoro de instin diuinaectac Nos cum viroque concludamus praesentem ragulam, quod, ubi M . nemo melius; ubi ma .e, Ramo peius. ME' Ete ita-- , seu Sa feorum, ero . MetangssmoniD- , qualiu i 2 orgiaram sumpsere
seeundo,quod ad una tantum haeresim se e tenderit, nempe tenuisse istos. ut nomen ipsum Metangitaonitarum s at,attentaeim ςΟΠ positione ex Graeco ; idest, Uas , Fia: lium Dei in Patre esse, sicut vas minus in vas maius ingreditur, ae continetur intra diuri e consequςnter Patrem eo maiorem Filio;eo
tra id quod de fide certum habemμε in Symbolo Sancti Athanasili In hae Trinitate nihil
prius, aut posterius , nihil maius. aut minuti. sed totae tres personae coaeternae sunt, do eoae
quales. Atque haec de secta ista Metangismoni
st 1 Plura circa alteram Sampseorum addaeu'eiidem Doctores Baronius, & Prateolus er Helchelaitae;d scordant, ut solent, in circumstantia temporis non minus quam. Pedi decennium. Nam hic huius, odiSectam in anno 179. reponiti Ille vero, cui adhqremas. in 1 9. suorum Annalium Ecclesiasticorum is Atque m ibi nil m.8. cum D. Epiphanio hqrcs, cum D.Philastrio lib.de haeres cap.82. & D. Aagum stino de haeres. num. 3 i. agit ex profisso de ea, Ee tradit id, quod in Regula dicimus, nimirum Misse tune talem sectam Salopseorum de nouo non institutam, sed instauratam a quodam Sampsaeo, qui ipsis nomen indidit, de qui se insolenter offerret Elcesaitarum dogitia se posse defendere. Contra quem a. Conuenta Episcoporu non exiguo electus, Si rogatus s .it Origenes , ut disputationem lusciperet , ac ipsum conuinceret ;vti suscepit, et conuicit. 7 teste eodem Barcinio. Dicti autem sampsael,
qui perstiterunt in inmuratione huius Sectε , vocati sunt etiam Elaesaitae , seu per adspirationes, ut vult Prateolus ubi lupra Helehelait 7, cepto nomine ex El o, ut ex Graecoli. Ulpbanius haeres I9. Et xeo aut Elnai, qgicum fratre suo lexeo in hi tutor fuit mu ante bilius diabolicae Sectae. ut tradit ipse sarcinius ani o Domini ies. de nos eum ipso, ει aliis tra.didimus initio secundi seculi, cap. 6. Reg so π π Aee posterior Metangismonitarum ei L I annum Domini adio. sub Pontificatuvmani Papae, de sub regimine Helio bali 1 iperatoris prodiit: eius Auctorpror ignorax r; quisquis inmensu id, de ipse de eius Asis lae turpissime errarua quod Siusti Dei esse νx minotem Patre defenderint. Verum e piormiato suis error Sampsemum, exoresse assit --οω- i m Luamininicis meram creatu. ram. Istorum Secta ad annum Domini 1 m,no .em indepta/Mi per quendam, qui elia, dem iampinis homen dediti instaurata censea a Cine lam ortu initio secunditiaevii sab 'Min cecurarum extitisset. t. ii, i
sa fibra Emo ractanti de secta Me, I tangismonstarem sanctus Philineius lib. de heres, Sanctus Aeetini του, - recnum. 38. Prateolus verbo Metangismonitae,Aubasusi CL , .est Deum, haereta. re allii iqui concordes sunt circaasta chio.Prim quod si nesciatur omnino, quis 'am eam lassi triti
sg Sed quid iam de erroribus In particulari ta.
Prioad, ut expressum in Regula, Sampsaei. nimis imparo, M vlasphemo ore protulerunt filium Dei esse puram ereatur mi Da ex Epiphanio res s 3. Gualterius secun tertio, FH R. n. Sosido,oror fuit Eleealtaria' in eo, quod duos statuerint Christos. Vnum quidem sursum ,ος ω alterum deor me neque in multis ritus post vero etiam in Iesu MAriae Filio mi biω- asserebam. inod postregis nae errove unditama ad doctrinam fassau , alibi a nobis a animarum allivia ual perius eas Nicephoro, lib. . cap. 4- οῦ . πιδxoo Tertio, ut testatur S. Epiphanius haeret .s et S. errarunt Elcesa: tae in eo quod tenuerint Christum primum quidem formatum esse in corpus Adam, Et rursus induere, qaando vult.
verba sunt i pinus Epiphanii. xor lares, Cum siumnia instabilitate, &mani-nifesto spiritus contradictionis affectu eirci Christum Dominum Sampsaei se gesserunt, nuc
75쪽
emnentes, nune negantes eum i Deo exi. uisse, do ex Beatissima vir ne Maria natumese, eoom Nicephoro ibidem Gualterius. ao. Rinis , Corra piratum lanctum pari modo ausi sint Elee iis blasphemia, haeretieales restire , dum vocabant ipsam sororem Christi hominea figura praeditam. Ita eisdem verbis Epiphanius citatus, dic in eo idem Gualterius. im Sexto, Idem similiter tam de Christo,quam de Spiritu sancto , errando nugati sunt, quod unusquisque ipsarum altitudinem nonaginta sex milliarium, di latitudinem viginti quatuor habeat, adiunctis aliis multis huiusmodi deliramentis. Affert idem Epiphanius dicta hν resi M.
