De mundo. Libri 2. Adversus Franciscum Piccolomineum philosophum celeberrimum, ...

발행: 1603년

분량: 289페이지

출처: archive.org

분류: 화학

231쪽

C A P. XVII.

CICERONIS RATIO

DE v NIVERSITATE. T tene igitur unum mundum dixerimm ans ipων es, an innumerabiles ' Dic tu melius, ct verius. Vuus profesto: siquidem fissim est ad exemplum Uuod enim omnίου comple titur nimantes eos, s ratione inteEι-grentur, id no potes tesse cum altero. Rursus n. alius animans, qui eum contineat, sit necesse P, c in parita sint animantes superioreου, coelum ii hoc simulachrum istim ultimisit, non proximi. Vuorum ne quid accideret, ais ut hic mund eset animanti absoluto simillimus, hoc ipse quod selin, at1 unm esset, ιdcirco singi larem Deus hunc mundum, arta unigenam

sapientiam: argum e litis sic. aliquot neq; fatis accurate, neque satis distincte propositis. cra fundissi proficto HE Anm. Quamobrem λ ι. Unxiμsu. HEademe in . Hic Ciceronis deside Iain us eloquentiam: ubi prope nihil dirit ir: cum hoc tamen argumentum rhet6licum ut

Cicero mum,

232쪽

muis ad

exemplum

multa fieri. Ouic quia

Asia rater

mente concipere non

undum rofiscit

portus, & ora rorium, quam philosoplH- cum . Ad exemplum 'ctin ese munduι. Em go nonnisi umu est. QMalivero unum ad exemplum , non pollini opera fieri plurima. Sed hac de re, satis jam actum est alias.

potesr esse cum altero. Qui hoc λ Quia quicquid est, non nisi semel est. Si mundus h: c omnia contineat animalia et non poterit alias haec ipsa continere. Quare autem adjecta est limitatio : cui ratione intesti utur ' Non potest quisquam animo animal ullam compraehendere: quod non ab hoc mundo contineatur. Nihil , bc est. Non enim ideo sequitur non est se, vel esse posse prieter haec animalia, quas in hoc orbe continentur, alia i quod alia ratione intelligere non possimus. Siquidem nostra ratio ex sentibus est: quos intelligendo superare non possumus : ut propterea oporteat este, quicquid animo

concipimus. g. Rurs- ωιm atim animans, 'ut eum contineat sit necesse est. Mira hec est nece istas,quae nulla omnino stabilitur ratione. Mundum hunc Cicero facit animatem : ψ mihi perinde videtur este, atque si mea domus, homo dicatur elle: vel anse rum stabuliun, anser. Quid tum vero, si mundus luc animans sit i Si mundi plures

233쪽

L 1 B. SECUNDUS. 19 Jano sint : omnes similiter oportebit est unimantes: atq; adeo necesse erit ipsbs abolio quopiam majore animante contineri. am ob causam Z Responsio desideratur. Proinde imperfecta etiam est haec Ciceronis ratio. Si natandum unum hunc ab alio contineri non est necesse : qui plures ab alio contineri oporteat . ut hic mundiu esset animanti absoluto similamin. Animal sorte mundii hunc dicere veritus est. Sed hujus hic nihil interest. Mirum tamen si mundus hic propterea sit ab lu- rus animans: quod non nisi unus sit. Homines enim etiam perfecta sunt animalia: quamvis jppe sint numero infiniti. s. Ge- Ium hocsimulachmmistius ultimi sit, non

proximi. Quid hoc sit, non satis intelligo.

ventia omnia, quacunque intelligunt, continet, socium alterum habere non potent, ahoquin aliud animal, quod haec duo continear, esse oporteret, cujus dAae hae parisssint, nec Ibioris,sed tertιi huyus, munam hic simulachris restius diceretur. Nimis ob lcure. Nescio odilla dicere velit Ploco Lo M. I. Viventis quaecunque intclligunt, Dixerat Cice-

est necesse: fg, multos oportebit

contineri.

