장음표시 사용
201쪽
Atutae, satis hquet.Licet emm uulgo credatur,x Gregor. inrum fui se auctiremad tamen everum nou 67. neque enim g primuν inae in uri, sed ad S. Petri Ea scam eas, quas Marores vocamuae, indixit fesso die. S. Marci Euangelisiae,ut rodere es in Conin tutione eius data Taneptennbrui. i. e. a. lem etiam, νrgente aliqua necessitate, non tantum Rom. sed aliis etiam mucis, non tantum semel in anno,sed quatero quinquies 1 ra celebrariprascepisse, constat ex ep. s. L .intactione a a Castorium; ex ep. s.l. s.'alibi pe. Litanias vero, quo Ab res uocaretu, traditivante Hem Ascensionis institur Urimus S. Mamertus Epsopin Viennensis , ut refert Burcbardus hi . r. . arum utrilicet Mnorum isti,noam liquior est, utpote quae tempore S. Si lici' Papae, in Zenonis Imperatoris
fuerint ιnuentae, centum circuer, c ut Pura annos ante tempora S. Grego
rii Magni , in Mauriiij Imperatoris, ubi Maiores instituis fuerunt.
Melius oratur in Ecclesii a cum statribus, quam domi priuate.
mi quidem orari potest. &c. Vt suffra, cap. . de tempL. g. r.
De septem Horis canonicis priuate dicendis.
αι η' Resbyter, mane matutinali ossicio expleto, pensem seruitutis Φη videlicet, Primam, Tertiam, Sextam, Nonam, Vesperaq. per luat, ita tamen, ut horis competentibus iuxta possibilitate , aut a se, aut a scholaribus,publice compleantur. &c. Propheta dicente, Septies in die laudem dixi tibi. Quia septenarius numerus a nobis im- upletur, si Matutinali, Primae, Tertiae, Sextae, Nonae, Vesiperae, &CO '' 'pletorij tempore nostrae seruitutis ossicia persoluamus. Nam de nocturnis vigilijs idem Propheta ait, Media nocte surgebam ad confiten. dum tibi. Ergo his teporibus laudes Creatori nostro super iudicia suae
202쪽
N Equa occasione in diuersa rapti desint ossicio suo clerici, di, ostrictius prohibemus, ne deambulando horas dicant, scd in ir
cum aliquem orationi aptum tantisper concedant , ut mentis evagatio, quae ex tumultuaria deambulatione nasci solet, fructum orationis intercipiat . Comit. Treuer.c.de horas canonicis.
Horae canonicae qualiter dicendae.
Dmonet Sancta Synodus, Sacerdotes, si orationes suas Deo; 7 acceptas sere cupiunt, ut non in gutture, vel inter dentes, seu deglutiendo, aut syncopando dictiones, nec colloquia, vel risus intermiscendo, siue soli,siue associati, diuinum, nocturnumque ossicium reuerenter, verbisq. distinctis peragant, ac tali in loco, unde a deuotione non retrahantur, ad quam se disponere, ac praeparare de-μιis. bent, iuxta id, quod scriptum est, Ante orationem praepara animam tuam , ne fs quasi qui tentat Deum . concit. Hildesim .c. 38. Aquisgran. e.i 31.1 33.IMOGI.in Co c. n.de celebr. Miss.c.dolentes.
Moneo vos, dilectissimi, pure, ac strenue diuinis interesse lau- 18dibus. Strenue quidem, ut scut reuerenter, ita & alacriter Domino assistatis, non pigri, non somnolenti, non oscitantes, non parcentes vocibus, non praecidentes verba dimidia, non integra transilientes,non stactis, aut remissis vocibus muliebre quiddam balba. de nare sonantes, sed virili, ut dignum est, senitu,& affectu voces
Sancti Spiritus depromentes. S. Bonau. l. . Pharetrsc. 2I. ex S. Be nardo.
Non verbis tantum, sed corde orandum.
