장음표시 사용
901쪽
8ci ne Summa IN. Potestate Hre Sare . oculos effodiat: etenim nec ipsi dissimulant, A, di iis esse hoc impetrare ab idiis, ut constat bactenus etiam , hoc suo incio non resondisse. Ee certum est hac ratione per circulum iri, & vanis Iudibriis deludi publicam auctoritatem. Quando enim sperari potest, Episcopum, qui imploratur, serio de remediis cogitaturum, sibi ipsi praejudicio futuris: aut finge serentem auxilium, in inopes sacrificulos ec ad plebem Cleri deriv hitur onus, Optimatibus in purpuratis impune dimissis, qui tamen divitias Ecclesiae tenent, unde necessitatibus nostris posset satisfieri. Sunt ea de re querelae Crassi,Veneti Civis,dignae, quae in hunc locum describantur. Duo sunt adhuc, b) inquit ad Baronium Cardinalem , quanis omnem penitus rationis se humanitatis ex animosensumami trireminere memoria se essidue eo itare debetis. Alterum, ea, quae sunt Crisaris, a vobis pomeri, proinde ubi publica res ferat, o nece in exigat, aequissimum esse, ur fari, quasu sunt repetenti, at is omnino te
qua tamen in re multipliciter peccatur a vobis,
qui vix unquam Caesari persolvitis id, quod spersolvendum, tenuioribus Sacerdotibus dumtaxat imperara pecunia, qui, quoniam pauca tenent, pauca etiam conferrepossunt. Locul
iis is quibmque, hoc es vobis ipsis, qui amplissima O opulentisma quaeque invaditu.
parcendum omnino ducitis. Atque ita Caseare
maxima suarum rerum parte fraudatis , qui muresuo velit uti, Opro imperio, quod umes, accipere, Mico turba es mina o clamoreae
902쪽
p.re Degminente rimis circarae a. st ς Mi; quae sacrasunt attingere ne ae esse, qu rmero privati homineε non tantum fuAE , quam Deipiablicae jura donare, es constcrare pom rint, aut ipse Deus, ιν alienu affine e praecipit, ommodi dona rata veiat habere, O ea, quae sunt Caesaris, reddenda Caesara iam pridem non1 anxerit, Sed utcunque hac te nui nec invidiosa ope demerentes Rempublicam non potuit Panormitanus sine reprehensione se, re,qui nisi utilitatem vel necessitatem Ecclesiae directo & principaliter res tangar , praefractε omne subsidium negat, interim Iumina negotii cum caeteris ad magistratum Ecclesiasticum mi sae Haec ipsa iam latis inter se adversa Donte pugnantia qua porro ratione cum illis concilies,
quae videntur pro iure Principum dicere Θ Scilicet N stempore besiorum praesentium, vel quaverisimiliter possunt timeri, ita quod parit' bona Clericorum se Lateorum in discrimen se
periculum ducuntur, cogi conferre, re etiam ad refectionem murorum viarum es pontium ad requisitionem Magistratin iatra contribuere. item,posse clericos propter ista ocietatem, quae venit in Comitatum depraedando, currendo se occidendo gravari addatia , coste ου, O alia
onera sordida , ut contra dictas gentes repar rur r item teneri adcusodiam civitatis, murorum tempore imminentis besti. A quo enim
cogi possunt i I quo gravari Z an a politico Magistratu i certe id 0 subjuncta ratio suadet, quod
903쪽
8ς Summa Imper. Potestate circa Sacra. privilegium generaliter indultum non inciuisis casum publica necessitati contrarium , Osiim cruderet, non valeret 2 ergb si non includit, si non valeticum includit, res redit ad primu suum. statum , quo olim Sacer ordo subjectus civili imperio et adeoque cessante privilegio 1 civiliabus legibus aut canonum arrogantia datum iusit,nunc non disputo,quia utrumq; cum necessutatis & utilitatis publicae exceptione intelligitur)incipiunt resipirare pristinae eminεtis dominii vures, & nullo ordinis vitaeque discrimine, sublato Jam externo impedimento , subditis aequali vi tute & efficacia incumbere. Habes circa hoc a gumentum opiniones Doctorum canonum, di cordi concordia ita impeditas & implexas, ut vix sciveris, quid unusquisque p tulerit, nedum electionem autorum seceris inter se hosti- . liter praeliantium. g. a I. Sed quid interest, quomodo potissimum se illud hominum genus perdat,qui quamcunque elegerint disciplinae suae semitam, err hunt; in praesentia Curae nobis sit, quid responderi ad argutias possit, quas pro sua causa excogit Hirunt. Profecto sere nihil, quod serii nihil esserant aut digni expensio iudicio. Nugas , gerras, fabulas de plaustris spargunt et dubiaque pro compertis accipiunt,falsa pro veris.Primo enim, quanta vanitas est & impudentia quod de iure divino gloriantur , Exprimant igitur librum ,
