장음표시 사용
151쪽
sTAHL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM. I41 patitae, hoc sensu, nihil aliud essent, quam ipsus Venae portae,
continuationes, quae in medio sui itinere, in multos exilissimosso canaliculos divisa, utrinqUe eXtra hepar, rursus in unum amplum canalem abeat, & e dictis illis minimis numerosissimis, sensi in
rursus in majores capaciores, eo ipso Vero paucioΓeS numero ramos, effornaetur:
Sed, quemadmodum dissicultates, quae hanc opinionem premunt, & improbabilem reddunt, D. D. praef. in Dissertat. de Mechanimo Motus Sang. sufficienter notavit: inter quas quidem rationes, a priori quasi , maXime attendi meretur, quod structura talis plane necessaria non iit; ct a poseriori, quod in partibus discissis, nulla communio post coalescentiam amplius obtingere posset: imo etiam quotidiana exempla v. gr. Ve carum animia ambulatione, aut combustione, quarum humor, si non aperiuntur, sponte rursus in vasa resorbetur) illud abunde comprobant: ita hic loei dentio prolixe eadem tractare, praeter rem fuerit.
Respondent potius Argumenta, ab ipsa quoque Experientia& Aviopsia desumpta, his rationibus; Licet enim aliqui Anatomici remotiorum annorum, non modo inventas tales Avasomines tradant, sed figuris etiam exprimant: Refelluntur tamen Econtraria Experientia talium , quorum reliqua in his negotiis, imo aliis consimilibus, exquisitissima solertia, palmam mereri, vix ullo dubitante, videtur: Inter quos, cum ipso Glis onio MaApighiunn nominamVS. Unde missis his mutuis insculationibus, attingimus potius ipsarum insigniorum rami sicationum Venae portae extra Hepar, nempe in Meyenterio occurrentium, situm , inter duplicati ram huius membranosi Corporis; dum videlicet una lamina, Iupra ramos hosce, altera infra, eosdem in medio comprehensos ha-i, bent, ut pressoria strictura, capacitatem illorum mutare, adeoque & Sanguinis motum per eosdem, iubinde facile alterare, possint.
152쪽
142 sTAUL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM.
Ubi simul praeterire non decet, quod locus ille, quasi ce)t-trum Mesenterii, ubi ramorum horum eX ipsa vena portae, dia saricationes, quasi primo prognascuntur, quod, inquam, portio illa Mesenterii, ipsis processibus Diaphragmatis, ubi in tendines abeunt, circa infimas vertebras thoracis, sic satis tenaciter, per fibras cohaereat. Unde quidem Pathemata illa Consensualia Diaphragmatis, Si ocativa, frispiriosa, anhela, turbis circa Oe nam porta accedere solita, mockanicam suam Oriendi rationem,
habere videntus. Superest annotare, quod in portae vena, valet uia non aeque reperiantur, atque in externorum Venosorum canalium ramis; Quod maxime propter i psum rugosum & tortu tim Situm ejus per Intestina, ct ipsum Mesenterium, factum fuisse hariola
mur. Praecipue cum trAncus ejus, ab eκitu suo e Mesenterio, cum hepate angulum quadantentis, licet obtussem, formet, ut ita misiis facile aliquid ex ipso in ramos relabi possit: Rami vero ipsi, proxime circa intestina, armata sua s tructura, facilem transitum ex uno minore, et arcum illum pluri bus communem, suscipiunt, sicubi in uno aut altero, regurgita. uo aliqua contingeret. Nequaquam vero praeterire fas est, quod rami venae nostrae
per Hepar distributi, in solidiore hujus substantia ita suspens j sint,
ut liberrima cavitate, quae ne quidem collabi seu connivere possit, perpetuo patuli tenean vir; Ut adeo Progressus Sanguinis per ipsos, promptissime fieri possit: Quemadmodum ipsi etiam vena cavae rami, hac eadem rotunditato patula, visceri huic veluti insculpti haerent, ut Sanguinis receptio in illos, e venae portae ductibus, tanto facilius procedat. Ne quidem Umbilicatis Venae, cum Vena porta commuis nionem , silentio inVolvere placet; quamvis potius ossicii Hepa- ais, quam directae nostrae tractationis, explanationem respiciat.