Non mediocriter errant, qui bono magno praeserunt mediocre bonum. non ne rationabilis homo dignitatem amittit,qiiivet i iunium caritati, aut vigilias praesert sensus integritati, ut prIter abstinentiam immoderatam, atque indisi reta Psalmorum, vel ossiciorum decantationem, aut amentiae, aut tristitiae notam incurrat Numquid multitudine verborum necti Deus, ut homo, potest Non enim
203쪽
enim verbis tantum, sed corde orandus est Deus. Melior est quinque Psalmorum decantatio cum cordis puritate, & screnitate&spiricali hilaritate, quam totius Psalteri j modulatio cum anxietate cordis, de tristitia &c. S. Hier n. Δ χυ. εαμ c. eod.
3o Randi pertinacia ita demum meretur esse siue iser , si, quod ore precamur, hoc etiam mente meditemur, ne esue alio clamor labiorum, quam cogitationum scindatur intuitus Sce. Ore quidem orantes, sed mente seris vagantes, omni se orationis fructu priuant, putantes a Deo precem exaudiri, quam nec ipsi,qui landvnr, audium.Uen. Bedasuper Martia. II .siasi ab .in martPrem Iuliua q'es.1 .iauer Vara .
, , T Mmolantes hostiam laudis, iungamus sensum verbis, assemim sent sui, exultationem affectui, grauitatem exultationi. humilitatem - grauitati, libertatem humilitati, quo liberis purgatae mentis pass-bus procedamu Hic excedamus per inusitatas quasdam aflectiones spirituales laetitiam in iubileis amoenitatibus,in lumine Dei, in suavitate, in Spiritu sancto. I
Nihil aliud, dum psallitis, quam quod psillitis,eogitetis. Nee ta
las dico vitandas eo lationes vanas,& otiosas: vitandae sent& illae dumtaxat illa hora, & illo loco, qu's officiales fratres
pro communi necessitate, quasi necessario, steo uenter admittere compelluntur. S. Bonau in Tharetra L .c. I. x coam
O Vando stamus ad orationem, fratres dilς smi, inuigilare,& incumbere ad preceS toto corde debemus. Cogitatio ea natis hominis, &saecularis abscedat, nec quidquam tunc animus aliud, quam id selum cogitet, quod precatur. Ideo & Sacerdos ante orationem praefatione praemissa parat fratrum mentes, dicendo, Sursum corda, & dum respondet plebs, Habemus ad Dominum, au-X moneatur,
204쪽
moneatur, se nihil aliud , quam Dominum, cogitare debere. Claudatur contra aduersarium petius, & seli Deo pateat, nee ad se hostem
Semper, dc sine intermissisione Orat, qui orandi tempora non intermittit, & Canonicas horas obseruat.
DIcebat Iesus, quoniam oportet semper orare,& non deficere,&Apostolus, Sine intermissione orate. Quis autem potest ita semper orare, & sne intermissione pre ibus insistere,ut nec alimenta sumendi, aut dormiendi tempus habeat Aut ergo dicendum est, eum semper orare, & non deficere,qui Canonicis horis quotidie iuxta ritum Ecclesiasticae traditionis psalmodijs, precibusq. consiletis D minum laudare, & rogare non desistit, & hoe esse, quod Psalmista di,
cebat, Benedicam Dominum in omni tempore,semper laus e im in ore meo. Aut certe omnia, quae iustus secundum Deum gerit,& dicit, orationem esse reputanda dec. V en. Ieda, in c. I δ. Ita de mersimia resis r. S..Anselmus in c. s.7. I. ad Thess lon.S.Tiam. a.a. q. 33-rt. I . ad . Vide in c. 7. S. i. de orationupuritate. c. siue comedι--μ-3s uri sq,
De punitione cuiusdam Episcopi Coloniensis, rquod omnes horas simul recitaret.