t numerent caput, designent Versum , quo tanta libertas nitatur : aut si haerent hic&ad malest tem divinae lucis, quae, quod stupra ostensum, sacrum ordinem non minus quam reliquam
904쪽
CAP.M. DreminenteDomin.eire aera. 8ςς turbam aerarium facit) expallesicunt, quaeso noi succenseant nobis, quod assensum suspendamus, i donec de idoneo testimonio constiterit. Fortui autem ad traditiones suas recurrent, illud igno-l rantiae ac improbae cupiditatis asylum Z Nihil iα. universum inclementius contra illas dixerim, s saltem de traditione illa fidem faciant ex prima & sanctiore Ecclesia. Concilia requirimus & P tres, qui plusquam sexcentis primis annis de hac causa cum Principibus litem contestati sunt: nisi .
enim origines traditionum ad Apostolorum tempora liquido recensuerint, nunquam nos eas ex scrutinio Pontificis demum erutas amplexabi- mur. Ut tacem nihil sacris literis adversum ini ter oralem Apostolorum doctrinam esse posse. Verum quid frustra ad testes antiquitatis pro vocamus,quos tamen paulo ante pro nobis star comperimus, Chrysostomum, Ambrosium, Hui larium, Augustinum ρ illos quanta lumina Christiae Ecclesiae ' quantae sanctitatis & Lapientiae. viros' Ut nihil dissimulemus , nondum misso
sunt anni, eX quo erigere cristas Pontifices, & im, ter alias firmandi sui status rationes illam immunitatis licentiam adscribere divino iuri. Post duos Gregorios secundum & tertium tandem coercitos violentius exarsit septimus eiusdemst nominis, S ut est religio ad dementandos sipe
stitiosae plebis animos oportunum veneficium, tantiam non exemplo Numae Regis congressum cum Dea simulavit, ita omnibus Verbis, Concio
nihias, actisque, publicis illa nomina Dei, divini iuris, libertatis Ecclesiasticae, pietatis, religionis
iusti zeli inserta. Equidem haud ierim inficias,
905쪽
s6ς De Summa Imper Potestate circa Sacra. jam ante haec turbarum flamina Pontifices aliqua per vices tentasse: nunquam tamen id tam pertinaci aestu, nee quod meliore sensiu accipi non potuerit. In causa sunt ipsi Principes, qui maximis privilegiis personas Ecclesiasticas &e ru fortunas cumularunt: inter alia fuerunt iurisdictio mandata Episicopis in sui ordinis homines, nomine tam ε ausipicioq; Imperatorum exercendat Et libertas sacrarum possessionum, immunitate a plerisque civilibus oneribus dotata. Haec initio cum magnis gratiis a Ciero accepta, ultro tantorum beneficiorum authores professo. Mox paulatim rationes conquisitar,quibus iura sua vel adversus violatores defenderent, Vel occasione temporis usi in majus proveherent. Accidit aliquando Ipsos Principes intervenisse negotio e clesiastiae iurisdictionis, ut longinquum potest iis uIum aliqua usurpatione intersecarent: id sicut modesti Pontifices & ad antiquae pictatis imaginem facti sine querelis tulerunt,ita cuir sin inquietos illos & jam ambitione calentes incidit, vociferationes auditae sunt clamantium laedi
privilegia ordini suo, majoribus erogata: ciliteipis tamen querelae propius a supplicantium ore abfuerunt, quam ut iure agerent. Acrius
ihterdum cum in seriore Magistratu est litigatum , verum nec id alibi quam Imperatore iudice, cui sacer ordo ex instrumentis & testibus de sua immunitate fidem fecit. Sed ut speciosius
4rarent suam causam,ab eloquentia petitum auxilium, secitque dissimulata cupiditas disertos: inter alia exquisita industria multisq; ambagibris munificorum Principum laudata pietas,& qMod OPUS
