장음표시 사용
861쪽
De Summa Imper. Potesate elata Saera. Uesiae solutum non sit. Donationem c gr Vem praecipue, & damnosam Ecclesiae rebus: etsi Episcopo totum capitulum consenserit D
Pignus es hypothecam, nisi generalem,aut n
interdum specialem, qua de re deinceps. est Lmeationem ultra viginti aut triginta annos hr vior enim non impermissa, quia minori Ecclesiae periculo fit, &subinde interrupto usu novis actu hus excitat velut dormituriens dominium. γ) umfructum, vel ultra tempus vitae constitutum : vel absque reciproca rei tanti usus don tione,cum usifructuario praedio post finitam se
vitutem ex toto ct fecundum proprietatem orsecundum usum apud Sanctissimam Eeiae amomansurae. ) Libellariam seu cotinarium jus propter canonis aut pensionum exiguitatem, quam h huic contractili propriam lex in se emphyleusi improbat, adeoque & contractum ipsum. ἐ) Emphyleusine: in perpetuum Contractam : aut so cum reditus diminutione in excepta tamen sexta parte , qua Iustinianus rigorem Leoninae legis aliquatenus temperavit: qui idem postea concessit Ecclesiis perpetuam emphyleusin constitui, sialtem illa facultate uni Constantinopolitante Ecclesiae & locis religiosis
862쪽
i CAPIT. DeminenteDomin circa rea. p iri ista regia urbe sitis negata . Ad majorem vero', Ecclesiarum securitatem γ)ius tacitae hypoth cete tributum in bonis emphyleutae propter non . solutum canonem, ib) dataque potestas expeuo tendi cunctatorem, nec intra biennium silve a tem debitas pensiones. His omnibus Ecclesi 4 Tum incolumitati eximih prospectum. Sed p I xum est serri bonas leges, nisi easdem publica lym i risdictionis custodia adversus temeratores de- , fendat: quod hoc loco etiam lassicienter factum. , Si quid enim adversus ea, in commodum religi , Dis constituta, factum sit, & ad reparationemi damni & facti exemplum prodita remedia. Haeci poena a , Variis coercitionum modis illustriae, illa per auiones instituenda, cum reales, Vindui Cationem sellicet rei, adhuc existentis , comisi petentem c)Episcopo,oeconomo,sacrorum va i sorum custodi &ipsis Clericis : non tantum ad j xei alienatae persecutionem , sed & fructuum, pensionum se accessionum totius medii temporis:
neque elidendam ulla reorum exceptione, auei infirmandam contraria actione eis relinquenda vel siser recipiendo pretio, vel faenore exigendo, pro quo ν pignorat unt. Datur autem vinducatio rei, tauuam penum AE nusio empta veli vendita: quia ea, qua contra legeount, pro
insem, habenaeasiunt. Tum personales, sae ad
condictionem vasorum consatorum, vel alio modo immutatorum, vel dispensorum itemque aliarum rerum aut Consumptarum aut perdit
863쪽
sa De Summa I .potesate Hrea era. xum: addita actione in factum, ad novorum C suum subsidium comparata ; sve exactio ad ipsis corpora, seu ad eorum pretia instituenda sit. Adhaec negligente Ecclesia, quae alienaviti uti iuris beneficio, admittitur tanquam in communi causa quaevis Ecclesiastica persona, quae imvita etiam Ecclesia , cuius proxime interest, popularium actionum exemplo tuetur sui ordinis privilegia. Poenae violantibus legum sanctit
tem irrogatae aliae sunt contrahentium personarum , aliae adjuvantium contractum , ac per id participantium de crimine. Contrahentes sunt, prim6 alienans: id est, vendens, donans, pignori dans, & caetera; deinde recipiens vendirlonem, donationem, pignus: emptor , donatariu S,Creditor Uterque punitur amissione fructuum propriae temeritatis: sed quivis aliter pro condiatione sui status: Ille quidem, b) Episcopus, m