1 septimo, Sectu Elehesaltarum sequaees tε iudiearunt indimentem , di absque ulla eulpa posse fieri, negare scilicet fidem tempore
persecutionis, aut urbentis necessitatis,dumis modo quis eam mente retineret. ita Eusebius lib.6. ca I .
res Octauo, Nimis se extollebant Sampisi i ctando, quod per Astroloriani iudiciariam multa diuinMe solerent. Tradit Nicephorus
ios Nono, Elche irae librum quendam iCς-lo, H inter ieses dicebatur,acceptum circumferebant, cuius verba quicunque audiret, e missionem peccatorum dissimilem ab ea, quaeret Christum fit,iacile assequererer . Idem Nicephorus loco citato, di riateolus in suo Elencho verb.El euitae. cior Decimo, seeundum eundem Nieephorum, o Gualturium diei. cap e. ut predictum suum
ιibrum prstensam caelestem, magis vena emroponerent, ver scripturas sacras trune
ant , dc Sancti pauli epistolas , immo illa ea Prophetis, de ex Apostolis retieiebant, ut auctores Sanctas Epiphanius ahaeres 13. Ecesi eo Niciphorus ibidem .aos undecimo, valde celebre sale in hae secta
Elces itarum, quod isti duas Mnainas. 'arum homina Berunt Maiolus,& Maedana, ex genere Elxei pseudopropherae oriundas utiDeas adorarent. Ex ers atrem tempore Sancti εpiphini j adhue vivebat, unde ipse non sine magno sundamento de eorum hoc errore loquitur dict. num. 33 de in anaeeph. cuius etiam
meminit Mnstus Augustinus lib. de haeresi- .
Duodecimo, Tandem trimestur ι Nie . phoro lib. .eap.14. ea iisdem Samplais,quod inuocationibus, di incantamentis DUUnum meretar. Vnde sine dubio diuersa contras dem Diuinam exequebatur. Atque exprςdiis
ctis satis explicata manet secta Mmpsrurum cum erroribus suis.
I Io ma Nouatianorum admodum eelabris in filii, ob auctorem eius duplicem, Nouatviti set Iicet, dι Nouatianum , utrumque -- teratorem, dc Ecelesiae Catholieae infensissima hollem . Nam ille prius in Africa , unde oriundus, eum ad gradum Episcopatus aseendisset, ut Foelieissimi cuiusdam . qui iuberat anctus Cyprianus partes desenderet; Una
eum aliis multis illi tanto Presuli in diversisse opposuit, ac ibi horrendum, di inextinguis bile schisna meitatu a dicto Poeticissimo pro-llax pagauit. Post, Romam veniens, dc Nou tiano in ea noto se coniungens, hunc ad mam Papae dignitatem promouere curauit, qui promotus Antipapa extitit, horribit ori in tota Ecclesia excitato schisinate contri Cornelium, prius ad eam legitiitie elee Mn. ibb praetextu quod ille ad poenitentiam m-JEadmisisset eos, qui tempore persecut is a fide idololatravido desecissent, dum ipso
II 1 non posse admitri , illi erronee docerene πsicque ex hoc, it ex a lijs erroribus, Nouatianorum secta ab utroquc fundata ininsit. Se ctς autem Aquariorum L la aqua in consecratione calicis utentium . q iisnam inuentor ,
III DRo explieanda facili is doctrina huiust Regulae,praemittendum Primo id quod
opportune notat Baronius annuas . ubi de rebus Nouati, ac Nouatiani copiosissimὰ et ctati nimirum ex simi Iitudine nominiam prouenisse , τt aliqui ex antiquis seriptoribus Misterum pro altero aliquando susceperine. Aequod utius est propriam, illi inconsiderare tribuerint. Vide peculiMes casus apud ipsumat Baronium num.σι disti anni. Quanquania bene addit, interdum id crrore librariorum lactum, ut patet apud Eusebum, quis cum in riua Chronieci revi distinguitur, in limo ria tamen ipsus contumlantur . oesmus Fresbyteri, quem prium roram habebae N
uatianus , tribume Nouato i, qui iam erae Miseopus iis Est etiam secundommittendum cum emdem Baronio ibidem, tametsi Nouatia No uatiano, ut principaliori denominati simine; ut videre est apudomum Cypriam epist. 73..hi ad maiorem distinctionem utitur voca-hulo Nouatianenses; usu tamen iamd ii re- cenam esse, uretussiem hisnatis e. hint seminina Nouatiano, quam a Nouato exci--n, atque ab omnib- Nouatiani appellen
nomina praemissisi iam Hiod ad rem ipsam.