906쪽
CARITI, Eminente Domin eirea Sacra. 3 s opus non erat, Ostensum, quam gratum id fueriti Deo, mystis bene cupere. Si qui ulterius progressi sunt, plerumque simultates cum Imper
toribus exercuerunt, ut inter factiones acta de compensata meliorum interVentu non meruerint ulli homini praejudicio esse. Nemo tamen inventus est,qui se iure divino expresse fundaret. Imo, si, quae ex jure canonico desumuntur, ante glossarum ineptissimarum corruptelas, probui expendas, certe reperies, iratos etiam & tumudos praesules mitius & tolerabilius loqui: nam multum injuria per intermediam demum personam Deo facta ab actione distat directa faciei . iuri divino adversi: tum multi injuriam interri pretati sunt, quod Principibus licuit suo iure fi cere. Qui enim dare privilegia potest, idem repetere , si ex bono publico sit. Videamus intes rim canones eorum, quos maxime iactant. Etsi i enim domesticos testes ic ab ipsa Ecclesia siepius
propter fastum reiectos non teneamur reCipere, tamen ut appareat iam per se non sinceros ma-
i ais depravari a succincta Doctorum suorum turba, salvo iure admittere placet. Johannes Papa ab inquit, Si Imperator catholicus estinum est,
. non praefui Ecclesiae: nihil repugno, si universam Catholicam Ecclesiam, non Romanam, audi quamvis perticularem tantum accipias, cujus, caput, sponis dc maritus Christus est: Ecclesia
omnium fidelium mater, quos per traditam fudem genuit. Alia ad externum particularis E clesiae regimen habita consideratione Imperator est etiam Praesul Ecclesiae, tutor, pater, pastor,
a in . Si imperator. dist. 96.
907쪽
sss De Summa I . Potesate circa Sacra. scutum, ut haec nomina insuperioribus ex ipsa scriptura deprompsimus. Ait porro , quod ad religionem comperit, Hscere ei conventi, non ae cere t utique si ignorans sit rectae disciplinat: sed ita , jure consultis etiam discit, quae justitiae mmnera: qui eo nomine nullam divino iure exemptionem sibi cudunt. Habet privilegias por statis,qua a Miserandis legibus publicis cons
cutus in, ut ejus benesiviis non ingratus controdiJositionem caelestis or inis nil usurpeiad ultro admittimus, quae igitur illa dispositio coelestis
ordinis. Ad Sacerdotes enim Deus mouit, ava. Ecclesiae dissonenda sunt,pertinere, non ad som
Sacerdotibus voluit esse lubjectas. Nec recusamus hanc conditionem, si res, quae sunt in E clesia disponenda,ministerium verbi intelligunt, cum administratione Sacramentorum & Clavuum usu. Haec enim Deus peculiaria voluit esse
sacro ordini. Illis privilegiis & coelesti potestate
si pie dc sobrie utuntur, agnoscimus omnes clivianum Imperium , & etiam Imperatores subiiciamus Ecclesiastico regimini, sed directivo, oblugationem ex re ipsa & Dei praecepto habente; non imperativo, quod imperii humani vi oblugat. Sin vero dignitatis suam divinitatem in t rannidem Convertunt, & humanis sordibus potituunt, tum iam ipse Deus ad Principis ceu Vicarii sui ossicium voluit perti nere, proditam Ecclesiam in lupescentibus mystis vindicare His utri- lusque potestatis descriptis finibus, utique nunc
Imperator, non sibi vindicet alienum jus se ita lmsterium, quod Alteri deputatum Gine contro
908쪽
l Op . De Eminente Domis. Hrea Satra. sis um tendat abrumpi, a quo omnia constitur ii iisne contra Het,in beneficia pugnare vi - sur.' propriam consecutus Hypore temta. Eadem cautela verissima sunt, quae subsequun-ai mrr a legibus publitis, non a potesati Wseculi oeda Pontificibus es Sacerdotibus omnia' potens Deus raristiana retitionis curicos v uit ordinari, o disicuti, recipis de errore rem
