Henrici Henniges, De summa imperatoris Romani potestate circa sacra. Liber vnicus

891쪽

8s et De Summa Imper potestate errea sacra. Carolo meliore fugatum , jum imperio Privmium , jam destitutum es annustatum. Ergo, quod non habuit dedit. Sic dedit, sicut nimi. rum dare potuit , utpote qui male Acquisivit, O diu sepossessurum non δε eravit. Spretis Q, rur commentitiis praeceptis es imaginariis feriptis ex nostra liberalitate S. Petro donamus, quae nostra Aunt, non sibi , quaesua sunt , velut

nostra conferimus. Enumerat deinde dona sua Imperator , octo Comitatus , quos Sylvestro largitus est , non aliquo compensationis iure, sed ex imperiali munificentia , & amoris causa, in Praeceptorem suum concepti. Nam dc sine remunerationis necessitate licuitOttoni prodiga munera revocare,si melius iudicasset, ingentem bonorum iacturam , etsi merito a Romana E clesia sentiendam, non aliquo munu culo solari. Praeterea nec imperator sine exemplo tam invidiosium opus siuscepit, nec ipse fuit ultimum exemplum. Nam in aliis regnis crebrae extant

ejusdem consilii imitationes , S utiles publico

bono.

.ao. sed prae aliis duo sunt actus dominii nostri , virtute sua digni, qui seorsim nominentur. Unus scilicet,ordinarius, Tributum, etiam ab Ecclesiis pro numero possessionum exi- endum. Nomine tributorum hic laxiore utitimur, ut vectigal etiam includamus, imo quod vis onus, Reipublicae causa serendum: Nam ad strictiori notione tantum eam pensionem notat, quae ex censu privatae rei colligitur. Hoc solum tamen est, quod semper eminerate dominio imperatur , di contribuentis subjectionem arguit.

892쪽

. nec uilum tributum indicere, nec quantitatemu sus definire, nec quicquam postulare i Abditi psi et. Aliorum onerum iniunctio potest di. versam causiam habere, nec indubitatam de si ioctione fidem facit. Satis id vettigalia docent ι γ qua etiam Aperegrinis semuntur ob transi- rumper vias publieas, pontes , ora, auu distri

Gionem mercium, eum lucro. Tributa autem Aselis subditis proiantur propter bona sua. Sed de his quoque meminisse aliquid debemus tum

Propter materiae nominisque vicinitatem , tum

quod par sit ubique Sacri Urdinis conditio. Naturali& divino jure Ecclesiasticis personis nihil cle immunitate cautum esse, iam supra diximus :ex quo sequitur illa iura frustra ad probandam

i tributis exemptionem allegari, quae omnes sui ditos nulla ordinis dimerentia relinquunt civili imperio; imb ad obsisquii & praestationum debitam necessitatem, inter quas praecise & tributa& portoria reserunt, adstringere videas. Divus: Paulus, cum dixisset Romanis, πάση ,εξκm αα in υτρορεχουσους μοG-βω, etiamsi Apostolui sit, etiamsi Evangelista : etiamsi propheta, ut ait Chrysostomus , ad hunc locum. itemque Bern-hardus ad Archiepiscopum, siomnM ctves , quis vos exemit ab universitate' propediem effectum subjicit, per ossicia de illa subjectionet

893쪽

ss 4 De Summa IN. Potesate circa Sac'.

emb quaecunque anima subiecta est, ea tributum summis potestatibus debet, vectigal, timorem atque honorem. Sed ex Chrysostomi, Berialia di, omniumque piorum patrum sententia subiectae sunt animae etiam Apostolorum , Mang listarum, Pontificum, Archiepiscoporum: nemo enim excipitur a Paulo, ut omnes includat, igitur ad eosdem pertinet etiam tribuεdi obligatio: rursus si tributum ide6 pendendum est , quia Magistratus ministri Dei sunt, in id incumbe tes , ut scilicet servandae Reipublicae causa ex possessionum modo definiant stipendia, quae ratio Clerum exemit, praedia Civitatis, quibus inest illud publicum onus, usurpantem Τ Bene c.0D. Hilarius si nim nihiIuus , i. c. Caesaris