seu historiam in regula incieatam attinet, ex Diu
76쪽
Dino Cypriano , se ex aliis cam citato Bar nio breuissime attingo . si ui numero trigesimo seeundo ex epiit. o. illius sie ad nostrum ii institutum prosequitat. Quod Foelieissimus Presbyter Λfricanus cum electioni Cypriani ad Episcopatum masnopere aduersatus suisset, de post eam italiciter absolutam, ille.& alijeeelesiasticam disciplin m cum fide, de quiete iuxta praecepta Dominica , minime continentes, i S. Cypriano merito corriperentur , ob hanc correptionem, etsi Ieuem pro quantitate delictorum, turbas undique contra sua Episcopam diu cientes, ab eius obedienti tandem se exemerint, excitato schismate, Narrepta laga ad montes . In eo autem excitando , cum Finlicissimus caeteris praestitissee, ideo ab omnibus primus eius auctor assigna-318 tur. Sed postea Nouatus Epissicopus ei adhaerens, seu defensionis ipsius partes contra Cyprianum suscipienMadeo idem schisma pro . pagauit, ut Fqlieissimi nomine velut obscurato, schismaticae factionis antesignanus ab omnibus haberetur.Ηaee decerpta a nobis ex Bamnio, qui num. 38. de dicto schismate prosere
a s Hinc erepta, inquit,omnium malorum orim e conflatum enim hoc tempore schisma in Ecclesia Africana, tam altas fixit radices, ut nec multis seculis valuerit quouis studio, atq; Illo alte conuelli. Quin sepe ramis excisis ex veteri trunco nouis germinibus pullulatibus ,
in dies magis magi sique in*licius fuerit propagatum. Uides hine Montensium schismati- Corum primim originem, ae nominis primum ortum, nempe a Flicissimo qui colligere coepit suos in montibus, eisque esse nominis prima hic elementa is ata di quod Se illi sunt aemulati,qui pollea ex Donati schismate, tem- .poribus Constantini .ae filiorum, Montenses sunt appellati, quod fient isti in montibus de . in I legerint habitare.JΗaec ite,dc statim addit.
Ex hae, inquit,pariter ritieissimi in vicissima
ossicina impius Nouatus primus auctor malorum prodijt, qui eandem dissensionis pestem in Urbem inuexit. 31ax De hoe prout in Regula immediatὸ,aco posite sequitur agedum, omissis pluribus,quae videas apud Baronium dicto anno a Fq. ex S.Cypriano epist. s. pro maiori cognitione status,conditionis, ic qualitatis praedicti Nouati, ut quod cert6 suerit Episcopus, sed ignoratur omnino cuiusnam diae sis: quod fueriti
rerum nouarum, cupidus, auarus, rapacitate
inexplebiIi, furibundus, stupore superbi tumoris inflatu . fix,de ignis ad constanda sed
tionis incendia, curiosus semper, ut prodat;adhoe adulator, ut fallat, nunquam fidelis', ut
diligat, ae reIiquis, quibus ibi graphieἡ d
a 23 Mortuo Decio Imperatore , crudelissimo Christianorum earnifice , de pace aliquantulum restituta Ecelesiae, quae diu post gloriosissimum martyrium Fabiani Papae, vidaat manserar, nempe per quinque menses, ac di
midium, seeundum Chronologiam Panuinii ἰδe non per biennium, ut abstiue sumiamento sis II. teste Baronio relato volunt aliqui acta n es Romae inter habentes ius suffragii de et 'st n-do aliquo ad supremam dignitatem Pontificiam ; quam licet Nouatianus . Roman ut
Presbyter vehementer ambiret , maior tamen pars se fagiorum in Cornelium Presbν-teruin similiter Romacium , hominem dignum, de nequaquam illius ambitiosum, li-11 benter statim inclinauit. De qua electione audiens Nouatus in Asriea. de quod iam a Di,
uo Cypriano , & L reliquis ipsius factionis
approbaretur,illieo ad Urbem conuolauit,ibiisque vasto homini Nouatiano se coniungens omnem lapidem mouie, ut hunc ad summum Pontificatum promoueret, ubi breui tempore fuit non sine fraudibus promotus, seditqire ut Antipapa contra Cornelium, qui adhuc ut verus Pastor a contrariam factione agnosceba-I 16 tur. En monstrum horrendissimum in tota Ecclesia Catholica. En psimum schisma ob supremam eius dignitatem Pontificiam amis uatiano, de Nouato cum maximo Christi fi- deIium standalo excitatam . En Origo nouae haereseos Sectae Nouatianorum porniciosissimae dicto anno Ars pluribus numeris, apud
1, 7 Nobis superes . antequam huius sectae peculiares exprimamus errores , unum adiicere verbum de Praetextu, sub quo ausi sunt Nouatus , ει Nouatianus Cornelio obsistere. Circa hoc egregiὰ ipse Baronius num. 66. peri , 8 sequentia verba. 1lliud in primis, inquit, de
Noliato, eiusque gregalibus praemittendum, . quod peculiare omnium haereticorunt, atque schisinati cornm semper fuit, nunquam Pe stare in eadem sententi sed pro loco, Sc tem pore nouas induere sermas , 8c contrarias ab
iis, quae antea egissent, noua emergente Occa-i y sione statuere. Qua enim in Asriea, ut vidimus lapssis aduersus Cyprianum concitabant, quod non reciperentur in Ecclesiam ., sed ex decretis Ecclesiasticis promulgatis iuberetitur, pacis tempora .expectare, Sc interim admissa deflere, hacque eadem de ea sa eosdem lapses schismate ab ea separare comati essent, modo mutata iacie negotium s cessunt Cornelio, qui statrum suorum consilio poenitentes lapsos reciperet in Ecclesiam; sicque qui olim durς nimis austeritatis redam guebant Episcopos, modis facilitatis nimiae
incusant ornelium Romanum Pontificem. ealumnias addentes, eumdeinque eiusdem .