anteae. De ordinatione enim nemo ambigit. Sed eam non ignoramus diversam esse ab electu onis iure. Discussionem adaequatam potestati traditae intelligimus, quanta scilicet pro clavia um usi sussicit: quam sequitur deinde in gratiam ii seu gremium Ecclesiae receptio, seu durante pertinacia continuatio factae exclusionis. Videsit castum & simplicem canonis sensum propediemi adulter tum captiosa inscriptione, Imperatorumniscibus siubesse debere, non praeesse, quami nemo justa & proba consequentia elicuerite hglossa deinde corruptiorem factum ad verbum insicuti veteratorii ista notante. Ergo antequam et aliqua consiturio, etiam ueracinon erant injurisdictisnesculari. Unde omnετ eonstit nones,qua emanaveruns, quod Clericinosinti iudicandi, nisi ab Episcopo, non sunt ni Muris
declaratio. Inde, quod sorte Pontifex animo , texerat, aperte, profiteri non ausus, Veruit my-α sterium glossa,& facile totius Canonistarum acui . ei assensum impetravit, apud quos iam haec do- gmata implent utramque paginam, lerum iure divino , iurisdietione, &, quod post additum est, 3 tanquam utile & necessarium consequens, one- ribus Reipublicae liberum esse. Habent quidem
909쪽
s o De Summa Imp. potesate eirca Sacra.& aliam ab constitutionem ex Epistola Gregorii
ad Mauritium t resarem collectam, in qua Pontilex nomine Deorum Sacerdotibus autoritate sacrarum literarum applicato & Constantini M. exemplo vult probare ut habet inscriptio.Sacem dotes a Regihus honorandos, non judicandos. Verum si est ea Gregorii candida mens, quem alias novimus omnium maxime abhorruisse ambitiosa Romanae Sedis consilia,) oppido falsa est& contra sana m rationem. Dii enim sunt illic Sacerdotes, non ossicii sui proprii ratione, sed . qua Magistratus, iidemque ante introductos Reges summi in Isiraelitica Republica , quos eo summitatis ch tractere inviolabiles quid mirum non potuisse iudicari Z Regno autem constituto ut subditos saepius Rogum tribunal subiisse, indubitatum est. Interea quantus ille nominis Deorum abusus, pene in veris,
quod manysumsit, non posse Deum ab hominibusjudiear, ρ Nam dixerit ita olim M. Constantinus, per ambages figurarum causam tantum nominavit, cur ipsi consultum sit vissim, ripiscopis jurisdictionem mandare in Ecclesiiasti- eas personas. Tam pronum est superbiae & ambitioni captare inconsiderata floridaque verba ad suum compendium t Verum quid ista pene extra oleas disserimus. Dato enim, quod non debet dari, personas clericorum aliqua divina . constitutione ab omni humana iurisdictione exemptas, eandemque legem soli Pontifici or
culo intimatam, ut demum suis canonum decretis propalaretur: an etiam bona eorum ab .
M C. sacerdotibus II. . I. O satis evidenter dist. 96.
910쪽
CARII De Eminente Domin.circa Sacra. 8 Ioneribus S publica pensione, praestari solita, an- , tequam ad hoc genus hominum pervenirent ru Nulla hujus conlequentiae necessitas, nec sortet agnita Canonibus, quam tamen interpretes ear . cem Confidentia dilleminant, vanissima ratione,
, rum. O impudentiam, quae tantis fabulis stibi fidem molitur. Donaria Deo in Ecclesia positit manere Reipublicae stupra luculenter est dictinti, quid ergo sunt ista sancta sanctorum Z aut qua tradita autoritate ξ nisi nagna & barbara canonissarum factione, se invicem fideliter exscribentium. Etenim quod unusquisque in favorem& gratiam Romanae Curiae excogitaverit, alii certatim secuti sunt, quibus non modo religio, verum & metus fuit, illic dissentire, quod Pontiufici placiturum sit: aut si aliquando diversiam abeant,tam tacito id fit & claudo pede, ut tamen rem omnem iudicio unius Praesulis submittant. Atque hinc fit, quod si illam voluminum barba .riem pexscrutaris,nullibi non juris divini sentem.
tiam possis legere. At cum altius ex tanta lacun in meliorem lucem antiquitatis emergis, evan scunt paulatim cum ipsis scriptoribus,velut lepirum , quae canes sagiant, vestigia, nec nisi tenu-' issima & rara in canonibus medii temporis se vantur : donec, aliquot secula ementus, pen, tus dispereunt, &quod solet rumoribus incerto autore publicatis accidere, condunt sic in tu ham. Haec nunc lassiciant contra immunit