장음표시 사용
61쪽
dam inso mat e dum G formam, L. Inorma licet corpus Πnfir
1 DE MUNDO.us S cause, & effectus est ξ Siquid c ira forma, essicientis effectus cst Hoc pr clararequidem prae se fert veri speciem. Si rem
tamen Expendamus acutius: aliter se habet. Anima certe cum forma confunderD-da non est 'Deum conset PIC COLOM1NEus emciente esse mundi causam. Recte. Necesse est igitur, ut mundi formam fecerit: quae mundi propria est essentia Si vero hanc secit Deus: haec certe Deus non est. At nihil obstat tamen quin possit Deus operis sui esse anima: hoc est perficiens quidpiam. Neq; propterea mundi a Deo facti,Deus ipse pars est quod cum informet atq; perficiat. Anima etiam no-m a, nostii corporis pars non est 'At no- mi ramen pars em Et si Deus similiter anima mundi eis: animati, viventis'; mundi parserit. Ibiq;. Sed non ideo sui ipsus erit efiiciens. Licer cnim mundi sit effcienS : animae tamen ipsum perficientis, essiciens non erit. Filius Dei quam fecit, eam dem quoq; perscit naturam hominis: &ita quidem: ut cum ipsa multo etiam arciliis in unitatem personae conjungatur et quM anima cum corpore. Miniis itaque absi1rdum est, Deum animam esse mundi, quam formam. Haec t nim cllantiae fa Te pars est : cum ani-
62쪽
ma perficiens ejus sit substantia: sorte et-
iam non facta. Non equidem inficior, quin Deus Opi. max. quam fecerit substatiam, perficere possit: sive movendo, si- VC regendo. Ut tamen mundi iit anima: iratio nulla est. Nihil enim a se factum, ita perficit: ut cum eo unam constituat substantiam. Christum hic solum, salvatorem nostium excipimus: quem Deus summo affectum honore, partem sui esse voluit: & cujus etiam pars esse voluit: ut jam non duae sint substantiae, sed una, De-US , homo. tuis Deum,&me crediderit unam complere substantiam ξ Et mihi certe Deus est,quam ipsi mundo conjunctior. Absurdum itaque dictu est, & impium :Deum e cientem pariter, ta formalem esse mundi causan . Totum enim mundum fecit: de ita quidem perfectam fecit: ut alio non egeat perficiente. Praeterea si natura corporea. mundo non esset satis: animam quoq; creatlet: qiue compleret id, quod ei detoret. Ita enim videmus in caeteris esse factum. Mundus ergo vel animatus non est: vel ejus anima, non ipse Deus est, sed Dei creatura. a. Rano. Tum per, quia Deus, qm assisti esH-mm universum , non videtur posse dici pars. Id ni hic de Deo dicit PICcOLO MI
Deus Aemnam essent am cum nulis suorum Ucrum jun
63쪽
N E u S, P ante de mundo dixerat.
quiddam. Ita quidvis erit ipsum universum: modo non sit pars alterius. Quomodo quilibet homo totum quiddam Saintegrum, nulliusque rci pars est alterius Sit ergo ipsum universum, totum infinitur extra quod sic. nihil sit. Atq; ita recte dicetur: Deum propterea nullius rei partem esse posse: quod insinovi sit, totos major quoti-bet. Hic instantiam afferre possem: nolo tamen : cum res mihi cum Peripateticis est: qui res Theologicas extra philosophis limites velint esse exterminatas. Sed verὰ philosophi non sitiit, qui sic 1entiunt: uti neq; veri simi Theologi: quicunq; philosophiam vel omnino rejiciunt: vel quantum : ubi :& quando lubet. g. non esZ absolutum quiddam, ut mens, O Deus e sed aliquid esse alterius. Ita est. Anima est ad corpus perficiendum astricta. Deus autem substantia est simplicis lima: in nulla alia consistens: ab alia nulla: dc nullius