153쪽
sTAIM DE VENA PORTAE PORTA MALORVM. I 3Vestivius, & Commentator ejus Blasitus, quod in Venam
portae desinat vena umbilicatis, statuunt. Bartholinus in Renovata Anatomia, sin Reformata enim non meminerat:) ad ipsam Venam cavam, & quidem prope dextram Cordis auriculam, terminari vult venam umbilicalem: Foramine tamen hiare, seu, ut loquitur, perforari, in venam Jorta. Manchetius, duplici insertione gaudere tradit, una in Venam portae, altera in cavam: Verhyen idem assirmat, nempe quod vena umbilicatis, partim in vena portae, partim in vena cava, radicetur; Ita, ut non solum flatus, sed etiam mediocris magnitudinis Si tus, o vena umbiliciali facile ad cavam adigatur.
E quibus quidem circumstantiis, uti arduum fuerit, fidei
alicujus ex hisce pure detrahere; Ita ad minimum ubi frequentior occasio obtingit, talem diversitatem observandi, Operae pre lium fuerit deprehendere , numquid vel perpetua aliqua con enientia, vel frequens tantum naturae quasi lusus, diversitatem hanc assertionum suffulciat. Quod proinde ulteriori, ct quidem repetitae fetepi is, EXperientiae, commendamus. Notantes interim illud unicum, & quidem praecipuum, qUod utique Vena umbilicatis, in portae venam ingrediatur; idque ne
su Vero, aut quatenus, ct quanto dii Ri, in venam cia UamqUoque pateat, & an utique perpetrium quiddam illud sit, ulteriore impostenim pervestigat one indigebit. Tandem reminiscimur comparationis illius, qua Reterr1jamtum, totum 9 ema Venae portae, Arboris similitudinem rein praesentare rati sunt; Unde & appellatio ςελεχ αLM apud Graecos, ipsi jamtum Galeno usitata: Quam quidem similitudinem, ut in se vera, ct oculorum testimonio, concinna admodum existit3 Ita neque nos, nequia quenq
154쪽
I4 SΤAHL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM.
quemquam alium improbare debere, arbitramur: Tanto magiς,c0m etiam Motus Humorum per hanc venam, utique examus limrespondeat, generali distributioni Succi, per arbores circum Indo attendendus solum est verus sensus atque Scopus, Henrici Pauli, in Anatome Anatomes Biletanae, cap. IV. si quidem noudisquirere ibidem instituit, an vena portae trunco arboris jure comparetur ut habet Index Vestingiano-Blasianae Anatomiae Sed tant uia, an Succum nutritium , ex Intestinorum cavitate, & irso ventriculo, per Mesaraicas suas divaricationes, suscipiat, &ad venam cavam vel ut volebat Riolanus, ad arteriam Caesiacam transvehat. Sed haec tetigisse suffecerit.
De Structura partium, nuniero, figura, textura, situ, connexione, certos nos reddit A NATOΜIA, prima proinde totius Medicae Theoreticae Doctrinae pars; De oscio & tio earundem, ad quosnam effectus, lias partes, ut instrumenta sua, Agens in Corpore Animato, vulgo Natura, adhibeat, considerat PHY-sIOLOGIA, ab hac Natura nempe denominata. Usus nostrae Venae est, ut omnium, vehere Sangisinem, imo redehere e partibus, versus Cor: Diversitas vero, ab omnium reliquarum venarum Systemate, illa subest. Cum omnes reliquae venae, eX angustior bus initiis, magis magisque in ampliorem capacitatem abeant Et hae ipse capaciores portiones, denique in unum capacis Primi canalem, nempe truncum venae cavae, sese exonerent: qui in
155쪽
STAEL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM. 14sipsum a Deum, dextrum cordis ventriculum, promptissimo lapsu, effundit quod continet: Ita in Vena porta, contrario modo sese res habet, quod ii Iam partem attinet, quae Hepar subingrediens, in plurimas lini
nores & minimas divaricationes dispescitur. Cum enim per illas exiles venas, quae per Intestinortim tunicas, praecipue nerUeam, disseminatae, di per Splenem, omentum, Ventriculum, Pancreas, distributae sunt, sanguis e minoribus ad majores capaeitates, ct denique ad maximam, Irtincum ipsum Venae portae, pergat eodem ritu , Ut in aliis venis: Hac parte, ὀ trunco hoc ipso, demio in arctum, per anis gusios, imo angusti mos, canaliculos, seu ramos, progredi cogitur, & motum non simpliciter resuum subire, qui quidem ex arcto in patulum, est valde facilis S proclivis; Sed progress un& prus uni, ut ita loquar, qui nempe ex amplitudine insigni, per angustissimum iter deinceps eluctetur.