eum illis Apostasiae eriminis participem meatientes J Hactenus ille.
i; of Sententia itaque primo erronea Nouati, de Nouatiam: fuit, lapsos in Idololatriam tempore persecutionis. immo in quodvis mo tale sie extendit Plateolus verbo Nouatiani
ex Diuo.Cypriano per ipsium citato non esse recipiendos in Ecclesiam , nec med ea mento pinnitentiae saluari posse; sed absque spe salutis uti praestitos relinquendos. Atque in hac praeeipue haeresi Nouatianorum secta Ist fundatur. Cuius auctorem , quamuis Praeeolus ibi istum Nouatum diminuta assignet. vocans etiam male iplum Romana Melesiae G x Pr
77쪽
Presbyterum, ex ηquivocatione sine dubio similitudinis nominum, de quo iam suprata ;Gu lterias tamen ι p. 33 ad annum 3 oo. ne ait sectam Noua norum partim a Noua. tiano Antip pa , partim a Nouato Episcopo originem ducere , cum seque fuerit comin D m0niis mur pridiam . Pro euius comple. t resutarione eruditos scripsie libros Sanctus Ambrosius Ecclesiς Doctor de maenitenti . lapsorum pontra Nouatianima. 333 Secundo, Fuit error Nouatiani, quod M. ptumum suscim distulene, quousque in lecto iaceret aegrotiis. qua diutione occasio nem p .e dubitandi ficto ni animo b 3 3 pruinum susciperet. Neque in tali eius suscepti e dhibitae suerunt caerimoniae per cinctos e letiae Canones iniunctae et ex quo erim dista dubitatio admesum sumpsit. Ira Luterius lib. 6. ea 3 di Saronius anno 23 33s num. r. 72. dc Ioo mi ibidem addunt non Disse Novitianum san confirmationis si gillo consignatum ad accipiendum Spiritum
ι36 Tereio, secundum Diuum Epiphanium haeres sp. Nouatiani in fide ad Arianismum , de quo insta, inclinarunt, atque secundum Diuum Cyprianum apud Batonium dicto anno as . num. o. doctrinam Stoicorum in Ecclesia spargere eurauit Nouatianus, ac peculiariter suis asseclis suadere , quaecunque peccata. aut crimina est aequalia, ac consequenter eiusdem pinnae condigna .
I I Quarto. Tum pro damnandis, Se prohi-hendis seeundis nuptiis, tum pro interclia dendo penitus ramis in peccata post haptis. Mum poenitentiae aditu, Montanistas, & Tertullianistas, Nouatianus, ct gregales eius secuti sunt. Atare primum eum Attonso a Castro ver, nuptiae, hqreca. dc secundum cum Saepiphaaio ibidem, ae ςum Sancto Augustiuo de hqres. na 38 Baronius dicto anno x vinum. IA N IDI.ri 8 Quinto, Ad talem effectum interet iidendi aditum p nitentiae lapsis,Nouitiani SymboluApostolorum mutilarunt, negantes remissi nem Peccatorum, de Clanes Regni coelestis in Ecclesia reperiri. Ita idem Baronius dicto
19 Sexto, Circa baptisinum dupliciter errarunt Nouatiani. Primo , quod ipsum iterare solerent in locum poenitentiae a se excluset tradit Baronius anno as8. num. LI. δι ex Diuo Cypriano epist ad Iubaianum . Secundo quod rebaptizarent illos, qui in Ecclesia -- εο stra baptisinum suscepissent . iudicando non fuisse rite, & validὸ susceptum i idem Ba
i mediar. Hinc sorte secutum quod unus exsequacibus Nouatiani, nimis impudenrer, S. Petrum fuisse baptizatum pernegauerit, trile D. Augustino epist. 1 M.quo cum Baro nins dicto inno num. I s. 1 1 Septimo. Nouatiani nominari voluerane cithari , adest, mundi, seu puri, de suam must. diciam , siue puritatem praetensian ea mari. rem in abant, quam coeuerunt Apostolio
1 3 Hine illi candidis sese vestibus induebant.
ve quales se praedicabant, tales exterius appareren t. Tradit Baroni us anno a 3 .n u. . de io' cum Diuo Augustino lib. de Agon. i. Chrish cap. 3I. Vni ια ait a Super doctrinam Apostolicam se praedicant esse mundiores , quia nomen suum si vellent agnoscere, mundanosse potius, quam mundos vocare 3 Haec ille. i s Octavo, Nouatianus in communione suorvi inducebat ad ilitamentum promistbriunt, quod nunquam se ipsum desererent, ac nitn- quam ad Cornelium Papam redirent RGrt tironius dicto anno F . numer. 7 . 8c exE Gualterius ubi supra. I 6 Nono, Nouatiani tandem Antipapa se. quaces, ducem suum Martyris nomine, ut valde honorifico appellabant, vivi a Cone
lio Romano vna cum omnibus illis excomis municatum. De qua excommunicatione Eu ἀωhius libro 6. cap. 3 .&Baronius anno a s. nu. a. ac de.appellatione Martyris , anno 16s.
