Henrici Henniges, De summa imperatoris Romani potestate circa sacra. Liber vnicus

발행: 1676년

분량: 1050페이지

출처: archive.org

분류:

961쪽

sia De Summa I . Potestate eis Saetera.

sensu & privata jura dominiis istis plenitudinis vocem atti buunt. Nam dantur adhuc in civitate alia , quae, quod nequidem tantum illis indulgeatur, minus plena vocantur

prolubitu uti. D Tον νομον πιιι J Legem Use inter Graecos, ut qui impre se obtinent in terra aliqua aut magna aut parta, eorum Mes tempta. s. io. Quod communi titulo Ecclesiae habent J D

minium Ecclesiasticum vocatur in I. 1 . s. s. C. de SS. E LD Ita non longe processum est. γ Equidem Nicephorus

Phocas donationes monassertu ais templis ralictas a quin inpiis Imperatoribus prorsus abolebit ege etiam lata, na aeci su immobilibus locupletarentur bonis, ea intin Di vos mais prodigera ea, quae paveribus Zarentur, interim militistis instaeuntibus. Nos. Extras. Niceps. moc. e. . Sed Baslius Pomphyrogenera mox eandem legem sustulit, velut eIadium Aemalorum in Romano imperio causam: nec deinceps hae pa te Reipublicae vitiis satis provisum est.

s Quo eodem jure & Gallia utiturJ Etenim teste Bod

no illic publiea lege cautum est, ut quae praedia deinceps Ee-elesiasti eis collegiis dono data fuerint , ea vendere cogantur. in Rep. l. s. c. a. imo ne quidem Ecclesiae Felidalium rerum capaces sunt absque Regis permissu. Rosent. de Duae. cap.3. ncc M. Plusquam satis est &e. J Non sunt de nihilo querem niae Antonii Quirini, Senatoris Veneti. Omniae siti ru- mre abundare Episcopatus, perdisites esse Abbatio , aeuissima monasteria, quorum pleras redis suos quinquaginta mi istaso ureorum non disenderent. Et quantum ad insilia , quo Eusesiastici sub ἀominio 'netorum degentes pos ent, in credulos se sse, ut ex fide dignorum relatione es libris publicis

recognosimus, ultra triginta missiones auri , ut Fulgo Aquun--ν , θ' extendere, ex qua summa porristibus annuis ρί -- quam centum T quinquaginta myriades pro senire,quod totuma Hs ais laicis habent, qui in id selum fuerunt intenti, Mi S cerdotes lautesustentarent. Γ M

962쪽

friodo a summo Magistratu a Ex populi Romani scitis non licuit Pontifici locum consecrare absque auctoritate patrum jussus; plebis: ut Cicerooratione pro domo sua oste dit. Quod retinuere Caesares, suum auspicium & auctoritatem expectari jubentes ad loci publici consecrationem. i. g. s. r. f. de R. D. LI. i 3. Ubicunque negligenter J Cons. Nos. Dcv. s. H. s s. ι e. c. pr.s s. I7. Tamen eum utilitas apparet dee. J R. I. spiren-

Γ ο γαρ Emπὶ Nam qui terraro aut omnino retia neopora', si non probi eat, manisi praecipis ta incitat ipse. Γλαυαοοῦν τοῦτοJ Propter Messium itas da poenam ultimi supplicii, quod non accurrigi, nesprohibuisti: nes rit nuisti mitisse nes pro honore Regis periclitatua es. Nonpa ricipam audacia D furori y laudo ιος is accipis: sed n quesectum impiamsti. Et hoc sufficit ad accusationem. f - αι J Saepe tota CGitas s unius Firi peccatum luit. f ων ξοεκωλυεινὶ Abad cum potuerit 'Murea unius

malitiam, non ficit.

Γ I. ro. διὰ τουτο -e a Propter Me enimwtributa μα- auis. Ministri enim Dei sunt in id igilantes. Date igitur omnibus, quod ribetis. Tributum cui tributum: s.ctigal cui sectigal: timorem cui timorem: honorem eui sanorem. t Praetera contigit aliquando J Nec apud nos illud instequens ingruente subita necessitater praesertim si cum Turcia bellum sit,& Hungaria,Germaniae praesidium,videatur pericli