nes nos resederit, conditione reddendi ei, quaesua sunt,non tenebimur. Porro autem, si rebus HIAsu incumbimus, Aurepotesatis ejus utimur, Ornos tanquam mercenarios alieni patrimonii procurationi subjicimin , extra querelam injuriae es, Caesari reddi, quod Caesaris es. Deo a rem,qua ejus sunt propria reddere nos oportere

corpuου, animam, voluntatem, ab eo namque

haec profecta es aucta retinemus. Si Christus scilicet) non habuit imaginem Caesaris, curae dis cen sum ' inquit O Ambrosius, eodem sensu non de sevo dedit ,sed reddidit mundo, quod erat mundi. or tu vis non esse obnoxiusCaesari,noli habere, qua mundi sunt: sed si habu divitias,

894쪽

: CARIT.De Emineme Domin.eirca era. 8s ς, Π obnoxius is Caesari,sivis nihil Regi debere terr no , retinque omnia, essequere Christum. Adu Paulum redeo , qui denique illo ad Romanos, Ioco jubet omnem animam reddere id, quod, cuiq; debetur: tributum, cui tributum, vectigal. , Cui vectigal,timore,cui timorem,& c tera.Debe- - tur autem tributum summis potestatibus, quod'

dum omnis solvere iubetur . includitur & s et ordo , illis animabus , Christiana de orthodoxat Ecclesia semper accensitus. Idem ante Apostolum iam Magister eius docuerat Christus , prin cipiens reddere Caesari quae Caesaris sunt, quod dictum , ut ex Hilarii& Ambrosi adscriptist ' cis patet, hoc sensu explicavit antiqua pleras. MEjusdem Ambrosi haec quoque sunt. Sice um , Dei Filim solvit, quis tu tant- ω, qui nonpu-

to esse fomendum i ct Me censium solvit, qui ni- l hilpusidebat, tu autem qui seculi sequeris o

crum , cur I uti obsequium non recognosein r Cur te supra seculum quadi animi arrogantis . ' feras,cumsiculosis misera cupiditatesubjecture Et ne de Laicis solum loqui putes sanctum H- .rum,idem de se,suique ordinis hominibus,st tria

:xis Christiana Ecclesia, quamdiu iugum lc servitutem infidelium Principum toleravit, sine que-: xelis subiit, felicem se beatamque arbitrata, modo exsoluto debito licuisset ipsi jure dc securitate aliorum civium uti. Postquam vero proscripta gentilium superstitione suos Imeeratores vidit, tum rursus illis privilegiis atque immunitatibus

895쪽

obrui cepit, quorum supra meminimus e n Un- quam tamen ante novissimas Pontificum artes

ita prorsus libera suique juris, ut ad tributa alia que publicas necessitates nullo modo potuerit compelli. Nam seu Orientis imperium spectes, seu occidentis, in Carolo M. inchoatum, marisere aliqua pristini oneris vestigia in superioritatis recognitionem & boni publici causa. Graeci Im- peratores Ecclesiam subjecere ca) ordinariis tria hutis, & Q collationibus : itemque impensis ad H itinerum , γ pontium, & o moenium instructiones et denique servitiis Reipublicae exhi-hendis, qualia sunt, f) quod Ecclesiae naves s

Cras, ultra duorum millium capaces , nulla e ceptione admissa commodare clebeant ad publicarum specierum transvectiones, g quori angaria, parangaria, plaustra, vel quodlibet munus ad felicem expeditionem imperatorii Numinis praestare. Francorum leges nulla praedia tributaria imperio permittunt eo nomine immunit tem consequi, quod possideantur a sacro ordine, inec rem aliter nisi cum onere suo transire pati- . Niptur: ut de rebus, ait h) constitutio quaedam,

vinde census ad partem Regis exire soletat, se ad

aliquam Ecclesiam traditae sunt, ut reddantu propriu haeredibus, aut qui eas retinuerit, istam censum persolvat. Et ci) alia. tauicuna me te ram tributariam , unde tributum adpartem