i 7 Adiungo ad calcem, praesentis Regulae,s ctam Hydroparallitarum, leu Aquariorum. quia pauca admodum circa eam dicenda ooli currunt, haud sufficientia ad peculiarem reis gulam dimidiatam, ne dum completam. eati sie isti Hydroparastiri , seu Aquarii, eo quod in consecratione Calicis, solam aquam adhiberent: 8t hoc tantum grauissimo erro te eorum secta sundabatur, qu et instituta fuit, seu potius insaurata circa annu Domini a T. 1 8 Dixi, seu trutius ictaurata, quia e me iste consecrationis Calicis cum ista aqua, is multo ante apud Enereticas viguerat, o uiis dinius silo locis. Talis autem nouq institutio, i s nis, seu instaurationia pridicti usus hiabendi istam aquam in consecratione Calicis quisitam suerit prim us auctor, prorsus ign latur: legcndi circa dicta de ista secta Prate
ore diuersitatem Personaru in Deo ne .gauit, Noeta vir impius circa annum Dominia6o instituit. Sabellius vero inter discip ι Ioseius impietate excellentior ipsam auxit, ac valde propagauit. Hincq; eius assecle Sabel Isa liani vocati. At non multo post eundem errorem negandi distinctionem Personaru Trinitatis, sed diueris modo indicando, tenuit Paulus Samosatenus, homo vafer, Episcopus Antiochen. de adiunctis alijs hqresibus sectaeis et Paulin istarum auctor extitit . Circa idem
sere tempus prodijt secta chiliasurum. sea
Millenariorum .ponentium post resurrecti
nem, Regni Christi cum Sanctis, mille annos
78쪽
ta voluptatibus corporis et quam prius extinctam, denuo tune Nipos Episopus Aegypti Coracita , Apollinaris Laodicea us, & alii postea exeitarunt.
is3 in Auca admodu de haeresiarca Noeto tra-x dunt scriptores , 6t ex his in aliquibus concordant. Sunt concordes in natione,quod laetit Asianus; discordes tamen in Patria .: Nam S.Epiphanius heres. 37. eum Ephesi uuia, faeie ; Sanctus Theodor.lib.hqret.fabul.Smyr- 14nensem. Item Epiphanius, &alij communiter tradunt, quod metus ad maiorem sa-stum, & amentiam elatus , stipiam Girmauerit esse Moysem, & Dalcem suum Aaron. Di strepat tamen in eo sanctus Philastrius a D. Epiphanio, quod Noetu statrem non Aaron sed Elissa ab eo fuisse dictum asserat.1 s Praeterea, Idem Sanctus Epiphanius, Niam enormissimum Noeti errorem exprimamus de eo agens testatur, neminem ante Noetum dicere ausum, Patrem esse passum .
Verum merito ab hae tententia Epiphanij recedendum , benὸ ait Batonius anno a . n. 63. quia dist ante Patri passionorum hqresis emerserat,dc a D. priano epist. 73.atque i Tertulliano de Praescript eap.ritimo, de contra Pra Tea, cap. I.ipsi Praxeae,3c Hermogeni antiqui ribus Haeresiarchis , ut vidimus capite praece-xso dente secundi seculi, tribuitur. ini cum tres personas Sanctissimς Trinitatis confunderent, sed Christum Dominum eamdem esse peris nam, quam Patrem, bc Spiritum sanctum asseuerarent,inde erronee inserebant Patrem pro humano Genere hypostaticὸ unitum , natum, ac passum. Noetus itaque sentiens idem prorsus, quod illi senserunt, non nouae Patri pansionorum Sectae, sed prius extinctae de novo,
excitatae Α lictor cenietur. Vide Prateolum verbo Noetitae. ει verbo Patropassiani,&Gualterium in tertio seculo, cap. I 3. pag. 24o.
337 Sequitur agendum de Sabellio, quod hic fuerit ex Ptolemaide Libyae oriudus, k Noeti excellens, ae peruersidi mus discipulus , praedictique erroris negandi distinctionem Perso. narum in Deo non auctor, sed maximus propagator, adeo ut Magilirum suum superauerit, ac nouis erroribus additis nome haeresia e hq acquisierit,atque eius sequaces vocati sunt Sabelliani, docet ex alijs praecipue ex D. Epiphanio delirresi, cap. 33. dc Eusebio lib. 7. cap. s. Baiionius dict. anno. 26ω. anum a. Cu ius pauca vcim verba, quibus per ipsum nu.67. prscipua ad Sabellium spectantia egregie exprimuntur.
I 13 Ex dictis, inquit, Noeti discipulis, qui
impietate reliquos excelluit, Sabellius ex pt lemaide Libyp oriundus. Factus hic potentissimus impij dogmatis propugnator, multos sibi Sectarios cito coniunxit, usque adeo, ut non Ptolemaide tantum , aliisque proximis locis impiam haeresim proposuerit, sed longius in Macedoniam quoque diffuderit,imino, dc in urbem se quoque furtim immiserit. Porro
hi eo quod non possunt diuinis Scripturis
medacia omni ex parte fulcire) Aegyptiorum pseudoeuangelio , dc alijs apocryphis libris utebantur, ut de illis scribens Epiphanius ha-I6o res6a. tradit. Miratur Sanctus Augusti ius de hqres num. I.cuna ijdem esse videantur Noeistiani, de Sabelliani, curtam Epiphanius, quam Philastrius eos ab inuice distinctos posuerint. Plane aecidit *pe , unius haeresis diuersa solere esse nomina . quod de Molanistis, Donatistis, Pelagianistis, de alijs euenisse idem tradit H e Batonius: ex quibus apparet predictum errorem negandi diuersitatem personarum in Trinitate communem si isse Noeto, ScSabellio, peculiariter tamen de isto , ut sequitur. isi Seeund Errauit sabellius, quod Christum Saluatorem nequaquam esse Patris antiqui filium, Sc primogenitum omnis creati irae blasphemo ore asseruerit. Ex Dionylio Episcopo Alexadrino in epistola ad Sixtum Romanum Pontificem affert Eusebius lib. I. cap.f. di ex
Tertio, Sabellius, de Sabelliani Spiritum . sanctum intellectu, Ec cognitione carente aia firmarunt. De quo errore fit mentio in epist. Dionysii Episcopi Alexandrini, teste Baronio ibidem, ει meminit Prateolus verbo,MMI-lius.