Claricus Coloniensis Ecclesiae vadum fluminis transibat, & ecce 3
beatus Seuerinus, eiusdem Ecclesiae nuper Episcopus,equi eius habenas apprehendit, cum q. ille in stuporem versus,& grauiter admiratus, cur illic tam clarus, & tam celesris famae vir moraretur, inquireret,Da mihi, ait ,manum tuam,& quae circa me sunt non auditu, sed tactu disce. Cum q. datam manum fluistibus impressisset,lantus ea ardor abserbuit,ut undique carnes eius distatutae disti ueret, & ossa nuda vix haerentibus articulis remaneret . Ad quem clericuS, cum nomen, inquit, tuum in tanta benedictione si apud nos, S fama tua conssinis totius
205쪽
totius Ecclesiae praeconijs celebretur, cur te pestilens haec vorago distringit, tant . incendio cruciaris Ad quem Sanctius Episcopus, Nil aliud, ait, in me mansit ultione plectendum, praeter hoc tantum,quia, dum in aula Regia constitutus, imperialibus me consilijs vehementer implicui, eanonicae Synaxis ossicia per distincta horarum spatia non persetui. Mane quippe simul omnia coaceruans tota die negotijs ingruentibus secura libertate vacabam . Ob hanc itaque negligentiam horarum ardoris huius sero supplicium.&c. Cardinalis Petrus Damia nus ep. II. adDesideraum Abbatem, de quibusdam miraculis.
Sacerdos orare tenetur pro populo, '&pro superandis hostibus inuisibilibus.
36 mPs Sacerdotes pro populo interpellant, & peccata populi com l dunt, quia suis precibus ea delent, atque consiimunt. Qui quanto digniores fuerint,tanto facilius in necessitatibus, pro quibus clamant, exaudiuntur. in c. surosancta . Oret Sacerdos Ecclesiae indes nenter, ut vincat populus, qui sub ipso est hostes inu, sibiles Amalechilas, qui sunt daemones, impugnantes eos, qui pie v lunt uiuere in Christo S. Hieron.Hst. 3σ. quu. Vide itff.2.c. r. S. i. defunctitare,cap. Sacerdotibus,u.lo.
Sacerdotes praesunt orationibus Ecclesiae, vi populi preces cum suis in caelum euehant.
Raesunt Sacerdotes orationibus nostris ob eam rem, ut populi orationes, quae infirmiores per se sunt, validiores illas comple- rar,simul in eaelum eustamur . S. Igo de incompriae si Dei natura, crispopulum Antioc&bom. 73. de oratione.
206쪽
Gratus debet esse Deo Sacerdos, qui orat pro populo, i & qui solitus sit impetrare quod postulat.
Sollicite formidandum est, ne, qui placare posse iram Dei credi- 38tur,hanc ipse ex proprio reatu mereatiar. Cuncti enim liquido nouimus, quia,cum is, qui displicet,ad intercedendum mittitur, irati animus ad deteriora prouocatur. &c. S. Gregor. in Pastore. i. c. I I .disi. s. .c. I.3 rngrauibuπ. Et sit talis,qui orationis vlu,& expet inrento iam didicit, quod obtinere a Domino, quae poposcerit, possit.Idem S. Gregor bidae. Io. I
Emendatiorem esse couenit populo, quem necesse est: orare pro populo.
' De origine Cantus Ecclesiastici,& quare introductus.
P sestere usium esse primum post hi sen Dauid prophetam in cimagno mysterio, prodit Ecclesia. Hic enim a pueritia in hoc munus a Deo specialiter electiis, S cantorum p inceps, Psalmo rumq. thesaurus esse promeruit. Cuius Psalterium idcirco cum mel dia cantilenarum sit auium ab Ecclesia frequentatur, quo ficilius animi ad compunctionem flectatur. 'Primitiva autem Ecclesia ita psallebat, 'ut modico flexu vocis faceret psallentem re nari ita, ut pronuntianti vicinior esset, quam psallenti. Propter carnales autem in Ecclesia non propter spirituales,consuetudo est instituta canendi,ut qui a verbis non compunguntur, suauitate modulaminis moueantur. &c. S. I . n. de
Primitiua ) Hoc, quiaIsidorus dicit de primitiua Ecclesia, S. Augu P. Lio .confessonum e. s s. dat Sancto Athanasio.