963쪽

selegen is ilic Totidem pene verba reperiuntur in Recessit

Γ plu, sibi ipsi bene volentium J Nec enim aliter se repimeant obligatos ad civitatem suis opibus juvandam, quam si principaliter fortunae eorum propriae in periculo lint, aut saltem pari cum aliorum civium bonis fato involutae. Extra illam damnorum cladiumque societatem dereli qui a se laicos posse eorumque calamitates securis & ociosis .culis aspici: vel sic colligas, quod suis suppetiis suos etiam semper metus aut pericula conjungant. Aperte satis Panormitanus : Suod si nec sto sel utilitas direEIὸ concernerentis directo Uprincipaliter utilitatem Ecclesiarum es Orcorum ut puta pra ita societas δὴ stat cisitates re territorium, in quo clerici habent multis ps sones, quod Ecclesia Eebeat contria huere,licet non ad Iolam deliberationem populi. g. et q. ικον-ασυλον J Adeo sacrum s insistisiis --ἔu en, ut Deorum simulacra. Uti tamen istu, eas mopere es

transferre, ut lubet populum nemo prohibuit.

Hςὶ λ τῶν Ἀκμά-ν J De Opi si furi, an in parat, sint, ur dixere, in publico N templis. - τε μαγωγα J Et alia multa persuasoriasis DG G pecuniis, quod paratae sint in templis spublico. -A J Praet/r aurum nonsignatum s argentum in Gnariis pritatis F ρublicis, s quot sacra fas in se fisitatia, Eue certaminibus, s hstolia medicaas si quid aliud hujuscemodi,

non minoris es quingentorum taleutorum. Amplius is opes liorum templorum adjecit non contemnendas quibus uti i Ioberate imo si his omnibus prohibeantur, pos eos ipsius Deaeircumjacente mun o uti. Ostendit sero habere simulacrum quadraginta talen a auri puri, is auferen omnia ess salutis

s s. ara Ara ηυφ. J Salutis cama useros sita oportere tantundem restituere.

964쪽

CAPUT X. DE JURE ADVOCATI E.

r. Oriqo juris Ariocatiae Ecclesia. a. Et sem gressu . 3. Refutatur Limnein. . Arumaei de origine A Matia sententia. s. Adtacalia Minorum Ecc siarum. c. Suo jure titulus ad caii ἀ Francis ad Garmansι prr- Fenerit. . tibi adhuc hoae e manetsed languida aut nisa potest te. a. Adsocalia generatis. s. De Adiscatis fulgaribuι Ecclesiarum.

f. I.

Totum quidem hoc, quantum est, potestatis tutricis circa sacra communi nomine advocatiae aliquibus appellatur, quo nihil aliud intelligunt, quam jus regendi Ecclesiam tuendique, civilis imperii ratione non Imperatori solum,sed omnibus in Christiano orbe Principibus atq; R buspublicis, qua late regnant,proprium. Sed sipecialis est titulus imperatorii muneris, Advocati Romanae Ecclesiae, imperio nostro monopolicus, nec patiens societatis. Quippe hoc a multis jam seculis non sine artificio usurpavit Pontifex, ut Principes Christianos de se suisque rebus bene meritos honorifice compellaret: verbalibus donis gratiam realisi beneficiorum relaturus. Hoc

consilioFranciae Reges Christianissimi sunt facti: Hi sipani Catholici: Angli Defensores fidei: deniq; Imperatores Advocati Ecclesiae. Origo tanti

965쪽

cis De Summa I .Potestate circa So . honoris Caroli Martelli &Pipini Regis temporibus videtur deberi. Nam, hi Principes suscipio Romanae Sedis patroCinio eam adversius Longobardorum perioulosa arma fortiter lex runt : primum Martelli auctoritati datum , ut Luidbrandus Rex obsessam a se Romam metu liberaret, deducto exercitu. Deinde Pipinus Aistulphum, expugnata Ravenna ad ipsiam Romam castra ponentem, bis ab opulenta praeda jam spe devorata revocavit, totius regni viribus Stephano opitulatus: multatoque magna divitiarum parte Aistulpho, quod primam fidem

fregisset. Successit mox Carolus pietati majorum, qui Desiderium Regem ex eadem causa, quod Pontificis res infestaret, Pariae obsessum cepit, occupato omni Longobardorum regno. cui finem imposuit,& Italiae regno initium.Tantum igitur maximorsi Regum studium, totiem; susceptus pro tutela atque salute Romani Pontificis labor, honorifici nominis singulari praemio dignus visus est, ut Pipini Carolique effusa liberalitas Christianismi titulum pepererit. Nec

displicere tum poterat Advocati illustre commodumque munus in clientelari defensione proprie occupatum. Quare Francorum Reges, cum Pontifices nondumῖbi imperare possent,ut dominos paterentur, Advocati Eccleuae Romanae dicti, eius protectione cum aliqua potestate stipulati, sed quae ex pacto esset non imperii vi, , adeoque nulla necessitate subjectionis saltem in clientelae vel inaequalis foederis rationes trans rei. Utilissimum hoc rebus pontificiis consilium