nostram

896쪽

CAR IX. De Eminente Domis. eirca sacra. p s no fram exire Iolebat, vel ad Ecclesam, vel cuia Abet alteri tradiderit , M, qui eam susceperit,rributum , quod indesolvebatur, omnimodo ad partem nostram Aolvat: ejusdemque sensus tertia; diui ad Ecclesias sua. remanent Episcopi ,sisos homines bene armatos nobiscum, aut cum

quibuτjusserimus, dirigant, ct i pro nobis orcuncto exercitu nosero missas, litanias, oblationes, eleemoonas faciant. ' Praeterea contigit aliquando Ecclesiis imperari extraordinarium tributum, si respublica laboraret temporum necessitate. A Carolomanno Rege id factum nullo reclamante. Hoc quos consenseu Usarum

pulichrisian civimus, b inquit Princeps, urpropter crebra besia , se ferocissimarum gentium , quibus undis tangimur, assiduas in nos incubationeς pars ecclesiasicae pecunia , nempe

duodeni denarii, que olidum vocamin con-rribuantur mihi, quo militum nostris praemia condigna laboribus se antur. Arida eotempore admodum & humilis libertas Ecclesiasticarim munitate personarum terminata , tum decimis, oblationibus, habitationibus, hortis, praediisque , quantum singulis annis iugo bonum araretur: caetera incensum redacta. Sancitum est, o ait lex, unicuti Ecclesia mansus integer absque alios vitio attribuatur, O prMbyteri in eis constituti non de decimis, non de oblati ιinfidelium, non de domum neque atriis vel

Driis iuxta Ecclesiam positis neque depraescripto mansio aliquod servitiam faciant, praeter Hhh s Eul

897쪽

ps 8 Dε Summa Imper. Potesate ei a Sacra Eceusiasticum: ses aliquia ampum habuerint, inde Senioriώ- fisis debitum servitium t emdant. Post haec cum ambitione papali ingruentibus decretis paulatim totus Sacer ordo sicuti suprema Principum iurisdictione , ita etiam x censu liberari Cepit, cum Pontifex subinde horribilibus hullis adversus eos fulminaret, qui tuo . rentur publica iura, nec novis imperiis cederent. Hac ratione paulatim orbis sub jugum missus est, antequam se victum sentiret. Nam accensi

Romanae Curiae, i. e. canonum recentiorum

Doctores suscepto novi operis patrocinio tota volumina implevere fumo& fatuis ignibus inauditae libertatis , quam non amplius dubit runt naturae & divinis legibus conciliarer in ipsa tamen disiputationis arce & inter se plurimum discordes, &cum se ipsis. Modo enim quod excludunt ianua, postico admittunt: modo reset Iunt se in .icem magna verborum acerbitate. Semper enim, qui propius a vero absint,ab aliis servili & sord da adulatione Romanae Ecclesiae 'favorem captantibus ita carpuntur, ut haereti Corum & sacrilegii nomina fere sint inter vulgarem accusationis vehementiam: Bariolus sortis

hyperas istes novissimae libertatis Ecclesiae agnoscit tamen in ea debitum ordinarii ca- nonis, b) tributorum & o realium onerum: dicit Q amitti dominium propter non solutum

canonem: o committi seudum & emphyleusin '

nisi

M in l. r. c. de S. S. Acci. n. a, ibid. n.3. .

. . I

898쪽

CARIXDe EminenteDomin eirea Sacra. nisi censias exsolvatur. Inde communis sententia, quoi bona Ecclesiarum se Clericorum ha- , oeant immunitatem ab oneribus , cosiectis Urexactionibus Laicorum, cum ista limitatione accipitur, nisi cilicet hujusmodi bona Eccles ac