207쪽
i 'Irabilis illa societas, idest Flavianus,&Diodorus Sacerdota- h ministerio nondum potiti, populis tamen admodum placen tes,noctibus, ac diebus cunctos ad pietatis Zelum armabantu Illi namque primi in duas partes choros psallentium diuidentes , ex successione Dauidicam melodiam cantare docuerunt Et hoc in Anti chia primitus seri coepit, & dispersum ad terminos totius orbis usque peruenit. Theodoretus l. s. Tripert. c. II.
., A Liquando alii plius mihi videor honoris eis tribuere,qua decet, sanctis dictis religiosius, & ardentius sentio moueri animos nostros in flammam pietatis cum ita cantantur,& omnes affectus spiritus nostri pro se aut diuersitate habere proprios modos in voce,atque eantu, quorum nescio qua occulta familiaritate excitantur &c. Et magis adducor,cantandi consuetudinem approbare in Ecclesia, ut per oblectamenta aurium infirmior animus in affectum pi tatis assurgat. S. Augusil. Io. Confesso. I I. o ep.ras. de ritibus Eces
Vantum fleui in hymnis, & canticis tuis, siauis sinitus Ecclesiae tuae vocibus acriter commotus Nam voces illae influebantia auribus meis, & eliquebatur veritas tua in cor meum, &ex ea aestuabat inde affectus pietatis, & currebant lacrymae,& bene mihi erat cum eis. Idem S. August. l. 9. insess. c. 6.
208쪽
De antiquitate Cantus Christianorum.
Soliti sent Christiani statuto die ante lucem conuenire, carmenq. Christo dicere secum inuicem, seq. sacramento non in scelus ali quod obstringere; sed ne surta, ne latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne depositum appellati abnegarenti &c.
mi. I o. epistolarum adTraianum ep. 7s. Vide S. Dions de Eccles hierarch. c. a.Tertust. ιn volgetico cap. so. S. Sasilium adcuricos Neocaesarienses.S.Gregor. Na an in oratione Synodali.Ven dam iam. infra octauas Epiphanis. S. Isidorum Et molog.c. I Cassianum l. a.c. Io.
11. Philonem Iiueum de Vita Araricas pluum. Eusebae 3. Ecclesbis.c.
De auctoribus Cantus Ecclesiastici.
CAntus Ecclesiastici fuerunt auctores varii. Praecipuus fuit San sctus Gregorius,ut refert V laseid. Sorabo de rebiu Ecclesiast. c. a a. Et Servi Augiensis Abbas de quibusdam rebus ad Missae οὐ rium pertinentibus cap. i. Hunc Cantum postea ad meliorem concentum reduxit S. Leo Papa Secundus, Musicis valde eruditus. Antia phonas primi Graeci composuerunt, auctore S. Isidoro dest. lib. i. cap. . Hos imitatus S. Ambrosius, Latinos excogitauit hymnos, uir fert Eusebius hist. Eccles i. cap. 1 δ. Tripert. lib. s. cy. I a. inibus S. Hilarius plures addidit, Prudentius etiam, & Sedulius. Respons, ria ab Italis reperta sent, sic dicta, quod . uno canente, ChoruSconsonando respondebat. S. orus ubi Iup.cap. 8, Cassianuέ l. a. cap. ao. organi consonantiam in Ecclesia ordinauit, & Ecclesiasticam res iam composuit Vitalianus Papa, maximus diuini cultus obseruator . Cuius
209쪽
Cuius instru menti melodia qualiter si temperanda , extat Decretum concilii Coloniensis, de in is is uita Clericorum, cap. t s. ubi Organo-nim, inquit, melodia in templis sic adhibebitur, ne lasciuiam magis, quam deuotionem, excitet, neve, praeter hymnos diuinos, ncantica spiritualias lquidquam
210쪽
SUMMAR IV M. IE B V S sestis nihil operis faciendum, sed feriandum, &iubilandum, &quare Quibus studiis vacandum in eis. 9. A quibus abstinendum I . Christianorum festa ab ipsis Apostolis, vel a plenarijs Concilijs instituta . Et quare 6. De Dominicae diei, & aliarum festiuitatum obseruantia7. Apostolorum, & Martyrum sestiuitates celebrandae, & quare, & qualiter. t. Feriarum cultus, & origo II.