163 Quarto, Sabelliani, ut tradit Gualterius cap. i 3. seculi tertii ex D. Basilio epistola 63. Catholicos eo, inter alia, damnabant, quod multi eorum Monachi fierent . Atq; hactenus de erroribus sabellianorum. 16 Quid iam circa sectam Paulianistarum, in primo praecedentis errore aliqualiter ei consimilem , ideoque ipsi hic coniunctam P eo
tempore, nempe circa annum Domini 26s.
quasi monstrum horrendissimum , seu quasi pestis perniciosissima gregi Christiano, mul
to perniciosior illa, quae teste Baronio citando, corporaliter tunc uniuersum pene de palla orbem periodo decennali praece iserat. Prod sit Paulus Samosatenus, nati Oe Syrus, multum arrogans, dc nullatenus proinpe sapiens, ut tradit PrateoIus verbo Pau-Ios lus,amosatenus. Non indicaturi Script ribus, quod inuenire potuerim, quanam via
hie sceleratissimus homo ad sublimetn gradum Episcopatus Antiocheni ascendesit c nisi sorte fauore Zenobiae, cui Persae victis Romanis Syriae regimen tradiderant. Expri-
166 mitur tamen copiose, oc erudita a Prateolo citato ex Nicephoro libro sexto cap. 17. S a Batonio dicto anno 26 s. dc G. diue sis numeris , ex aliis auctoribus per euin relatis, qualiter in tali gradu collocatus
non tardaverit venenum suorum errorum euomere, Ec apud Ecclesiam Antiochenum spargere.
I 67 Verum primo loco videamus, quatenus ipse Sabellii dogma de negida diuersitate personarum in Deo secutus fuerit , diueeso tamen modo, quod elarὸ i Batonio dicto anno 266. num. per sequentia verba percipe I Og re possumus . Quod vero, inquit, ad eius impia improbetaque ab omnibus dogmata
79쪽
ertinet, videtur aliqua ex pane a Sabellio
aulus mutuatus esse venenum , dum nuIlam
admittens in diuinitatis substaria personariim distinctionem, sed sicut unum Deum , lita paritet unam personam in Diuinis statuens, to tum Sanctae Ecclesiae traditum cultum, atque doctrinam Sanctissimae Trinitatis penitus au- serebat. Sapiebat haec namque Paulus cum S
iss bellio , atque ludaeis . Sed a Sabellio discrepabat in eo. quod ille cum unam tantum aD firmaret Diuinam esse personam, hae assumpta propositione, mendacii illud salsissimum sequeretur, Patrem si tui, de dipiritum sanetum cum Filio carnem humanam sumpsisse , ae
etiam crucifixos esse r Paulus vero omnem prorsus diuinae naturae cum humana coniunctionem Christum hominem tantum , sed iustitia praeditum suisse , impudentissime diceret 3 Haee Baronius,quibus de primo, Sc praeciapuo errore Pauli Samosateni haeresiarchae manifestissimὸ constat. iro Secundo Praedictum errorem elarilis paulo aliter ex S.Epiphanio haeres. 6s. videtur expli
care, ac extendere Gaulterius, cap. I . tertii
Secuti. Sic quod Pauliantitae affirmauerint Verbum, & Spiritum sanctum semper esse in Deo; non tamen labitantialiter, aut personaliter, sed eo pacto, quo proprium verbum habet homo in animo lito, hoc est non ut personam ae ternam, sed ut vel m. quod profertur, &quasi quendam aerem Ita ille cum extensione expressa ad Spiritum ranctum. ari Te rtio,Consequenter imitatus Ebionem, de Artemonem, de quibus supra, negauit PauIus Samosatenus Christum de Ciniis deseendisse, re existere ab omni aesperitate; sed esse eaepisse ex eo tempore, quδ uti simplex honio ex Mais ria Uirεine iratus est. Ita S. Epiphanius haeres. 63. Eusebius lib . cap. 12. S. Auguli intis de . haeres num. 4. At sensus a Castro verbo Christus,haeres i. de Prateolus ibidem ex Nicepho
a 72 Quarto,Non utebantur Samosatenus,&eius sequaces Paulinitiae forma Baptismi a Christo Domino instituta, in nomine sanctae Trinita-173 tis. Propterea a Concilio Niceno statutumuit, ut rebaptizarentur quicunque per Dis uinam gratiam, a Samosateni disciplina euocarentur, 3e in via Ecclesiae Catholicae reduce, di asserunt, Meo citato, D. Augustinus, & ΑΙ. sensus a Castro verb. baptis haeres. 2.37 Quint Tenuit ac docuit Paulus Samosa tenus,Sanguinem Christi Domini in Sacrameto Eucharisitae esse eorruptibilem, eo quod iIlle diuidatur, ae iandatur,ut ipse aiebat. COn stat ex epistola illa Dionysii Episcopi Alexand. aduersus Paulum Samosatenum,de quo Bar
nius anno 263. num. . N 6.r7s Sexto, Per dictum Samosatenum abrogati fuerunt Pisimi, qui in Ecclesia ad honorem Christi Domini cani solent, ει statutum per ipsum , viseeminae etiam die maono Paschatis proprias ipsius laudes in medio Ecclesiae cane.