imo pene necellarium jam pessum ituris.Etenim excusis

966쪽

I P. X. De re A voeariae. C: i exCumo Graecoruria Principum imperio Aeoli s Iica sedes de internis motibus diu laboravit, dei ferocium populorum injuriis patuit, hoc conmi cientius illi instultantium, quo minus Orientem timere debuerunt, contumaci Romanorum d i sectione offensum , magisque laesae majestatisi vindictam meditantem, quam auxilium. In ipsal Ecclnsia nihil spei, nihil opis, quae entium su- Perstitione non suis viribus freta tantae molis es. fere insaniae negotium confecit. Sed paruml Longobardos fucata religio movit, qui potiti Ini subribus cupiditate proferendorum finium &i ipsa temporum occasione ad arma Romanis ini ferenda alliciebantur. Hos aestus quo Pontifexi frenaret, inermis ipse & pavidus, non aliud ha-l buit, quam ludibria sacrorum, quibus contem-

. ptis oportuit eum ad externa auxilia respicere.. Ea igitur apud Gallos invenit,multiplici artificioi deceptos. Nam di ipsum Petrum Principemi Apostolorum scribere ad Regem Pipinum iussit, i terrorem clades, cruciatus minitantem in pr i pediem religioni sibiq; succurreret, ni successo-i re suo pereunti: & alias Stephanus literas ipse

misit, quibus Regi & Dei, Petrique causam, & Constantini M. tum primum utiliter iactatam

donationem impense commendavit, per omnia, divina humanaq; obtestatus Principem, ne quidi porro dubitaret opem ferre. Sic existimatum: est,adversius hostes externos satis consultum Ro-i manae Ecclesiae potentissimi Desensioris & Advo cauadsumptione. Sed gravius urgebant civi- lia dissidia perpetuis tumultibus in Pontificisu electione exaestuantia, pessimo quoque Roma

norum

967쪽

hi CAP. X. De Igure Advocatia. 'as non placuit ire, iratos dominos, nec quibus tuto fidere possent recenti seditione asperatis. Adhaeci apparuit,illos Romanam Ecclesiam non aliter in fidem receptoros esse, quam si in pristinum ob: sequium statumque velut subditi redirent, quod adhuc Pontifex abominatus est. Media' igitur quaedam via inter haec extrema electa est, 3 arbitro contentionum constituto , cui quidem ius esset ordinandat Apostolicae Sedis , sed velut sociae & clientis, non subditae. Salva enim libera' tate posse pacto quodam inaequalis foederis auteri, cujus maiestatem comiter colimus, jus quoddam & arbitrium in nos resque nostras dari, imo & animadvertendi potestatem, iam Proc

Ius notavit, orsiunt apud nos rei, inquiens, Cibitatibus foederatis , ct in eos damnatos

animadvertimus o nimirum ex conditione in-

aequalis foederis, per quod licuit quidem Romanis Socios delinquentes punire e sed non aeque: illis in Romanos Cives data animadversio. Istuat quicquid juris fuit Francorum Regibus dei

tum ad ordinandas Romanae Ecclesiae res , pars altera erat Advocatiae, cum prima in desensione' ab externo hoste terminaretur. Praecipua eiust vis occupabatur in restituenda sanitati Ecclesia suis vitiis laborante r quod vel scisso in factiones & partes pontificali solio accidit vel ipso Pontifi- ce in pravos sensus vitae iue impuritatem ruente. Illic aut eligentium studia compescebantur, no-' minato Praesule t aut inter adversos sibi ripas, ubi incertum quis vitio creatus, lis sublata deci- suo judicio. Hic haereticum sceleratumque N n n Po

968쪽

o De Summa I . Potesate circa saera.