Unde utique hoc maXime nomine, nempe ratione termini Motus Humorum, similitudinem arboris pulchre prosequitur
Sicut enim in arbore succus, per tenerrimas radices, Versu 'truncum promovetur: E trunco vero per ramos distribuitur, i ad apices horum, foliorumque fimbrias ct margines, extruditur: Ita etiam in vena portae, Sangetlis ille, quem ex arteriis, caeliaca ct Mesentericis recepit, primo quidem per Megaraicas Splenicam , Gastricas , Diploicas , Duodenam , &c. pergit ad truncum; Inde vero in Impaticos ramos, ramillos, quin ramulorum ramulos, progrediendo, diffunditur in re per Substantiani hepatis: Eamque emensus, relabitur denuo in radiculas venosas Venae impaticae, de prosapia Veia e Cavae, copiose, dc insigni capacitate, exporrectaS. De progresu huius, in vena hac contenti, Humoris, dubium nullum est, quin hoc motu progrediatur. Quaesito, jam inde alitiquitus, maXime vero propioribus annis, ea praecipue filii.
156쪽
I 6 sTAEL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM.
quactisnam proprie Humor, in Vena portae feratur; Sarivis or dinarius, ct universo reliquo Sanguini conformisy An vero peculiaris aliquis, ab illo diversus ' An denique Chylus, seu succus Nutritius, sive crudior adhuc, sive cum Sau uinc attempe
Sanguinis certe praesentiam, suadet αυτοφία; diversitatem hullius, a venorio Sanguine, monstrare. & quidem in Corpore Isi uno, ante decem aut plures lioras pasto, motibus Corporis interim aci tolerantiam exercito, frustraneum fuerit conamen. Quod enim Veteres, de cruditate hujus Sanguinis loquebantur, non eXperientiae, sed opinionis erat. Cum enim de perpetuo progressu & circuitu Sanguinis, certi non essent; Has Vero Vel 3S, non modo ad intestina copiose diffundi viderent: Sed etiam nullas adhue alias vias perspexissent, per quas Gyrus, seu portio ciborum alimentaris, a crassis faecibus secedere, & ad totum Corpus distribui posset: Tanto magis, cum in ipsis embryonibus, Venae umbilicialis insertio, ad eandem venam portae, ct hepar, fiat: Concluserunt inde, quod ipse quidem GPlus, in venas Mesaraicas illabatur, in iisque mox in Sanguinem con- Vertatur; Crudiorem tamen adhuc, ct minus subtilem, aut Spirituosum: Sed qui completam suam teneritudinem, & Spiritus φυτικου κοὐ φυσιζοου informationem , in Hepare demum , ut harum rerum ossicina, nanciscatur. Vid. Riolan. Anthrotol. L. H.
Interim tamen non praetereundiam, quod plerique fere censuerint. esse utique bonum quoque sangAinem in ipsa vena portae , Et quidem tum illi, qui in vena cava existat geminum, tum ob viciniam hepatis, tanto copiosus forte Spiritu illo Vegetativo irrigatum: Et hunc quidem Nutritioni Intestinorum, alia tamque a ramis Venae portae pendentium, destinatum, opinati sunt, Vid. Laurentius Lib. 4. eap. 4. Archangelus, Le I. Ii. Baubm.