alterius gratia. Idom etiam docet Aristoteles, inquiens, primum moVens a coelo, t mni materia sejunctum esse. Viderint hic tormen. Peripatetici: quomodo coelum, vere possit: si ab eo sit sc lo fictum. . . His accedit , quod anima potautar infamen-
64쪽
L 1 B. PRIMus. Merito dubitatur, an mens substantia sit: an vero sit essentia quaedam, vel facultas in alio consistens. Angelos,m Iites dici: non probo. Quomodo igitur a nima est infra mentem Θ An quod menti subjiciatur Z Ita mens nostra, non per se, extra animam, sed in anima nostra consistit: ad quam magis astricta est, quam anima sit ad corpus. Si tamen mentem proslibstantia intelligente sumas: nullam ad materiam astrictam recta dixeris. Quod autem dicitu, animam natura praeesse ἰ Vcrum non est: nisi distin stius, & limitatius efferatur. Anima namq; non absolute naturae praeest: sed eorum corporum naturae, quae vitam habent potestate. Mundo namq, praeesse animam falsum est, vel certe controversum. Siq; mundo quaepiam alia substantia praesit: utique Deum esse crediderim: quem certu etiam est omniaeondidisse,& praeesse omnibus. Sed P i c-
COLO MINEus animam mundi,mundo
censet proprie praeesse : cui Deus etiam praesit: at comuniter tamen. Quid communi opus est praeside: si proprius adsit 3 Hic suum forte non faceret Officium: nisi alius adesset praeses, inspector, dc director. Miros homines istisxyllos excogitant Angeli nou
65쪽
Ortasiis Aristoteles per ea, quae de nosB ε'
mentis eminentia dixit, censet deducer nos, ad caelestium animam. Eam enim, quo suniversi est, animam, ait utique talam es e, qualis aliquando erit vocata mens. TVeque enim est qualis anιmasentiens, vesconcupia .
versi animai tota perse toniam, non mixta cum
secundis Vtis vitur quoniam non declinat iu icorpora: neque User ent corporum,sed corporal knt ejus inpegsa manentis: ideo ejus quoque latio orbicularu GE, obseur totius conversio
DISCUSSIO.HI c certe simplicius,simplex non fuis
gas comminisci potuit. I. Unde agnovit Simplici' aliquam esse universi animam' Sua somnia narrat, neq; tamen quicquam eorum, qliae adeo temere asseverat, ullo modo vel probat, vel explicat. a. e ni
66쪽
a munda, non est talis anima, cruris ι - e
sunL. Quaenam istae j Simplicii,&Av
1M Quales igitur si in t ξ ea, qΠα TO-catur mens. Quamobrem Θ Oum nonsentit e non concupiscit. Credo non coticupiscere. QxFenam enim ei foemma postii ci se fatis magna Θ Sed mentem quae no sentiat: truncum diXerim elle potin qu iumentem: qua de re suo loco. FDue e iam corporum esp. Hic habemus aliquod animarum genus, praeter eas de quibus e- sit Aristoteles. Animam esse, quae nulliussit corporis: perinde est, atq; si dicas tripodem esse, qui pedes non habeat. 2 ndeclinat in corpora. Qinare igitur anima mundi esse dicitur: si non est iii corporibus : quae sitiat ipse mundus Θ Sed corporassiant e in insus manentis. Quodnam qu -s o fuit unquam Apollinis oraculum magis obscurum,S ambiguum: quam hoc sit Simplicianu mysterium ξ Pene dixi nustas inanes, & commentitias. Quare quiso rpora dicu n mr esse animae potius: quaanii οῦ corporum Z Qipd etiam est animam x et a manere ' Conjiciendum est. Qui nudus est, in seipso est: sed qui vhssitus est, in vestibus est. Anima mundi cum in nullo est corpore, in seipsa manere dicitur.