Clericorum, antequam eorum dominiosubjic rentur,essent obligata ad hujusmodi tributa, O certas quasdam δ' perpetuas praestationes: tu ne enim etiam ex iuris Canonici praecepto transire cum suo onere rem,nec aliqua immunitate gam dere docenti Panormitanus aliquanto cla

niens ad Eccle am habeat certum onus ann

xum , ad istud tenetur ,sve habeat ex privata Hostione istud onus, SivE Ex DisposITioNE G-BLIcΑ, PuTA PRlNcipis, antequam perveniret, ad Ecclesiam e quod porro exemplo illustrant, ς quod si v. gr. Ecclesia adquirunt rem seud lem enentur ad onera, ad qua tenebantur Va-- fasii,ex quo erat seu lis , antequam perven rat adEcclesiam. Eodem sensu alibi cae Bartolus, quando bona, antequampervenirent ad Eccleiam erant tributaria se obnoxia pro eoAuctis, Ecclesia, ad qum psea pervenerunt, i nentur etiam ad cosiectas : dato ibidem consi- , lio, ut Princeps, si Ecclesias nimium excresicere divitiis animadvertat, cum Reipublicae incommodo , cuius oneribus & impensis perserendis Laicorum bona & possessiones non amplius

899쪽

8M De Summa Imperi potestate circa Sae A. suincerent, lege piablica caVeat, ne ullum praedium tributis vacet : ita enim, si quid porro ad Ecclesias illas perveniendum sit, cum onere colle fandi transiturum. Caeterum a) alio loco sui ipsius desertor, cum ait. Si aliqua possessio Uimata O algurata pro coilecyis, in obro communis deυeniat ad atiquem Clericum , ex quocunque titulo, quod non teneatur solvere essi

ctas, sicutisui antecessores debebant: nisi tu fraudem piissionum clerici fecerunt possis

neSinse transferre et quod ergo supra de oneria inhaerentis rei transitione dixerat id hic turpissima inconstantia delet,&saltem ad casum fraudis Reipublicae factae determinat sententiam et mox idem mutaturus, si vel sibi commodum nou rit,vel gratum Romanae Curiae. Et posterius hoc Barioli judicium pro anteriore cautela magis placuit,cui, velut in fraudem Ecclesiae & ejus privilegiorum conceptat illi sequ i ores pontificii iuris Dossores facto impetu di Cam scribunt, penitus obliti, privilegia Ecclesiae, quae velut so didos abortus iuniorum canonum infelix aetas male usurpata auctoritate enixa est r prius Reipublicae fraudi fuisse, quam ullae querelae essent de fraude Ecclesiis facta. Ipse Schurisius anxie

inter saxum &sacrum pendens, dum scilicet una parte cunctatur ideserere Veritatem , ex altera Doctorum Canonum autoritate fascinatur, non satis invenit, c quo se vertat. Etenim cum ante reale onus cum ipsis re pervenire ad EcClesias

900쪽

CARXII emineutra ominaeirea Sacra. 86 ista, scriptisset, A nunc periculosum ratus imtempestivo veritatis studio Jurisconsultis o strepere, qui gratiosam auram mancipiorum

more occupantes propediem expirare illud Dus aiunt , postquam rω pervenit ad personam privilegiatam, ambigue trepideque assentitud uare concluditur, inquit, in puncto juris v - γ ι- , etiam non attentis consiliis Barioli, vid licet quod ru, qua consueta erat cosiectari, si

perveniat adEcclesiam,amittit hoc onus iri ores'onsis supra a me data ponitur non assertiis, fi subdit limitationem fortasse, per verbum scilicet vielleiot. Sed ut ipsi aliqua excusatio e

set prioris asserti, nec Videatur uno ore calidum S frigidum spirare, inepta cautione redit ad um hum, tamen crederem, inquit, talem resomsonem V er adducta pro ea,in principio esse v

ram , radia fuissent velessent, priinquam

venirent ad Maesiam, obnoxia certis perpetuiser invariabiliuem coirectis. Est adhuc necessiatatis casus , quo exhaustis Laicorum bonis nec su mesentibus ad sumptus publicos quidam supplementum ex Clericorum bonis mittunt, taminCertum tamen S concisium , ut vix sentire opem Respublica possit. Nam ex vinCulo tantum caritatis quod plerunque laxum est atque solutum apud illud hominum genus ' plus sibi ipsi benevolentium, quam proximo) nulla obligationis vi, paratam executionem habente, d terminant ossicium : quod cum recusant, Primcipi nulla coactio datur, sed suppliciter ad Episcopum eundum est, ut scilicet cornix cornici