At vero Recentiores, sub primum tumultum & altercationes circa vasa lactea & Greuiationem Sanguinis deprehensam,
157쪽
sTAΗL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM. I 7I7 excludere Venam portae, ct propagines ejus mesaraicas, ab omni commercio chlyti, ejusque transmissione, satagebant. Unde Bii lanae illat, & Anti- Bil anae , demonstrationes, qu s vel allegare, nediun recensere, longum sit. Vid. Pecquet, Execi Anat. & Hemperhu i Messis aurea, Stenon. Cbs contr. Bils Pauli Anatonae Anatomiae Bil 1. Interim, Obi primus impetus resedit, ct respirare a partium studio, licuit curiolis, per varia experimenta satis deprehensumelle apparet, qdod utique per Venas mcfaraicas, haud 1Dulto minus obli imbibatur, ct cum Sanguine ad Hepar feratur, quam per ipsas ita dictas Lacteas venas seu vasa. Quod partim Bilgius, ct Hornius partim Smammerdam, & Deu ngius, imo & Tillisus,
Phar. Rat. Sect. I. cap. 2. experimentis dc rationibus, adstruunt. Quibus tanto majorem lucem affundit, Experimentum a Celeber. Bolnio hunc eundem in finem commendatum Exercit. Ph
flol. V. ti s 22. Et placet omnino haec sententia, praecipud quia Experimento ipso dilucescit, a posteriori ; Deinde etiam, quia ἁ priori nihil est, quod pusibilitatem ejus ullo modo prohibeat: Sed potiush1c quoque satis certo confirment hunc Chyli una cum Sanguine
commeatum , variae rationes & Phaenomena.
Primo enim , ct in genere,. cblum etiam crudiorem &lacteum adhuc, cum Sanguine diu etiam ferri ct versari posse, videmus tam in statu naturali, ex ipsius lactis ubere proventu: quam in praeternaturali, in Febricitantibus, modo nonnihil ad vires redeuntibus, quibus si mittatur Sanguis, refrigescenti ipsi fere ordinarie lunatat seri plane chylo seu la tei, insignis quantitas. 18 Secundo, quod Mesraicae venae huic etiam usui qua dantentis desinatae sint, innotescere videtur ex earundem infertions. Cum enim in toto Corpore, inauditum & invisum sit, vasa sanguifera, copiosissimis & velut innumerabilibus ramificationibus ad membranam aliquam terminari; Cum membrana, ante Omnia T a Vero
158쪽
148 STAUL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM. uero denastina illa, Intestinorum, sic dicta nervea tunica, S --gtunis accessu copioso nullatenus egeant: occurrit hic utique non modb venarum, ut in dura matre, sed ipsarum quoque arteriarum , innumerabilis per hanc membranam divaricatio Fiet haec vero, vel propter ipsam membranam, vel propter aliam ibidem sitam partem. Non propter membranam, utpote quae Sanguine, ipsa per se, non modo nihil eget, sed ia-ditur facile: Aliud vero quidnam adest, nisi tunica glandulfo - villos. Ad hanc vero, dixeris, quid Sanguis y Unice certe. Ad secretionem re excretionem portionis seri mucida : De qua tamen prolixum hic esse, ἄτοπον ad nostram tractationem fuerit. Utile vero illud, quod, cum hac ratione arteriae, ad ipsas glandulas miliares, seti ut aliis placet, an aulares & circulares, villosae tunicae, pertingant; Venae vero, ad sanguinem ex hisce receptandum, eodem utique desinant: Haec ipsa vero tunica, sit illud intimum intestinorum veluti flarum & incerniculum, per quod omni modo cistus ad ipsa lactea vasa transcolatur. Probabile utique, ex intima hac vicinia, evadit, quod Venosae hae ramificationes, pnaeter Sanguinem, quem primario 'perpetuo vehunt,
C li quoque portionem, sccundariis, ct flato tempore, admittant.