Ponti tacem judicavit Ad vocatus, condemnavit.

deposuit. Tantum iuris enim omnino ipsi debuit competere , nisi impar sucrit sedandis di Cordiis , quod non credimus. Tranquillo statu

Ecclesiae, forte ad ossicium ejus tantum pertinuit curare , ne detrimentum capiat ex latentiabus adhuc inimicitiarum factionumve seminiabus, seu prava bonorum administratione et in reliquo regimine Pontifex dc Romani Magistratus suo arbitrio relicti, nisi quod Conciliorum aestus pravide ejus auctoritate sopiti sunt. His pene limitibus inclusum illis temporibus Advocatiae

jus : certe vafra quadam PontifiCum calliditate, per quam vitata subditi Conditione nunc necessario Francorum praesidio fruerentur , moX v xo , quamprimum inciperent suis viribus confidere , rebellionis crimen nullum obesset in pisnam libertatem enixuris, captato praetextu, tuitione non amplius illos indigere, qui se ipsos satis defendere possunt. I a. Postquam vero sie populus Romanus Carolo Regi, tam claro maximis victoriis, quam in Ecclesiam Romanam beneficio, subjecit, ut Patritio primum, Hadriano auctore, deinde ut Imperatori Leonis studio opeve, ampliati alia

quantum advocatiae limites , visque nominis, quod Ecclesiae defensionem involvit, sive ab exteris periculum aut domesticis odiis certetur, largior reddita. Quamvis enim Patricii & Imperatores adepto imperio virtute eius de sacris etiam &ecclesiasticis negotiis disiponerent, i

men quod semel placui siet Advocati nomen nescio

a c. Hadrian. dist.

969쪽

OP. X. De Fure rivolatia.

scio qua pietatis opinione plausibile & gratum retinere, nec illud sinere penitus abQrberi acuvili imperio, illi simul pene adfricatum est, quicquid Imperator jure summae potestatis potuit circa sacra sacere. Hinc in Clerum iurisdictiomprema Advocatiae adscripta , cuius nomine Carolus Leonem judicavit, & Germani Caesares, Ottones, Heinridi, alii, de criminibus Pontifi- Cum cognovere r non solum qu, Romani Imperatores, sed & qua speciales Ecclesiae Advocati. Schismate exorto cum biceps tricepsve Ecclesia esset, Advocati munus superflua capita resecare, sumpta cognitione de semulorum jure : aut implicato dissicultatibus negotio decretoria sententia Pontificem dicere. Id multis Imperatoribus rei Christianae siummo bono factum est, quorum judicio ipsi Praesules acquievere. Evi lescente autem Principum incuria sive superstutione hoc arbitrio, quas non turbas , quae bella, quot ripas uno tempore de solio dimicantes sequior aetas vidit, nos legimus 3 Porro ossicium hoc ad invalescentium haeresium suppressionem adhibitum, ptaecipua inter haec cura , ne Pontifex pravis opinionibus imbutus clavum teneret e quem nec occupare solium permisit, nec perfrui occupato. Tum omnem Ecclesiam in vitia & corruptelas morum prolapsam purgavit, ubi neque Pontifici parcitum soluta disciplina & luxu peccanti. Ad haec in Ecclesiastico rogimine rogare leges Advocato licuit, & abrogare , aliquo cum Pontificis quidem consensia, si liber, suspicione , nec refractarius in salute procuranda. ubi vero ipse in criminum , quae

970쪽

et De Summa I . Potestate eirea Sacra. coercentur, societate, aut intempeiiivaclissensione contumax, etiam non misso in suifragium Clero res confecta est. In Synodo cogenda quam illustres huius muneris partes, ne nunc qiaidem extinctae. Scilicet Episicopis de loco, numero,materia, tractandi modo providere: moderari Cosmcilium , praesidere, alta, sententiasque patrum judicare, atque iis, quae placent sacrisque literis

consentanea sint, confirmare: caetera rejicere.

Haec meliores Principes, Carolum M. Pipinum, Lotharium, Ottones audivimus fecisse: imo aliqua ex iis adhuc superiore seculo Carolum V.qui tantum auctoritatis sibi in Tridentina Synodo cum indicenda tum habenda sumpsit, ut saepe hilem Pontifici moverit, id multis nominibus aegre ferenti. Tandem quicunque actus EccI siae regimini in sint, εἰ a majestate expediri possunt , Advocatiae juri ex pacto & moribus infuisse prope verum est et specialiter praeterea Cura quaedam & inspectio bonorum , quae Romana Ecclesia Regum Francorum ti deinde Imperatorum liberalitate possedit: non vero actualis

administratio , sive jure summae potestatis De

Magistratus competens. Satis enim erat, sedulo Cavisse , ne patrimonium Petri luxu & prodigalitate Paparum, aut infida administrorum Cu.

ratione damnum Caperet. Velut honorarii tutores laboriosas tutelae manus non admovent,

sed praesides quidam sunt de inspectores rerum

pupillarium, ne reliquorum tutorum imprudemtia dolove minuantur et ita inspectio saltem &praesidium bonorum Ecclesiae Romanae Advoc ti erat

SEARCH

MENU NAVIGATION