234쪽

idem est intelligere: ouod ratione intelligi. Quid hoc lit, antea expotuimus. Viventia quae intelligant, praeter homines nulla sunt. Quid his ergo fuit opus ambagibus Z a. Quod omn63 continet homι-ncis, untam erit. Quasivdro non multae coe lorum sphaerae omnes cotineant homines. Hunc autem mundum omnes homines

continere illud ipsum cst , de quo ambigitur. Certum enim est nullum este mundum qui homines non contineat. S. A- botrum aliud erit animal, quod duos muris: duost. animalia magna contineat. Non est necesse. Nec istorum, sed tertii.hu

jus, c. Hic neq; quod probem habeo: neq; quod improbem: Quid enim dica

tur, non Intelligo. Mundus hic non esseps mulachrum istorum. Quorum Z Duorum illorum mundorum. Quorum duorum mundorum Θ HuJus,dc alterius. Mirum

si mundus hic sui sit iplius simulachrum.

Sed tertii h Q. Cujus i Illius, quem oporteat continere pariter hunc & alterum. Quid tum postea λ Num eum qui conti Detur mundum , alterius qui continet, simulachrum esse necesse esti Esto Quid ma

li est λLIBRI

235쪽

VNUM ESSE MUNDUM

non plures.

SI quae jam prolata, dc discussa sunt ar-

Sumenta : quibus videbatur possede-mCnitiari, non esse plures uno mundos: exigui sunt mompntit vera tamen non sunt , quibus confirmatum est: contrarium. Alias ergo rationes afferemus, qua in foris judicamus esse pondoris: ex qui- Vnus cymbris manifestum evadet unum quidem eo est mundiuinte mundum , non plures: sed ea ratione sed unum tamen: ut unum elle non sit necesse: nisi i esse non hve. iras pro nccessitate sumatur. Unum e-l necesse. nim tale mundum, longe aliter est verum: quam vel unum esse Deum: vel hunc etiam mundum aliquando de ab alio esse factum. Utrumque igitur mani- testis ostendemus, Jc explica-

bimus argumentis.

236쪽

que s iis πιν 'it μνα. e fit neque initi sunt uAω.κ es infiniti prum neque sunt infiniti. V cesse ergo est o vel mIllum se o ves nonnisi unum esse sunt uno plu

Nihil αratione est serendum

Si iti e

MUNDOS NON ESSE

N U M E R O FINITO S.

Quod quispiam absq; inductione,

vel demonstratione est Crit: perinde cst , atquc si dictum non sit. Non

est asseruisse satis: scd ejus quod di

citur, afferenda est ratio.

Quisquis mundos ait esse uno plures enece se e ih rationem afferat e cur uno plures esse oporteat. Dein etiam necesie est, si fini. esse velit: ut numerum CXpri mat: dirosq; rres aut siti artior esse demonstret. Equidem rationes . non demni, cur unum esse oporteat: neq; desimi, carm-

sinati

237쪽

LIB. SECUNDUS. I9'flniti censeantur esse. Cur vero Vel duo, vel tres, vel quatuor sint: ratio nulla est. Nam multitudii sargumenta, vel poten- lMam pra: se terunt opificis & materiae, vel necessitatem: At utraq; incertet est multitudinis ,'infinitae. Si possint este duo mundi: plures etiam esse possunt: atque ita potentiae nulla est definitio. Neccilitas alitem selius est infiniti,sive mundum unum oporteat esse magnitudine infinibium : sive numero infinitos este oporteat.1 odiis enim necessitati nullus est. Deum constat infinitam habere potentiam: quam undos creet in infinitum: hoc est, ut ad postremum, ejus potentia nunquam per Si plum M. sint mu-δ: quot 3

M. Dei poteria cum ab aterno 'exu ἐl nunquaml fisatum veniat. Huic potentiae Divina Voluntas i Deipotem certo δέ prudenti consilio modum prae- l tiam tim scribit. Si vero necesse sit ipsum mundos iat volumis condere, quot potest: insultos procreabit. Cum itaq; dicitur ppterea esse mundos uno plures: quod ea possint esse nu-xu ex multa, quae formam habent in materia : qualis est mundus: ratio nulla est.