Idque, Tertio, tanto magis, eum Lacteorum quoque vaserum, quibus nemo hodie chyli vecturam in dubium vocat, hic eadem penit is sit ratio. Quod videlicet illa ipsa quoque non nisi secundariδέ & sato tempore, Chlylum receptent & transmittant; cum de caetero, primarium & perpetuum ipsorum Ohicium, sit ivmphae deductio: Adeo', ut verum penitus atque certum sit, eadem illa vasa, quae omni tempore & perpetuo sunt i mphatica, certo tempore, nempe secunda aut tertia hora post pastum. evadere & conspici lactea: Id est,stmphae illi, quampei petito Vehunt, chylum quoque, suo tempore, sese itumiscere. Cui
159쪽
sTAUL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM. 149 Cui rei, quarto, suffragatur etiam, quod copiosa illa non modo, sed capacia quoque, is Thatica vasa, quae ex Hepate
prodeunt, nequaquam e sol O sanguine arteriose, i mpham suam accipere videantur: Siquidem reVera Hepaticus ramus arteriae Coeliacae, longe infra hanc proportionem esse videtur, ut periplum tantum 'mphae ad Hepar feratur, quantum tot, ct tam capacibus, vasis i mphaticis explendis , sussiciat. Ut absentiam lymphaticola Dorum Vasserum, in volucrium genere, taceamus. Habeant ergo, di vehant utique, cum Sanguine, chyli quoque, di i mphae, portionem, Mesaraica nostrae propagines:
Et una cUm usu communi Venosorum vasorum, hunc etiam
proprium, praestent. Profecto enim, si hic nullus fuerit, comprehendere ViX poterimus, cui alteri fini operosa haec distributio venae portar in ra PIepar, instituta sit, praecipue si usus attenuatorius, simul insuper habeatur, ut fere in toto circulationis sanguinis negotio, hactenus factum. Circa Lienis, in se, usum & om cium, hoc loco sollicitum esse, non convenit. Suffcit meminisse, quod ramus ille de ve-ao na portae, qui ad hoc Viscus protensus est, alium hic quoque non habeat usum , nisi quod sanguinem inde retrorsum vehat. Unde etiam Vasis breuis, in flatu f. n. nullus situs est usus, nisi ut sanguinis portionem, e ventriculi tunicis recipiat, ct retrorsum ferat. Quid vero p. n. fieri, non modo posis, sed etiam, in Vomitu cruento, & Vomitu nigro fuscorum squalorum, soleat, inferius attingemus. Diximus haec de progressu Sanguinis, imo etiam Cisti a que dimphae portionum , per venam fortae, ad N per hepar. Et habemus in hisce assertionibus partim praeeuntes, partim sufragantes, plerosque propiorum temporum Physiologos. Alia est quaesio, quantum nobis quidem consat, viX a 'NO- quam erudito condigne evoluta, de Motu activo. seu impulsu
hujus Sanguinis, unde ille progressum suum, seu Mortim pos
160쪽
73o sTAUL DE VENA PORTAE PORTA MALORUM. Non loquimur de Caussa si ciente Principali, de qua quidem, in tota rerum Natura, aliquid solidum hodie exquirere, odiosum, ut ex receptis opinionibus sperare, frustraneum, est: Sed de causa magis mini eriali, instrumentali. Cum enim huic Proh ressui Sanguinis, secundum Naturam, specialem Motorem praeponere, ratio & observatio dissuadeat; sed praesto sint, attendentibus, manifestae, & quassi crasto modo mechanica, hujus Moisis circumstantiae, nempe tam viarum admodum concinna dispositio, quam communis velut ad hanc propressionem Elate Q. Perquirendus proinde hic tant b magis
Quod enim prius, nimirum dispositionenn illam viarum concinnam, attinet, diximus superius, de suspens one ramorum portae intra He par; qui ita per membranam hepatis, ad iolidam et 1 uisceris hujus substantiam, & quidem ad cavos cuniculos quasi,
hute fini fabrefactos, expansi & affixi sunt, ut semper in patula
rotunditate, circumcirca dipracti, serventur. Juxta illam vero, notanda utique simul venit, exporro loliorum ramorum directa, in longitudinem, similiter ita firma &immutabilis, ut nullus, ne minimus, ipsorum canaliculus, temere rese Zi, incurvari, comprimi, aut ulla ratione proclivitas ejus ad fluxum Sanguinis, temerari queat. Interposita videlicet, α
circumfusa. hisce; omnibus siligulisque ramulis, est substantia hepatis; glando o - solida: Quae ipsos ita distinet, ut ubique in situ directo progrediantur, neque mutari, complicari, intricari, aut ullo modo turbari, queant.
Posterius, nempe Elaterem preMriunn, quod concernit quo actualis proprissatio sanguinis, per vias diecto modo dispositas; contingit: Queri nam insigniorem, S partibus hisce propio rem, quaeremus, qHam ipsam Respirationem 'Hac enim dum Diaphragma complanatur, di ipsi abdominis 1111ι uli tenduntur; Ibi quidem deprimitur nonnihil Hepar hic reprimuntur intestina , ut Sanguis per Mesenteritim, ad cuu-