nomin, aut alius ex Clero, qui hoc, i. e. alienationem , quocunque titulo, nisi legibus permisso susceptam, fecerit, imo sieridiemfverit, vel
quacunqueprorsin huj smodi venditione , seu donatione vel commutatione, posermo in quacunque alienatione consenserit, commissis sibi Episcopatus, Oeconomatus, vel muneris fisi adminis ratione privetur, des ejus bonis, quodcunque exinde incommoaeum Ecclesiae contu
rit, rejormetur, haeredes, ejus Orsucresseria aeposteri si per hoc facto νυe eo ensis competenti ab Ecclesiasticispersonis actione pulsentur.' 0prater ea subjuitur poenae viginti auri libra
864쪽
CARIT. De EminenteDomm.circa era. Mum, qui rem dedit : γ) Et pretia se munera, quae ejus rei gratia data fuerint Oeconomo ove aliis quibuscunque personis , Ecclesiae lucris Ocommodis acquirantur , insuperi reddito duplo ab illo , ib) qui accepit ob eam rem,quod curavit fieri contractum: se omnia acquiruntur Eccle- ae. Tandem ubicunque se) ' negligenterve satus fuerit oeconomus,aut minus idoneis in emphyleusin dederit, ipse agnoscat damnum. Hie accipiens, o qui quidem protervo ausu Ecclesiastica praedia donationis , vel emptionis seu
commutationis titulo, vel cujuscunque contractus alterim nomine, extra licitos casus) acquirere uri habere tentarit, omne eiusmodifructu propria temeritatis amittat Item, Q tam faen 'tor, quam emptor excidat ipsa re, se credito
Ecclesiam aut venerabilem domum nusiam
mnia habeat actionem, γ) Ε T H A E E AT Δ- ώm, qua mutuum accepit sancti ma Eccusa. sὶ S 1 Qu i s autem per donationem accipere praesium erit rem Mesesiasticam, seipso, quod datum est, omnino cadat, se aliud tantundem exsiuasiub antia repenset sianctissimae Ecclesiae:
ut quam nisus es agere contra eam novitatem,
865쪽
De Summa I . Potesate cina Sacra. lnerabilem Eomum, unde progressa est, or quod lpro compensatione dedis, maneat apud venera-hium domum. Si VERO perpetuam qui quam emphyleusin acciperepraesumpserit , aut remporalem quidem, non tamen secundum hujus no stra Iegis observationem, etiam sic cadat quidem ab emphyleus, o quod datum es m
neat apud venerabHem dom*m, det autem continuo Opos/asum emphyleumatis, quantu ι futurus erat mores secundum legem subiissete hyleusin. nihiI apud eum remanente ex re-- hin pauperum, quorustra per emphyleusin d raesunt. Peculiare id est, ut qui b) in actu Irimo iraim Consantinopoleos per se vel media
persionam a magna Melsa immohige a Lpit, puta sponte oblatum, sive ad vendendum seu donationis modo, cum re ipsa &aestimationem ejus restituere teneatur. Si vero per alium modum persuaserit aut coegerit pervenire ad Eresesiasticam rem, praeterea Fubjiciatur par miginti au i librarum, restituto insuper duplo ejus, quod dedit ob eam rem, quod curavit contractu lari. Praeterea Cum aliquando in fraudem legis per surreptionem a Principe rescripta impetrari soleant, & his diverticulis obviam itum est. Supplicio quidem in impetratores o Sacrilegii constituto. μ) Quaestore Vero, qui vetitum rescriptum obsignavit, centum libris multandor ut & o Iudicibus, recipientibus in- sinuationem, eadam multa plectendis. Particiis
866쪽
CARXIDe menteDominaeirea Sae .s a Pes criminis propter auxilium in contractu pra
stitum Notarii sunt& Judices. In illos fa p
petuum exitium constitutum, nulla reditus spe,
b ne quidem ex pragmatica forma obtinendi. o His, vero, 'dicibus, velμου gestorum habentibus, qui hujuscemodi donationum vel mrrae Iuum vetitorum gesa confecerint, dignitatis propriae ct honorum omnium spoliatione