Non enim se bito est, quicquid esse potest. Sed merito id dicitur este, quod esse magis

expedit, quam non esse. Demonstrandum ergo suerit, praestare duos esse mundos, quam unum: quod non video tamen, ut

demonstrari possit.

238쪽

DE MUNDO. Qiiod vero dicitur ideo plures uno ossa mundos: quod bonum quom fus est, cuquoq; sit melius: fallax est rapio. Nam e jus quod parvum cst, sitia est bonitas. Eereriam in hoc mundo praestat unicam es se, quam plures. Ita etiam unum praestat esse mundum, quam plures. Quod vero non nisi mundus sit unus, res ipsa docet. Unicum cnim esse videmus. At multa ratioue tamen investigantur: quae nullo sen su demonstrari possunt. Credo equidem: scd firmam oportet c se rationem,qil noquca cr dele cogat: quae senim omnelicsuperant. Quare cum nulladum nobis oblata sit: donec asseratur, quae merito sen- is ipsis praeterri debeat : unicum credendum est esse mundum.

MUNDOS NON ESSE

INFINITOS.

-'- finitas, magnam faciunt fide, mundos esse infinitos. Maximc vero si primum sinua pote l HRturae suae, vol essentiae Da, mundo, i procreet. Cum enim

. . . ni cmorio: Verum ubiq; mundos produ-

239쪽

MUNDI, MUNDORUM

VE CONDENDO R U M NuLiam csse necessitarem.

REche Aristoteles: Tοιιῶ, e τοπάν--κης, sta α.-ternum cst, quicquid lest necessiario. Deus ergo quicquid unquam egit necessario: semper egit, semper agit: & semper aget necessario. r. Dcus etiam quicquid agit sua ipsius essentiae necessitate: id ubiq; agit. Cum enim ejussi: bstantia sit ubiq;: non potest etiam non agere: ubicumq; sit. Hinc quod imposisibile est, necessario consequetur. Id sc. . quod ante est, fieri. Nam licet mundum hunc jam condiderit: hoc tamen etiam in loco mundum etiamnum condit: dc cras lcondet. Qui vero possit facere id, quod ante stum est & adhuc superest incorruptum ὶ Consecutioni autem ratio ma-n1lesta est ex iis, quae modo dusta sunt. Non quicquid agit Deus necessario : id nunquam,&nusio in loco potest no agere. Se inper igitur, de ubiq; , mundos creat Deus: si necessario ,reat: 5 semper creavit: & semper creabit: quo sithil Incon

Ouod axis

sario: δε-- per agit: O

tues

Id quod an te erit seri

surdum ea.

240쪽

junoeda est

ror DE MUNDO.cinnum magis, & magis absurdum eo tari potest. Deus itaq; nulla omnino necesstate mundu, mundosve plures condidit: sed, ' δ ααιν, , - , προα. - l1oc est certo suo consilio, & voluntate: atque ita quidem ut & creare potuerit: & potuerit etiam non creare

TEAT Es SE FINITOS: SI

facti non sint ab alio: sed

ex seipsis semper sue

rint.

ini o tum vero si mundi non fam

uide lint: scd sempor fuerint neces filior An non etiam ob hanc necessitatem mundi fuerunt infiniti λ Si mundus hie hoc in loco fili t semper necessariis: quidni ctiam aliis in locis omn:bus, mundi fucrint similiter & semper , α necessario Duobus ab Aristotele positis et nece ara

nimirum ,&aeternitiata, nos tertium adlici mus : ubiquιIatem videlicet. Semper itaq;

est: & ubique est quicquid est necessario. Quicquid ubique est: semper est. Qui eou. d semper est: ubique est, Quicquid.

ubique

SEARCH

MENU NAVIGATION