rent. Adducit ex Nicephoro lib. 7.cap.3o. Pra-teolus ubi supra.
iro .eptimo, Prae aliis sui Magistri Encomtis
Paulianistae eum de Caelo venissa assimarunt ..
se Angelum vocare consueuerunt. Ita ea
praed. Nicephoro Gualterius, cap ι7. Seculi 3.um addit cum S. Epiphanio haeres σs. S.Phiis Iastrio lib. de Haeresbus, B: Prateolo relato, quod Paulus Salnosiatenus Haeresiarcha inis
multis iudaizaret. aret Tandem contra hunc Samosatenum,s eoatra praedictas eius haereses, bis Antiochiq co gregatu in suit Concilium ex pluribus Episcopis Orientalibus, cui intersuit Sanctus Gregorius Thaunaaturgus Neocesareae Poti Episco. pus: et interesse non potuit Dionysius Alexilis drinus Episcopus, ob aegram corporis valetu dinem, scripsit tamen egregiam epistolam , de qua paulo ante.
178 Quamuis autem in primo Coneilio ille se Catholicum finxerit, S: stib iuramento sole ni testatus fuerit a fide Christiana nequaquam
se ullo modo recedere; Cui attestationi tur tae tunc acquieuerunt dicti Praestiles, N in suas r79 Eeclesias reuersi sunt e Pollea tamen , cum peruersissimus Samo tenus non erubesceret dogmata sua haeretica magis propalare, eaque perfricta fronte docere, in secundo Con
silio illi adunati ipsum declarantes iuridieὸ haereticum , dignitate Episcopali priuauerunt;
ficque damnatus per ipsos ab Aureliano Imperatore expelli meruit, atque statim fuit ex pulsio executa. 3 Haec multis pertractata legas, si lubet, ad satietatem apud Nicephorum
I 8o Restat ultimo Ioco explicanda Secta Mil-Ienariorum, seu Chiliastarum. .Chile enim Graeca appellatione, idem significat, quod Latine iii ille, quae merito a nobis in hae Regula praecedentibus Sectis adiungitur, tum quod eodem fere tempore de nouo emerserit, quo illa prodierunt e tum quod de ipsa pauca occurrant dicenda, cum unico , etsi grauissimo fundetur errore iam a nobis in ipsa regula it agi dicato. Pro euius maiori expressione audia. mus Baronium initio anni 164. num. i. sic nar
rantem . Nepos, inquit, Episcopus in Aegypto professor Religionis Catholicae sentetiam illam de millenario a Papia olim, Ireneo, Iustino Martyre, Tertulliano, atque alijs quo
que assertam, nec dum ab Ecclesia omnino praescriptam, adeo vehementer scriptis eadere voluminibus, propugnare conatus est , ut
complures sibi adsciuerit Sectatores. Qui ipsa quoque lex hac vita sublato, nihilominus eius dogma adeo pugnaciter stabilire eonati sunt,
ut a recto tramite verita lix tuendae deflexe 18 I rint. Quorum ea de re sententis iam inhaeresim eruna pentena, Dionysius scopus Alexandrinus , tum scriptis, tum etiam vivae v eis oratione comprestit, & penitus confuta
uit. J Haec Baronitis, a quo satim inter Sect tores dicti Nepotis , ut praeeipuus reponitae Coracion, palam etiam ab ipso Dionysio eo
183 Dogma vero istud de Regno Christi post
resurrectionem uniuersalem eum Sanctis super terram in deliciis corporum, & volum ebbus sensualibus per annos mille duratu in datum
80쪽
datum in Ioeis Seripturae sacrae, xi md Apocalypsis , perperam intellectis, cibi potius promissio facta a Deo de gelitiis animarum.&voluptatibus spiritualibus continetur adeo antiquum censetur , ut merito Cerinthus Haeresiarcha dignus Millenariorum Parens tria I 24 primo seculo a Gualterio, cap. 8. seculi I 3 r. constituatur. Excusandi autem erant aberr re sermali viri illi insignes, nimirum Papias Heropolitanus Episcopus, S.Ioannis Euangelistae discipulus, Sanctus Ireneus , sanctus Iustinus martyr.&alij qui circa id videbatur cla-rE elim illo sentire, eo quod tune temporis hu- 33 iu2e rei exigua valde esset cognitior at nullo modo exculari poterant Nepos, Ee Coracion
aliique Nepotis sequaces,tempore magni illius Damasii Alexandrini in tota lucis perspicuutate contra praedictum dogma erroneum,ta
que essicaci, & completa eiusdem consutatione , quae per ipsum porrecta . 18s Arque multo minus suit locus excusatio nis postea, quado Sanctus Damasus Papa con uocato Concilio, illud dogma haereticum cMera Apollinarem definiuit, ae prorsus Millenarios condemnauit, uti videbimus seculo quarto agentes de Apollinaristis: nunc circa sectam istam Millenariorum praeter Baronium citatum,legendi sunt praecipue Eusebius lib. 7.caP. I9. di Prateolus verbo Chiliastae.