damnandis. Res infimae conditionis, non tam difficulter alienabiles, quam indemnes a circumventione, ut mobilia, quae servari non possunt,
sterilia,& alia,paul6 post exponemus. Atque hiCest status Ecclesiasticar um rerum, extra humana commercia ideo collocatus, ut vetita alienatione perpetuo possint in Ecclesia conservari. g. i4. Haec autem cum sibi Saliis actibus, unde obligatio oritur, nocere possit, puta rerum damnosarum acquisitione, aut aditione obaeratae haereditatis , hic etiam experta est commodam legum providentiam. Unde generaliter Cominparata minoribus, Civitatibus, &Fisco, utitur illorum iure, quo ipsis meliorem quidem condutionem suam concessum est facere , sed haud seque deteriorem : inde rerum sterilium foenea possessio , seu tributorum debitis exhaustarum inutilis do damnosas nec enim nec donari pe mittitur Ecclesiis , sed contra ου pro non facto erit, es recipiet omnino, qui dat, quodper ci cumventionem es fasiaciam datum My. Oeconomi autem, qui tale aliquid egerit, desuri ei,
867쪽
sas De Summa IN 'testate ebea Saera. qui dedit, Omabis ex hoe damnum. Si versm causa figuretur, ut etiam Abquod aurum prohoe itur, , hoe lucrabitur quidem venerabilis domus , quae meum aliquod acceperit et a tavero aurum dedit habe,it,contra eum, qui contractum ceubravit, exh .e actionem. In mutui
sumptione a) idem privilegium , quod civitas habet, ut non obligetur ad solvendum, nisi pecunia sit versa in eius utilitatem. Cum Fiscoparificari Q Bariolus notat, cuius rei usus est. H quod non tenentur ultra haereditatis ablatae Vires, quamvis adeundo illam, oneratam debitis, inventarium non consecerit : quoniam nec
Fiscus neglectu eius sibi praeiudicat. H In summa minorum iure ubique contractum sibi seu rabilem utilemque potest celebrare: etiam non adhibito solennitatum circuitu, quas in dubiis negotiis jura alias desiderant. f. is. Pertinent ad hunc locum argumentorum , de Ecclesiasticarum rerum conservati ne testantium, libertas Ecclesiastica, immunitas. privilegia 3 olim nomina , seu prorsus inaudita, seu reverentiae cultusque in Principes illorum beneficiorum autores, plena: nunc infinitar ambitionis & avaritiae: & nova tela pro immanitate hierarchici Status inventa ad expugnandam Principum majestatem. Vox Ecclesiasticae lubertatis pristae religionis temporibus incognita,
nec a Iac in I. Civitas r. si Cert. pet. n. r3. μ) ini. x. de
868쪽
G p . De minente Domin circa Saera. 8 29 nec ante seculum duodecimum eo sensit, quem sequior aetas indidit, vita usurpari. Certe quidem Paulus in epistola ad Romanos memunit cujusdam libertatis , sed Christianae, omnibus hominibus, Christum fide amplexis, communis , non peculiaris sacro ordini: nec ad ambitum dominationis, aut ocii lasciviaruue licentiam emus aer sed intra solam I peccato liberati nem, in Christo expiatore factam, subsistentis: denique terminatae ad iustitiae& sanctitatis se vitium: non illecebrosiam vitae securitatem , liberae a publicis iudiciis , nec mmunitatem onexum, Reipublicae causa perserendorum. Aliam
adhuc libertatem Christianorum in Epistola
ad Galatas exponit, sed oppositam tantum gravi atque rimoso Mosaicae legis jugo, a quo liberati velut filii liberae non ancillae iubemur persistere in libertate, . εωας Eodem se is, si qui antiqui Patres Ecclesiae libertatem v cant , intelligi volunt, tunc nomine Ecclesiae omnium ordinum hominibus proprio, nondum vero, quod postea factum, in solam Mystarum familiam mancipato. Sed quid hoc ipsum ad Ecclesiasticam libertatem, qua nunc superbe e littant Z quid tam sanctum de castum nomen ad pessimi scorti turpitudinem velandam a reptum Z quid illa ipsa libertas, immenso pretio nobis per Dei filium redempta , ad Christiani orbis probrosum servitium , priusque omnium ceremoniarum taediosis ambagibus, quae Judaeos quondam exercuisse legunturi quid pristini one. ris levamen ad novum graviuSq, cervicibus nostris imponendum. t Tandem quae argumentiba c. o. raxi.,