Dicam aliud. Quicquid est, ut est, in sci-
senseu, truncus GL Anima none II: quae nou
67쪽
omnium bonorum, sic oc vitς fons omni& origo est: pariq; facilitate viram rebuΗ 'Sc ellentiam tribuit. Mundum ergo Viventem fecit. Nempe, si nec stario facit Deus quicquid facet e potessi Ita etiam dixerim pinguem pinguis nostii Leucippi canem esse ratione prae ditiam. Huic entia Deus seque rationem tribuere potuit, atq; mundo vitam. At forte dices limac canem a Deo non pendere proxime: quia mundus interDcum & hunc canem medius intercedit. Vitam enim δί cstentiam huic cani Deus per niturelii tribuit. Audi qua so. ouid dicam. I. Mundus emo non iis modo vitam tribuit, quae ex putri materia nascuntur: sed iis etiam, quamascuntur
ex semine. Male igitur de specie dictuna ante fuit, quod de genere dicendum fuserta. 2. Muudus neq; hunc, neq; alium t ullum canem producere potest. Sed qui l c nos omnes ex semine generari necesse est: ne in infinitum fiat progressius : Deum i oportet primos fecisse canes duos: undat caeteri omiles origin em traxerint. Chir a igitur primi canes a Deo. pependcrint immmediate, quando facti simi: quidni etiam
iis rationcm mentemq; concesterit Deus: qui non minus rationis, quam vitae fons est: &vitam rebus/non magis necessario,
68쪽
L I B. PRIMUS. 39Ad mundum redeamus. Si vivens Jc animatus est mundus : ex corpore dc anima constam tum quiddam est. Q Iaero igi tur, an mundi corp' a Deo pendeat immeHare. Quidni ξ Quare hoc ergo vivens no D citi Nullu per i corpus vivit. Nullum igitur est a Deo factu immediate. Mund 'qua corpus est non vivens, a Deo pendet ime diate: sed qua vivens est, a Deo pedet me diate. Nam ab anima inter Deum, & mu dum intercedente, mundus vitam habet. Falsum itaq; est, animatum, dc Vivens esse, quicquid a Deo pendet immediate. Ita homines isti plurima,pserunt admodum inconsiderat . a. Et praesertim quia mundus dicitur Dei
sitius. Quis diabolorum hoc hominibus istis siuggessit, adeo impie philosophanti
bus Olla cornuta, figuli filius est: aut filia : ne sexus negligatur discrimen. Egregius vero pater est, si filio sito sit similis. At nos tame etiam filii Dei nuncupamur: qui Dii non sumus. Impropria certe locu tio est. Talia dicuntur in αὶς μί-ψυMV: ἐσ/ m Qui vere Dei filius est: etiam vere Deus est. Nos autem aliquom
do sumus Deo similes: ob quam similitudinent filii Dci appellamur. Atq; haec si militudo non corpIris est: sed anima: in-
69쪽
o DE MuNDO telligentis, purae,&justae. Mundas itaq; si filius Dei sit, etiam anima praeditus est:
intelligente. Quidni etiam ut nos pCcca Veriit Equidem peccavit: ut verba haec aperte docent: Hic est agnus Dei, qui tollit peccata munius. Nobis etiam aliquantuludere liceat,&jocari: cum homines isti etiam absq; joco, tales effutiant in Deum blasphemia S. 3. Imagosensitas, insensilis Dei. Egregia vero haec imago est. Ita etiam coelum assiduo motu , Dei dicitur immobilitatem imitari. Et ad haec nobis cxcandescere non liceat 3 Haud inficiamur tamen, quia mundus Dei sit opus admirandum: eae cum jus aspectit,& recta contemplatione Divinam agnoscimus potentiam, prudenti am,& bonitatem. Ita coeli dicuntur Dei gloriam enarrare. Quid tum vero, si mundus , non essentiae quidem, sed potentiae Divinae sit imago 3 Num ob id vivere di-
Dκ MD cendus est 'Minime gentium. Nam substantiae etiam no viventes,eximia sunt Divinae virtu Πs exemplaria. Sed si nc ipsam tamen quae Vivunt,magis,& melius ostentant. Equidem. Sed no est: neceste: ut orna Dci opera sint aequalia. Manifesti certo sunt rerum gradus e ut quidvis non absori
lute,sed suo in genere perfectiim sit,Deiq;xeserat potentiam- SIT NE
70쪽
i l cque apparet esse vicenaum, eam com- munem animais esse Deum: tum quia es ciens non in idem venis forma operis: rum insuper quia Deim,qui absolute ei Z ipsemuniversum, non res e videtur posse dici pars, G amma, quia anima, ait u essit anima. Tvlan autem et ore GF aliquid absolutum, ut mens, O Deus: tum demum, quia, ut diciatur in I. cael forma mundi est forma in materia: Deus ab omni materia AZsolutus: abo- quin nonposset moveresemper. His accedit quod anima ponitur insta mentem: O pro- a me praeess naturae : quod.Deo competere Non potenZ: inproprium HE, absolute cun
ctis praeesse. DISCUSSIO.RE te Picco LOM IN Eus Deum
negat animam esse mundi. Rationes ejus etiam si in t satis firmae. Nam idem no potest ejusdem essiciens esse cau