187D Rscesserunt Manichaeis suthiantis , de L Buddat eius discipulus ; istorumque Secta dua naturas, seu principia contraria admittens,ad Sectam illorum viam clarὰ aperuit 128 Haec autem a Cubico, seu Manete homine
vilissimo, Ec superbissimo adeo artificiose fuit
instituta, ut de multitudinem errorum, iunctissimul nouis, ac veteribus, de duratione temporis per spatium maius ducentorum annorum, quascunque praecedentes superarit. Ex Izs ipsa item tamquam ex arbore rami aliae diuersae processerunt, nempe Apocharitarum . Dicartitarum, Brachitarum, Abstinentium ,
die. qui diuersimode suis haeresibus fidem .iso Catholicam vehementer oppugnarunt. Tandem claudit tertium seculum Secta Hieracitarum .euius Inventor quidam Hierax, natione Aegyptius assignatur; quanquam ab alijs hic inter germina Manetis reponitur .isi I E Scythiano illud primo omnino ee
I tum,quod fuerit Natione Saracenus in Arabia nutritus; post descendes in Aegyptum, Alexandriae philosophicas litteras Graecorum ista didicerit. Dein pari modo certum, ipsum Seythianum Hierosolymam prosectum, se totum ibi Magiae studio mancipasse, composui seque quatuor libros,multis plenos erroribus. eontra fidem Catholicam, de contra veram Philosophia, inscriptos,de Euangelio, de The
isa sauris, de Μysteriis, de de Capitibus. Atquc
ibidem haeresim de duobus principijs eontrariis, amicitia scilicet, de discordia ex Pythagoia rei, hausiam coepisse promulgate. Ita ex Di Criillo Episcopo Hierosolymitano catech. 6.de ex D.Epiphanio haereta6.ariri Baronius an-Is no 277. num. 6.& T. Qui bene addit . haudiaeile posset quis assentiri Epiphanio afferenti Scythianum circa tempora Apostolorum Wi-xiste. Cum huic proximὰ in sichola impietatis successerit Terebinthus, eius discipulus , α mox huicManes suffectus fuerit, ut i sitim magis explicabitur. 1ss Secundum eosdem scriptores Cyrillunia, Epiphanium, Baronium, ex aliis praecipuus Seythiani discipulus fuit Buddas, de ex mente Gualteri j eius famulus, non inuenio quo D damento id asserat praestigiator etiam, sicut
ille, quippe quatuor prsdictos libros praestigii
resertos Scythiano ante mortem haereditate Buddas acceperat, ut refert Gualterius c. I 8.1ρ6 seculi tertii, Idem Baddas prius vocabat ut Terebinthus; sed postea in Perside, quo a Palest na , de Iudaea cxclusus, transierat, teste is Cytillo citato apud Baronium ibidem num. 8.ne illic cognosceretur,nomen mutauit. misi
1 7 que hoc de se Buddas falso aiebat, quod de
Virgine natus, sicut Saluator noster Christus, di in montibus enutritus fuisset; ut eum Suida adducunt Pinteolus verbo Buddas, et Gualis
i ni bene ibi libs duos Scythianum, o Bud. dam Disse praeeursores Manetis affirmat, ut
iam de Secta Manichaeorum incipiat sermo no. ser, non solum quia, ut attingitur in Regu-Ia, admittentes duas naturas, seu duo principia contrai ia,nempe A micitiam, de Discordia, breuerint viam ad Sectam Manetis consu-
tuentis duos Deos, ut illico dicetur: sed etiam quia ipse Manes ex citatis Cyrillo, Ze Epiphanio. atque ex D Augustino de haeresibus nM.tratii Baronius dicto anno 177. num. a. cum
suisset seruus ereptus a quadam anu, quae Bucidam apud se receperat, ac mortuum sepelierato postea peream libertate donatus, ac b norum ipsius hires constitutus, inter illa recepit etiam bona eidem anui a Budda relicta, de libros illos quatuor a Serthiano compositosatque hinc in utriusque praestigiatoris stul. tis delirationibus Manes successit. isy Originem huius Manetis, ac progressum
breuiter indicat Gualterius, cap. I9. seculi temtij, copiosὰ vero Baronius ibideminum. Io.
cum dictis Cyrillo,re Epiphanio cum Eusebio .
Iib. 7. cap. 28. Nicephoro lib.6. cap 3 I.&alijs, ex quibus aliquid decerptu attingam.Fuit naintione Peria,&cum prius vocaretur Cubricus, suὰ Vrbicus, aut secundum alios Curbieus, ne seruus agnosteretur,ut ait Sanctus Cyrillus loco citato, mutauit illud in Manetis nomen,
quod lingua Babrionica idem eiu quod bu-Bs, Persica vero, ut notauit Sanctus Epiphanius , idem quod Uaii quippe homo superbi Dsimus alludere tacitEcupiebat, teste Gualte-