869쪽
s o De Summa Imper. Potesate et ea Sare ratio,liberi a peccato sumus,, fguratis ritibus judaicae disciplinae, ergo sacer tantum ordo, non
omnes Christiani t ergo ille a publico imperio divindicis gladii metu, non ociose gestati a suminis potestatibus, sed distringendi in supplicium facinorosorum hominum et ergo a tributis, vectugalibus, oneribus et uno Verbo,ab illa subiectio nis& obsequii necessitate , cui velut glebat a Divus Paulus omnem animam,etiam Pontificis, Episcopi, Sacrificuli addicit; Si quis tentat ericipere, inquit Bernhardus , conatur decipere . Quid porro texui justitiae 3 ergo Domini,Judices, Censores, universi orbis, Imperatorum,Regum. Principum,ergo fulminatores Dii λ qui quoties peccavi homines, si afulmina mirrunc Ergo velut Rerumpublicarum fiduciarii tutores,indirecta & subsidiaria potestate in civilibus etiam causis validi ρ Ergo deliciarum &luxus ordinis sui AEdiles, quem adversius sancta Principum instituta & antiquae probitatis restitutionem defendere debent publicis vitiorum suorum laudibus ξ Raro enim. inquit QBarciatus, qui ab eo sis cur=untur, aes uti vitiis mi AN, aut aequo animo pazi censores. Se lagiariis cum inveniunt, vel quoaepe μου est, ea quoque importμno patrocinio tuexi non dubitant: conantum hos 7sos monitores, lue: intra, i Dis pietatem compostos apud populum perpetrat acrilegii opinione evertere. Haec igitur est nunc forma Ecclesiasticae libertatis , putare omnia sibi licere, aliis nihil, omnia loqui posse, caeteris ne quidem mutire ausis; Publicas ci civi-
870쪽
OP. IX. De inente Do .circa cra. 8a iam opes artificiose venari: Bonis viris, nec ad
cupiditates illas vel sacri my sterii splendorem mussantibus exitium moliri Imperantibus, publicae rei, imo ipsius verae pietatis studiosis, sediationes , motus, casum & parricidia. Quid hoe monstro deformius,quid damnosius tanta pester quae religionis integritatem ingenti malo assibxit, ipsamque Chrutianae libertatis divinitatem supposita turpitudinis larva in odium vertit &omnium terrorem. Nata primum fabula ignavia & errore Principum , plus illi hominum generi externae selicitatis largientium , quam ut modeste ferre posset. Mitia tamen placidaque
exorientis mali initia, neC exeuntis per multa secula ab ossicio suo humilitatisque simulatione. Quamdiu novum beneficium sperare potuit,aut timere censoriam virgam, intra illud edictae sanctitatis institutum constitit. Mox vero robustior facta ambitio, & lassata magis opibus quam satiata violentius erupit, neque dubitavit amplius cum Patronis suis super imperio certare. Cum igitur huic rei nova indies consilia quaererentur, inter alia Ecclesiasticae libertatis scelus prodiit, alius repente factus detracto schemate,&qui se ipsum superciliose miraretur. Adjutus deinde adulantium ingeniorum servitute subinde nova incrementa cepit, tandemque in eam, quam Conspicimus, majestatem consurrexit. Putatur nomen ejus Honorio III. Pontusice primum auditum, qui hoc palladio causam suam adversus Fridericum II. tutatus est, ipsique Imperatori persuast, ut eodem uteretur.